Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
30-06-2007
Kanaries (Martina1)
Kweek :
Kanaries kunnen uitstekend in kweekkooien binnenshuis voor nageslacht zorgen. Een kweekkooi voor een gemiddelde kanarie heeft een lengte van ongeveer 35 tot 40 centimeter, bij een hoogte en een breedte van 30 centimeter. Zo'n kooi kan gedurende de kweekperiode uitstekend huisvesting bieden aan een koppel. De dieren geven de voorkeur aan een open nestgelegenheid, zoals een korfje, een halfopen nestkastje of een open traliekastje. Het nest wordt gebouwd met onder meer kortgeknipte en gekookte stukjes sisaltouw. Er worden gemiddeld 4 tot 5 eitjes gelegd, die een lichtgroene kleur hebben met donkere spikkeltjes. Het vrouwtje bebroedt de eitjes gedurende 13 tot 14 dagen. De pas uitgekomen jongen krijgen van hu ouders niet alleen zaden te eten, maar ook eivoer. Het is van het grootste belang dat er steeds voldoende goed eivoer aanwezig is, aangezien de jongen beslist dierlijke eiwitten nodig hebben om in leven te blijven. Als de jongen ongeveer 14 dagen zijn vliegen ze uit. Ze kunnen dan nog niet helemaal voor zichzelf zorgen en worden nog enige tijd in afnemende mate door het mannetje gevoerd. Een goed kweekstel dat in goed conditie is, kan meerdere legsels per jaar grootbrengen.
MAASTRICHT - Mus, spreeuw en merel. Dat zijn de vogels waarmee we in ons land opgegroeid zijn. Maar enkele decennia van milde winters en soms zelfs tropische zomers lijken van de provincie Limburg steeds vaker een pleisterplaats voor exotische vogels te maken.
Directeur Fokeline Dingemans van het Natuurhistorisch Museum in Maastricht durft wel te spreken van een trend. "De klimaatveranderingen in ons deel van Europa dragen ertoe bij dat we meer uitheemse vogels zien in Limburg. De bijeneter is een goed voorbeeld. Die broedt hier tegenwoordig zelfs, terwijl hij normaal in Italië en Spanje thuis is. Verder zie je zilverreigers en zelfs ibissen."
Met nieuwe soorten komen ook vragen over het gedrag en zelfs het gevaar van sommige soorten naar voren. En indianenverhalen. "Ik heb horen vertellen dat een vale gier in tien minuten een peuter kan verslinden. Dat lijkt me overdreven. Ik denk dat daar wel een aantal gieren voor nodig is."
Volgens Dingemans spelen in Midden-Limburg de Maas en grindgaten een cruciale rol voor migrerende vogels. "Ze oriënteren zich wellicht op de Maas. Trekvogels vliegen vaak langs rivieren."
Ran Schols, lid van het Natuurhistorisch Genootschap en coauteur van het boek Avifauna in Limburg over vogelsoorten in onze provincie, bestrijdt de visie van Dingemans.
"Het is een wijd verbreid misverstand dat trekvogels zich oriënteren op rivieren. Daar vliegen ze simpelweg te hoog voor. De stelling dat steeds meer vreemde soorten uit zuidelijker gebieden hier in Limburg, en zelfs noordelijker in ons land, worden gezien, durf ik wel deels te onderschrijven. Niet helemaal, want je moet niet vergeten dat het aantal waarnemers groeit en daardoor ook het aantal waarnemingen. Vervolgens is een melding zo gemaakt, want tegenwoordig zit iedereen op internet en kan dankzij de digitale camera zelfs snel foto's leveren."
Een melding op een drukbezochte site als www.waarneming.nl onderbouwt de woorden van Schols. "Na de melding in Montfort is al snel een groep van 23 vale gieren gezien boven Maastricht."
Schols spreekt dan ook van een trend die de afgelopen twintig jaar is ingezet. "Tien jaar warme zomers heeft een nieuw beeld te zien gegeven. Niet alleen zilverreigers, slangenarenden en bijeneters zijn hier vaker gezien; ze broeden hier in sommige gevallen zelfs."
Ook voor Schols is het een sport om exoten op de gevoelige plaat vast te leggen.
"Ik heb de opheusspotvogel gefotografeerd in de Oostvaardersplassen bij Lelystad, de slangenarend in het Arcense natuurgebied De Hamert en de zwarte wouw in Stevensweert. Die laatste heeft daar zelfs al geprobeerd te broeden. Dat is jammer genoeg mislukt, maar wie weet
Er is lang over gediscussieerd, maar inmiddels staat vast dat olifanten daadwerkelijk kunnen rennen. Ze doen dat alleen in een laag tempo.
Wat voor mensen een stevige looppas is, geldt bij de olifant al als rennen. Bij een tempo van 8 kilometer per uur verandert de olifant van pas, zo ontdekte de wetenschapper John Hutchinson die enkele olifanten met behulp van bewegingsapparatuur onderzocht.
Topsnelheid Bij 8 kilometer per uur laat de olifant zijn achterpoten omhoogveren en verandert daarmee zijn loopbeweging aanzienlijk, zo ondervond de Britse onderzoeker. De topsnelheid van de olifanten die in de Engelse dierenparken werden bestudeerd lag niet hoger dan 12,6 kilometer per uur, maar dat kan aan hun conditie hebben gelegen, want de Thaise olifanten die Hutchinson onderzocht haalden een tempo van 24 kilometer per uur.
Olifanten houden altijd minimaal een been aan de grond en volgens de menselijke maat geldt dat niet als rennen. De onderzoekers hanteren echter een andere definitie voor dieren die hun poten heel anders gebruiken als ze rennen dan wanneer ze lopen.
Lopend fungeren de poten als palen, rennend werken de poten als een veer, aldus Hutchinson. De wetenschapper gaat in een vervolgonderzoek bekijken of de olifant wellicht meer dan twee looppassen heeft.
Mensen lijken meer dan ze vermoeden op chimpansees.
Onbaatzuchtig handelen tegenover anderen, werd lange tijd beschouwd als een van de eigenschappen die ons uniek maken. Maar nieuw onderzoek dat de Sunday Times kon inkijken, maakt duidelijk dat ook onze neven de chimpansees vaak blijk geven van zulk altruïsme.
Vitaal Altruïsme wordt door antropologen beschouwd als een vitaal onderdeel voor het in stand houden van de complexe sociale groepen waarin mensen leven. Volgens de meeste wetenschappers ontstond die eigenschap pas nadat de moderne mens zich zo'n 6 miljoen jaar geleden afscheidde van de evolutionaire tak waartoe de chimpansee behoort - hoewel de Nederlandse ethnograaf Frans de Waal al meer dan tien jaar geleden vaststelde dat er ook op dat punt raakvlakken zijn tussen mens en mensaap.
Behulpzaam Nu hebben vorsers aan het Max Planck-instituut in Berlijn in Oeganda een groep van 36 chimpansees bestudeerd en kwamen ze tot de conclusie dat ook die dieren in staat zijn tot spontane, onbaatzuchtige daden om anderen te helpen en dat dit ook bij hen genetisch lijkt te zijn vastgelegd. Zo hielpen de apen mensen die tevergeefs probeerden een stok te pakken die binnen het territorium van de chimps maar buiten hun eigen bereik lag, door die naar de mens toe te duwen. En dit zonder dat ze vooraf contact met die mensen hadden gehad, of een beloning konden verwachten voor die hulp. Ook toen de stok niet simpelweg op de grond werd gelegd, maar de aap bijna twee meter moest klimmen om hem te kunnen pakken, bood hij hulp. Bij een derde experiment bleek dat de chimpansees ook elkaar hielpen in lastige situaties, zonder daar zelf beter van te worden - of dat te verwachten.
Overeenkomsten "We dachten dat wij heel sterk verschilden van andere dieren, met inbegrip van primaten", aldus onderzoeker Felix Warneken, "maar dat bleek niet zo te zijn. Duidelijk is nu dat ook de voorvader van de huidige mens beschikte over in elk geval een vorm van altruïsme". (belga/hln)
Hyenas worden meestal niet beschouwd als knuffeldieren. Daar trekt deze Syrische vrouw zich echter niets van aan: zij neemt haar twee hyenas gewoon op haar schoot en speelt ermee alsof het kittens betrof.
Faten Shwaykan is wel het een en anders gewend, want haar man jaagt op gevaarlijke dieren en neemt de levende buit mee naar huis waar ze op de boerderij gehouden worden. Hyenas zijn aaseters en jagen niet op levend voedsel. Het bericht stond in de Nederlandse krant De Telegraaf. (hln)
Dat honden mensen imiteren was al bekend. Maar dat ze afhankelijk van de situatie beslissen of ze het gedrag overnemen was nieuw.
Liever de muil Onderzoekers aan de universiteit van Wenen ontdekten dat honden bepaald gedrag enkel overnamen als ze zagen dat er een keuze was. Honden gebruiken het liefst hun muil om iets te verkrijgen. Dat bleek ook uit de controlegroep waarbij 85 procent van de honden met hun muil probeerde een snoepje te krijgen door op een houten plankje te duwen. Als ze zagen dat het ook met hun voorpoot kon, zouden ze hun gedrag dan veranderen?
Met de poot De onderzoekers trainden de hond Guinness haar poot te gebruiken om het snoepje te krijgen door op het houten plankje te duwen. De groep honden die haar dat zagen doen mét een bal in haar muil, namen het gedrag slechts in 20 procent van de gevallen over. Bij de groep honden die Guinness het plankje zagen bedienen terwijl ze niets in haar muil had, steeg het aantal imitators tot 83 procent.
Baby's De onderzoekers baseerden zich voor de experimenten op babys van 14 maand. Zij zullen het lichtknopje enkel met hun hoofd bedienen als ze hebben gezien dat hun moeders het ook doen zonder iets in hun handen. Als mama de wasmand vastheeft en het gedrag stelt, nemen de babys het gedrag niet over. De verklaring is wellicht dat de babys denken dat het gedrag gesteld werd omdat er geen andere keuze was, de handen waren immers niet vrij.
Geen blind gekopieer De onderzoekers zijn in de wolken. Of ze gedrag overnemen is duidelijk afhankelijk van de situatie. Ze nemen het dus niet zomaar blind over, ze denken er echt wel over na, zegt Zsofia Viranyi van de Universiteit in Boedapest, die meehiel op het experiment op poten te zetten. De resultaten werden gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Current Biology. (hln)
Vijftig jaar lang leefde het gezin Carlton in vrede met Tommy, de huisschildpad. Tot op een dag bleek dat Tommy eigenlijk een meisje was. Het ware geslacht van de schildpad kwam naar boven toen ze voor de ogen van haar bejaarde eigenaar, Peter Carlton (70) eieren legde.
Zes eieren Ik ging Tommy halen om de nacht binnen door te brengen toen ik iets wit in het gras zag liggen. Wat dichterbij zag ik dat het eieren waren. De link met Tommy was nog niet gelegd want Peter nam de schildpad gewoon mee naar binnen.
We waren nog niet aan haar nachtverblijf toen ze nog eens zes eieren legde waar ik bijstond! Peter was niet de enige ongelovige Thomas in de familie. Vrouw Mary wilde het niet geloven tot ze het met haar eigen ogen had gezien.
25 jaar eenzaamheid Tommy werd in 1957 gekocht in een dierenwinkel. Hoewel nooit officieel werd bevestigd dat Tommy een mannetje was, werd dat door de hele familie algemeen aangenomen. Over de jaren had de familie nog enkele schildpadden, maar de laatste 25 jaar heeft Tommy de tuin voor zichzelf.
Kippen Toch hebben schildpadden geen mannetjes nodig om eieren te leggen. Net als kippen kunnen ze dat zonder enige hulp. Experts vermoedden ook dat Tommy in het verleden wellicht wel al eieren heeft gelegd, maar dat de familie die gewoon nooit heeft gevonden. Schildpadden kunnen hun eieren goed verstoppen.
De familie wil de schildpad alle eer wil aandoen, en haar een naam wil geven die past bij haar geslacht. Een beslissing is evenwel nog niet genomen. (hln)
Chinchilla's als gezonde en gelukkige huisdieren willen houden, betekent ook zorgen dat je goed geinformeerd bent over de specifieke eigenschappen en verzorging van deze dieren.
Denk je erover chinchilla's als huisdier te houden?
Informeer je van te voren over alle mogelijke aspecten. Dit om ongunstige situaties of teleurstellingen te voorkomen. Er zijn boekjes op de markt over chinchilla's maar het is zeker aan te raden om je grondiger te informeren.
Karakter/gedrag
Chinchilla's zijn heerlijk om bezig te zien. Ze zijn erg vriendelijk en nieuwsgierig en kunnen grappige sprongen maken wanneer ze zich uitgelaten voelen.
Ondanks hun bijzonder lieve en vertederende uiterlijk houden echter ze meestal niet echt van knuffelen.
Het tam maken is een geleidelijk proces dat veel geduld vraagt. Chins zijn nu eenmaal prooidieren. Een bruuske beweging en de meeste chins zetten het op een lopen. Eens hun vertrouwen gewonnen, zullen ze wel over je heen lopen of even op je been of schouder komen zitten wanneer je rustig en stil zit.
Chinchillas zullen niet snel bijten. Zelfs dan blijft het doorgaans bij een waarschuwingsbeet. Een tamme chinchilla kan jou zijn liefde tonen via zachte beetjes. Deze moet je niet verwarren met bijten uit angst, aggressie of frustratie.
Een chinchilla die zich bedreigd voelt, kan zich oprichten en een straaltje urine mikken naar de "bedreiging".
Chins kunnen een hoop rommel rond de kooi maken (morsen van pellets, bodembedekking, en droge harde keuteltjes), produceren stof in huis door het zandbad en knagen graag, dus ook aan muren en meubels.
Keutelen doen ze bij wijze van spreken aan de lopende band, dus ook als ze loslopen. De keuteltjes kunnen makkelijk opgeveegd worden. Plassen doen ze steeds braaf op de bodembedekking in de kooi, vaak in een vast hoekje.
Chinchilla's stinken niet. Enkel wanneer de kooi niet wekelijks wordt schoongemaakt, kan je de bodembedekking gaan ruiken.
Bioritme
Ze zijn tegen de avond en 's nachts actief dus het is doorgaans geen goed idee om ze te huisvesten in een slaapkamer. Overdag hebben ze hun rust nodig. Ze zijn stressgevoelig.
Levensverwachting
Anders dan de meeste andere knaagdieren kunnen chinchillas mits de juiste verzorging- zon 15 tot zelfs 20 jaar oud worden.
Verzorging en medische aspecten
Chinchillas hebben een grote kooi, aangepaste voeding en verzorging nodig. Als prooidier laten zij soms pas laat merken dat er iets scheelt. Er zijn nog niet veel dierenartsen met veel ervaring met chinchillas omdat het geen standaard huisdieren zijn zoals katten of honden.
Sociaal
Een chinchilla heeft het gezelschap nodig van een chinchilla maatje. Het zijn sociale dieren die 's avonds en 's nachts actief zijn en ze zijn gewoon veel gelukkiger en aangenamer als ze een maatje van hun eigen soort hebben.
1 of twee chinchillas in een kooi betekent evenveel werk wat betreft onderhouden van de kooi, verversen van voeding, water en zandbak en het laten loslopen van de chins. Het is een onjuiste en weinig diervriendelijke redenering om slechts 1 chin te willen houden omdat je die dan "tammer" zou kunnen maken.
Je kan chinchilla's in een groepje van hetzelfde geslacht samenhouden. Het is een hardnekkig misverstand dat bokjes samen niet kunnen omdat ze zouden vechten. Dit gebeurt doorgaans enkel indien zij vrouwtjes in de buurt ruiken. Wat ook kan is 1 bokje met 1 of meerdere vrouwtjes. In dat geval dien je je goed voor te lichten over de Do's en Don'ts in verband met voortplanting. In enkele gevallen kan het lukken om meerdere (gecastreerde) bokjes samen te houden met 1 of meer vrouwtjes.
Koppelen (wennen)
Zet nooit zomaar twee chinchilla's die mekaar nog niet hebben geaccepteerd samen. Zij kunnen mekaar zwaar verwonden (en doden). Ze dienen eerst gekoppeld te worden.
De Griekse landschildpad (Testudo hermanni) is een landschildpad uit de familie Testudinidae.
Algemeen
De schildpad wordt 15-20 cm, en is een landschildpad die echter ook wel eens een bad neemt. De soort komt voor in Italië, grote delen van de Balkan, Zuid-Frankrijk (in het gebergte les Maures boven St. Tropez),Spanje, Griekenland inclusief veruit de meeste eilanden, Sardinië en Corsica. Het voedsel bestaat uit bladeren, plantendelen en vruchten, maar ook wel ontlasting, slakken en aas. Zoals veel landschildpadden eet de schildpad geen wortels; niet omdat ze deze niet lusten, het is waarschijnlijk een overlevingstruc om in droge gebieden niet alle planten 'om zeep' te helpen door de wortels op te eten. Het habitat bestaat uit droge, open gebieden zoals savannen en halfwoestijnen. Omdat de soort niet veel eisen stelt aan de leefomgeving, alleseters zijn en zich relatief makkelijk voortplanten, is de Griekse landschildpad populair in terrarei, waardoor veel over de levenswijze bekend is.
Beschrijving
Het schild is erg rond en alleen aan de voorkant iets opstaand. Twee schildplaten vormen het midden van de rug, met daaromheen 8 grotere platen en de schildrand bestaat uit smallere platen. Iedere schildplaat is zwart met een gele vlek, die soms groter kan zijn als het zwarte gedeelte, maar de basiskleur is meestal zwart; hoe ouder de dieren worden hoe sterker de lichtere kleuren vervagen. Jonge dieren hebben meestal ook gele vlekken op de kop, dit zijn overigens schubben.
Voortplanting
Griekse landschildpadden maken vooral in de voortplantingstijd grommende en sissende geluiden, net als veel andere landschildpadden. In flesvormige nestkamers leggen de vrouwtjes tot 12 eieren.
Ondersoorten
Testudo hermanni werd oorspronkelijk onderverdeeld in T. h. hermanni (de oostelijke variant) en T. h. robertmertensi (Frankrijk en Spanje). Na teruggrijpen naar het originele exemplaar dat in een museum was opgeslagen bleek dat het daarbij om een vertegenwoordiger van de westelijke ondersoort ging, die dus als origineel de nieuwe naam T. h. hermanni krijgt. De andere ondersoort werd omgedoopt tot T. h. boettgeri.
Waarom jaagt een torenvalk? Het voor de hand liggende antwoord: Omdat de vogel honger heeft. Niets is minder waar. De meest verspreide roofvogel houdt er een andere taktiek op na.
Torenvalken slepen niet met nestmateriaal. Vroeger broedden ze hoofdzakelijk in oude kraaiennesten in bomen en in hoogspanningsmasten en op de waddeneilanden ook wel op de grond. Vanaf de jaren vijftig zijn er op grote schaal nestkasten geplaatst waardoor de populatie kon groeien en vestiging ook in open gebieden kon plaatsvinden. De torenvalk is nog steeds de meest verspreide roofvogel in ons land. De soort is in ruim negentig procent van de atlasblokken aangetroffen. Om de planten en dierenwereld goed te kunnen inventariseren, maken de onderzoekers gebruik van een raster dat over de kaart van Nederland is gelegd. Dit raster verdeelt de kaart van ons land in 1674 atlasblokken van vijf keer vijf kilometer die een vast nummer hebben. Een atlasblok is weer onderverdeeld in 25 kilometerblokken. Ondergetekende woont in atlasblok 40-33, om precies te zijn in kilometerblok 35. Met behulp van de Topografische Inventarisatieatlas voor flora en fauna van Nederland kan een waarneming via de kilometerblokken worden bepaald: onze torenvalken hebben hun nestkast in 40-33-35. 40 is het nummer van het officiële topografische kaartblad; 33 is het nummer van het atlasblok en 35 is het nummer van het kilometerblok. De kilometerblokken zijn genummerd volgens een vast stramien en staan onder elke atlaspagina in een patroon aangegeven. De Atlas van de Nederlandse Broedvogels van 2002 vermeldt dat de broedpopulatie van de torenvalk tussen de 5000 en de 7500 paren schommelt. Als er weinig veldmuizen zijn - het hoofdvoedsel voor de vogels - zal de populatie aan de ondergrens zitten, in piekjaren, zoals dit jaar, wordt de bovengrens bereikt. Enig rekenwerk geeft aan dat de dichtheid aan broedparen in de bezette atlasblokken tussen de 3.3 en 5 ligt. In onze directe omgeving weet ik dit jaar vijf broedparen: die van ons in 40-33-35; de overige vier paren broeden in hetzelfde atlasblok in kilometerblok 34, 43 (2 paren) en 45. Ik weet zeker dat er in de overige 21 kilometerblokken ook nog torenvalken broeden. Ik heb deze broedparen echter niet in beeld gebracht, maar ga er van uit, dat gezien het aantal nestkasten, dit nog minstens tien paren betreft. Atlasblok 40 scoort dan ook buitengewoon goed en valt landelijk in de hoogste categorie wat betreft het aantal broedparen. De torenvalk mag dan de meest verspreide roofvogel in ons land zijn, de koppositie wat betreft de aantallen heeft hij de laatste jaren aan de buizerd af moeten staan. Daarvan broeden er tegenwoordig rond de tienduizend paren. Het aanbieden van nestkasten en de populatiedichtheid van de veldmuis zijn bepalend voor de aantallen torenvalken. Als er weinig veldmuizen zijn, worden er ook andere muizensoorten, zangvogels, jongen van weidevogels, grote insecten en regenwormen gevangen. Onze torenvalken waren dit jaar vroeg in broedconditie. Dat betekent dat er toen al voldoende voedsel voorradig was. De vijf jongen zijn op vrijdag 15 juni uitgevlogen. Ruim twee weken eerder dan vorig jaar. Om voedsel hebben we ze nauwelijks hoorden bedelen. Ik vond dat de jongen dit jaar ook opvallend hoog in de nestkist stonden. Zo hoog zelfs, dat ik mij wel eens zorgen maakte of ze er niet vroegtijdig uit zouden vallen. Dat gebeurde afgelopen woensdag nog bij onze vrienden in kilometerblok 44. Daar dreef een jonge torenvalk met nog erg veel dons op de kop in de vijver. We hebben hem kunnen redden, maar durfden hem niet terug te plaatsen in de nestkast, omdat de andere jongen dan door de verstoring vroegtijdig de nestkast zouden kunnen verlaten. We hebben het valkje boven op een dichte klimop gezet. Daar zullen de ouders hem weten te vinden en van voedsel voorzien. Over drie dagen zal hij met zijn broertjes en zusjes wel rondvliegen. Het hoog staan in de nestkast betekent waarschijnlijk dat er niet alleen veel braakballen op de bodem liggen, maar ook niet opgegeten prooidieren. Dat duidt weer op een overvloed aan veldmuizen. Ik heb onze oudervogels dit jaar geen andere prooidieren zien aanbrengen. Met regelmaat werden er prooidieren verstopt in een oude knotwilgboom en achter een brandnetelpol. Op een later tijdstip werden de veelal onthoofde veldmuizen door het mannetje weer opgehaald. Uit onderzoek naar het proviandgedrag bij torenvalken is duidelijk geworden dat niet de overvloed aan veldmuizen, maar de actieve periodes van de veldmuizen bepalend is voor het aanleggen van voorraden door torenvalken. Veldmuizen hebben per etmaal een aantal actieve momenten. Torenvalken weten dit en bidden daarbuiten niet of nauwelijks. Een gevangen muis wordt niet opgegeten, maar verstopt. Zou de muis ogenblikkelijk na de vangst verorberd worden, dan zou de valk te veel tijd verliezen om te jagen; een actieve periode bij veldmuizen duurt namelijk niet lang. Het hamsteren heeft dus te maken met de energieverslindende vangmethode. Torenvalken jagen niet omdat ze honger hebben, maar omdat de muizen op dat moment actief zijn.
Na rijp beraad hebt u beslist om een jonge kat in huis te nemen. U wilt natuurlijk dat ze zo lang mogelijk het dagelijks reilen en zeilen samen met u deelt. Het is dus van het grootste belang dat haar eerste levensweken in optimale omstandigheden verlopen. Een goede start is alles in het leven.
De geboorte en de eerste dagen
Na twee maanden doorgebracht te hebben in moeders buikje, wordt de kitten doof en blind geboren. Omdat de reukzin wel al goed ontwikkeld is, vindt de kitten gemakkelijk de weg naar de tepels, daarin ook geholpen door de geruststellende feromonen die de moeder afscheidt. Vanaf dat ogenblik is het belangrijk de kitten gedurende minstens 8 weken bij zijn broertjes en zusjes te laten. Je kunt de kittens eigenlijk best niet voor de leeftijd van 10 tot 12 weken uit hun familie weghalen. Het is inderdaad tijdens de eerste weken dat het katje zich leert gedragen in de groep, dat het leert dat het een kat is en dat het begrijpt wat 'pijn' is. Dat laatste gebeurt bijvoorbeeld door de reacties van de soortgenoten te zien nadat het hen zacht gebeten heeft. Jonge katten kunnen hun behoefte niet zelfstandig doen omdat hun sluitspieren nog niet functioneel zijn. Zij moeten bijgevolg eerst door een massage van hun moeder daartoe gestimuleerd worden.
De eerste weken
Op het einde van de tweede week, gaat de kitten eindelijk kunnen zien in wat voor een wereld hij terechtgekomen is. De oogjes gaan open en het gezichtsvermogen ontwikkelt zich heel snel. Het katje kruipt op de grond en de pootjes worden steeds gespierder. Tijdens de derde week is het de beurt aan het gehoor om zich te ontwikkelen. De jongen beginnen de kreetjes van de familie, maar ook uw stem, te horen. Na ongeveer één maand, spelen ze graag met hun broertjes en zusjes en u kunt ze voor het eerst horen spinnen. Op dat ogenblik verschijnen ook de melkhoektanden. Tijdens de vijfde week, beginnen de jongen kroketjes vermengd met lauw water of voer voor jonge katjes te eten. Het is op deze leeftijd dat de katjes interesse krijgen voor de kattenbakvulling, zij controleren zelf hun sluitspieren en kunnen al zindelijk zijn rond de leeftijd van 6 weken. Op dat ogenblik, kunt u voor het eerst uw nieuwe vriend een wormdrijvend middel toedienen. De meeste jonge katten worden inderdaad geplaagd door darmwormen omwille van de nauwe contacten die zij met hun moeder hadden.
Het spenen en het grote vertrek
Wanneer de jongen 7 weken oud zijn, begint de moeder ze af te stoten omwille van de pijn die zij met hun kleine, scherpe tanden veroorzaken tijdens het zuigen. Vanaf drie maanden worden de melktanden geleidelijk vervangen door de echte tanden. Het is vanaf dezelfde leeftijd dat de kittens hun zachte en weinig dichte beharing verliezen. Deze wordt dan vervangen door een dikkere vacht. De eerste inentingen worden toegediend wanneer de katjes 8 à 9 weken oud zijn. Goed verzorgd en beschermd kunnen zij vervolgens hun gezinnetje verlaten en opgevangen worden in een nieuwe omgeving waar zij 16 tot 20 jaar zullen leven indien zij er kunnen genieten van de passende verzorging. Het kan nuttig zijn je nieuwe beschermeling speciale voeding voor de groei te geven tot aan de sterilisatie of, indien dat niet gebeurt, tot de leeftijd van één jaar. Daarna kan poes eindelijk kroketten eten voor volwassen katten.
U heeft een hond en wilt er graag een nieuwe hond bij. Het is belangrijk om een aantal dingen te overwegen bij de aanschaf van een nieuwe hond.
U wilt natuurlijk graag een gezellig en ontspannen roedeltje! Dat is niet vanzelfsprekend. Het is goed een aantal dingen in uw overwegingen mee te nemen.
Als eerste is het belangrijk om te kijken naar het geslacht van de honden.
Uit onderzoeken is gebleken dat een reu/teef combinatie in zeer veel gevallen goed verloopt.
Er is immers geen rivaliteit omtrent de voortplanting. Integendeel!
Reuen zijn vaak tolerant naar teven, omdat ze graag kans willen maken als potentiële partner wanneer de teef loops wordt. Reu/teefcombinaties kunnen zeer hechte koppels vormen.
Twee reuen geeft kans op veel onderling gebekvecht, maar veelal ontbreekt de echte serieuze ondertoon, al valt op te merken dat er rassen zijn waarbij een reu/reu combinatie vragen is om grote problemen. De kans van slagen tussen twee reuen is redelijk te noemen.
Twee teven geeft toch een iets ander verhaal. Teven tolereren soms geen andere teven in huis en de gevechten die daaruit voortkomen gaan vaak op leven en dood. Vechtende teven zijn in staat elkaar te doden. Als teven elkaar eenmaal niet mogen is herplaatsing vaak de enige uitweg om een einde te maken aan alle strijd. Ondanks dat twee teven ook enorm goed samen kunnen gaan, is en blijft het een risicovolle keuze.
De reu Conan en de teef Linda uit Kimba kunnen het overduidelijk goed met elkaar vinden!
Wat verder meespeelt in het slagen van een combinatie is de leeftijd en natuurlijk de aard van de hond, waarbij het ras van de hond ook meetelt. Strijd komt veelal voort vanuit gelijkheid, dan heb je immers iets uit te vechten. Een gelijke leeftijd is dus onhandig. Vaak zie je honden van gelijke leeftijd op den duur toch problemen krijgen, omdat de rangorde maar niet duidelijk wordt. Een enorm groot leeftijdsverschil is voor de honden zelf wat ongezellig, maar een paar jaar tussen beide honden is op zich aan te raden. Verder is het verstandig om honden bij elkaar te zetten die verschillen in hun neiging tot domineren, zeker bij gelijke geslachten. Twee fanatieke teven is vragen om ellende, terwijl een sullig schattig teefje en een klein regelmiepje best een aardige combinatie kan zijn.
De kennismaking
Een eerste kennismaking kunt u het beste laten plaatsvinden op neutraal terrein, dus terrein wat onbekend is voor beide honden.
U heeft een keuze gemaakt en er komt een nieuwe hond bij. De eerste kennismaking is altijd spannend en om alles zo ontspannen mogelijk te laten verlopen is een ontmoeting op een neutraal terrein aan te raden. Zo kunnen allebei de honden vrijuit kennismaken zonder dat er andere belangen, zoals "dit is mijn boom" mee gaan spelen. Als het eerste contact is gemaakt en het oogt allemaal vriendelijk, dan kunnen de honden samen mee naar huis.
Thuis is het belangrijk dat u van te voren alles opruimt waar strijd over kan ontstaan. Goedbedoelde speeltjes of kluifjes kunnen aanleiding zijn voor hevige gevechten en dat schaadt gelijk enorm het vertrouwen. De honden moeten daarvoor eerst goed aan elkaar gewend zijn en er moet duidelijkheid zijn in de rangorde. Het duidelijk worden van de rangorde kan zeker een week of 3 à 4 duren. Het is raadzaam om tot die tijd dus geen spullen neer te leggen waarover de honden kunnen gaan vechten.
Het is ook verstandig om de honden in aparte ruimtes eten te geven. Pas als u zicht heeft op het gedrag van de honden naar elkaar toe als er eten in het geding is kunt u daarin zo nodig iets veranderen.
Soms is het gewoon verstandig om de honden te blijven scheiden met eten. Ook als de honden kluiven krijgen is het slim om ze te scheiden, zeker in het begin. Ruzie daarover beschadigt alleen maar het vertrouwen.
Het ziet er vreselijk schattig uit, maar vanuit dit soort situatie's ontstaan er soms onaangename vechtpartijen. Zeker bij honden, die elkaar nog niet goed kennen, is het slim om dit soort grappen te vermijden.
Verder kan er bij zo'n kennismaking nog wel eens een grommetje of grauwtje vallen. Het is toch wel belangrijk dat u zich er echt even buiten houdt. De honden moeten onderling afspraken maken over hoe ze met elkaar omgaan en het is belangrijk dat ze dat samen doen zonder bemoeienis. Anders maakt u het nodeloos ingewikkeld voor ze en dat geeft herrie. Normale sociale honden zijn prima in staat om hun eigen taal te spreken en al lijkt dat soms wat bruut, ze snappen het onderling prima! Bij echt hevig vechten is het natuurlijk wijs om in te grijpen en rijst tevens de vraag of de combinatie van deze twee honden gaat leiden tot een blij samenzijn!
Gelukkig zie je bij een eerste kennismaking toch vaak wel of honden elkaar mogen ja of nee.
Honden kunnen echt de dikste vriendjes zijn en dat is echt een genot voor het oog. Honden zijn roedeldieren en sociaal contact is belangrijk voor het welzijn van de hond.
Het verdient wat mij betreft echt wel de aanbeveling om bij een tweede hond te kijken naar wat er past bij uw eerste hond en ook te gaan voor de hond waarmee uw eigen hond leuk klikt. Geen groter genot dan twee gelukkige honden!
Dit is opperste hondenpret, dus ook genieten voor de baas!
Vrijdag 15 juni 2007 - ROOSENDAAL - De gelijkenis van paarden met mensen houdt niet op bij het hebben van benen en een hoofd. Bij ziekte of blessures kunnen paarden dezelfde behandeling krijgen als mensen.
Voor hen zijn er ook ziekenhuizen, al worden die paardenklinieken genoemd. Morgen is er een open dag in de paardenpraktijk West-Brabant, de enige paardenkliniek in de verre omtrek waar de artsen zich alleen maar bezighouden met paarden. "De meeste klinieken behandelen ook gezelschapsdieren, wij concentreren ons helemaal op de paarden", zegt dierenarts Alfons Geerts.
Met zijn mobiel paardenonderzoek eDigit zit hij sinds kort ook bij de paardenkliniek aan de Steenovenstraat 23 in Roosendaal, dichtbij de afslag Zegge op de A58.
Morgen is vanaf 12.00 uur te zien hoe het er in een paardenkliniek aan toegaat. De behandelkamer 1 is open. Als een paard geopereerd moet worden, krijgt hij daar de eerste narcose om suf te worden. In de takels wordt het dier naar de operatiekamer gebracht waar hij wordt weggelegd, de volledige narcose krijgt en wordt geopereerd. Daarnaast zijn er nog een behandelkamer - met weinig licht voor behandelingen aan het oog - een röntgenkamer, apotheek, laboratorium en een buitenverblijf met stallen. Geerts: "Via eDigit bezoeken wij de paarden thuis of op een manege, meestal voor keuringen. Hier doen we veel aan voortplanting. Dat gebeurt meestal via inseminatie. Het natuurlijk dekken gebeurt niet meer zo vaak sinds de infectie SEM zich openbaarde. Bovendien kun je op deze manier met het sperma van een hengst wel zes merries bevruchten." De paardenpraktijk zit naast hippisch centrum den Goubergh, dichtbij een deel van de klanten. "Buiten de voortplanting hebben we het vooral druk met keuringen, en met paarden die kreupel zijn of het aan de luchtwegen hebben", zegt dierenarts Angelique Jongbloets.
Calimero naast een de Belg Sanne - Foto PR / RTV Katwijk.
Woensdagavond verscheen een heel wonderlijk bericht op de website van RTV Katwijk . Op de minifokkerij Chavaleh in Rijnsburg is wel een heel bijzondere hengst geboren. De hengst kreeg de veelzeggende naam Calimero.
Calimero is een paard van het Appaloosa-ras. Na vier weken is het beestje nog steeds niet groter dan 48 centimeter. Officieel mag Calimero niet eens een echt paard genoemd worden. Dat heeft overigens niets met de lengte te maken, maar met zijn afkomst. Voluit is namelijk de duiding voor een dergelijk dier een Appaloosa-pony.
De Appaloosa-ponys zijn al langer bewoners van deze planeet. Zo staan de dieren al op meer dan 20.000 jaar oude rotstekeningen. Volgens de oude Chinezen waren het Hemelse paarden. Nadat de westerse wereld in aanraking gekomen was met de gevlekte ponys werden ze in de achttiende en negentiende eeuw door de Europese edelen als noviteit beschouwt. Iedere zichzelf respecterende edelman moest er een (of liever nog: meer) hebben.
De naam verwijst naar een Amerikaans-Indiaanse naam. De paarden werden namelijk gefokt door de Indianen. Het waren vooral de leden van de Nez Percé-stam die de dieren fokten. Met de stam liep het uiteindelijk minder goed af dan de ponys. De stam overleefde de kolonisatie van het noorden van Amerika niet.
Toen de Nez Percé-stam de ponys fokte, deed men dit zeer doelgericht. De stam stond te boek als de echte paardenkenners. De beste hengsten mochten paren met merries en de anderen werden gecastreerd. Op deze manier waren de stamleden ervan verzekerd dat de slechte hengsten niet konden zorgen voor nageslacht. Bovendien werden ze geruild met andere stammen. Als gevolg hiervan groeide het ras uit tot snelle, sterke dieren. De dieren waren bijzonder geliefd omdat ze zich staande hielden op niet vlak terrein.
De Nez Percé-stam noemde de ponys zelf overigens Paulouse. Pas later ontstond de naam Appaloosa. Toen waren de stamleden allang verjaagd of uitgemoord. Alle paarden werden in beslag genomen, omdat dit de trots van de stam was. Hierna was het ras vijftig jaar lang een zeldzaamheid. Pas in 1938 richtte men de Appaloosa Horse Club op, die ervoor zorgde dat het ras niet uitstierf. De naam die men toen bedacht was een verwijzing naar de rivier Palouse.
Het ras kenmerkt zich door de vele goede eigenschappen. Zo hebben de dieren een goed uithoudingsvermogen en hebben ze een vriendelijk karakter. Hun gedrongen lichaam, stevige benen en harde hoeven is een prima uitgangspunt voor de taak waarvoor ze oorspronkelijk gefokt werden, namelijk de ritten die de Nez Percé-stamleden maakten om bijvoorbeeld te jagen of de strijd aan te gaan met andere stammen.
Normaal gesproken worden de dieren tussen de 142 en 152 centimeter. Dat er in Rijnsburg nu een Appaloosa-pony geboren is die niet groter is dan één meter, dat is uniek.
De Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie (KNHS) vraagt in een landelijke verkeersveiligheidscampagne aandacht van de weggebruikers voor de veiligheid van paarden en ruiters in het verkeer.
Ruim 400.000 paardensporters rijden geregeld met hun dier op of langs de openbare weg. Volgens de Nederlandse wetgeving zijn ruiters en koetsiers bestuurders, net als bijvoorbeeld automobilisten. Dat betekent dat zij op de openbare weg dezelfde rechten en plichten hebben als alle andere bestuurders. In de campagne staat begrip voor elkaar centraal. De slogan is daarom Weet wat je doet als je een paard ontmoet.
Tips Weet wat je doet als je een paard ontmoet
Matig uw snelheid en houd zeker vijf meter afstand;
Maak geen onnodig lawaai, zoals hoge toerentallen of onnodig toeteren;
Wees extra voorzichtig met rammelende lading of klapperend zeildoek;
Rem niet ineens, knipper niet met de lichten;
Passeer rustig en extra ruim;
Houd rekening met de lage snelheid van de ruiter of de koets;
Laat een groep ruiters bij elkaar blijven, paarden zijn kuddedieren en zullen proberen de andere dieren te volgen.
Dinsdag 19 juni 2007 - LEPELSTRAAT - Last van een burnout? Leerproblemen? Of misschien psychische klachten? Ga eens paard rijden en ervaar hoe rustgevend deze dieren kunnen zijn.
Een advies van Bep Dijkhuizen uit Lepelstraat. "Een paard kijkt in je persoonlijkheid en weerspiegelt je karakter. Als je niet lekker in je vel zit, zie je dat terug in zijn gedrag."
De paardenliefhebster geeft sinds kort op Zarah's Hoeve aan de Laagweg therapie aan mensen met behulp van paarden. Vanaf juli runt ze op de boerderij daarnaast een dagbestedingsproject voor cliënten van GGZWNB, het vroegere Vrederust. Die verzorgen de dieren, werken in de moestuin en houden het erf op orde. "Ze kunnen op hun gemak werken. Willen ze een ochtend naar de kippen staren? Prima, die dieren doen van alles en kunnen heel fascinerend zijn."
De dagbesteding in combinatie met de therapie is een droomwens die uitkomt voor Dijkhuizen. "Ik heb in het onderwijs gezeten en daar met moeilijk opvoedbare jongeren en tieners met gedragsproblemen gewerkt. Sinds mijn 43e heb ik een grote fascinatie voor paarden. Daarom heb ik diverse cursussen voor paardentherapie gevolgd. In dit werk kan ik dat prima combineren. Voor de cliënten is het rustgevend om hier te werken en rond te lopen. Daarnaast werken hier nu ook al mensen die terug in het arbeidsproces willen, maar er al heel lang uit zijn."
Sommige cliënten kan de paardenliefhebster ook helpen. "Het werkt heel simpel. Ze rijden zonder zadel op Estrella, die naam betekent sterren en dat is vanwege de witte vlekken op haar kont. Dit paard vertrouw ik volkomen. Zij is heel betrouwbaar en invoelend naar de mensen. Het gaat bij de therapie om de aanrakingen. Laatst kwam hier een man. Op professioneel vlak had hij alles goed op de rails, maar op privéterrein lag hij met zichzelf overhoop en draaide in kringetjes rond. Een paard ziet dat gelijk. Het resultaat was dat het dier rondjes om hem heen ging draaien en steeds stil bleef staan. Heel confronterend voor iemand, maar wel een bevestiging waar iemand vervolgens mee aan de slag kan. Bijna iedereen gaat hier met een opgewekt gevoel weg. Kinderen kunnen hierdoor ook bijvoorbeeld ook meer zelfvertrouwen krijgen."
Tussen de dieren voelt Dijkhuizen zich het meest op haar gemak. Rond de hoeve lopen veertien paarden. "Ze zijn niet allemaal van mij hoor. Een aantal paarden is zelf getraumatiseerd en die geef ik therapie. Als een soort paardenfluisteraar. Er is één klein paardje bij dat vlak na de geboorte is weggehaald bij de moeder. Dat is voor een paard zeer traumatisch. Niemand kon met het dier overweg. Het schopte en beet. Het liet geen enkele aanraking toe. Heel voorzichtig heb ik het dier daar op afstand aan laten wennen. Nu gaat het al stukken beter, maar we zijn er nog niet."
Dijkhuizen tekent donderdag officieel een contract met GGZWNB. Vanaf 1 juli gaan tien cliënten per dagdeel op de boerderij aan de slag.
Zaterdag is Zarah's Hoeve open voor publiek. Liefhebbers krijgen een rondleiding en er wordt een lezing gegeven over natuurgeneeswijzen voor paarden.
Datum: 19-03-2007 | Infoteur:Salu | Rubriek:Dier en natuur / DiversenAllemaal kennen we dieren, en allemaal weten wel een of twee speciale weetjes waarmee we onze omgeving verwonderen. Er zijn zoveel mooie en uitermate uitzonderlijke specifieke eigenschappen aan dieren, dat we er wel nooit over uitgepraat raken. Voor de wetensgierige mens, hier een greep van zulke leuke weetjes op een rijtje gezet.
Algemeen
80% van alle diersoorten zijn insecten.
Niet alle dieren zijn kleurenblind.
De beenderen van vogels zijn hol van binnen om het gewicht te reduceren.
Met een kabel van een duim dikte die van spinrag gemaakt zou zijn zou men een vliegtuigjet kunnen tegenhouden.
Spinrag is sterker dan staal.
dieren vechten om hun behoefte aan territorium, voedsel of een partner duidelijk te maken aan rivalen.
Slaap zorgt ervoor dat alle lichaamsspieren rusten terwijl de hersenen actief blijven.
Er zijn 4750 bekende amfibiesoorten op aarde gekend die worden onverdeeld in drie soorten : wormsalamanders, salamanderachtigen en, kikvorsachtigen.
Vogels, zoogdieren en veel andere dieren hebben waak- en slaapperiodes die de 24 uur-cyclus volgen, ook wel bekend als een circadiaans ritme.
De felle geuren en kleuren die veel bloemen bezitten, dienen eigenlijk een praktisch doel. Namelijk het lokken van insecten, vogels en andere dieren teneinde hun bestuiving te bewerkstelligen en hun soort te reproduceren.
Zoogdieren
De enige dieren die achter zich kunnen kijken zonder zich om te draaien zijn konijnen en papegaaien.
De tanden van een bever blijven tijdens zijn hele leven groeien.
Varkens zijn de enige dieren die een zonnesteek kunnen krijgen.
Een koe kan wel een trap op gaan, maar niet trap af.
Olifanten zijn NIET bang voor muizen.
Een koe die niet gekalfd heeft, kan geen melk geven.
Dolfijnen slapen met één oog open.
In Australië leven van nature geen grote wilde katachtigen (lynx, leeuw, tijgers, poema ...).
Het oog van een struisvogel is groter dan zijn hersens.
Giraffen zijn de eigenaar van een ontzettend hoge bloeddruk. Dit is noodzakelijk om hun hersenen van voldoende vers bloed te voorzien.
Een giraf heeft een zwartmauve tong van ongeveer 40 cm lengte.
Een muis heeft net zo veel halswervels als een giraf.
Een Giraffenjong valt bij de geboorte gelijk twee meter naar beneden op de grond.
Giraffen eten liefst blaadjes van de Acaciaboom.
Giraffen (herbivoor) eten tot 60 Kg per dag
Niet alleen de vacht van tijgers zijn gestreept. Ook de huid onder zijn vacht is gestreept.
Giraffen kuizen hun oren uit met hun meer dan 40 cm lange tong.
Een giraf kan met één enkele trap een leeuw doden
Het hart van een giraf weegt wel twaalf kilo.
Een giraf heeft enkel tanden onderin zijn bek.
Geen enkele giraf heeft hetzelfde vlekjespatroon Een giraf slaapt met zijn ogen open.
Giraffen slapen slechts 15 minuten per dag.
Het mannetje van de zuidelijke zeebeer kan wel honderd jongen hebben.
Wanneer je een ijsbeer zou scheren zou je merken dat zijn huid niet wit of roze is maar zwart.
IJsberen zijn linkshandig
Wanneer men een ijsbeertand doorzaagt kan men aan de jaarringen tellen hoe oud zijn eigenaar was, net als bij bomen
De meest talrijke en wijdverspreide beer van Noord-Amerika is de zwarte beer.
Het orgasme van een varken duurt 30 minuten.
Mensen en dolfijnen zijn de enige soorten die sex voor het plezier hebben.
Sommige leeuwen dekken meer dan 50 maal per dag in het paarseizoen!
Vlinders proeven met hun poten.
Een olifantenoog heeft ongeveer de grootte van een basketbal.
Hoorns van rammen en neushoorn bestaan uit samengeperste haren.
Een neushoorn heeft twee hoorns; een grote en een kleine.
Dalmatiërs (hond) zijn bij hun geboorte helemaal wit, na twee dagen komen de vlekjes erdoor.
De Heilige Birmaan (kat) is ook bij zijn geboorte helemaal wit, slechts later pigmentreren de tops (voeten,oren,neus,staart).
Vogels
Struisvogels steken hun hoofd in de grond om water te vinden.
De enige dieren die achter zich kunnen kijken zonder zich om te draaien zijn konijnen en papegaaien.
De Andescondor (Vultur gryphus) is het symbool van het Andes-gebergte, en behoort met zijn spanwijdte tot drie meter bij de grootste vogelsoorten.
Afrikaanse grijze papegaaien en Amazone papegaaien zijn de beste praters.
Er zijn papegaaien die ondersteboven met hun poten aan een tak hangend slapen, net als vleermuizen, om vijanden te doen denken dat ze groot hangend blad zijn. Een slim afleidingsmanoeuvres zeg maar.
Een grot kenmerkend voor de muskuseend zijn de wratten rond de ogen.
De beenderen van een duif wegen minder dan het gewicht van zijn pluimen.
Jonge duiven drinken melk uit een klier die bij pa en ma, achter in de keel zit. De baby-tjes duwen er tegen met hun snavels om de productie te stimuleren.
Vogelnesten bestaan er in tig van vormen en de grootten, van vingerhoed tot de grote van een hondenmand voor een muilezel, uit gigantische hopen bladeren en/of aarde, soms uit meterslange donkere tunnels zijn, soms uit enorme twijgplatforms maar voor het zelfde geld bestaan ze gewoon uit een ondiepe kuil in het gras.
Australische eksters gebruiken wol die ze zelfs durven uit de rug van een schaap trekken,
De Karkiet bindt riethalmen aan elkaar.
Struisvogels vrouwtjes schrapen een holte in de zandgrond, in plaats van een nest te bouwen, waarin ze dan soms wel meer dan veertig eieren leggen.
Een Australisch sternvrouwtje, bouwt ook helemaal geen nest maar laat haar ene witte ei achter op de plaats war ze bevalt, veelal balancerend op een steen of op een tak.
De paradijsmonarch (vogel) bouwt zijn nest van gras, en metst de boel als het ware aan elkaar met spinnenwebben.
Sommige vogels, zoals de uil, de mees en de papegaai, nestelen in bestaande holtes of oude nesten, terwijl anderen dn weer liever hun eigen hol uitgraven.
Huismussen, gebruiken soms touw, haar, papier en zelfs plastic of al wat ze maar te pakken krijgen.
De roodpoot aalscholvers zijn echte strandjutters, zij scharrelen hun nestbenodigdheden bijeen op het strand.
Zwaluwen bouwen koepelvormige nesten van modder
Er zijn vogels die expliciet hun nesten in de buurt van agressieve dieren bouwen zoals als bijen en wespen, om hun natuurlijke vijanden op afstand te houden.
Veel vogelsoorten broeden hun eieren uit in afgesloten ruimtes, holen of gangen.
Insecten
Mieren kunnen ook ruiken met haar voelsprieten.
Een vlinder heeft 12000 ogen.
Vlinders proeven met hun poten.
De meeste spinnensoorten hebben acht ogen.
Alleen vrouwelijke muggen en wespen steken.
Sommige tropische spinnen maken hun web zo sterk dat er een vogel kan in gevangen worden.
Een kakkerlak kan 9 dagen in leven blijven zonder zijn hoofd; dan sterft hij door verhongering.
Een vlo kan 350 maal zijn eigen lichaamslengte springen.
De mannetjes-bidsprinkhaan kan niet ketsen als zijn kop nog op zijn romp zit. De vrouwtjes geven dus aan seks te willen, door de kop van z'n romp te trekken.
Glimwormen en vuurvliegjes maken gebruik van bioluminescentie als lokmiddel voor potentiële partners (dat is het licht dat op chemische wijze in hun lijf wordt geproduceerd).
Cicaden, krekels, sprinkhanen, tjirpen of zoemen hun luide liefdesliedjes.
Er zijn ongeveer 1100 soorten krekels gekend.
Amfibieën
Krokodillen kunnen hun tong niet uitsteken.
Een krokodil eet stenen, niet omdat ze die nu zo lekker vinden maar met de stenen in hun maag kunnen ze hun voedselvlugger fijnmalen wat de vertering bespoedigt.
De grootste kikker is de goliathkikker. Wanneer hij zich uitstrekt, meet hij 80 cm en hij weegt soms tot 3 kilo.
Amfibieën hun levensloop is een evolutionaire proces waarvan de eerste de larve fase in het water is
De grootste kikker is de goliathkikker. Wanneer hij zich uitstrekt, meet hij 80 cm en hij weegt soms tot 3 kilo.
Een anaconda kan twee jaar overleven zonder voedsel.
De Bengaalse varaan graaft zijn slachtoffer uit de grond met zijn sterke voorpoten en klauwen, en maakt hem dan af met een verbrijzelende beet.
De cantil (slang) uit Zuid-Amerika beweegt het uiteinde van zijn groene staart om vogels en kikkers aan te trekken. Denkend dat ze een smakelijk insect hebben gezien,
Waterdieren
Inktvissen hebben blauw bloed.
Dolfijnen slapen met één oog open.
Een blauwe vinvis weegt ongeveer evenveel als 30 olifanten.
Lichtgevende vissen leven meestal op zeer grote diepten.
Vissen stoppen met zwemmen als ze gaan slapen.
Een zeester heeft geen hersens.
Het allerkleinste zeepaardje ter wereld (twaalf millimeter lang, gemeten van zijn puntje snuit tot aan puntje staart, werd ontdekt tussen het koraalrif in de Floreszee,vlakbij één van de kleinste Sunda- eilanden voor de kust van Indonesië.
Een meerval heeft ruim 27000 smaakpapillen.
Er zijn ongeveer 250 soorten lantaarnvissen gekend, maar allemaal hebben ze lichtgevende organen in hun lichaam waarmee ze elkaar gemakkelijk kunnen vinden in het donker.
Schaaldieren
Een krab heeft 10 poten.
Bij de meeste soorten krabben is aan het achterlijf te zien of het een mannetje of een vrouwtje betreft, wanneer je ze met hun buik naar boven draait: - breed rond achterlijf is een vrouwtje en een smal spits achterlijf is een mannetje.
Er zijn circa 250 soorten garnalen, die zowel in zout als zoet water, in tropische, subtropische als koude wateren voorkomen.
De Europese zeekreeft is de grootste geleedpotige van het Europese kustgebied.
Kreeften doen pas moeite om zich voort te planten als het water een temperatuur bereikt van minstens 15 °C.
Vissen, konijnen, spinnen, slangen, wat zijn de risico's?
Andere
Vissen, konijnen, spinnen, slangen, wat zijn de risico's?
Gezelschapsdieren kunnen een belangrijke rol spelen op sociaal, affectief en educatief vlak, maar ze kunnen ook de oorzaak zijn van gezondheidsproblemen en meer bepaald van verschillende infecties. Als men de risico's kent, dan kan men ze beperken, vooral wat nieuwe' gezelschapsdieren betreft.
De risicos van katten en honden zijn beter gekend dan die van nieuwe huisdieren zoals reptielen, exotische vissen, spinnen, konijnen, ratten, apen, en ga zo maar door.
Uitkijken voor tetanus
Heel wat nieuwe gezelschapsdieren kunnen voor beten en schrammen zorgen. Het risico daarvan is tetanus. Iedereen met huisdieren moet er dan ook over waken om helemaal in orde te zijn met de tetanusvaccins (een rappel om de tien jaar).
Vogels
Vogels kunnen drager zijn van heel wat infecties: -bacteriële infecties worden onder meer verspreid door papegaaien en parkieten (salmonellose, yersiniose, psittacose), - parasitaire infecties (cryptosporidiose) - en ook schimmels. Deze infecties worden vooral overgedragen door duiven en treden vaak op bij mensen met een immunodepressie (aidspatiënten, mensen die een transplantatie ondergingen en mensen die behandeld worden met immunodepressors).
Vissen
Vissen leveren geen bijzondere risicos op voor de gezondheid, maar men moet wel opletten als men met de handen in het aquarium komt wanneer men een of meerdere kleine blessures heeft, ook als die bijna niet zichtbaar zijn omdat er een risico is op infecties met schimmels en bacteriën.
Knaagdieren
Hamsters, biggetjes, muizen, ratten, chinchillas en eekhoorntjes kunnen drager zijn van verschillende kiemen (parasieten, bacteriën, schimmels) die op hun beurt verschillende aandoeningen kunnen veroorzaken (salmonellose, yersiniose, leptospirose, streptobacillose, ) en dermatosen. In de Verenigde Staten bijvoorbeeld kwamen de afgelopen twintig jaar 340 gevallen van de pest voor die te wijten waren aan contact met knaagdieren in de nationale parken.
Konijnen
Konijnen worden almaar vaker in huis gehaald als gezelschapsdier, maar konijnen zorgen voor blootstelling aan verschillende parasitaire aandoeningen en dermatosen. Konijnen bijten niet vaak, maar dat is niet het gevallen met krabben.
Apen
Apen kunnen behoorlijk wat schade aanrichten aan de woning en ze kunnen ook verantwoordelijk zijn voor het overdragen van infecties (pasteurelloses, lymphogranulomatose, campylobactyeriose). Schrammen en beten kunnen ook meer banale infecties veroorzaken. Wees voorzichtig met apen uit bepaalde exotische landen die hondsdolheid kunnen overbrengen.
Reptielen
Bijna 90% van alle reptielen (slangen, hagedissen, kameleons, leguanen, schildpadden, enz.) kunnen drager zijn van salmonellose waardoor ze voor blootstelling zorgen aan bacteriële (campylobacteriose) en parasitaire (cryptosporidiose) infecties. De meeste reptielen worden ingevoerd vanuit Zuid-Amerika.
Spinnen en insecten
Vogelspinnen en schorpioenen zijn gevaarlijk omdat ze kunnen bijten en vooral wanneer ze vergif spuiten. De beten zijn zelden dodelijk, maar ze kunnen heel pijnlijk zijn met al dan niet plaatselijke hevige reacties.
Sommige diersoorten, onder meer die van exotische oorsprong, zijn niet geschikt als huisdier. Huisdieren kunnen een aantal voordelen bieden op sociaal, affectief en educatief vlak, ze bevorderen ook sociale contacten en lichaamsbeweging in open lucht. Maar om van die troeven te kunnen genieten, moet u weten dat huisdieren ook drager kunnen zijn van infecties en zo bepaalde aandoeningen kunnen overdragen. Het is dan ook noodzakelijk dat uw huisdier regelmatig gecontroleerd wordt door een dierenarts om zo de nodige vaccins en behandelingen te krijgen. Daarnaast moeten diereneigenaars strikt waken over de hygiëne: handen wassen, minstens na elk contact met het dier, vermijden dat het dier de zandbak van de kinderen betreedt, enz.
Hoewel de zon zeer gewaardeerd wordt door de meesten onder ons, weet tegenwoordig iedereen dat een overdreven blootstelling aan de zon rampzalige gevolgen kan hebben voor de huid en kan leiden tot de ontwikkeling van dikwijls kwaadaardige tumoren. En ook onze lieve huisdieren, zowel katten als honden, worden niet gespaard!
Gevoelige dieren
Ondanks de bescherming van hun vacht, kunnen honden en katten het slachtoffer worden van aanvallen van ultraviolette stralen, hoewel de frequentie van het probleem duidelijk lager ligt dan bij de mens. De plaatsen waar de huid weinig of niet bedekt is met haar, alsook de plaatsen waar de huid dunner is, zijn het meest gevoelig voor blootstelling aan de zon . Sommige rassen hebben bovendien een verhoogde gevoeligheid voor de gevolgen van ultraviolette stralen, zoals bijvoorbeeld naakte honden in Mexico, sfinxkatten die een volledig gladde huid hebben en ook honden met een niet zo dichte beharing (bulterriër, dalmatiër, boxer, whippet). Dieren met een witte vacht, en in het bijzonder de witte katten, moeten bovendien beschermd worden tegen een te lange blootstelling aan de zon . Bij deze dieren komen letsels veroorzaakt door UV-stralen inderdaad vaker voor.
Kijk uit voor een zonnesteek!
UVA en UVB , ultraviolette stralen afkomstig van de zon, zijn beide gevaarlijk voor de huid van de dieren en kunnen eventueel een ernstige ontsteking veroorzaken. UVA -stralen zorgen vooral voor de pigmentatie van de huid zodat deze donkerder wordt, terwijl UVB - stralen verantwoordelijk zijn voor roodheid van de huid en een abnormale verspreiding over de opperhuid. In dit stadium kan ook een kankerachtige tumor verschijnen. Bij honden en katten die vaak blootgesteld zijn aan zonnestralen kan op deze manier 'actinische keratose' ontstaan. Deze ziekte wordt gekenmerkt door een diepe ontsteking en een onregelmatige verdikking van de huid. Bij katten met een witte vacht of met een vacht met witte plekken, kan blootstelling aan de zon leiden tot roodheid aan de oorranden. Elke zomer worden de letsels duidelijker en worden huidverdikkingen en korsten zichtbaar. Het is niet uitzonderlijk dat deze letsels veranderen in een kwaadaardige tumor of huidcarcinoom. Om de diagnose van actinische keratose of huidcarcinoom te kunnen stellen, moet de dierenarts eerst overgaan tot een biopsie die voor microscopisch onderzoek naar een labo wordt gestuurd.
Zonnebrandcrème met hoogst mogelijke beschermingsfactor
Tijdens de zomer, in het bijzonder tijdens zonnige dagen, houd je je huisdier best zoveel mogelijk binnen tussen 10 en 18 uur indien hij behoort tot de risicogroepen of indien hij een zonnesteek heeft opgelopen. Het kan ook nuttig zijn om het lijf van je hond te beschermen met een manteltje of een T-shirt. Het aanbrengen van zonnebrandcrème (minimaal factor 15 en zelfs de hoogst mogelijke beschermingsfactor indien je met vakantie gaat naar een 'warm' land) blijkt zeer doeltreffend te zijn. De zonnebrandcrème moet aangebracht worden op de neus, de oren en de plaatsen met weinig of geen beharing. Indien actinische keratose of huidkanker bij je huisdier wordt vastgesteld, is een snelle chirurgische ingreep noodzakelijk om de levenskansen van het dier te verhogen.
Het Essense vissenmysterie heeft niet lang standgehouden. Bijna honderd reacties van visliefhebbers bereikten ons, en allemaal waren ze formeel: de nobele onbekende vis is een pitvis.
De kenners zijn formeel over deze vreemde vogel vis, waarvan vissers zich afvroegen welke soort het was : "Het is het mannetje van de pitvis (Callionymus lyra)", zegt bijvoorbeeld lezer Frank Peeters. "Geen twijfel mogelijk: de driehoekige kop en de voor de mannetjes kenmerkende lengte tot 30cm, lange rugstekel en karakteristieke blauwe tekening op de kop. Het verbaast me dat niemand van de vissers in café De Meeuw deze soort kent. Misschien wordt hij niet vaak gevangen omdat het een uitgesproken bodembewoner is. Hij staat in de meeste mariene veldgidsen en de meeste duikers kennen hem uit de Oosterschelde en Noordzee."
Een andere lezer geeft nog meer uitleg: "De vis leeft boven zand- en modderbodems op 10 tot 430 meter diepte en komt onder meer voor in de Atlantische Oceaan en in het Middellandse-Zeegebied. Vooral in het late voorjaar ziet men ze veel voor de kust van Nederland. Het dier wordt 25 tot 30 cm lang en heeft een afgeplatte buik. De ogen bevinden zich boven op de kop. Bij mannetjes is de voorste rugvin sterk verlengd."
De Callionymus lyra is in 1758 voor het eerst beschreven door Linnaeus. En jammer genoeg voor Marc en zijn collega's is hij niet eetbaar.
Amfibieën lijken op de afstammelingen van de eerste ongewervelde dieren die het water verlieten om op land te gaan leven. De levensloop van een amfibie is een mooi voorbeeld van dit evolutionaire proces. Na de larvefase in het water onderdgaat hij radicale veranderingen in de overgang tot een volwassen dier. Dit proces heet gedaanteverwisseling of metamorfose. De 4750 bekende amfibiesoorten worden verdeeld in drie ondersoorten : salamanderachtigen, kikvorsachtigen en de wormsalamanders. Alle doorlopen op enig moment in hun leven een metamorfose, die bestaat uit een eifase, een in het water doorgebrachte larvefase en een leven als volwassene op land. Kikkers en padden doorlopen de meest drastische metamorfose. De larven van de gewone Europese kikker bijvoorbeeld zijn compleet anders dan de volwassen kikkers, zowel in- als uitwendig. Bij wormsalamanders en watersalamanders verloopt het proces wat minder opvallend. Maar bij alle drie de ondersoorten komen uitzonderingen voor. Sommige soorten leven helemaal op het land, andere blijven altijd in het water. De meeste hebben zich op de één of andere manier aan hun omgeving aangepast. Kikkers en padden brengen één tot drie maanden in het water door als larven. De dikkopjes van de gewone pad hebben externe kieuwen zoals vissen, ogen zonder oogleden en een hoornachtige bek met een tandachtige structuur erin. Hun grote staarten hebben vinnen en de aanzet van achterpoten is zichtbaar. Als het dikkopje zich tot volwassen dier ontwikkelt (zie foto) ondergaat hij dramatische veranderingen waardoor hij op het land kan leven, eten en zich kan voortbewegen. Zijn achterpoten groeien en er komen voorpoten te voorschijn. Hij ontwikkelt kaken, tanden en een tong evenals oogleden en longen. De staart wordt in het lichaam opgenomen en zijn huid verandert. Hij ontwikkelt een maag en ingewanden om van plantaardig voedsel over te kunnen gaan op het eten van vlees. Deze metamorfose wordt geregeld door hormonen. Het proces van de metamorfose verloopt niet bij alle amfibieën hetzelfde. Bij de meeste, zoals de roodrugsalamander, leven de larven in het water en de volwassen dieren op het land. De Chinese reuzensalamander echter leeft volledig in het water terwijl andere soorten zoals de vuursalamander juist helemaal op het land leven. De larven van een salamander hebben bijna altijd kieuwen, ogen zonder oogleden en een lang lijf. De staart is plat met rug- en buikvinnen en er is vaak een aanzet te zien waar later voorpoten zullen groeien. Er zijn een aantal factoren die beïnvloeden hoe lang de larveperiode duurt, zoals lage temperaturen, gebrek aan voedsel en droogte. Bij de meeste kikkers en padden is deze fase één tot drie maanden lang. In droge omstandigheden kan dit soms echter beperkt blijven tot maar een paar dagen. De woestijnkikker heeft slechts acht dagen als larve voordat hij verandert in een volwassen kikker.
De felle kleuren en verleidelijke geuren die veel bloemen bezitten, dienen een praktisch doel : het aanlokken van insecten, vogels en andere dieren. Om te reproduceren moeten planten stuifmeel overbrengen van de mannelijke naar de vrouwelijke delen van de bloemen. Door dieren zoete nectar te geven, zorgt een plant ervoor dat zijn stuifmeel wordt overgebracht, zodat het bevruchtingsproces kan beginnen. Net als dieren hebben bloeiende planten mannelijke of vrouwelijke voortplantingsorganen. Bij sommige plantensoorten bevinden beide organen zich in dezelfde bloem. Het mannelijke orgaan heet meeldraad. Aan het uiteinde ervan zit de helmknop, waarin de poederachtige substantie wordt gemaakt die stuifmeel wordt genoemd. Als dit wordt overgebracht naar de vrouwelijke stamper, bevrucht deze het zaad in de bloem. Sommige planten vertrouwen op de wind voor het overbrengen van het stuifmeel. Andere hebben een doelmatiger methode ontwikkeld op basis van samenwerking tussen planten en bepaalde insecten, vogels en zoogdieren. Terwijl ze van de nectar eten, komen deze dieren onder het stuifmeel te zitten en nemen dit mee naar de stamper. Dit procédé heet bestuiving. Sommige insecten met een beperkt gezichtsvermogen worden tot planten aangetrokken door niet-visuele middelen. Door bloemengeuren bijvoorbeeld. Als een bij een bloem binnengaat, blijft er stuifmeel aan de haren op zijn lijf plakken. Als hij daarna op een andere bloem landt, wrijft hij deze korrels af aan een stamper. Sommige bloemen hebben bovendien onzichtbare sporen uitgezet die naar de nectar voeren. Deze markeringen reflecteren ultraviolet licht dat de insecten kunnen zien. Zoete geuren spreken niet ieder dier aan. Veel insecten, zoals vliegen, worden aangetrokken door de geur van rottend vlees of mest. Ze zoeken hun voedsel normaal gesproken niet bij planten, maar geven de voorkeur aan drek of ontbindende dierenlijken. Om vliegen te lokken voor de bestuiving, verspreiden sommige planten een geur die lijkt op die van kadavers of uitwerpselen. In de hete, vochtige omgeving van de tropen groeit de rafflesia, de plant met de grootste bloemen ter wereld. Deze bloemen scheiden een afschuwelijke stank af, die vliegen aantrekt. In plaats van geuren maken sommige planten gebruik van felgekleurde bloemen om bestuivers aan te trekken. Tegen hun achtergrond van groene bladeren vallen deze bloemen extra op en geven ze aan dat binnenin voedingsstoffen te vinden zijn. Sommige vogels, zoals de kolibrie, de lori en de suikervogel (zie foto), zijn gespecialiseerde nectar-eters. Als de vogel uit de nectarzakken binnenin een bloem eet, strijkt hij met zijn kop langs de lange meeldraden van de bloem. Hierdoor komt stuifmeel vrij, dat zich vastzet tussen zijn veren. Als de vogel vervolgens een vrouwelijke bloem aandoet, wrijft hij met zijn kop tegen de stempel van de stamper. Het stuifmeel blijft achter en bevrucht de plant.
Echt mooi zijn ze in ieder geval niet. Ze hebben een kale kop en nek! Het zijn roofvogels.
Wat eten gieren?
Ze eten dode dieren. Dat is vies, zeg je. Maar door dode dieren op te eten voorkomen ze ziektes. Gieren zijn afval en kadaver opruimers. Dat is een heel nuttige taak. Als dode dieren in de natuur zouden blijven liggen, zouden allerlei ziektes zich verspreiden. Die ziektes kunnen de gezonde dieren ziek maken.
Een monniksgier is een grote donkergekleurde gier met een enorme snavel. Om zijn nek heeft hij een dikke, donkere veren kraag. Met zijn haaksnavel pikt de monniksgier het vel van de koe door. Dan kan de aasgier ook eten, maar de monniksgieren zijn het grootst en het sterkst. Zij maken de koe open en pikken de lekkerste hapjes weg. Van de koe blijven alleen nog afgekloven botten over.
Als er ergens een dood dier ligt, dan heeft een aasgier die als eerste ontdekt. Maar zijn snavel is niet sterk genoeg om het taaie vel door te bijten. Hij moet wachten tot een monniksgier bij het dode dier landt.
Waar leven gieren?
Er zijn Amerikaanse gieren en de gieren die in Europa, Azië en Afrika leven.
De Amerikaanse gieren kunnen ruiken, de andere gieren kunnen dat niet. In Amerika zijn er 7 soorten gieren. Voorbeelden: condor, kalkoensgier en de koningsgier. In Europa, Azië en Afrika leven de ruppelgier, de aasgier en de monniksgier.
Bedreigd
Het gaat niet zo goed met de gieren. Ze eten dode dieren, maar er zijn steeds minder kuddes. Daarom eten ze afval van de mensen. Maar in veel landen worden de mensen steeds netter. Daarom kunnen ze ook daar steeds minder eten vinden.
Jongen
Een condorvrouwtje legt pas eieren als ze 6 jaar oud is. Ze legt maar 1 ei per jaar en soms slaat ze een jaartje over.
Vogels in Artis - Gieren van Europa
Langs de noordzijde van het Rijksmonument gebouw 'De Volharding' is de prachtige, roofvogelvolière te bewonderen die in de zomer van 2003 geopend werd. Bij de opening vloog de aasgier meteen de volle 70 meter naar het andere uiteinde van het ruime verblijf.
Vale gier
Aasgier
De vale gieren lijken er wel een beetje de baas: hadden ze zich eerst twee hoge boomstompen toegeëigend, nu zitten ze regelmatig op de kunstrotsen rechts waar ze - bijvoorbeeld na een regenbui- hun vleugels breed uitstrekken. De eksters hebben inmiddels het verblijf - en de voerplaats! - ook ontdekt. De volière, 70 meter lang, bestaat uit een reusachtig stalen net dat gedrapeerd is over staanders. Via een onderdoorgang kunnen de bezoekers onder de gieren doorlopen. Bij het ontwerp van deze volière heeft architect Karel Fibbe een lichte en luchtige constructie ontworpen die recht doet aan het bijzondere monument.
Het verblijf is met bomen, rotsplateaus, richels en kloven ingericht als broedgebied voor de monniksgieren, vale gieren en aasgieren. Artis hoopt op deze wijze een grotere bijdrage te kunnen leveren aan het soortbehoud van de gieren.
Monniksgier
Tweehonderd jaar geleden kwamen gieren nog veelvuldig voor in de Europese berglandschappen. Vroeger werden gieren veel gedood omdat men ze verdacht van het doden van boerderijdieren. Onterecht, want het zijn vooral aaseters. Door de intensieve jacht en door verdwijning van hun natuurlijk leefgebied zijn hun aantallen de laatste eeuwen helaas sterk afgenomen, mede ook mede omdat in sommige landen het laten liggen van kadavers (= dode dieren) is verboden.. Tegenwoordig zijn ze beschermd en worden in dierentuinen geboren gieren op geschikte plaatsen uitgezet. Ze zweven op grote hoogte op thermiek, speurend naar kadavers of naar andere gieren die naar een kadaver toe vliegen. Ook in Artis krijgen de gieren regelmatig karkassen.
Het is een goed teken als een hond met zijn staart kwispelt. Maar volgens een Italiaans onderzoeksteam zit het genuanceerder in elkaar dan dat. Een hond kwispelt naar rechts als hij iets of iemand bekends ziet, zoals zijn baasje. Als de staart naar links beweegt, ontwaart de hond doorgaans iets dat hij liever niet wil zien.
Bij het zien van een kat, is er amper gekwispel, maar toch nog naar rechts. Bij een vervaarlijke Mechelse scheper kwispelt een hond naar links.
Dat het een goed teken is wanneer honden met hun staart kwispelen, is algemeen bekend. Maar volgens de Sunday Telegraph is daarbij vooral belangrijk in welke richting de staart zich bij het kwispelen beweegt. Een hond kwispelt naar rechts als hij iets of iemand bekends ziet, zoals zijn baasje. Als de staart naar links beweegt, ontwaart de hond doorgaans iets dat hij liever niet wil zien.
30 honden onderzocht Professor Giorgio Vallortigara van de universiteit in het Italiaanse Triëste en twee collega's van de universiteit van Bari onderzochten dertig honden - reuen en teefjes - van verschillende rassen die allemaal gehoorzaamheidslessen hadden gevolgd. Ze confronteerden elke hond met de baas, met een onbekend mens, met een Mechelse scheper en met een kat. In elk van die gevallen werden de reacties vastgelegd op video.
Links of rechts Wanneer een mens binnenkwam, ging de staart onveranderlijk naar rechts, hoewel de onbekende iets minder gekwispel veroorzaakte dan de eigenaar. Bij het zien van de kat bewoog de staart nauwelijks nog, maar nog altijd in rechtse richting. De grote, gevaarlijk uitziende scheper daarentegen leidde tot staartbewegingen naar links.
Hersenhelft Volgens de onderzoekers onderstrepen hun bevindingen de verschillen tussen de linker- en de rechterhersenhelft, want ook bij mensen worden sterke bewegingen in de linkerhersenhelft, die de rechterkant van het lichaam beheerst, geassocieerd met een zonnig karakter. Ze zijn er dan ook van overtuigd dat de ontdekking kan helpen bij het peilen naar de gemoedstoestand van een dier.
Subtiel Maar als leek is het onmogelijk om te zien hoe honden op iemands aanwezigheid reageren. De staartbewegingen zijn zo subtiel dat er videobeelden nodig zijn om ze vast te stellen.
Dit is de kleinste vogel ter wereld. Het mannetje is nog kleiner dan het vrouwtje: hij weegt nauwelijks meer dan anderhalve gram en lijkt vliegend meer op een insect dan op een vogel. Het vrouwtje is iets zwaarder (tot 2 gram) en heeft niet de fraaie metaalachtig glanzende kop. Ze legt eitjes kleiner dan een erwt.
Deventer Porec, het éénjarig hondje van Lien de K. en Hans H. uit Deventer, is gisteren op de baan van de Sallandsche Golfclub De Hoek in Diepenveen met een golfclub knock-out geslagen. De politie weet wie de golfer is, maar wilde nog geen mededelingen doen.
Een woordvoerster van de golfclub zegt het incident te betreuren. Porec, een Friese Stabij, ging gestrekt, bloedde uit zn bek, ogen en oren en liep een hersenschudding op.
Ik ben geschokt, wie doet nou zo iets? vraag Lien de K. zich af, die met Porec wandelde toen het dier samen met enkele andere honden plotseling de golfbaan op rende.
De K. wandelt af en toe met de hond door het terrein van de Golfclub. Ik raakte aan de praat met een vrouw van de uitlaatdienst, die zes honden bij zich had. Plotseling renden de dieren, waaronder Porec, de golfbaan op. Drie golfers twee mannen en een vrouw schreeuwden weg met die honden!. Daarna haalde de man uit. De K. is verbijsterd dat de golfers na het incident gewoon doorspeelden en dat de dader riep: Dan moet je die hond maar beter opvoeden. Ze belde meteen de politie.
De dierenarts heeft het hondje pijnstillers gegeven voor de komende vier dagen. Daarna moet uit onderzoek blijken of het beestje er niets ernstigers aan overhoudt. Hij had wel dood kunnen zijn!
Aaihonden
Steeds vaker bewijzen aaihonden hun diensten in verpleeghuizen; dementerende ouderen die een hondje op schoot krijgen leven op. Australische onderzoekers bestudeerden een stapel studies over dit onderwerp en concludeerden in vakblad International Psychogeriatrics dat honden (waarschijnlijk ook robothondjes) agressie en onrust verminderen en sociaal gedrag bevorderen. In vakblad Anthrozoös verscheen maart vorig jaar een studie waaruit bleek dat bewoners in een verpleeghuis zich minder eenzaam voelen na een bezoek van een hond.
De gebeten hond
Hij bijt heus niet, hoor. Zal best, maar volgens de stichting Consument en Veiligheid is juist het baasje of een bekende van hem vaak slachtoffer van een hondenbeet. Jaarlijks worden gemiddeld 8100 mensen als gevolg van een onvrijwillige kennismaking met een hondengebit bij spoedeisende hulp afgeleverd (volgens statistieken over 2000-2004). Ongeveer 220 mensen zijn zo ernstig gewond dat ze in een ziekenhuisbed belanden. Honden zijn gelukkig de laatste jaren minder haplustig geworden; in de periode voor het millennium ging het om 11.000 gevallen jaarlijks. Tip: ook bij een beetje beet altijd naar een arts gaan.
Hond Pro-actief
De hond is s mans beste vriend. Ook als die mens in de lappenmand is beland. Onderzoekster Kathie Cole van een medisch centrum in Los Angeles ontdekte in 2005 dat patiënten die met hartfalen in het ziekenhuis liggen, lichamelijk beter reageren op een bezoekje van een hond dan een mens (een vrijwilliger). Metingen wezen uit dat hart- en long-functie verbeteren, de productie van stresshormonen omlaag duikelt en de patiënt niet meer zo angstig is. Vanwege de stress hebben mensen zonder hond die een partner met hersenletsel verzorgen een hogere bloeddruk dan hun lotgenoten mét hond, stelde wetenschapper Karen Allen (Buffalo Universiteit) vast in een studie onder zestig personen. Zij vond in een ander onderzoek dat echtparen met hond over het algemeen een lagere bloeddruk hebben, beter op stress reageren én een betere relatie hebben dan honden-loze stellen. Houdt Hektor wel buiten de echtelijke slaapkamer; 21 procent van de honden snurkt, meldde Mayo Clinic News in 2002. Niet vreemd dat één op de vijf patiënten met slaapstoornissen die in de gerenommeerde Mayo Clinic werden behandeld zijn hond naar bed bleek mee te nemen.
Australische herdershond bewaakt pinguïns
Een kolonie pinguïns dat op een klein eiland aan de Australische zuidkust leeft, wordt sinds kort dag en nacht bewaakt door een herdershond. De viervoeter moet de pinguïns beschermen tegen vossen en wilde honden, die hun bestaan bedreigen.
De Australische overheid heeft tot deze opmerkelijke actie besloten, omdat de afgelopen jaren talloze pinguïns op Middle Island door vossen en honden zijn opgegeten. Er leven nu nog maar ongeveer 100 pinguïns, vijf jaar geleden waren dat er minimaal 5000.
De hond is ons laatste redmiddel aldus Craig Whiteford, een woordvoerder van de overheid. Als we nu niets ondernemen, zijn er tegen het einde van het seizoen geen pinguïns meer op het eiland.
Het is overigens niet nieuw dat herdershonden worden ingezet als bodyguard voor anderen dieren dan schapen. Elders in Australië werden dergelijke honden al ingezet om scharrelkippen te beschermen tegen vossen. Als dit initiatief succesvol blijkt, zijn de mogelijkheden enorm, zegt Whiteford.
Geen kind zonder hond
Wie een kindje verwacht doet er verstandig aan 2 of meer honden en katten in huis te nemen. Kinderen die in hun eerste levensjaar opgroeien in een huis met meerdere vierpoters hebben circa zeventig procent minder kans op allergische ziekten dan babys zonder huisdieren in hun omgeving, stelden Amerikaanse onderzoekers in 2002 in het medisch vakblad JAMA.
Gevloerd door hond
Smilde een 44 jarige inwoner van Smilde is donderdagmiddag door zijn hond gevloerd, toen hij op zijn mountainbike over het fietspad langs de Suermondsweg in Smilde reed. De man liet zijn hond aangelijnd mee rennen, maar de viervoeter schoot plots voor de fiets langs en kwam onder het voorwiel. Het baasje schoot over de fiets heen en moest met een hersenschudding worden overgebracht naar het ziekenhuis in Assen.
[hoe het met de hond is afgelopen vertelt het bericht helaas niet. Maar de enige veilige manier om met je hond aan de fiets mee te nemen is middels een zogenaamde Springer]
Een slechte adem
Het ultragevoelige reukorgaan van de hond kan misschien helpen bij het vroegtijdig opsporen van kanker. Bekend is dat in de uitgeademde lucht van patiënten met borst- of longkanker bepaalde stofjes zitten die lastig met de gebruikelijke analysemethoden zijn te achterhalen. Met honden lukt dat wel, zo hebben onderzoekers van een kankerstichting in Californië ontdekt. In hun publicaties in het blad Integrative Cancer Therapies meldden ze vorig jaar dat vijf honden na een puppytraining zeer goed in staat waren de adem van borst- en longkanker patiënten te onderscheiden van die van gezonde mensen
Kopenhagen . Het aantal honden dat in Denemarken door hun baasjes anti-depressiva krijgt toegediend, stijgt alarmerend. Dit meldt de Deense Vereniging voor Dierenartsen. Baasjes geven hun hond prozac in plaats van dat ze het beest onder de juiste omstandigeden proberen op te voeden. Hoeveel onaangepaste en bange honden onder de geneesmiddelen zitten, kan de vereniging echt niet precies zeggen. We weten alleen dat we steeds vaker van onze veterinairen te horen krijgen dat mensen problemen met hun hond oplossen met pillen zegt Børge Jørgensen van de Deense Dierenartenvereniging. De baasjes die hun honden medicijnen geven, vallen uiteen in drie verschillende categorieën: zij die homeopathische kruiden proberen, baasjes die bij de dierenarts een speciaal hondenmiddel proberen te krijgen en mensen die hun eigen medicijnkastje plunderen om hun huisdier rustig te houden. Het probleem moet ook vaak bij het baasje gezocht worden.
Dagblad v/h Noorden, sept. 05
Blaffende honden voeren protest in Vondelpark
Amsterdam . Enkele honderden mensen hebben zaterdagmiddag in het Vondelpark, samen met hun hond, geprotesteerd tegen de plannen van de gemeente om de vrijheid van de viervoeters aan banden te leggen. De deelnemers aan de protestbijeenkomst vinden de plannen van de gemeente, die wil dat honden volgend jaar niet meer los mogen lopen en op sommige plekken helemaal niet meer mogen komen, belachelijk. Volgens het stadsdeel ergeren mensen zich aan hondenpoep en loslopende honden.
Dagblad v/h Noorden 27-9-2005
Hond voor het eerst gekloond
Seoul . Zuid-Koreaanse wetenschappers hebben als eersten ter wereld een hond gekloond. De Afghaanse Windhond Snuppy wordt in de jongste editie van het Britse wetenschappelijk tijdschrift Nature voorgesteld. De draagmoeder van Snuppy bracht de pup na een zwangerschap van 60 dagen ter wereld.
Dagblad v/h Noorden, sept.05
Man slaat vrouw na smsje over stoute hond
Een man in de Verenigde Arabische Emiraten heeft zijn vrouw in elkaar geslagen nadat hij een smsje op haar telefoon verkeerd had begrepen. De tekst ging over hun ondeugende hond, maar de echtgenoot betrok de boodschap op zichzelf en ging daarna door het lint. Dat meldde maandag de krant Gulf News. De man ontdekte in het mobieltje van zijn vrouw een door haar verstuurd smsje: Hij luistert niet, Hij lust het eten dat ik maak niet. Hij vernielt het meubilair. Door hem is het huis nooit aan kant. De laatste tijd is ie erg brutaal en ongehoorzaam. De 38-jarige echtgenoot kreeg voor zijn klappen een boete van 622 euro.
Telegraaf, januari 2005
Drugshondjes
Colombiaanse drugsmokkelaars hebben chirurgisch heroïne in de buik van puppies gestopt met het doel de verdovende middelen over de grens te smokkelen. Dat maakte de Colombiaanse politie dinsdag bekend. Agenten konden een stokje steken voor de smokkel nadat ze waren getipt. Bij 6 hondjes troffen ze littekens aan op de buik. Met ultrasone scans vonden de agenten de zakjes met vloeibare heroïne in de beestjes. Dierenartsen hebben de smokkelwaar chirurgisch verwijderd. In totaal heeft de Colombiaanse politie 3 kilo heroïne onderschept. De hondjes herstellen momenteel van de ingreep.
Telegraaf, januari 2005
Honden in Belgisch Ziekenhuis
In een Brussels ziekenhuis is het binnenkort toegestaan huisdieren mee te nemen. De zieken knappen vaak op door hun kat of hond even te knuffelen. Het effect lijkt op de Cliniclowns voor kinderen, aldus het Edith Cavell ziekenhuis in de Brusselse deelgemeente Ukkel. Het idee komt van de Belgische prins Laurent. Bij een bezoek zag hij hoe een stervende man opleefde door het bezoek van zijn hond. De Prins Laurent Stichting betaalde daarop een apart knuffellokaal voor patiënten met huisdieren, meldde de krant Het Laatste Nieuws. Het zaaltje met gazon en bankjes is nu in aanbouw. Het zal rond Pasen klaar zijn. Het ziekenhuis vreest geen hygiëneproblemen. Alleen gezonde en gevaccineerde honden en katten zijn welkom. Als de knuffelruimte over twee jaar een succes blijkt, wil de stichting ze ook in andere ziekenhuizen oprichten.
2005
Te Koop
Loopt een man op straat en ziet een bordje voor het raam van een dierenwinkel staan met daarop sprekende hond te koop. Hij loopt naar binnen en informeert naar de hond. De eigenaar van de winkel zegt de man door te lopen naar de tuin. Daar ziet de man een hond zitten.
Kun jij praten?, vraagt de man.
Ja, antwoordt de hond.
Vertel eens, zegt de man.
De hond kijkt em aan en zegt: Nou ik had mn talent al snel door en ik wilde de regering helpen, dus vertelde ik de CIA wat ik kon, en in mum van tijd reisde ik van het ene land naar het andere land, en zat met spionnen en wereldleiders aan tafel, want niemand had door dat een hond kon afluisteren. Ik was één van de belangrijkste spionnen gedurende vijf jaar. Maar van al dat heen en weer gereis werd ik hondsmoe en ik wilde me gaan settelen. Dus nam ik een baan bij het vliegveld, om wat undercover werk te doen. Meestal liep ik mee met verdachte personen en luisterde of ze iets te zeggen hadden. Ik ontdekte een paar grote drugtransacties en werd beloond met een hele batterij medailles. Ik kreeg een vrouw en een hoop kids en nu ben ik met pensioen.
De man is stomverbaasd. Hij gaat terug naar binnen en vraagt de eigenaar wat hij voor de hond wil hebben. 10 euro!
De man zegt: Die hond is fantastisch. Waarom verkoop je em in godsnaam zo goedkoop?
Hij liegt, zegt de eigenaar, hij heeft helemaal niet gedaan wat hij allemaal vertelt.
Aankomend hondenbezitter kiest dier dat op hem lijkt
Rashonden lijken op hun baasjes omdat aankomende hondenbezitters een dier uitzoeken dat op hen zal gaan lijken. Bij een rashond weet de koper beter hoe de pup er later uit zal zien dan bij een vuilnisbakkenras (Psythological Science, mei , 2004).
Onderzoekers van de universiteit van Californië vroegen zich af of de onbewezen stelling dat baasjes op hun honden lijken een kern van waarheid bevat. En indien honden werkelijk op hun baasje lijken, komt dit dan door selectie van de baas of gaan honden en bazen steeds meer op elkaar lijken naar mate ze langer bij elkaar zijn? Dit laatste fenomeen, convergentie, is beschreven bij echtparen die na vijfentwintig jaar huwelijk meer op elkaar lijken dan toen ze net het huwelijksbootje in gestapt waren. De onderzoekers togen met een camera naar drie verschillende hondentoiletten in parken in San Diego, Californië. In totaal werden 45 honden (25 rashonden en 20 vuilnisbakkenras-honden) en hun baasjes, apart op de plaat gezet. Een voor een kregen 28 psychologiestudenten foto's te zien van een baasje, van diens hond en van een andere hond uit het park. De goede link tussen baasjes en niet-rashonden werd maar in 7 van de 20 gevallen gelegd. Rashonden werden significant vaker, in 16 van de 25 gevallen, door de psychologiestudenten aan het correcte baasje gekoppeld. Waarop de studenten hun oordeel baseerden dat hond en baas bij elkaar hoorden, is onduidelijk. Overeenkomsten bij hond en baas als langharigheid, grootte en aantrekkelijkheid leidden er niet toe dat ze vaker correct gelinkt werden. De onderzoekers concluderen dat baasjes een hond nemen waarvan ze verwachten dat hij op hen zal lijken. En bij rashonden is beter te voorspellen dan bij vuilnisbakjes hoe de pup er als volwassen hond uit zal zien. Op www.honden-rassen.pagina.nl valt te lezen dat de labrador een toegewijde, zich aanpassende metgezel is. De beagle blijkt lastiger: Een eigenwijze hond die moeilijk alleen kan blijven, bezint eer ge begint!, aldus de Nederlandse Beagle Vereniging.
Nog nooit was psychologie zo makkelijk: wie de rashond kent, kent de baas.
NRC Handelsblad 30 mei 2004
Norio Olamura won in 2002 de tweede prijs in een verkiezing van baas en huisdier die veel op elkaar lijken
Puppie schiet op baasje
Een man in de Amerikaanse staat Florida die probeerde zeven puppies dood te schieten, werd zelf geraakt toen één van de hondjes met zijn pootje de trekker overhaalde. De 37 jarige Jerry Bradford meldde zich met een gewonde pols bij de EHBO. (helaas wordt er niet gemeld hoe het met de pups is afgelopen).
Een man uit Ottowa (Canada) heeft een politiehond gebeten. Hij probeerde aan de politie te ontkomen, maar de hond was hem te snel af. Er ontstond een gevecht waarbij de man de Duitse Herder Pago in zijn poot beet. Als reactie hierop beet de hond de man terug. Beide zijn gelukkig niet ernstig gewond geraakt. Dit hele gebeuren heeft tot een discussie over de dierenrechten geleid. In Canada is het namelijk zo dat mensen die agenten aanvallen/mishandelen zwaardere straffen krijgen. Misschien zou de politiehond dus ook onder deze wetgeving moeten vallen om zo ook voor deze dieren meer bescherming in te bouwen. De Canadese hondenbegeleiders zijn daar druk mee bezig.
Kinderen opgevoed met 22 honden.
Een Schots echtpaar is veroordeeld tot zeventig dagen cel wegens het verwaarlozen van hun vier kinderen. Het kroost werd nauwelijks gewassen en ze leefden in een huis met 22 honden. Overal lagen afval en uitwerpselen. Op school zou één van de kinderen hebben geblaft en gegromd. De kinderen zijn uit huis geplaatst.
Blauwalg en honden.
Iedereen heeft wel eens van blauwalg en het gevaar ervan gehoord. Blauwalg ontstaat vaak bij warm (of heet) weer in combinatie met stilstaand (of laag) water. Het is dus raadzaam je hond ook NIET met aanhoudende hoge temperaturen te laten zwemmen in plassen en sloten. Blauwalg kan dodelijk zijn voor dieren! Over het algemeen laten gemeentes het snel aan de burgers weten als er blauwalg voorkomt.
Hond valt op man.
Een wandelaar in Polen kreeg onlangs een Sint-Bernardshond van 50 kilo op zijn hoofd. Het beest was door zijn straalbezopen baas van twee hoog naar beneden gegooid. De hond kwam gelukkig goed terecht, aangezien de wandelaar zijn val brak. De wandelaar raakte in shock, maar hield slechts wat blauwe plekken over aan het incident. De twee jaar oude hond, Oskar genaamd, is naar het dierenasiel gebracht. Zijn baas is opgepakt en zal worden vervolgd voor dierenmishandeling.
Hond helpt bij het afvallen.
Wie wil afvallen kan beter een hond kopen dan op dieet gaan. Dat blijkt uit onderzoek van de Universiteit van Missouri, dat het Multidisciplinair Onderzoek Instituut naar de relatie tussen mensen en dieren naar buiten bracht. Een groep mensen liet 50 weken lang 20 minuten per dag een hond uit. Gemiddeld raakten zij in die periode 6,3 kilo kwijt.
Wat zijn Stresssignalen?
Stresssignalen vormen de lichaamstaal van honden als ze gespannen zijn. Ze kunnen voortkomen uit te lange wandelingen, te hoge trainingseisen of onbegrepen oefeningen en irritatie bij de eigenaar. Maar de signalen kunnen ook ontstaan door te veel afwisseling in de dagelijkse dingen. Regelmaat is voor honden belangrijk om zich in te kunnen stellen op dingen. Het is niet zo heel anders dan bij ons. Ook bij een gedragstest raakt een hond gespannen. Hij weet niet wat er gaat gebeuren, is in een voor hem onbekende omgeving met onbekende mensen, die ook nog eens naar hem kijken. Dat is een beetje eng en kan dus stress geven. Als baasje weet u dat uw hond gestrest is als hij achter elkaar dezelfde stesssignalen laat zien of als hij er drie afwisselende laat zien. Veel voorkomende stresssignalen zijn: gapen, hijgen, uitschudden, snuffelen, tong uitsteken en een poot optillen.
Honden sporen illegale DVDs op.
Een nieuw wapen in de stijd tegen illegale DVDs: labradors Lucky en Flo maken binnenkort het Londense vliegveld Stansted onveilig voor handelaren van illegale DVDs op de sporen. De twee honden hebben een training van acht maanden achter de rug. Het lijkt op de training van drugshonden, alleen snuffelen ze naar pakketjes met DVDs. De opleiding is ondersteund door de Motion Picture Association of Amerika en is een wereldprimeur. Vooralsnog lijkt het een succes; tijdens een test wisten de labradors al een lading DVDs te herkennen. Overigens bleken het allemaal legale schijfjes te zijn.
Laika.
Het Russische hondje Laika was het eerste wezen dat levend rond de aarde cirkelde. Al eerder waren er zowel door de Sovjetuntie als door de VS dieren de ruimte ingeschoten, maar die hadden geen omloop volbracht. De naam Laika betekent Blaffer. Laika was in Moskou van de straat gehaald; ze reisde met de Spoetnik II die op 3 november 1957 vanuit Baikonoer werd gelanceerd. Spoetnik II was niet ontworpen om weer te landen en verbrandde bij terugkeer in de atmosfeer op 14 mei 1958, maar Laika was lang voor dat moment al dood. Het plan was geweest haar voor die tijd door vergif in haar voedsel te laten sterven, maar in oktober 2002 werd bekend dat Laika al na een paar uur in de ruimte was overleden aan oververhitting en stress, voordat de vierde omloop ten einde was.
In de ogen van uw hond bent u goed opgevoed als u zich bij het wandelen aanpast aan zijn tempo en route. Hij loopt (en trekt) voorop de baas volgt en wacht braaf wanneer hij iets te snuffelen ontdekt heeft. Wees dus niet verbaasd als hij zich niets aantrekt van uw roepen of uw tempo bijvoorbeeld bij gladheid of als je een praatje wil maken. Breng verandering in door bij het uit laten regelmatig en plotseling van richting te veranderen. Loop door als hij stopt. Zo leert uw hond zich op u te concentreren en u te volgen.
In de ogen van uw hond is vangen één van de spannendste spelletjes. Hij zelf nodigt u door weg te rennen uit tot een achtervolging. Omgekeerd jaagt hij vier- of tweebeners die weglopen absoluut enthousiast voor zich uit, om ze vervolgens net als een wolf staande te houden, te pakken en krachtig door elkaar te schudden. Voor joggers en kleine kinderen kan dit gedrag gevaar opleveren. Met een grote hond moet u dit spelletje nooit ongecontroleerd spelen. Roep hem vanaf het begin bij u wanneer hij iemand achtervolgt.
In de ogen van uw hond
Meldt u hem regelmatig waar u bent, wanneer u hem vaak roept. Dat stelt hem gerust, hij kan dus onbezorgd zijn gang gaan, zonder bang te hoeven zijn u kwijt te raken. Dat u hem roept omdat hij moet komen, begrijpt hij niet. Eenmaal roepen moet genoeg zijn. Wanneer de hond dan niet reageert, loop dan weg. Dan zoekt hij u en niet omgekeerd!
In de ogen van uw hond is bedelen bij de tafel een moeizame, maar lonende zaak. Hij moet gewoon lang genoeg zeuren, blaffen, klieren of op één of andere manier aandacht trekken, vroeg of laat lukt het en deelt de mens zijn duit met hem. Het vervelen en zeuren schijnt er bij te horen en dat neemt hij dus maar voor lief. Dat hij het toch het langst uithoudt, weet hij al snel. Wanneer u niet wilt dat uw hond bedelt, laat u dan door niets vertederen. Zonodig sluit u de hond even op.
In de ogen van uw hond zijn mensen die langs uw hek lopen evenals postbodes en krantenbezorgers potentiële inbrekers, die door blaffen en grommen moeten worden weggejaagd. En inderdaad, ze lopen altijd weg, terwijl uw gasten en vrienden gewoon binnen komen en daarom in de ogen van uw hond meestal ongevaarlijk zijn. Wanneer hij blijft blaffen naar bepaalde personen, nodig die dan een paar keer binnen, zodat ze als gasten erkend worden.
Op deze pagina's vind je een verzameling leuke, grappige, ontroerende en verbijsterende korte berichtjes die ik in de afgelopen jaren heb gevonden in kranten, tijdschriften en hondenbladen. Zelf maak ik een clubblad voor een rasvereniging en ben dus altijd op zoek naar kopij. Zodoende heb ik al een hele verzameling.
Kinderwijsheid
Op mijn spreekuur als dierenarts kwam de 10 jarige Ierse Wolfshond Belker. Samen met zijn eigenaren, Ron, Lisa en hun zoontje Shane, die allemaal erg gesteld waren op Belker en hoopten op een wonder. Na uitgebreid onderzoek ontdekte ik dat Belker stervende was aan kanker. Ik bracht de familie het trieste nieuws en stelde voor Belker rustig te laten inslapen, eventueel bij hen thuis. Aldus maakten we de nodige afspraken en Ron en Lisa vonden het een goed idee als hun zoontje getuige zou zijn van dit gebeuren. Hij zou er alleen maar van leren, zo dachten zij. De volgende dag bevloog het me toch nog even toen ik bij Belkers familie arriveerde. Shane was heel kalm en knuffelde zijn hond voor de laatste keer. Ik vond het bewonderenswaardig zoals zon jong kind met dit alles om ging, want hij wist toch heus wel wat er ging gebeuren. Na een paar minuten was Belker vredig overleden. Het kleine knulletje accepteerde de verandering in de hond zonder enige moeite. We zaten nog een poosje na te praten, ons afvragend waarom honden toch korter leven dan mensen. Shane, die rustig had zitten meeluisteren, sprong op en zei: ik weet wel waarom! We keken hem verbaasd aan, in afwachting van zijn verklaring. Ik heb nog nooit in mn leven zon confronterende verklaring gehoord als wat Shane toen zei. Mensen worden geboren om te leren een goed leven te leiden en lief te hebben, toch? Nou ging Shane verder als honden geboren worden kunnen ze dat allemaal al, dus hoeven ze niet zo lang te blijven.
Zo baasje, zo viervoeter.
Huisdieren krijgen steeds meer aandoeningen, die overeen komen met de kwalen van hun baasjes. Zwaarlijvigheid of obesitas was bijvoorbeeld 25 jaar geleden nog vrijwel onbekend onder honden en katten, maar wordt nu een epidemie. Bovendien zorgt het overgewicht net als bij mensen voor ziektes als diabetes en vaatklachten. Dat zegt professor Wouter Hendriks, hoogleraar dieetvoeding aan de Universiteit van Wageningen. Volgens Hendriks behandelen mensen hun huisdieren steeds meer als zichzelf. Honden en katten krijgen hapjes tussendoor met veel zetmeel. Sommige dieren eten zelfs zoveel lekker dat zij vegetariër of zelfs veganist worden, omdat ze geen zin meer hebben in vlees, wat eigenlijk bij hun natuur hoort.
Ik zie, ik zie
Honden hebben de neiging om ineens stil te gaan staan om in de verte te turen. Wij kunnen niet zien waar zij naar kijken. Dit komt doordat de ogen van een hond veel gevoeliger zijn voor beweging dan de onze. Testen wijzen uit dat een hond duidelijk de handsignalen van een schaapsherder kan waarnemen die zich kilometers verderop bevindt.
Onweer voorspellers.
Honden staan erom bekend dat ze kunnen waarschuwen voor onweer en zelfs voor aardbevingen. Dit komt doordat ze gevoelige sensoren hebben waarmee ze veel eerder dan wij geluiden en veranderingen in de atmosfeer waarnemen. Als uw hond onweer aan voelt komen, dan is hij zeer alert. Hij kan zelfs gaan hijgen en door het huis rennen.
Ideale Leeftijd.
Het is wetenschappelijk aangetoond dat de ideale leeftijd om een pup in huis te halen is wanneer het dier zeven weken oud is. Dat dit meestal een weekje later gebeurt heeft te maken met vaccinatie en overige verplichtingen van de fokker. Bij een goede fokker kan dat ook best. Een fokker kan doorgaans de pups met 8 weken weg doen. Heel verstandig omdat de fokker nooit helemaal zeker weet hoe de nieuwe eigenaren om zullen gaan met hun nieuwe pup. Met 7 weken is zon puppie nog wel heel erg klein en gevoelig.
Angst voor honden.
Komt ook voor bij honden zelf! Pups hebben veel contact met andere honden nodig en moeten zoveel mogelijk met soortgenootjes spelen. Als zulke kleine pups alleen nog maar mensen zien, leren ze niet om met soortgenoten om te gaan. Tegenover andere honden gedragen ze zich vals en ze zullen zeker een keer gebeten worden, vanwege hun onnatuurlijke gedrag. Hierdoor zullen ze angstig worden voor soortgenoten.
Pas op voor Paardenvijgen.
De meeste honden vinden paardenvijgen een delicatesse, je mag ze er voor wakker maken. Sommige honden lusten ze wel rauw, terwijl andere zich graag uitgebreid in deze geurige weelde wentelen. Een onsmakelijke gewoonte of misschien slechts een kwestie van smaak? We moeten toch gaan ingrijpen in het paardenvijgen-eetgedrag van onze viervoeter, niet vanwege de smaak, maar vanwege het gevaar. Paarden behoren net als honden regelmatig ontwormd te worden. Ligt de regelmaat bij honden op eens per 6 maanden, bij paarden is dat eens per zes weken. Wordt een paard niet ontwormd dan kun je erop rekenen dat met de Bossche Bollen menig parasiet naar binnen wordt gewerkt. Wordt het paard echter wel keurig op tijd ontwormd dan kan het effect nog veel schadelijker zijn, want dan zitten diezelfde bollen vol preparaten die organophisphorus bevatten, dat zeer giftig is voor de hond. Dus alle heerlijkheid ten spijt, paardenvijgen zijn absoluut verboden voor honden.
Lachen.
De onderzoekers zijn het er nog niet helemaal over eens, maar het opgewonden gehijg wat honden soms doen is waarschijnlijk een vorm van lachen. Een Amerikaans onderzoekster trekt deze conclusie na een door haar gehouden onderzoek.. In een heel druk blaffende hondenkennel liet ze met luidsprekers het luid gehijg afspelen en alle honden in de kennel vielen plots stil om daarna enthousiast te gaan hijgen en kwispelen. Zou het dan niet gewoon iets anders betekenen, wat met opgewonden zijn te maken heeft..??????
Dief steekt puppy in broek.
De politie van Plantation in de Amerikaanse staat Florida onderzoekt een bizarre diefstal van een puppy. Een man wandelde de plaatselijke dierenwinkel binnen en stak daar een Maltezerpup in zijn broek en wandelde weer naar buiten. De diefstal werd enkele minuten later opgemerkt. We tellen onze puppies elk kwartier. Toen we de lege kooi zagen, wisten we hoe laat het was. We controleerden meteen onze bewakingscamera en zagen daar hoe de dief de Maltezer stal, aldus de winkeleigenaar. De dief is voorlopig spoorloos.
Dognapping in opkomst in Engeland
Vreselijk maar waar, steeds meer Engelsen krijgen te maken met een nieuwe vorm van criminaliteit, namelijk Dognapping. Steeds vaker gebeurt het dat Engelse eigenaren een anoniem telefoontje krijgen dat hun hond of kat zal worden terug gebracht tegen betaling. De dierendieven weten de eigenaar veelal te achterhalen omdat deze briefjes hebben opgehangen op lantaarnpalen in de buurt. De Britse krant The Independent meldde dat dagelijks zon kleine 500 huisdieren vermist raken. Daarvan zouden tientallen zijn gestolen. Het Britse bureau voor vermiste huisdieren meldde een verdubbeling van het aantal huisdierdiefstallen. Steeds vaker zou daarbij losgeld worden geëist of worden rasdieren doorverkocht.
Nooit aaien zonder te vragen.
Gemoedelijke reuzen zien eruit alsof ze geen vlieg kwaad zouden doen. Maar schijn bedriegt vaak. Iedere hond heeft zijn persoonlijke ervaringen met mensen. Wanneer hij geleerd heeft dat grote mannen met een baard vals zijn, kleine speelse kinderen vermoeiend en vrouwen met een hoed bedreigend, dan zal hij misschien bijten. Leer vooral kinderen dat ze nooit op een hond moeten afrennen om hem te aaien, zonder dat de eigenaar toestemming heeft gegeven. Trouwens, een slechte ervaring kan alleen slijten door heel veel goede ervaringen.
Slaapplek.
Zelfs als honden volwassen zijn, zien ze u als hun ouder. Daarom wil uw hond bij u kruipen en bij u slapen net zoals hij vroeger met zijn moeder deed toen hij nog een puppy was. Natuurlijk moet u dit uw hond (vanaf pup) afleren, maar hij zal altijd de behoefte houden om naast u op bed te komen.
Hond overleeft 26 dagen in rioolbuis.
LONDON Een Britse hond die in een rioleringsbuis bekneld was geraakt, heeft maar liefst 26 dagen zonder vast voedsel overleefd. De 12-jarige Collie Holly hield zich met regenwater in leven, aldus de krant The Times. Holly was in juni in paniek op de vlucht geslagen voor onweer en in de 3 meter diepe, nauwe waterafvoerbuis gevallen. Haar bejaarde eigenaars gingen wanhopig op zoek en hingen overal in de plaats Stoke Climsland in de graafschap Cornwall affiches op. Holly, die niet kan blaffen, wist echter niemand's aandacht te trekken. Na 26 dagen werd Holly gevonden en gered door een voorbijganger. Haar lichaamsgewicht was gedaald van 25 naar 14 kilo. Ook heeft zij een ooginfectie opgelopen waardoor zij tijdelijk blind is.
Aanstelleritis.
Janken en jammeren, daar vraagt u zelf om wanneer u bij uw hond medelijden laat blijken. Wanneer er iets normaals gebeurt, bijvoorbeeld wanneer de hond lange tijd alleen moet blijven, in bad moet of buiten een winkel moet wachten, zeg dan nooit ach, arme Bobby! Reageer juist heel rustig en nuchter wanneer hij laat merken dat hij iets niet leuk vindt. U kunt beter boos worden dan laten merken dat u het zielig vindt. Omdat het heel moeilijk is om aangeleerd gejammer weer af te leren, moet u ervoor zorgen dat ook uw gezin hier op let.
Huisdier helpt bij buikgriep.
Het hebben van een hond of kat als huisdier kan jonge kinderen mogelijk beschermen tegen het krijgen van milde infecties van de maag, gewoonlijk buikgriep genoemd. Dit constateert J. Heyworth (University of Western Australia, Crawley) in het vakblad Epidemiology and Infections op basis van een onderzoek onder 965 kinderen in de leeftijd van 4 tot 6 jaar. Onder kinderen met een hond of kat kwam buikgriep 30 procent minder voor. Tot nu toe werden honden en katten altijd gezien als de bron van micro-organismen die buikgriep veroorzaken. Voortdurend contact hiermee leidt waarschijnlijk tot immuniteit voor deze ziekteverwekkers, oppert Heyworth.
Midden in het bos staat een winkeltje met een hele lange rij dieren. Helemaal achteraan staat een wolf. Plots ziet hij recht een mol voorbij kruipen.De wolf vat hem bij zijn kraag en zegt:"Jij bent achter mij, vriend." Toch probeert de mol opnieuw voor te kruipen, deze keer langs de linkerkant. Maar opnieuw word hij door de wolf gevat. Dan besluit de mol om overal de dieren in de rij voor tespringen. Tot zijn verbazing lukt het bij elk dier. Alleen de beer is te groot en moet de mol opzij passeren. De hongerige beer die extra vroeg is opgestaan, voor zijn eerste ontbijt,ziet de mol van links passeren. Zonder te aarzelen geeft de beer de mol een paar rake klappen, en smijt hem terug naar het einde van de rij.. De mol ziet het helemaal niet meer zitten en zegt: "Als het zo zit, denk ik dat ik het winkeltje vandaag maar niet opendoe!"
Zoals mensen kunnen praten kunnen dieren dat natuurlijk ook. Alleen heeft elk dier zijn eigen manier om dingen duidelijk te maken. Een hond kwispelt met zijn staart als hij blij is maar een kat die dat doet is juist boos. Wij kunnen ook met dieren praten. Maar dan moeten we wel weten hoe. Vaak denken we dat wel te weten maar.... kijk maar wat er met Bokito is gebeurd!
Honden
Onze trouwe viervoeters kennen we natuurlijk hartstikke goed. Misschien heb je zelf wel een hond in huis. Een hond maakt veel verschillende geluiden en elk geluid betekent weer wat anders. Je kent de uitdrukking ?blaffende honden bijten niet? vast wel. Dat is ook bijna altijd waar. Een hond blaft als hij de groep wil waarschuwen. Hij laat dan weten dat er iemand aankomt bijvoorbeeld.
Als een hond gromt zonder opgetrokken bovenlip betekent dit dat hij een beetje bang is. Soms huilen honden ook. Je hebt het vast wel eens gehoord. Huilen is een teken van eenzaamheid maar het kan ook gewoon een manier zijn om te praten met je.
Een hond laat ook met zijn staart zien hoe hij zich voelt. Als een hond zijn staart omhoog heeft staan dan maakt hij duidelijk dat hij graag de baas wil zijn. Wanneer de staart tussen zijn poten zit is dat weer het tegenovergestelde. De hond weet nu dat een andere hond of zijn baasje de baas is. En een kwispelende hond is natuurlijk vrolijk. Pak maar eens een stok. Dan zal je zien dat bijna alle honden gelijk gaan kwispelen.
Katten
Als een hond kwispelt is hij misschien vrolijk maar bij een kat is dat helemaal niet zo. Een kat met een zwiepende staart is juist boos en kan je aanvallen.
Als de kat de staart overeind heeft dan wil hij je groeten.
Wat je eigenlijk niet moet doen bij een kat is hem strak aankijken. Strak aankijken is in kattentaal ook bedreigend. Als je eens een vreemde kat tegenkomt moet je heel vaak knipperen met je ogen. Dan maak je duidelijk dat je alleen maar leuk contact wil maken.
Zwanen
Zwanen kan je best vaak tegenkomen en ze kunnen ook best gevaarlijk zijn. Vooral als een zwaan net kindjes heeft kan hij erg agressief worden. Laat zwanen met kindjes dus met rust en blijf op afstand.
Als een zwaan een dreigende houding aanneemt dan spreidt hij zijn vleugels helemaal uit en laat hij zijn kop zakken. Ook maakt hij dan een sissend geluid. Dit betekent: Laat me met rust anders val ik aan! Je kan dan ook maar beter luisteren want zwanen kunnen erg hard slaan met hun grote vleugels.
Paarden
Paarden zijn over het algemeen lieve beesten maar kunnen ook heel chagrijnig zijn. Dat kan je vooral zien aan de oren. Heeft een paard zijn oren naar voren staan, dan is hij oplettend en in een goede bui. Hangen de oren een beetje slap opzij dan is het paard lekker ontspannen. Gaan de oren strak naar achter dan is het paard kwaad. De spieren rond de neus en mond zijn ook helemaal gespannen en hij zwiept hard met zijn staart. Pas op dus.
Als een paard kennis met een ander paard of mens wil maken gaat hij een beetje snuffelen. Ze houden dan hun neuzen vlakbij elkaar en blazen dan zachtjes in de neusgaten. Dit kan jij ook doen bij het paard maar je moet wel eerst het paard laten blazen. Anders kan je het paard beledigen.
Konijnen
Konijnen kunnen natuurlijk geen geluidjes maken dus maken ze zich op een andere manier duidelijk. Als je een konijn oppakt en hij begint hard te spartelen dan vindt hij dat niet leuk. Misschien moet het konijn eerst vertrouwd met je raken. Dat kan je doen door fijn achter zijn oortjes te aaien of onder zijn kin. Ook vinden ze neus-tegen-neuscontact fijn.
Als een konijn je een keertje bijt terwijl je stopt met aaien dan betekent dat waarschijnlijk je door moet gaan met aaien. Dat heeft dan dus niets te maken met agressie. Dit kan dus wel eens verwarrend zijn.
Gorilla's
Nou van Bokito hebben we wel een paar dingen geleerd over gorilla's:
Je moet ze niet in hun ogen aan kijken. Je moet ze ook niet aanstaren. Dan denken ze dat je ze uitdaagt! Ze kunnen ook bang, gefrustreed en boos worden. Geen goed idee dus!
Als gorilla's zich groot maken betekent het dat ze zeggen: ga weg!
Ook als gorilla's hun tanden laten zien zijn ze niet echt blij met je. Ze willen dan dat je weg gaat.
Als gorilla's hun mondhoeken optrekken dan lijkt het net of ze lachen. Maar ze lachen helemaal niet! Ze zijn dan hartstikke boos. Goed om te weten dus.
Dieren kunnen ook praten. Ze doen dat dan vaak niet zoals ons, maar dat doen ze door bijvoorbeeld geluidentaal, dreigende kreten, alarmkreten of door bepaalde bewegingen. Houtduiven maken altijd een dansje als ze elkaar gaan versieren. Als het vrouwtje dan meedanst zijn ze verliefd. Of neem nou de bij die maakt als er een bloem in de buurt is altijd even een rondedansje. Alle bijen vliegen dan altijd gelijk naar de bloem en weten precies waar hij staat. De bijen en houtduiven doen dit door middel van bewegingen.
Maar je hebt ook dieren die met geur iets zeggen. Zoals een hond, vos, hert en nog veel meer dieren. De vos en hond doen eigenlijk hetzelfde want ze poepen en plassen altijd op verhogingen in hun terrein, dat doen ze omdat ze zo laten zien dit is mijn plekje terrein dus. Misschien heb je het wel eens gezien dat als je door een straat of bos loopt je bij sommige verhogingen een drolletje ziet, dan weet je nu waarom ze dat doen. Ook het hert doet iets met geuren. Want je weet waarschijnlijk wel dat een hert zijn gewei om de zoveel tijd vernieuwt. Dan moet hij zn oude gewei weghalen, dat doet hij door met zijn gewei tegen een boom te bewegen er komt dan een geur vrij zo weet je dat dat zijn gebied is.
Dit alles zijn zegmaar talen die een dier gebruikt om te communiceren, maar je hebt nog veel meer soorten hoor...
Honden leren door het opdoen van ervaringen. Er is natuurlijk instinctief gedrag, maar als ze daar een vervelende ervaring mee opdoen is de kans toch groot dat ze dit gedrag minder gaan vertonen. Zo is er ook ander gedrag, wat eigenlijk helemaal niet bij honden hoort, dat zulke plezierige consequenties heeft dat de hond dit gedrag graag herhaalt. Zo leert een heel klein pupje al heel snel hoe hij zijn spiertjes moet gebruiken om niet meer waggelend maar op een gewone manier vooruit te komen.
Hierbij proberen ze hun pootjes op een bepaalde manier te bewegen en de manier die succes heeft slaan ze op in hun hersentjes. Ook alweer geleerd. Zo leren jonge pupjes dus eigenlijk vanaf hun geboorte enorm veel en blijven ze ook veel leren. Ook als ze net bij u in huis zijn gekomen. Goede dingen, maar ook verkeerde dingen. Als een pupje per ongeluk leert dat als hij de vuilnisbak omgooit, er allerlei lekkers uitkomt dan zal hij die vuilnisbak reuze interessant blijven vinden. Ondanks het feit dat wij daar helemaal niet zo blij mee zijn. De opvoeding van pups begint dus vanaf het eerste moment dat de pup in huis is.
Controleren of aanleren?
Eigenlijk zijn wij als mensen soms een beetje raar. We gaan bij pups controleren of ze bepaalde dingen kunnen, zonder dat we ze die dingen eerst hebben aangeleerd. Het alleen blijven is hier een mooi voorbeeld van. We gaan 10 minuten weg en luisteren of hij al gaat janken of piepen. Dan gaan we 20 minuten weg, dan een half uur, een uur enzovoorts. Als hij toch gaat piepen gaan we er snel heen en geven hem op zijn kop. Eigenlijk een beetje vreemd. Veel verstandiger is het om de pup te leren dat als hij eventjes alleen is, wij altijd weer terugkomen. Hoe lang dat ook duurt. En dit is ook veel vaker te oefenen. In dat ene kwartier dat u gaat controleren of hij al zo lang alleen kan blijven, en waarbij u dus gewoon gokt dat hij het wel kan, kunt u ook 15 keer het terugkomen oefenen. De pup blijft 10 seconden alleen en u bent weer terug. Nu leert de pup. En deze tijd breidt u heel langzaam uit. Als u bovendien terugkomt als hij blaft, leert hij dat dat blaffen werkt. U leert hem nu dus blaffen als hij wil dat u terugkomt. Een beetje de omgekeerde wereld...
Wordt deze pup een vechtersbaas?
Het is heel vervelend als je hond een vechtersbaas wordt. Vaak kom je er pas laat achter en is dit gedrag al een beetje ingesleten. De hond heeft regelmatig succes en overwint de andere honden uit de buurt. Deze plek is voor hem heel belangrijk en die wil hij graag handhaven. Als een volleerde Rambo stapt hij ook iedere wandeling met u de deur uit.
Dit wilt u natuurlijk voorkomen. U wilt helemaal niet dat uw hond gaat vechten. U heeft uw hond genomen omdat u dat leuk vond en omdat u er veel plezier mee wilde beleven. U moet dan natuurlijk wel zelf zorgen dat uw hond u het allerbelangrijkste van de hele wereld gaat vinden. Hij moet niet strijdlustig de wandeling aanvangen maar hij moet vrolijk en blij zijn dat hij opnieuw met u mee mag. Met de baas die van iedere wandeling weer een feest weet te maken. Maling aan alle andere honden, wij hebben ons eigen roedeltje.
De baas moet het allerbelangrijkst worden
Dit gedrag moet u de pup al vanaf het eerste moment aanleren. Vaak zijn we geneigd om pups hun gang een beetje te laten gaan omdat ze de wereld tenslotte moeten ontdekken. Maar u kunt hier natuurlijk ook uitgebreid gebruik van maken. U bent tenslotte voor een groot deel die wereld en als u nu zorgt dat u veel leuker bent dan al die andere dingen die er om uw pupje heen gebeuren, dan bent u al een eind op de goede weg.
Variatie
U moet daarom ook zorgen dat u, juist in het begin, als de pup er net is, altijd met iets nieuws komt. De ene keer heeft u een balletje dat u weggooit voor hem als hij netjes heeft gereageerd op het roepen van zijn naam, de andere keer mag hij een snoepje komen halen. De keer daarop rent u hard weg en mag de pup u volgen, wat hij nu nog hartstikke leuk vindt, en u kunt u ook eens een keertje verstoppen. Balletjes of speeltjes verstoppen is ook een leuk trucje en u kunt natuurlijk al allerlei oefeningetjes doen. Als u die oefeningetjes weer enorm leuk maakt, leert u de pup dat er met u altijd plezier te beleven valt.
Spelen met andere honden
Natuurlijk mag uw pup ook wel met andere honden spelen. Op zich is dit goed voor hem, mits hij hier geen verkeerde dingen mee leert. Nu zijn er pups die het spelen met soortgenootjes wel erg serieus nemen. Tijdens ieder spelletje proberen ze alleen maar om de andere pup te onderwerpen. Ze doen hier erg fel in, ze weigeren om ook een keer onderop gelegd te worden en juist bij deze pups moet u zich afvragen of dit spelen nog wel zo leuk is. De kans bestaat namelijk dat deze pups nu leren vechten. Op dit moment, nu ze nog heel klein zijn, kunnen ze nog niet zo heel veel kwaad doen, naarmate ze ouder worden zal dit echter steeds minder plezierig verlopen en aflopen. Juist deze pups moet u niet laten spelen met andere honden. Hier leren ze alleen maar verkeerde dingen van en u kunt er bijna van verzekerd zijn dat ze later nog steeds niet leuk kunnen spelen met andere honden. Soms wordt bij deze pups wel eens het advies gegeven om ze een keer hun krachten te laten meten met een iets oudere of volwassen hond. Dit levert niet altijd iets op. Ze verliezen nu wellicht maar dat houdt niet automatisch in dat ze later niet opnieuw een krachtmeting aan zouden willen gaan.
Niet laten spelen met andere honden is dan de enige oplossing. Als u dan zorgt dat u tevens veel leuker bent dan al die andere honden loopt u, ook later, met veel meer plezier met uw hond te wandelen. En daar had u hem toch voor aangeschaft.
Katten staan bekend om hun natuurlijke zindelijkheid. Niet zelden onderhouden ze hun vacht en bedekken ze hun uitwerpselen. Sommige katten ondergraven echter die reputatie omdat ze gedragsstoornissen vertonen of ziek zijn.
Een natuurlijke zindelijkheid
Katjes leren van hun moeder om zindelijk te zijn. Het is zij die tijdens de eerste drie weken de uitscheiding van de uitwerpselen van haar jongen stimuleert door hun buik en hun bilnaad te likken. Vervolgens leren de jongen de kattenbakvulling te gebruiken door hun moeder te observeren. In de regel zijn ze vanaf de zesde of zevende week zindelijk, bij het spenen . Leg uw kitten geregeld in de kattenbakvulling, vooral na de maaltijden of na een lange rust. Het zal dan meteen begrijpen waar zich zijn toilet bevindt! Voor een gepast toilet moet u zich aan bepaalde regels houden: de kattenbakvulling moet altijd proper zijn (verwijder regelmatig uitwerpselen en door urine bevuilde zones), en de bak moet op een rustige plaats staan, zodat het jong in alle rust zijn behoefte kan doen. Hij moet ook zo ver mogelijk van de eetplek staan.
Urinemarkering
Wanneer een kat seksuele opwinding of een emotie wil tonen, of zijn territorium wil afbakenen tegenover zijn soortgenoten, laat hij enkele urinedruppels vallen. De urine bevat boodschapperstoffen, de zogenaamde feromonen . In tegenstelling tot de klassieke urineerhouding, waarbij de kat neerhurkt, geeft hij zijn feromonen af in staande houding en urineert hij verticaal. Zowel mannetjes als wijfjes vertonen dit gedrag, dat minder vaak voorkomt bij gesteriliseerde katten. Naast de feromonen die uitgescheiden worden in de urine zijn er ook feromonen die gesynthetiseerd worden in de huid van de wangen, de zogenaamde geruststellende gezichtsferomonen . Als de kat zich goed voelt, wrijft hij zijn wangen tegen meubelen, muren, kleren, Als hij die merktekens dan de volgende keer bespeurt, voelt hij zich op vertrouwd terrein. Als deze feel good-boodschap echter gewijzigd wordt, bijvoorbeeld wanneer een gemarkeerd meubel verplaatst of schoongemaakt wordt, er een nieuw voorwerp of dier bijkomt of het gezin verhuist, kan de kat deze verstoring uiten via urinemarkeringen . Een gestresseerde, angstige kat zal vaker zijn toevlucht nemen tot deze methode. Het baasje kan deze vervelende situatie vermijden door de wangen van de kat te bespuiten met een spray die synthetische feromonen bevat. Die feromonen remmen de neiging tot het maken van urinemarkeringen af.
Verlies van zindelijkheid door ziekte
Bij sommige ziekten begint de kat haar urine en uitwerpselen te deponeren buiten de kattenbak. Dat is onder meer het geval bij urinewegaandoeningen zoals cystitis of incontinentie, of bij ziekten die de urineproductie verhogen (diabetes, ). Ook bij darmstoornissen kan de kat zijn gevoeg doen buiten de bak. Bovendien kan een dier met mobiliteitsproblemen het moeilijk hebben om naar zijn toilet te gaan.
Dierenkeutels: het lievelingsgerecht van uw hond? (Ereli)
Gezondheid Huisdieren
Dierenkeutels: het lievelingsgerecht van uw hond?
Hoe vies: mijn hond eet keutels! U hebt wellicht ooit al die reactie gehad toen u zag hoe uw hond zijn eigen stoelgang of die van een ander dier oppeuzelde. Dit weinig appetijtelijke verschijnsel (althans vanuit menselijk standpunt) wordt coprofagie genoemd.
Een coprofage hond en een caecotroof konijn
Voor een konijn is het van essentieel belang om zijn eigen keutels op te eten . Het produceert immers twee verschillende soorten keutels: de droge en harde keutels die u in zijn kooi ziet liggen, en kleinere, zachtere en blekere exemplaren die u normaal gezien niet opmerkt, want het konijn likt ze rechtstreeks op uit de anus. Die kostbare keutels worden caecotroof genoemd en bevatten vitamines en aminozuren . Die worden geproduceerd door de bacteriën die zich in het caecum bevinden (een soort gistkuip tussen de dunne en de dikke darm). Om die vitamines en aminozuren op te nemen, moet het konijn die caecotrofen opeten, zodat ze terechtkomen in de dunne darm, die ze absorbeert.
Het caecum van de hond is zeer weinig ontwikkeld, en dit fenomeen komt bij hem niet voor. Hij produceert slechts een soort fecaliën, en het is voor hem niet van vitaal belang dat hij die inslikt.
Waarom zijn sommige honden coprofaag?
Bij pups is coprofagie soms gewoon te wijten aan de behoefte om hun omgeving te verkennen . Daarbij kauwen ze op alles wat ze op hun weg ontmoeten.
Sommige honden lijken ook genetisch voorbestemd voor coprofagie. In dat geval verdwijnt die rond één jaar.
Bij een volwassen hond zijn er drie mogelijkheden:
ten eerste is het normaal dat uw hond dol is op de uitwerpselen van graseters . Die bevatten immers veel vezels en zijn niet schadelijk voor zijn gezondheid.
ten tweede kan een hond de uitwerpselen van andere honden opeten als vorm van hiërarchisch gedrag of als voortzetting van een gewoonte die hij al had als pup. De feces van sommige katten die industriële voeding krijgen, kan bijzonder aantrekkelijk zijn voor honden. Tot slot slikt de teef ook de excrementen van haar jongen in, om haar hol hygiënisch te houden.
ten derde slikt een hond soms zijn eigen uitwerpselen in . Dat kan een teken zijn van angst (onder meer dat u zijn stoelgang zou vinden in huis), verveling of een spijsverteringsstoornis (onder meer een pancreasprobleem).
Bij alle honden kan coprofagie te wijten zijn aan onevenwichtige voeding die te veel koolhydraten en zetmeel en te weinig vezels en vetten bevat.
Hoe kunt u coprofagie vermijden of doen verdwijnen?
Coprofagie veroorzaakt meestal geen gezondheidsproblemen, tenzij de ingeslikte stoelgang besmet is met parasieten . Om dit gedrag te vermijden, moet u uw dier elke dag en op vaste tijdstippen een evenwichtige maaltijd geven en zo veel mogelijk tijd aan hem besteden .
Is uw hond coprofaag, dan is het zinloos hem daarvoor te straffen . Er is maar één oplossing: hem beletten om bij zijn stoelgang te kunnen, door hem aan de lijn te houden als u hem uitlaat en de keutels in de tuin op te rapen. Een check-up kan nuttig zijn om eventuele spijsverteringsstoornissen op te sporen.
DE MAGIE VAN DE ROOS Slaap als een reus Slaap als een roos Slaap als een reus van een roos Reuzeke Rozeke Zoetekoeksdozeke Doe de deur dicht van de doos Ik slaap. Paul Van Ostaijen
Samen met een roos wens ik iedereen een goede nachtrust, Martine en abike
De brulkikker , ook wel rundkikker of stierkikker (Lithobates catesbeianus ) is een grote kikker uit de familie echte kikkers of Ranidae. De kikker behoorde lange tijd tot het geslacht Rana. [1]
Kenmerken
De brulkikker is een grote soort die 15 tot 23 centimeter lang wordt. De kikker is alleen al aan de grootte te herkennen, maar ook aan de groene rug en meestal witte maar soms roodoranje buik en de oranje ogen met horizontale spleetpupil. De mannetjes zijn te herkennen aan de zeer grote trommelvliezen of tympana, zichtbaar als ronde, zwarte en schijfvormige plekken aan weerszijden van de kop. Bij mannetjes zijn deze twee keer zo groot als het oog, bij vrouwtjes ongeveer even groot. In tegenstelling tot vrijwel alle andere Europese kikkers ontbreken de huidplooien aan weerszijden van de rug, dorsolaterale lijsten genoemd, volledig. Wel loopt een huidplooi (klierlijst) van achter het oog over het trommelvlies naar de basis van de achterpoten.
Het geluid van de brulkikker klinkt zeer hard en wordt wel vergeleken met het loeien van een rund (wrhummm..), daaraan is ook de naam te danken. De kikkervisjes worden tot 15 centimeter lang en zijn bruingroen met kleine donkere vlekjes.
Verspreiding
Het natuurlijke verspreidingsgebied ligt in het oostelijke en centrale deel van de Verenigde Staten , waar ze in meren, plassen en moerassen leven en niet vaak op het land komen; ze zijn vrij sterk aan water gebonden maar kunnen ook op het land in nabije vegetatie gevonden worden. Tegenwoordig bestaan in Europa vrijwel alleen nog populaties in Italië , hier zijn verschillende in grootte varierende populaties verspreid over vrijwel het hele land. In België worden in de vallei van de Grote Nete inmiddels ook enkele populaties gerapporteerd.
Voedsel
De brulkikker eet alles wat in de grote bek past, en omdat hij zeer groot kan worden, zijn inheemse amfibieënsoorten niet veilig, maar ook kuikens van watervogels, knaagdieren , hagedissen en zelfs jonge (gif) slangen worden in één keer doorgeslikt. In het oorspronkelijke leefgebied zijn schildpadden en zelfs jonge krokodilachtigen niet veilig, deze komen in Italië niet voor. Het ontbreken van grote schildpadden en krokodilachtigen is ook een van de redenen dat de kikker zich massaal kan vermenigvuldigen omdat deze dieren belangrijke vijanden zijn en de populaties in het natuurlijke leefgebied in stand houden.
Voortplanting en ontwikkeling
De voortplanting vindt plaats als de temperaturen stijgen tot 17 - 21 graden celsius. De mannetjes omklemmen de vrouwtjes bij de oksels, deze paargreep wordt wel amplexus genoemd. De paarlust is berucht; vele koivissen en karpers legden het loodje nadat ze door de enorme en kennelijk bijziende dieren in een dodelijke paaromhelzing genomen werden. Het aantal eitjes kan oplopen tot 10.000 tot 25.000 stuks, die als grote matten onder het wateroppervlak drijven. Na ongeveer één tot twee weken komen de 12 tot 15 millimeter lange kikkervisjes tevoorschijn. Het larvestadium duurt 2 tot 3 jaar, zowel in Noord-Amerika als in Italië. De kikkervisjes bereiken een lengte van 12 tot 14,5 cm, soms groter dan 16 cm. Na de metamorfose echter zijn de kleine kikkertjes 3 tot 6 centimeter lang. Na twee tot vier jaar zijn ze geslachtsrijp, de brulkikker kan in de natuur 16 jaar oud worden.
De brulkikker als exoot
De kikkervisjes worden behoorlijk groot.
In de jaren 70 en jaren 80 zijn brulkikkers massaal in West-Europa ingevoerd als fauna voor tuinvijvers . Meestal gingen ze als kikkervisjes over de toonbank, maar ook volwassen exemlaren zijn geliefd om de grote kikkerbillen. Hoewel men aanvankelijk dacht dat de brulkikker zich in het Nederlandse klimaat niet kon voortplanten, bleek in de jaren '90 dat dit wel het geval was. Men vreesde een zelfde scenario als met de agapad (Chaunus marinus ) die zich in Australië had ontwikkeld tot een invasieve soort , net als de agapad zet de brulkikker enorme hoeveelheden eitjes af. Om die reden werd import in de EU verboden. In Nederland zijn al lange tijd geen exemplaren meer aangetroffen, en is de soort waarschijnlijk geheel verdwenen. In België en Duitsland werden in 2001 nog verschillende populaties gemeld, onduidelijk is hoe deze zich hebben ontwikkeld. Ook in deze landen is de import verboden.
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
Om een vogel te verschalken, moet je heel snel zijn. Om een muis te vangen, moet je engelengeduld hebben. Die lieve poes kan dus veel meer dan wij. Hoe doet ze het?
'Wanneer een kat op jacht gaat, heeft ze drie zintuigen nodig', legt dokter Rob Lückerath uit. 'Het gezicht, het gehoor, en de reuk. Dat laatste zintuig is uitermate belangrijk. De geurzin neemt bij een poes ongeveer 6 procent van de hersenen in beslag. Bij de mens is dat maar 0,3. Gelukkig gebruiken wij de rest om na te denken', lacht dokter Rob.
'De kat neemt trouwens op een mooie manier geuren waar. Normaal gebeurt dat via inademing, maar ze kan het ook via het uitademen. Ze kan een ontelbare hoeveelheid geuren waarnemen..'
'De ogen van de kat zijn naar voren gericht maar het gezichtsveld beslaat toch nog ongeveer 187 graden.De ooglens iss sterk beweeglijk, zodat de kat de snelle bewegingen van de prooi kan volgen. Om 's nachts te kunnen jagen, is het oog uitgerust met 200 miljoen lichtgevoelige staafjes. Ter vergelijking: de mens bezit er maar 120 miljoen. Het nachtzicht wordt nog verbeterd door het ongebruikte licht op het netvlies te weerkaatsen en nog eens naar dat netvlies terug te zenden.'
'Heel typisch is de verticale plaatsing van de pupil. Soms verschijnt ook een derde ooglid voor het oog. Dat is een zeer beweeglijk vlies dat de volledige oppervlakte van het hoornvlies kan bedekken met een beschermende vloeistof.'
'De kat kan maar twee kleuren waarnemen, rood en groen. Kleurwaarneming is afhankelijk van de fotoreceptoren (kegeltjes) op het netvlies: hoe meer verschillende soorten kegeltjes, hoe meer kleurnuances je kunt onderscheiden. De kat moet het dus vooral hebben van beweging: hoe meer een prooi zich beweegt, hoe beter ze die zal waarnemen.'
Oren draaien
'De oorschelpen van de kat zijn zeer beweeglijk, waardoor ze heel nauwkeurig de herkomst van een geluid kunnen bepalen. Bovendien kunnen de oren onafhankelijk van elkaar draaien. Net zoals het zicht is het gehoor sterk ontwikkeld. Daardoor kan de kat reeds geluiden met een lage intensiteit waarnemen, met een bereik dat drie keer zo groot is als dat van de mens. Ze horen vooral meer hoge tonen.'
'Een jagende kat kan heel goed sluipen. Een poes kan, in tegenstelling tot de hond, zijn/haar nagels intrekken en geruisloos een prooi besluipen. Een hond hoor je over het parket lopen, door het getik van zijn nageltjes over de houten vloer. Bij de kat hoor je helemaal niks.'
SEOUL - Snuppy, de eerste gekloonde hond ter wereld, heeft later dit jaar een ontmoeting met Bona, een soortgenoot die eveneens is gekloond. Dat heeft Kim Min-Kyu van de Nationale Universiteit in de Zuid-Koreaanse hoofdstad Seoul maandag laten weten.
Kim maakte deel uit van de wetenschappelijke groep die de Afghaanse windhonden Snuppy en Bona heeft gekloond. Snuppy viert dinsdag zijn tweede verjaardag. Het teefje Bona is in juni vorig jaar ter wereld gekomen. Kim zei dat beide honden gezond zijn en dat de dieren bij elkaar worden gebracht om te bekijken of ze zich kunnen voortplanten.
Krokodillen verslinden kind
PEKING - Elf krokodillen in een Chinees dierenpark hebben een 9-jarige scholier verslonden. Een dier had de jongen bij zijn kleren gegrepen en hem in de vijver gesleurd. Vervolgens stortte de hele groep dieren zich op het Chinese kind.
De scholier was weliswaar erg onvoorzichtig geweest. Hij was samen met andere kinderen over het hek geklommen. Zij sloegen de dieren met stenen en stokken, meldden Chinese media zondag over het incident. De krokodil die in de tegenaanval ging en de jongen greep, heeft het met zijn leven moeten bekopen. Hij werd doodgeschoten.
Levensgrote dode bijen bij Bayer
BRUSSEL - Ongeveer vijftig actievoerders zijn in Brussel, voor het kantoorgebouw van chemiereus Bayer, een symbolische tragische en pijnlijke dood gestorven. De vijftig protestanten waren verkleed als bijen. De actievoerders waren imkers en andere natuurliefhebbers. Ze beweren dat er de laatste jaren ongewoon veel bijen sterven en duiden Bayer als een van de schuldigen aan.
Recent verschenen nog berichten over massale bijensterfte in de Verenigde Staten en in België. De imkers die actie voerden, zeiden dat de situatie inderdaad dramatisch is. "De bijen sterven massaal", aldus Mathieu Dohmen. "Ze vliegen uit, maar komen niet meer terug. De oorzaak ligt volgens de actievoerders bij de insecticiden Gaucho, van Bayer, en Regent, van BASF. "Die bevatten respectievelijk imidaclopride en fipronil. Dat zijn zogenaamde systemische insecticiden. Dat wil zeggen dat de actieve stoffen doordringen in het sap van de plant en in het stuifmeel. De bijen die dat opnemen, sterven eraan. Bovendien dringen die producten in de grond door en hebben ze een lange afbraakperiode, zodat ze ook doordringen in de volgende plant die op die plaats groeit."
De bijensterfte is ook allesbehalve een onschuldig fenomeen, aldus Mathieu Dohmen. "Bijen brengen het stuifmeel over. Als zij er niet meer zijn, is er geen bevruchting meer mogelijk, is er geen fruit meer, zijn er geen groenten meer. Bovendien maken ze deel uit van de voedselketen. Kleine vogels die overleven op insecten worden door de bijensterfte ook bedreigd".
Nog gevaarlijker is het feit dat de actieve stoffen van de insecticiden ook in de menselijke voedselketen dreigen terecht te komen. "Ze worden bijvoorbeeld gebruikt op maïsvelden. Die maïs wordt dan als veevoer gebruikt, zodat koeien ze opeten en die actieve stoffen in de koemelk terechtkomt. In de Verenigde Staten heeft men al vastgesteld dat die stoffen, die neurotoxisch zijn, het zenuwstelsel van ratten aantasten."
"Frankrijk heeft het gebruik van Gaucho al verboden na een gelijkaardige bijensterfte in de jaren negentig", zegt Dohmen. De actievoerders in Brussel willen nu dat België hetzelfde doet.
Kat vindt baas na tocht van 800 kilometer
LA MEUSE - Een kat heeft in dertien maanden tijd Frankrijk doorkruist om haar baasje terug te vinden. Het driejarige beestje legde 800 kilometer af, van Bordeaux tot la Meuse. De poes verdween in maart van vorig jaar, de avond voor haar eigenaars verhuisden. Dinsdag dook ze opnieuw op. "We zijn er zeker van dat het Mimine is", vertelt haar baasje. "Haar vacht en haar gedrag is hetzelfde en de kinderen hebben het beestje herkend."
"Er is geen enkele wetenschappelijke verklaring", zegt dierenarts Marie-Pierre François, die gespecialiseerd is in katten. "Het is bijzonder merkwaardig dat de poes zo ver gereisd heeft zonder de omgeving te kennen." Toch vindt de dierenarts het verhaal niet volledig ongeloofwaardig. "Katten kunnen hun zesde zintuig gebruiken", zegt François. "Soms gebeuren er rare dingen in de natuur".
Kat heeft schrik van muizen
GROOT-BRITTANNIË In Engeland woont er een kat die schrik heeft van muizen. Maar dat wordt bij de eigenaar van de kat niet in dank aanvaard. Hij gaat zijn kat nu verkopen. Katten die het in hun broek doen voor muizen, daar wil de brave man niet van weten.
De inwoners van Praag hebben een voorstel afgewezen om een monument ter ere van Sigmund Freud te plaatsen. Een standbeeld van een geit mag er wél komen, vinden de Pragenaars. Het beeld van de geit komt terecht op het "Geitenplein".
Freud werd geboren in de Tsjechische hoofdstad en raakte vooral bekend voor zijn psychoanalyse. Het protest tegen een standbeeld van Freud werd gestart door een groep mensen die zich "de vrienden van de geit" noemen. En hun argumenten waren niet zo naïef als hun groepsnaam zou kunnen doen vermoeden. "Een monument ter ere van Freud kan overal in Tsjechië geplaatst worden, maar een beeld van een geit alleen op het "Geitenplein", legde een woordvoerder uit.
Wat te doen bij zomerse temperaturen? (Beautifulllady)
Wat te doen bij zomerse temperaturen?
Huisdieren en hitte
De zomer staat voor de deur en als het een beetje meezit, is het een goeie. Eentje met veel zon en weinig regen. Laat de boeren maar klagen, een lange, droge, hete zomer is waar de meeste mensen naar uitkijken. Maar hoe zit het eigenlijk met onze huisdieren? Hoe verteren zij een lange en aanhoudende hitte? Zitten zij wel te wachten op een hete zomer?
Het antwoord is eenvoudig en laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Je mag er vergif op innemen: onze huisdieren die hun tijd verdelen tussen binnen en buiten hebben niks liever dan een goeie zomer. "Trop is teveel", natuurlijk. Op een hittegolf zal geen enkel dier zitten te wachten. Maar katten en honden houden wel van een lekker weertje, dat hen toelaat om buiten te ravotten.
Voor de dieren die we uitsluitend binnenshuis houden, biedt de zomer sowieso geen problemen. Kooidieren zoals muizen, cavias, gerbils, hamsters, ratten, weten in principe nauwelijks dat het zomer is. De temperatuur in huis verschilt immers nooit heel erg. Natuurlijk moet je als eigenaar wel je gezond verstand gebruiken en de kooi niet in de volle zon plaatsen. Wat geldt voor de kooidieren, geldt vanzelfsprekend ook voor het aquarium. Ook dat mag nooit in volle zon gezet worden.
Dieren die altijd buiten staan, kunnen wél wat bescherming gebruiken. Koeien en paarden, schapen en geiten houden wel van een paar bomen in of rond de weide, zodat ze in de schaduw kunnen gaan staan. Als die natuurlijke schaduwplekjes er niet zijn, moet je ze zelf voorzien, want de dieren moeten echt wel uit de zon kunnen als ze daar zin in hebben. Stallen kunnen een bescherming bieden tegen rechtstreekse zonnestralen, maar in een stal is het vaak nog warmer dan erbuiten. Dat is dan weer een nadeel.
Zorg er in elk geval ook voor dat je dieren, of het nu schapen, geiten, paarden of koeien zijn, extra drinken krijgen. Dat is geen luxe, dat is een levensnoodzakelijke behoefte als de temperaturen stijgen.
Konijnen leven ook buiten. Het risico op oververhitting is echter beperkt ten minste als hun kooi voldoet aan de regels van een "goede" kooi. Een goed konijnenhok is immers altijd voor ongeveer een derde bedekt met een dakje, zodat er ook altijd gelegenheid is tot schuilen. Want niet alleen tegen regen en wind moeten konijnen kunnen schuilen, ook tegen hevige zonnestralen.
Onze twee populairste huisdieren, de honden en de katten, zijn dan weer "tussengevallen". Ze worden niet binnen of buiten gehouden, maar pendelen zowat tussen de twee in. Dat maakt dat zij ook het kwetsbaarst zijn. Want eigenlijke is de redenering heel simpel. Dieren die binnen gehouden worden, hebben geen last van de buitentemperatuur en dieren die buiten gehouden worden, zijn er meestal wel tegen gewapend. Maar de "tussengevallen", die katten en honden zijn, lopen een groter risico. Want zij komen wél buiten, maar zijn er van nature niet zo goed tegen gewapend.
Een gouden raad voor zowel kat als hond: gun je dier bij extreem hoge temperaturen iets meer vrijheid dan gewoonlijk. Vier de teugels een beetje. Geef hem de vrijheid om zelf te beslissen waar hij gaat liggen en of hij schaduw of zon verkiest. Het is niet omdat je zélf een bruin kleurtje wil krijgen en een uur wil zonnen dat je hond naast jou moet komen liggen. De dieren weten zelf wel wat goed voor hen is. Als ze de lommerd willen opzoeken, laat hen dat dan ook doen. Ook al past het soms niet direct in je plannen of had je iets anders in gedachten.
Laat je niet lijden door het gehijg van je hond. Honden zweten niet. Ze hijgen om hun temperatuur op peil te houden. Hijgen is dus iets heel natuurlijks. Het is zeker niet het teken dat ze bekaf zijn.
Katten zijn grotere plantrekkers dan honden. Ze zijn ook kleiner en hebben het iets makkelijker om verkoeling te vinden. Halflang gras kan voor een kat al voldoende zijn om languit in te gaan liggen om wat frisheid op te zoeken. Maar voor een "kalf" als een Duitse dog is dat niet genoeg. Die heeft veel meer nodig.
Dieren zijn geen mensen. Houdt dat altijd in gedachten. Ook al is de temperatuur nauwelijks te verdragen, er zijn dieren die simpelweg een hekel hebben aan water. Je doet hen lang niet altijd een plezier door een tuinslang op hen te richten. Vooral katten kunnen daarvan gruwelen. Je merkt vanzelf wel of je hond of kat gediend is met wat water. Als hij met de waterstraal speelt, die je over het gazon laat sproeien, is alles oké. Dan kan je hem wel eens van wat extra water laten genieten.
Stilstaand water, in vijvers ben grachten, houdt gevaren in. Je hond kan er besmet raken.
Hou er ten slotte ook rekening mee dat vooral stenen en asfalt pijnlijk kunnen zijn. Zelf denken we daar niet altijd aan omdat we schoenen dragen. Maar honden kunnen oververhit raken door over het asfalt te lopen. En oververhitting kan zelfs dodelijk zijn. In minder erge gevallen kunnen ze blaren op hun poten krijgen. Gun je hond dus de gelegenheid om op gras of zand te gaan liggen en niet op stenen, die met de minuut heter en heter worden.
Daarnaast dient het nauwelijks nog gezegd dat je extra voorzichtig moet zijn als je eender welk huisdier meeneemt in je auto. De temperatuur in een stilstaande auto kan héél snel oplopen tot boven de 50°C!
Mongoolse gerbils zijn sociale dieren. Het komt dus niet vaak voor dat ze vechten. Maar af en toe gebeurt het toch wel eens en gaan ze met mekaar in de clinch. Is dat normaal? Is het verontrustend? Of moet je iets ondernemen om de strijdende partijen te scheiden? We gaan er even dieper op in.
Gerbils zijn geen vechtgrage dieren. Maar als je een vreemde gerbil bij een groep zet die al langer samenleeft, kunnen er toch wel conflicten ontstaan. De nieuwe, vreemde gerbil wordt dan gezien als een indringer van het territorium van de al bestaande groep. Ook een gerbil die alleen leeft kan agressief worden als er plots een soortgenoot bij komt. De indringer wordt dan wel eens aangevallen.
Ook vrouwtjes maken onderling wel eens ruzie. Vrouwelijke gerbils zijn trouwens wat agressiever en meer op hun territorium gericht dan mannetjes. Mannetjes hebben bijna nooit problemen met elkaar in een grotere groep. Als je van plan bent om een aantal gerbils in groep te houden, kan je dus veel problemen voorkomen door enkel mannetjes te kiezen. Vrouwtjes komen met mekaar overeen als ze maar met twee zijn. Met meer dan twee loopt het meestal fout.
Een probleem kan ook ontstaan als een gerbil ziek wordt en hij even uit de groep moet verwijderd worden. Als hij meer dan drie dagen afgezonderd leeft, zal hij nadien als een vreemde beschouwd worden. En dus als een indringer.
In het wild worden gevechten altijd op een natuurlijke manier opgelost. De gerbil die de strijd verliest, druipt af om elders zijn geluk te beproeven. Maar in gevangenschap kan een gerbil niet vluchten. En dan blijven de aanvallen maar doorgaan. Dan moet je dus wel ingrijpen, want anders kan de gerbil zelfs worden gedood.
Maar hoe zie je nu wanneer gerbils alleen maar spelen en wanneer ze echt vechten? Heel simpel. Zolang er geen bloed vloeit, is er niks aan de hand. Gerbils weten van zichzelf hoeveel pijn ze kunnen veroorzaken. Als niemand gewond raakt, wil dat meteen ook zeggen dat de gerbils willen dat er niemand gewond raakt. Dan spelen ze gewoon. Als ze mekaar echt pijn willen doen, vloeit er bloed. Het is hard, maar zo is het.
Wat kan je doen als gerbils vechten? Grijp niet té snel in, want dat kan de natuurlijke rangorde in de groep versturen. Een gevecht ontwikkelt zich altijd op dezelfde manier. Eén gerbil rent achter de andere en probeert hem in de staart te bijten. Na zon aanval komt er altijd een korte periode van rust. De strijdende gerbils trekken zich terug in een hoek. En dan wordt een nieuwe, net dezelfde, aanval ingezet. In deze fase kan het gevecht nog op een natuurlijke wijze stoppen. De rustpauzes worden dan langer en de aanvallen minder talrijk. De gemoederen bedaren vanzelf en de storm gaat liggen. Zolang de staart niet te zwaar beschadigd wordt, hoef je niet in te grijpen en kan je hopen dat de vrede vanzelf weerkeert.
Als het gevecht in deze fase niet stopt, gaan de strijdende gerbils naast mekaar staan. Ze drukken hun schouders tegen mekaar en staan klaar om mekaar in de keel of in de flanken te bijten. De staarten zwiepen heen en weer en ze krommen hun rug. Dit gedrag kan snel omslaan in een hevig gevecht. Als de hel losbarst, kan je de ruziemakers met een stokje van mekaar verwijderen. Dat helpt wel eens. Het stokje brengt soms verwarring en de diertjes gaan meer aandacht krijgen voor andere zaken dan voor mekaar.
Maar soms helpt zon stokje ook niet. Als de stoppen echt doorslaan bij de gerbils, vliegen ze in mekaar en proberen ze in mekaars keel te bijten. Je mag nu geen seconde verliezen. Stop evenwel nooit je handen tussen de gerbils, want de kans is groot dat ze ook jou zullen bijten. Probeer ze te scheiden, op welke manier dan ook. Trek dikke handschoenen aan als je je handen wil gebruiken. Een aparte huisvesting voor de gerbils is dan nog de enige redding.
MENSEN MET DIEREN: Martien Vanhaegenborgh en André Dupont
Fjorden, halfingers en "kleine" Dino
Martien en André uit het landelijke Wakkerzeel bij Leuven zijn echte dierenvrienden. Hun viervoetige familie bestaat uit drie fjorden, twee haflingers en hun hond Dino. De oudste fjord van het gezelschap is meneer Codex, een 15-jarig heertje dat nu geniet van een welverdiend pensioen. Wel nog aan het werk zijn zijn vrienden, de 8-jarige Arco en zijn broer Charlie, een man van zes. Arco en Charlie werden door Martien en André gekweekt uit de merrie Odette, die niet meer bij de familie staat. En dan is er natuurlijk ook mevrouw Gina, een 11-jarige haflinger-merrie die op 15 mei bevallen is van haar zoontje Nesquick, Quickske voor de vrienden.
Dinoke
Bij het binnenkomen word ik al meteen heel hartelijk begroet door Dinoke, de flink uit de kluiten gewassen huishond van de familie - een kruising van een herder en iets jachthondachtigs. Dino is, ondanks zijn imposante gestalte altijd een reuzenpuppy gebleven, die zowel kan poseren op de tuintafel en- bank als bij baasje graag op schoot mag zitten. Hij luistert echter perfect en heeft steeds zijn dikke vriend "sloef" bij de hand, waar hij uren achteraan rent en het stof en de keitjes in de tuin doet opspatten alsof er net een orkaan gepasseerd is.
Hoe de passie oplaaide...
Toen Martien André leerde kennen, intussen al zon 13 jaar geleden, was André hondeninstructeur. Toen had hij een malamut en een bruine New Foundlander. Op een mooie 2de Pinksterdag ging het stel naar Blanden, een kijkje nemen op de paardenmarkt. Daar kochten ze toen Codex. Martien die al een rijpaard had, een jongen die wel 30 jaar geworden is, had toch al enige paardenkennis. Na het paard volgde een koets en al snel reed Martien 1-span met Codex, voornamelijk rond de kerk in Wakkerzeel. Martien en André hadden Codex helemaal zelf geleerd, in een koets zonder remmen. Toen er een antieke koetsentocht werd georganiseerd aan het Hof van Riemen in Heist o/d Berg, gingen de twee daar eens een poolshoogte nemen, en kwamen zo in contact met menclub t Gareel, waarbij ze nog steeds aangesloten zijn en er zelfs deel uitmaken van het bestuur.
Van 1-span naar 2-span
Toen het koppel een jaar of 3-4 éénspan gereden had, schakelden ze over op tweespan. Er werd een fjordenmerrie bij gekocht en Codex kon zijn werk nu samen doen met Odette, de merrie. In de daaropvolgende jaren werden er drie veulens geboren, waarvan er twee nog steeds de kudde bevolken, namelijk Arco en Charlie. De beide jongens werden zelf geleerd en gaan zowel in de koets als onder het zadel. De koets waarmee Martien en André rijden, is overigens een kopie jachtwagen. Het koppel rijdt enkel recreatief met de koets en neemt zowat elk weekend deel aan tochten die door de menvereniging worden georganiseerd of aan rallys die meestal door de natuur lopen en waarop hun paarden zich eens flink kunnen uitleven.
Zelf paardjes kweken
Het kweken van eigen paardjes om later mee te rijden of eventueel verder te verkopen is ook één van de stokpaardjes van Martien en André. Ze mogen dan ook terecht fier zijn op de paardjes die ze al gekweekt hebben. Hun dubbelspan doet het prima en ook hun jongste telg, Quickie de haflinger van enkele weken oud, belooft dankzij zijn goede afstamming, een hele kerel te worden. Momenteel doet hij zich de hele dag tegoed aan mama Ginas melk, maar hou je maar vast aan de takken van de bomen, van die jongen gaan we nog horen!
Natuur en Bos zet bedreigde wilde hamsters uit in Vlaanderen (Simone1)
Natuur en Bos zet bedreigde wilde hamsters uit in Vlaanderen
Het Agentschap voor Natuur en Bos zal in de loop van de volgende weken 60 wilde hamsters bijplaatsen bij twee populaties in Vlaams-Brabant en Limburg. Dat meldt de organisatie van de Vlaamse overheid. Het loslaten van de hamsters is noodzakelijk om te voorkomen dat de wilde hamster uitsterft in Vlaanderen.
Inventarisaties eind jaren negentig en begin deze eeuw toonden aan dat het niet goed gaat met de Vlaamse hamsterpopulaties. De Europese hamster is in bijna heel West-Europa met uitsterven bedreigd. Uit genetisch onderzoek is gebleken dat de nog aanwezige dieren enorm te lijden hebben onder inteelt, waardoor ze op termijn tot uitsterven zijn gedoemd. Daarom werden enkele jaren geleden een paar mannelijke hamsters in Vlaanderen gevangen om deel te nemen aan een kweekprogramma in Nederland.
Het Agentschap voor Natuur en Bos werkte al een aantal beheersmaatregelen uit om akkers hamstervriendelijk te maken. Sinds 2006 kwam er 32 hectare in hamstervriendelijk beheer voor minimaal zes opeenvolgende jaren. Dit beheer, een teeltwisselsysteem, zorgt ervoor dat de hamster het hele jaar door voedsel kan verzamelen en voldoende beschutting heeft tegen roofdieren. Daarnaast kunnen landbouwers bij de Vlaamse Landmaatschappij (VLM) een hamsterbeheersovereenkomst afsluiten om het aantal hamstervriendelijke akkers te verhogen. (belga/hln)
Niet alleen de mens heeft last van stress, stress op het werk en stress thuis. Ook uw kat kan ermee kampen en dat moet u weten om uw viervoetertje te kunnen helpen om te stress te verjagen
Waarom is uw kat angstig?
Uw kat kan angst of stress hebben in heel wat dagdagelijkse situaties. Zo kan elke verandering in zijn materiële omgeving (meubels die van plaats veranderen, een verhuis, enz.) of in zijn sociale omgeving (een nieuwe bewoner in huis, een nieuw huisdier, enz.) voor spanningen zorgen. Ook ongewone geuren en geluiden kunnen zijn levenskwaliteit aantasten. Een maaltijd die hem niet bevalt of een vuile kattenbak, het kunnen ook factoren zijn die de stress doen toenemen. Als uw huisdier geconfronteerd wordt met een bron van ongemak die hij niet kan vermijden, dan kan hij angst hebben of stress die zich kan vertalen in abnormaal of ongewenst gedrag dat zelfs zijn gezondheid in gevaar kan brengen.
Hoe herken je angst bij een kat?
Als uw kat last heeft van angst of stress, dan kan hij behoorlijk zenuwachtig zijn en zelf agressief. Maar hij kan zich ook verbergen of immobiel zijn, een hele dag lang. Een kat die bang is gaat bijvoorbeeld plassen of stoelgang maken buiten de kattenbak, of het hele huis afbakenen met zijn plasjes. Chronische stress kan ook de oorzaak zijn van cystitis wat gepaard gaat met plasjes op ongewone plekken en met bloed in de urine. Ook de huid van uw kat kan de gevolgen dragen van stress door het excessief likken dat zelfs tot zelfverminking kan leiden. Ten slotte kan uw huisvriend ook een gebrek aan eetlust hebben en een minder goed functionerend immuunsysteem wat het optreden van allerlei ziektes bevordert.
Hoe kan je de kat helpen?
Als uw viervoeter gedrag vertoont dat u doet vermoeden dat hij angstig is, dan moet u eerst en vooral uw dierenarts raadplegen. De nevenverschijnselen van stress zijn dezelfde als de symptomen van heel wat andere ziekten. Daarom moet u eerst weten of uw kat niet ziek is en over alles beschikt waarover hij moet beschikken om een normaal kattenleven te kunnen leiden. Vooral als uw kat niet op eigen initiatief naar buiten kan. Uw kat moet kunnen beschikken over speeltjes, een kattenbak die altijd schoon is en liefst niet geparfumeerd wordt. Om uw gezelschapsdier te helpen bij het bekampen van stress zijn er ook feromonen (kalmerende substanties) in de vorm van een elektrische verdeler of een spray. Wat soms ook kan helpen is een bezoek aan een dierenarts die gespecialiseerd is in het gedrag van dieren. Hij kan u nuttige tips en goed advies geven en indien nodig een geneesmiddelenbehandeling voorschrijven.
'Springlevende kikker eten verhelpt darmklachten' Uitgegeven: 5 juni 2007 07:15
PEKING - Voor mensen die last hebben van darmklachten heeft een 66-jarige Chinees de remedie; verorber een springlevende boomkikker of een babyratje en u bent zo genezen van uw kwaal. Dat heeft de Beijing News dinsdag bericht.
Jiang Musheng had twintig jaar geleden veel last van maagkwalen en keelproblemen. Totdat een oude man hem aanraadde springlevende boomkikkers op het menu te zetten. Jiang zat eerst tegen zo'n wriemelende kikker aan te hikken. ");
Maar toen hij de oude man een levende kikker zag verorberen, besloot hij stoer diens voorbeeld te volgen.
Babyratje
En het werkte: Na een maand dagelijks levende boomkikkers gegeten te hebben, was de maagpijn weg, aldus de krant. Voor de broodnodige variatie voegde hij later groene kikkers, muizen en babyratjes aan het menu toe. Jiang Musheng heeft nu al twintig jaar geen last meer gehad van maag- en darmkwalen.
Kikker en Duizendpoot Een kikker en een duizendpoot hebben afgesproken in een restaurant. De kikker zit al een uur te wachten, als de duizendpoot eindelijk binnen komt. Vermoeid zegt 'ie: "Sorry dat ik zo laat ben, maar er hing een bordje voor de deur waarop stond: voeten vegen."
Duif en koe Er vliegt een duif over het hoofd van een koe. De duif zegt: "Roe-koe". Dan zegt de koe: "Roe-duif."
Olifant in de tram Een olifant stapt in de tram en laat zijn kaartje aan de conducteur zien. Die zegt: "Dit is nu echt de eerste keer dat ik een olifant op de tram heb!" "Kijk maar goed," antwoordt de olifant, "dit is namelijk meteen de laatste keer, want morgen is mijn brommer weer gerepareerd."
Het Wereld Natuur Fonds stelt voor om de paling, samen met de tijger en de olifant, op te nemen in de lijst van bedreigde diersoorten. Deze week zullen 171 landen op een VN-conferentie in Den Haag een beslissing daarover nemen. Het zou de eerste keer zijn dat een consumptiedier de lijst van bedreigde soorten haalt. Wie binnenkort nog paling in het groen eet, krijgt dan een bedreigde diersoort op zijn bord. "Laten we hopen dat het zo'n vaart niet loopt, anders kunnen we ons festival wel opdoeken", reageert Herman Seghers, organisator van het jaarlijkse Palingfestival in het Antwerpse Mariekerke. (belga)
Over dieren weten wij weinig, ondanks intensief onder zoek. Soms denk ik dat dieren meer over ons dan wij over hen. Zonder onderzoek. Gewoon gebaseerd op flair, intuitie of liefde. Als dieren kunnen dromen, doen ze het anders dan mensen. Hun dromen zijn zuiverder en eenvoudiger. Waar dromen dieren van? Van maaltijden, hen desgevallend voor geschoteld door de mens. En van de lente. Het is niet alleen mooi om naar te kijken, het is de vervulling van een droom. Hetzelfde geldt voor koeien, die na een winter in de stal plotseling weer de wei op mogen. Hun uitzinnige vreugde laat zien dat ze van dat moment lang hebben gedroomd.
Een man zit aan het rivier te vissen. Op een bord in de buurt staat de tekst: VERBODEN TE VISSEN!! Op zijn gemak doet de man een worm aan zijn vislijn. Plots komt er een agent aan. Hij rent naar de man toe en roept kwaad: mijnheer, u mag hier helemaal niet vissen!! Waarop de man antwoord:maar agent, ik ben niet aan het vissen, ik leer mijn worm zwemmen!!
Twee vissen
Een engelse vis en een Nederlandse vis zwemmen samen in de zee. Zegt de engelse vis: hai. Zegt de Nederlandse vis geschrokken: waar?
Het regent
Twee vissen zitten in een vissenkom naar buiten te kijken.
het regent, zegt de ene vis. Zegt de andere vis: gelukkig zitten we binnen.
Kruizing
Wat krijg je als je een duitse herder met een giraffe kruist? Antwoord: een waakhond die over de schutting kan kijken!
Poep aan je vacht
Een beer en een konijn, waren in het bos aan het schijten. De beer zei: "Hey..Vind jij het erg als er poep aan je vacht blijft kleven?" En het konijn zei: "Nee." Dus de beer veegde zijn kont af met het konijn
De dwergpapegaaien (Agapornis , Grieks voor agapein= liefkozen en ornis= vogel) zijn een geslacht van kleine papagaaiachtigen dat voorkomt in Afrika.
In het Engels worden dwergpapegaaien ook wel lovebirds genoemd, deze benaming heeft te maken met hun aanhankelijke karakter. Ze vormen een erg hechte band met hun partner, gedurende hun hele leven. Deze eigenschap komt ook terug in de naam voor deze vogels in andere landen, zoals in het Duits die Unzertrennlichen en in het Frans les inséparables . Hierdoor wordt vaak gedacht dat men dwergpapegaaien in gevangenschap enkel in paren kan houden. Dit is niet altijd het geval; dwergpapegaaien kunnen ook een hechte band aangaan met hun eigenaars, mits er voldoende liefde en aandacht aan het vogeltje gegeven wordt.
Dwergpapegaaien zijn ongeveer 13-17 cm groot, hun gewicht bedraagt circa 40-60 gram en ze zijn goed te herkennen aan hun kleine stompe staart. Hierdoor vormen de dwergpapegaaien de kleinste papegaaiensoort ter wereld. Dwergpapegaaien hebben een snavel die relatief groot is vergeleken met de rest van hun lichaam. Dwergpapegaaien zijn er in vele kleuren, alhoewel de meeste groen zijn. Sommige vogels, zoals de agapornis fischeri , agapornis nigrigenis , agapornis personatus en agapornis lilianea , hebben een witte oogrand. Over het algemeen kunnen dwergpapegaaien zo'n 10 tot 15 jaar oud worden.
01-06-2007, 09:30:13 De Arendonkse Kanarievrienden
Ongedierte... 't is me toch een gek begrip. On-gedierte. Gedierte dat geen gedierte is. En gedierte op zich klinkt al niet zo best. Je zult bijvoorbeeld niet zeggen: zullen we naar het gedierte in de zoo gaan kijken? Of: wat een schattig gedierte daar op de vijver. Nee. Je zegt eerder: wat kruipt daar allemaal voor vies gedierte rond op de vloer? Of: de vuile hotelkamer zat vol krioelend gedierte. We kunnen dus besluiten dat gedierte al een redelijk negatieve bijklank heeft. En ongedierte is dan nog veel erger. Brrrrr... ongedierte. Spinnen, vlooien, muggen, teken, luizen, pissebedden. Enfin: ongedierte dus hé. Tegen al dat ongedierde geeft het vrouwtje mij en Fonzie druppeltjes. Van die vieze, scherp ruikende druppeltjes. Het vrouwtje zelf ruikt er niks speciaals aan, maar mijn hoogontwikkelde reukorgaan detecteert de geur van die druppeltjes van vanop mijlen afstand. Ik maak me dus steevast ijlings uit de voeten wanneer die geurpegel mijn neusgaten komt binnengezwermd. Maar het vrouwtje is redelijk vasthoudend als het op zo'n zaken aankomt. Ze weet me altijd weer in de luren te leggen. Ik ben een mensenhond, kom graag onder de mensen. Dus als het vrouwtje naar de badkamer loopt, dan trippel ik vrolijk met haar mee. Wie weet wat voor een interessante activiteiten en leuke spelletjes ze daar voor mij in petto heeft. Onopvallend doet het vrouwtje de ene deur in de badkamer toe (wij hebben een badkamer met twee deuren). Dan rommelt ze achteloos rond, terwijl ik geïntrigeerd toekijk. Vervolgens doet ze de andere deur van de badkamer dicht. Dat is het moment waarop ik nattigheid ruik. Mij opsluiten in de badkamer, terwijl zij erbij is, dan kan geen goed teken zijn. Ik begin paniekerig aan de deur te snuffelen, in de hoop dat die weer opengaat. Dan doet ze het schuifje open. Ik héb het niet meer. Ze haalt de verpakking uit de schuif. Ik drentel rond op zoek naar een ontsnappingsroute. Ze haalt het pipetje uit de verpakking. Ik staar haar aan met paniek in de ogen. Ze doet het pipetje open. Ik probeer me zo klein mogelijk te maken en me te verstoppen, wat niet gemakkelijk is in een piepkleine badkamer. Dan komt het vrouwtje dreigend op me af, met het geopende pipetje in haar hand. Nu is het een kwestie van snel wezen. Voor haar en voor mij. Ik probeer te ontvluchten, zij tracht de druppeltjes zo snel en efficiënt mogelijk in mijn nek aan te brengen. Deze onderneming eindigt meestal met driekwart van het product op mijn nek en het andere kwart gelijk verdeeld over het vrouwtje haar handen en de omringende badkamer. Ik krijg nog een aaitje over mijn kop en mag dan beschikken, maar niet nadat ik ze nog een vernietigende blik heb toegeworpen omdat ze me alwéér heeft liggen gehad. Waarom moet ik vanaf het begin van de lente deze marteling telkens weer lijdzaam, maar niet zonder slag of stoot, ondergaan? Omdat de baasjes al eens last hebben gehad van een vlooienpopulatie in huis. Toen was het vrouwtje dagenlang in de weer met stofzuigen en schoonmaken, en omdat ze - zoals eerder al eens verteld - eerder aan de luie kant is, wil ze die schoonmaakbeurten tot een minimum beperken. En daarom krijgen wij hier allemaal druppeltjes. Die blijkbaar wél effect hebben. Toen Fonzie hier aankwam, zat hij onder de vlooitjes. Ik werd dik tegen m'n zin ingesmeerd maar twee weken later was wel heel ons huishouden vlovrij. En toen het vrouwtje onlangs enkele teken opmerkte in mijn pels, holde ze meteen naar de apotheker voor een tekentangetje, maar toen ze dat ding wilde uittesten, bleken alle teken allang vrijwillig te zijn vertrokken, op enkele verdroogde en verschrompelde exemplaren na, die los in mijn pels hingen. Teken en vlooien zijn echter niet de enige soorten ongedierte waar het vrouwtje en ik een hekel aan hebben. Muggen zijn nog zo'n probleem. In de polder vliegen ze tegenwoordig in gigantische wolken rond. Ze vliegen in zwermen tegelijk je neusgaten in telkens wanneer je inademt. Niet aangenaam, geloof me vrij. Op het moment dat iedereen in korte broek en T-shirt, in rokjes en topjes geniet van het warme weer, duffelt het vrouwtje zich in alsof ze op poolexpeditie vertrekt. Een dikke broek (want die bastards steken los door dunne stof door, écht waar), dikke schoenen of laarzen en haar wandeljas. De onderkant van de mouwen snoert ze helemaal dicht, tot enkel de vingers van haar ene hand nog zichtbaar zijn (om mijn lijn vast te houden) en haar kap trekt ze tot ver over haar gezicht, zodat enkel nog haar ogen vrij blijven. Een beetje als Kenny uit South Park, maar dan niet in het oranje. Zo loopt het vrouwtje rond als het buiten vijfentwintig graden is. Ze smeert zich ook overvloedig in met muggenmelk. Van die soort die tropische killermuggen zou moeten weren. En toch slagen die beesten er nog in om haar te vinden. Vorig jaar werd ze vlak voor haar huwelijk gestoken op haar schouderblad (ze had toen geen jas aan natuurlijk, want ze wilde een kleurtje opdoen). Resultaat: een dikke, rode, lelijke joekel van een bult op haar rug. Dagenlang heeft ze toen kilo's crème gesmeerd om die bobbel toch maar zo snel mogelijk te doen verdwijnen. En het jaar daarvoor moest haar rechterhand eraan geloven. Eén steek van zo'n miezerig insect en haar hand zag er een week lang uit als een opgeblazen ballon met worstjes aan. Nee, we hebben het hier ten huize Erkan niet voor ongedierte. Niet voor vlooien, niet voor teken, niet voor muggen, en niet voor spinnen, kakkerlakken of pissebedden. Kan best zijn dat dat allemaal nuttige beestjes zijn, zoals het cliché luidt, maar voor ons hoeft het toch niet hoor.
leuke dierenmopjes om eens helemaal in de deuk te liggen!!
Er zitten 2 vliegen op een koeienvlaai. Zegt de ene vlieg tegen de andere: "Ik weet een leuke mop." Zegt de ander: " Goed, je mag hem vertellen als het maar geen vieze is, want ik ben net aan het eten!"
Er zitten twee olifanten naast de weg. Zegt de een tegen de andere: 'Lekker windje he', zegt de andere: 'Zal ik er nog eentje laten?'
"Zoals mijn Sint-bernard bestaat er geen tweede hond!" pocht Jan tegen zijn buurman. Buurman: "Wat is er dan voor bijzonders aan hem?" Jan: "Hij brengt me elke dag de krant." Buurman: "Nou en?" Jan: "Maar ik heb helemaal geen abonnement!"
Zegt de ene kip tegen de andere: "Ik had vannacht zo'n hoge koorts dat ik een gekookt ei gelegd heb!"
De zin van kwispelstaarten (Ereli)
Dat het een goed teken is wanneer honden met hun staart kwispelen, is algemeen bekend. Maar volgens de Sunday Telegraph is daarbij vooral belangrijk in welke richting de staart zich bij het kwispelen beweegt. Een hond kwispelt naar rechts als hij iets of iemand bekends ziet, zoals zijn baasje. Als de staart naar links beweegt, ontwaart de hond doorgaans iets dat hij liever niet wil zien.
mailgroep huisdieren
Amfibieën lijken op de afstammelingen van de eerste ongewervelde dieren die het water verlieten om op land te gaan leven. De levensloop van een amfibie is een mooi voorbeeld van dit evolutionaire proces. Na de larvefase in het water onderdgaat hij radicale veranderingen in de overgang tot een volwassen dier. Dit proces heet gedaanteverwisseling of metamorfose.
De felle kleuren en verleidelijke geuren die veel bloemen bezitten, dienen een praktisch doel : het aanlokken van insecten, vogels en andere dieren. Om te reproduceren moeten planten stuifmeel overbrengen van de mannelijke naar de vrouwelijke delen van de bloemen. Door dieren zoete nectar te geven, zorgt een plant ervoor dat zijn stuifmeel wordt overgebracht, zodat het bevruchtingsproces kan beginnen.
EN ERELI EN KNUDDE
Geen kind zonder hond
Kopenhagen . Het aantal honden dat in Denemarken door hun baasjes anti-depressiva krijgt toegediend, stijgt alarmerend. Dit meldt de Deense Vereniging voor Dierenartsen. Baasjes geven hun hond prozac in plaats van dat ze het beest onder de juiste omstandigeden proberen op te voeden. Hoeveel onaangepaste en bange honden onder de geneesmiddelen zitten, kan de vereniging echt niet precies zeggen. We weten alleen dat we steeds vaker van onze veterinairen te horen krijgen dat mensen problemen met hun hond oplossen met pillen zegt Børge Jørgensen van de Deense Dierenartenvereniging. De baasjes die hun honden medicijnen geven, vallen uiteen in drie verschillende categorieën: zij die homeopathische kruiden proberen, baasjes die bij de dierenarts een speciaal hondenmiddel proberen te krijgen en mensen die hun eigen medicijnkastje plunderen om hun huisdier rustig te houden. Het probleem moet ook vaak bij het baasje gezocht worden. 
Windhond Snuppy wordt in de jongste editie van het Britse wetenschappelijk tijdschrift Nature voorgesteld. De draagmoeder van Snuppy bracht de pup na een zwangerschap van 60 dagen ter wereld. 
naar de tuin. Daar ziet de man een hond zitten.
hond was hem te snel af. Er ontstond een gevecht waarbij de man de Duitse Herder Pago in zijn poot beet. Als reactie hierop beet de hond de man terug. Beide zijn gelukkig niet ernstig gewond geraakt. Dit hele gebeuren heeft tot een discussie over de dierenrechten geleid. In Canada is het namelijk zo dat mensen die agenten aanvallen/mishandelen zwaardere straffen krijgen. Misschien zou de politiehond dus ook onder deze wetgeving moeten vallen om zo ook voor deze dieren meer bescherming in te bouwen. De Canadese hondenbegeleiders zijn daar druk mee bezig.
cel wegens het verwaarlozen van hun vier kinderen. Het kroost werd nauwelijks gewassen en ze leefden in een huis met 22 honden. Overal lagen afval en uitwerpselen. Op school zou één van de kinderen hebben geblaft en gegromd. De kinderen zijn uit huis geplaatst.
de relatie tussen mensen en dieren naar buiten bracht. Een groep mensen liet 50 weken lang 20 minuten per dag een hond uit. Gemiddeld raakten zij in die periode 6,3 kilo kwijt. 
Stresssignalen vormen de lichaamstaal van honden als ze gespannen zijn. Ze kunnen voortkomen uit te lange wandelingen, te hoge trainingseisen of onbegrepen oefeningen en irritatie bij de eigenaar. Maar de signalen kunnen ook ontstaan door te veel afwisseling in de dagelijkse dingen. Regelmaat is voor honden belangrijk om zich in te kunnen stellen op dingen. Het is niet zo heel anders dan bij ons. Ook bij een gedragstest raakt een hond gespannen. Hij weet niet wat er gaat gebeuren, is in een voor hem onbekende omgeving met onbekende mensen, die ook nog eens naar hem kijken. Dat is een beetje eng en kan dus stress geven. Als baasje weet u dat uw hond gestrest is als hij achter elkaar dezelfde stesssignalen laat zien of als hij er drie afwisselende laat zien. Veel voorkomende stresssignalen zijn: gapen, hijgen, uitschudden, snuffelen, tong uitsteken en een poot optillen.
labradors Lucky en Flo maken binnenkort het Londense vliegveld Stansted onveilig voor handelaren van illegale DVDs op de sporen. De twee honden hebben een training van acht maanden achter de rug. Het lijkt op de training van drugshonden, alleen snuffelen ze naar pakketjes met DVDs. De opleiding is ondersteund door de Motion Picture Association of Amerika en is een wereldprimeur. Vooralsnog lijkt het een succes; tijdens een test wisten de labradors al een lading DVDs te herkennen. Overigens bleken het allemaal legale schijfjes te zijn. 
loopt (en trekt) voorop de baas volgt en wacht braaf wanneer hij iets te snuffelen ontdekt heeft. Wees dus niet verbaasd als hij zich niets aantrekt van uw roepen of uw tempo bijvoorbeeld bij gladheid of als je een praatje wil maken. Breng verandering in door bij het uit laten regelmatig en plotseling van richting te veranderen. Loop door als hij stopt. Zo leert uw hond zich op u te concentreren en u te volgen. 
rennen uit tot een achtervolging. Omgekeerd jaagt hij vier- of tweebeners die weglopen absoluut enthousiast voor zich uit, om ze vervolgens net als een wolf staande te houden, te pakken en krachtig door elkaar te schudden. Voor joggers en kleine kinderen kan dit gedrag gevaar opleveren. Met een grote hond moet u dit spelletje nooit ongecontroleerd spelen. Roep hem vanaf het begin bij u wanneer hij iemand achtervolgt. 
genoeg zeuren, blaffen, klieren of op één of andere manier aandacht trekken, vroeg of laat lukt het en deelt de mens zijn duit met hem. Het vervelen en zeuren schijnt er bij te horen en dat neemt hij dus maar voor lief. Dat hij het toch het langst uithoudt, weet hij al snel. Wanneer u niet wilt dat uw hond bedelt, laat u dan door niets vertederen. Zonodig sluit u de hond even op. 
weggejaagd. En inderdaad, ze lopen altijd weg, terwijl uw gasten en vrienden gewoon binnen komen en daarom in de ogen van uw hond meestal ongevaarlijk zijn. Wanneer hij blijft blaffen naar bepaalde personen, nodig die dan een paar keer binnen, zodat ze als gasten erkend worden. 
dachten zij. De volgende dag bevloog het me toch nog even toen ik bij Belkers familie arriveerde. Shane was heel kalm en knuffelde zijn hond voor de laatste keer. Ik vond het bewonderenswaardig zoals zon jong kind met dit alles om ging, want hij wist toch heus wel wat er ging gebeuren. Na een paar minuten was Belker vredig overleden. Het kleine knulletje accepteerde de verandering in de hond zonder enige moeite. We zaten nog een poosje na te praten, ons afvragend waarom honden toch korter leven dan mensen. Shane, die rustig had zitten meeluisteren, sprong op en zei: ik weet wel waarom! We keken hem verbaasd aan, in afwachting van zijn verklaring. Ik heb nog nooit in mn leven zon confronterende verklaring gehoord als wat Shane toen zei. Mensen worden geboren om te leren een goed leven te leiden en lief te hebben, toch? Nou ging Shane verder als honden geboren worden kunnen ze dat allemaal al, dus hoeven ze niet zo lang te blijven. 
Wageningen. Volgens Hendriks behandelen mensen hun huisdieren steeds meer als zichzelf. Honden en katten krijgen hapjes tussendoor met veel zetmeel. Sommige dieren eten zelfs zoveel lekker dat zij vegetariër of zelfs veganist worden, omdat ze geen zin meer hebben in vlees, wat eigenlijk bij hun natuur hoort.
maar mensen zien, leren ze niet om met soortgenoten om te gaan. Tegenover andere honden gedragen ze zich vals en ze zullen zeker een keer gebeten worden, vanwege hun onnatuurlijke gedrag. Hierdoor zullen ze angstig worden voor soortgenoten.
gewoonte of misschien slechts een kwestie van smaak? We moeten toch gaan ingrijpen in het paardenvijgen-eetgedrag van onze viervoeter, niet vanwege de smaak, maar vanwege het gevaar. Paarden behoren net als honden regelmatig ontwormd te worden. Ligt de regelmaat bij honden op eens per 6 maanden, bij paarden is dat eens per zes weken. Wordt een paard niet ontwormd dan kun je erop rekenen dat met de Bossche Bollen menig parasiet naar binnen wordt gewerkt. Wordt het paard echter wel keurig op tijd ontwormd dan kan het effect nog veel schadelijker zijn, want dan zitten diezelfde bollen vol preparaten die organophisphorus bevatten, dat zeer giftig is voor de hond. Dus alle heerlijkheid ten spijt, paardenvijgen zijn absoluut verboden voor honden.
naar buiten. De diefstal werd enkele minuten later opgemerkt. We tellen onze puppies elk kwartier. Toen we de lege kooi zagen, wisten we hoe laat het was. We controleerden meteen onze bewakingscamera en zagen daar hoe de dief de Maltezer stal, aldus de winkeleigenaar. De dief is voorlopig spoorloos.
dierendieven weten de eigenaar veelal te achterhalen omdat deze briefjes hebben opgehangen op lantaarnpalen in de buurt. De Britse krant The Independent meldde dat dagelijks zon kleine 500 huisdieren vermist raken. Daarvan zouden tientallen zijn gestolen. Het Britse bureau voor vermiste huisdieren meldde een verdubbeling van het aantal huisdierdiefstallen. Steeds vaker zou daarbij losgeld worden geëist of worden rasdieren doorverkocht.
