Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
Het vermogen tot het produceren van spinsel zeer karakteristiek voor spinnen; ze kunnen het allemaal. Er zijn enige insecten en mijten die ook spinsel produceren, maar dan niet zoals de spinnen met aan het achterlijf gelegen spintepels . Ze schieten dan een lange draad die ze met de wind laten meedrijven tot bijvoorbeeld een hoge boom en daarop gaan ze dan verder met hun web, eerst drie andere stevige draden en dan al de zijdraden. Rupsen die spinsel produceren doen dit met klieren bij de kop. Sommige spinnen hebben vier of meer soorten spintepels voor spinrag geschikt voor verschillende doelen: stabiliteitsdraden voor het web, vangdraden met kleefstof en draden voor eicocons, en zelfs voor het maken van een spermapakket . Sommige spinnen schieten het spinsel, of zelfs het hele web, op de prooi af om deze te vangen. Volwassen hangmatspinnen kunnen zich zelfs over grote afstanden en kilometers hoog door de lucht laten zweven door het spinrag als vlieger te gebruiken. Het spinrag bestaat uit eiwitten die als vloeistof uit de spintepel komen en van vorm lijken te veranderen doordat er aan de draad getrokken wordt; de overgang van vloeibaar naar vast komt niet door inwerking van lucht. Spinrag is sterker dan de beste synthetische materialen die de mens kan maken, bij dezelfde dikte. Het web van een kruisspin weegt slechts ongeveer 0,1 tot 0,5 mg.
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
Tyrannosaurus rex is verre verwant van de kip (Cis-ka)
Tyrannosaurus rex is verre verwant van de kip
De Tyrannosaurus rex is waarschijnlijk een verre voorouder van de kip. Dat blijkt uit onderzoek aan de North Carolina State University in Raleigh.
In wetenschappelijke kringen bestaat al langer de hypothese dat de vreeswekkende vleeseter een prehistorische voorloper van de moderne vogelsoorten is. Analyses van uitzonderlijk bewaard gebleven eiwitten uit een 68 miljoen jaar oud gefossiliseerd bot van een Tyrannosaurus rex hebben nu aangetoond dat dit eiwit, een collageensoort, een structuur heeft die lijkt op een eiwit dat in kippen wordt aangetroffen, aldus de onderzoekers in het tijdschrift Science.
Collageen is een vezelachtig, elastisch eiwit dat in de cosmetische industrie wordt gebruikt als huidverjonger. Het eiwit was bewaard gebleven in een bot dat in 2003 in de Amerikaanse staat Montana onder 1000 kubieke meter gesteente werd aangetroffen. De aminozuursequenties in het eiwit lijken op die van kippencollageen en doen ook denken aan bepaalde eiwitten in kikkers en watersalamanders, aldus de onderzoekers.
(GVA)
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
Begin april werden de eerste meikevers al gemeld bij de natuurorganisatie Natuurpunt. Deze soort was vanaf half april algemeen aanwezig in Vlaanderen. "Dag meikever, welkom aprilkever", aldus Natuurpunt vrijdag.
Het lijkt er op dat de meikever dit jaar zelfs haar belangrijkste vliegperiode in april zal hebben in plaats van in mei. Door de hoge temperaturen in april is de natuur volgens Natuurpunt van slag.
"Vaste waarden als meikever, meiklokje en meidoorn, die hun naam meekregen precies omdat ze klokvast in een beperkte periode in mei verschenen en bloeiden, weten het nu niet meer zo goed", aldus de organisatie.
Het meiklokje stond dit jaar al op veel plaatsen vanaf half april in bloei. "Nog een paar uitzonderlijk warme dagen en de vele mariabeeldjes zullen het dit jaar wellicht zonder bloeiende meiklokjes moeten stellen", aldus Natuurpunt. Ook de meidoorn bloeit normaal kort rond midden mei, maar nu staat op veel plaatsen al bijna twee weken in bloei.
(GVA)
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
Vogels nestelen, egels ontwaken uit hun winterslaap, vleermuizen zijn s nachts voortdurend onderweg en voor eekhoorns is het kraamtijd. Het is lente. Tijd om de beestjes in en rond de tuin bij te staan.
Dat kan met het ophangen van nestkastjes, het plaatsen van voederhuisjes en het creëren van rustgelegenheid. Ieder jaar wordt het assortiment groter. Het aanbod nestkasten, nestkommen en nestmanden neemt nog steeds toe. Niet alleen voor vogels, maar ook voor zoogdieren en insecten. Wat de zin is van al deze dierenzorg? Roline Eikelboom van de landelijke zoogdiervereniging VZZ : Het is geen levensvoorwaarde voor de dieren, maar je helpt ze er wel mee. Daarom bestaan er voor egels woon- en voederhuizen en speciaal egelvoer, met alle voedingsstoffen die het dier nodig heeft: gedroogde insecten en garnalen, noten en fruit. Ook voor eekhoorns bestaan dergelijke voorzieningen. Al zou het alleen maar zijn om te voorkomen dat een eekhoorn weer eens een voor vogels bedoelde voedersilo vernielt, tot grote ergernis van mensen. Voor vleermuizen zijn er kasten te koop waar deze nachtdieren de dag kunnen doorbrengen. Ze zijn uitgevoerd in hout of houtbeton. Het is vooral erg leuk om de dieren in de tuin te halen. Daarnaast krijgen ze het ook wat gemakkelijker, zegt Eikelboom over het nut van deze voorzieningen. Ze plaatst daar wel enkele kanttekeningen bij. Het heeft weinig zin een eekhoorn te helpen in een omgeving waar in geen velden of wegen bos te vinden is. Een ander advies: houd rekening met de leefwijze van de dieren. Een egel is een beetje schuw, dus is het goed zijn kast achterin de tuin te zetten. En voer geen melk, want daar krijgen egels onoverkomelijke gezondheidsproblemen door. Water is beter. Vleermuizen komen veel meer voor dan mensen denken, vervolgt Eikelboom. Om deze fladderende zoogdieren te hulp te komen moeten de kastjes op tenminste 2,5 meter hoogte worden opgehangen. Verrassend is het aanbod aan hulpmiddelen voor insecten. Er zijn kasten voor vlinders en lieveheersbeestjes, maar ook voor bijen, wespen en gaasvliegen. Het argument om insecten te helpen, spreekt aan: het zijn luizenbestrijders, dus de bloementuin zal er wel bij varen. In dit verband is het opmerkelijk te lezen wat de beweegreden is om vleermuizen bij te staan: ze ruimen namelijk insecten op. Veel vogels doen dat trouwens ook. Een eenvoudig nestkastje ophangen kan de dieren al helpen. Harvey van Diek van onderzoeksinstituut Sovon benadrukt dat het geen frivool gekleurde bouwwerkjes met puntdaken moeten zijn. Die zijn echt onzinnig, aldus Van Diek. Sommige kastjes zijn uitgesproken praktisch. Bijvoorbeeld het type in ruitvorm, met de punt naar beneden. Zo hoeft de vogel het kastje met minder nestmateriaal op te vullen. Dat scheelt de bewoner energie, die hij kan gebruiken voor de leg en het broeden. Vogelbescherming Nederland stelt dat tuin- en parkvogels het tegenwoordig erg moeilijk hebben, omdat heggen verdwijnen, tuinen worden betegeld en woningen steeds beter worden geïsoleerd. Dat kost broedgelegenheid in hagen, voedselaanbod in de grond en nestelmogelijkheden in kieren en gaten van huizen. Daarom is het goed in stad of dorp kastjes voor mezen op te hangen. Aan de rand van de bebouwing komen ook verschillende soorten vliegenvangers en de gekraagde roodstaart op deze voorzieningen af. Voor uilen bestaan grotere kasten. Zonder die voorzieningen had de kerkuil niet meer bestaan, zegt Van Diek. Ook de steenuil is nu aan zon hulpactie toe. Voor ransuilen zijn er speciale broedmanden op de markt, voor zwaluwen nestkommen. Voor huismussen zijn er zelfs rijtjeswoningen. Die zijn functioneel, vindt Van Diek. Want de mus is een koloniebroeder. Die wil dit graag. Voor wie nog nestkastjes wil ophangen, heeft de Sovon-medewerker een advies: plaats de kasten het liefst met de opening op het noorden of noordoosten, in verband met regen en wind. Een hoogte van tenminste 2 meter is aanbevolen, om de katten op afstand te houden. Die dieren kunnen doorgaans wel zonder geroofde vogeltjes.
twee jong gehuwden,trifhon en irma,beloven elkaar dat bij het overlijden van de eerste,deze contact zal opnemen met de langstlevende,om te vertellen over het leven na de dood.
50 jaar later sterft de man en zoals beloofd,neemt hij contact op met zijn bedroefde vrouw
"coucou Irma,ik ben het." "ah,zijt gij het Trifhon.Zeg mij,hoe gaat het met daar met u?" Ik zal het u vertellen.s'morgens als ik wakker wordt,bedrijf ik de liefde,na het ontbijt herbegin ik.Na het middagmaal en een kleine siesta,bedrijf ik de liefde verschillende keren tot aan het avondmaal.En dan nog een of twee keer voor het slapen gaan. "Maar...ben je dan in het paradijs?" "Nee,nee.Ik ben een konijn in de ardennen."
Chauffeur zijn op een collectebus is nooit grappig Een tor die kleine kevertjes lastigvalt, een torpedo noemen is nooit grappig Een student die wiet verbouwt een teelbal noemen is nooit grappig Een blinde die te diep in het glaasje heeft gekeken is nooit grappig Voor een gesloten deur staan op de open dag van een gesloten inrichting is nooit grappig Een mimespeler die schijndood is, is nooit grappig Een textielbaron die zijn eigen kinderen van kant maakt is nooit grappig Een matroos over de andere boeg gooien is nooit grappig Een bordeelhoudster voor pijpleiding uitmaken is nooit grappig Een tandarts die een kroon op zijn werk zet is nooit grappig Sprinkhanen plagen is nooit grappig Een allergische student naar zijn uitslag vragen is nooit grappig Een smurf die een blauwtje loopt is nooit grappig Een missionaris die zich geen houding weet te geven is nooit grappig Een hoer die er gelikt uitziet, is nooit grappig Een wegatlas die je niet kunt vinden is nooit grappig Confetti kopen voor op je snipperdag is nooit grappig Een porno-acteur die overal zijn neus insteekt is nooit grappig Een houthakker die voor de bijl gaat is nooit grappig Achterin de kerk roepen dat je de kogel hebt gevonden is nooit grappig Een ongestelde vrouw die doet alsof haar neus bloedt is nooit grappig In een antiekwinkel vragen of ze nog iets nieuws hebben, is nooit grappig Een blaasorkest bij de alcoholcontrole is nooit grappig Een stewardess die zwanger is van de automatische piloot is nooit grappig Een schoppenboer van harte door een ruit schoppen is nooit grappig Een boswachter die een uiltje knapt, is nooit grappig
Knuffelig en vasthoudend De koala plant zich traag voort ; slechts eens per twee jaar wordt er een jonge geboren. Het dier is vatbaar voor ziekten en heeft voor zijn grootte relatief kleine hersenen. Bovendien is de koala een kieskeurige eter. Hij eet ongever 1,5 kg boombladeren per dag en dan nog alleen van bepaalde soorten eucalyptus. Verder wordt zijn leefmilieu door de opdringerige mens steeds kleiner gemaakt. Ondanks al deze ogenschijnlijke nadelen, gedijt hij echter nog steeds. Toen in 1788 de eerste Europeanen zich in Australië vestigeden, kregen ze nauwelijks koala's te zien omdat de aboriginals massaal jacht op ze hadden gemaakt om hun vlees. De nieuwe Australiërs aten echter geen koala's, zodat het dier in de gebieden langs de oostkust weer algemeen werd. Omstreeks de eeuwwisseling werd de koala evenwel opnieuw bedreigd, nu doo de belangstelling van zijn zachte, zijdeachtige vacht. Jaarlijks werden honderdduizenden dieren afgeslacht ; alleen al in 1924 werden er twee miljoen koalahuiden naar Amerika en Europa vescheept. Kort daarna werd het door door beschermende maatregelen en herpopulatieprojecten nog net gered. Daarmee leek het voortbestaan van de koala gewaarborgd, tot in de jaren tachtig zich opeens een epidemie van de geslachtsziekte chlamydiosis voordeed. De ziekte verbreidde zich zo snel dat onderzoekes al over uitsterven spraken. Inmiddels is die vrees ongegrond gebleken. De meeste koala's kregen toch jongen en blijken de ziekte te hebben overwonnen. Zo is het nationale troeteldier van Australië opnieuw aan een zeker lijkende ondergang ontsnapt. Brontekst : The Readers' Digest
honden Twee honden zijn verdwaald in de woestijn. Dan gromt een van hen: "Als we nou niet heel snel en boom tegenkomen, doe ik het in mijn broek."
sterk dier Wat is het sterkste dier? De slak, want die draagt haar eigen huis
kip Een kok is een kip aan het plukken. Hij stopt de kip in de pan, maar vergeet het vuur aan te steken. Na een kwartier komt de kip naar de kok gewandeld en zegt boos: "Zeg, nou geef je of mijn veren terug, of je steekt het vuur aan, want ik sterf van de kou!"
Vissen Alle 25.000 bekende soorten vissen leven in het water. Ze zijn in de regel koudbloedige gewervelde dieren, ademen met kieuwen en zwemmen met behulp van vinnen. Terwijl zoogdieren, reptielen en amfibieën elk een aparte klasse binnen het dierenrijk vormen, bestaan de vissen uit drie klassen die zich duidelijk van elkaar onderscheiden: de kaaklozen, de kraakbeenvissen en de beenvissen.
Kaaklozen zijn de meest oorspronkelijke vissen. Het zijn de laatste overlevenden van de eerste gewervelden die op aarde leefden. Ze hebben schubben noch kaken en zijn ongeveer 300 miljoen jaar geleden ontstaan. Vandaag de dag bestaan er nog slechts één orde.
De eerste kraakbeenvissen ontwikkelden zich ongeveer 100 miljoen jaar later. Dit waren de voorouders van het momenteel meest gevreesde zeeroofdier, de haai. Zoals hun naam al aangeeft bestaat hun skelet uit kraakbeen, een materiaal dat op stijve gelatine lijkt en minder hard is dan been. Hun lichaam is met harde schubben bedekt. Zij missen een orgaan dat de meeste beenvissen wel bezitten: de met gas gevulde zwemblaas, die de vis het voortbewegen in het water vergemakkelijkt.
De beenvissen ontwikkelden zich tegelijkertijd met de kraakbeenvissen. Ze bezitten een skelet uit beenderen en vormen met ongeveer 20.000 soorten de grootste en bekendste klasse van vissen.
Chlamydiose: kan de ogen van uw kat aantasten! (Ereli)
Gezondheid Huisdieren
Chlamydiose: kan de ogen van uw kat aantasten!
Via contact met soortgenoten kan uw kat besmet raken met chlamydophila felis, een bacterie die infecties van de ogen veroorzaakt. U kunt uw dier tegen deze ziekte beschermen. Het volstaat om het te laten vaccineren.
Chlamydophila felis: een bacterie die oogvliesontsteking veroorzaakt
Chlamydiose wordt veroorzaakt door de bacterie chlamydia psitacci, de oude naam van wat nu chlamydophila felis heet. Deze naamsverandering kwam er als gevolg van een betere kennis van het DNA van deze bacteriën. Uw kat kan met deze microbe besmet raken door contact met een andere, besmette kat . 2 tot 7 dagen na de besmetting krijgt de kat een ooginfectie, soms ook luchtweginfecties. De infectie begint vaak in slechts één van de ogen, maar na enkele dagen is ook het andere oog ziek. Het oogvlies verliest dan zijn lichtroze kleur en wordt donkerrood, het weefsel rond de oogbol is gezwollen en uit de ooghoeken komt een vaak gele en dikke afscheiding. Soms veroorzaakt de pijn spasmen van de oogleden. U kunt dat herkennen omdat uw kat dan overmatig knippert met de ogen . De bacterie chlamydophila felis komt vaak samen voor met microben van het syndroom van coryza. Katten die besmet zijn door de virussen die deze ziekte veroorzaken, zijn veel vatbaarder voor chlamydiose . Chlamydophila wordt ook in verband gebracht met vruchtbaarheidsproblemen of miskramen bij kattinnen , hoewel er nog geen direct verband tussen de bacterie en deze voortplantingsproblemen is aangetoond.
Diagnose
Chlamydophila felis is een veel voorkomende oorzaak van oogvliesontsteking bij huiskatten, maar ze is lang niet het enige gevaar voor hun ogen ! Ook andere bacteriën, virussen (feline herpesvirus) of andere vreemde stoffen kunnen leiden tot een min of meer ernstige oogontsteking van uw vriend. Om vast te stellen of de chlamydophila bij uw kat aanwezig is, zal uw dierenarts met een speciaal watje een monster nemen. Dat gebeurt tussen het onderste ooglid en het derde ooglid van uw kat . Aan de hand daarvan kan het labo nagaan of uw kat besmet is met de bacterie.
Preventie en behandeling
Als uw kat een oogvliesontsteking heeft die is veroorzaakt door chlamydophila, moet u het dier behandelen met antibiotica. Het meest doeltreffend is doxycycline. Om de ziekte weg te krijgen is vaak een behandeling van minstens 4 of zelfs 6 weken nodig. De behandeling met siroop of met tabletten die oraal toe te dienen zijn, is doeltreffender dan die met oogzalf. Als uw kat gedeeltelijk buiten leeft en/of in contact komt met andere katten , is het raadzaam om het dier tegen chlamydophila felis te beschermen met een vaccin dat over het algemeen aanwezig is in de multivalente vaccins die uw poes tegen tyfus en coryza beschermen. Pasgeboren poesjes worden vaak immuun via de melk van hun moeder. Ze zijn dan tot hun 9de week beschermd. Daarna kunt u uw kat beter laten vaccineren. Let wel, het vaccin sluit infecties niet uit: uw kat kan nog altijd last krijgen van zijn ogen. Maar het vaccin werkt de vermeerdering van de bacterie tegen, het verzacht de symptomen en verkort ook de periode waarin de bacterie aan andere katten kan worden overgedragen. Een gevaccineerde kat kan de ziekte dus wel degelijk nog doorgeven aan andere katten !
Slangen en hagedissen, krokodillen en alligators, water- en landschildpadden vormen samen de klasse der reptielen, die nauw met de vogels en zoogdieren verwant zijn. Ze onderscheiden zich van hen in één belangrijk opzicht: ze zijn koudbloedig. Dat houdt in dat hun lichaamstemperatuur zich richt naar de omgevingstemperatuur. Daardoor zijn ze afhankelijk van de zon, die hen moet opwarmen zodat ze zich snel kunnen bewegen en hun normale lichaamsfuncties mogelijk zijn.
Reptielen zijn beter aan het leven op het droge land aangepast dan de amfibieën waarvan ze afstammen, doordat ze goed functionerende longen bezitten om te ademen. De voortplanting vindt plaats na een echte paring en de jongen ontwikkelen zich in eieren. Bij sommige soorten worden de eieren buiten het lichaam afgezet, terwijl ze zich bij andere, levendbarende soorten in de buik van het vrouwtje ontwikkelen. De huid van reptielen is dik en meestal voorzien van schubben en plaatjes, die glad of ruw kunnen zijn en waardoor ze tegen uitdroging beschermd worden. Reptielen bestaan al veel langer dan vogels en zoogdieren. De eerste verschenen ongeveer 300 miljoen jaar geleden. Terwijl vele soorten inmiddels uitgestorven zijn, hebben andere zich de laatste 200 miljoen jaar nauwelijks veranderd.
Amfibieën zoals kikkers, padden en salamanders behoren tot de minst ontwikkelde gewervelde dieren. Ze stammen van zeer sterk overeenkomstige wezens af die ongeveer 370 miljoen jaar geleden het land op kropen. Het woord 'amphibium ' betekent 'tweesoortig leven' en slaat op het feit dat deze dieren een deel van hun bestaan in het water en een deel op het land doorbrengen. Eieren worden in het water gelegd. Wanneer de jongen uit de eieren komen, hebben ze kieuwen om onder water mee te ademen. Eenmaal op het land gekomen, nemen longen de ademfunctie over. Amfibieën ademen ook dan nog altijd door de huid, wat verklaart waarom deze altijd vochtig moet zijn en aanzienlijk dunner en gladder is dan die van reptielen. Net als reptielen leggen amfibieën eieren. Bij de meeste soorten vindt echter de bevruchting buiten het lichaam plaats, waarbij eicellen en zaad samen uitgestoten worden.
AMPHIBIA Amfibieën
GYMNOPHIONA Wormsalamanders
URODELA Salamanderachtigen
ANURA Kikvorsachtigen (kikkers en padden)
REPTILIA Reptielen
RHYNCHOCEPHALIA Brughagedissen
SQUAMATA Hagedissen en Slangen
CROCODILIA Krokodillen
CHELONIA Schildpadden (land- en waterschildpadden)
{ zolang er mensen zijn die denken dat dieren niet voelen,
deze tekst hieronder lijkt me al heel wat inzicht te geven in het gedrag van de honden, en vooral angstige honden. Maar een van de belangrijkste regels is wel geen medelijden of extra aandacht tonen voor de hond wanneer hij blijk geeft van angst, want ze associëren al heel vlug jouw reactie met hun gedrag en dan krijg je het volgende: hond wil aandacht en gaat dus blijk geven van angst want dat had vorige keer bij zijn baasje het gedrag opgeleverd dat hij nu terug wil....
Angstig gedrag bij honden kent velerlei oorzaken maar ook diverse verschijningsvormen. Bij een angstige hond denkt u wellicht in eerste instantie alleen of vooral aan een hond die zijn staart tussen de poten drukt, een lage houding aanneemt en/of probeert te vluchten. Veel angstige honden vertonen inderdaad dit soort gedrag; deze vormen komen voort uit zogenaamde passieve verdedigende reflexen. Dat wil zeggen dat de hond wanneer hij zich bedreigd voelt, probeert de bedreiging uit de weg te gaan door zich zo klein en onderdanig mogelijk te tonen en/of door te vluchten.
Maar: angst of onzekerheid bij honden kan zich ook uiten door het tegenovergestelde gedrag (actieve verdedigende reflexen). In dat geval toont de hond zich, wanneer hij zich bedreigd voelt, juist heel stoer. Hij gromt en/of blaft, de haren op zijn rug komen overeind, zijn staart staat hoog en de hond maakt zich zo groot mogelijk. U kunt dit vergelijken met sommige mensen, die zich heel stoer voordoen om hun eigen verlegenheid te "overschreeuwen". Bij honden is er bij dit gedrag vaak sprake van "geconditioneerde (=aangeleerde) dominantie". De hond toont zich dus heel dominant, terwijl hij eigenlijk heel onzeker of zelfs angstig is. Dit kan het gevolg zijn van een leerproces; de hond heeft dan meermalen ervaren dat de "bedreiger" afdruipt wanneer de hond zich dominant voordoet, dreigt aan te vallen of zelfs daadwerkelijk aanvalt. Vaak zien we bij een hond die geconditioneerd dominant gedrag vertoont, tegenstrijdige signalen. Bijvoorbeeld: zijn nekharen komen overeind (groot maken = dominant/actief verdedigend), maar zijn staart wijst naar beneden (klein maken = onderdanig/passief verdedigend).
Angst bij honden kan voortkomen onder andere uit (een combinatie van):
Genetische aanleg Eventueel in combinatie met het imiteren (als jonge pup) van het angstige gedrag van de moederhond
Een slechte inprenting / socialisatie Tot zon 12 weken oud doorloopt iedere hond de zogenaamde inprentings- en socialisatieperiode, ofwel primaire socialisatieperiode. In deze gevoelige perioden staat de hond open om te leren wat er normaal is in het leven en wat niet. Dit is als het ware zo voorgeprogrammeerd. Daarom is het heel belangrijk om een jonge pup met van alles te laten kennismaken (drukke mensenmenigte, lawaai, andere beesten, andere honden, kinderen, bezoekers, verkeer enzovoort). Hoe meer een jonge pup opdoet aan positieve ervaringen hoe beter. Hij zal dan later tegenover die dingen waarmee hij als jonge pup uitgebreid en op een positieve manier heeft kennisgemaakt op een ontspannen, vrolijke manier reageren. Heeft een hond de eerste 1 tot 3 maanden van zijn leven weinig kennisgemaakt met allerlei zaken, dan is de kans groot dat hij op latere leeftijd angstig zal zijn (en blijven!) voor deze zaken. Overigens: het socialisatieproces stopt niet abrupt op de leeftijd van 3 maanden. Wanneer een pup op jonge leeftijd bijvoorbeeld prima is gesocialiseerd met allerlei andere honden maar in de periode tussen 3 en 6 maanden geen (of vervelende) ervaringen opdoet met andere honden, dan kan het oorspronkelijk positieve effect van een goede socialisatie weer teniet worden gedaan.
Een traumatische ervaring Honden kunnen angsten overhouden aan ingrijpende gebeurtenissen, zoals een auto-ongeluk, een ernstig gevecht met een andere hond, al dan niet opzettelijke mishandeling enzovoort.
Wanneer u een hond heeft die angstig gedrag vertoont, dan raden wij u aan de hulp van deskundige gedragsbegeleiders in te schakelen wanneer dit gedrag van uw hond gepaard gaat met een hoge mate van stress en/of agressie. In dit geval kan (goed bedoelde) verkeerde begeleiding van de hond namelijk al snel leiden tot verergering van het probleem en tot ongelukken!
Wanneer uw hond wel eens ergens bang voor is, zonder dat er sprake is van regelmatig terugkerende grote stress en/of agressie, dan heeft u wellicht iets aan de volgende adviezen:
Troost uw hond nooit wanneer hij angstig gedrag vertoont! Hoe begrijpelijk en menselijk troosten van een angstig dier ook is, het werkt absoluut averechts. Immers: de hond verstaat uw uitleg dat er geen reden is om bang te zijn niet, het enige dat hij hoort is dat u vriendelijk/belonend klinkt. U beloont de hond dus (onbedoeld) voor zijn angstige gedrag, waarmee u bevestigt dat dat gedrag is wat u graag van de hond wilt zien. Belonen van gedrag leidt altijd tot herhaling en intensivering van dat gedrag; uw hond zal dus steeds vaker en heftiger angstig gedrag laten zien!
Stel u in plaats van troostend juist kordaat en vrolijk op wanneer uw hond bang is. Wanneer uw hond u als zijn leider ziet en u laat zien dat er geen enkele reden is om bang te zijn (door vrolijk en zonder aarzeling gewoon recht op "het gevaar" af te gaan), dan draagt u ertoe bij uw hond over zijn angst heen te helpen. Neem een houding aan die uitstraalt "kom op, stel je niet aan" en beloon de hond pas op het moment dat die besluit om ondanks zijn angst toch maar met u mee te lopen. Wanneer u op dat moment met uw stem beloont, zorg er dan voor dat u oprecht vrolijk en dus niet geruststellend/troostend klinkt.
Welke beloning u ook gebruikt, zorg dat de timing van die beloning precies goed is. Het is dus niet goed om een hond die al angstig gedrag vertoont, af te leiden met iets lekkers of een speeltje! Dan beloont u immers precies het gedrag dat u niet wilt zien en beloond gedrag zal zich steeds vaker en heftiger herhalen. Wat wel kan is om te proberen het ontwikkelen van angstig gedrag vóór te zijn. Bijvoorbeeld: wanneer uw hond bang is voor andere honden en u ziet in de verte een andere hond naderen, doe dan iets met uw hond dat hij heel leuk vindt (vóórdat uw hond de eerste tekenen van angst of opwinding i.v.m. de naderende hond vertoont!). Speel met hem met een balletje of laat hem simpele gehoorzaamheidsoefeningetjes doen waarbij u beloont met iets lekkers. Stop het spel/de beloning zodra uw hond toch angstig gedrag gaat vertonen! Hervat het spel/de beloning zodra uw hond zich weer "gedraagt". In de tussentijd negeert u het angstige gedrag van uw hond volkomen (niet mopperen, niet troosten; gewoon niet reageren). Wanneer u dit consequent herhaalt dan gaat uw hond de komst van een andere hond zien als de voorbode van iets leuks in plaats van als iets bedreigends (namelijk dat u met hem gaat spelen of dat hij iets lekkers kan verdienen).
Of angstig gedrag kan worden afgeleerd is vooral afhankelijk van de oorzaak. Wanneer de basis van de angst een slechte inprenting / socialisatie is, dan is de kans op verbetering klein (maar niet onmogelijk). Is de angst op latere leeftijd ontstaan, dan is in de meeste gevallen verbetering of zelfs "genezing" mogelijk.
In sommige gevallen is het raadzaam om in geval van angsten gedragstherapie te ondersteunen met medicijnen, al dan niet op natuurlijke basis. Bach Bloesem Remedies bijvoorbeeld, hebben ons al heel vaak bewezen zeer effectief te kunnen zijn tegen allerlei angsten!
Aanbevolen boeken over hondengedrag / hondengedragsproblemen (click op de titel voor meer informatie):
Een motorrijder schuurt op zijn Yamaha TRX850 tegen 130 km per uur over een verlaten weg. Plots ziet hij een piepklein vogeltje voor zich. Hij doet alles om het te ontwijken, maar helaas. Hij kijkt in zijn achteruitkijkspiegel en ziet het vogeltje over het asfalt kronkelen en met gespreide vleugels op zijn rug vallen. De motorrijder stopt, raapt het bewusteloze dier op, koopt een kooitje en installeert het vogeltje knusjes, met wat brood en een bordje water. De volgende dag wordt het vogeltje wakker. Het ziet de tralies, het stukje brood en de waterkom en schrikt zich een bult: _ O nee, ik heb die otorrijder vermoord en nu zit ik in de gevangenis!!!
groetjes, Martine en abike
hoe doe je een olifant in de koelkast??? deurtje open olifant er in deurtje dicht
hoe doe je een muis in de koelkast ??? deurtje open olifant eruit deurtje dicht
hoe haal je een muis uit de koelkast dood van de kou
Tinamoes hebben kleine, rond vleugels en een plomp lichaam. Hoewel deze Zuid-Amerkaanse vogels kunnen vliegen, gaat het ze niet makkelijk af en geven ze de voorkeur aan lopen. Hun uithoudingsvermogen is niet groot. Bij gevaar vertrouwen ze op hun schutkleur en drukken ze zich plat op de bodem. Ze nestelen op de grond. De mannetjes broeden en hebben daarom ook een betere schutkleur dan de vrouwtjes.
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
Droge ogen ofwel KCS bij de hond en de kat (Tante Lotte)
Droge ogen ofwel KCS bij de hond en de kat
Droge ogen ofwel keratoconjunctivitis sicca (= KCS) is een uitdroging van het hoornvlies (= de buitenste, doorzichtige bekleding aan de voorzijde van het oog) en het oogslijmvlies. Het is een gevolg van een tekort aan tranen of het niet goed functioneren van het laagje traanfilm door een verkeerde samenstelling van het traanvocht.
KCS is een relatief veel voorkomende aandoening bij de oudere hond en mens. Hoewel de aandoening zowel bij kruisingen als bij rashonden en -katten wordt vastgesteld, zien we het vooral bij de kleine hondenrassen zoals de langharige Dashond, de West Highland White Terriër, de Yorkshire Terriër, de Cocker Spaniël, de Cavalier King Charles Spaniël, Pekinees, de Shih Tzu, de Lhasa apso, de Poedel en de Beagle.
Tranen dienen vooral om het oog vochtig te houden. Bij elke knipperslag wordt het traanvocht in een dun laagje gelijkmatig over het oog verdeeld. Dit dunne laagje noemt men de traanfilm en dient het oog te beschermen tegen de buitenlucht. Sommige dieren produceren onvoldoende traanvocht om hun ogen voldoende vochtig te houden. Dit heeft tot gevolg dat de ogen gaan branden, jeuken of slijm afscheiden.
Wat is de oorzaak van KCS?
Zogenaamde droge ogen worden in ons leefklimaat zeer vaak veroorzaakt door het eigen lichaam van de hond of kat en door factoren van buitenaf. Door het ouder worden van de huid en slijmvliezen worden de ogen wat droger. Te droge lucht in huis, vervuilde lucht in de randstad en/of harde wind geven dan bij veel van de oudere dieren bovengenoemde klachten.
Een andere belangrijke oorzaak bij de hond is een onvoldoende productie van tranen doordat de traanklieren worden vernietigd door het eigen lichaam.
Overige oorzaken van droge ogen zijn
te weinig of helemaal niet knipperen met de ogen (zoals bij dieren onder narcose),
onvoldoende sluiten van de oogleden tijdens het slapen (vooral bij de grootogig kortneuzige honden- en kattenrassen),
het gebruik van bepaalde medicijnen (zoals sulfapreparaten),
chirurgisch verwijderen van de traanklier in het derde ooglid,
aangeboren niet goed gevormde traanklieren en
letsels van de zenuwvoorziening van de traanklieren, de traanklieren zelf of hun afvoerbuisjes. Ook oorstekingen en letsels bij de basis van het oor kunnen de zenuwvoorziening van de traanklieren verstoren.
Hoe weet ik of mijn dier droge ogen heeft?
Het hoornvlies heeft een dof aspect en de slijmvliezen van het oog en de oogleden zijn rood. Soms kunnen droge ogen worden afgewisseld met tranende ogen: de basisbevochtiging is onvoldoende en als reactie daarop gaan de ogen zo nu en dan tranen.
Als de KCS al langer bestaat, is er ook een pussige ooguitvloeiing, die vaak op de oogbol blijft hangen in plaats van zich in de ooghoek te verzamelen.
In een nog later stadium kan het hoornvlies een grijsverkleuring en/of zweertjes gaan vertonen. Bloedvaatjes vanuit de slijmvliezen kunnen in het hoornvlies gaan groeien. Vaak is de neus droog.
De dierenarts kan de hoeveelheid traanproductie meten door een strookje vloeipapier om het onderste ooglid te leggen. Het traanvocht kan ook nader onderzocht worden door toevoeging van kleurstofdruppels.
Wat is de behandeling van KCS?
De meest gebruikte methode is het regelmatig druppelen van de ogen met kunsttranen of met vitamine A oogdruppels.
Ook zijn er medicijnen die de traanproductie kunnen stimuleren. Na 2 en 4 weken wordt het effect hiervan gecontroleerd door de traanproductie opnieuw te meten. Op die dag mogen geen medicijnen op het oog worden aangebracht.
Een speciale bril, die aan de zijkanten is afgesloten, kan ervoor zorgen dat de ogen tijdens het fietsen door de wind niet te veel uitdrogen. Het is tevens nodig zaken die extra droogte of irritatie geven te vermijden, zoals rook of een ventilator in de auto.
Voor de behandeling van een ernstige KCS is meer nodig, dan alleen het vochtig houden van de ogen met oogdruppels. De pussige ooguitvloeiing moet met het slijmverdunnende middel acetylcysteïne en een steriele fysiologische zoutoplossing worden opgelost en uitgespoeld, waarna een zalf met antibioticum en vitamine A op de ogen wordt aangebracht.
Bij katten en honden met totaal geen traanproductie of die slecht te hanteren zijn, kan een operatie worden overwogen, waarbij de speekselafvoerbuis wordt omgeleid naar het oog. Er dient dan echter wel een normale speekselproductie te bestaan. Deze "ductus parotis transpositie" zorgt dat het oog met speeksel wordt bevochtigd, waardoor de ogen niet vele malen daags gedruppeld hoeven te worden. Een nadeel van deze operatie is dat het speeksel kalkneerslagen op het hoornvlies, het onderooglid en de haren veroorzaakt. Tevens is deze operatie bij de kat (in tegenstelling tot bij de hond) lastig uit te voeren.
Wat is de prognose van KCS?
Zolang de ogen goed vochtig worden gehouden: goed.
Bij een chronische KCS treedt vaak wel enig herstel van de traanproductie op, maar meestal geen volledig herstel. Dit betekent: levenslang 2 tot 8 maal daags medicatie en de ogen regelmatig door de dierenarts laten controleren. De kat heeft over het algemeen een betere prognose dan de hond
Ieder dier dat ooit onderzocht is, slaapt, al hangt het er vanaf wat je precies onder slaap verstaat. In ieder geval kennen ze rustperioden die iedere dag op ongeveer dezelfde momenten terugkeren. Hoeveel ze slapen, en wanneer, verschilt van soort tot soort. De verschillen zijn groot, ook wanneer je verwante soorten bekijkt. Er zijn knaagdieren die kort slapen en er zijn ook langslapers bij. Hetzelfde geldt voor aapachtigen: sommige zijn slaapkoppen, anderen slapen juist heel weinig.
Kleine dieren de grootste slapers
De enige echte trend die we in het dierenrijk vinden is: hoe groter het dier, hoe minder slaap het nodig heeft. Olifanten en giraffen slapen maar een paar uur per dag. Katten en ratten zijn het grootste deel van de dag aan het slapen. De precieze reden hiervoor is onduidelijk, maar heeft misschien te maken met energiebesparing. Hoe kleiner een dier is, hoe meer energie het in verhouding nodig heeft om te functioneren. Tijdens de slaap vertraagt het metabolisme, waardoor het energieverbruik afneemt. Toch zegt grootte, zoals gezegd, ook niet alles. Er zijn veel uitzonderingen op de regel.
Vaker per dag
Mensen slapen één keer per etmaal, meestal ´s nachts, gedurende acht uur min of meer aaneengesloten. Bij de meeste dieren is het anders. Ze slapen wel overwegend ´s nachts (of bij nachtdieren: overdag), maar in kortere perioden. Ook doen ze overdag wel eens een kort dutje. Veel mensen doen trouwens ook wel eens een dutje overdag, dus misschien is het feit dat wij dat normaal niet doen meer een kwestie van cultuur dan natuur.
Ook dieren dromen
Wanneer ratten in een laboratorium worden uitgerust met electroden, kan worden aangetoond dat ze in hun dromen herbeleven wat ze overdag meemaken. Die electroden meten de activiteit van de hersenen dag en nacht. De ratten worden getraind om een parcours af te leggen, met aan het eind van de speurtocht een beloning in de vorm van een lekker hapje.s Nachts blijkt de hersenactiviteit tijdens de REM-slaap vaak precies hetzelfde patroon weer te geven als toen de rat de taak daadwerkelijk uitvoerde. Hij droomt s nachts van het parcours. Vrijwel alle warmbloedige dieren zoogdieren en vogels kennen de REM-slaap. Ze dromen dus misschien ook allemaal.
Jonge dieren
Net als bij mensen blijken de meeste warmbloedige jonge dieren veel slaap nodig te hebben. In de loop van het leven neemt die behoefte langzaam af. Het verschil gaat net als bij mensen vooral ten koste van de REM-slaap. Kennelijk is deze slaaptoestand vooral voor dieren die nog groeien en waar de hersenen zich dus nog van ontwikkelen bijzonder belangrijk.
VEENENDAAL - Menigeen vraagt zich wellicht af wat daar nu toch aan de gevel hangt in de Veenendaalse wijk Dragonder - Oost.
Aan het woongebouw nabij de brug tussen het Huzarenpad en het Jagerspad zijn de Nestelpokken van de Groninger kunstenaar Martin Borchert bevestigd. Het is een van de kunsttoepassingen in de wijk uit een serie van zes projecten, waarvoor het gemeentebestuur één procent van de opbrengst uit de nieuwbouw besteedt. De kunstbollen zijn bedoeld als nestplaats voor de gierzwaluwen, die rond Koninginnedag na een barre tocht van ruim achtduizend kilometer terugkeren van hun winterverblijf in Zuidelijk Afrika. Het kunstwerk wordt vrijdagmiddag 27 april feestelijk opgeleverd. Aardig is de speciale site van de vogelbescherming www.beleefdelente.nl voor wie iets meer wil weten over onder meer de gierzwaluwen.
(De Gelderlander)
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
Vogels zijn net als zoogdieren warmbloedige gewervelde dieren met longen en een hart met twee boezems en twee kamers. Als lichaamsbeharing bezitten ze als enige groep in het dierenrijk een verenkleed. Alle vogels planten zich voort door het leggen van eieren.
Bijna alle vogels zijn aan het leven in de lucht aangepast. Ze hebben speciale lichaamsvoorzieningen, die het mogelijk maken om te vliegen. Daartoe behoort, dat ze in verhouding tot hun grootte een relatief gering gewicht bezitten, doordat hun beenderen dunwandig zijn en met lucht gevulde holle ruimten hebben. Tegelijkertijd zijn hun bovenste ledematen verlengd en tot vleugels omgevormd.
In plaats van zware kiezen en tanden in de kaak hebben ze een lichte snavel en hun snelle verteringssysteem zorgt ervoor dat het voedsel niet lang in het lichaam verblijft. De voorste ledematen hebben zich ontwikkeld tot vleugels en zijn bedekt met waterafstotende, lichte veren. Sterke vliegspieren, die aan het verlengde borstbeen hechten, dragen zorg voor voldoende kracht om te vliegen; deze alleen kunnen minstens 15% van het lichaamsgewicht uitmaken van een vogel die kan vliegen. De oudst bekende vogel leefde ongeveer 150 miljoen jaar geleden. Vogels stammen van reptielen af en hun veren hebben zich uit de typische reptielenschubben ontwikkeld. Er zijn overigens ook enkele wetenschappers die beweren dat vogels van dinosaurussen afstammen.
AVES Vogels
APTERYGIFORMES Kiwi's
STRUTHIONIFORMES Struisvogels
RHEIFORMES Nandoes
CASUARIIFORMES Casuarisvogels (casuarissen en emoe's)
Sinds de mens de heersende en meest succesvolle soort op aarde is geworden, is hij door dit succes begonnen het milieu te veranderen en daarmee ook de levensomstandigheden van andere levensvormen. Honderden jaren lang kapten we zorgeloos hier een boom, wierpen daar ons afval neer, lieten gevaarlijke gassen in de atmosfeer ontsnappen, jaagden en doodden wilde dieren, visten ze uit de zeeën weg en realiseerden ons geen moment dat onze wereld daardoor in één of andere vorm zou kunnen veranderen. Nu pas dringt het langzaam tot ons door, dat we bezig zijn de aarde en haar bewoners te vernietigen als we al deze dingen als voorheen blijven doen.
Inmiddels hebben we door onze levensstijl het natuurlijk evenwicht in aanzienlijke mate verstoord en zijn er processen in gang gezet, die mogelijk verwoestende gevolgen hebben voor het toekomstig leven op onze planeet. Pas nu beginnen we te begrijpen dat alles wat we doen wereldomvattende gevolgen kan hebben. Met de verbranding van fossiele stoffen zoals kolen, en het kappen van gigantische bosgebieden dragen we bij tot de opwarming van de aarde. De geringste stijging van de aardtemperatuur kan echter tot veel grotere extremen in de weersomstandigheden leiden dan we op dit moment kennen. Dit zou bijvoorbeeld gigantische overstromingen tot gevolg kunnen hebben door het smelten van de poolijskappen. Bovendien moeten we beseffen dat het meeste wat we weggooien in feite niet verdwijnt, of het nu afval in zee betreft of gassen in de atmosfeer. Vaak ontstaan op deze manier grote hoeveelheden andere giftige stoffen, die het natuurlijk evenwicht op een manier aantasten die we nog niet begrijpen. Iedere verandering die we in één of ander deel van onze wereld teweegbrengen, heeft negatieve gevolgen voor de inheemse planten en dieren. Door de vernietiging van leefgebieden waarin specifieke dieren- en plantensoorten leven, bedreigen we deze onafwendbaar met uitsterven. Het is nog erger: we vernietigden - en doen het nog steeds - een hele reeks van diersoorten, doordat we ze gewetenloos gejaagd en gedood hebben enkel en alleen om ons zaken te verschaffen die we even makkelijk op een andere, minder destructieve wijze hadden kunnen verkrijgen. Als we deze destructieve manier van leven op willen geven, is het absoluut noodzakelijk om ten aanzien van de aarde en onze medebewoners daarop een totaal andere instelling te ontwikkelen.
bron dierenjungle.nl
{ zolang er mensen zijn die denken dat dieren niet voelen,
De groep zoogdieren vormt de bekendste klasse van het dierenrijk, in het bijzonder omdat wij er zelf toe behoren evenals de dieren waarmee we het meest vertrouwd zijn. De zoogdieren worden in drie subklassen onderverdeeld: hogere zoogdieren (Placentalia ), waarvan de jongen ver ontwikkeld ter wereld komen; buideldieren (Marsupialia ), waarvan de jongen in embryonale toestand geboren worden en die hun ontwikkeling in de buidel van de moeder voltooien; en eierleggende zoogdieren of snaveldieren (Monotremata ).
Zoogdieren zijn gewervelde dieren met borstklieren, lichaamsbeharing en vier ledematen, die bij de meeste zeezoogdieren tot vinnen zijn omgevormd. Ze ademen via de longen en zijn warmbloedig, dat wil zeggen dat hun lichaamstemperatuur min of meer constant blijft, onafhankelijk van de omgevingstemperatuur waarin ze zich bevinden. Ze bezitten een goed functionerende bloedsomloop en een hart met twee boezems en twee kamers.
Zoogdieren planten zich door bevruchting tussen mannetjes en vrouwtjes voort. Met uitzondering van de Monotremata ontwikkelen de jongen zich in de baarmoeder van het vrouwtje. De jongen leven van de moedermelk. Zoogdieren komen sinds ruim 200 miljoen jaar overal op aarde voor, waarbij de grootste diversiteit van soorten ongeveer 15 miljoen jaar geleden voorkwam. Tegenwoordig bestaan er ongeveer 4000 verschillende soorten, waarvan ongeveer de helft uit knaagdieren bestaat. De grootste dieren die momenteel op aarde leven, zoals de reusachtige walvissen en olifanten, zijn zoogdieren. De blauwe vinvis is het grootste dier dat ooit heeft geleefd.
De lichaamstemperatuur van onze gezelschapsdieren kan onder diverse omstandigheden iets afwijken van bovenstaand staatje. Zo kunnen enkele dieren zich in de wachtkamer dusdanig opwinden dat de temperatuur hoger ligt. Bij hond en kat gaat men doorgaans pas echt van koorts uit als de temperatuur boven de 39 graden ligt (opnemen via de anus). Doorgaans ligt de temperatuur bij kleine rassen hoger dan bij grote. Let bij konijnen op dat zij niet in de felle zon staan: deze zijn gevoelig voor hitteslag, wat fataal kan blijken. Pas ook op met zon bij (gedeeltelijk) witte dieren; deze lopen gemakkelijk zonnebrand op.
levenscyclus
levenscyclus
dier (soort)
geslachtsrijp (weken)
draagtijd (dagen)
levensduur (jaren)
cavia
chinchilla
fret
gerbel
hamster
hond
kat
konijn
muis
rat
9
20-25
24-36
9-12
4-7
25-50
25
20-42
6-7
6-10
60-75
105-115
42
24-26
15-17
64-66
61-69
30-35
19-24
18-23
6-8
15-20
6-9
3-5
2-3
6-17
13-22
5-9
2
2-3
Binnen een diersoort kunnen bovenstaande waarden per ras wat variëren. Zo leven grote honden doorgaans korter dan kleine. Bovendien zal bijvoorbeeld een fret in de natuur veel minder lang leven dan zijn soortgenoot als huisdier. Uitzonderingen zullen er altijd zijn: zo worden sommige mensen ook meer dan 100 jaar oud....
Hartvormen zijn, de naam zegt het inderdaad al, wormen die zich in het hart kunnen bevinden bij hond- en katachtigen. Om u maar meteen enigszins gerust te stellen: de infectie wordt in Nederland alleen gezien bij dieren die afkomstig zijn uit gebieden waar deze parasiet voorkomt. De infectie wordt namelijk overgebracht door bloedzuigende muskieten en daarom met name gevonden in de tropische en warme streken van de wereld. Het gebied waar de ziekte kan optreden breidt zich echter wel steeds verder uit. De hartworminfectie is inmiddels al waargenomen tot in Noord- Frankrijk. De streken waar de besmetting echt veel voorkomt zijn Amerika, Afrika, Azië, Australië en Zuid-Europa. De diersoorten waarbij de worm kan voorkomen zijn de hond, dingo (Australië), wolf, vos, fret, zeeleeuwen, tamme en wilde katten.
Levenscyclus van de hartworm Volwassen wormen bevinden zich in de slagaders van de longen en bij zware infecties ook in het hart zelf. Soms kunnen ze doordringen in de grote holle lichaamsader (vena cava). De vrouwelijke exemplaren produceren larfjes die in het bloed gaan circuleren en daar wel twee en een halfjaar in leven kunnen blijven. Wanneer een muskiet bloed zuigt kunnen de larfjes in dit insect terechtkomen en zich binnen twee tot drie weken ontwikkelen tot een larve waarmee weer een ander dier, dit wordt de gastheer genoemd, besmet kan worden via de steeksnuit tijdens een volgende bloedmaaltijd. In het nieuwe slachtoffer ontwikkelt de larve zich onder de huid en in de spieren binnen enkele maanden tot jonge wormen die zich naar de bloedbaan toe bewegen om zo naar de longen en het hart vervoerd te worden. De wormen kunnen wel vijf tot zeven jaar in leven blijven. De kat blijkt minder gevoelig te zijn voor een hartworminfectie dan de hond. In Amerika zijn gemiddeld vijf tot twintig procent minder katten dan honden besmet. Daarnaast blijven de wormen in de kat kleiner en veel minder lang in leven (twee tot drie jaar). Bij de kat verdwijnt de infectie nog wel eens vanzelf, waarschijnlijk door een veel sterkere afweerreactie. Ook verschijnen er maar zelden larfjes in de bloedbaan van de kat.
Ziektebeeld Er treden klachten op doordat de wormen beschadigingen veroorzaken aan de wand van hel hart en de grote longslagaders. Hierdoor kan er vocht ontstaan in de longen en vergroting van het hart met uiteindelijk tekortschieten van de hartfunctie. Vanzelfsprekend kan een dier aan dergelijke ernstige klachten overlijden. Meestal zijn er bij het optreden van klinische verschijnselen meer dan 50 wormen aanwezig. De ziekte begint sluimerend. Het uithoudingsvermogen vermindert en er wordt een keertje gehoest. Later treden er ernstigere klachten op, zoals gewichtsverlies, leververgroting, vocht in de buikholte en ademhalingsproblemen. Bloedarmoede kan het gevolg zijn van beschadiging van rode bloedcellen en nierbeschadiging. In sommige gevallen kan het dier zonder voorafgaande verschijnselen in shock raken doordat wormen de vena cava bereiken en het hart plotseling tekort gaat schieten in de pompfunctie. In dat geval spreken we van een acuut ziektebeeld.
Diagnose De dierenarts denkt aan hartworminfectie wanneer uit de ziektegeschiedenis blijkt dat het dier afkomstig is uit een land waar de infectie bekend is. Ook dieren die op vakantie zijn geweest in zo'n land lopen een zeker risico. De ziektesymptomen wijzen op een hartaandoening en op een foto van de borstholte worden vaak de verwijde longslagaders al gezien samen met vocht in de longen en een vergroot hart. Daarnaast kan de diagnose nauwkeuriger worden gesteld met behulp van een echografie, het maken van een ECG (Electro Cardiogram) en bloedonderzoek. In bloeduitstrijkjes kunnen soms de kleine larfjes worden waargenomen en er bestaan sinds enkele jaren bloedtesten die de aanwezigheid van larfjes kunnen aantonen.
Voorkoming De eenvoudigste maatregel om de ziekte te voorkomen bestaat natuurlik uit het niet meenemen van huisdieren naar gebieden waar de ziekte voorkomt. Wanneer dit toch wordt gedaan, dient er iedere maand behandeld te worden met speciaal hiervoor ontwikkelde medicijnen. Met de behandeling wordt dan begonnen vlak voor vertrek en doorgegaan tot één maand na thuiskomst.
Behandeling De behandeling van een dier met een hartworminfectie brengt risico's met zich mee. Met behulp van injecties kunnen de volwassen parasieten in het hart en in de bloedbaan worden gedood. Wanneer deze massaal loslaten en worden meegevoerd met de bloedstroom, kunnen problemen ontstaan door- dat bloedvaten worden afgesloten (trombose). In ernstige gevallen kunnen de wormen ook operatief worden verwijderd. Zes weken later wordt de behandeling herhaald, maar dan met een ander middel gericht op het onschadelijk maken van de larfjes in het bloed. Wanneer het dier op deze wijze is behandeld en de parasieten zijn verdwenen, dan zijn de vooruitzichten goed.
dierenarts/parasitoloog Via Hofstadklanken Uit Over Dieren
Uit: Over dieren.
Auteur: dierenarts/parasitoloog Paul Overgauw
{ zolang er mensen zijn die denken dat dieren niet voelen,
Zij hebben een rond, afgeplat gezicht met grote naar voren gerichte ogen die vast in de schedel staan. Om dus in diverse richtingen te kunnen kijken moet de uil steeds de kop draaien, wat uilen dan ook zeer goed kunnen. Ze hebben een haaksnavel en krachtige klauwen aan hun poten, die vaak dicht bevederd zijn. Uilen hebben grote ogen die helpen een prooi in het donker te ontdekken. Zij vliegen vaak geruisloos door de nacht op zoek naar prooidieren, zoals muizen . Overdag wordt een slapende uil soms aangevallen door kleinere vogels, die hem proberen te verjagen. Uilen nestelen in een holle boom, op de grond of in gebouwen.
Uilen hebben een bijzonder goed gehoor. Ze zijn in staat om bij complete duisternis hun prooi te vinden. In een experiment wisten ze in 13 van de 17 gevallen een muis te vangen die in een compleet donkere kamer was losgelaten.
Bij een aantal geslachten van de uilen is er sprake van asymmetrie in de ooropeningen. De oren van uilen bestaan uit een ooropening, in sommige soorten bedekt met een oordeksel (operculum ). De oren moeten niet verward worden met de oorpluimen die uilen zoals de ransuil hebben, oorpluimen worden door veren gevormd, en zitten ook niet op de plaats waar de ooropeningen zitten.
De asymmetrie van de oren bij uilen bestaat eruit dat de ooropeningen links en rechts niet op dezelfde hoogte zitten. Ook de vorm van de ooropening (in de huid, maar ook in de schedel) en van het oordeksel kan links en rechts verschillen. De functie van deze asymmetrie is een betere bepaling van de richting waar geluiden vandaan komen voor de verticale component. Het mechanisme werkt vergelijkbaar met de horzontale plaatsbepaling: geluiden uit een bepaalde richting komen iets eerder aan bij het ene oor. Uilen kunnen een verschil tot 30 microseconden in aankomsttijd tussen beide oren waarnemen (een microseconde is een miljoenste seconde).
Om de informatie te verwerken is het deel van de hersenen wat met horen in verband staat bij uilen veel groter dan bij andere vogels. Uilen vormen een plattegrond van de omgeving op basis van geluidsinformatie, zoals mensen dat doen met visuele informatie. Uilen hebben een gebied in de middenhersenen met ongeveer 10.000 neuronen dat net zo georganiseerd als de visuele cortex . De activiteit van de neuronen in dat gebied is geassocieerd met geluid uit een specifieke richting.
Dieren met verticaal symmetrisch geplaatste oren zijn soms ook zeer goed in staat zijn om de bron van een geluid te bepalen, ook verticaal. Ze gebruiken dan echter een volstrekt ander mechanisme voor verticale plaatsbepaling.
Resultaten van genetisch onderzoek wijzen erop dat de uilen zich ongeveer 80 miljoen jaar geleden hebben afgesplitst van andere vogels. Ze hebben een gemeenschappelijke voorouder met de nachtzwaluwachtigen (Caprimulgiformes).
Het oudst gevonden fossiel van de kerkuilen (Tytonidae) dateert van 58 miljoen jaar geleden. De familie van kerkuilen lijkt eerder ontstaan te zijn dan de Strigidae , het oudst gevonden fossiel van deze familie dateert van 40 miljoen jaar geleden.
Op Cuba leefde tot 8-10 duizend jaar geleden een uil die bijna een meter groot was, Ornimegalonyx oteroi. Deze uil had lange poten, als een loopvogel, maar was waarschijnlijk nog wel in staat om te vliegen.
Uilen zijn de enige dieren waarbij asymmetrisch geplaatste oren zijn gevonden2. Omdat de asymmetrie bij verschillende geslachten zo verschilt, gaan onderzoekers ervan uit dat deze asymmetrie in de verschillende geslachten onafhankelijk van elkaar is geëvolueerd (zie ook convergente evolutie ). Er zijn ook uilen waarbij de oren wel symmetrisch zijn geplaatst, en het blijkt dat deze uilen niet graag in complete duisternis vliegen. Uilen met asymmetrische oren hebben daar geen problemen mee.
Asymmetrische oren komen voor bij alle soorten van de geslachten Tytoen Asioen bij enkele soorten van onder meer de geslachten Bubo, Strixen Aegolius. Het is denkbaar dat bij de "symmetrische" uilen de asymmetrie verloren is gegaan. De asymmetrie bij de verschillende groepen is echter zodanig verschillend dat wordt aangenomen dat het in elke groep onafhankelijk is ontstaan. Het opmerkelijke is dat dat dan minstens vier en maximaal zeven maal in gebeurd.
De auteurs van "Ecology and conservation of Owls" concluderen dat de asymmetrie in vijf fylogenetische lijnen onafhankelijk van elkaar is ontstaan.
1). De juiste naam van dit fossiel is Ogygoptynx wetmoreiIn sommige publicaties wordt echter ook Ogygopteryx wetmorei gebruikt. 2). Asymmetrische oren zijn ook gevonden bij de humboldt pinguin. Zie Martin en Young, The eye of the humboldt penguin, Spheniscus humboldti: visual fields and schematic optics. Proc. R. Soc. Lond. B 233, 197-222 (1984).
DE ZINTUIGEN DIE UILEN TOT ZULKE GOEDE NACHTJAGERS MAKEN (Yradja)
DE ZINTUIGEN DIE UILEN TOT ZULKE GOEDE NACHTJAGERS MAKEN De kringen van veren rond de ogen van een uil dienen niet om het dier beter te laten zien, maar om scherper te horen. Aan de rand ervan zit een ring van dicht opeengepakte veertjes die geluiden van hoge frequentie, zoals het gepiep van een muis, naar de oren leiden, die achter de oogkringen liggen. In feite werken ze dus op een zelfde manier als de vlezige uitwendige oren van zoogdieren als konijnen en katten. Met hun enorme ogen zijn uilen zeer goed uitgerust voor de jacht bij zwak licht. Maar ook hun formidabele gezichtsvermogen is niet voldoende om te kunnen zien in de absolute duisternis die 's nachts onder de bomen eerst. Daar moeten ze dan vertrouwen op hun extreem scherpe gehoor. Uilen lokaliseren geluiden op dezelfde wij ze als wij. Een geluid dat van rechts komt, bereikt het rechteroor een fractie van een seconde eerder dan het linker. Dit minieme verschil is voor de hersenen voldoende om de richting van het geluid te bepalen. Op dezelfde wijze kunnen sommige soorten uilen ook de hoogte van een geluidsbron vaststellen, doordat een van hun oren hoger is geplaatst dan het andere. Ze draaien hun kop zodanig dat het geluid in beide oren in balans komt, zo kunnen ze in het donker precies vaststellen waar hun prooi zich bevindt. Alsof dit nog niet genoeg is, hebben uilen ook nog eens bijzonder zachte veren, waardoor hun aanvalsvlucht bijna onhoorbaar is. Voor een muis in het kreupelhout is het een vrijwel hopeloze zaak om aan een uil te ontsnappen. Bron : The Readers' Digest
ziet jou hond je als 'baas' of als kind? (Tante Lotte)
ziet jou hond je als 'baas' of als kind?
Gekke vraag hè? In een lezing vertelde Jan Fennell (straks meer over haar) dat veel eigenaars zichzelf als baas zien. Hun hond luistert toch! Volgens de visie van Jan ziet de hond de mens vaak als een kind waarvoor gezorgd moet worden. De hond gaat overal naar toe waar jij gaat. Hij volgt je overal. Klink mij in ieder geval al niet gek in de oren. En jou? Om je te laten zien waar je naar toe moet, trekt hij aan de lijn, jij weet het volgens de hond anders niet
Maar op de hondenschool luistert mijn hond toch goed! Hoor je het al zeggen? De verklaring die Jan Fennell geeft is dat de hond je dit gunt. Ze zegt: 'Het 'kind' mag ook wel eens zijn zin krijgen.' Volgens haar mag je het vergelijken met een kind dat met zijn ouders naar de speeltuin gaat. De ouders hebben er geen probleem mee als ze van het ene speeltuig naar het andere getrokken worden. Als het tijd is om naar huis te gaan laten de ouders hun overwicht merken en vertrekken ze of het kind er nu zin in heeft of niet. Zo ziet de hond de hondentraining volgens Jan Fennell ook. Na de hondenschool is het gedaan met de speeltijd!
Hoe kan je de positie tegenover je hond bevestigen of verbeteren? Hoe ben je een goede baas? Je kan je hond tiranniseren en met schreeuwen en intimidatie je wil opleggen.
Als je een relatie wil met je hond waarbij hij met plezier jou als een natuurlijke leider ziet kan het ook anders.
Jan Fennell geeft als basis de drie C's Calm, Consistent en Convincing (kalm, consequent en overtuigend). De meeste problemen met honden beginnen volgens Jan bij het gebrek aan een van deze punten bij de omgang met de hond.
Voorbeelden: Tegen je opspringen = gebrek aan respect. Trekken aan de lijn = ik neem de leiding. Niet komen als je roept = Pf, jij moet mij volgen hoor!
Verschillende gedragstherapeuten zullen dit verhaal beamen. Een hond die gehoorzaamt zolang het in zijn straatje past en zodra hij er geen zin in heeft niets doet, moeten we dus leren leiding geven zoals het in de 'hondenwereld' gaat.
In dit boek lees je over:
De leiding nemen. Zonder geweld, consequent, rustig en overtuigd de hond laten merken wat je wilt. Dit op een manier die voor hem meteen duidelijk is en waardoor hij je graag gehoorzaamt.
De eerste test. Zo kan je zien of de communicatie met je hond de juiste is of aangepast moet worden zodat de relatie verbetert.
Vaststellen wie de leider van de roedel is. Door het gedrag van een roedelleider te leren herkennen leer jij hoe je op de juiste manier je boodschap kan overbrengen en de hond jou als 'leider' gaat zien.
Hoe je verlatingsangst moet aanpakken. Je hond raakt niet meer in paniek als je weg gaat.
Wat je moet doen bij nerveuse agressie. Hier is het belangrijk dat je hond jouw leiderschap erkent. Het beschreven praktijkvoorbeeld zegt genoeg.
Honden die bijten. Honden die bijten, bijten vaak niet echt. Ze geven je een waarschuwing. Jan laat zien hoe je ze kan laten zien dat je goede bedoelingen hebt.
Overdreven beschermende honden. Laat je inzien dat je door bepaalde reactie het gedrag juist bevordert. Met de hulp van je buren, wat vrienden en het advies van Jan kom je een heel eind.
Honden die tegen mensen opspringen. Leer je hond respect hebben voor mensen zodat je niet meer hoeft te betalen voor de stomerij omdat je hond weeral met modderpoten tegen je bezoek sprong.
Hoe je hond meteen terug komt als je hem roept. Zonder angst de hond even vrij laten om zijn benen te strekken.
De scherpte uit vechtpartijen halen. Leer agressieve neigingen te onderdrukken en je hond op een gezonde manier kennis maken met andere honden. Jane laat zien dat zaken zoals omgeving belangrijk zijn bij confrontaties.
Angst voor geluiden. Eenvoudige principes die je helpen om de angst te verminderen.
Een puppy in huis nemen. Tips die teleurstellingen voorkomen.
Omgaan met probleempups. Opvoedingsmethode waarbij de pup spelenderwijs en met plezier belangrijke levenslessen opneemt.
Onzindelijkheid. Hoe voorkom je plassen tegen meubels?
De problemen van de samengestelde roedel. Meerdere honden in huis? Lees hoe je de orde bewaart.
Honden met eetproblemen. Leer signalen herkennen die dit gedrag kunnen veroorzaken en wat je moet doen om de eetlust weer te bevorderen.
Chaos in de auto aanpakken. Je hond kan eindelijk weer mee op reis.
Voetknagers en staartbijters. Hoe je 'zenuwpezen' tot rust kan brengen.
Asielhonden. Hoe je problemen kan aanpakken en samen kan genieten van het verdere leven.
Spelen met je hond. Regels om via spel controle over je hond te bevestigen.
...
Het koste Jan Fennel vijfentwintig jaar om haar ideeën te ontwikkelen en deze in dit boek vast te leggen. Haar succes bij 'probleem' honden bewijzen dat haar methode werkt. Jan Fennel is daarom ook een veel gevraagd spreekster die veel hondenliefhebbers weet te boeien met de ervaring die ze deelt. Jij kan ook leren van haar methode van haar boek 'De vrouw die naar honden luistert'.
Ik vond het prachtig toen ik van het werk hoorde dat Jan Fennel in Engeland verichtte. Ik was zo gelukkig om haar daar te ontmoeten en veel van wat ze mij vertelde deed mij terugdenken aan mijn ervaringen van vroeger. Evenals ik, vindt Jan het een groot onrecht dat de mens een dier dat hij zijn grootste vriend noemt, zo vaak slecht behandelt. Ook gelooft zij er vast in dat geweld niet op zijn plaats is in de omgang met dieren. Zij droomt net als ik van een wereld waarin alle diersoorten met elkaar in vrede leven... . Ik ben er trots op dat ik door mijn opvatting te volharden, heb geholpen om de wereld een betere plek voor paarden te maken en hopelijk ook voor mensen. Ik hoop dat dit boek hetzelfde weet te bereiken voor een ander zeer bijzonder schepsel, de hond. Monty Roberts, paardenfluisteraar
Over het product Titel: De vrouw die naar honden luistert Schrijfster: Jan Fennell Jaar van uitgave: 2000 voor de eerste druk Taal: Nederlands Kaft: Paper back Paperback | 191 Pagina's | Tirion Uitgevers | 2002 ISBN10: 9043903523 | ISBN13: 9789043903523
Yoga voor honden: ontspan u samen met uw hond! (Ereli)
Gezondheid Huisdieren
Yoga voor honden: ontspan u samen met uw hond!
Canicross, agility en recenter nog dog dancing... het zijn allemaal disciplines die aan honden en hun baasjes de kans bieden om samen prettige dingen te doen en tegelijk iets te doen aan hun conditie. Sinds kort kunnen mensen en honden nu ook samen de stress van alledag verjagen met lessen yoga .
Rust voor lichaam en geest voor u
Yoga bestond al 3000 jaar voor onze tijdrekening. Deze discipline richt zich tot mensen die innerlijke rust proberen te bereiken door deze ware wetenschap van de geest te beoefenen. Deze bestond in het volgen van een morele code, het beoefenen van bepaalde lichaamshoudingen en een specifieke manier van ademhalen en zou dus lichaam en geest tot rust brengen. Maar vandaag kunnen yogaliefhebbers hun passie ook delen met hun viervoetige vriend! « Dog yoga » is een discipline die kan helpen om nieuwe interacties tot stand te brengen tussen de eigenaar en zijn hond . Niet alleen ervaren yogabeoefenaars kunnen hun passie met hun hond delen, ook beginnelingen kunnen deze discipline op een originele manier ontdekken.
en voor uw hond
Yoga voor honden is een initiatief van een yogaleraar uit de staat Washington in de Verenigde Staten en werd uitgewerkt in samenwerking met een plaatselijke vereniging voor dierenbescherming. Met de hulp van twee honden werden lessen van 40 minuten ontwikkeld waarin de baasjes en hun trouwe metgezel samen een spirituele en lichamelijke ontspanning nastreven om zo af te raken van de dagdagelijkse stress. Deze nieuwe discipline wint stukje bij beetje terrein en heeft al nieuwe leraren voor « dog yoga » aangetrokken in New York, Los Angeles en Pittsburgh. Misschien waait het straks ook over naar Europa
Hondenyoga in de praktijk
Tijdens de lessen die door de leraren worden aangeboden doet de hondeneigenaar yoga door traditionele houdingen uit te voeren en intussen lichamelijk contact te houden met hun hond. Daarna krijgt de hond een massage en doet hij zachte rekoefeningen. Soms fungeert hij ook als accessoire om zijn baasje te helpen bij het uitvoeren van bepaalde houdingen. Zo wordt hem ook gevraagd te gaan liggen en als hoofdsteun te dienen voor zijn baasje Deze discipline is dus alleen bedoeld voor volgzame honden die een goede verstandhouding hebben met hun baasje
Een Nederlands bedrijf beweert het probleem van hondenpoep te hebben opgelost door een speciaal soort hondenvoeding te maken dat geen 'afval' achterlaat.
Uitvinders Jos van der Linden en Nanette Waldrop zeggen dat 90% van het voedsel, dat de naam 'Energiek' draagt, geabsorbeerd word in het lichaam van de hond. De overige 10% zou er achteraan reukloos uitkomen en kan makkelijk opgeraapt worden met een doekje.
Uit een onderzoek van de Universiteit van Utrecht blijkt dat een hond normaal gezien drie keer per dag zijn behoeft moet doen. 'Energiek' zou er echter voor zorgen dat dat gereduceerd wordt tot één keer per dag.
Het echtpaar verkoopt het voedsel, dat helemaal op vlees is gebaseerd, zo snel als ze kunnen vanuit hun fabriek in Friesland. Gewoon hondenvoer bestaat slechts uit 15% vlees, de rest is gemaakt uit maïskroppen en water. ,,Het voedsel komt eruit zoals het erin ging, het probleem is dat hondendarmen niet gemaakt zijn voor maïskroppen'', aldus Van der Linden. ,,Het geheim achter het succes van 'Engergiek' is de eenvoudige benadering dat honden enkel vlees zouden eten als ze geen huisdieren waren.''
Het nieuwe product is verwelkomd als een belangrijke steun in het gevecht tegen het probleem van de hondenpoep in de straat. Enig minpunt is de prijs. 'Energiek' kost immers dubbel zo veel als gewoon hondenvoer. Dat heeft er echter niet verhinderd dat het bedrijf bestellingen krijgt uit de VS, Canada en Israel.
(DS)
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
Zwarte weduwe toch nog nuttig voor ...... (Cis-ka)
Zwarte weduwe als middel tegen impotentie
Israëlische onderzoekers die gespecialiseerd zijn in de behandeling van seksuele impotentie, onderzoeken de kracht van spinnengif om dit euvel te behandelen, schrijft de krant Yediot Aharonot.
Onder de spinachtigen is er de zwarte weduwe, een spin met dodelijk gif, net als twee andere insecten uit Afrika en Latijns-Amerika.
Aan de basis van de onderzoeken ligt de ondervinding van mannen die door spinnen werden geprikt en die daarna te maken hadden met "langdurige erecties", schrijft de Israëlische krant.
De lopende onderzoeken staan onder leiding van dokter Ilan Grinolad, van het departement urologie van het ziekenhuis Rambam in Haifa.
"Het gaat over de eerste onderzoeken van dit soort. Ze zijn bedoeld om een hulp te bieden aan een groot aantal mannen", verklaarde de arts aan de krant.
(GVA)
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
Kippen houden: verzorging tijdens het broeden. (Yradja)
Kippen houden: verzorging tijdens het broeden.
In het voorjaar is er dan ook heel wat te beleven in het kippenhok. De hennen leggen terug verse eieren en binnenkort lopen de kuikentjes terug te pronken in het gras!
Zorg ervoor dat de vroeg broedende hennen alle nodige zorg krijgen die ze verlangen door extra veel stro in het nest te verwerken zodat de kans op afkoeling van de eieren gering blijft. Ook heel belangrijk is de voeding van onze kippen. Een goede, sterke graanmengeling is dan ook aan te bevelen. De kippen moeten wat aansterken om de kans op ziektes te vermijden. Geef ook af en toe voldoende groenvoer zoals vogelmuur en diverse grassoorten. Ook een vitaminekuur kan wonderen doen bij kippen, je ziet ze opvrolijken.
Kippen en broeden: Kippen gaan over tot broeden omdat hun natuurlijk instinct dit verlangt. Zoals ieder levend wezen hebben zij ook de drang om zich voort te planten en voor nakomelingen te zorgen.
Wie een broedse hen heeft, houdt best rekening met volgende factoren.
Zorg ervoor dat je eieren van kleine krielkipjes niet laat uitbroeden door zware hoenderrassen. Er bestaat gevaar voor het vertrappen van de kleine kuikens.
Bij hoenders met pluimen op de poten gaan we deze afknippen om te voorkomen dat bij het verlaten van het nest de kloek de eieren stuk maakt.
Bij hoenders zoals Cochins en Brahmas moet soms dons geknipt worden rondom de cloaca ( aarsopening) om de bevruchting te bevorderen.
Broeden: Wanner u een ras hebt dat vrij gemakkelijk broeds wordt, kan u deze op vrij eenvoudige wijze natuurlijk laten uitbroeden. Indien een van uw hennen goed broeds is, en dus al een dag of 3 weinig of niet van het nest komt, kan u deze best van de rest afzonderen en er enkele eitjes onder leggen.
Het best zet je de hen op een donkere plaats.
Hier enkele kenmerken waaraan je kunt zien dat een hen broeds is:
Ze blijft op het nest zitten en pikt de verzorger als hij dichter komt.
Ze zet haar pluimen wijd open en maakt een klokkend geluid.
Als je haar een ei geeft, zal ze het onder haar verstoppen.
Vooral ook niet te veel eieren onder de hen schuiven, anders bestaat de kans dat er eieren wegrollen en afkoelen, waardoor het embryo zal afsterven.
Een broedse hen eet en drinkt minder, maar heeft toch elke dag vers water en een beetje graanvoer nodig. Als het hele broedproces goed verloopt dan zullen de kuikens 21 dagen na de start van het broeden uit hun ei breken.
Omzendbrief OOP 30bis aangaande de uitvoering van de wetten van 13 mei 1999 tot invoering van gemeentelijke administratieve sancties, van 7 mei 2004 tot wijziging van de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming en de nieuwe gemeentewet en van 17 juni 2004 tot wijziging van de nieuwe gemeentewet
e) Het laten baden van huisdieren in visvijvers of waters van openbare parken en plantsoenen of hen de sierdieren te laten beschadigen.
h) Het hinderen van het verkeer door een hond niet aan de lijn te houden
m) Het voeren van wilde of verwilderde dieren.
- Voor de eigenaars van honden : het opruien of niet in bedwang houden van de hond, wanneer deze voorbijgangers aanvalt of achtervolgt, zelfs indien dit geen kwaad of schade tot gevolg heeft.
Dus even navragen in uw gemeente wat is toegestaan !!!! Persoonlijk vind ik dat het wettelijk verplicht zou moeten zijn = honden aan de leiband en enkel op voorziene plaatsen loslopen , vb loopweide. VOOR UW EN ANDEREN HUN VEILIGHEID WIJ LIJNEN ONZE TOSHI ALTIJD AAN. IN STAD EEN GEWONE LEIBAND EN DAAR WAAR MEER VRIJHEID KAN EEN FLEXI-LEIBAND. ( zo eentje dat een 2 tal meter lang is en in en uit kan rollen)
{ zolang er mensen zijn die denken dat dieren niet voelen,
De naam . Tabby' die voor de bekende gestreepte, gemarmerde of gevlekte tekening van zoveel van onze gedomisticeerde katten wordt gebruikt, is ontstaan uit de overeenkomst tussen deze tekening van de kat en een soort taffeta dat werd gemaakt in Attibiya in het district Bagdad. Gestreepte katten worden ook wel . Cyperse-, of Tijgerkatten genoemd. Dat zijn dan de bekende gecyperde Europese Kortharen. Het gaat hier dan alleen om de gestreepte exemplaren. De andere patronen zijn: gemarmerd of gevlekt.
Andere naam voor gemarmerd (afbeelding A) : Blotched Andere naam voor gestreept (afbeelding B) : Cypers of Mackerel Andere naam voor gevlekt (afbeelding C) : Spotted
Let wel!!
De . Tabby', oftewel het . Patroon' van de kat slaat alleen op één van de drie bovenstaande modellen. Natuurlijk zijn er (in principe) ook nog geheel effen katten. In principe omdat ook geheel effen katten ook nog vaak, (hoewel bijna onzichtbaar), een patroon hebben wat slechts met bepaalde lichtval zichtbaar is. Vooral bij zwarte katten is dit vaak vrij duidelijk. Bij witte katten is het slechts heel zelden nog waarneembaar. Elk van de bovenstaande patronen kunnen voorkomen met wit hoewel dit niet noodzakelijk is.
Enkele voorbeelden van gemarmerde katten.
Een Bruin gemarmerde kat,(Brown Tabby Blotched)
Een Rood gemarmerde kat,(Red Tabby Blotched)
Een Zilver gemarmerde kat,(Silver Tabby Blotched)
De drie bovenstaande katten zijn dus géén Cyperse, maar Gemarmerde katten. Zoals eerder gezegd kunnen deze patronen voorkomen in combinatie met wit! Hieronder staat een gecyperderde kat. Let op het patroon! Het patroon (de Tabby) kan in verschillende kleuren voorkomen, net zoals het gemarmerde patroon. Ook hier zijn de kleuren Bruin, Rood en Ziver van toepassing. De combinatie met Wit is ook hier mogelijk!
Zilver gecyperde kat, (Silver Tabby Mackerel)
Als laatste van de . Tabbykatten' het gevlekte exemplaar'. Net als voorgaande katten kunnen ook hier de kleuren Bruin, Zilver en Rood voorkomen, al dan niet in combinatie met Wit.
Zilver gevlekte kat, (Silver Tabby Spotted)
Ook de gevlekte kat is niet Cypers! Al deze patronen komen voor bij Europees Kortharen en zijn voor tentoonstellingen zelfs nog aan regels gebonden maar het zou nu te ver gaan hier nog op in te gaan! Natuurlijk komen ook effen-, of tweekleurige exemplaren voor.
Ook Smoke, hoewel voor tentoonstellingen in Nederland nog niet erkend, is mogelijk!
Zwart-witte kat, (Black / White Parti, of Bi colored)
Zoals eerder gezegd is een Tabby bij deze katten niet onmogelijk. Bij kittens zijn ze vaak nog wel te zien maar ze vervaagd bij het volwassen worden van de kat. Sommige noemen dat Ghostmarking maar volgens de standaard wordt dit gezien als een fout!
Zwarte kat, (Black)
Veel zwarte katten hebben een rossige gloed in hun vacht. Dit komt door de zon. Officieel moeten de haren van een zwarte kat echt ravenzwart zijn tot in de wortels toe. Dit geldt ook voor geheel zwarte katten. In principe bestaan er geen zwarte katten. Of ze hebben ergens wel één wit haartje of ze hebben de nu wel bekende Ghostmarking. Bij zwarte katten wordt dit niet gezien als een foutje.
Creme kat, (Creme)
Creme katten komen niet zo vaak voor, zeker niet bij Europees Kortharen maar ze zijn er wel. Deze kleur onstaat als het dier genetisch rood is met een dunbbele factor blauw. Ook bij Creme kittens zijn vaak strepen (Ghostmarking) zichtbaar maar die verdwijnen bij het volwassen worden hoewel ze bij extreme kou of warmte weer duidelijk zichtbaar worden.
Witte kat, (White, al dan niet Bi-Colored Eyed)
Witte katten zijn in Nederland vrij populair maar ook deze ziet met niet veel. In het wild bestaan witte katten absoluut niet, daar zijn ze te kwetsbaar. Geheel witte katten hebben blauwe ogen. Blauwe ogen duiden op het totaal ontbreken van pigment. Witte katten met blauwe ogen zijn vrijwel altijd doof, tenzij ze ergens op hun vacht één zwart haartje, of één of twee gekleurde ogen hebben, zie inzet!
Met het gehoor van een witte kat met of één zwart haartje, of tweekleurige ogen is dus genetisch niets mis.
Schildpad kat, (Tortie Tabby)
Schildpadden zijn vrijwel altijd poezen hoewel er heel soms ook een schildpad kater voorkomt, maar deze zijn vrijwel altijd steriel. De vacht van deze katten bestaat uit drie kleuren, zwart, lichtrood en donkerrood.
Schildpad met wit, (Tortie Tabby White)
Een schildpad mag geen enkel spoor van wit hebben. Als dit wel het geval is hebben we het over . Schildpad met wit'. Schildpadden worden erg donker geboren en de tekening wordt tijdens het volwassen worden steeds duidelijker. In de volksmond heet dit een . lapjeskat". Schildpad met wit zijn uitsluitend poezen. Het is genetisch onmogelijk een schildpad met witte kater te zijn.
Deze beschrijvingen over kleuren en patronen betreft alleen de "Tabby" van de Kat. Het zijn geen rasbeschrijvingen, hoewel deze kleuren en patronen ook bij veel Raskatten voorkomen.
Moet men in België honden aan de lijn houden? (Martina1)
Moet men in België honden aan de lijn houden?
Er is inderdaad nog geen wet die bepaalt dat honden aan de lijn moeten worden gehouden, maar in de Senaat werd wel al een wetsvoorstel goedgekeurd dat een oplossing biedt voor dit probleem. Daarin zijn heel wat bepalingen opgenomen die incidenten met honden moeten voorkomen. Zoals het artikel dat bepaalt dat alle honden op openbare plaatsen aan de lijn moeten worden gehouden. Eenzelfde verplichting wordt echter al in heel wat gemeentereglementen opgelegd. Doe maar eens navraag bij uw gemeente. Wie zich daar niet aan houdt, riskeert een boete. In theorie, want in de praktijk komt het pas zover als de overtreding in een proces-verbaal wordt vastgesteld, en daarvoor moet dan wel net op dat ogenblik een agent in de buurt zijn. Toch zal de overtreder niet altijd ontsnappen. Als iemand gewond raakt door een loslopende hond, kan dat op twee vlakken gevolgen hebben voor de eigenaar. Enerzijds riskeert hij een sanctie voor onopzettelijke slagen en verwondingen. Anderzijds is er de vergoeding van de opgelopen schade ( gescheurde kleren, medische verzorging, pijn, angst...) Als de eigenaar verzekerd is, zal hij die vergoeding wel niet zelf moeten ophoesten, maar is dat de verzekeringsmaatschappij. Het zou alvast helpen indien eigenaars van honden een beetje begrip tonen voor hun medeburger met of zonder hond. (Ivo Mechels van T-A)
Een hondenras is een groep honden met in uiterlijk en gedrag overeenkomstige eigenschappen. Een hondenras ontstaat doordat mensen selectief op deze kenmerken fokken (zie ook: domesticatie ).
Oorspronkelijk werden honden vooral geselecteerd op het vermogen om bepaalde taken uit te voeren, het hoeden van vee, het assisteren bij de jacht, de bewaking van huis en erf. Daarbij werd gelet op zowel mentale als fysieke eigenschappen, maar vooral op de eerste. Zo is een sterke jachtdrift belangrijk voor een jachthond, maar hetzelfde gedrag is voor een waakhond juist ongewenst.
Alleen in bijzondere gevallen, zoals bij trekhonden of poolhonden, werden ook hoge eisen aan de bouw en de vacht gesteld. Verder is één bepaalde groep honden, traditioneel aangeduid als schoothondjes , altijd al als gezelschapsdier gefokt.
Door de nadruk op het werkvermogen laten de traditionele rassen een grote mate van variabiliteit in het uiterlijk zien. Oude rassen worden daarom ook wel aangeduid als een slag of een type (zie: landras en hondentype ). Maar vanaf de 19e eeuw ontstaat er steeds meer belangstelling voor het uiterlijk van de honden. Er werden eerst enkele, later steeds meer, rassen erkend.
Dat betekende dat de eigenschappen werden beschreven in een rasstandaard en de afkomst van de rashonden werd geregistreerd in een stamboek . Men begon gericht te fokken op eenheid in exterieur en vaste vererving. Dat wil zeggen dat twee honden van hetzelfde ras uitsluitend jongen krijgen met hetzelfde uiterlijk als de ouders.
Van veel rassen wordt verondersteld dat ze zeer oud zijn, maar men moet zich wel realiseren dat ze doorgaans niet al te lang geleden bij de aanleg van het stamboek uit slechts enkele individuen gefokt zijn. Daarnaast zijn er echt nieuwe creaties, raszuiver uitgefokte kruisingen zoals de Dobermann .
Tegenwoordig zijn er meer dan 300 hondenrassen door een kennelclub erkend. In Nederland en België geldt de indeling die door de internationale federatie van kennelclubs, de FCI , is gemaakt (zie: Lijst van hondenrassen), maar met name in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten worden andere rasindelingen gebruikt. Het aantal erkende rassen groeit nog steeds, waarbij opvalt dat naast de West-Europese rassen steeds meer rassen uit andere delen van de wereld een officiële status krijgen.
Rassen worden soms weer onderverdeeld in variëteiten. Bij de FCI is in feite de variëteitsgroep minstens zo belangrijk als het ras zelf, want er wordt alleen met honden uit dezelfde variëteitsgroep gefokt. Zo valt het ras Hollandse herder uiteen in de variëteitsgroepen Korthaar , Langhaar en Ruwhaar die niet onderling gekruist mogen worden.
Fokkers zijn vaak voorstander van een steeds verdere opsplitsing van de rassen. Dat heeft een technische reden, het zuiver fokken van de per ras vastgestelde eigenschappen. Maar het heeft ook te maken met het feit dat de kampioenschapsprijzen per variëteitsgroep beschikbaar gesteld worden: meer groepen, meer prijzen. De steeds verdergaande opsplitsing van soms toch al kleine populaties verergert echter het probleem van inteelt .
{ zolang er mensen zijn die denken dat dieren niet voelen,
,,Het vrouwtje van de teek zuigt zich vol bloed. Het zijn altijd de dames - ook bij de muggen bijvoorbeeld - die bloed zuigen. Dat bloed hebben ze nodig in het kader van de voortplanting. Het volgezogen moederdier brengt haar eieren over op de eerste gastheer, bijv. knaagdieren en vogels. De teek die hiervan afvalt noemt men een larve . Deze larve ligt rustig te wachten tot er een tweede gastheer voorbijkomt om er zich letterlijk laten op te vallen. Ook deze gastheren zijn weer knaagdieren, vogels en eventueel herten. Dit zijn de gastheren van de tweede categorie. Ook bij hen blijft de teek niet lang hangen. De teek die van de tweede gastheer afvalt heet een nymf . Deze nymf gaat uiteindelijk op de mens, kat, hond, enz. vallen en transformeert zich na het bloedzuigen tot een volwassen teek'. (rvdc)
Aan de Amerikaanse oostkust leven zo goed als geen grote haaien meer. Dat is geen goed nieuws, zegt een studie in het vakblad Science deze week. Het verdwijnen van de grote roofdieren brengt de voedselketen in de oceanen in de war.
De overbevissing op grote haaien als de tijgerhaai en de zwartpunthaai voor de oostkust van de Verenigde Staten veroorzaakt een kettingreactie. De grote haaien zijn de natuurlijke vijanden van roggen en kleine haaien, en daarvan zwemmen er nu veel te veel rond. Het aantal koeneusroggen bijvoorbeeld is sinds 1970 vertwintigvoudigd. Dat is dan weer slecht nieuws voor de prooien van de roggen, zoals de kammossels. Die zijn zo bedreigd dat de roggen intussen overschakelen op andere schelpdieren, zoals oesters.
Daar houden de problemen niet op, schrijven marinebiologen Ransom Myers en Charles Peterson in Science. Kammossels en andere schelpdieren filteren zeewater. Door hun achteruitgang gaat ook de waterkwaliteit erop achteruit.
"We hebben grote zeegrasbedden gezien die omgewoeld waren door hongerige roggen op zoek naar schelpdieren", zegt Peterson van het Instituut voor Marinebiologie aan de Universiteit van Noord-Carolina. Zeegrasbedden bevatten verschillende algensoorten en worden beschouwd als de kraamkamer van vele vissoorten.
Grote haaien staan als roofdier helemaal bovenaan de voedselpiramide, wat betekent dat zij eten en door niemand gegeten worden. Deze toppredatoren zijn belangrijk voor het evenwicht van een ecosysteem van de oceaan.
"We hebben letterlijk de top van het voedselweb in de oceaan gekapt en dat brengt het ecosysteem uit zijn evenwicht", zegt Julie Baum van de Dalhousie universiteit in Canada. "Er is weinig twijfel dat hetzelfde aan het gebeuren is in de andere kustgebieden van de planeet." Baum toonde al in 2003 aan dat meer dan negentig procent van alle grote predatoren in de wereldoceanen verdwenen waren, vooral door overbevissing.
Grote haaien zijn niet zo interessant voor hun vlees, maar wel voor hun vinnen en kraakbeen. Veel vissers vangen grote haaien in hun net, snijden de vinnen eraf en gooien de bloedende, stervende haai weer overboord. De vraag naar haaienvinnen, onder meer om er soep van te maken, stijgt met meer dan vijf procent per jaar.
Sommige rapporten schatten dat de markt voor haaienvinnen en haaienkraakbeen als alternatief geneesmiddel tegen gewrichtspijn jaarlijks een biljoen dollar waard is. In de VS verkoopt elke apotheek producten op basis van haaienkraakbeen, hoewel de effectiviteit nooit werd bewezen. Haaien worden pas na zo'n twintig jaar geslachtsrijp en hebben relatief weinig jongen, waardoor de populatie zich uiterst moeilijk herstelt.
De VS en Canada hebben het afsnijden van vinnen en weer overboord gooien van de vis in het begin van de jaren negentig verboden, net als zestig andere landen. Mexico sloot zich er deze maand bij aan. Maar de verboden zijn niet alleen moeilijk af te dwingen, ze leiden ertoe dat nu de hele vis wordt opgehaald en zorgen dus niet voor extra bescherming, zegt Baum.
Volgens marinebioloog Peterson zou het publiek er goed aan doen om geen haaienproducten meer te kopen. Daarnaast zou er een volledig verbod moeten komen op vangst van grote kusthaaien. (IPS)
(GVA, net zoals het artikel in de vorige mail)
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
Een van de meest vertrouwde dierengeluiden is het spinnen van katten, maar vreemd genoeg weet niemand precies hoe ze dit geluid maken. Zeker is in elk geval dat de kat zijn stembanden er niet voor gebruikt. De kat brengt met zijn stembanden de minder aangename klanken uit zijn repertoire voort : miauwen en krijsen. Wanneer katten hun karakteristieke zachte en tevreden snorgeluid maken, kan men hun keel voelen trillen. In hun keel bezitten katten, naast hun echt stembanden, een paar zogeheten vestibulaire plooien of valse stembanden. Sommige onderzoeken nemen aan dat de kat deze met zijn ademhaling kan laten meetrillen. Spinnen kost de kat kennelijk erg weinig energie, want hij kan het eindeloos volhouden. Volgens een andere theorie wordt het spinnen helemaal niet veroorzaakt door de valse stembanden, maar door turbulenties in de bloedstroom. Als de kat zich prettig voelt, zou zijn bloed sneller stromen en in een uitzonderlijk dikke ader in de borst gaan wervelen, wanneer deze door de spieren er omheen wordt samengeknepen. Het door deze wervelingen veroorzaakte geluid zou versterkt worden door het middenrif en na het passeren van de luchtpijp nogmaals in de neusholten. Voor pasgeboren katjes, die nog niet goed kunnen horen, is het geruststellende voelbare trillen van de moederbuik waarschijnlijk een belangrijker signaal dan het spingeluid zelf. Overigens spinnen niet alleen huiskatten, maar ook de kleinere wilde soorten zoals de lynx en ze laten op deze wijze hun goede humeur blijken. De grote katachtige, zoals leeuw, tijger en jaguar kunnen niet spinnen. Brontekst : The Readers' Digest
Agressie is een bedreiging of een fysieke inbreuk op de integriteit of de vrijheid van een ander individu.
Sommige vormen van agressie zijn normaal, andere zijn pathologisch. Beide vormen kunnen een gevaar zijn voor de omgeving, een gevaar dat moet ingeschat worden, door de mensen.
Het begrijpen van normale vormen van agressie is van belang bij het opvoeden van honden en mensen!
B Functie
Agressie is een communicatiemiddel, dus om een boodschap over te brengen aan de tegenpartij, zonder dat het noodzakelijk de bedoeling is deze lichamelijk te kwetsen.
Voor zover beide dieren elkaars signalen correct interpreteren volgt er geen gevecht, op voorwaarde dat beide dieren de boodschap aanvaarden. Zoniet ontstaat er wel een gevecht, dat op zijn beurt eindigt zonder veel bloedvergieten, op voorwaarde dat de boodschap bij de opponent nu wel wordt aanvaard.
Zoniet zal de aanval eindigen met de dood van de tegenpartij. Een hond die geen lichaamstaal kon lezen, noch de aanval correct heeft ingeschat, is niet op zijn plaats in een meute, met een sociale rangorde, waar communicatie een middel is om de relaties in de meute te begrijpen, en om gevechten tot een minimum te reduceren.
Bijten is dus een gedragselement, een element dat past in een gedragssysteem, vb bijten komt voor bij agressiegedrag spelgedrag prooivangen.
Agressie is dus een gedragssysteem, die bestaat uit verschillende gedragselementen, om via deze agressie een communicatieve boodschap tot stand te brengen naar de tegenpartij.
Voorbeelden:
-grommen (waarschuwen)
-haren recht (irritatie, opgewonden, angst)
-stijve kwispel (fixeren)
-harde blaf (waarschuwing dat aanval kan volgen)
-ontbloten van snij- en hoektanden (zelfzekere dreiging)
-volledig ontbloten van detanden (stelt zich zwak op)
-lachen (ambivalent gedrag)
Dus:
Één element van één gedragssysteem (zijnde agressie) bevat twee verschillende boodschappen, die info verschaffen over de motivatie en de hiërarchische positie.
Ambivalent gedrag: lachen
2 gedragssystemen die simultaan uitgevoerd worden:
Een agressiesequentie wordt ingedeeld in drie fazen:
1. Een intimidatie of een dreiging met als bedoeling het waarschuwen van de tegenpartij. Indien de andere hond deze dreiging niet correct beantwoordt (dit is zich onderwerpt, zijn actie stopt) volgt er een aanval. De aanvankelijk intimiterende hond kan op zijn beurt eveneens onder de indruk komen van nog meer overtuigende of bedreigende lichaamstaal van de opponent en kan besluiten te vluchten of onderwerpen.
De lichaamstaal die de hond tentoonstelt vertaalt dus de interne gevoelens. Dit geldt voor beide dieren en aan de hand van de verwachtingen wordt er besloten tot aanval of vlucht, of verstijfd blijven staan.
Deze fase is dus van zeer groot belang voor het overleven van beide dieren. Van lichamelijk letsel is er tot nu toe nog geen sprake. Het juist inschatten van de bedoelingen en vooral de capaciteiten van de opponent voorkomt zinloze en weinig productieve vechtpartijen.
2. De aanval komt er pas na duidelijke waarschuwingen. Dit geldt echter niet voor pathologische vormen van agressie. In de normale gevallen is de beet gecontroleerd en bestaat erin dat de opponent wordt genepen met de tanden, zonder te trekken of te scheuren. Deze beet laat enkel lichte blauwe plekken na.
In geval van vb pathologische agressie is de beet veel harder en doordringt de huid: verzorging is hierbij steeds nodig.
3. De kalmeringsfase. Deze fase van bedaren bestaat erin dat het dier terug komt tot een stabiele gemoedstoestand die hem in staat stelt over te gaan tot een ander gedragspatroon. Typisch voorbeeld is hierbij het likken van de hand van degene die gebeten wordt. Dit is geen uiting van verontschuldigingen doch een bevestiging voor de hond van het feit dat de beet gerechtvaardigd was en het juiste resultaat werd bekomen, namelijk winnen van het conflict, en krijgt via het likken een bevestiging van zijn hiërarchische positie .
D Dominantie en agressie
Agressie is geen synoniem van dominantie.
Wanneer men spreekt over dominantie in mensentaal denkt men aan overheersen, de baas spelen enz Men spreekt beter over zich laten eerbiedigen, en dit uit respect voor de status binnen de roedel.
Dominantie is iets wat men krijgt, niet iets wat men neemt. Diegenen die de dominante hond respecteren gaan zich voegen naar hem en zijn uitstraling in acht nemen. Ze gaan pas trachten zijn bevoorrechte positie te ondermijnen indien zij van oordeel zijn zelfrespect af te dwingen. Om dit te bekomen wordt er gebruik gemaakt van agressie en dan voornamelijk van de eerste fase in de gedragssequentie. Indien de dominante hond oordeelt dat de bevoorrechte positie toekomt aan een ander dier dan hijzelf (zijzelf) zal hij zich onderwerpen en de dominante rol als het ware overdragen aan de ander.
Wanneer het dominant dier ondervindt dat de andere leden van de roedel (dus ook mensen) zich niet houden aan de regels, die een logisch gevolg zijn van het niet respecteren door de andere leden van de bevoorrechte positie van de dominante hond, zal er agressief gedrag vertoont worden.
Het is dus logisch dat dominante dieren regelmatiger agressief gedrag vertonen dan onderdanige dieren. Dit is echter een gevolg van het feit dat zijn roedelgenoten (meestal mensen) geen zicht hebben op de relatie die ze met hun hond hebben. Volgens de hond zijn de eigenaars niet consequent en eigenen ze zich dingen toe waar ze geen recht op hebben. Een agressiesequentie is hier dus gerechtvaardigd vanuit het standpunt van de hond.
Frequente agressie naar soortgenoten is eveneens dikwijls een gevolg van het niet respecteren door de mens van de hiërarchische positie van de hond. (vb straffen van de overheersende hond en beschermen van de verliezer).
Een dominant dier heeft in principe geen agressief gedrag nodig om zijn positie te bevestigen.
E. Communicatie hond àhond en hond àmens:
Een hond is een sociaal- en een roedeldier. Om die sociale rol waar te maken gebeurt de communicatie hoofdzakelijk non-verbaal, wat veel eigenaars van honden niet begrijpen.
Communicatie:
Mens à Hond: hoofdzakelijk verbaal en onbewust non-verbaal
Hond à Mens: hoofdzakelijk non-verbaal en veelal niet begrepen door mensen
Aandachtspunten van de non-verbale communicatie van de hond:
-slaapplaats: (bed, slaapkamer, zetel)
hond slaapt niet op zulke plaatsen: zoniet non-verbaal signaal van hoge hiërarchische positie, met alle gevolgen die eruit voort kunnen vloeien
-nemen van initiatief: hond neemt nooit initiatief in spel en in andere omstandigheden: zoniet signaal naar hond toe van zijn dominantie
-controle van de passage: hond slaapt in gang, voordeuropening
controleert binnen- en buitenkomen
-voeding: hond eet nooit vóór eigenaar en krijgt enkel per 15 minuten toegang tot voer
-seksueel gedrag: mag nooit getolereerd worden
-uitdagingen: in den beginne steeds terecht wijzen; worden deze regels niet gerespecteerd, dan ontvangt de hond signalen dat hij of zij dominant is, en waaruit in een challenge een agressie kan volgen.
F Soorten agressie
Er bestaan verschillende vormen van agressie. Van belang zijn o.a.
-de sequentie van gedragspatronen: intimideren aanvallen bedaren
-omstandigheden waarin ze voorkomen
-de psychologische en emotionele status van de hond
1 Hiërarchische competititie
Wanneer een hond het hiërarchisch voorrecht van een ander dier in twijfel trekt of een poging onderneemt om dit voorrecht te verkrijgen spreekt men van
competitieve of hiërarchische agressie
voorbeeldencontrole over voedsel
controle over ruimte
controle over een slaapplaats (bed, zetel, mand )
controle over een sociale of seksuele partner
verloop van de agressieintimidatie
gecontroleerde aanval
kalmering
2 Verdediging
Een dier dat agressief gedrag vertoont in het kader van afweer of verdediging kan zijn oorzaak vinden in verschillende prikkels.
a. irritatieagressie
voorbeeldengevoel van frustratie vb loopse teef niet kunnen benaderen
honger of dorst geen toegang krijgen
pijn spuit van de arts
verloopintimidatie
gecontroleerde aanval
kalmering
b. angstagressie vorm van verdedigingsagressie
voorbeeldende hond bevindt zich op een plaats of in een situatie die beangstigend is en van waar hij of zij niet kan ontsnappen
vb angstige hond strak aan leiband: wil vluchten doch geen
alternatief
verloopverkorte fase van intimidatie
quasi directe aanval met harde en repetitieve beten
GEEN fase van kalmering
c. territoriale agressie
voorbeeldenom te voorkomen dat een individu het territorium van de
GROEP betreedt
verloopnormaal
d. maternale agressie
voorbeeldenwanneer een zogende teef haar pups of substitutiepups
verdedigt (nerveuze lactatie)
verloopnormaal
3 Jacht
Bij de jacht op een prooi vertoont de hond eveneens normale vormen van agressie.
Het doel is hierbij het vangen, vervolgens doden en soms ook het verdelgen van de prooi:
jachtagressie.
voorbeeldenbewegende voorwerpen of levende wezens waar het dier niet
mee vertrouwd is jaagt ze achterna
vb snel bewegen is trigger om jachtgedrag uit te lokken
verlooptypische jachtsequentie met harde beten
visueel besluipen jagen bijten (vasthouden) en dan doden
en verscheuren opeten
4 Hyperagressie
voorbeeldenwaarschuwingsfase weg: kalmeringsfase weg
verloopdirecte of quasi directe aanval met harde beten
viaoperante conditionering
5 Atypische agressie
verlooponvoorspelbaar uithalen met harde beten, ongecontroleerd
geen structuren in agressieve patronen
G Communicatie tussen honden
SignaalOmstandigheden van voorkomen
blaffenwaarschuwing aandacht vragen
grommenwaarschuwing proberen afstand te vergroten
jankenpuppy gedrag
huilenuitnodigen om sociaal contact angstsituatie
staart en oren omhoogwaakzaam, klaar om te inter ageren
aanstarenuitdagend, zelfzeker, proberen afstand te vergroten
heel ziek niet bedreigd
afgerichte blikvrees, verliezen, wil niet uitdagen maar niet onderwerpend
tonen buik (ruglig)onderwerping relaxatie
staart opgeplooid
tegen buikvrees, onderdanig
staart opgeplooid
+ urineverlieserge vrees, onderdanig
grimas maken (lachen)onderdanig, uitnodigend
haar rechtopgewonden met angst afstand vergrotend
haar recht nek of staartzelfzekere hond
stijve stand
(opgespannen ruggen
strekker)zelfzeker: intentie om te inter ageren (niet per definitie agressief)
staart hoger dan
horizontaalhoge status en zelfzeker
staart lager dan
horizontaalmin zelfzeker, lagere status, onderwerping of angst
Wat er precies allemaal gebeurd is met de gorilla's en de eerste mensen, is niet zeker, maar over één zaak lijkt de wetenschap het eens te zijn: schaamluizen zijn een 'geschenk' van de gorilla. Volgens onderzoeker David Reed, van de Universiteit van Florida, heeft de mens de schaamluis zo'n 3,3 miljoen jaar geleden geërfd van de mensaap.
Seks met gorilla's De 'moderne' mens zwierf toen nog niet rond, maar de nieuwe schaamluis nestelde zich op het lichaam van de Australopithecus, de voorouders van de mensen. Het mysterie waarom mensen last kunnen hebben van zowel hoofd- als schaamluizen lijkt daarmee opgelost, rest nog de vraag: hoe is de schaamluis van gorilla op mens overgesprongen? Schaamluizen worden doorgaans verspreid via seksueel contact, maar dat is niet noodzakelijk de manier waarop onze voorouders het diertje van de gorilla's erfden.
"Helaas zullen we het nooit zeker weten," zegt Reed, "maar het blijft mogelijkheid dat de schaamluizen seksueel doorgegeven werden." Waarschijnlijker is echter dat de oermens de parasiet overkreeg door zich in hetzelfde leefgebied als de gorilla's te verplaatsen.
Leefomgeving Om te bepalen wanneer de verschillende soorten luizen ontstonden, verdiepten de wetenschappers zich in het DNA en de evolutie van de parasieten. Ze kwamen tot de bevindingen dat de hoofdluis, die zo'n zes miljoen jaar geleden ontstond, een afstammeling is van de schaamluis. Beide soorten evolueerden apart, in dezelfde periode dat ook mensen en apen een andere levensweg insloegen.
Dat de mens gastheer kan zijn voor beide luizensoorten is waarschijnlijk te verklaren in het feit dat de mens zijn lichaamsbeharing geleidelijk aan verloor: voor een luis vormt elk dier of mens een unieke leefomgeving, waarbij de diertjes zich aanpassen aan het haar en het bloedtype van hun gastheer. Toen de mens zijn beharing geleidelijk aan verloor, ontstonden er twee leefomgevingen voor luizen: het hoofd- en de schaamstreken, elk met hun eigen typische kenmerken.
(hln)
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
Kookboeken voor honden en katten bestsellers in de VS (Cis-ka)
Kookboeken voor honden en katten bestsellers in de VS
Kookboeken met maaltijden voor katten en honden zijn in de Verenigde Staten een bestseller geworden. Aanleiding voor de toegenomen verkoop was een probleem met blikkenvoeding van het merk Menu Foods. Viervoeters werden ziek en stierven.
Argwaan De fabrikant erkende de productiefout en gaat de baasjes van de zieke en overleden beestjes vergoeden. Maar de schrik zit er nu goed in bij de Amerikaanse dierenliefhebbers. Blikkenvoeding is van het menu geschrapt en de baasjes gaan massaal zelf aan het koken voor hun lievelingen. "Ik ben heel argwanend geworden. Ik koop geen blikkenvoeding meer", aldus Parish uit Tucker in Atlanta.
Geen sinecure Ook John Slavens uit San Diego laat niets aan het toeval over. Hij staat op zondag vijf uur in de keuken en bereidt dan gevarieerde maaltijden voor de rest van de week. "Mijn honden zijn als familie voor mij." Toch waarschuwen veeartsen voor bacteriën. Vooral het bewaren van grote hoeveelheden zelfbereid voedsel is geen sinecure. Ook zijn niet alle voedingstoffen goed voor honden. Zout, look, uien, druiven en chocolade kunnen maar beter vermeden worden.
Bestsellers Amazon.com doet intussen gouden zaken. De boekverkoper op het internet kan de vraag naar het kookboek 'Real Food for Dogs' amper bijhouden. Ook andere kookboeken voor honden en katten verkopen als zoete broodjes, meldt yahoo.news. (hln)
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
Bij een van zijn tochten door het mooie land komt onze koning, Albert II, in Nieuwpoort aan.
Hij houdt even halt bij het standbeeld van wijlen zijn grootvader, Albert I, die fier op zijn paard zit. Albert II staart naar het standbeeld en droomt even weg. Plots hoort hij een stem. " BERREKE", ik heb een nieuw paard nodig! Albert II schrikt op en denkt dat hij gedroomd heeft. Maar dan hoort hij de stem opnieuw nu héél duidelijk:"Albert, breng mij onmiddellijk een nieuw paard!". Onze koning rijdt vliegensvlug naar Brussel en vertelt zijn verhaal aan Guy Verhofstadt. De premier gelooft de koning niet en samen rijden ze terug naar Nieuwpoort. Als ze bij het standbeeld komen, klinkt de stem opnieuw, maar dan nu héél boos: "Albert! Ge moet beter luisteren! Ik vroeg een nieuw paard, geen ezel!"
HET LOKKENDE LICHT VAN EEN GLIMWORM Kristal helpt een glimworm te overleven.
In sommige delen van tropisch Azië kan men zien hoe 's avonds golven licht over de bomen trekken en van de ene boom op de andere overspringen. Dit merkwaardige verschijnsel wordt niet door de bomen zelf veroorzaakt, maar door het gelijktijdig oplichten van duizenden glimwormen.
De reden voor deze massale vertoningen is niet geheel duidelijk. Wat men wel weet, is waarom glimwormen oplichten wanneer ze alleen vliegen en hoe ze hun licht maken. Ze "glimmen" om een partner voor de voortplanting te vinden. Het mannetje van de algemeen voorkomende noordamerikaanse glimworm (photinus pyralis) bijvoorbeeld licht regelmatig op in zijn vlucht. Het vrouwtje dat dit vanaf de grond waarneemt, seint terug in een ritme dat specifiek is voor deze soort. Het mannetje herkent dit signaal en daalt naar haar af.
Mogelijk dient het licht ook als waarschuwingssignaal dat roofdieren eraan herinnert dat glimwormen van wege hun bittere smaak geen lekkere prooi vormen. Dit werkt niet altijd ; sommige kikkers eten zoveel glimworden dat ze zelf gaan oplichten.
Het "lantaarntje" van een glimworm bevat zuurstof en een stof die luciferine genoemd wordt. De chemische reactie tussen deze twee brengt licht voort.
Wat heeft dit alles nu met kristallen te maken? Achter de luciferine in het lantaarntje blijkt een laag ammoniumuraatkristallen te zitten. Deze zorgen voor een betere lichtspreiding en maken zo dit opmerkelijke communicatiesysteem nog doelmatiger. Brontekst : The Readers' Digest
DE SNELSTE, DE TRAAGSTE, DE HOOGST VLIEGENDE VOGELS (Yradja)
DE SNELSTE, DE TRAAGSTE, DE HOOGST VLIEGENDE VOGELS Menselijke records op het gebied van snelheid en uithoudingsvermogen worden voortdurend verbeterd en zo ontdekken natuuronderzoekers ook in de dierenwereld voortdurend nieuwe kampioenen. Voorheen werd algemeen onder biologen de stekelstaartgierzwaluw uit Nooroost-Azië en Japan als de snelste vogel ter wereld beschouwd. Hij haalde de 150km/u. Nu blijkt een andere vogel, de slechtvalk, hem toch nog de baas te zijn. Proeven met snelheidsmeters aan de poten van deze roofvogel hebben aangetoond dat hij in een actieve duikvlucht met zo'n 160km/u op zijn prooi stoot. Daarbij gaat het er zo gewelddadig aan toe dat zijn slachtoffer - meestal een eend, duif of andere vogel - soms letterlijk wordt onthoofd als de krachtige klauwen van de valk hem in volle vlucht grijpen. De vogel die het langzaamst vliegt is de Amerikaanse houtsnip. Het mannetje vliegt tijdens de baltsvlucht zo'n 8 km/u. In de schemering vliegt hij kwetterend rond boven zijn territorium in het bos, om dan plotseling in een zigzaggende duikvlucht omlaag te suizen. De combinatie van trage lucht en plotselinge afdaling schijnt indruk te maken op de vrouwtjes die op de grond staan te wachten. Hoewel roofvogels als torenvalken en buizerds op de wind kunnen blijven hangen of "bidden", zoals ze dat noemen, kunnen maar weinig vogels echt in de lucht stilstaan. Alleen kolibries beheersen die kunst volledig. Zij maken meer vleugelslagen dan welke andere vogel ook - tot 78 per seconde - en kunnen zelfs achteruit vliegen. Hun vliegkunsten zijn mogelijk door hun korte opperarmbeen, stijve vleugelgewrichten en beweeglijke schoudergewrichten waarmee ze hun vleugels in een achtvormige beweging laten roteren. Andere vogels bewegen hun vleugels juist weer erg langzaam - sommige grote gieren doen sechts één slag per seconde. Albatrossen kunnen bijna zonder één vleugelslag dagenlang op de wind over de golven scheren en hebben een spanwijdte die door geen enkele andere recente vogel wordt overtroffen : tot 4 m !! Sommige vogels vliegen snel, andere vliegen hoog. De meeste vogels blijven normaal onder de 150m en zoeken het alleen in de trektijd wel eens hogerop , tot hooguit 1500 m. Maar in de Himalaja zijn door bergbeklimmers trekkende Indische streepjesganzen waargenomen op bijna 9000m hoogte. De onbetwiste houder van het hoogterecord voor vogels is een Rüppells gier die in 1973 boven West-Afrika op 11.250m hoogte in botsing kwam met een vliegtuig. Vogels kunnen in de ijle atmosfeer op zulke grote hoogten overleven, omdat hun ademhalingsorganen en bloedsomloop veel doelmatiger zuurstof aan de lucht weten te onttrekken dan de onze. Mensen zouden op die hoogte alleen met een zuurstofmasker kunnen overleven. Ook de koude deert de hoogvliegers niet :wilde zwanen zijn waargenomen op een hoogte waar de luchttemperatuur - 48° C bedroeg. Brontekst : The Readers' Digest
De arts Samuel Hahnemann ( 1755 - 1843 ) is de rondlegger voor de homeopathie.
homeopathie voor dieren is een natuurgeneeskundige methode die op 2 basisprincipes is gebaseerd:
* Similiawet: het gelijksoortigheidprincipe, deze wet zegt dat een stof die symptomen van een ziekte in een gezond dier opwekt, gebruikt kan worden om een dier te behandelen die een ziekte heeft van dezelfde symptomen
* Potentiering: de geneeskracht (potentie) van een medicijn neemt toe, word krachtiger, door een medicijn te verdunnen.
In de homeopathie maakt men gebruik van de geneeskrachtige eigenschappen van planten, mineralen en dierlijke producten in hele kleine doses. Homeopathie behandeld het hele dier, zowel lichamelijke symptomen als de persoonlijkheid ( constitutie ) van een dier.
Gezondheid is net als een weegschaal, als een dier gezond is, is de weegschaal in balans, bij ziekte is de balans verstoord.
In de reguliere geneeskunde probeert men de balans te herstellen door de symptomen te onderdrukken. Met homeopathie probeert men de balans te herstellen door de oorzaak van de ziekte aan te pakken.
De symptomen kunnen bij chronische aandoening door een homeopathische behandeling bij uw huisdier eerst verergeren voordat het zich herstelt, dit is vaak een teken dat men het juiste middel gebruikt.
In homeopathie worden enkelvoudige middelen gebruikt, maar ook samengestelde middelen hebben een breed werkingsgebied, dieren zullen dan ook vaak met een samengesteld middel sneller genezen.
Reiki
Reiki is een behandelmethode waarbij gebruik word gemaakt van het overbrengen van energie door handoplegging.
Vroeger legde men al de handen op het lichaam van een dier om de pijn te verzachten of weg te nemen.
een moederdier likt instinctmatig haar ziek jong. Als hond of kat pijn heeft, likt het dier als eerst de pijnlijke plek. Bij zowel mensen als dieren straalt er uit het levende lichaam energie en warmte.
Reiki behandeld niet alleen de pijnlijke plek, maar stuurt ook energie naar de oorzaak van de pijn.
Reiki werkt altijd positief, maar je kunt nooit voorspellen hoe een dier tijdens of na de behandeling reageert. Reiki belemmert geen enkel natuurgeneeskundige behandeling, reiki versterkt de behandeling en zorgt dat het dier zich beter voelt. Reiki kan bij elke ziekte of aandoening worden ingezet.
In de terminale fase van een dier kan reiki het stervensproces voor een dier minder moeilijk maken en verlichting bieden.
Reiki is een oeroude soefische wetenschap, het is een eenvoudige techniek voor het overbrengen van genezende energie van de gever naar een ontvanger. Het wordt ook wel heelkunst genoemd en is in de negentiende eeuw herontdekt door de monnik dr. Mikao Usui. Volgens de overlevering zou hij een Christelijke monnik zijn geweest, maar daaraan wordt nu weer getwijfeld.
Bultruggen maken telkens andere onderwatermuziek (Yradja)
In april heldere maneschijn, zal de bloesem schadelijk zijn.
Aprilvlokjes brengen meiklokjes.
Om voorjaarsmoeheid te bestrijden, neem dan kruiden van veld en weiden.
April maakt de bloem, mei bekomt de roem.
April regen is de boer zijn zegen.
Als in april de kevers ontstaan, zal mei van de koude vergaan.
Ligt de poes de hele dag op de stoel, reken dan op een natte boel.
Roze bloeit de appelboom en wit de peer, dat is heel gewoon.
Als de specht lacht, dan wordt regen verwacht.
We beginnen de nieuwe week met een prachtige mooie dag. Vanmorgen stond de zon al als een dikke oranje snoep te blinken aan de hemel. Maar vanaf dinsdag nemen de temperaturen weer een duikje, naar ik hoorde. Maar dag geeft niet, 't blijft droog en dat is goed zo. Nog iets fijns gelezen over "bultruggen".
EEN NIEUWE LENTE, EEN NIEUW GELUID Bultruggen maken telkens andere onderwatermuziek
De zang van de bultrug, een walvis die in alle wereldzeeën voorkomt, is een fantastische opeenvolging van kreunende en tsjirpende geluiden, afgewisseld door diepe zuchten. Een deskundige kan aan de hand van een bandopname precies zeggen in wel jaar die gemaakt is en of het gezang bijvoorbeeld afkomstig is van een bultrug op de broedplaatsen bij Hawai in de Grote Oceaan of bij de Bermuda's in de Atlantische Oceaan. Walvissen zingen voornamelijk tijdens het paarseizoen in de winter, wanneer ze naar het zuiden zijn getrokken vanuit de zomerse foerageergebieden in de poolstreken. De trek naar de subtropische broedgebieden wordt altijd ingezet door de jonge mannetjes die, volgens de wetenschappers, dan een lied aanheffen om een vrouwtje te vinden. Een belangrijke functie van de zang is ook voor een behoorlijke onderlinge afstand tussen individuen te zorgen, maar als een vrouwtje met een jong kalf in de buurt van een zanger komt, houdt hij vaak op met zingen en begeleidt hij ze een tijdlang. Uit onderzoek is gebleken dat ieder lied bestaat uit een vaste opeenvolgint van thema's die elk weer zijn opgebouwd uit een aantal "frasen" met vaste series tonen. De Antlantische bultruggen kennen meer thema's dan hun soortgenoten uit de Grote Oceaan. Een lied kan wel 30 minuten duren en wordt bijna de hele dag herhaald. Het merkwaardigste is de manier waarop de liederen in de loop der tijd veranderen. Aan het begin van de paartijd zijn de liederen doorgaans hetzelfde als die van het voorafgaande seizoen. In de loop van de maanden daarna worden de thema's veranderd, ingekort, langer gemaakt of in sommige gevallen zelfs helemaal opgegeven. De toonhoogt wordt vaak verlaagd, hoewel de volgorde van de thema's wel steeds dezelfde blijft. Kennelijk gelden er bepaalde compositieregels die niet mogen worden overtreden. Na zo'n 8 jaar zijn alle thema's volledig vervangen. Binnen hun broedgebied (in de noordelijke Grote Oceaan zijn er drie) zingen alle walvissen steeds de modernste versie van het plaatselijke lied. Hoe de veranderingen daarin door de dieren worden doorgegeven, is een raadsel. Aangezien alleen de mannetjes zingen, is misschien een dominerend mannetje de trendsetter, die door de andere wordt nagedaan. Waarschijnlijker lijkt het dat de zang net als een menselijke taal verandert door allerlei spontane creatieve bijdragen van leden van de populatie. Het onderzoek naar de zang van de bultrug verkeerde nog in een beginstadium, toen in 1979 werd ontdekt dat de walvissen bij Hawai en die voor de 4.800 km Mexicaanse deelstaat Baja California hetzelfde lied zongen. De verklaring daarvoor is nog steeds niet gevonden. Wel is inmiddels aangetoond dat beide groepen 's zomers samen in de poolstreken bijeen komen. Dat zou een zekere overeenkomst in hun liederen kunnen verklaren, maar veranderingen in het lied van het nieuwe seizoen kunnen moeilijk over de halve oceaan worden doorgeseind. Horen kunnen de dieren elkaar over zo een afstand in ieder geval niet. De grootste draagwijdte van de zang van de bultrug die ooit is waargenomen bedroeg 32 km. Het volume van de zang van de bultrug is gemeten en bedraagt 100 decibel. Dit is vergelijkbaar met het geluidsniveau van een drilboor. De trillingen die door de zang van de bultrug worden veroorzaakt kunnen onverdraaglijk zijn voor mensen die in de buurt zwemmen. ª ª ª
Luis , bloedluis en kalkpootmijt dit zijn maar enkele insecten die kippen kunnen teisteren!
Regelmatige controle van de dieren op luis en mijten is nodig.
Kippen houden zichzelf wel netjes door met de snavel de veren te schikken en geregeld een zandbad met droog zand te nenen.
Hoenders met een kuif kun je met water en zeep afborstelen en nadien zorgvuldig afdrogen en goed ingevetten met olijfolie of vaseline. Dit herhalen we wekelijks. Handig is het gebruik is de 'Birdspray' van Bogena om de kuiven rein te houden .
Bij kippen met een baard die deze met hun snavel niet kunnen reinigen treffen we vaak luizen aan. In de aarsstreek kan men vaak luizen en de eieren of neten vinden. Kleine mijten huizen daar soms, evenals in de vleugels.
Belangrijk is dat we voor de bestrijding onschuldige preparaten gebruiken die de kip geen kwaad doen.
Er zijn speciale pluimvee insectenpoeders in de handel en men kan de geplaagde dieren drie maal met telkens een week ertussen goed inpoederen.
De luizen en de neten worden op deze manier gedood voordat ze zich zelf weer kunnen voortplanten. Na een behandeling tegen de mijt die kalkpoten veroorzaakt worden de poten weer glad.
Kalkpoot:
Kalkachtige korstjes op de poten, kalkpoten genaamd, ontstaan door een kleine kalkmijt die onder de beenschubben leeft en zich voortplant.
Het is routine om dergelijke parasieten te ontdekken en onder controle te houden.
Een behandeling die evident werkt:
Wat heb je nodig?
Oude tandenborstel
Uiercream of vaseline
Hoe begin ik er aan?
Zorg dat je de kip met de kalkpotenmijt vangt en kan stil houden tussen arm en buik. (Dit om het werken te vervlotten)
Daarna neem je een poot en smeert er de uiercrème of de vaseline op uit.
Vervolgens ga je met de oude tandenborstel over de aangewreven crème en schuurt zo heen en weer over de aangetaste kalkpoten.
Dit alles moet elke dag herhaald worden tot de aantasting verdwenen is.
Dit kan tot zon 3 weken duren maar de behandeling is diervriendelijk en bovendien ongelofelijk doeltreffend!
Rode vogelmijt of bloedluis:
De kippen zullen zelden sterven aan uitwendige parasieten,maar als de rode vogelmijt zich in het hok genesteld heeft zullen de kippen door bloedverlies slap en bleek worden.
Deze mijten ook wel bloedluizen genoemd, kunnen zich zeer snel voortplanten en verblijven overdag in kieren van het hok en onder de zitplaatsen of zitstokken.
Regelmatige controle van de losse zitstokken is dan ook nodig om deze plaag te voorkomen. Ervaren fokkers ruiken de weeë lucht van de bloedluis. Het hok moet zeer grondig gereinigd worden .
De kippen worden voor de zekerheid allen met een pluimvee insectenmiddel behandeld en tijdelijk buiten het hok geplaatst.
Alle losse onderdelen van het hok worden schoongemaakt met water met lysol of bleekwateroplossing.
Het hok wordt nu bespoten met een middel tegen vogelmijt, er zijn vloeistoffen en poeders in de handel. Deze middelen mogen niet op de kippen gebruikt worden.
Legnesten vergeten we niet en vooral de zitstokken en steunen, naden en kieren krijgen een beurt.
Met dit mooie weer hebt u er misschien ook al eens aan gedacht van kippen te houden in uw tuin? lees hierover meer in onderstaand artikel :
Kippen houden in de tuin.
Wanneer u van plan bent om kippen te gaan houden in de tuin, dan moet er goed over nagedacht worden! Heeft u een grote tuin, of eerder een kleine? Dit kan allemaal de doorslag geven voor de keuze van het ras.
Het spreekt voor zich dat in een kleine tuin geen zware hoenders thuis horen. Er zijn vele verschillende kippenrassen, maar krielrassen zoals chabo, sabelpootkrielen, zijdehoenders zijn rassen die absoluut kunnen gehouden worden in de kleinste tuinen.
Je kan ze gerust even loslaten, ze gaan uw borders niet omwoelen. Maar het is natuurlijk niet uitgesloten dat ze lelijk huishouden, maar meestal loopt dit goed af. Dit integendeel tot zware hoenders,die zullen in een mum van tijd uw tuin omtoveren tot een ware chaos!
Beplanting in een kippenren:
Om de kippenren wat kleur te geven kan men de kippenren beplanten. Pas echter wel op als u giftige struiken staan hebt of van plan bent te zetten! Vele struiken en heesters zijn giftig voor de kippen, zoals: Taxus, Buxus, Hedera (klimop). Planten die wel kunnen zijn vb: rozemarijn, Rhododendron, Skimmia, Deze blijven allemaal groen in de winter,dus altijd kleur!
Het nachthok: Als men er voor kiest om kippen te houden, moeten de dieren goed verzorgd worden. Dit moet beginnen bij een goed, degelijk nachthok waar de dieren 's avonds op stok kunnen en overdag eitjes kunnen leggen in de legnesten. Je kan er zelf een bouwen, maar als je het dan over de prijs wilt hebben is dit vaak niet goedkoper! Een degelijk nachthok mag geen kieren en spleten bevatten, dit vooral omdat er zich dan bloedluizen vestigen. Maak ook het nachthok tochtvrij, zodat de kippen daar geen last van ondervinden. In het nachthok moet er ook voor legnesten gezorgd worden, daar kunnen de kippen elke dag opnieuw hun eitjes leggen en zelfs broeden!
Het voedsel: Wat je zeker moet weten wanneer men dieren aanschaft is wat de dieren eten. De meeste mensen denken dat je met graan de kippen voedert. Niets is minder waar. Graan wordt bij mij matig gegeven, dit doe ik 1 keer per dag een handje vol. Als basisvoer wordt hier legkorrel gegeven, men denkt dat dit is om de kippen te forceren met de leg. Neen,het is een voeder waar alles in zit wat een kip nodig heeft, met natuurlijk een kleine stimulans naar de leg toe. Als toetje kan je dan een handje vol graan geven. Je mag niet te veel geven omdat de kippen van graan vet komen. Dit in tegendeel bij groenafval of tafelrestjes. De kippen zullen alles in geen tijd opeten. Met de gepaste voeding en verzorging kunnen uw kippen een lang leven tegemoet,en zult u er veel plezier aan beleven.
Auteur: Dorny Angelo Voor meer info kan je terecht op Angelo zijn site
mailgroep huisdieren
vermijden. Geef ook af en toe voldoende groenvoer zoals vogelmuur en diverse grassoorten. Ook een vitaminekuur kan wonderen doen bij kippen,
je ziet ze opvrolijken. 
Hier enkele kenmerken waaraan je kunt zien dat een hen broeds is:
De yak (Bos grunniens) in Tibet en in het Sichuanese Gebergte in China klimmen, wanneer ze op zoek zijn naar eten, tot op hoogtes van zo'n 6100m 
Er zijn speciale pluimvee insectenpoeders in de handel en men kan de geplaagde dieren drie maal met telkens een week ertussen goed inpoederen.
