Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
31-07-2007
Kennelhoest
Kennelhoest
De symptomen: Kennelhoest is een keel- en luchtpijpontsteking, met als belangrijkste verschijnsel: een droge schraaphoest, die door de eigenaar van een hond vaak wordt omschreven als 'alsof de hond een graatje in zijn keel heeft'. Vaak wordt daarmee ook wat slijm opgehoest, meestal gevolgd door kokhalzen, waarna het slijm ingeslikt of eruit gegooid wordt. In het begin van de ziekte kan een hond ook slomer zijn, koorts hebben en minder eten. Het hoesten kan in de loop van enkele weken vanzelf over gaan, maar er kunnen ook complicaties optreden zoals bronchitis of longontsteking. De keel- en luchtpijpontsteking kan ook chronisch worden en is dan moeilijk te genezen. Bij erg jonge dieren, oudere dieren of dieren die door een andere ziekte een verminderde weerstand hebben kan kennelhoest zich al in de beginfase door koorts en stoppen met eten en drinken tot een ernstig ziektebeeld ontwikkelen.
De oorzaak: Van meer dan één virus is bekend dat het luchtwegontstekingen kan veroorzaken of de hond gevoeliger kan maken voor de belangrijkste bacterie die bij kennelhoest een rol speelt. Verminderde weerstand, stress, veel blaffen of een hogere infectiedruk (veel honden bij elkaar waarvan meerdere de aandoening hebben) verhogen de kans op verspreiding en aanslaan van de infectie. De naam kennelhoest is dan ook ontstaan doordat de ziekte zich vooral laat zien op plaatsen waar veel honden dicht bij elkaar leven, zoals bijvoorbeeld in een pension het geval is. Ook kan de infectie op straat en bijvoorbeeld op het trainingsveld van hond tot hond worden doorgegeven. De ziekte wordt verspreid door deeltjes die bij het hoesten worden rond gesproeid en door opgegeven slijm. Een hoestende hond moet dus bij andere honden vandaan gehouden worden om verspreiding te voorkomen. Houd er rekening mee dat besmetting ook via mensenhanden of kleding kan plaats vinden. Ga er altijd van uit dat de infectiekans zeker blijft bestaan zolang de hond hoest.
De behandeling: Bij milde hoestklachten zonder ziekte bij volwassen jongere dieren kan kennelhoest ook met alleen rust en zonodig een kinderhoest-drankje genezen. Bij wat ergere hoestklachten, verschijnselen van algemeen ziek zijn, jonge of oude dieren is het veiliger de keelontsteking met antibiotica te behandelen. Afhankelijk van het totale ziektebeeld zullen wij een hond controleren alvorens een antibioticumkuur voor te schrijven of kunnen wij besluiten ongezien een kuurtje medicijnen klaar te leggen. Controle is vooral nodig bij de dieren waarbij de kans op complicaties groter is, maar ook als wij zonder controle van de hond er niet zeker van zijn dat het om kennelhoest gaat. Diverse hart- en longaandoeningen kunnen ook de oorzaak van het hoesten zijn en dan is het vlot inzetten van een daarop gerichte behandeling van groot belang.
Het voorkómen: Het is mogelijk om door vaccinatie de hond te beschermen tegen kennelhoest. De 'cocktailprik' geeft een zekere weerstand tegen bij kennelhoest betrokken virussen. Een aparte inenting tegen de bacterie (Bordetella) is van belang voor een echt goede bescherming. Er zij verschillende redenen om niet standaard iedere hond deze aparte kennelhoestenting te geven. In het algemeen proberen wij het vaccineren te beperken tot het noodzakelijke, onder de meeste omstandigheden is het infectierisico niet zo groot en de ziekte waartegen beschermd wordt heeft wel een heel hinderlijk, maar slechts bij uitzondering een ernstig verloop. Bovendien is de enting nogal prijzig. De vaccinatie wordt wel geadviseerd als een hond in een pension moet en in andere situaties waarin het infectierisico duidelijk groter is. Er zijn twee soorten kennelhoestvaccins: Het ene vaccin moet in de neus gedruppeld worden. Het zorgt voor de vorming van antistoffen in neus en keel, de toegangspoort voor de infectie. De werkingsduur is ongeveer een jaar. Het andere vaccin wordt ingespoten en geeft bescherming door de vorming van antistoffen in het bloed. De eerste keer moet de inenting 2 x worden gegeven met een tussentijd van een maand. Daarna is een jaarlijkse herhalingsenting voldoende. Vanwege de betere bescherming adviseren wij de neusdruppel vaccinatie.
Informatie De bosuil is in heel Europa bekend. Een bosuil leeft in Zuid-Europa. Vooral in de loof-en gemengde bossen omdat ze daar voldoende oude boomholten aantreffen om hun nest te bouwen. Je ziet ze wel in parken, kerkhoven en zelfs in de stad waar hij soms op het dak zit.
De bosuil is een echt nachtdier en jaagt het liefst s nachts. Hij blijft dan doodstil zitten, en kijkt of hij een prooi ziet, ziet hij deze, dan gaat hij er op af, zeker wetend dat hij het dier gaat pakken.. Zijn vleugels maken daarbij geen geluid dankzij de zachte veren en de getande punten aan de eerste slagpennen. Hij voedt zich in het bos met kleine zoogdieren, vogels, wormen en kevers, en in bewoonde gebieden eerder op kleine vogels.
Bosuilen zijn heel trouw, want een paartje blijft een heel leven samen. Het wijfje broedt 2-5 eieren alleen uit. De moeder neemt de jongen onder haar vleugels, terwijl de vader voedsel komt brengen. De jongen verlaten na ongeveer vijf weken het nest. Ze worden dan nog wel door hun ouders bijgevoerd tot ze ca. 2-3 maanden uit zijn. Tenslotte worden ze uit de nestomgeving verdreven en moeten ze een eigen plekje vinden. Wist je dat Bosuilen niet alleen het bekende oehoe roepen, maar ook een luide roep die lijkt op kloewiek die typisch is voor het vrouwtje en verder nog een bijna blaffend wet-wet-wet.
Bosuilen slaan soms met veel lawaai van hun vleugels boven boomkruinen of kreupelhout om vogels en kleine zoogdieren op te schrikken en uit hun schuilplaats te verjagen.
De sterfte onder de jonge uilen erg hoog is, omdat de dieren nog nauwelijks zelfstandig zijn als ze een een eigen plekje moeten zoeken. Als in de buurt dan al andere uilen zitten, waar ze weggejaagd worden, kunnen de jongen niet op jacht en lijden dan ontzettend veel honger.
Het gehoor van een bosuil zo goed is dat hij zijn buit in het pikkedonker nog weet te vinden.
Als een van de testikels van uw hond (ouder dan vier maanden) niet zichtbaar en niet voelbaar is dan heeft hij last van cryptorchisme, het niet indalen van een teelbal. Sterilisatie is dan onvermijdelijk om de nefaste gevolgen van de aandoening weg te werken.
De testikels van een pup, voor en na de geboorte
Bij mannelijke foetussen bevinden de testikels zich in het abdomen. Bij de geboorte van de pup dalen de testikels in de balzak, aan de buitenkant van het abdomen, en dat via het lieskanaal. Daar zitten ook de bloedvaten die de testikels bevoorraden. Normaal gezien zijn de twee testikels ingedaald op de leeftijd van ongeveer 10 dagen. Tot de leeftijd van tien weken zijn ze soms niet te voelen omdat ze heel klein zijn en ook omdat er vet in de balzak zit. Als alles goed gaat moeten de testikels voelbaar zijn bij pups van drie maanden oud. Maar in sommige gevallen blijven de testikels in het abdomen of in het kanaal waarlangs ze moeten indalen. Als ze op vier maanden niet volledig ingedaald zijn dan is de pup het slachtoffer van wat men cryptorchisme noemt. De aandoening kan bij beide testikels voorkomen, maar meestal tast de ziekte maar een enkele aan. De afwijking is erfelijk.
Cryptorchisme: de gevolgen
In tegenstelling met testikels die ingedaald zijn zoals het hoort, zijn testikels die in het abdomen blijven zitten niet in staat om spermatozoïden te produceren, ze maken alleen testosteron aan en dat soms in abnormaal grote hoeveelheden. Dat kan voor gedragsafwijkingen zorgen zoals agressief gedrag en een ongewoon hoog libido. Honden met bilateraal cryptorchisme zijn meestal steriel, wat niet het geval is bij hondjes met één normale teelbal . Die kunnen zich wel voortplanten, maar ze kunnen de aandoening ook doorgeven aan hun nageslacht. Testikels die zich in een abnormale positie bevinden kunnen ook tot tumoren leiden bij honden die ouder zijn dan achttien maanden. Tumoren ter hoogte van de testikels kunnen voor honden levensgevaarlijk zijn door het risico op metastasen van kwaadaardige kanker of door compressie van andere organen in het abdomen door het toenemend volume van de tumor.
Behandeling? Chirurgie
Om verwikkelingen te vermijden, moeten honden met niet ingedaalde testikels gesteriliseerd worden (de beide testikels laten verwijderen). Er zijn ook hormonale behandelingen om de testikels te doen indalen, maar die zijn vaak niet doeltreffend en ze worden beter niét voorgeschreven om te vermijden dat de honden de ziekte doorgeven.
En bij katten?
Bij katten zijn testikels die niet ingedaald zijn zelden een bron van tumoren. Ze veranderen in de meeste gevallen in inactief weefsel. Ook bij katten is de ziekte erfelijk en kunnen ze best gesteriliseerd worden.
Chihuahua's in reisbenches is heel normaal (Ereli)
Chihuahua's in reisbenches is heel normaal
Gepubliceerd op 30 juli 2007, 17:59 Laatst bijgewerkt op 30 juli 2007, 19:58
bellingwedde -
"Vrijwel alle mensen die chihuahua's houden stoppen ze net als die 72-jarige mevrouw in Bellingwedde 's nachts en als ze even weg moeten in een reisbench", zegt pupinformatrice Marga van Velzen (59) van de Nederlandse Chihuahua Club . "Zo voorkom je dat ze met elkaar om het leiderschap gaan vechten. Er zijn gevallen bekend dat sommige hondjes bij zulke gevechten compleet worden verscheurd tot de dood er op volgt."
De Landelijke Inspectie Dierenbescherming (LID) verspreidde vorige week een persbericht waarin gemeld wordt dat in en rond een woning in Bellingwedde meer dan 60 dieren zijn aangetroffen, waaronder 22 chihuahua's, die vrijwel altijd vast zaten in reisbenches. De vrouw kreeg daarvoor een proces verbaal.
Het proces verbaal is volgens Van Velzen absurd. Diverse andere chihuahua-liefhebbers zijn dezelfde mening toegedaan. Reisbenches zijn volgens hen groot genoeg voor chihuahua's, die veel kleiner zijn dan katten. Ze reageerden allemaal anoniem bij deze krant. Ze zijn bang dat de LID anders ook bij hen langs komt. En er wordt gevreesd voor wraakacties van dierenactivisten.
De 72-jarige vrouw uit Bellingwedde, waarvan de naam bij de redactie bekend is, zegt telefonisch en via internet door meerdere mensen bedreigd te zijn na de berichtgeving. Na overleg met de politie doet ze woensdag officieel op het bureau. Ze heeft stevige kritiek op de inspecteur van de LID die bij haar is geweest. De man meldde zich zes weken geleden bij haar. Op de dag dat ze uit het ziekenhuis was ontslagen na een hartinfarct. "Toen ik hem niet binnen wilde laten en vroeg om later terug te komen dreigde hij meteen met de politie", zegt de aangeslagen vrouw. Ze denkt dat de LID op een vals spoor gezet is door een hulp in de huishouding die bij haar heeft gewerkt. "Die vond het altijd zielig als ik de hondjes in de benches had gedaan als zij kwam. Maar dat deed ik juist om er voor te zorgen dat ze haar werk kon doen."
De Winschoter advocaat Frits Gosselaar zegt dat hij voor de vrouw onderzoekt of er een stappen kunnen worden ondernomen tegen de LID. Ze vindt dat er sprake is van smaad. De vrouw zegt al sinds 1962 chihuahua's te houden. Ze is jarenlang gewaardeerd lid van de Nederlandse Chihuahua Club. Ze won diverse internationale en nationale prijzen met haar hondjes. Bekenden van de vrouw omschrijven haar als een 'echte dierenliefhebster'. "Dit heeft ze niet verdiend."
LID-woordvoerder Jelko de Ruijter bevestigt dat de inspecteur zes weken geleden ook al bij de vrouw is langs geweest. De rest van haar verhaal is volgens hem 'de lezing van mevrouw'. "De reden dat er proces verbaal is opgemaakt is dat onze inspecteur de stellige indruk heeft dat deze dieren vrijwel permanent in die benches zitten. Het is het goed recht van de districtsinspecteur om te kijken of hij met ondersteuning van de politie wel onderzoek kan doen. De inspecteur gaat echt niet over een nacht ijs. Hij is geen amateur."
Anticonceptiva voor hond en kat: gevaarlijk... (Ereli)
Gezondheid Huisdieren
Anticonceptiva voor hond en kat: gevaarlijk...
Het beste anticonceptivum voor uw vrouwelijke viervoeter is de chirurgische verwijdering van de twee eierstokken. Wanneer definitieve sterilisatie niet wenselijk is, wordt er een beroep gedaan op contraceptiva, maar die kunnen gevaarlijk zijn voor de gezondheid van uw huisdier.
Sterilisatie: de beste methode
Om een overbevolking van honden en katten te vermijden, en vooral katten, is het noodzakelijk om hun voortplanting te controleren. Daar zijn verschillende middelen voor, maar de meest betrouwbare en veilige methode is vandaag nog altijd sterilisatie , met andere woorden, het chirurgisch verwijderen van de eierstokken van uw vrouwelijk huisdier. Deze ingreep wordt vaak uitgevoerd door dierenartsen en biedt bovendien het voordeel dat ze een beschermend effect heeft tegen het optreden van borsttumoren en uterusinfecties, vooral als het om jonge diertjes gaat (6 à 18 maanden). De ingreep heeft nog een pluspunt, ze remt de verspreiding van virussen zoals leukose bij katten en FIV (aids bij katten) bij viervoetertjes die al naar buiten kunnen.
Alternatieven: orale en inspuitbare anticonceptiva
Als u niet wilt dat uw huisdier definitief onvruchtbaar is, met het oog op voortplanting bijvoorbeeld, dan zijn er andere methoden die het optreden van loopsheid bestrijden. Die loopsheid gaat gepaard met gedragsverandering, bloedverlies bij teefjes en specifiek gedrag bij katten (plasjes in huis, typische houding, enz.). Geneesmiddelen kunnen die fase en voortplanting voorkomen met hormonen die inwerken op de hormonen die door het dier zelf aangemaakt worden, de hele vruchtbare periode lang. Het gaat meer bepaald om een behandeling in de vorm van injecties die toegediend worden door de dierenarts of in de vorm van orale tabletten. Maar die behandelingen brengen helaas de gezondheid van uw huisvriend in gevaar. . .
Bijwerkingen van contraceptiva
Een verlengd gebruik van contraceptiva (langer dan twaalf maanden aan een stuk door) kan de gezondheid van uw huisdier in gevaar brengen door de ontwikkeling van uterusafwijkingen en soms ook uterusinfecties. Daarnaast kunnen de anticonceptiva het risico op borsttumoren en diabetes doen stijgen, net zoals het risico op overgewicht door een grotere eetlust. Bij de behandeling in de vorm van injecties kan haarverlies en een verkleurde huid optreden op de plaats van de injectie. Bovendien wordt het gebruik van contraceptiva afgeraden wanneer het huisdier loops is. De loopsheid moet voorkomen worden, maar de fase mag niet onderbroken worden omdat de toegediende contraceptiva bovenop de hormonen die eigen zijn aan het dier voor infecties kunnen zorgen. Hetzelfde verbod geldt gedurende de twee maanden die volgen op de bevalling van de hond of kat. Het besluit? Contraceptiva mogen alleen toegediend worden als er echt geen alternatief is, het dier in kwestie moet in goede gezondheid verkeren en de behandelingsduur moet zo kort mogelijk zijn.
De een van het gezellig zo'n schooiende hond, de ander vreselijk maar het wordt toch een probleem als de hond alles wil hebben wat maar enigszins aan de term 'eetbaar' voldoet. Als het koekkiemonster met een bloedgang op een gevallen koekje afduikt en iedereen die in weg staat moet zich maar met een sprong in veiligheid brengen of wordt omgekegeld! Toch kan ook zo'n hond leren respect te hebben voor andermans eten en zelfs achteruit te gaan als er iets valt ipv vooruit te springen, vandaar de term omgekeerd schooien.
Als een hond schooit blijft hij dat eigenlijk doen maar je kan hem wel leren dit op een andere manier te doen. Een manier die voor jou minder storend is. Omdat hij bijvoorbeeld op zijn plaats moet liggen tijdens het eten waarna hij na een x tijd iets krijgt. Je kan hem leren dat hij pas wat krijgt als hij zijn kop afdraait ipv je het eten uit de mond kijkt. Ik vind het achteruit schooien het handigst omdat dat ook werkt als er iets valt. Aangezien ik medicijnen gebruik die dodelijk kunnen zijn voor honden vind ik dit een belangrijk item. Als er iets valt spring je achteruit ipv er boven op. Bovendien voorkomt dit ruzie tussen de honden onderling. Met z'n alleen bovenop een gevallen koekje springen is vragen om geduw, gegrom en mogelijk een knokpartij. Was het koekje van je zoontje dan staat hij er dus tussen, met alle risico's van dien. Zeker als hij dat koekje zelf ook perse wil hebben en ook op dat koekje af duikt. Al is het fanatisme van de honden niet tegen hem gericht hij kan wel onbedoeld het slachtoffer worden doordat hij omvalt tussen de duwende honden of onbedoeld een hap krijgt.
Hoe leer je een hond nu omgekeerd schooien?
Je begint met een brokje van zijn eigen voer en langzaam ga je steeds een moeilijker voertje gebruiken. Meer als wat brokjes en geduld heb je er niet voor nodig. Heb je al een mega vreetkees, oefen dan in het begin net nadat hij zijn eten op heeft. De schooimotivatie is op dat moment wat lager.
Variant 1 : Een brokje leg je op je open hand zodra de hond het koekje wil pakken doe je je hand dicht. De hand blijft dicht tot dat de hond een stap achteruit doet, belangrijk hierbij is niet weg trekken. Is de hond heel fanatiek dan kun je in het begin een handschoen aan trekken. Doet de hond de stap achter uit dan geef je het toverwoord en mag hij direct het koekje pakken.
Wat het toverwoord is? Dat kan zijn 'pak maar' maar ook 'luchtballon'. Gebruik je er een vreemd woord voor dan kan een ander hem niet zomaar wat geven als de hond dit spelletje kent. Je geeft in het begin dus altijd datgene wat je in je hand hebt als de hond het gewenst gedrag vertoont! Pas als de hond deze oefening beheerst dan geef je niet meer elke keer wat maar ga je afwisselend de ene keer wel belonen en de andere keer niet.
Variant 2 : Het zelfde als stap 1 maar nu leg je het koekje op de grond ipv in je hand. Je kunt er het best bij gaan zitten zodat je snel genoeg bent om het koekje met je hand te beschermen. De hond mag het koekje als hij achteruit gaat niet van de grond pakken maar je pakt het op, geeft het toverwoord en geeft het hem. Lukt ook dit dan kun je het staand proberen. Dan kun je het best je voet er op zetten als de hond toch naar voren komt.
Variant 3 is de moeilijkste! Hierbij laat je 'per ongeluk' iets vallen ... springt hij achteruit dan geef je hem het koekje. Hij mag het eten nooit van de grond pakken!!! Wat hij mag hebben wordt altijd gegeven! Lukt dit allemaal met een gewoon brokje van zijn voer dan kun je variant 1 t/m 3 herhalen met een beloningsbrokje en daarna met kaas, worst etc. Oefen dit niet alleen binnenin je eigen huis maar op allerlei plekken zowel binnen als buiten zodat de hond leert dat dit omgekeerd schooien overal het zelfde werkt!
Lukt dit allemaal met een gewoon brokje van zijn voer dan kun je variant 1 t/m 3 herhalen met een beloningsbrokje en daarna met kaas, worst etc. Oefen dit niet alleen binnenin je eigen huis maar op allerlei plekken zowel binnen als buiten zodat de hond leert dat dit omgekeerd schooien overal het zelfde werkt!
Ik moet bij deze oefeningen altijd denken aan de politiehondenoefening ¨voedsel weigeren¨. Het is een vreemde oefening die in mijn ogen zoals hij nu geoefend wordt van nul en gene waarde is. Bij deze politiehonden oefening bied de pakwerker voedsel aan de geleider geeft in de meeste gevallen het commando ¨vies¨, de hond pakt het stuk worst dan niet aan. Ik zie deze hond al in een praktijk situatie ... Ooit een inbreker gezien die een plakje worst met slaapmiddel aan een hond geeft te samen met het commando vies erbij?? In mijn ogen moet zeker de politiehond leren al het eten te weerstaan tot het 'toverwoord' is gegeven en hij het aangereikt krijgt! De hond leren eten maar van 1 persoon aan te pakken kan ook maar is in praktijk lastig bij vakanties, ziekte of overlijden van de baas. Succes met oefenen!
Dit artikel is geschreven door Yvette van Veldhuijsen, gedipl. instructrice en gedragstherapeute. Op www.alerthondentraining.nl staan meer praktijkgerichte artikelen over honden gedrag en opvoeding. Dit artikel mag samen met deze alinea kosteloos verspreid worden!
[WEBLOG FILMWERELD] - De enige rat waarvoor ik echt bang ben woont in een te groot huis aan 1600 Pennsylvania Avenue in Washington.
Ratatouille, de nieuwste ster van Pixar.
Voor het overige heb ik niets tegen deze diertjes zolang ze hun snuitjes maar niet in mijn keuken laten zien. Ik heb dan ook veel plezier beleefd aan Ratatouille, de nieuwe animatiefilm van de Pixar, waarin deze nachtmerrie zeer geestig en vindingrijk wordt uitgewerkt.
Het getuigt op zijn minst van moed om een rat als meesterkok op te voeren in het walhalla van de kookkunst: Frankrijk. Ratten zijn ook in het filmbedrijf nooit populair geweest.
De trailer van Ratatouille
Toen Werner Herzog eind jaren 70 voor zijn film Nosferatu een paar honderd ratten in de binnenstad van Delft wilde loslaten brak de hel uit. De burgervaders van die stad waren bang voor een rattenplaag, maar achteraf viel alles mee. Herzog gebruikte de uit Hongarije overgebrachte ratten als verspreiders van de pest.
Als schokeffect in horrorfilms zijn deze beroepsknagers altijd een gewild object, denk maar aan het meesterwerkje Willard . Zodra een rat als sympathiek personage wordt opgevoerd, raakt Hollywood echter in paniek.
Een recent voorbeeld is de vorig jaar vertoonde animatiefilm Flushed Away , gemaakt door de Britse Aardman Animation Studio, de bedenkers van de uitvinder Wallace en zijn hond Gromit. De hoofdpersoon is onmiskenbaar een huisrat met James Bond-ambities, genaamd Rodney.
Toen de Amerikaanse partner van Aardman, DreamWorks, de film zag werd koortsachtig geprobeerd om in de reclamecampagne van Rodney een muis te maken. Als ik me niet vergis was de Nederlandse ondertitel van de film zelfs Een Muis van Huis . Gevolg van deze actie: veel verwarring bij de Nederlandse recensenten. De ene helft sprak terecht over een rat en de rest trapte in de marketingtruc en betitelde Rodney als muis.
Ook in de latere dvd-campagne werd hij tot een muis gedegradeerd.
In Ratatouille is niets te merken van dit verstoppertje spelen. Remy, uitgerust met een geperfectioneerd reukorgaan, is een rat en vertoeft bijna de hele film in de keuken van een sterrenrestaurant. En het bijzondere is: na het zien van deze film, geregisseerd Brad Bird (die eerder het voortreffelijke The Iron Gigant maakte), verlaat je met een lekkere trek de bioscoop.
Flushed Away werd vorig jaar een flop (deels door de concurrentie van de pinguïns in Happy Feet). Of zijn collega Remy hetzelfde lot zal ondergaan? Ik verwacht het niet. Hij is een rat om echt van te houden.
Hier krijg je een heleboel tips wanneer je huisdier ziek is !! heb je zelf ideetjes kun je die ons altijd via email versturen.
Diarree
Altijd 12 uur vasten. Niet langer, dan daalt de weerstand reeds door een negatieve energiebalans! Water met druivensuiker geven. Daarna kleine beetjes licht verteerbaar voer. Na 48 uur geen verbetering of zeer veel waterdunne ontlasting met zelfs bloed: naar de dierenarts! Denk altijd aan de parvo-prik! en Norit helpt niet!
Braken
hond
Bij continu braken en met tegelijkertijd dikker worden van de buik: spoed naar de dierenarts in verband met de kans op "maagkanteling". Anders het eten en drinken weghalen tot zo'n 12 uur maximaal. Daarna weer voorzichtig opnieuw proberen met licht verteerbaar voer. Indien weer opnieuw braakklachten naar de dierenarts!
kat
Deze braakt moeilijker dan de hond, gaat gepaard met een hoop misbaar, maar is daardoor niet ernstiger dan bij de hond. Integendeel: bijna 80 procent van de braakklachten van de kat is secundair aan een andere klacht: de schilferige, droge huid met korstjes of door haarballen. Behandeling van de huid doet dan ook wonderen! Wel opletten: katten eten soms een raadje/grasspriet/elastiekje/plasticzakje/worsteloodje op: dus altijd proberen uit te sluiten of dit gebeurt is.
Oogklachten
Een geheel toegeknepen oog: naar de dierenarts! Nat oog of pus uit oog: telkens met lauwwarm water (al of niet gekookt, dat maakt niet zoveel uit) schoonhouden in verband met inkoeken van de pus. Eventueel met wat olie de oogleden soepel houden. Na twee dagen niet vanzelf beter: naar de dierenarts. Oog uit de kas: door een beet of een klap kan het oog bij rassen met bolle ogen (pekingees) uit de kas schieten: spoed! Direct afdekken om te voorkomen dat de hond eraan krabt. Nat houden met melk!
Oorklachten
Het oor stinkt. De dieren schudden met de kop, krabben en piepen: altijd naar de dierenarts, juist omdat u nooit goed in het oor kunt kijken. Let op kruipertjes (gras aartjes) in oor: zeer pijnlijk. Eventueel zolang wat lauwe slaolie in het oor. Een verwaarloosde oorinfectie kan tot een scheve kop leiden door middenoorontsteking of tot het ontstaan van een bloeding tussen de lagen van het oor waardoor een plotsling zeer pijnlijke dikke oorschelp ontstaat: de dierenarts moet dit onder narcose opereren. Bij jonge dieren zeer vaak oorklachten door nestinfectie met oormijt: besmettelijk, ook voor oude dieren.
Huidklachten
Worden vaak chronisch met alle gevolgen van dien. Vaak wordt er namelijk veel te lang gewacht. Vlooienbestrijding is advies nummer een: 90% van alle huidklachten ontstaat door vlooien! Dus het gehele jaar bestrijden. En altijd naar de dierenarts voor behandeling. Nooit zelf modderen met dierenwinkelmiddeltjes.
Plots onzindelijk
Bij volwassen dieren bijna altijd blaasontsteking. Kan ook gepaard gaan met onzindelijkheid voor wat betreft de ontlasting. Bij reuen met bloedverlies uit de voorhuid is vaak de prostaat het probleem. Dieren met een blaasontsteking zout over het eten geven om ze zo meer te laten drinken. Zo spoelt de blaas als het ware schoon. Ook extra vitamine C geeft over het algemeen een beter blaasmilieu. De urine wordt zuurder: daar groeien bacteriën niet graag in. Bij katers met blaasklachten altijd urine laten onderzoeken in verband met blaasgruis en een grotere kans tot verstoppen. Als een kater verstopt raakt, maar dat wordt niet opgemerkt, betekent dat zijn dood! Dus: naar de dierenarts ermee.
Kreupelheid
Kijk goed naar de zool en tussen de tenen: kruipertjes kunnen een klein gaatje prikken en naar binnen kruipen. Men ziet dan alleen een rood bultje. Aan de riem uitlaten: dus geen balspelen. Eventueel één paracetamol (500 mg voor een hond van 20 kg), maar als niet snel beter gaat, dan naar de dierenarts, zeker bij jonge honden!
Hoesten
Bijna altijd in eerste instantie een virusinfectie (natte ogen, droge hoest) welke gevolgd wordt door een bacteriële infectie: natte rochelhoest en soms pus in de ogen. Hoesten kan ook een gevolg zijn van een hartkwaal dus altijd naar de dierenarts ermee. Laat uw katten jaarlijks enten tegen niesziekte en kattenziekte en uw hond tegen de kennelhoest.
Niezen
Komt niet zo heel vaak voor bij honden, iets meer bij katten door de niesziektevirussen. Eventueel ook doordat een kat in de zomer gras eet en een grasspriet vanuit de keel in de neusgang krijgt: bij 's zomers niezen, dus ook even in de bek laten kijken!
Abcessen
Voor uw gevoel plots ontstane diktes of plots "bloedende" gaten in de huid. meestal aan de kop, ook wel aan de poten. Zijn tegen de tijd dat u het ziet ongeveer een week oud. Ontstaan door vechten: een beet of een nagel deponeert wat bacteriën onder de huid, alwaar ze gaan ontwikkelen tot een met pus gevulde holte. De katten kunnen er soms ook algemeen ziek van zijn met koorts. De dierenarts opent het abces meestal onder narcose en spoelt het schoon. Met een dag of 5 zie je er bijna niets meer van!
Bron :http://www.belgium-compass.be/bc/pages/templates/template1.cfm?tid=16&id=52&type=1&start=1&cid=2079
Als een hond oorpijn heeft, flappert hij automatisch met zijn oren. Als hij dit doet, dan kan hij zijn oor ergens tegenaan stoten. Doordat er een bloeding ontstaat in de oorschelp komt er een enorme bobbel vol bloed op het oor te staan. Dit heet een oorhematoom. Dit moet chirurgisch verwijderd worden. Ook hier is voorkomen beter dan genezen.
Controleer oren minimaal een keer per maand. Het oor is een à twee graden Celsius warmer dan onze huid, dus voelt het altijd iets warmer aan. De huid van het oor moet lichtroze zijn en wanneer men in het oor ruikt, mag het niet stinken.
Geen staafjes
Om het oor te reinigen zijn er producten in de handel. Het best zijn de producten die individueel verpakt zijn. De grote flacons lijken goedkoop, maar zijn meestal na opening beperkt houdbaar. Na het inbrengen van het product moet je de oren goed inmasseren. Het dier schudt de vuiligheid er zelf wel uit.
Geen wattenstaafjes gebruiken! Opgaande beweging met een wattenprop is goed om het vuil te verwijderen. Ook het regelmatig verwijderen van overvloedig haar uit de gehoorgangen is belangrijk om de gang goed te kunnen verluchten en te voorkomen dat oorsmeer zich ophoopt. Er verzamelt zich anders vuil en vochtigheid en dat is een ideale voedingsbodem voor bacteriën en schimmels.
Trek de haren er met behulp van een pincet uit. Grijp de haren zo dicht mogelijk bij de basis vast en trek met rukjes.
Oorzaak
Het oor bestaat uit drie lagen. De huid aan de buitenzijde, een laag kraakbeen en de huid aan de binnenzijde. Een hematoom (bloedopstapeling) ontstaat ten gevolge van een vechtpartij, veelvuldig schudden en krabben. In de laatste twee gevallen is meestal het primaire proces een oorontsteking; deze moet dus eerst behandeld worden.
Het hematoom is dus een bloeduitstorting tussen de huid en het kraakbeen. Het ziet eruit als een enorme bol. Als die wond opengaat bloedt, het oor enorm. De eerste hulp die moet worden uitgevoerd is het aanleggen van een drukverband.
Een ander probleem is de oorontsteking (otitis), meestal een otitis externa , die wordt veroorzaakt door een samenspel van gisten, bacteriën, schimmels, vreemde voorwerpen en/of oorhaartjes. Komt meer voor bij honden met hangende oren. Ook 'zwemmers' zijn gevoelig voor dit soort aandoeningen. (rvdc)
BRUSSEL - De eerste poppen van de eikenprocessierups zijn vlinder geworden. Verleden nacht werden er met behulp van lichtvallen elf exemplaren gevangen, wat aangeeft dat de vliegperiode waarschijnlijk is aangebroken.
Dat meldt het Agentschap voor Natuur en Bos.
Er is intussen met de monitoring van de vlinders in het kerngebied begonnen. Daarbij wordt zowel naar eikenprocessievlinders gezocht als naar andere nachtvlinders, met speciale aandacht voor soorten die leven op de zomereiken.
Gedurende twintig nachten worden de vlinders geteld en worden de gevangen eikenprocessievlinders verwijderd.
De eikenprocessievlinder zullen naar verwachting massaal beginnen uit te vliegen vanaf begin augustus. Begin september eindigt de vliegperiode.
De vlinder zelf (een soort mot) is een eerder onopvallende nachtvlinder. De eitjes worden in de loop van de volgende weken gelegd om in mei of juni 2008 uit te komen en rupsen voort te brengen.
Een kat heeft zeven kuikens geadopteerd. Nimra uit Madaba in Jordanië laat haar moedergevoelens primeren boven haar instinct en ligt nu in haar mand met vier kittens en de kuikens. De gemengde familie stelt het prima, schrijft Timesonline.
Voorbeelden van gemengde dierenfamilies komen wel vaker voor. In 2005 ontfermde een schildpad zich over een nijlpaardje dat bijna omkwam tijdens een tsunami in Kenia. (hln)
Om het einde van belangrijke werken aan de Leien, de Singel, het Centraal Station en het vernieuwde Astridplein te vieren en de stationsbuurt opnieuw in de bloemetjes te zetten, organiseren de Zoo, de stedelijke en provinciale musea en Antwerpen Open samen een groots evenement met de relatie tussen mens en dier in de stad als centraal thema.
Gedurende vijf maanden kunt u genieten van een rijk gevuld programma met enkele unieke tentoonstellingen, stadswandelingen, concerten, theatervoorstellingen en nog veel meer. Enkele toppers zijn Wonderlycke dieren, een tentoonstelling in het Museum Plantin-Moretus/prentenkabinet. Het Rockoxhuis brengt een tentoonstelling rond dieren in de kinder- en jeugdliteratuur. In de Zoo/Melkerij wordt het Rariteitenkabinet van Jacques Kets, de eerste directeur van de Zoo, gereconstrueerd. Een hele reeks platenatlassen van fauna en flora van de Zoo worden voor het eerst tentoongesteld in de Nottebohmzaal van de Stadsbibliotheek. Daarnaast zullen verscheidene Antwerpse musea, zoals het FotoMuseum en het Etnografisch museum, hun dierenwerken uitlichten in een presentatie.
Het nut van het houden van vee is voor veel mensen een voor de handliggende zaak: het dient als voedsel voor de mens. Maar welk nut hebben huisdieren?
De meest voorkomende redenen zijn:
* gezelschap * het leggen van sociale contacten * mooi, leuk en interessant * status * tijdverdrijf
Gezelschap Voor veel mensen is een huisdier een vervanging van een relatie, zoals een partner, kind of familielid. Veel oudere mensen vinden het bijvoorbeeld leuk om in plaats alleen thuis te zitten, een hond als gezelschap te hebben. Meestal een schoothondje, met een grote aanhankelijkheid- en aaibaarheidsfactor. Het dier dient de behoefte van de mens om te koesteren en lief te hebben en om verveling tegen te gaan. Het dier vervangt normaal menselijke contact, welke in onze individualistische maatschappij blijkbaar niet meer op te brengen is. Door het dier kwijnen ze niet weg. Maar dan natuurlijk wel een hond die het beste bij hen past en speciaal voor hun behoeften gefokt is.
Het leggen van sociale contacten Huisdieren vergemakkelijken het leggen van sociaal contact. Mensen maken gemakkelijker een praatje wanneer zij hun aandacht op het dier kunnen richten, wanneer er bijvoorbeeld een stilte valt. Net als bij elke hobby is het leuk om met anderen te praten die dezelfde hobby hebben.
Mooi, leuk en interessant Men vindt een dier aantrekkelijk. Wat voor dier het ook is, vaak is er een interessante eigenschap aan te wijzen. Vogeltjes die fluiten, honden en katten die speels zijn en die grappig gedrag vertonen of dieren die er apart uitzien.
Status Een huisdier geeft status. Wanneer een dier er bijvoorbeeld gevaarlijk uitziet, dan straalt dit af op de eigenaar. Veel mensen kiezen (on)bewust een dier dat het beste bij hen past en hun status het meest weerspiegelt.
Tijdverdrijf Het tegengaan van verveling is ook een belangrijke reden. Een dier vereist aandacht. Dit kan veel zijn, zoals bij een hond, maar ook weinig, bij een vis of een schildpad. Daarnaast kun je er naar kijken. Net als bij mensen is dieren observeren een leuk tijdverdrijf. Allemaal goede redenen om een huisdier te hebben. Toch zijn er ook mensen die het houden van huisdieren zouden willen ontmoedigen, omdat zij vinden dat de mens niet het recht heeft een dier zich zomaar toe te eigenen. En inderdaad is de mens niet altijd even goed voor het huisdier. Als het huisdier niet meer onderhouden kan worden verkopen we het, brengen het naar het dierenasiel, of laten het los in de vrije natuur. En om er voor te zorgen dat bijvoorbeeld honden of katten zich niet voortplanten, worden ze gesteriliseerd of hun teelballen eraf gehaald. Dit gebeurt ook bij konijnen en cavia's omdat ze anders "stinken".
Nadelen, die zijn er ook. Een hond bijvoorbeeld kan tien tot vijftien jaar oud worden. Hij bepaalt voor een groot deel je levensindeling. Uitlaten, opvoeden, spelen, borstelen en knuffelen kost dagelijks veel tijd. Tijdens vakanties moet je huisdier ergens onder worden gebracht en moet iemand voor hem zorgen. Veel huisdieren worden niet oud in vergelijking tot de mens. Wanneer ze dood gaan, kan het verdriet erg ingrijpend zijn. En niet te vergeten de hondenpoep die voor veel overlast zorgt en al jaren in de top drie van nationale ergernissen staat. Het ligt op stoepen, speelveldjes, maar ook op "geschikt" geachte plaatsen zoals bospaden.
Niettegenstaande de grote informatiestroom die ons aangereikt wordt door verschillende mediums, werd het toch al snel duidelijk dat ik een niet voor de hand liggende vraag had gevonden. Daarom besloot ik zelf even wat speurwerk te verrichten. Hier is dus eindelijk een artikel over een onderwerp waar een mens niet steeds bij stilstaat, just for fun, omdat ik mij toevallig afvroeg hoeveel bijtkracht een mens had in vergelijking met onze huiskat.
Zoogdieren
Een Nijlpaard van 3 ton heeft meer bijtkracht dan een mannetjes Haai. (geen cijfers gevonden helaas).
Katachtigen
Wanneer met bij een gezonde mond kattentanden met een meetapparaat de bijtkracht meet dan leest men waarden af tot (minder dan honden maar ik vond helaas geen exacte cijfers, van zodra gekend zal dit worden aangevuld.)
De bijtkracht van een halfwassen leeuw gaat tot 420 kg/cm².
De bijtkracht van een volwassen Afrikaanse leeuw bedraagt 780 Kg/cm².
Wolven, honden en familie
De bijtkracht van een volwassen Labrador bedraagt tot 143 kg.
Een volwassen husky van 4 jaar heeft een bijtkracht van ongeveer 700 kg.
De bijtkracht van een volwassen Herdershond bedraagt 130Kg/cm².
Een volwassen mastino (hond) heeft een bijtkracht van ongeveer 1000 kg /cm².
Ook een Rhodesian Ridgeback haalt een bijtkracht van 1000 kilo.
De bijtkracht van een volwassen Rottweiler 164 kg.
De wilde wolf heeft een bijkracht tussen de 250Kg/cm² en de 345Kg/cm² voor een wolf van 60 Kg.
Een bouvier haalt tot 150Kg/cm².
Een Mechelse herder haalt een bijtkracht van 390 kg/cm2.
Knaagdieren
De zwarte rat heeft een bijtkracht van ongeveer 500 kg/cm², wat echt fenomenaal is voor zo een klein beest in verhouding gezien.
Een bever kan tot 80 kg aan bijtkracht ontwikkelen, wat tweemaal zoveel is als een mens.
Mens
In dien men bij een gezonde mond mensentanden met een meetapparaat de bijtkracht meet dan leest men waarden van 80 tot 110 /cm², dat is meer dan een labrador (grinnik).
Vogels en konsoorten
Een volwassen Hyacint ARA haalt een bijtkracht van 15 kg/cm².
Een Ara haalt tot 500 kg.
Vissen en aanverwanten
De bijtkracht van een twee meter lange witte volwassen haai heeft men afgeklikt op 3 /cm².
De bijtkracht van een een witte haai van 2 meter bedraagt al 3 ton /cm² (en zeggen dat die beestjes tot 6 meter lang kunnen worden.
Krokos
De uitgestorven fossiele Sarcosuchus of de keizer-vleeskrokodil die leefde ten tijde van het dinosaurustijdperk was niet enkel kolossaal, maar ook heel krachtig en haalde gezien zijn fysiek zeker 8000 kg bijtkracht. (dit exemplaar werd in 2001 in Afrika gevonden.)
Een Zuid-Afrikaanse krokodil vandaag haalt toch nog een bijtkracht 1200 kg/cm2.
De Australische zoutwater krokodil overtreft de bijtkracht van een leeuw drie maal, en evenaart, 1250 Kg, dat is bijna drie keer zoveel als een volwassen leeuw.
Sommige reuzen Krokodillen, halen een bijtkracht van zestien ton.
Slangen
Een hondskop Boa haalt 180kg per per cm².
Schildpadden
De bijtkracht van een alligatorschildpad ligt tussen de 450 en de 500 kg/cm².
De bijtkracht van de Chelydra Serpentina of ook wel de Bijtschildpad genoemd haalt 500 Kg/cm².
Even dit nog
Natuurlijk gaat het hier wel steeds over gezonde en volwassen dieren, wat niet wil zeggen dat zowel de jonkies als de oudjes, onderschat mogen worden.
Helaas blijkt dit onderwerp zo moeilijk te zijn om gegevens te verzamelen dat dit artikel wellicht nooit als af zal beschouwd kunnen worden. Van zodra er meer gegevens gevonden worden zullen die hier verder aangevuld worden.
Mensen die accurate gegevens kennen kunnen die altijd inzenden ter toevoeging van dit artikel,
Deze cijfers zijn gebaseerd op een niet exacte wetenschap. Niet elk dier (zelfs in zijn soort) is immers gelijk en niet elke kracht kan aanzien worden als de uiterste. Gelieve deze lijst dus te beschouwen als een informatieve richtlijn.
Er blijkt tevens een documentaire te bestaan over de bijtkracht der beestjes bij National Geographic, doch ik heb hem niet te pakken gekregen.
Het begrip dominantie leidt nogal eens tot verwarring. In de gedragstherapie is het woord misschien wel de meest gebruikte term, en bijna zeker de meest verkeerd gebruikte.
Eigenlijk heeft elke hond dominante trekjes in zich. Die dominante trekjes bepalen op een gegeven moment de plaats die de hond inneemt in de rangorde. Dominante trekjes, zeg maar gerust dominantie, worden versterkt door leerervaringen en door alle zwaktemomenten en signalen die de roedelleden voortdurend afgeven. Alle leden in een groep streven naar een betere, hogere dus dominantere positie. Dit is fundamenteel. Net zo goed dat een rangorde een fundament in elk huishouden is. Honden kunnen namelijk niet zonder, net zo min wij mensen in staat zijn goed te functioneren zonder duidelijkheid in hiërarchie. Rangorde moet namelijk duidelijkheid voor alle leden betekenen. Hoe ziet zon rangorde er uit?Er zijn twee rangordes in een groep: een mannelijke en een vrouwelijke. Beide rangordes verweven naadloos in elkaar tot één geheel. Aan het hoofd staat de rangordeleider en de laatste in de orde is de underdog, ook wel het piespaaltje genoemd. Aan het hoofd van uw honden- & mensenrangorde hoort u te staan. Of uw echtgeno(o)t(e), dat moet u zelf maar uitvechten. Daarna komen uw eventuele kinderen vanaf de leeftijd van 7 jaar en pas dan de kleintjes en uw hond(en). Waarom de leeftijdsgrens van 7 jaar? Honden beschouwen kinderen tot die leeftijd haast per definitie als ranglagere. Vanaf 7 jaar moet het per individueel per kind en hond bekeken worden. Hun beider eigenschappen zijn dan bepalend voor de plaats die wordt ingenomen in het huishouden.
Vraag: wat bepaalt de rangordeleider? Antwoord: de rangordeleider is de baas, eigenlijk Dè Baas. Hij bepaalt het eten (voerbakprobleem), de jacht (weglopen) , de voortplanting (rijden op mensen) , leidt de verdediging tegen indringers (voordeurbelprobleem) , leidt de migratie (trekken aan de lijn), monopoliseert de partner (jaloezie). De dominanten hebben ook de beste rust- en slaapplaatsen (bank, stoel, uw bed) in huis.
Dominantieverhoudingen kunnen per plaats verschillen. Wat in huis geldt, kan in de tuin, op straat, tijdens de training (op de training luistert hij wel, maar thuis ) , in het bos en op andere plaatsen heel anders zijn.
In principe staan de dominantieverhoudingen altijd onder druk vanwege de invloed van alle zwaktemomenten en signalen. Wat op een gegeven moment zo is, kan later anders zijn. Vooral met dominant aangelegde honden -honden die voortdurend streven naar een zo hoog mogelijke plaats in de rangorde- staan de posities altijd onder druk.
Als er conflicten zijn binnen een rangorde speelt bij de leden alleen het eigen belang. Als bijvoorbeeld de nummer 3 en 4 in de hiërarchie een probleem hebben over hun positie zal een hogere in rang nummer 3 helpen om zo zijn eigen positie te bewaken. Dit is enorm belangrijk voor lezers met twee of meer honden en voor lezers die net een pup hebben aangeschaft. Help dus niet de mindere als er sprake is van schermutselingen door een rangordeprobleem tussen twee honden. Help uw pup niet als hij op normaal hondse wijze gecorrigeerd door de oudere hond; als uw oudere hond uw pup/ jonge hond de grammatica en spelling van de hondentaal leert. Voor de goede orde, schermutselingen zijn anders dan vechtpartijen. Bij schermutselingen vloeit normaliter geen bloed, bij vechtpartijen worden wonden gereten.
Aan dominant gedrag zijn verschillende gedragskenmerken verbonden. Het grootste, meest omvattende gedragskenmerk is de hoge houding: hoog op de poten, hoofd omhoog, staart wordt hoog gedragen, oren naar voren. Een imponerende houding. Als zon hond zich agressief gedraagt, dan gaat zijn staart nog hoger, net als de oren, laat hij vaak zijn borstels op de rug zijn en toont hij zijn tanden. Dominant agressieve honden tonen alleen hun tanden en rimpelen de neus, de kiezen mag u niet zien. Zodra u de kiezen kunt zien vertoont de hondangstig gedrag, de mondhoeken zijn dan naar achteren getrokken.
Dominante honden markeren veel tijdens de wandelingen. Dat markeren, urineren, is louter bedoeld om hun territorium af te bakenen: buurtbewoner-hond, denk er aan, dit is van mij! Teven plassen vaak als reuen, reuen beuren hun poot zo hoog mogelijk op, want hoe hoger je kunt plassen, des te imponerender je bent als hond.
Bij dominante honden is spelen zelden een tijdverdrijf. Trek- en sleurspelletjes worden al snel dominantie bevestigende handelingen, want elke winst helpt mee aan de verbetering van de positie in de groep in het algemeen en tegenover de directe opponent in het bijzonder. Daarom zijn trek- en sleurspelletjes met dominante honden uit den boze.
Resumé: dominantie is een natuurlijke eigenschap, veroorzaakt door de aard van het beestje en aangeleerd gedrag. Dominantie is een onderdeel van de persoonlijkheid, in deze dus niet af te leren. Dominantie is in situaties verschillend en elk individu heeft dominante trekjes. De gulden balans tussen dominantie en onderdanigheid zorgt voor duidelijkheid en harmonie in de groep waarvan mens en hond deel uitmaken. En met onderdanigheid is het onderwerp voor het vervolgartikel genoemd.
Als een pup van 10 weken al zo erg gromt dan zou ik dat gedrag dus ook niet zomaar negeren. Ook dit kereltje hoe dominant hij ook mag zijn zal moeten leren dat hij niet overal zijn zin in kan krijgen. En voor hem is grommen en lelijk doen al een manier geworden om zijn zin te krijgen. Zelf zou ik zeggen van kijk eens naar hoe een moederhond haar pups corrigeert als ze iets doen wat zij niet wil, zij grijpt over het algemeen de pup met haar bek over zijn neus en bijt daar dan (zachtjes) in. Dit kun je zelf immiteren door de pup als hij gromt of lelijk doet over zijn snuitje heen te pakken met je duim wijsvinger en middelvinger en dan zachtjes te knijpen en een bestraffend NEE of FOEI erbij te zeggen. Het enige is dat je het wel op het moment dat hij gromt moet doen, niet als hij al gestopt is want dan corrigeer je het verkeerde, namelijk dat hij zijn mond houd. Als hij gromt of lelijk doet als je met hem speelt zou het bij mij heel simpel zijn, corrigeren en dan het speelgoed afpakken en wegleggen, zodat de pup geen succes heeft en het speelgoed, botje of wat dan ook voor zichzelf heeft doordat hij gegromd heeft. Als je het dan afgepakt hebt en gecorrigeerd hebt dan zou ik de pup wel even negeren. Maar als je met je puppie aan het spelen bent en hij gromt niet en hij doet niet lelijk dan moet je hem ook wel belonen voor het goede gedrag. Een klein adviesje speel met zo'n dominante pup (nog) geen trekspelletjes . En als hij ergens aan gaattrekken laat hem dan niet winnen . Als je een pup laat winnen dan bouw je namelijk zijn zelfvertrouwen heel erg op en gaat hij zich steeds meer voelen. Heel veel succes met het opvoeden van de pup. En houd 1 ding in de gaten. Grommen en lelijk doen wordt NOOIT getolereerd!! anders heb je straks een hond in huis die de hele boel regeert.
Het begrip dominantie leidt nogal eens tot verwarring. In de gedragstherapie is het woord misschien wel de meest gebruikte term, en bijna zeker de meest verkeerd gebruikte.
Eigenlijk heeft elke hond dominante trekjes in zich. Die dominante trekjes bepalen op een gegeven moment de plaats die de hond inneemt in de rangorde. Dominante trekjes, zeg maar gerust dominantie, worden versterkt door leerervaringen en door alle zwaktemomenten en signalen die de roedelleden voortdurend afgeven. Alle leden in een groep streven naar een betere, hogere dus dominantere positie. Dit is fundamenteel. Net zo goed dat een rangorde een fundament in elk huishouden is. Honden kunnen namelijk niet zonder, net zo min wij mensen in staat zijn goed te functioneren zonder duidelijkheid in hiërarchie. Rangorde moet namelijk duidelijkheid voor alle leden betekenen. Hoe ziet zon rangorde er uit?Er zijn twee rangordes in een groep: een mannelijke en een vrouwelijke. Beide rangordes verweven naadloos in elkaar tot één geheel. Aan het hoofd staat de rangordeleider en de laatste in de orde is de underdog, ook wel het piespaaltje genoemd. Aan het hoofd van uw honden- & mensenrangorde hoort u te staan. Of uw echtgeno(o)t(e), dat moet u zelf maar uitvechten. Daarna komen uw eventuele kinderen vanaf de leeftijd van 7 jaar en pas dan de kleintjes en uw hond(en). Waarom de leeftijdsgrens van 7 jaar? Honden beschouwen kinderen tot die leeftijd haast per definitie als ranglagere. Vanaf 7 jaar moet het per individueel per kind en hond bekeken worden. Hun beider eigenschappen zijn dan bepalend voor de plaats die wordt ingenomen in het huishouden.
Vraag: wat bepaalt de rangordeleider? Antwoord: de rangordeleider is de baas, eigenlijk Dè Baas. Hij bepaalt het eten (voerbakprobleem), de jacht (weglopen) , de voortplanting (rijden op mensen) , leidt de verdediging tegen indringers (voordeurbelprobleem) , leidt de migratie (trekken aan de lijn), monopoliseert de partner (jaloezie). De dominanten hebben ook de beste rust- en slaapplaatsen (bank, stoel, uw bed) in huis.
Dominantieverhoudingen kunnen per plaats verschillen. Wat in huis geldt, kan in de tuin, op straat, tijdens de training (op de training luistert hij wel, maar thuis ) , in het bos en op andere plaatsen heel anders zijn.
In principe staan de dominantieverhoudingen altijd onder druk vanwege de invloed van alle zwaktemomenten en signalen. Wat op een gegeven moment zo is, kan later anders zijn. Vooral met dominant aangelegde honden -honden die voortdurend streven naar een zo hoog mogelijke plaats in de rangorde- staan de posities altijd onder druk.
Als er conflicten zijn binnen een rangorde speelt bij de leden alleen het eigen belang. Als bijvoorbeeld de nummer 3 en 4 in de hiërarchie een probleem hebben over hun positie zal een hogere in rang nummer 3 helpen om zo zijn eigen positie te bewaken. Dit is enorm belangrijk voor lezers met twee of meer honden en voor lezers die net een pup hebben aangeschaft. Help dus niet de mindere als er sprake is van schermutselingen door een rangordeprobleem tussen twee honden. Help uw pup niet als hij op normaal hondse wijze gecorrigeerd door de oudere hond; als uw oudere hond uw pup/ jonge hond de grammatica en spelling van de hondentaal leert. Voor de goede orde, schermutselingen zijn anders dan vechtpartijen. Bij schermutselingen vloeit normaliter geen bloed, bij vechtpartijen worden wonden gereten.
Aan dominant gedrag zijn verschillende gedragskenmerken verbonden. Het grootste, meest omvattende gedragskenmerk is de hoge houding: hoog op de poten, hoofd omhoog, staart wordt hoog gedragen, oren naar voren. Een imponerende houding. Als zon hond zich agressief gedraagt, dan gaat zijn staart nog hoger, net als de oren, laat hij vaak zijn borstels op de rug zijn en toont hij zijn tanden. Dominant agressieve honden tonen alleen hun tanden en rimpelen de neus, de kiezen mag u niet zien. Zodra u de kiezen kunt zien vertoont de hondangstig gedrag, de mondhoeken zijn dan naar achteren getrokken.
Dominante honden markeren veel tijdens de wandelingen. Dat markeren, urineren, is louter bedoeld om hun territorium af te bakenen: buurtbewoner-hond, denk er aan, dit is van mij! Teven plassen vaak als reuen, reuen beuren hun poot zo hoog mogelijk op, want hoe hoger je kunt plassen, des te imponerender je bent als hond.
Bij dominante honden is spelen zelden een tijdverdrijf. Trek- en sleurspelletjes worden al snel dominantie bevestigende handelingen, want elke winst helpt mee aan de verbetering van de positie in de groep in het algemeen en tegenover de directe opponent in het bijzonder. Daarom zijn trek- en sleurspelletjes met dominante honden uit den boze.
Resumé: dominantie is een natuurlijke eigenschap, veroorzaakt door de aard van het beestje en aangeleerd gedrag. Dominantie is een onderdeel van de persoonlijkheid, in deze dus niet af te leren. Dominantie is in situaties verschillend en elk individu heeft dominante trekjes. De gulden balans tussen dominantie en onderdanigheid zorgt voor duidelijkheid en harmonie in de groep waarvan mens en hond deel uitmaken. En met onderdanigheid is het onderwerp voor het vervolgartikel genoemd.
In het proces naar volwassenheid moeten honden verschillende fases doorlopen. De meest bekende en beschreven fase is de socialisatieperiode. Het mag onderhand algemeen bekend zijn, dat puppies in de socialisatieperiode zoveel mogelijke indrukken moeten opdoen om de kans te krijgen op te groeien tot sociale leden van onze maatschappij. Na de socialisatiefase komen nog een paar andere en de meest ingrijpende in het hondenleven is de puberteitsfase. In de puberteitsfase ontstaan vele probleemgedragingen en rangordeproblemen in en rond huis. De hormonale veranderingen hebben grote invloed in de veranderingen in het gedrag van uw hond. Bij reuen neemt onder andere de productie van het geslachtshormoon testosteron toe vlak voor de puberteit. Testosteron is het belangrijkste hormoon, dat voor gedragsveranderingen zorgt bij reuen. Veel, heel veel rangordeproblemen ontstaan in deze periode, veel agressie naar mens en dier ook. De agressie, die veroorzaakt is door ondeskundigheid en/ of te harde opvoeding of ervaringen tel ik in dit geval even niet mee omdat ik in dit artikel uitga van normaal opgroeiende honden. Rangordeproblemen zijn onder andere: trekken aan de lijn, niet of nauwelijks reageren op commandos, grommen en bewaken bij zijn voerbak/ bot/ speelgoed of op de stoel/ bank, aandacht eisend gedrag (= onder andere de neus onder uw arm duwen om aangehaald te worden, piepen om aandacht, met het lichaam tegen uw benen schuren terwijl u bijvoorbeeld televisie kijkt en geen notie van hem neemt.). De puberhond gaat nu uitproberen hoe uw grenzen liggen of u bereid bent ze aan te passen. De hond probeert stappen hoger in de rangorde te komen staan. Een rangorde wordt bepaald door alle zwaktemomenten en signalen, die door de leden van de groep worden afgegeven. Doorin te gaan op dringende verzoeken van uw puberende yup geeft u hem de gelegenheid promotie te maken in uw huishouden.
Consequent blijven uitgaan van uw zelf is vaak het beste. De confrontatie aangaan met uw hond door hem (of haar) fysiek hard aan te pakken zal een grote kans op escalatie geven. Volgens de bekende Engelse gedragsdeskundige John Fisher veroorzaakt agressie in de leeftijd van pak m beet 10 tot 12 maanden een verhoogde productie van testosteron. Na die cruciale periode zakt de aanmaak van dat hormoon niet meer tot het normale, veel lagere peil.Agressie beantwoorden met agressie geeft grote kans op blijvende verergering van agressie. U bent dan nog verder van huis.
Wat dan wel te doen als uw hondzich als een vervelende puber gedraagt? Al het probleemgedrag accepteren leidt ook tot niets.
Heel belangrijk, eigen alles bepalend, is sterk in uw schoenen blijven staan. Blijf van u zelf uitgaan, want tenslotte wordt u geacht de roedelleider te zijn, diegene, die bepaalt hoe de huisregels zijn en ervoor zorgt draagt, dat ze ook uitgevoerd worden.
Elke dag de basale gehoorzaamheidsoefeningen afwerken, is het eerste gedeelte van het recept. De oefeningen zit, af, hier, volgen en blijven moeten dagelijks herhaald worden. Twee keer daags één dosis. Goed belonen met iets lekkers is dan het halve werk. Vergeet één ding nooit: de liefde van uw hond gaat door de maag. De clou in het goed belonen zit m vooral in het belonen van uitvoeringen, die goed zijn. U beloont dus alleen maar pogingen, die hij snel uitvoert. Honden met een rangordeprobleem gaan in de regel heel traag zitten en liggen. Doet ie dat, dan beloont u hem niet. Jammer dan, pech gehad, loon naar werken. Boos worden, corrigeren, aanraken: niet doen, negeren is een veel betere straf.
Is uw hond zon type dat zijn speelgoed voortdurend aan u opdringt? Het opruimen van alle hondenspeelgoed werkt dan uitstekend. Als beloning voor een goede oefening kunt u het speeltje gebruiken. Naar gebruik wel weer opruimen. Naarmate de hond de oefeningen beter uitvoert, kunt u nog betere uitvoeringen van hem verwachten. U vergroot gewoon uw criteria.
Eén ding is heel cruciaal: honden met rangordeproblemen mogen nooit en te nimmer op de bank, stoel of bed. Nooit, nooit, nooit.
Roep hem eraf met een vriendelijke doch overtuigende stem. Komt hij, dan uiteraard direct en spontaan belonen met een vriendelijke stem. Voor hetzelfde geld blijft hij liggen. Eraf lokken is de tweede stap. De derde is voorkomen, dat de hond op de bank of stoel kan liggen door er iets op te leggen. De laatste van de mogelijkheden is het maken van een goochelstraf. Twee voorbeelden van goochelstraffen zijn: een paar muizenvalletjes of ballonnetjes leggen en daarover een deken of laken. Zodra uw hond op de bank of stoel springt, schrikt hij. Hij zal de straf dan verbinden aan de bank of stoel en niet met u zelf.
Een ander onderdeel van het recept voor het makkelijker doorkomen van de opspelende puberteit is het stoppen met het verstrekken van gratis maaltijden. U kunt uw belangrijkheid onder strepen door uw hond eerst een aantal oefeningen te laten doen. Opnieuw weer dat loon naar werken. De zit-, af- en blijfoefeningen lenen zich heel goed voor het eten.
De bovenstaande tips zijn bedoeld voor puberale honden, yuppies, die denken dat ze meer voorstellen dan ze eigenlijk zijn. Als er agressie (al dan niet gelukte bijtpogingen) in het spel is, is het verstandig contact op te nemen met de Tinley Gerdagstherapeuten. Individuele, deskundige aanpak van de probleemgedragingen is dan nodig. Ik kan u niet aanraden zelf te gaan experimenteren met agressie. De gevolgen kunnen enorm zijn.
Wat zijn anaalklieren en hun functie. Elke kat en hond heeft twee anaalklieren. Deze anaalklieren, één aan elke kant van de anus (zie plaatje), hebben via een klein kanaaltje verbinding met de anus. De beide klieren produceren een vloeistof met een bepaalde geur en deze vloeistof wordt middels de genoemde kanaaltjes toegevoegd aan de ontlasting. Door deze geur is uw kat of hond in staat om zijn/haar territorium af te bakenen.
Waarom zoveel problemen? Zoals aangegeven zijn de anaalklieren aanwezig om de ontlasting een speciale geur te geven, zodat het dier daarmee zijn/haar territorium af kan bakenen. Tegenwoordig bestaat de diervoeding voor het grootste gedeelte uit plantaardige bestanddelen, in vroegere tijden bestond de voeding echter grotendeels uit vlees en beenderen. De aanwijzingen worden steeds duidelijker dat, door het hedendaagse gewijzigde voedingspatroon van de katten en honden, de hardheid van hun ontlasting te gering wordt. De anaalklieren worden hierdoor niet meer voldoende leeggeperst. In de overvolle anaalklieren ontstaat daardoor niet alleen een druk, maar de opgehoopte anaalkliervulling gaat ook als het ware gisten en er gaat bacterie groei plaatsvinden, hierdoor kan uiteindelijk een ontsteking ontstaan. Honden kunnen zelf niet met hun bek bij de anaalklieren komen en hierdoor gaan ze in de omgeving rond de staart likken en bijten, soms tot bloedens toe. Ook het zogenaamde sleetje rijden is een poging van de hond om van de irritatie en jeuk af te komen. De hond schuift hierbij met z'n achterste plat over de grond, vaak met de achterpoten omhoog. Katten kunnen daarentegen wel zelf bij hun anaalklieren komen. We zien in de praktijk de aandoening dan ook vaker optreden bij honden dan bij katten.
Symptomen
met het achterwerk over de grond schuren, ook wel sleetje rijden genoemd
bijten en likken in de omgeving rond de staart
rond de anus een gevoelig/pijnlijk gebied
Gradaties in de aandoening:
de anaalklieren worden onvoldoende geleegd en raken overvol
de anaalklieren zijn ontstoken, hierbij kan geel/ rode pus vrijkomen, zie 1.
de anaalklier springt open (abcesvorming) en bloedend ontstekingsmateriaal komt naar buiten, zie 2.
Het uitdrukken van de anaalklieren. Een gezonde anaalklier is ongeveer even groot als aan doperwt en is moeilijk onder de huid te voelen. Een overvolle anaalklier is daarentegen goed te voelen onder de huid. Als regel mag dan ook gesteld worden: zodra een anaalklier te voelen is moet deze uitgedrukt worden. Laat dit in eerste instantie uitvoeren door een dierenarts. Indien de anaalklieren zich regelmatig vullen, kunt u overwegen dit zelf te gaan uitvoeren. Laat het e.e.a. wel eerst aan u uitleggen door uw dierenarts en ga niet aan de hand van een plaatje en/of tekst dit zelf proberen. Het komt namelijk voor dat de vloeistof in de anaalklier erg dik is geworden en niet eenvoudig te verwijderen is. Dit kan dan zeer pijnlijk zijn voor uw huisdier.
De behandeling In de meeste gevallen is het voldoende dat de anaalklieren door uw dierenarts worden leeggedrukt. Het komt echter steeds vaker voor dat na enige tijd (weken) de anaalklieren weer overvol zijn en hierdoor krijgt het een chronisch karakter. Specifiek om te voorkomen dat het chronisch wordt en blijft is het inzetten van Anaalenzym in combinatie met Digestpoeder aan te raden.
Anaalenzym werkt direct op de anaalklieraandoening en is gelijktijdig zeer effectief tegen een eventuele ontsteking of abcesvorming. De eerste twee dagen kan de abcesvorming sterker worden, dit is een goed teken want hierdoor komt alle pus vrij. De Anaalenzym moet twee weken achtereen worden gegeven. Het moet minimaal een half uur voor of na het eten worden gegeven.
Het Digestpoeder zorgt voor de verbetering van de spijsvertering en de ontlasting wordt hierdoor harder. De anaalklieren voorzien hierdoor de ontlasting weer continue van anaalkliervloeistof, waardoor de anaalklier niet meer overvol kan worden. Het poeder mag direct door het voedsel heen worden gegeven.
Het beste kan de behandeling met Anaalenzym en de Digestpoeder gelijktijdig worden begonnen. Voor een optimaal resultaat is het zinvol het Digestpoeder gedurende drie maanden te geven. Indien gewenst mag Digestpoeder ook continue worden gegeven. Het is nagenoeg smaakloos en het heeft, óók op de lange termijn, geen nadelige bijwerkingen.
vrijkomen, zie 1.
de anaalklier springt open (abcesvorming) en bloedend ontstekingsmateriaal komt naar buiten, zie 2.
De wasbeer is aan een opmars bezig in het zuiden van ons land. Nooit eerder werd het roofdier zo talrijk gespot als vandaag. Het Waalse Gewest werkt aan een actieplan. "Op zich is de wasbeer een discreet en ongevaarlijk dier," klinkt het. "Maar we moeten onderzoeken of hij geen bedreiging vormt voor andere soorten, zoals de bunzing." (belga)
AMSTERDAM - Veilig Verkeer Nederland wil honden en katten voortaan in geteste dierentuigjes in de auto laten meereizen. Huisdieren en vooral honden worden bij een ongeluk anders levensgevaarlijk door de auto gekatapulteerd.
De speciale hondenkooien achterin blijken bij ernstige ongevallen volgens Veilig Verkeer Nederland "levensgevaarlijk" voor de dieren. " Bij botsingen met enige snelheid gaan die bijna als een mes door de hond" , aldus de woordvoerder. Waar Duitsland van autobezitters eist dat ze honden vastzetten - met riem of in een kooi - kent Nederland ondanks 1,5 miljoen honden die verplichting niet.
"Al vanaf 50 kilometer per uur zijn dieren bij ongelukken levensbedreigend, zo snel schieten ze door de auto", reageert de woordvoerder van dierenverzekeraar Proteq. Als dieren met een hondengordel zijn vastgezet, verzekert dit concern de dieren voortaan kosteloos mee. Katten vallen er nog buiten. "Eigenaren realiseren zich niet dat het gewicht van hun huisdier bij een botsing snel wordt vermenigvuldigd", zegt Joey Philips, die na eigen ervaringen in de Verenigde Staten door dierenartsen geteste autogordels voor honden importeert. "Het is echt totaal onverantwoord hoe honden half uit ramen hangend of in open cabriolets meereizen. Er wordt zo veel geld gepompt in betere veiligheid voor kinderen in auto's, maar meereizende huisdieren zijn nu nauwelijks beveiligd."
Veilig Verkeer Nederland, dat de overheid adviseert, raadt een geteste veilige autogordel voor honden wel aan, maar wil die nog niet verplicht stellen.
"In de afgelopen jaren durfde geen enkel kabinet veiligheidsnormen voor meereizende dieren te verplichten, bijvoorbeeld met een vereiste ziektekostenverzekering", reageert Dierenbescherming Nederland, die ook voorstander van de verplichte dierentuigjes is. "Dat zegt wat over hoe we in Nederland over dieren denken."
Het verliezen van haren is een volstrekt normaal gebeuren bij alle dieren met haren en pluimen. Het meest spectaculaire voorbeeld is de hermelijn: dit diertje ruit in de lente zijn witte wintervacht uit om een bruine zomervacht te krijgen, die op zijn beurt weer uit valt in de herfst om plaats te ruimen voor een sneeuwwitte vacht.
Onze huisdieren kennen ook die cyclus van winter- en zomervacht, en de periode dat die wisseling plaats grijpt is dus de ruitijd. Het is niet zo dat tussen deze 2 periodes het dier geen haar verliest: elk haar kent zijn cyclus van ontstaan, groeien, afsterven en uitvallen, maar het verlies gebeurt gespreid, terwijl in de ruiperiode dit verlies massaal is. Normaal begint de lenterui wanneer het enkele weken warm weer is geweest en duurt die een 3 à 4 tal weken, dus meestal in de maanden april-mei-juni. De herfstrui zet zich in wanneer de temperaturen laag worden en het koud blijft: oktober-november-december, ook gedurende 3 à 4 weken.
Bij strikt binnenshuis levende katten reageert de huid minder goed: ze ervaart geen echte temperatuursschommelingen. Zulke katten kennen een sterk verlengde rui, zodat de eigenaar haast een gans jaar door een versterkt haarverlies opmerkt.
Aan de normale rui kan en mag niets gedaan worden: het is een natuurlijk proces, en dat moet men zich realiseren bij de aanschaf van een dier. Denk daar dan ook even aan wanneer u een bepaald ras uitkiest: de poolhonden (Siberische husky, Alaskan Malamute, etc...) verliezen werkelijk pakken haar, een poedel daarentegen niets, rassen die moeten getrimd worden zeer weinig (Schnauzer, Cairn Terrier, Ierse Wolfshond, etc.) , haren van een langharige kat vallen veel meer op en zijn moeilijker te verwijderen dan die van en kortharige kat etc...
Het enige wat u kan (en trouwens moet doen om de huid in conditie te houden) om de rondvliegende haren zoveel mogelijk te beperken, is het dier dagelijks grondig uitborstelen en na de borstelbeurt over het dier wrijven met een vochtige doek.
Losse haren blijven kleven aan de doek en de vacht zelf wordt minder statisch en houdt aldus de haren iets beter bij tot de volgende borstelbeurt.
Het borstelen zorgt er trouwens ook voor dat de rui zelf sneller achter de rug is, geeft een goede massage aan de huid en bij poes: minder haarballen en daaruit volgende problemen. Poes likt immers de vacht schoon en krijgt hierbij al die losse haren binnen. Die haren vormen haarballen in de maag die voor braken zorgen, of voor obstipatie wanneer die ballen in de darm komen.
Abnormaal veel ruien bij kat en hond.
Zon verlengde rui kan verschillende oorzaken hebben, gaande van bepaalde tekorten in de voeding tot ectoparasieten, allergie en algemene ziekten met effect op de huid door conditievermindering van het lichaam.
Even een paar frequent voorkomende problemen onder de loep.
a) tekorten aan onverzadigde vetzuren
Dit is een veel voorkomend tekort en wordt vaak over het hoofd gezien. De huid wordt droger, soms ziet men schilfertjes. De haren zijn ietwat dof en vallen makkelijk uit.
Extra onverzadigde vetzuren moeten aldus verstrekt worden via de voeding. Voor poes gebruikt men meestal een vloeibare olie-achtige oplossing. Poes neemt immers makkelijker vloeistof op dan poeder of capsules.
Voor de hond bestaat eveneens de mogelijkheid van een vloeistof, doch meestal worden capsules, poeder of tabletten gebruikt.
Welk type onverzadigde vetzuren en welke dosering hangt af van patiënt tot patiënt. De keuze wordt bepaald door twee factoren: hoe erg het met de huid gesteld is en welke voeding het dier te eten krijgt.
b) tekort aan algemene vitaminen
Dit komt nog zelden voor omdat de meeste honden en katten goede commerciële voeders eten waarin vitaminen en mineralen in correcte hoeveelheden verwerkt zijn. Toch gebeurt het dat een dier een bepaald voeder niet volledig verteert en zodoende de voedingsstoffen onvoldoende of slecht uitgebalanceerd binnenkrijgt. Op lange duur kan dit aanleiding geven tot huid- en vachtproblemen.
Ook bij dieren waarvoor de eigenaar zelf kookt, kunnen tekorten of inbalancen aan bepaalde voedingsstoffen voorkomen. Dit is goed gekend bij de kat. Koken voor de kat is immers een moeilijke opgave: vaak zal poeslief enkel het vlees uit het zorgvuldig samengesteld schoteltje snoepen en groenten/rijst/brood laten liggen. Het spreekt voor zich dat in zulke gevallen vitaminen/mineralen tekorten zullen ontstaan met onder ander effecten op de huid.
De oplossing ligt voor de hand: bij gebruik van een bepaalde commerciële voeding, kan men af en toe afwisselen van merk of een specifiek vitaminenmengsel toedienen, dit in overleg met de dierenarts. De eigenaars die zelf koken moeten zowiezo extra vitaminen/mineralen toedienen.
Vitaminen/mineralenmengsels bestaan onder verschillende vormen: vloeistoffen, poeders of tabletten. Het éne dier neemt makkelijker het poeder op, een ander dier makkelijker tabletten of vloeistof...aan de eigenaars om dit uit te testen.
c) ectoparasieten (uitwendige parasieten)
De aanwezigheid van parasieten op de huid, brengt op zijn minst jeuk en irritatie met zich mee, zodat hond en kat overmatig gaan krabben of bijten.
Hierdoor zal het dier als beginsymtoom meer haren verliezen dan normaal. De meest voorkomende parasieten van de huid zijn luizen en vlooien. Luisjes kunnen makkelijk vernietigd worden door het dier te sprayen.
Vlooien worden te lijf gegaan met een vlooienband, vlooiendruppels, -tabletten of injecties. Bij vlooien moet ook in het huis gespoten worden met een vlododende spray omdat vlooien nestjes maken in huis.
Andere huidparasieten zijn de schurftmijten, onder ander de scabiës-mijt en de demodex mijt.
De scabiës-mijt is relatief makkelijk onder controle te krijgen met injecties en lotions. De demodex mijt is veel resistenter en geeft meer problemen bij behandeling.
Beide mijten moeten via microscopisch onderzoek van een huidafkrabsel gediagnostiseerd worden.
Wanneer de huidparasieten gedood worden, verdwijnen de huidklachten, onder ander de overmatige rui, vanzelf.
d) allergie
Allergie komt bij onze huisdieren frequent voor. Daar waar een allergische mens meestal reageert met ademhalingsproblemen (niezen, asthmatisch hoesten), uit het allergisch dier de allergie meestal door jeuk.
Het jeukgevoel zorgt ervoor dat hond/kat meer gaat krabben of bijten, en de eerst symptomen zijn dan ook overmatig haarverlies.
De oplossing hiervoor is de oorzaak van de allergie opsporen en daar iets aan doen. Oorzaken zijn bijvoorbeeld: voeding (het eiwit in de voeding); grassen, bomen, huisstof, huidschilfers van mens, hond of kat, enz.. Eens men weet aan wat het dier allergisch is, kan men "desensibiliseren". Dit gebeurt door een serie injecties toe te dienen opdat het lichaam als het ware "immuun" wordt ten opzichte van de allergie-opwekkende stof. Met deze methode geneest men de allergie.
Met medicatie kan men de allergie wel onder controle houden, doch niet genezen. En wat medicatie betreft is er weinig keus: - dieren reageren enkel op cortisone-preparaten. De veelgebruikte antihistaminica bij de mens, hebben zeer weinig effect bij dieren.
e) Bacteriën en schimmels<
Huidinfecties (bacterie) of huidschimmels tasten de huid aan met beginsymptomen van overmatig haarverlies. Dit haarverlies wordt veroorzaakt deels door krabben (jeuk) en deels omdat de haarfollikels (de plaats waar het haartje ontspring) aangetast worden door de bacterie of schimmel.
Bacteriële huidinfecties moeten met correcte antibiotica aangepakt worden. Meestal wordt een "cultuur" genomen van de huidbacterie om te zien over welke bacterie het gaat en aan welke antibiotica de bacterie nog gevoelig is.
Schimmeltherapie bestaat uit lotions en in erge gevallen tabletten. Deze tabletten moeten dan wel lange tijd gegeven worden (ongeveer 6 weken) omdat de schimmel anders makkelijk terug opflakkert.
f) Hormonale problemen
Er zijn verschillende hormonen die, indien ze in te hoge of te lage mate aanwezig zijn, onder andere huidproblemen veroorzaken. Vanzelfsprekend zijn er tal van andere symptomen die zullen opvallen bij hormoonproblemen doch vaak zal de eigenaar eerst de huidproblemen opmerken.
In het beginstadium zal er bij elk hormoonprobleem overmatig haarverlies voorkomen.
tekort aan vrouwelijke hormonen bij de gecastreerde kater. Hoe onlogisch het voor de leek ook kan klinken: een kater produceert in de testikels een bepaalde hoeveelheid vrouwelijke hormonen, naast mannelijke. Bij castratie worden de teelballen in zijn geheel weggenomen. Sommige katers kunnen echter pas na een lange tijd huidproblemen krijgen door het wegvallen van die vrouwelijke hormonen. De oplossing is vrij makkelijk: toedienen van vrouwelijke hormonen in tabletvorm of via een injectie resulteert in een mooie huid. Het nadeel is dat sommige katers er zwaarlijvig van worden.
hormoonproblemen bij de "intacte" reu Sommige niet-gecastreerde reuen vertonen soms haaruitval t.h.v. de nek en rug. Dit is weerom een probleem i.v.m. hormoonprocutie in de testikels. Deze keer echter, zal de castratie de oplossing brengen voor het overmatig haarverlies.
Een teveel of een tekort aan vrouwelijke hormonen bij respectievelijk niet-gecastreerde (niet-gesteriliseerde) teven en wel-gecastreerde. Zonder in detail te treden i.v.m. uitleg over het ingewikkelde hormonenspel, kan een teveel aan vrouwelijke hormonen of een tekort, overmatig haarverlies veroorzaken. Het haarverlies is symmetrisch en begint op de flanken. De oplossing ligt voor de hand: bij een tekort worden vrouwelijke hormonen toegediend via injecties of tabletten, bij een teveel wordt de teef gecastreerd, d.w.z. de eierstokken worden verwijderd.
Ziekte van Cushing bij de hond In dit geval is de bijnierschors te actief en produceert teveel hormonen (corticosteroidderivaten). Deze ziekte uit zich o.a. door overmatig haarverlies: de huid wordt dun en zacht, en de vacht wordt schraal. Uiteraard zijn er tal van andere symptomen, zoals veel drinken, veel plassen, veel eten, soms manken op de achterpoten, enz. De behandeling is niet zo makkelijk: eerst moet de bijnierschors inactief gemaakt worden met tabletten en daarna moeten levenslang substitutiehormonen toegediend worden, ook onder de vorm van tabletten.
Schildklierproblemen bij de hond Meestal gaat het over een schildklier die te weinig hormonen produceert! Het dier verliest abnormaal veel haren op de rug en in de hals/nek. De haren zijn droog en breken makkelijk af. Andere symptomen zijn vetzucht en sloomheid.het dier zoekt warme plaatsen op om te slapen. De behandeling is makkelijk: schildklierhormonen worden in tabletvorm toegediend. Wel moet er geregeld bloedonderzoek gebeuren om de hoeveelheid schildklierhormonen in het bloed te controleren!
Een Chinese man heeft een hond doodgebeten, om zijn eigen puppy te redden.
Toen een man in de Chinese provincie Hubei zag dat zijn geliefde puppy werd aangevallen door een grote, vreemde hond, nam hij drastische maatregelen en beet de aanvaller dood.
Volgens de man had hij eerst nog geprobeerd de hond te verjagen door hem met watermeloenen te bekogelen. Toen dat niet hielp, heeft hij het beest naar eigen zeggen tijdens een tien minuten durende worstelpartij gewurgd.
Buurtbewoners geloven niks van zijn verhaal. Zij wijzen op de bijtwonden in de nek van de dode hond. Bovendien staat de man bekend om zijn bijtgrage vechtstijl bij ruzies. Overigens kwam hij zelf ook niet ongeschonden uit de strijd: de vechtersbaas moest naar het ziekenhuis om zich aan zijn verwondingen te laten behandelen. De puppy maakt het goed.
Door Dr. Kaat de Ridder van dierenartsenpraktijk Nieuwe Dijk
Een hond eet graag dingen die niet voor hem geschikt zijn. Ook planten. Bij de aanschaf van een huisdier moet je wel rekening houden met je plantenkeuze in huis en in je tuin.
Je hond kan na het eten van bepaalde plantenmaterialen vergiftigingsverschijnselen vertonen. Dit kan gewoon wat braken en diarree zijn maar ook erge huidproblemen, zenuwstoornissen of hart- en longproblemen. Soms met de dood tot gevolg. Bij de ene plant is het sap giftig bij andere de vruchten, zaden, bladeren of bloemen. Ook is het voor de dierenarts niet gemakkelijk om dit vast te stellen. Als je niet gezien hebt dat je hond planten heeft gegeten, kan het een grote zoektocht worden naar de oorzaak. Soms zal men de oorzaak niet kunnen terugvinden.
Enkele voorbeelden:
1. Taxus: 8 gram taxusmateriaal per kg hond kan de dood tot gevolg hebben. De hond wordt ziek 2 tot 6 uur na opname. Hij gaat dan braken, diarree hebben, overmatig speekselen, zwijmelen en de lichaamstemperatuur gaat dalen.
2. Paardekastanje: een hond van 10 kg had tenminste 8 vruchten gegeten en ging in shock. De ziektetekens verschijnen binnen 2 dagen. Soms moeten de vruchten via een operatie verwijderd worden uit de darmen.
3. Kerstroos: de rode bladeren veroorzaken spijsverteringsklachten: braken, speekselen en diarree, zelden dodelijk.
4. Narcissus pseudonarcissus: Zowel de bloembol als de bloemen en zelfs het water uit de vaas zijn giftig, 15 gram van de bloembollen is dodelijk. Ziekteverschijnselen een kwartier tot 24 uur na opname.
5. Dieffenbachia: Deze plant geeft braken, diarree, buikpijn en irritatie van de mondslijmvliezen.
6. Hulst: Het eten van 2O bessen is dodelijk. Eerst braken, diarree en speekselen.
7. Maretak: Zenuwstoornissen zoals duizeligheid, incoördinatie en zwakte, worden veroorzaakt na het eten van een 10-tal witte bessen en de bladeren.
9. Cannabis: 50 tot 100 mg per kg hond eten van de plant is giftig. Grote pupillen, angst voor licht, zwijmelen en versnelde hartslag. De ziektetekens verschijnen vanaf 1-3 uur na opname en herstel na 24-72 uur na opname.
10. Azalea/rhododendron geeft zenuwsymptomen 20 min. tot 2 uur na opname van de bladeren of de stengel.
11. Gerarium geeft zenuwsymptomen en epilepsie.
Bij het inrichten van de tuin kan je toch beter eerst een plantenkenner raadplegen!!
Een lijstersmidse kan een steen zijn, of een afgezaagde voet van een boom die dienst doet als voedselbank voor de lijster. Voor iedereen die niet van slakken houdt in de tuin is de lijster en zijn lijstersmidse héél welkom. Op het zaagvlak van de boom kan je stukgeslagen en leeggemaakte slakkenhuisjes terugvinden. De zanglijster neemt zijn slachtoffer met de bek bij de rand van zijn huisje en slaat er ongenadig mee op het harde hout of steen. Eens het huisje gebarsten, werkt de zanglijster de inhoud gulzig naar binnen. Lijstersmidsen leren ons ook hoe de natuur zelf voor een evenwicht zorgt. Veel slakken zorgen voor veel voedsel voor o.a. de zanglijsters en hun jongen. Meer lijsters = minder huisjesslakken. Of : beide soorten houden elkaar een beetje in evenwicht.
Diep in de negentiende eeuw vonden in de Aostavallei de eerste Batailles de Reines plaats. Ze zijn intussen deel geworden van de volkscultuur van de streek. In deze uiterst zachtaardige koninginnenconfrontaties komen koebeesten uit de hele regio in het strijdperk. Ze komen vredig naar elkaar toe op het grasveld, krabben een poosje met de hoeven, loeien elkaar toe, kruisen de horens en beginnen mekaar te duwen. De winnares wordt omhangen met de bosquet, bestaande uit gevlochten dennentakken, linten en rode bloemen. De koninginnen zijn echte krachtpatsers : zo is er Zara - 510 kg ; Orsetta - 550 kg ; Maurienne - 795 kg.
Als een van de testikels van uw hond (ouder dan vier maanden) niet zichtbaar en niet voelbaar is dan heeft hij last van cryptorchisme, het niet indalen van een teelbal. Sterilisatie is dan onvermijdelijk om de nefaste gevolgen van de aandoening weg te werken.
De testikels van een pup, voor en na de geboorte
Bij mannelijke foetussen bevinden de testikels zich in het abdomen. Bij de geboorte van de pup dalen de testikels in de balzak, aan de buitenkant van het abdomen, en dat via het lieskanaal. Daar zitten ook de bloedvaten die de testikels bevoorraden. Normaal gezien zijn de twee testikels ingedaald op de leeftijd van ongeveer 10 dagen. Tot de leeftijd van tien weken zijn ze soms niet te voelen omdat ze heel klein zijn en ook omdat er vet in de balzak zit. Als alles goed gaat moeten de testikels voelbaar zijn bij pups van drie maanden oud. Maar in sommige gevallen blijven de testikels in het abdomen of in het kanaal waarlangs ze moeten indalen. Als ze op vier maanden niet volledig ingedaald zijn dan is de pup het slachtoffer van wat men cryptorchisme noemt. De aandoening kan bij beide testikels voorkomen, maar meestal tast de ziekte maar een enkele aan. De afwijking is erfelijk.
Cryptorchisme: de gevolgen
In tegenstelling met testikels die ingedaald zijn zoals het hoort, zijn testikels die in het abdomen blijven zitten niet in staat om spermatozoïden te produceren, ze maken alleen testosteron aan en dat soms in abnormaal grote hoeveelheden. Dat kan voor gedragsafwijkingen zorgen zoals agressief gedrag en een ongewoon hoog libido. Honden met bilateraal cryptorchisme zijn meestal steriel, wat niet het geval is bij hondjes met één normale teelbal . Die kunnen zich wel voortplanten, maar ze kunnen de aandoening ook doorgeven aan hun nageslacht. Testikels die zich in een abnormale positie bevinden kunnen ook tot tumoren leiden bij honden die ouder zijn dan achttien maanden. Tumoren ter hoogte van de testikels kunnen voor honden levensgevaarlijk zijn door het risico op metastasen van kwaadaardige kanker of door compressie van andere organen in het abdomen door het toenemend volume van de tumor.
Behandeling? Chirurgie
Om verwikkelingen te vermijden, moeten honden met niet ingedaalde testikels gesteriliseerd worden (de beide testikels laten verwijderen). Er zijn ook hormonale behandelingen om de testikels te doen indalen, maar die zijn vaak niet doeltreffend en ze worden beter niét voorgeschreven om te vermijden dat de honden de ziekte doorgeven.
En bij katten?
Bij katten zijn testikels die niet ingedaald zijn zelden een bron van tumoren. Ze veranderen in de meeste gevallen in inactief weefsel. Ook bij katten is de ziekte erfelijk en kunnen ze best gesteriliseerd worden.
O ver de oorsprong van dit gevlekte, veelal gehoornde wol vlees - schaap bestaat onzekerheid. Vast staat dat ruim 100 jaar voor onze jaartelling gevlekte schapen voorkwamen. Het Jacobschaap ontleent zijn naam aan het bijbelse verhaal over Jacob, die als loon voor zijn werken alle gevlekte schapen uit Labans kudde mocht afzonderen en behouden. Uit onderzoekingen is gebleken dat het Jacobschaap verwant is aan zeer oude schapenrassen. Vondsten en opgravingen brachten geraamten aan het licht, waarvan vooral de schedels veel gelijkenis vertonen met die van de thans voorkomende Jacobschapen. Ook tegenwoordig komen er in China, Afrika, Zuid ? Europa en IJsland nog schapen voor, die meerdere overeenkomsten vertonen met de zuiver gefokte schapen in Engeland en Nederland. Het ras bezit in zijn primitieve oorsprong natuurlijke weerstanden tegen ziekten en barre weersomstandigheden.
Het dreigde echter door gebrek aan belangstelling uit te sterven, totdat in 1969 in Engeland een groepje wetenschapsmensen en schapenfokkers besloot het ras te behouden door dieren in zuivere lijn te gaan fokken en het bestand uit te breiden. De "Jacob Sheep Society" zet dit werk voort. In Nederland volgt de vereniging Het Jacobschaap de richtlijnen van de Engelse Jacob Sheep Society. In 1979 werd het Jacobschaap officieel van de lijst van bedreigde diersoorten afgevoerd.
Algemeen
H et Jacobschaap is een sober dier, tevreden met matige grassoorten. Opvallend is zijn fiere houding en alerte oogopslag. De ooien zijn melkrijk en de lammeren worden meestal zonder hulp geboren. De vruchtbaarheid is redelijk hoog: 1,5 tot 1,8 lammeren per worp.
Hoofd
O nbewold met witte bles en zwarte wangen. Het is gewenst dat de wangen symmetrisch donker zijn in combinatie met een zwarte neus. Minder gewenst zijn een roze neus en een breed wit gezicht. De ogen moeten donker en levendig zijn. Een gespleten ooglid wordt als een ongewenste afwijking beschouwd. Er is een duidelijk verschil tussen het smallere hoofd van de ooien en het bredere, mannelijke hoofd van de rammen.
Horens
H et Jacobschaap komt gehoornd en ongehoornd voor; zowel rammen als ooien kunnen tweehoornig, vierhoornig en zeshoornig zijn. Bij gehoornde schapen moeten de hoorns symmetrisch geplaatst zijn. De horens moeten apart uit het hoofd komen en door een stukje huid duidelijk van elkaar gescheiden zijnNek
D e nek moet vloeiend van de kruin van het hoofd uitlopen in gesloten schouders. Losse schouders zijn ongewenst.
Romp
H et is gewenst dat het schaap een diepe, brede borstkas heeft, een brede rechte rug, recht van de schouder tot de staartinplant met goede, gewelfde ribben. Rammen en ooien behouden hun staart.
Beenwerk
O ngetwijfeld de belangrijkste eigenschap die een Jacobschaap moet bezitten, is de aanwezigheid van goed stevig beenwerk en hoeven, zonder misvormingen.
Om dit schaap zo'n twintig jaar comfortabel te kunnen dragen, worden vier voortreffelijke poten vereist, vierkant onder het lichaam, recht en evenwijdig geplaatst. Ze moeten van sterke brede botten zijn voorzien, vlak gevormd met stevige korte, doch niet te steile koten, om snel in actie te kunnen komen. De achterpoten moeten, van achteren gezien, recht onder het lichaam staan, niet naar binnen (koehakkig) of naar buiten gedraaid, met korte, stevige dijen.
Vacht
D e kleur van de vacht kan wit - bruin of wit - zwart zijn, waarbij de donkere wol duidelijk te onderscheiden vlekken in de witte wol tekent. De kleuren mogen niet vaag door elkaar lopen en er mag zich geen donkere huid onder de witte wol bevinden. De wol moet zacht aanvoelen, met weinig of geen haren erin Bij jonge dieren is de wol fijn tot zeer fijn, bij het ouder worden wordt de wol grover. De stapellengte varieert van 7,5 cm tot 18 cm. Het gemiddelde gewicht van een vacht van ooien is 2 - 3 kg, van rammen doorgaans 3 - 4 kg.
Ongewenste eigenschappen zijn
Een gespleten ooglid wordt als een ongewenste, erfelijke afwijking beschouwd.
Bij vierhoornige schapen mag het naar beneden gebogen paar hoorns de kaak niet raken, de naar boven gerichte hoorns mogen niet zodanig naar voren groeien, dat de dieren gehinderd worden bij het grazen.
Afwijkingen aan het gebit, snoeksbek of varkensbek.
Verdere genetische afwijkingen, geen teelballen, één bal hebben, enz.
D e dieren houden hun hoofd gracieus, de hals is van middelmatige lengte, zonder veel spieren en diep ingeplant, vandaar dat het dier speurt (bespiedt) en zijn hoofd hoog op kan heffen. Rug en schoft zijn scherp afgetekend en smal, de lenden zijn lang, het achterstel van het dier lijkt vaak overontwikkeld. De botten zijn fijn, maar zeer hard. Hun beweging is licht en harmonisch. De benen zijn lang en de hoogte van de ellebooggewrichten zijn groter dan de helft van de wreefhoogte. De staart is lang en reikt tot en onder de hak. De hoeven zijn sterk, van de zwarte rasvariant zijn ze zwart, die van de witte rasvariant zijn gelig als bijenwas tot donkerbruin.
Wol.
D e vacht bestaat uit onderwol en haar, de onderwol meet 16 tot 30 um (=micromillimeter) in doorsnee, de bovenvacht meet 40 tot 60 um. De lengte van de vacht na 1 jaar kan tot 30 à 35 cm bedragen, maar nooit korter dan 20 cm. De verhouding haar/wol is 66/33. Volwassen rammen en ooien leveren 4 à 5 kg resp. 2 à 3 kg gemengde wol, met een rendement van 60 à 70%.
Kleur.
E r is een witte rasvariant, licht bruin tot donkerbruin hoofd, hals en voorhand en een zwarte rasvariant, het gehele dier is zwart van hoeven tot horens. De lammeren van de witte rasvariant kunnen bij de geboorte hel geel tot donkerbruin gekleurd zijn. Het hoofd, de hals, poten en het voorste deel van de romp blijven licht tot donker bruin, alleen de vacht wordt tijdens de groei witter (helderder). De lammeren van de zwarte rasvariant hebben bij de geboorte een glanzend, zwart gekrulde vacht, deze glans gaat met de tijd verloren en door de zon treed er verkleuring op naar roodbruin, na jaren worden ze steeds grijzer.
Gewicht.
H et gemiddelde gewicht van de dieren in Hongarije is, die van een volwassen ooi in goede conditie 50 kg, die van een volwassen ram in volle ontwikkeling 70 kg.
Horens.
D eze zijn in V - vorm in de lengterichting op het hoofd geplaatst en moeten kurkentrekkerachtig zijn. Bij de ooien op volwassen leeftijd hebben zij een lengte van ongeveer 26 cm, bij de rammen ongeveer 51 cm. De afstand tussen de horenspitsen is bij de ooien ongeveer 41 cm, bij de rammen ongeveer 78 cm. Het aantal kurkentrekkerachtige windingen is bij de ooien minimaal 1,8 en bij de rammen 3.
Ongewenste eigenschappen zijn.
Vlekken op, of gevlekt hoofd of lichaam (bont).
Het niet krullen of golven van de vacht.
De vorm en of aanzet van de horens, sikkelvormig, lintwormvormig, wenteltrapvormig en het niet in V - vorm op het hoofd geplaatst zijn.
Afwijkingen aan het gebit, snoeksbek of varkensbek.
De vink (Fringilla coelebs ), ook wel boekvink , botvink of charlotte genoemd, is een zangvogel . In de lage landen is hij de bekendste en meest frequent voorkomende vinkachtige . Zijn zang, waarvan de laatste tonen de "vinkenslag" wordt genoemd, kent vele dialecten.
Veldkenmerken
Lengte ca. 15 cm. Poten bruin.
Volwassen exemplaar♂ (man) onderzijde wijnrood, buik wat lichter. Kruin en nek leiblauw, voorhoofd zwart. Rug donkerroodbruin. Vleugel met twee witte banden. Groenachtige stuit. Staart met witte rand.
In de trektijd kleine of grote groepen van soortgenoten, soms bestaande uit één sekse. Zeer vaak met verwante kepen . Ook met andere zaadeters als groenling en geelgors , verder met piepers en leeuweriken .
In de winter kunnen vinken zich op de voedertafel agressief gedragen t.o.v. andere bezoekers.
Vlucht
Wit schild en witte band op vleugel. Veel wit in staart. Golvende vlucht.
Lokroep
Een herhaald en helder pink , ook wiet en tsjwit . In vlucht en tijdens de trek een zacht tjuub-tjuub .
Zang
Heftig, melodieus "tsitsitsitsitsitsitsi-tjoe-ie-ò". De zang is te horen van februari tot in september. Het liedje duurt maximaal 5 seconden en wordt makkelijk 10 keer per minuut herhaald.
Vinkenzang wordt aangeleerd door vader of andere leermeester(s) . Een vink zingt meestal 2-3 verschillende liedjes in meerdere versies. Sommige botvinken leren de zang van andere vinkachtigen zoals de kanarie .
Middelhoge bomen in loof-, gemengde en naaldbossen, parklandschap, parken, tuinen, lanen; in halfopen cultuurlandschap en in steden. In streken met weinig oude bomen treffen we ook weinig vinken. In Nederland zijn dit de kleigebieden van Groningen, Friesland, Noord-Holland en de Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden.
Voedsel
Allerlei zaden, vooral oliehoudende; kiemend zaad, vruchten en bessen, knoppen, insecten. Jongen worden met insecten grootgebracht. In gevangenschap is dit vooral de buffaloworm .
Broedgegevens
De vink broedt van half april tot juli . Nesten van deze "randbroeder" vindt men op verschillende hoogtes aan de rand van een bos , open plek of weg. De broedduur bedraagt 12 - 15 dagen. Hoofdzakelijk broedt het ♀, dat soms door het ♂ gevoerd wordt, vanaf het laatste ei . Beide vogels verzorgen de jongen, die het nest na 13 14 dagen verlaten, waarna ze nog enige tijd gevoerd worden. Meestal één broedsel per jaar. Bigamie. Legsel: gewoonlijk 4 5 eieren, soms 6 of 7. Lichtblauwgroen tot roodbruin met donkerbruine vlekjes en streepjes, grijze ondervlekken. Gemiddeld 19 x 15 mm.
Zeer talrijke broedvogel in Nederland en België (60.000 90.000 broedparen volgens een schatting in 1979). Broedvogels hier zijn grotendeels standvogels.
Trek
De vink is een van de talrijkste trekvogels. Trekrichting is west tot zuidwest richting Europa, Noord-Afrika en het Midden-Oosten , met stuwing aan de kust. Om in Engeland , of Ierland te overwinteren steken ze de Noordzee rechtstreeks over of bij Cap Gris Nez .
Najaarstrek is van september tot december . Voorjaarstrek begint in februari en gaat door tot mei . Veel hangt af van de breedtegraad en het weer.
De vink is een dagtrekker, en vliegt vooral in de vroege ochtenduren. Sommige vinken zijn standvogels. Hun slag is anders dan bij trekkende soortgenoten en wordt "bogaardzang" of "Vlaamse zang" genoemd.
Vinkensport
De vinkenhouders/kwekers houden botvinken als volièrevogel. Ze noemen zich vinkeniers (naar analogie met valkeniers ) en hun hobby vinkenieren . Sommigen bezitten enkel vogels als zangvogel, anderen kweken ze ook effectief. Een beperkte groep neemt ook deel aan zangwedstrijden (vinkenzettingen)
Hoewel jacht en visvangst een adellijk voorrecht waren, werd in tijden van hongersnood elke vogel - zo ook de vederlichte botvink - gestroopt om te eten. Dit gebeurde het hele jaar en met alle mogelijke middelen (o.a. stroppen).
In 1595 wordt voor het eerst een zangwedstrijd voor botvinken beschreven. De vogels werden gevangen en als zangvogel gehouden door welgestelde burgers of toch hun personeel. Ze werden uitsluitend gevangen tijdens de trek. Een hele reeks technieken was gangbaar van mistnetten en slagnetten over inloopkooien tot lijmstokken.
In 1972 werd de vinkenvangst volledig afgeschaft. Dit zou gepaard gaan met een grote vangersbetoging te Brussel . 3 Jaar lang zouden er geen vinken meer worden gevangen. Maar omdat de kweek in gevangenschap onmogelijk aan de vraag kon voldoen, werd een overgangsregeling uitgewerkt.
In 1975 ontstond opnieuw een beperkte bevoorrading door erkende bevoorraders. De vogels kregen een bevoorradingsring en zoals afgesproken zou men het aantal beschikbare ringen elk jaar verminderen. Alleen een inloopkooitje voor maximaal 1 vogel werd als vangstmethode weerhouden.
Sinds 2003 worden er geen vinken meer bevoorraad. Een nieuwe liefhebber die botvinken wil bezitten, zal er een moeten kweken, kopen, krijgen of ruilen.
Vinken worden enkel nog gevangen om ze te ringen voor wetenschappelijk onderzoek naar verspreiding en trek. Daarna worden ze weer vrijgelaten.
Kweek
De kweek van botvinken is geen sinecure. Vooreerst moeten er succesvolle kweekkoppels worden samengesteld. Zonder eivoer, kalk, vitaminen en mineralen, gaan de wijfjes niet zomaar leggen. Zonder het juiste nestmateriaal, krijg je geen warme nestjes. De jongen eten zowat uitsluitend levende insecten. Daarnaast zijn ze niet speciaal lief voor elkaar en komt partnergeweld veelvuldig voor. Er moet dus geïnvesteerd in grote kweekvolières met meerdere compartimenten waar de nesten niet worden verstoord. Die installaties hebben een dubbele draadwand zodat roofvogels geen kans krijgen, een bodem die voorziet dat de eigen poep niet wordt opgegeten en zijn overdekt zodat er geen vreemde poep binnenkomt.
Vinkenzetten
Vooral in West-Vlaanderen, maar ook in de rest van België en delen van Nederland, Duitsland en Frankrijk worden zangwedstrijden met botvinken gehouden.
Hiertoe worden bepaalde driftige mannetjes opgekooid tussen april en augustus/september. Dit kan beslist niet elk jaar met dezelfde vogel of met alle mannetjes tegelijk, gezien het kweekseizoen tot juli/augustus loopt en de rui bij sommige vogels intreedt voor het einde van het speelseizoen.
Bij een vinkenzetting worden opgekooide vogels op een rij gezet en wordt het aantal gezongen liedjes gedurende een uur opgetekend. Hiermee showen de vinkeniers de vorm en drift van hun vogel.
De winnaar van een vinkenzetting, gaat steevast naar huis met een symbolische prijs (een krentenbrood, mandje bloemen, een beker).
Blinde vinken
De eerste vinkenzettingen in de 17e eeuw , vonden slechts eenmaal per jaar plaats. En hoewel weinig details werden opgetekend, wordt algemeen aangenomen dat het hier nog niet om verblinde vinken ging.
In de 18e en 19e eeuw echter waren zangwedstrijden voor "blinde vinken" de norm. Hierbij werden de oogleden aan elkaar geschroeid, een ingreep die overigens omkeerbaar was. Het idee dat een blinde zanger mooier zong, kwam waarschijnlijk voort uit de Halewijn legende.
Rond de eeuwwisseling groeide onder andere met de oprichting van de eerste natuurverenigingen door Jacobus Pieter Thijsse het besef dat dit barbaars was en de eerste vinkeniers keerden hun hobby de rug toe.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog stond het vinkenieren op het punt te verdwijnen en vanaf 1915 werd onder meer onder invloed van de oorlogsblinden voor het eerst gespeeld met ziende vinken in verblinde kooien. In 1921 zou uiteindelijk ook de wetgever het verblinden van vinken verbieden zodat het grootste deel van de 20e eeuw geen andere blinde vinken kende, dan de gehaktrol bij de slager.
Uitgegeven: 12 juli 2007 17:22 Laatst gewijzigd: 12 juli 2007 18:08
AMSTERDAM - De provincie Zuid-Holland heeft vandaag op vier plaatsen een zwemverbod ingesteld, omdatt daar grote concentraties giftige blauwalgen zijn. Het gaat om zwemlocaties in de gemeenten Zoetermeer, Voorschoten en Leidschendam-Voorburg.
Blauwalgen kunnen huidirritatie, maag- en darmklachten, hoofdpijn en koorts veroorzaken. De algen zitten momenteel in speelvijver Vlietlanden en het gelijknamige badstrand, beiden bij Leidschendam-Voorburg. ");
Surfstrand
Verder mag niet gezwommen worden bij surfstrand Vlietlanden bij Voorschoten en in speelvijver Noord-Aa bij Zoetermeer.
Eerder zijn vanwege blauwalg al zwemverboden afgekondigd voor de Sloterplas in Amsterdam en Zwemstrand Almere-Haven.
De castratie van honden zou wel eens tot de verleden tijd kunnen behoren. De contraceptiechip, die binnenkort in Engeland op de markt komt, maakt de voor de hond pijnlijke procedure overbodig. De chip blokkeert het mannelijke hormoon testosteron waardoor de hond geen sperma meer aanmaakt.
De chip is 12 mm bij 2 mm groot en wordt tussen de schouderbladen van de reu aangebracht. Na een half jaar kan de dierenarts een nieuwe chip bij de hond plaatsen, meldt de Daily Mail. Het anticonceptiemiddel is ontwikkeld door het Australische bedrijf Peptech, dat het middel met succes op 500 honden testte.
Het reukorgaan van de hond is vele malen beter dan dat van de mens. En deze eigenschap maakt het dier dan ook uitermate geschikt voor het opsporen van diverse zaken, van drugs bij grenscontroles tot aan lichamen onder ingestorte gebouwen. Nu blijkt er echter nog een toepassing van de neus van de hond te zijn.......
Met de steeds grotere kennis van diverse ziekteprocessen en de toenemende hoeveelheid aan (geslaagde) therapiën wordt het steeds belangrijker om zo snel mogelijk kanker bij mensen te detecteren zodat er zo snel mogelijk met de behandeling kan worden begonnen, immers hoe sneller je er bij bent hoe groter dan kans op (algehele) genezing.
In een experiment bleken getrainde honden aan de hand van de adem van patiënten te kunnen aangeven of ze wel of geen borst- of longkanker hadden
Onlangs werd ons gevraagd of in de zomer de vogels nog gevoerd mogen worden.
Het is beter van niet.
Het is natuurlijk heel leuk om de vogels druk bezig te zien, met het pikken van zaadjes en nootjes aan de mezenbollen, die wij in ons boompje langs het terras hebben hangen.
Toch doen wij dit alleen in de winter, omdat er dan minder voedsel te vinden is, maar vanaf dat de lente begint stoppen wij er mee, er is dan weer voldoende voedsel te vinden voor de vogels.
In de zomer leven de vogels van de insecten en bessen die in de tuin aanwezig zijn.
Vogels leven in de natuur en als het hen te makkelijk wordt gemaakt, doordat je ze in de zomer gaat voeren, dan worden ze te afhankelijk van de mensen.
In de winter kun je de vogels lokken door mezenbollen, pindazakjes of andere nootjes te hangen, of op een voederpaal wat zonnepitjes en broodkruimels strooien.
Zo zal je de vogels in de tuin houden, ook in de zomer en zullen zij hun dank tonen met hun wondermooi gezang.
Natuurlijk is er ook wel enig groen vereist in de tuin, zoals bomen, struiken en hagen, waar eventueel ook besjes aan komen.
Als de vogels voldoende groen om hun heen hebben en ook enkele dennen of coniferen die in de winter groen blijven, dan kunnen ze in de winter schuilen en ook een plekje vinden om een nestje te bouwen in het voorjaar.
Op de vraag of je in de zomer broodkruimels mag strooien, je kunt dat doen, zolang het niet teveel is, maar meestal komen daar alleen de mussen op af.
Een vogelbadje is ook leuk in de tuin, zo kun je de vogels van op een afstand opserveren, terwijl ze drinken en badderen.
Je kunt dan voor een bestaand vogelbadje kiezen eventueel op een paal, zodat ze niet te rap worden gesnapt door andere loslopende dieren in de tuin.
Maar je kunt ook zelf een vogelbadje in elkaar knutselen, in het zand, met een laagje beton en rond om stenen met daar omheen groen, zoals een lelie, varens en hosta.
Een vogel moet zich achter iets kunnen verschuilen, om eerst te zien of de kust veilig is, voordat hij een duik in het poeltje gaat nemen en heerlijk gaat badderen en drinken.
Op deze manier hebben de vogels in uw tuin een paradijsje en laten ze dat horen met hun prachtig gefluit, waar wij dan weer heerlijk van genieten.
Hernia: een bedreiging voor de gezondheid van uw hond
Ook honden kunnen last hebben van een hernia; katten ook van een navelhernia
Hernia: een bedreiging voor de gezondheid van uw hond
Of de aandoening aangeboren is of niet, een hernia is een bedreiging voor de gezondheid van uw viervoeter. De ernst en de behandeling van de hernia wordt onder meer bepaald door de plek waar die zich voordoet. Navelhernia Als uw hond een verdikking heeft ter hoogte van zijn navelbuik, dan heeft hij mogelijk last van navelhernia die meestal veroorzaakt wordt door een slechte sluiting van de spierwand op de plek waar de navelstreng doorheenging wanneer de hond nog in de buik van zijn moeder zit. Het gat in de spier kan buikvet doorlaten en soms ook darmen. Dat kan gevaarlijk zijn wanneer de darmen gekneld worden door de hernia. Als de opening niet groot is en alleen vet doorlaat, dan zal uw dierenarts u aanraden om geduldig te zijn tot wanneer de hond gesteriliseerd wordt. Tijdens die ingreep onder verdoving kan ook de opening hersteld worden. Navelhernia kan erfelijk zijn. Dat is bijvoorbeeld het geval bij Airedales, de Weimarse staande hond en pekineesjes.
Perineaal hernia De wanden van het rectum worden onder meer door bepaalde omliggende spieren op hun plaats gehouden. Wanneer de spieren niet meer werken zoals het hoort, komt het rectum scheef te zitten en kan het uitzetten en dat schade toebrengen aan buikvet, prostaat of blaas. Mannelijke honden die niet gesteriliseerd en 5 à 7 jaar oud zijn hebben een verhoogd risico op deze kwaal die gepaard gaat met een niet pijnlijke zwelling naast de anus, bij het perineum. Ook constipatie of fecale incontinentie kunnen optreden. De aandoening is gevaarlijk wanneer ook de blaas het slachtoffer wordt van de hernia. De hond kan dan niet meer plassen en alleen een chirurgische ingreep biedt verlichting.
Lieshernia of liesbreuk Een zachte en niet pijnlijke bult ter hoogte van de verbinding tussen de binnenkant van de dij en het abdomen kan gepaard gaan met organen die ingeklemd geraken via de liesringen, lichaamsopeningen die er ondermeer voor zorgen dat de testikels kunnen indalen en langs waarzowel bij vrouwtjes als bij mannetjes verschillende bloedvaten en ligamenten beschermd worden. Deze kwaal komt vaker boor bij volwassen, niet-gesteriliseerde vrouwtjes. Ze is minder frequent bij mannetjes bij wie de ziekte vaak aangeboren is, meer bepaald bij jonge Westies of pekineesjes jonger dan die maanden bij wie de testikels sowieso later indalen. Als de organen bij de hernia betrokken zijn, is een chirurgische ingreep noodzakelijk.
Middenrif hernia Deze aandoening is zelden aangeboren en meestal het gevolg van een trauma, een opening in het middenrif (het orgaan dat een belangrijke rol speelt bij de ademhaling en dat de thorax van het abdomen scheidt). Zo ontstaat het risico dat de darmen en soms ook de lever in de thorax belanden. Daardoor hebben de longen minder plaats en heeft de hond moeite met de ademhaling. De aandoening vereist een chirurgische ingreep. Wordt de hernia niet behandeld dan kan de ziekte dodelijk zijn.
De kippen test De Amerikaanse Rijks Luchtvaartsdienst heeft een apparaat ontwikkeld om de sterkte van cockpitramen te testen. De gebruiksaanwijzing: Stop een dode kip in het apparaat. Richt op een cockpitraam en vuur de kip af, ongeveer met de snelheid die een vliegtuig normaal gesproken vliegt. Als het raam tijdens de test niet breekt, zal het waarschijnlijk ook heel blijven bij een echte botsing tussen vogel en vliegtuig, is de redenatie.
De Britse Spoorwegen zagen wel wat in de machine om de ramen van hun nieuwe hoge snelheidstrein te testen. Ze leenden het apparaat van de Amerikanen, laadden een kip, stelden de machine in op de maximum snelheid die de locomotief kon bereiken en vuurden.
De kip ging dwars door het raam, vernielde de stoel van de machinist en liet een grote deuk achter in de achterwand van de cabine. De Engelsen waren "quite surprised" met het resultaat, dus ze vroegen de Amerikanen om de test te onderzoeken om te zien of ze alles wel correct hadden uitgevoerd.
De Amerikanen keken alles na en stelden de Britten voor om in het vervolg geen diepvrieskippen te gebruiken.
Waar of niet waar? Er zit een kern van waarheid in dit verhaal. Dode kippen worden in de luchtvaart inderdaad gebruikt om ramen en dergelijke te testen. Er is echter geen bewijs dat het incident bij British Rail werkelijk heeft plaatsgevonden.
SAMEN OP REIS Op reis vertrekken zonder je viervoetertje, die je zielsongelukkig nakijkt vanuit zijn hok in het dierenpension? Je kan hem evengoed meenemen. Want scheiden doet altijd een beetje lijden, langs beide zijden ! Steeds meer organisaties bieden hondvriendelijke formules aan in binnen- en buitenland, ook voor grotere kwispelaars! Bepaalde regels moeten in acht genomen worden, maar met een klein beetje voorbereiding wordt het beslist een fijne vakantie ! WELLES-NIETES Niet alle honden zijn geschikt om mee te nemen op reis. Temperament, ziekte of andere fysische beperkingen kunnen een struikelblok vormen. Bovendien zijn niet alle bestemmingen even interessant voor een hond. Té heet? Dan bieden voor- of naseizoen een oplossing. Als je veel zal bezoeken, dan laat je de hond beter thuis. Een hond wacht immers niet graag in een vreemde omgeving. Eens een middagje weg na een flinke wandeling vormt geen probleem. Viervoetertje zal dan een heerlijk dutje overwegen na zijn inspanning. Als het een actieve vakantie wordt, zorg er dan voor dat ook de hond in goede conditie is. Want als de hond niet gewend is aanzienlijke fysische inspanningen te leveren, dan dreigt hij net als een mens last te krijgen van blessures en spierpijn. Afhankelijk van de bestemming zal de dierenarts preventieve maatregelen adviseren tegen teken, muggen en zandvliegjes, die in warmere oorden infectieziekten kunnen overbrengen. Kijk alleszins ook op voorhand de voorwaarden van je reisverzekering na. Meestal zijn eventuele ziektekosten van je hond in het buitenland niet gedekt. Informeer ook wat de verzekeringsmaatschappij voorziet in het geval van een ongeluk met je hond. Altijd handig als je hond toevallig iets beschadigt, zn tanden zet in iemands zorgvuldig gekweekte sierkippen, of andere vervelende omstandigheden. GRENZELOOS Wie met zn hond naar het buitenland wil, moet weliswaar rekening houden met enkele praktische zaken. Zo dient Bobby sinds 2004 over zn eigen Europese paspoort te beschikken en moet hij gechipt of getatoeëerd zijn. Deze Europese regelgeving geldt binnen gans de Europese Unie. Voor landen als Zweden, Ierland en het Verenigd Koninkrijk gelden tot 2008 specifieke, strengere regels. Reis je naar een land dat geen lid is van de unie, dan is een speciaal certificaat vereist dat eveneens door de DA wordt afgeleverd. Vergeet hem vooral ook niet de vereisten per land te vragen. Sommige landen, waaronder Duitsland, Italië en Spanje, hanteren immers speciale regels voor het vervoer van honden in autos. Dat gaat van het vastleggen aan een veiligheidsriem tot een veiligheidsnet en zelfs een muilkorf. AUTO, SPOOR, AUTOCAR EN VLIEGTUIG Wie naar de zon trekt, weet dat de hond het warm zal krijgen. Het dier kan zn warmte enkel kwijt door te hijgen en ontlaadt ook een beetje warmte via de voetzolen, maar dat volstaat niet. Beschikt je auto over airco, maak daar dan zeker gebruik van. Is dat niet het geval, dan kan een vriesbot of een body cooler uitkomst brengen. Een vriesbot is een speciaal bot dat vooraleer te vertrekken gevuld wordt met water of bouillon, en in de diepvries wordt gelegd. Door te likken aan de minigaatjes in dit hondenijsje krijgt de hond tijdens de rit vocht binnen. Een body cooler is een mat die voor het vertrek wordt natgemaakt met koud water. Zelfs als hij is opgedroogd, houdt de mat de koelte nog 2 dagen vast. Laat je hond niet uit het raam hangen en wind happen. Ooginfecties en oorontstekingen worden zo snel opgelopen en kunnen een vakantie verknallen. Stop iedere 2 à 3 uur. Houd je hond aan de riem op stopplaatsen langs de weg. Zo vermijd je dat hij ervandoor gaat, bedorven etensresten of rattenverdelgingsmiddelen (Frankrijk, Italië, Oostenrijk!) eet. Laat je hond nooit achter in de auto. De NMBS staat toe dat huisdieren meereizen per spoor. Dat kan zelfs gratis, als het huisdier in een mand of kooi past. De maximum toegelaten afmetingen zijn 55 cm lang, 30 cm hoog en 30 cm breed. Past je hond daar niet in, dan moet hij meereizen aan de leiband én dan moet het baasje hem een treinticket kopen. Zowel in eerste als tweede klas wordt per traject een korting toegekend. Meer zelfs, als je hond regelmatig per spoor reist, dan kan je hem een tienrittenkaart aanschaffen. De hond mag alleszins geen zitplaats van een reiziger innemen Reizen per autocar is een ander paar mouwen. Niet alle maatschappijen hebben eenzelfde huisdierenbeleid. Sommigen laten bij beperkte reistrajecten kleinere honden toe, maar bij rondreizen en langere trips vang je doorgaans bot. Om te reizen per vliegtuig moet je wel met enkele dingen rekening houden. Zo moet de hond fit genoeg zijn voor een vliegreis. Stompneuzige honden vliegen beter niet. Op grote hoogte kunnen zij last krijgen van ademhalingsmoeilijkheden door de ijle lucht. Er wordt ook geopteerd voor korte en directe vluchten. Vroege of laten vlucht is het handigst, want dat is er minder drukte. En tot slot : Even snuisteren op volgende websites, altijd handig voor een paar tips : www.hotdogholidays.com www.mobielehonden.be www.dogsincluded.be www.hondenvakantie.nl www.bongo.be
Let op, dit is een broodje-aap (een voor waar verteld - twijfelachtig - verhaal) met een belangrijk besluit op het einde :
De opvliegende kat Een bejaarde vrouw is van plan met het vliegtuig op vakantie te gaan. Ze wil haar Siamese kat ook meenemen. Wanneer ze een paar dagen voor vertrek bij haar huisarts is, vraagt ze de dokter of hij misschien een middeltje weet om haar kat rustig te houden tijdens de reis.
De huisarts, niet echt thuis in de diergeneeskunde, denkt even na en zegt dan dat het geen kwaad kan om het dier ongeveer een uur voor vertrek een half aspirientje te geven. "Dat werkt bij mensen ook prima om wat rustiger te worden."
Na een paar dagen komt de dokter toevallig een dierenarts tegen. De huisarts grapt dat hij tegenwoordig ook geneesmiddelen voorschrijft voor dieren en vertelt over het voorval.
De dierenarts reageert onthutst. "Dat meen je toch niet echt he? Aspirine heeft op katten een tegenovergesteld effect. In plaats van rustig worden, zal hij de tent afbreken."
Na een paar weken komt de bejaarde vrouw weer op het spreekuur bij de huisarts. Nog voor de huisarts zijn verontschuldigingen kan aanbieden, zegt de bejaarde dame:
"Dokter, ik heb uw advies opgevolgd en ik ben zo blij dat ik mijn kat een pilletje heb gegeven. Hij was nu al amper te houden. Ik moet er niet aan denken hoe hij zich gedragen zou hebben als hij geen rustgevend pilletje had gekregen."
Waar of niet waar? Van broodje aap-verhalen wordt vaak gezegd dat ze een morele waarschuwing in zich meedragen. Hoewel bovenstaand verhaal hoogstwaarschijnlijk niet waar is, zit er een belangrijke boodschap in die wel op feiten berust: lang niet alle medicijnen die goed zijn voor mensen, zijn ook goed voor dieren.
Rayshun McDowell, een 5-jarig jongetje uit North-Carolina (VS) heeft een hondsdolle vos overmeesterd, omdat hij zijn broertje wilde beshermen.
De dappere kleuter greep de vos in de nek en drukte hem tegen de grond. Hoewel de vos flink van zich afbeet wist de jongen hem in zijn houdgreep te houden tot zijn vader ter hulp kwam.
Rayshun is behandeld voor hondsdolheid en stelt het uitstekend.
mailgroep huisdieren
Hier krijg je een heleboel tips wanneer je huisdier ziek is !! heb je zelf ideetjes kun je die ons altijd via email versturen.
Wat zijn anaalklieren en hun functie. 
Gradaties in de aandoening: 
Een Chinese man heeft een hond doodgebeten, om zijn eigen puppy te redden. 
Het 
De dierenarts reageert onthutst. "Dat meen je toch niet echt he? Aspirine heeft op katten een tegenovergesteld effect. In plaats van rustig worden, zal hij de tent afbreken."
