Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
09-01-2008
Valkeniersvogels in opvangcentrum Malderen (Martina1)
Valkeniersvogels in opvangcentrum Malderen
wo 09/01/08 - In het vogelopvangcentrum van Malderen zijn drie valkeniervogels binnengebracht.
Ze waren er alledrie slecht aan toe. Het gaat om een kerkuil, een steenuil en een sakervalk. kerkuil steenuil sakervalk Valkeniervogels zijn dieren die gebruikt worden om demonstraties te houden. Dat is niet verboden, maar vaak worden die vogels slecht behandeld.
En als ze ontsnappen, blijven ze met hun lederen riem of belletjes ergens in vasthangen. Het centrum in Malderen vraagt een strenger beleid.
Gepubliceerd: 8 januari 2008 15:57 | Gewijzigd: 8 januari 2008 15:58
Door onze redactie wetenschap
Rotterdam, 8 jan. Ook koeien hebben hoogtevrees. Veel veedeskundigen dachten tot voor kort dat koeien nauwelijks diepte kunnen zien.
Hun ogen, toch al niet goed, zouden daarvoor niet op de goede plek in hun kop zitten.
Dat koeien hoogtevrees hebben is relevant omdat bij veel melkapparatuur sprake is van abrupte hoogteverschillen tot een meter, opdat degene die de melkmachine bedient, gemakkelijk bij de uiers kan. Die hoogteverschillen leveren dus stress op voor de te melken koe, schrijven Australische en Nieuw-Zeelandse dieronderzoekers in het decembernummer van Journal of Comparative Psychology.
Van andere jonge landdieren, waaronder ratten, katten, geiten, varkens, honden, apen, lammetjes en kippen, en van mensenbabys was al bekend dat ze hoogtevrees hebben. Dat is onderzocht met een opstelling die de visuele klif heet: een glasplaat die aan de ene kant op een ondergrond rust, maar aan de andere kant in de lucht zweeft, vergelijkbaar met de glazen vloer in bijvoorbeeld de CN Tower in Toronto. De jonge dieren vermijden in die opstelling steeds het diepe deel een waarschijnlijk aangeboren reactie.
Bij grotere dieren zoals koeien was zulk onderzoek nog niet gedaan, onder meer omdat daarvoor dan een grotere visuele klif met dikker glas nodig zou zijn, en die was er nog niet. Maar de Australische en Nieuw-Zeelandse onderzoekers pakten het anders aan: ze leidden 25 zwartbonte koekalfjes van een jaar oud, die nog nooit gemolken waren, voor het eerst door de melkstal, en schermden voor de helft van de kalfjes het diepe gedeelte af (maar niet de apparatuur).
De kalfjes werden vijf dagen lang driemaal daags door de stal gedreven, zonder te worden gemolken. De eerste dag deden de kalfjes er langer over als het diepe gedeelte niet was afgeschermd; ze aarzelden vaker en moesten vaker opgejut worden door de boer. Na die eerste dag leken de kalfjes aan het hoogteverschil gewend, maar hun hartslag bleef ook na vijf dagen nog hoger dan dat van de kalfjes uit de controlegroep.( nrc handelsblad)
wo 09/01/08 - De man uit Oostakker die vorig jaar naar enkele wilde eenden schoot met zijn kruisboog, heeft een schadevergoeding betaald aan Vogelbescherming Vlaanderen.
De man schoot op de eenden, o mdat ze teveel schade aangericht hadden in zijn tuin.
De man heeft nu de kosten voor onder andere het vangen van de eenden en de opvang en de verzorging van de diertjes terugbetaald.
Of de man nu nog vervolgd zal worden voor een inbreuk op de dierenwelzijnswet, is nog niet duidelijk.
Het parket onderzoekt de zaak nog voort. Mogelijk wordt de rest nu met een minnelijke schikking geregeld.
NEURENBERG - Knut 2 is een meisje. Het vier weken geleden geboren ijsbeertje in de dierentuin van de Zuid-Duitse stad Neurenberg weegt 1700 gram. Dat maakte de directie van de dierentuin woensdag bekend.
Het stadsbestuur kondigde een wedstrijd aan om een naam te vinden voor het diertje. De ijsbeer wordt sinds dinsdag door mensen grootgebracht.
De dierentuin greep in omdat moeder Vera haar boreling dreigde te doden. De eerste maand na de geboorte had Vera nog voorbeeldig voor het berinnetje gezorgd. De directie van de Tiergarten tast nog in het duister over de plotselinge verandering van het gedrag van de moeder, meldden Duitse media.
- De grootste hond die ooit te boek is gesteld, was Shamgret Danzas. Hij was 1 meter en 7 centimeter hoog (schouderhoogte) en hij woog maar liefst 108 kilo!
- Als je wilt weten hoe oud je hond is, in mensen jaren, dan tel je 15 jaar voor het eerste jaar van zijn leven, 10 jaar voor het tweede jaar van zijn leven en 3 jaar voor alle volgende jaren van zijn leven.
Oftewel, als je hond 5 jaar oud is in hondenjaren dan is zijn leeftijd in "mensenjaren":
15 + 10 + 3 + 3 + 3 = 34 jaar.
- Greyhounds kunnen wel 8 meter en 22 centimeter ver springen!
- Als je de slijmvliezen in een hond zijn neus, zou uitvouwen en dan zou neerleggen, zouden ze groter zijn dan de hond zelf.
- Als 2 honden elkaar ontmoeten, dan is de hond wiens staart het langzaamst kwispelt, de baas.
- De kleine hondenrassen worden vaak ouder dan de grote hondenrassen.
- De enige hond ter wereld die niet kan blaffen, is de Basenji, een Afrikaanse wolfshond.
- Honden hebben wel 100 verschillende gezichtsuitdrukkingen, de meeste uitdrukkingen maakt een hond met zijn oren.
-Voor een periode van 3 jaar, tijdens de 11e eeuw AD, kende Noorwegen een hond die koning was. De Noorse koning was namelijk zo boos dat zijn onderdanen hem van de troon wilden zetten, dat hij zijn trouwe hond Saur op de troon zette en vervolgens verlangde dat de hond een koninklijke behandeling kreeg.
- je dierbare tegemoet lopen, wanneer deze thuiskomt - de gelegenheid voor een wandeling nooit voorbij laten gaan - jou de gelegenheid geven om de frisse wind in je gezicht te voelen - aan vreemden tonen wanneer ze jouw territorium gaan overschrijden - 's middags een kleine siesta nemen en je (eens goed) uitrekken voordat je opstaat - hele dagen lopen, spelen en springen - een goede verhouding met je naasten hebben en toelaten dat die mensen je aanraken - niet bijten wanneer een eenvoudig gegrom de situatie oplost - op warme dagen je rustig houden, veel drinken, en lekker gaan slapen in de schaduw van een boom - dansen met heel je lijf en wiegen als je gelukkig bent - hoeveel iemand je ook plaagt, steeds terugkeren en vriendjes blijven, zonder dat het veel van je vraagt - genieten van een lange wandeling - eten wat gezond is - eten totdat je genoeg hebt - loyaal zijn - je niet anders voordoen dan wie je bent - en het BELANGRIJKSTE van alles: stil blijven wanneer iemand zenuwachtig is of droevig, en bij hem blijven om hem te tonen dat je er bent om hem te troosten
Het ijsbeerwijfje Vilma van de dierentuin in het Duitse Nürnberg heeft vermoedelijk haar kleintjes opgegeten. Daarmee komt een einde aan de discussies over het lot van de beertjes. De zoodirectie had van bij het begin geweigerd om ze, zoals de wereldberoemde Knut, met de hand op te voeden. Er is wel nog hoop voor de kleintjes van de tweede ijsbeermoeder in Nürnberg, Vera.
Waarom bent u zo harteloos, zoodirecteur? kopte de Duitse sensatiekrant Bild vorige week. De krant vond het schandelijk dat de zoo van Nürnberg de natuur haar gang liet gaan in het geval van de twee ijsberinnen.
Berin Vera beviel vijf weken geleden van vermoedelijk één kleintje, Vilma kreeg drie weken geleden kleintjes. Van bij het begin waren er twijfels over de kansen van de beertjes omdat de moeders zich maar weinig over hen leken te ontfermen. Ook in het wild loopt het vaak fout met de eerste kroost van ijsberen. Maar wij willen hier geen commercieel spektakel zoals bij Knut in de dierentuin van Berlijn, waar mensen uren aanschoven om een glimp van het schattige beertje te kunnen opvangen, reageerde de directie. Als de moeder de jongen verstoot en laat sterven, dan moeten we dat accepteren.
Omdat de oppassers sinds de geboorte niet in de binnenkooien van de dieren waren geweest, om ze niet te storen, bleef onduidelijk hoeveel beertjes er waren. Tot gisteren Vilma plots aan de deur begon te krabben en zich rusteloos gedroeg. Een oppasser stelde vast dat haar kooi leeg was.
De directie deelde mee dat de beertjes waarschijnlijk ziek waren geworden en gestorven, waarna de moeder ze heeft opgegeten.
Dat doen roofdieren wel vaker. De oppassers denken dat er twee pups waren, afgaande op de geluiden die vanuit de kooi werden gehoord. Bild publiceerde gisterennamiddag op zijn website meteen een hartverscheurende tekening van twee krijsende ijsbeertjes met op de achtergrond een dreigende ijsbeermoeder.
Het goede nieuws is dat dierentuinbezoekers zondag een glimp opvingen van een ijsbeertje in de kooi van Vera, de andere moeder. De directie zegt goede hoop te hebben dat die nakomeling het zal halen, hoewel dat tot op de leeftijd van drie maanden onzeker blijft.
Met Knut, intussen een jaar oud, gaat het overigens goed. De wereldwijde hype is nog niet afgelopen: in Hollywood zijn er zelfs plannen om een animatiefilm te maken rond het dier. De Berlijnse zoo zou vier miljoen euro krijgen voor de rechten op het verhaal.
Ahum, ik zit achter de pc. Vrouwtje is te druk, dusse mocht ik wel effe typen.
Jullie mannelijke katers, ik geniet van de aandacht, if you know what I mean! Ik heb wel verkering met Arizona, maar die luilak ligt nou toch lekker te slapen. Dus wat ik te roddelen heb, en dat is zo ..een hoop hoor .. Ik ben een femme fatale, mannelijke aandacht graag . Ik ben wel het enigste meisje ( op Nijntje na) maar wel en echte poes ..dus mag ik naast mijn witte pootjes lopen ? Natuurlijk heb ik kapsones . Ik ben een meisje weet je en een lady, want ik ben van adel ... En ja op een eerdere opmerking terug te komen, ik ben de grijze, maar eigenlijk ben ik een silver shine, want ik ben een raskat! Maar ech ik wil wel Blommen, snoepjes en lekkere garnaaltjes ( krijg ik ook van mams en verse haring) .. Dus wie verlijd me met lekkers? Wie weet heb je dan een date, in de hoop natuurlijk dat ons mams dit niet leest, want die is streng .bah bah .. Volgens mij sluit ze me dan op in een kerktoren en gooit ze zo de sleutel weg Komen jullie me dan wel redden?
Mams is blij met jullie reacties .dat zei ze nog toen ze voorbij kwam lopen ( plus ze zei, pas er op niet te veel roddelen hè?) Dat zou ik toch nooit doen ??? ( kijk nu erg onschuldig .)
De kleine hond arriveerde bij de Regenboog-brug, en een meute honden kwam op hem aanstormen om hem te begroeten. Hij zette zich schrap, omdat hij verwachtte dat hij aangevallen werd, maar dit was de eerste meute honden die hem kwispelend tegemoet kwam en hem kuste in plaats van aan te vallen.
Het was prachtig hier, en iedereen was aardig voor hem. Geen van zijn nieuwe vrienden was geboren bij een broodfokker, zoals hij, en gebruikt voor hondengevechten, en achtergelaten in een asiel omdat hij een kruising was, getekend door de strijd, en niet snoezig. Ze vertelden hem waarom ze wachtten op de mensen die van ze hielden. ''Wat is liefde''? vroeg hij, en God besloot om hem terug te laten keren naar de aarde om dat te ontdekken.
Het was warm en donker, het hondje nestelde zich bij de anderen en wachtte om weder geboren te worden. Doodsbang was hij. Hij bleef achter zolang hij kon, uiteindelijk werd hij eruit getrokken aan zijn achterpootjes. Handen zonder bont hielden hem voorzichtig vast en veegden hem teder droog, opende zijn mond en leidde hem naar een warme tepel met melk. Hij kon hem niet goed vasthouden, want een van zijn dikke broers duwde hem opzij. De menselijke hand schoof de andere pup naar een andere tepel en hield ter ondersteuning zijn lijfje vast zodat hij kon drinken Ahhh, dat is beter dacht hij, en dronk totdat zijn kaakjes er moe van werden, en doezelde in slaap naast zijn warme, harige moeder.
''Ik herinner mij dit'', hij peinsde, jammer dat hij weer op moet groeien om klappen te krijgen, achter gelaten te worden in de koude regen en gebruikt voor hondengevechten en te sterven als een hond die niemand wil. ''Ik herinner mij hoe het was om een hond te zijn'', dacht hij droevig.
Die nacht kroop hij naar zijn moeder en probeerde te drinken, maar de anderen bleven hem maar wegduwen, hij kon er niet bijkomen. Toen ze eindelijk verzadigd waren en hun achterste schoon was gelikt, kon hij eindelijk een tepel bemachtigen. Maar de menselijke handen waren er niet om hem te ondersteunen en er was in geen enkel tepel nog een druppel melk te vinden. Hij was zwak en zo klein, het was zelfs moeilijk om recht overeind te blijven, hij viel om, rolde op zijn rug en kon zelf niet meer omhoog komen,
Hij begon heftig te janken, en plotseling waren de mensenhanden daar, ze tilden hem op en duwden een rubber ding in zijn mond. Het smaakte en voelde niet als zijn moeder, maar het was warm en haalde dat rare gevoel uit zijn buikje weg. Even later had hij moeite met ademen, zijn longen waren niet voldoende ontwikkeld, omdat hij te lang had gewacht om zich bij de anderen aan te sluiten toen hij nog snel een stoeipartijtje wilde doen bij de Regenboog-brug. Hij voelde de hartslag van de mens die hem op haar borst had gelegd en hij werd bedekt met warme zachte stof om hem warm te houden, en zijn benige lijfje werd met zachte tedere bewegingen gemasseerd.
Hij bleef maar denken aan zijn nieuwe vrienden die zo aardig voor hem waren bij de Bridge, en vroeg God of hij terug mocht. ''Ja'', zei God," maar nu nog niet, jij wilde toch weten wat liefde was?"
Dus, voor de komende uren ( het leken wel dagen, maar het was donker en hij kon niet weten hoe laat het was) gaven de mensen hem bijvoeding en lieten hem kennis maken met de warmte van zijn moeders lichaam en haar tong en een hoop warme en zachte metgezellen. Hij werd steeds zwakker, en de mens pakte hem steeds vaker, ze lieten de andere pups slapen terwijl hij werd vertroetelt en gekust, hij mocht luisteren naar een hartslag die sterk en liefdevol was.
Uiteindelijk kwam God terug en vroeg: ''Ben je klaar om terug te komen naar de Regenboog-brug?" "Ja," gaf hij als antwoord, met een beetje spijt, want de mens wilde hem niet laten gaan, die zat te huilen. Hij drukte de laatste lucht uit zijn longen en zweefde terug naar de Regenboog-brug.
Hij keek nog achterom naar de mens die nog steeds zat te huilen en het levenloze lijfje dat hij geleend had voor zijn reis, nog stevig vast hield. ''Dank je God'' zei hij. ''Liefde is prachtig, en ik zal wachten bij de Regenboog-brug en de mens laten weten, als ze komt, ... dat ik ook van haar houd.
De dierenartsen van de Oostenrijkse stad Bad Goisern hebben hebben een dronken labrador moeten behandelen, zo meldde de plaatselijke krant Oberoesterreichische Nachrichten maandag.
De drie jaar oude jachthond "Dingo" werd vrijdag door zijn bezorgde baasje naar de dierenarts gebracht. De hond wankelde zo hevig, dat hij amper nog in staat was om te lopen. Bovendien rook zijn adem wel erg fel naar alcohol. Uiteindelijk bleek een liter bloed van het beest maar liefst 1,6 gram alcohol te bevatten. De hond had nochtans niet te diep in het glas gekeken. Maar volgens zijn baasje had Dingo in de keuken stiekem een halve kilo gist naar binnen gespeeld. "Bij de vertering van gist wordt alcohol gevormd", zo verklaarde een dierenarts de dronken toestand van de jachthond. "Kwatongen beweren wel eens dat jagers vaak dronken zijn, maar in mijn geval is het de die hond die zat is", aldus de eigenaar, die er uiteindelijk nog wel mee kon lachen. (TIP)
'Bruinvis acuut met uitsterven bedreigd' Uitgegeven: 7 januari 2008 17:51 Laatst gewijzigd: 7 januari 2008 18:00
BERLIJN - De bruinvis, een walvisachtige die leeft in de Oostzee, wordt acuut met uitsterven bedreigd. Dit meldde de Duitse Vereniging ter Bescherming van Zeezoogdieren maandag in het Duitse Kiel.
Ondanks de vele voorschriften ter bescherming van de dieren spoelden het afgelopen jaar meer dan honderd dode bruinvissen aan. Dat waren er meer dan twee keer zoveel als in 2006.
De zoogdieren raken verstrikt in vissersnetten en verdrinken, aldus de vereniging.
Kunnen poezen in de winter buiten overleven? Zijn er speciale maatregelen nodig of vormen zij instinctief een voldoende vetlaag? Dr. Rob Lückerath: Een poes heeft twee beschermingslagen: de vetlaag in de huid en haar pels. Over het algemeen bouwen buitenpoezen een speklaag voor de winter op. Dat isoleert op zich al lekker. Voorts gaat de poes ook een winterpels aantrekken, zoals wij een dikkere winterjas. Het mooiste is echter dat poezen zich daar bovenop nog extra kunnen isoleren. Ze zetten de pels iets op en hierdoor ontstaat onder de haren als het ware een isolerende luchtlaag. Wij mensen doen dat trouwens ook als we het koud hebben: we krijgen kippenvel en onze haren komen iets overeind om de isolerende luchtlaag te vormen. Helaas hebben we te weinig haar om er profijt van te hebben.
Mijn buren hebben een haan en die kraait mij iedere ochtend wakker. Waarom doet hij dat en kun je hem dat afleren, vraagt lezer Geens uit Diksmuide? Een haan kraait om zijn territorium af te bakenen, weet Rob Lückerath. Via het kraaien laat hij andere hanen weten dat hij de absolute chef is. Vandaar de uitdrukking haantjesgedrag. Wanneer er andere hanen in de buurt zijn, zal de haan nog harder kraaien om indruk te maken. Hij duldt geen andere hanen in de omgeving. Het is niet mogelijk om hem dit af te leren. Het gedrag voor het grootste deel bepaald door geslachtshormonen. (Het Nieuwsblad)
mailgroep huisdieren
kerkuil 
steenuil
sakervalk
mdat ze teveel schade aangericht hadden in zijn tuin. 
helpen kan ik als de beste, vooral met de muis
laat me toch eens gerust, ik lig goed hoor
ik kan dat ook, zooooooooooooo uitrekken!!
