Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
07-03-2009
Belg ontdekt nieuw hagedisgeslacht in Guyana
Belg ontdekt nieuw hagedisgeslacht in Guyana
De Belgische wetenschapper Philippe Kok heeft een nieuw hagedisgeslacht ontdekt in Guyana. De hagedis werd gevangen op een hoogte van bijna 2.100 meter, op de top van de Mount Maringma in het oosten van Guyana. Het dier kreeg de naam 'Pantepuisaurus rodriguesi', ter ere van Miguel Rodriguez, een Braziliaanse wetenschapper die reptielen en amfibieën bestudeert.
Het is al de tweede keer dat Kok een nieuw genus (een groep van soorten die overeenkomstige kenmerken vertonen en die evolutief nauw verwant zijn) ontdekt. Naast het nieuwe hagedisgeslacht ontdekte Kok, een herpetoloog van het Koninklijke Belgische Instituut voor Natuurwetenschappen, in Guyana ook een hagedissoort en een kleine pad. Zijn conto staat ondertussen al op vijftien nieuwe soorten - zowel amfibieën als reptielen - sinds het begin van zijn onderzoek in de regio.
'Door de globale opwarming is het moeilijk om de dieren daar te redden', zegt Kok, die de biodiversiteit in het gebied wil optekenen. 'Maar met hun ontdekking verdwijnen ze tenminste niet zonder dat we het beseffen.' In november gaat hij terug naar de dichtbeboste wouden. 'Ik ben al vijftien jaar onderzoeker en vertoef al vijf jaar in dat Zuid-Amerikaanse gebied. Elk jaar worden er honderd nieuwe hagedissoorten ontdekt. Het vinden van een genus is uitzonderlijker, maar het toont toch aan dat er heel wat onbekend leven dreigt te verdwijnen.'
Kok doet zijn werk met passie: 'Rijk word je er niet van, integendeel. Ik stop er zelf geld in. Sponsors mogen zich bij deze aanbieden.'
Het fantastische giraffeverhaal van gisteren, krijgt al bijzonder snel een staartje! Gisteren nog stelden we het veulentje van mama Diamant onder grote belangstelling aan de pers voor. Het andere zwangere moedertje, Barbie, heeft geen twee weken zoals voorspeld gewacht en zette vannacht haar stevige veulen op de wereld! De warme stal vormt een vertederend decor voor deze snelle gezinsuitbreiding. Deze tweede babygiraf is nog slanker, nog groter dan de vorige en staat meteen zeer stevig op de pootjes. Het geslacht kennen we op dit moment nog niet.
Samen met hengst Baridi, oma Maji en de 2 tantes Sarah en Diamant met haar kersverse jong telt de giraffefamilie nu 7 leden in Planckendael. Je kan hen allemaal in volle glorie aanschouwen in de binnenstal via de inkijkramen in de lodge op de savanne van het park.
Deze giraffen zijn een bedreigde ondersoort en gelijken sterk op de zeer bedreigde giraffen in Niger, waarvan er nog slechts een 200 tal in leven zijn. Planckendael neemt deel aan het Europese kweekprogramma maar steunt ook de giraffen in situ (in Niger in dit geval) door geld in te zamelen voor het bouwen van een waterput voor de lokale bevolking. Hierdoor verdwijnt de concurrentie tussen mens en dier voor water en verbetert zowel de sociale als economische situatie van de bevolking en brengt de giraf hen geluk in plaats van een rivaal te zijn.
Giraffen zijn in hun milieu succesvol geworden doordat de evolutie ervoor heeft gezorgd dat ze over een uitzonderlijk lange nek beschikken. Hierdoor reikten ze zover dat ze in dat deel van hun omgeving geen concurrentie hadden van andere bladeters. Kortom, de eerste langere nekken konden daar hun voordeel uithalen en werden succesvolle dieren.
Op www.planckendael.be en www.ketnet.be vind je alvast enkele mooie namen die de verzorgers uitkozen voor onze twee veulentjes. Het publiek kan vanaf nu ook stemmen welke naam hun voorkeur wegdraagt.
Planckendael 2009, vlekken troef op de savanne! (ook moddervlekken mogelijk)!
BRUSSEL- Een gemiddelde hond deponeert jaarlijks vijfentachtig kilo drollen. Dierendokter Rob Lückerath mocht aan den lijve ondervinden dat deze hoopjes vaak op de meest verkeerde plaatsen liggen. 'Ergernis troef', zegt hij. 'Maar je kan de hoeveelheid drollen aanzienlijk verminderen als je de juiste voeding geeft.'
Uitgerekend op het ogenblik dat hij in Brussel op een grote poster leest hoeveel kilo drollen een hond gemiddeld legt op een jaar, trapt hij midden in een hoopje. 'Nu ben ik wel wat gewoon, maar doorgaans heb ik aangepast schoeisel aan', zegt Rob. 'Met mijn mooie schoenen geeft dat helemaal geen prettig gevoel.'
Het voorval zette de dierendokter aan het denken. 'Als je hond een hoopje laat, ruim dat dan meteen op', zegt Rob. 'Het is niet meer dan fatsoenlijk.'
Maar Rob ging ook op zoek naar een manier om 'te bezuinigen op de productie'. 'Het is eigenlijk heel simpel', zegt hij. 'Eten doe je om te kunnen verbruiken. Als je benzine in de auto gooit, wordt die verbruikt. Als een hond, kat of mens eet, dan wordt dat voedsel in het lichaam omgezet in energie, voor het algemeen welzijn en om ziektes te voorkomen. De hoeveelheid uitwerpselen is in sterke mate afhankelijk van de grootte en de leeftijd van de hond, maar net zo goed van de inspanningen die hij levert en het seizoen. Een hond die in de stad leeft, doet over het algemeen minder inspanningen maar eet toch veel. Gevolg: te veel van het opgenomen voedsel wordt omgezet in vet en afvalstoffen.'
De juiste voeding in de juiste hoeveelheid is essentieel om de hoeveelheid drollen te verminderen. Hoe meer het lichaam opneemt, hoe minder afval. 'Voer van goede kwaliteit brengt altijd zijn kostprijs op', zegt Lückerath. 'Het is niet zo best om goedkope spullen te kopen. Vraag advies aan uw dierenarts.' (rbm)
BRUSSEL- Bij een hond die met geen stokken het huis uit te krijgen is, op het eerste gezicht liever lui dan moe is, en dan ook nog eens op korte tijd kilo's verzamelt, kan er meer aan de hand zijn dan 'de oude dag'. 'Honden kunnen net als mensen problemen krijgen met de schildklier', zegt dierendokter Rob Lückerath. 'Vaak zien we de patiënt pas in de praktijk in een laat stadium.'
De aandoening heeft de moeilijke naam hypothyreoïdie . 'Je merkt het als hondeneigenaar pas na een tijdje', zegt Rob Lückerath. 'Je hond gaat minder graag de deur uit, ziet het helemaal niet zitten om achter de bal aan te rennen, ligt het liefst van al thuis in zijn mand. Zijn eetlust is doorgaans normaal maar je ziet hem dikker worden. De ondervacht geeft problemen, plots zijn er kale plekken te zien en krijgt je hond huidproblemen. En als klap op de vuurpijl ziet je huisdier er ontzettend triest uit. Het lijkt wel alsof hij op het punt staat in huilen uit te barsten. Dat komt omdat er vochtophopingen ontstaan onder de gezichtshuid.'
De oorzaak ligt bij de schildklier die te weinig hormoon aanmaakt en langzaam zijn functie verliest. De symptomen duiken niet ineens op, vandaar dat het ook moeilijk is om de aandoening snel vast te stellen. 'Het is als baasje belangrijk om snel de signalen op te vangen en naar de dierenarts te gaan', zegt Rob Lückerath. 'Met een simpele test kan hij een diagnose stellen en de juiste behandeling voorschrijven. Meestal is het met een eenvoudig medicijn redelijk snel te verhelpen.'
Vroeger bestonden er alleen tabletten die de hond een tot twee keer per dag moest innemen. Nu is er ook een vloeistof die maar een keer per dag moet worden gegeven. Omdat de schildklier niet meer kan herstellen, zal de hond het medicijn voor de rest van zijn leven moeten blijven nemen.
'Het resultaat van de behandeling is al na enkele weken zichtbaar', zegt Rob Lückerath. 'Je hond wordt actiever en gaat weer graag wandelen. Die ommekeer zie je al na twee weken. De huid herstelt zich na een tot vier maanden. Aanvankelijk zal de kaalheid wel nog een beetje toenemen. Binnen de drie maanden krijgt je hond ook zijn slanke lijn terug. Alles samen is je huisdier meestal na dertien weken helemaal de oude.'
De wasbeer rukt langzaam maar zeker op in ons land. Het agressieve beestje valt huisdieren aan en kan zelfs dodelijk zijn voor kinderen.
'Hun schattige uiterlijk doet iets anders vermoeden', zegt Irène Langlet uit Barvaux, in de provincie Luxemburg. Ze woont aan de rand van een uitgestrekt bos. 'De jongste tijd krioelt het hier van de wasberen. We hebben hier een draad van twee meter hoog gezet. Wel, daar kruipen ze met gemak over.'
Nog niet zo lang geleden kreeg Irène een eerste keer met haar nieuwe 'buren' te maken. 'Onze honden, een jackrussellterriër en een Engelse jachthond, werden allebei aangevallen door een wasbeer. Op klaarlichte dag. De ene zijn snuit was opengereten en bij de andere hadden ze verschillende keren met hun klauwen uitgehaald.'
'De nagels van een wasbeer zijn bijna vijf centimeter lang. Eerlijk gezegd, ik weet niet of ik mijn kleinkinderen nog in onze tuin durf te laten rondlopen.'
Nauwelijks een goed jaar geleden signaleerde Irène voor het eerst een wasbeer in haar tuin. Intussen zijn het er steeds meer. Nu zitten er al enkele honderden in Wallonië. 'De wasbeer hoort van nature niet thuis in onze contreien en kan daarom een bedreiging vormen voor verschillende inheemse dieren', zegt Koen Van Den Berge van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO). 'In het ergste geval kan hij ons ecosysteem uit zijn evenwicht halen.'
Oorspronkelijk komen de dieren uit Noord-Amerika, maar in 1929 werden ze in Duitsland ingevoerd voor hun mooie vacht en het jachtplezier van Hitlers naaste medewerkers.
In Noord-Amerika duiken er geregeld dieren op met een spoelworm, die ook bij mensen voor infecties kan zorgen en het hersenweefsel aantast. Elk jaar sterven er in de VS verschillende kinderen aan de gevolgen van zo'n infectie.
Planckendael steekt zijn nek uit: recordprestatie van piepjonge babygiraf! Doe ons giraffenveulen maar na met een vrije val van 2 meter!
De gloednieuwe savanne in Planckendael heeft er nog voor de lente begint een bewoner bij: het allereerste girafje in de geschiedenis van Planckendael is geboren. Kersverse moeder Diamant koestert haar allereerste kalfje dat iedereen kan bekijken in de warme stal vanuit de lodge. Vader Baridi neemt genoegen met een nieuwsgierige blik vanuit de naburige stal. De geboorte is een ware recordprestatie want het dier -een mannetje- maakte een val van zowat 2 meter om al snel op zijn ranke pootjes te staan. Zowel voor Planckendael als voor de giraffemama is dit een primeur van formaat!
Deze giraffen zijn een bedreigde ondersoort en gelijken sterk op de zeer bedreigde giraffen in Niger, waarvan er nog slechts een 200 tal in leven zijn. Planckendael neemt deel aan het Europese kweekprogramma maar steunt ook de giraffen in situ (in Niger in dit geval) door geld in te zamelen voor het bouwen van een waterput voor de lokale bevolking. Hierdoor verdwijnt de concurrentie tussen mens en dier voor water en verbetert zowel de sociale als economische situatie van de bevolking en brengt de giraf hen geluk in plaats van een rivaal te zijn.
Giraffen zijn in hun milieu succesvol geworden doordat de evolutie ervoor heeft gezorgd dat ze over een uitzonderlijk lange nek beschikken. Hierdoor reikten ze zover dat ze in dat deel van hun omgeving geen concurrentie hadden van andere bladeters. Kortom, de eerste langere nekken konden daar hun voordeel uithalen en werden succesvolle dieren.
De draagtijd van giraffen bedraagt 14 tot 15 maanden. Mannetjes worden tot 5 meter hoog, vrouwtjes strekken de nek tot 4,30m. Ze zijn de hoogste dieren ter wereld en toch hebben ze maar 7 nekwervels net als een muis. Steek nooit je tong uit naar een giraf, want die van hen is wel 45 cm lang. Dit mooie verhaal krijgt bovendien nog een staartje want ook Barbie verwacht nu elk moment haar eerste baby.
Deze piepjonge verleidingskracht zal, als het warmer wordt, buiten huppelen op de savanne samen met de Kaapse elandantilopen, de impalas en de grappige helmparelhoenders. Op het belevingsparcours dat rond de savanne kronkelt, kan je je naar hartelust uitleven. Op www.planckendael.be en www.ketnet.be vind je alvast enkele mooie namen voor het dier die de verzorgers uitkozen. Het publiek kan vanaf nu ook stemmen welke naam hun voorkeur wegdraagt.
Het spreekwoord "het kaf van het koren scheiden" is in Thailand niet van toepassing. Het kaf van de rijst scheiden echter des te meer. Dit kaf is echter niet verloren, maar wordt nog verder gebruikt om onder andere de BBQ aan te steken.
Het kaf van de rijst scheiden kan op verschillende manieren. Met de hand of industrieel heb ik nog nooit gezien. In de Isaanstreek is er voor eigen gebruik, in elk dorp wel iemand te vinden die een verouderde machine heeft staan om op dit kleinschalige maar even efficiënte wijze te verwezenlijken.
De kippen doen zich ten lange laatste te goed aan de restafval......
Buiten dat de kippen zich tegoed doen aan de restanten, vonden we nog een onverwachte toepassing. Het kaf wordt eveneens gebruikt door imkers in hun rookpot om de bijen op afstand te houden.
Greets from Thailand
Farang Geplaatst met toestemming van de webmaster.
... echt hartverwarmend. (lees tekst onderaan de foto!)
De doberman is zwanger. De brandweerman heeft haar juist gered uit de brand in het huis waar ze woont.
Hij droeg haar in zijn armen naar de voortuin, en ging dan verder met het bluswerk Toen de vlammen eindelijk geblust waren, ging hij zitten om op adem te komen en even uit te rusten. Een fotograaf van de krant krant Charlotte (North Carolina)zag dat de hond uit de verte naar de brandweerman keek. Hij zag hoe de hond recht naar de brandweerman liep, en vroeg zich af wat er nu ging gebeuren.
Als hij zijn camera klaarpakte, kwam de hond net bij de vermoeide brandweerman, die net haar leven had gered, en dat van de jongen in haar buik. Ze likte hem net toen de fotograaf dit kiekje maakte
Laatste vrije momenten voor zwangere olifant Phyo Phyo
Laatste vrije momenten voor zwangere olifant Phyo Phyo
07:35 Phyo Phyo, de zwangere olifant van de zoo van Antwerpen, gaat de laatste uren/dagen van haar zwangerschap in. Sinds tweeëntwintig maanden zijn zowel de olifant als de verzorgers en gidsen in blijde verwachting.
Anderhalve week geleden is in Rotterdam ook een baby-olifantje ter wereld gekomen. Het weekend nadien zorgde dat voor een ware stormloop van meer dan twintigduizend kijklustigen.
StampMedia ging een kijkje nemen tijdens deze laatste vrije momenten van een hoogzwangere mastodont.
mailgroep huisdieren
