Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
21-09-2007
'Kerkuilen zie je niet vaak' (Ereli)
'Kerkuilen zie je niet vaak'
door Marleen van Merode
Vrijdag 21 september 2007 - In deze aflevering vertelt Martin Schuurmans (48) uit Oud Gastel over zijn kerkuilen. Hoe is het allemaal begonnen?
"Ik heb altijd al een zwak gehad voor roofvogels; ik vind het ontzettend mooie beesten. Toen ik 18 jaar was, had ik thuis een torenvalk, die ik heb grootgebracht. Ik heb nu ook een aantal valken zitten en ook mijn zoon was altijd al gek van roofvogels. Hij wilde graag uilen en via internet zijn wij bij onze kerkuilen terechtgekomen. Een man in Limburg had er zes uilen en we hebben ze allemaal gekocht. Uit een DNA-test, want zo gaat dat bij kerkuilen, bleken het twee vrouwtjes (wijfjes) en vier mannetjes (tarzels) te zijn. Er zijn twee koppeltjes ontstaan en de twee mannetjes die overbleven, heb ik verkocht. De wijfjes legden eieren en zodoende hebben we nu drie jonge uiltjes zitten."
Zijn het gevaarlijke dieren?
"Nee, absoluut niet. Je kunt ze alleen beter niet zonder handschoenen pakken, want dan liggen je handen open. Ze hebben erg scherpe nagels, die behoorlijke krassen kunnen achterlaten."
Wat krijgen ze te eten?
"Ze krijgen kippenkuikens, muizen en vitaminepreparaten, omdat er in diepvrieskuikens weinig vitamines zitten. Iedere vogel eet per dag zo'n twee kuikens."
Bent u veel bezig met het onderhoud?
"In principe is het niet veel werk. De ruimte is dan wel dertig vierkante meter groot, maar over de hele vloer ligt papier. Dat wordt één keer in de twee weken opgeruimd. Als het buitenverblijf klaar is, gaan ze net als de valken naar buiten. Regelmatig vinden we tijdens het schoonmaken braakballen. Die verkopen we aan scholen, want zij gebruiken die graag voor de biologielessen. Mijn zoon zorgt overigens voor het grootste deel voor de voeding van de beesten en ook is hij verantwoordelijk voor het schoonmaken."
Wat vinden andere mensen van de dieren?
"Mensen reageren altijd heel positief en leuk. Ze vinden het ontzettend mooie dieren. Ik denk dat het komt, omdat je kerkuilen niet vaak ziet."
Wij als mens kunnen op een paar manieren communiceren met onze hond.
1. Simpelweg door 'mijn wil is wet en je doet wat ik wil, anders...' Vaak krijg je dan wel een hond die naar je luistert en heel onderdanig doet wat jij van hem vraagt maar de kans op problemen vergroot aanzienlijk.
2. Je laat de hond zijn gang gaan. Zolang je hem niet onder druk zet, heb je geen last van hem. De hond is dan de baas is huis. Wat als er echt iets gebeurd wat hem niet zint?
2. Je kan ook door te leren wat de taal van de honden is gehoorzaamheid bereiken, je hond begrijpt wat je van hem vraagt en doet dit met plezier. Hierdoor voorkom je heel wat misverstanden en problemen. Je hebt echt een relatie met je hond.
Nee, dit is geen wijzend vingertje naar iedereen die het beste voor heeft met zijn hond maar het net anders doet. Wat het doel ook is van jou met je hond, je kan daar nog steeds naar streven. Alleen kan het in veel gevallen vaak een stuk makkelijker. Je hond begrijpt je gewoon beter... (Hondentips.com)
Voorkom misverstanden en problemen door de lichaamstaal van je hond te begrijpen! (Martina1)
Voorkom misverstanden en problemen door de lichaamstaal van je hond te begrijpen!
'Mijn eigen hond is een van de beste leermeesters die ik ooit heb gehad...via het gedrag en activiteiten ga je beter begrijpen wat hij zegt tegen andere honden en dus ook tegen ons'.
(uitspraak: Dr. Bruce Fogle bekend om zijn onderzoek naar de gezondheid en het gedrag van dieren)
De hond is uitgevonden door de mens, de eerste honden waren wolven die zich bij de mens voegden. Deze 'honden' pasten zich aan in elke wisselende omstandigheid waarin zij de mens volgden. De hond paste zich zo goed aan dat je allerlei variaties kreeg. Met hulp van de mens werd op eigenschappen, karakter en uiterlijk geselecteerd bij het fokken waardoor er uiteindelijk ruim vierhonderd erkende rassen bestaan!
Dat dit geen fabeltje is bewijst het genetische materiaal van onze moderne hond, oftewel hun mitochondriaal DNA dat ze delen met wolven. Dit terwijl dat van andere hondachtigen, zoals jakhalzen en coyotes, heel anders is.
Sommige mensen noemen dit de evolutie van de hond maar ik zie het persoonlijk als een variatie van de wolf. Want als iets evolueert dan wil dat toch zeggen dat het vooruit gaat of verbetert, ontwikkelt en dat het eerste dan 'minderwaardig' zou zijn. Dat durf je van een wolf toch niet te beweren. Toch?
Maar wat we eigenlijk duidelijk willen maken is dat het gedrag van deze wolfachtige erg beïnvloed werd door de mens. De hond paste zich aan de mens aan en onderwierp zich. De mens kreeg er een hele trouwe huisgenoot bij.
Maar dat jouw hond zo goed kan denken en communiceren met mensen heeft ook veel te maken met de eigenschappen die hij van deze wolf meekreeg!
Want als je, zoals Dr. Bruce in het begin van dit verslag schreef, gaat letten op het gedrag en de lichaamstaal bij honden onderling ga je merken dat er hier veel meer aan de hand is dan wat kwispelen met de staart of wat speels gedrag. Honden communiceren met elkaar.( Hondentips.com)
De Cochin is een zwaar kippenras dat oorspronkelijk uit China komt. De oorspronkelijke Cochin leek echter nauwelijks op het huidige type. Europese en Amerikaanse fokkers hebben door middel van selectieve fok de hedendaagse Cochin gevormd.
De Cochin is een van de grootste en zwaarste rassen. De hennen worden gemiddeld 4000 gram, hanen 5250 gram. De dieren hebben veel ronde vormen en zijn breed gebouwd. Opvallend is de grote hoeveelheid veren. Het ras wordt gefokt in zwart, blauw, wit, buff, zwartbont, koekoek en meerzomig patrijs.
Cochins zijn rustige kippen die nauwelijks vliegen. Mede daardoor zijn ze populaire hobbykippen. De eierproductie ligt rond 170 eieren per jaar.
De walvishaai (Rhincodon typus ) is de grootste vis (en daarmee ook de grootste kraakbeenvis en tevens de grootste haai ). In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, is de walvishaai geen walvis . Walvishaaien vormen een bedreigde diersoort. Niettemin wordt er in ontwikkelingslanden nog wel op gevist. De soort geldt als een van de grootste mysteries in de biologie en is onderwerp van veel wetenschappelijk onderzoek.
De gemiddelde walvishaai meet 8 m, maar hij kan ongeveer 15 m lang worden, of misschien nog wel langer. In dat geval weegt hij 15 ton. Vrouwtjes zijn gemiddeld groter dan mannetjes .
De walvishaai heeft een uniek uiterlijk. Zijn kop is breed en plat. De bek bevindt zich vooraan, niet onderaan de kop zoals bij veel andere haaien, en is net zo breed. Hij bevat 300 rijen kleine tanden , in totaal zo'n 3000. Deze lijken echter geen functie te hebben (zie onder).
Opvallend zijn de drie groeven die aan beide zijden langs een groot deel van het lichaam lopen. Aan de bovenkant is de walvishaai grijs van kleur met grote witte tot lichtgele stippen en horizontale en verticale strepen. De onderzijde van het lichaam is wit. De walvishaai heeft aan elke kant vijf kieuwopeningen . De huid is tot 10 cm dik.
Walvishaaien komen in alle wereldzeeën voor in het gebied tussen 30-40 graden noorderbreedte en 30-40 zuiderbreedte , maar in de oostelijke Atlantische Oceaan slechts tot de Kaapverdische Eilanden . In de Middellandse Zee vindt men ze ook niet. Er wordt vermoed dat ze migreren, maar daarover bestaat nog erg veel onduidelijkheid. Er zijn maar weinig plekken ter wereld waar ze met regelmaat komen. Eén daarvan is Ningaloo Reef in West-Australië . Vele walvishaaien verblijven daar elk jaar rond maart, de tijd dat er erg veel voedsel is. Een andere locatie waar ze met regelmaat verschijnen is het water voor de kust van Donsol in de Filipijnse provincie Sorsogon . Op deze en andere plekken is er veel belangstelling van toeristen voor ze. Er zijn vaak strikte regels ten aanzien van de benadering van walvishaaien.
Walvishaaien zijn voor mensen ongevaarlijk, met dien verstande dat er wel duikers gewond zijn geraakt die niet oppasten voor de gigantische staart.
Walvishaai
Vergelijking tussen walvishaai en mens
Walvishaaien worden zowel in de open oceaan als nabij de kust aangetroffen. Soms worden ze zelfs in lagunes gezien. Ze zwemmen vaak vlak onder de waterspiegel en lijken water te prefereren dat een oppervlaktetemperatuur heeft van tussen de 21 en 25 graden met daarbij een opwaartse stroom van kouder water, van zo'n 17 graden. Vergeleken met andere haaien zwemmen ze erg langzaam, niet sneller dan ongeveer 5 km per uur. Hierbij bewegen ze hun hele lichaam heen en weer, niet slechts hun staart zoals veel andere haaien doen.
Geschat wordt dat walvishaaien tussen de 100 en 150 jaar oud kunnen worden. Pas rond hun dertigste zijn ze geslachtsrijp, wat naast hun geringe snelheid een belangrijke oorzaak is van het feit dat ze met uitsterven bedreigd worden. Lang werd aangenomen dat ze eieren leggen. In 1953 werd in de Golf van Mexico een walvishaai-ei gevonden met een lengte van 36 cm, vermoedelijk het grootste ei ter wereld. Recenter is echter duidelijk geworden dat de eieren al in het moederlichaam uitkomen, met andere woorden, dat walvishaaien eierlevendbarend zijn. Dat zou betekenen dat het gevonden ei geaborteerd moet zijn geweest. Er kunnen honderden jongen per keer geboren worden. Deze zijn zo'n 40 - 60 cm lang. Zoals alle haaien zorgen walvishaaien na de geboorte niet voor hun jongen.
De walvishaai voedt zich door met zijn bek open te zwemmen en na de bek weer gesloten te hebben het water te filteren met speciale structuren bij zijn kieuwen. Hierin blijven plankton , krill , kleine vissen en pijlinktvissen hangen. Het zeewater verlaat het lichaam weer door de kieuwen. De walvishaai kan per uur ongeveer 6000 liter water verwerken. Het schijnt dat walvishaaien soms ook op een stofzuiger-achtige manier eten, waarbij ze ook wel verticaal in het water hangen.
Volwassen walvishaaien hebben weinig natuurlijke vijanden, maar ze vallen soms ten prooi aan orka's .
Sociale wespen bestaan uit een volk met meestal één koningin en een aantal werksters. Een volk leeft maar één jaar en sterft aan het begin van de winter zodra het gaat vriezen. Aan het eind van de zomer, in augustus of september, worden er uit enkele tientallen bevruchte eitjes koninginnen en uit onbevruchte eitjes mannetjes geboren. De koninginnelarven krijgen speciaal hormoonrijk voedsel waardoor uit gewoon bevruchte eitjes koninginnen ontstaan.Dit hormoon wordt door speciale klieren in de kop van de werksters gemaakt. De mannetjes zijn 15 mm lang en hebben langere antennes dan de werksters. Ze sterven vrijwel direct na de paring. Na paring met meerdere mannetjes overwinteren de jonge koninginnen in scheuren, vermolmd hout, onder de schors van een boom, onder mos of op andere beschutte plaatsen, zoals in schuren, muurholten, spouwmuren of onder een dak. De koningin kan in haar winterslaap probleemloos bevriezen en ontwaakt pas als zij boven een bepaalde temperatuur komt die pas in het voorjaar wordt bereikt. In het voorjaar bouwt de jonge koningin een nieuw nest. De tamelijk grote wespen (20 mm) die in het vroege voorjaar te zien zijn, zijn dus altijd de jonge koninginnen. Deze koninginnen voeden zich in het begin met nectar, en stuifmeel en indien aanwezig ook honingdauw . Ze bouwt de eerst vijf tot tien cellen zelf en legt daar een bevrucht eitje in. Het sperma dat nodig is voor de bevruchting heeft de jonge koningin vanaf de paring in een aparte opslagplaats meegedragen.De angel en gifblaas hebben plaats gemaakt voor legboor en ei opslag dit is ook de reden dat een koningin geen mogelijkheid heeft tot steken.
Na 7-10 dagen komt de pootloze larve uit het eitje. De larve groeit 1-2 weken en gaat zich dan verpoppen. Vóór het verpoppen spint de larve een papierachtig deksel over de opening van de cel. In deze fase hopen de uitwerpselen zich op in het achterste gedeelte van de darm, die leeggemaakt wordt in de oude larvehuid, als de larve verandert in een zachte witte pop. Na 1-2 weken komt uit de pop de volwassen wesp. De jonge larven worden gevoed met dierlijke prooien, die door de koningin fijngekauwd worden en tot balletjes worden gemaakt. Hieruit komen ongeveer een maand na de bouw van het nest de eerste werksters, die voedsel gaan zoeken en het nest verder uitbouwen. De werksters zijn 10-15 mm lang. De koningin verlaat nu het nest niet meer en legt alleen nog maar eitjes. ( WIKEPEDIA)
Soms komt het voor dat de hele oogbol uit de oogkas stulpt. Met name bij honden- en kattenrassen met korte snuiten komt dit nogal eens voor (o.a. pekinees). Zo'n oogluxatie of oogprolaps kan ontstaan door een ongeval of tijdens een gevecht, maar ook door opwinding of te strak aan het nekvel pakken.
Spoedhulp : - Het oog niet zelf proberen terug te duwen, - hou het oog vochtig en schoon, en voorkom beschadiging, - bescherm het oog met een steriel gaasje of schone doek, gedrenkt in olijfolie, contactlensvloeistof of eventueel schoon water (ieder kwartier opnieuw bevochtigen), - eventueel een licht verband aanleggen, - het dier zo snel mogelijk naar de dierenarts (laten) vervoeren
Wat te doen bij epilepsie ? Een toeval is een plotseling optredend, maar tijdelijk bewustzijnsverlies, gepaard gaande met hevige onwillekeurige samentrekkingen van de skeletspieren. Meestal speekselt het dier overvloedig en laat het de urine lopen. Het is meestal van beperkte duur (zelden langer dan een minuut) , maar kan soms zelfs uren duren.
Oorzaak - Infectieziekten, - tumoren van de hersenen, - ernstige verwondingen aan de kop (bv na auto-ongeval), - diverse andere onbekende oorzaken.
Eerste hulp - Zorg dat het dier zich tijdens de aanval niet kan verwonden, - probeer het dier lichtjes in bedwang te houden (bv met een deken), - als dit niet lukt, verwijder dan alles in de omgeving waaraan het dier zich zou kunnen kwetsen. - Omdat ook de kaakspieren zich bij een aanval krachtig samentrekken, zal het dier bijten op alles wat in zijn bek komt, pas dus op uw vingers en probeer beschadiging van de tong te voorkomen. - Gebruik géén muilkorf en stop niéts tussen de tanden! - Beperk prikkels van buitenaf (lawaai, fel licht, onverwachte bewegingen). - Noteer zoveel mogelijk alles wat er tijdens een aanval waargenomen wordt (duur, tijdstip en gedrag vóór en na de aanval). - Het dier zo snel mogelijk naar de dierenarts vervoeren indien er nog geen behandeling ingesteld werd.
mailgroep huisdieren
zijn 3de verjaardag
close up van mol
olifantenfamilie
moederhen
dumbo aan het drinken
