Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
28-09-2008
Vissers beschermen zeeschildpad met nieuwe vishaken
Vissers beschermen zeeschildpad met nieuwe vishaken
Het omwisselen van traditionele vishaken in de vorm van een 'J' door zogenoemde cirkel- of C-haken, door tonijnvissers in de Grote Oceaan vermindert de bijvangst van zeeschildpadden zonder dat het ten koste gaat van de vangst. Dat staat in een nieuw rapport van het Wereld Natuur Fonds (WNF) en de Inter- American Tropical Tuna Commission (IATTC). De bijvangst werd met 89 procent teruggebracht.
In totaal 1300 vissers uit Midden- en Latijns-Amerika, die in het oostelijk deel van de Grote Oceaan vissen op tonijn, zwaardvis, haai en goudmakreel, hebben vrijwillig aan het hakenomwisselprogramma meegewerkt. Het project begon in Ecuador, daarna volgden al snel vissers uit Mexico, Panama, Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Colombia en Peru. De vissers wisselden niet alleen de haken om, maar namen ook onafhankelijke waarnemers aan boord om instructie te krijgen over het gebruik van de nieuwe haken, het loshalen van zeeschildpadden en om het resultaat van de nieuwe haken te meten. Vanwege het succes gaan ook vissers in Nicaragua dit jaar met de nieuwe haken aan de slag.
De visserij op tonijn en zwaardvis gebeurt met lange lijnen waaraan haken zitten (long-lines). De lijnen zijn soms kilometers lang en worden door het water getrokken. Zeeschildpadden kunnen de traditionele J-haak gemakkelijk inslikken en gaan dan dood. Maar de C-haak voorkomt dat de zeeschildpad zich met zijn bek erin kan vastbijten. Daar waar dat toch gebeurt, overleefde 95 procent van de zeeschildpadden het en konden ze weer levend overboord worden gezet, zo blijkt uit het onderzoek.
¨Dit programma is een mooi voorbeeld van hoe vissers en natuurbeschermers elkaar kunnen vinden¨, aldus Carel Drijver, hoofd programma Oceanen & Kusten van het WNF. ¨Maar er is nog veel te doen om deze visserij echt duurzaam te maken. Nederland is een belangrijke importeur van tonijn uit deze regio. Het omwisselprogramma is slechts een eerste stap. De volgende stap is om met de vissers te werken aan een beter beheer van de populatie, zodat niet alleen de bijvangst, maar ook de overbevissing wordt tegengegaan. Pas dan kan de visserij in aanmerking komen voor certificering door het Marine Stewardship Council (MSC) voor duurzame visserij.¨
Het hakenomwisselprogramma in Latijns-Amerika is zo succesvol dat het inmiddels ook door het WNF is begonnen in het westelijk deel van de Grote Oceaan, onder meer bij Bali. Hier werkt WNF samen met de Nederlandse visimporteur ANOVA.
Vissers beschermen zeeschildpad met nieuwe vishaken
Vissers beschermen zeeschildpad met nieuwe vishaken
Het omwisselen van traditionele vishaken in de vorm van een 'J' door zogenoemde cirkel- of C-haken, door tonijnvissers in de Grote Oceaan vermindert de bijvangst van zeeschildpadden zonder dat het ten koste gaat van de vangst. Dat staat in een nieuw rapport van het Wereld Natuur Fonds (WNF) en de Inter- American Tropical Tuna Commission (IATTC). De bijvangst werd met 89 procent teruggebracht.
In totaal 1300 vissers uit Midden- en Latijns-Amerika, die in het oostelijk deel van de Grote Oceaan vissen op tonijn, zwaardvis, haai en goudmakreel, hebben vrijwillig aan het hakenomwisselprogramma meegewerkt. Het project begon in Ecuador, daarna volgden al snel vissers uit Mexico, Panama, Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Colombia en Peru. De vissers wisselden niet alleen de haken om, maar namen ook onafhankelijke waarnemers aan boord om instructie te krijgen over het gebruik van de nieuwe haken, het loshalen van zeeschildpadden en om het resultaat van de nieuwe haken te meten. Vanwege het succes gaan ook vissers in Nicaragua dit jaar met de nieuwe haken aan de slag.
De visserij op tonijn en zwaardvis gebeurt met lange lijnen waaraan haken zitten (long-lines). De lijnen zijn soms kilometers lang en worden door het water getrokken. Zeeschildpadden kunnen de traditionele J-haak gemakkelijk inslikken en gaan dan dood. Maar de C-haak voorkomt dat de zeeschildpad zich met zijn bek erin kan vastbijten. Daar waar dat toch gebeurt, overleefde 95 procent van de zeeschildpadden het en konden ze weer levend overboord worden gezet, zo blijkt uit het onderzoek.
¨Dit programma is een mooi voorbeeld van hoe vissers en natuurbeschermers elkaar kunnen vinden¨, aldus Carel Drijver, hoofd programma Oceanen & Kusten van het WNF. ¨Maar er is nog veel te doen om deze visserij echt duurzaam te maken. Nederland is een belangrijke importeur van tonijn uit deze regio. Het omwisselprogramma is slechts een eerste stap. De volgende stap is om met de vissers te werken aan een beter beheer van de populatie, zodat niet alleen de bijvangst, maar ook de overbevissing wordt tegengegaan. Pas dan kan de visserij in aanmerking komen voor certificering door het Marine Stewardship Council (MSC) voor duurzame visserij.¨
Het hakenomwisselprogramma in Latijns-Amerika is zo succesvol dat het inmiddels ook door het WNF is begonnen in het westelijk deel van de Grote Oceaan, onder meer bij Bali. Hier werkt WNF samen met de Nederlandse visimporteur ANOVA.
C&A stopt met verkoop 'verwarrende' hondenconfectie
C&A stopt met verkoop 'verwarrende' hondenconfectie
Ondanks het grote succes stopt kledingketen C&A met zijn confectielijn voor keffertjes. De hondentruitjes, -sjaaltjes en -paraplus veroorzaakten verwarring bij sommige klanten die dachten dat het om baby-artikelen ging.
C&A lanceerde de hondenkleding dit jaar in alle stilte. Met zijn confectietruitjes voor zeven euro per stuk vormde het een gezonde tegenhanger van de dure exclusieve winkels als Baziel en Blanche van Phaedra Hoste. Maar baasjes die een betaalbare outfit voor Fifi willen, moeten zich reppen, want de rekken in C&A worden niet meer aangevuld. We hebben die hondencollectie twee keer als een funartikel ingebracht, vertelt Ingrid Heymans van de klantendienst. C&A wilde niet echt de confectiemarkt voor honden veroveren. Er komt voorlopig geen vervolg meer. Er zijn wat opmerkingen gekomen van klanten, en het lijkt bij nader inzien toch beter om ons tot mensenspul te beperken. Die beslissing heeft niets met een tegenvallende verkoop te maken, integendeel. O, stopt het? vraagt de kassierster van de C&A op de Meir in Antwerpen een beetje ontgoocheld. De hondenvestjes en -hemdjes hangen centraal aan de kassa en kosten allemaal zeven euro. Spijtig, want er is veel vraag naar. Een andere verkoopster valt dan weer uit de lucht als we vragen waar de hondenkleding hangt. Ik wist niet eens dat wij dat verkopen, zegt ze.
Hondensofas
Wat vinden de gespecialiseerde hondenboetieken eigenlijk van die democratisering van de markt? Ik heb er geen bang van, het is kwalitatief een ander marktsegment, vertelt Sarah Vernimmen van honden- en kattenboetiek SisterDogs op de Waalse Kaai in Antwerpen. C&A is niet de enige. Aveve begint ook hondenkleding te verkopen en Ikea exploreert volop de interieurmarkt voor huisdieren. Je kan er nu ook al sofas of bedden voor honden en katten kopen. Greet Weyns van The Doggy Shop in Lier schrikt niet dat C&A stopt met hondenkleding. Dat is toch een aparte branche hoor. De klant heeft een intensievere begeleiding nodig. Een hondentrui mag je bijvoorbeeld nooit een maat te groot kopen, zoals je bij een kindertrui wel eens doet. Als het truitje slobbert, heeft de hond het kouder mét trui dan zonder.
door Vincent Bos. woensdag 24 september 2008 | 04:33 | Laatst bijgewerkt op: woensdag 24 september 2008 | 10:10
Doreen Proos uit Bemmel verstaat de taal van paarden. Ze gruwt van mensen die zich niet verdiepen in de dieren en er daarom verkeerd mee omgaan. Ze heeft zich de werkwijze van de Canadees Chris Irwin eigen gemaakt en daarvoor een certificaat gekregen. foto Erik van 't Hullenaar
BEMMEL - De lichaamstaal van paarden. Doreen Proos verstaat die als geen ander. Aan de houding van hoofd, hals of staart kan de Bemmelse al zien wat er met het paard aan de hand is.
Proos heeft zich verdiept in de wijze waarop de Canadese expert Chris Irwin met paarden omgaat en mag volgens zijn methode werken. Ze heeft daarvoor als een van de eersten in Europa een certificaat gekregen.
" Paarden tonen hun emoties. Ze kunnen zich niet verstoppen. Je kan aan de houding zien of het gestresst is of juist niet. Houdt het zijn hoofd en hals omhoog, dan weet je dat het paard gespannen is", zegt ze.
Proos is weg van paarden. Al van kindsaf koestert ze liefde voor de dieren die ze als atletisch en kwetsbaar omschrijft. Op 17-jarige leeftijd volgde ze al een cursus om instructrice te worden, omdat bij haar rijvereniging werd gezegd dat ze daar talent voor had.
Probleempaarden trokken haar aandacht. "Ik was niet bang voor paarden, had er gevoel voor. Tijdens mijn examen voor instructrice dachten ze dat ik in een paardenfamilie was opgegroeid omdat ik zo goed met de dieren kon omgaan. Je moet paarden begrijpen. Veel eigenaren doen dat niet. Die zeggen 'stom paard' als het dier niet doet wat ze willen. Het probleem ligt juist bij de eigenaar. Ze zouden zich meer moeten inleven in het gedrag van paarden."
Proos hekelt handelaren die aan het hoofd van het paard trekken om het dier in de trailer te krijgen. "Dan gaan ze voor het paard staan en zeggen ze 'kom maar'. Daar krijgt een paard stress van en gaat het steigeren of trappen. Ook als je achter het paard staat en een klap op de kont geef, krijg je 'm niet in de trailer."
De instructrice laat het niet bij woorden. Bij de stal wordt duidelijk wat ze bedoelt. " Je moet altijd naast het paard lopen. Niet ervoor of erachter."
Ze geeft nog wat tips. Als ze het paard op de borst drukt, stapt het naar achter, drukt ze op de singel (achter het voorbeen), dan draait het paard het hoofd naar haar toe.
De les van Proos begint niet als de cursist op het paard zit, maar al eerder. "Je moet weten hoe je een paard moet benaderen. Je moet alert zijn op zijn reacties. Als je je verdiept in de lichaamstaal van het paard, bereik je meer. Het lijkt magie, maar het is gewoon paardenlogica."
ZWIJNDRECHT - De verstandelijk gehandicapte bezoekers van het ontmoetingscentrum Lunenhof in Zwijndrecht kunnen elke donderdagmiddag kroelen met de twee Dwergschnauzers honden Cleo(9) en Buster(12,5).
Verstandelijk gehandicapten knuffelen honden. FOTO VICTOR VAN BREUKELEN
Steeds vaker worden 'knuffelhonden' ingezet om mensen in een zorginstelling een leuke tijd te bezorgen. Terwijl de hele groep aan het knutselen is, rennen de twee knuffelhondjes al blaffend richting de zaal van het ontmoetingscentrum Lunenhof in Zwijndrecht. "Buster,'' roept de 44-jarige Henny enthousiast.
Hij gaat snel op de grond zitten om de hond al knuffeld op te vangen. "Ze reageren altijd heel leuk op de honden,'' zegt baasje Agnes Mulder. Sinds een half jaar bezoekt ze met haar honden het Lunenhof. "De mensen genieten echt van het kroelen met de dieren,'' vertelt vrijwilligster Mulder.
Langzaam maar zeker wordt het inzetten van dieren in verzorgingstehuizen populairder. Het effect dat dieren op zorgbehoevende mensen hebben is merkwaardig. "Sommige mensen leven helemaal op. Henk is onze vaste bezoeker. Hij is zit vaak voor zich uit te staren in zijn stoel, maar als de honden komen wordt hij actief. Meestal zetten we een hondje op zijn schoot en dat vindt hij fantastisch,'' vertelt leidinggevende Lunenhof Jacky Luimes.
In het ontmoetingscentrum Lunenhof kunnen mensen met een beperking diverse belevingsgerichte activiteiten doen. De honden lopen tijdens de activiteiten rond in de zaal. "Het is een extraatje voor de mensen. Bij ons zijn de honden geen activiteit op zich, maar meer een aanvulling,'' vertelt leiding.
De 'knuffelhonden' worden ook door De KynologenClub Dordrecht e.o ingezet. Deze hondentrainclub werkt sinds een aantal jaar met het 'Manitoe aaihonden team' project. Ze gaan één keer per week met een groepje speciaal geselecteerde aaihonden naar het verzorgingstehuis Swinhove in Zwijndrecht. De bejaarden kunnen zich aanmelden voor de aaimiddag. "Mensen die niet meer uit bed kunnen, krijgen van ons persoonlijk bezoek. Wij komen dan met de hond naar de kamer,'' vertelt vrijwilligster Monique Geurts van KC Dordrecht.
Volgens Geurts zijn sommige aaimiddagen ontroerend. "We hebben meegemaakt dat mensen die niet meer spraken hele verhalen vertelden aan de aaihonden. Zelfs de verzorgers waren ontroerd. De honden kunnen iets losmaken bij de mensen,'' zegt ze.
De honden voelen volgens de vrijwilligers aan hoe ver ze kunnen gaan. "Laatst waren we bij een man die stervende was. We hadden een pup bij ons en die zijn meestal erg druk, maar hij bleef opmerkelijk rustig.''
De meewerkende zorginstellingen zijn te spreken over de aaiprojecten. "De een is wat enthousiaster dan de ander, maar de meesten vinden het erg gezellig. De mensen krijgen ook langzaam een band met de honden. Sommige kijken echt uit naar het bezoek. Ze hebben hele gespreken met de honden,'' vertelt Luimes.
De 55-jarige Loes vindt de bezoekjes erg fijn. Ze aait hondje Cleo voorzichtig. "Ik vind ze lief,'' zegt ze. Terwijl Mulder het hondje van schoot pakt, vraagt Loes of ze Cleo een kusje mag geven. "Natuurlijk, maar wel voorzichtig,'' zegt Mulder. Loes geeft Cleo een dikke kus. "Honden geven onvoorwaardelijk liefde en dat doet de mensen goed,'' weet Mulder
(Novum/AP) - Honden worden door moslims over het algemeen als onrein beschouwd, maar de 18-jarige Mahomed-Abraar Katri uit de Engelse stad Leicester mag met zijn blindegeleidehond toch de moskee in. De Britse raad voor islamitische rechtspraak Shariah vaardigde daar speciaal een fatwa voor uit.
"Ik hoop dat dit deuren opent, zodat ook andere mensen een hond kunnen nemen en zich geen zorgen hoeven te maken over de religieuze aspecten daarvan", zei Katri woensdag tegen de Britse omroep BBC. Zijn gele labrador Vargo mag echter niet de gebedszaal in. Hij moet in hetzelfde voorportaal waar moskeebezoekers hun schoenen achterlaten in een hok wachten tot zijn baasje terugkomt.
De Britse moslimraad, een overkoepelend orgaan van moslimorganisaties, zei blij te zijn met het besluit. De verantwoordelijke schriftgeleerden hebben de kwestie van alle mogelijke kanten bekeken, prees een medewerker. Ook de Britse vereniging voor blindegeleidehonden reageerde enthousiast, en sprak van een belangrijke stap voorwaarts voor andere blinde en slechtziende moslims
Nadat Buffy, een kip van één jaar jong, drie weken geleden zo goed als kaal en graatmager werd binnengebracht, heeft de Engelse Dierenbescherming haar voorzien van een gestreepte trui. Inmiddels is Buffy al aardig wat bijgekomen en is ze een attractie geworden in het opvangcentrum in Brent Knoll.
"Het is altijd een triest gezicht wanneer kippen in deze staat worden binnengebracht. Ze zag er echt uit als een geplukte kip die klaar was voor de oven", aldus assistent-manager Emma Phillips, 'pleegmoeder' van Buffy. "Gelukkig is ze nu sterk genoeg om tussen de andere kippen op zoek te gaan naar voedsel en te genieten van de zon. Ik hoop dat haar veren er uiteindelijk ook weer aangroeien." (odbs)
Planckendael coördineert wereldwijd stamboek en zorgt voor stevig evenwicht binnen Europese bonobopopulatie
Planckendael coördineert wereldwijd stamboek en zorgt voor stevig evenwicht binnen Europese bonobopopulatie.
Gisteren verhuisden vier bonobos of dwergchimpansees van Planckendael naar Apenheul in Apeldoorn (NL). In de plaats kregen wij twee nieuwe dieren van Apenheul in Planckendael toe. Hun verhuizing kadert in het Europees kweekprogramma voor deze bedreigde diersoort. De KMDA is als coördinator verantwoordelijk voor het opvolgen van alle bonobos die wereldwijd in dierentuinen leven.
30-jarige moeder Hortense reisde samen met haar drie zonen (Redy, Zamba en de jonge Hongo) naar Nederland. Deze vier dieren komen in een groep met 1 andere man en 8 vrouwen terecht. De mannetjes zullen er voor de nodige nakomelingen moeten zorgen. Om de voortplanting in Planckendael te waarborgen, verhuizen er 2 vrouwtjes uit deze groep naar België. Op de terugreis van Apenheul naar Planckendael zullen de verzorgers dus vergezeld zijn van bonobo Lomela en haar zesjarige dochter Jasiri. Beiden zullen op hun eigen tempo geïntroduceerd worden in de groep en deze eerste dagen begeleid worden door hun eigen verzorger . Eerst mogen de dieren wennen aan hun nieuwe omgeving en de verzorgers en dan maken ze kennis met de andere dieren van de groep.
De bonobofamilie in Planckendael bestaat dan uit 5 vrouwtjes en 2 mannetjes. Of er ook een machtswissel aan te pas komt, zal de toekomst moeten uitwijzen maar we verwachten dat alfavrouw Hermien niet zomaar de kaas van haar brood zal laten halen door de nieuwe, Nederlandse meid Lomela. In 2006 werden er nog drie bonobobabys geboren. Duimen maar voor 2009! De bonobos bevolken het eiland bij het Afrikadorp.
Bonobos kunnen 50 jaar oud worden en halen een gewicht van zon 45 kg. De mannetjes blijven hun hele leven bij hun moeder. Bonobos komen oorspronkelijk alleen voor in de regenwouden van de Democratische Republiek Congo. Naar schatting leven er tussen de 50.000 en 100.000 bonobos in het wild. Ze worden er bedreigd door houtkap en de jacht. In Europese dierentuinen leeft een tachtigtal bonobos verspreid over negen dierentuinen.
Europese primeur: 2 monniksgierkuikens kiezen het luchtruim!
Europese primeur: 2 monniksgierkuikens kiezen het luchtruim!
Supernieuws voor het Europees kweekprogramma dat Planckendael coördineert.
Vandaag vrijdag 1 augustus zwaaien we twee kuikens van onze monniksgieren uit in de Gorges du Verdon (Frankrijk). Vorig jaar mocht er al één jong het luchtruim verkennen in Spanje. Dit jaar doen we nog beter! Onze twee koppels monniksgieren hebben elk een kuiken grootgebracht. Sinds half mei zijn Xyniks en Ysis de trotse kweekouders die hun jong met zorg groot brengen. Samen met het kweekkoppel Chil en Wonder doen ze hun best om voor de broodnodige nazaten te zorgen. Monniksgieren zijn een bedreigde soort en aangezien de kweek in Europa heel moeizaam gaat, is het belangrijk dat Planckendael er in geslaagd is om dit jaar twee jongen voort te brengen!
Fantastisch nieuws voor het Europees kweekprogramma voor de monniksgier onder coördinatie van Planckendael! Alle zestig dierentuinen die aan dit kweekprogramma deelnemen, werken mee aan een introductieproject door de jongen die bij hen geboren worden, af te staan om uit te zetten in Frankrijk en Spanje. Dus haast je, dan kan je de jonge vogels nog even bewonderen voor ze het wijde luchtruim kiezen!
Het geslacht van beide jongen is nog niet gekend. De namen zullen zeker met een J beginnen, maar worden pas definitief gekozen als het geslacht ook bekend is. De dieren worden niet gemanipuleerd maw er komt geen verzorger in de buurt om de vogels zo weinig mogelijk te verstoren. Wanneer de vogels op transport vertrekken, zullen er voor het eerst enkele veertjes kunnen afgenomen worden om later via DNA-onderzoek het geslacht te kunnen bepalen.
Tot nu toe heeft de KMDA al 4 gieren uitgezet in de natuur: in de Causse de la Jonte en de Baronnies in Frankrijk en in Catalonië in Spanje, waarvan twee Planckendael-jongen en twee pleegjongen geadopteerd door het koppel in de Zoo van Antwerpen. Hoop voor de toekomst! De oorspronkelijke populatie is een eeuw geleden al verdwenen. De belangrijkste bedreigingen zijn habitatverlies, voedseltekort, jacht en vergiftiging. Dit is een mooi voorbeeld van de missie van de Zoo en Planckendael in de praktijk.
De ijsberen die op de Noordpool leven, zijn kannibalen geworden. Dat is een onvermijdelijk gevolg van het smelten van de ijskappen, zo heeft een medewerker van een Amerikaanse dierenbeschermingsorganisatie aan de nieuwszender CNN bekendgemaakt.
Door het ontdooien van het poolijs is de biotoop van de daar levende zoogdieren drastisch ingekrompen. De ijsberen krijgen het daardoor bij hun jacht op vis almaar moeilijker.
Uit hoge nood zijn ze sinds kort begonnen met zich op elkaar te storten om aan voldoende voedsel te komen
In totaal namen 38 studenten deel aan de studie, 24 van hen kregen paardentherapie. De overige studenten - de controlegroep volgden geen therapie. De score van de controlegroep was na acht weken gelijk aan de eerste score. De 24 studenten die deelnamen aan de paardentherapie scoorden beter op onder meer stressbeheersing en aanpassingsvermogen.
De leiding van het onderzoek was in handen van George Davies, mentor op de school. ,,De resultaten tonen aan dat studenten die paardentherapie volgen beter functioneren in het dagelijkse leven en meer genieten, aldus Davies. ,,Het programma is vooral geschikt voor studenten die minder goed reageren op de traditionele praattherapie.
Bailey slaapt tussen Martine en haar man in bed. Martine: "We lagen er nog maar kort in toen Bailey begon te blaffen en maar niet ophield. Er moest wat aan de hand zijn. Toen we aan de achterzijde van onze woning keken, hoorden we herrie. Het kwam van een hoekwoning. De bewoners waren niet thuis. Er werd ingebroken, dus belden we meteen de politie." Die kon een van de inbrekers in de kraag vatten. De ander wist te ontkomen. "We zijn hartstikke trots op onze heldin", aldus Martine
De Duitse dierenverzorger van Knut, de beroemdste ijsbeer ter wereld, is op 44-jarige leeftijd overleden. Thomas Dörflein werd wereldwijd bekend toen hij de door zijn moeder verstoten ijsbeer begon te verzorgen.
Miljoenen mensen uit binnen- en buitenland bezochten de zoo van Berlijn toen het nieuws bekend raakte. Dörflein speelde daar handig op in en voerde talloze shows op met de populaire ijsbeer. Het ging zelfs zover dat de verzorger honderden liefdesbrieven en gedichten van vrouwelijke fans over heel de wereld kreeg.
Mysterie
De dood van Dörflein zorgt voor veel speculatie in de Duitse media. Hij werd dood aangetroffen in zijn appartement en over de doodsoorzaak doen de wildste geruchten.
'k Heb jullie wat laten vallen, hè, een beetje vergeten hè ! 'k Geef het toe. Maar ik heb het zo druk gehad met die grote witte mamapoes, Snoopy heet ze. Amai, van in't begin hebbekik daar problemen mee gehad met die tang, iedere keer mep, mep op mijne kop, al die zijn pottekes eten hebbekik moeten opeten om wraak te nemen, iedere keer dat wij samen door dat vensterke moesten ... arrè, mep, mep op mijn koppeke en ikke terug.
Iedere keer dadik die witte nachtmerrie tegenkwam in den tuin, arrè mep, mep op mijn donderke. Ik ben dat zo beu als kou pap geworden en met veel durf en opofferingsvermogen ben ik eindelijk een beetje dichter bij haar geraakt. Wat taal dat die spreekt dat weetik nie. Buiten kssss, kssss, en wat gekrijs, komt daar niet veel zinnigs uit. Die is nooit naar de poezenschool geweest, en in een vorig leven is die bokser geweest dat kan niet anders. Die eet 5 klein brokskes per dag en den hele nacht zit die door den tuin te lopen achter klein beestjes. Ik heb ook zo een gevonden in de garage waar het paardeneten staat. Plezant om mee te spelen, ongelooflijk, spijtig dat ze niet lang meedoen en rap gaan liggen slapen. En eens dat die slapen, dan kunde daar niks meer mee doen, die worden niet meer wakker. Gek wat er hier allemaal rondloopt. 't Vrouwke heeft die maar weggegooid. Ja, wat moete daar anders mee doen ? 'k Vraag me af wat die witte Snoopy daar mee doet ? Daar vinde nooit niks meer van terug.
En mijn kiekevriendje zit nu opgesloten ... die ging zijn witte bollen bij den buurman leggen in die zijnen bloembak. Ze zeggen hier dat dat mijn schuld is omdat ik daar altijd koerske mee deed. Dan liep die door den tuin en ikke daarachter ... 't schijnt dat 'em dat niet plezant vond. Nu kijk ik naar hem vanuit den boom, maar hij kan niet uit zijn kiekeskot en ik kan er niet in. Die bekijkt mij zelfs niet meer. Spijtig 'k vond dat vroeger wel leuk.
'k Ga stoppen, ik moet die dikke witte mamapoes weer wat les gaan geven in sociale kontakten, anders vergeet die dat weer en wordekik weer de speelbal. Zadden die beter Mepmep geheten in plaats van Snoopy. Gelukkig hebbekik een goeie scholing gehad bij mijn vroegere baasjes en vrouwkes. Ik denk nog af en toe aan hen, maar dat is hier het paradijs mannen, ik blijf hier voor de rest van mijn 7 levens ! Der is alleen nog veel werk aan Mepmep, voor dat die een diploma gaat hebben, dat gaat mij hier nog veel moeite kosten !
Dikke zoen allemaal en speciaal voor mijn vriendinnetje Yasmientje (ziet die der mooi uit zeg ... beeldschoon !) en mijn vriend Roske. (Ja, ik ben Poessietje, nadien Roske en nu terug Poessietje, en Roske was efkes Poezeke en nu terug Roske en Yasmientje, awel, dat weet ik niet en als ge er niet meer aan uit kunt, lees dan mijn dagboek eens na.
Vrouw belt hulpdiensten om te klagen over oren konijn
Vrouw belt hulpdiensten om te klagen over oren konijn
Een Schotse vrouw die niet tevreden was over de oren van haar nieuw konijn, besloot het alarmnummer te bellen om daarover te klagen. De Schotse toetste het nummer '999' in toen ze ontdekte dat de oren van haar huisdier niet overeenkwamen met de beschrijving in de advertentie, schrijft De Telegraaf.
De Schotse politie kon niet lachen met het verhaal van de vrouw en begrijpt niet dat iemand om die reden de hulpdiensten bellen. Het is echter niet de eerste keer dat de politie om futiliteiten lastig gevallen wordt. "Iemand belde ons ooit op om versterking te vragen omdat er te veel uien in zijn Chinese afhaalmaaltijd zaten. Onvoorstelbaar gewoon."
Andere opvallende telefoontjes kwamen van personen die om een postcode vroegen of mensen die nat geworden waren nadat een auto in een regenplas was gereden. (adv)
In China doet een eend met kippenpoten de nodige wenkbrauwen forsen. Om het mysterie nog wat groter te maken, heeft het schattige beestje ook schrik van water. Boer Fu Haiwen uit het dorpje Huangjin heeft nu een ware toeristische attractie in huis, maar dat besefte hij niet toen hij de eend in juni kocht. Pas na tien dagen viel het hem op dat zijn huisdier zich vreemd gedroeg en kreeg hij de vreemde stelten in de gaten. (svm)
In China is een Tibetaanse Mastiff gestorven nadat hij zijn eigen tong heeft afgebeten na een rammeling van zijn baasje. De eigenaar had het dier geslagen omdat hij met een andere hond gevochten had en zijn Mastiff een lesje wou leren.
"Ik heb er ongelooflijk veel spijt van", verklaarde Pan. "Tibetaanse Mastiffs zijn heel fiere honden. Ik had hem niet mogen slaan, want nu voelde hij zich beschaamd tegenover de andere hond en heeft hij zich uit zelfrespect gedood", aldus de eigenaar. (adv)
Vuilgebekte papegaai zet Britse zoo op stelten (Martina1)
Vuilgebekte papegaai zet Britse zoo op stelten
Afrikaanse grijze papegaaien staan niet bekend om hun grove taalgebruik. Behalve die in de volière van South Park in het Britse Darlington. Daar krijgen de bezoekers namelijk "Fuck off" naar hun hoofd geslingerd.
Max - zo heet de vuilbek - was door zijn eigenaar weggegeven omdat deze gek werd van zijn gescheld. Verzorger Peter Hansom van de zoo denkt evenwel dat schoolkinderen hem het F-woord hebben aangeleerd.
Versterker De papegaai vindt het nog leuker om zijn hoofd in een tinnen kopje te steken en dan te schelden. "Dan weet hij dat het veel harder klinkt", denkt Hansom. De vijfjarige vogel kan ook goed een auto-alarm en ringtones nadoen. (eb)
Vliegend eekhoorntje is nieuwe huisdierrage (Martina1)
Vliegend eekhoorntje is nieuwe huisdierrage
*
Vliegend eekhoorntje is nieuwe huisdierrage
Het ziet eruit als een hamstertje, wordt niet groter dan 20 centimeter en kan tot 60 meter zweefvliegen. Het suikereekhoorntje is op korte tijd uitgegroeid tot een heuse rage. Dit kleine diertje, dat oorspronkelijk uit Australië komt, is razend populair als huisdier in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië.
Bij ons is de verkoop van het nachtdiertje verboden, maar in Nederland wordt het wel als huisdier gehouden. Wat de suikereekhoorn zo speciaal maakt, is het feit dat hij kan zweefvliegen. Het diertje heeft een huidplooi tussen de voor en achterpoot. Als hij zich strekt, vouwt de huid zicht uit ter grootte van een A4'tje, waardoor het diertje uitstekend op de wind kan zweven. (pw)
Bekende olifantenstier is beide slagtanden kwijt (Martina1)
Bekende olifantenstier is beide slagtanden kwijt
Duke, toen hij nog één tand had.
Een parkwachter met de laatste slagtand van Duke.
Duke, een van de bekendste olifanten in het Zuid-Afrikaanse Krüger-nationaal park, heeft imagoproblemen. Nadat hij bij toeristen over de hele wereld bekend raakte als "de olifant met de ene slagtand", moet hij nu op zoek naar een nieuwe bijnaam. Reden hiervoor is dat Duke ook zijn tweede slagtand is kwijtgespeeld.
32 kilo Bezoekers alarmeerden de parkwachters over hun ontdekking, meldt de krant The Citizen. Die vonden later inderdaad de 32 kilogram wegende afgebroken slagtand met een lengte van 1,56 meter.
De langste In augustus 2007 was Duke's andere tand bij het uitgraven van een boom afgebroken. Die was 1,75 meter lang. Volgens de krant gaat het om de langste slagtand van een levende olifant in het Zuid-Afrikaanse paradijs voor dieren. (belga/eb)
k'hem van vrowtje nen vogel gekregen met nen elastiek rond, opgehangen aan knop van vensterbank boven de chauffage, maakt lekker lawaai, buren zullen er ni tegen kunnen, kids worden wakker, amai se moet al stoppen om zeven uur, mij ni gezien se, ikke speel maar liever door, ze kunnen beneden goe de pot op....lekker smaken zo'n nen bufsteak voor mij, jaja, bazeke zegt allee mag dit weeral is ni na se, altijd dat gemekker beneden... roske mag di ni roske mag da ni dedju toch wat mag roske wel, dat gebleit van kids mag wel se, ikke lekker ni luisteren, k'mag ikke lawaai make tot tien uur voila se....chaffage ga ding ding dong hahaha....en ikke maar voortdoen, ikke ni zien naar dat gezaag! voila man da's goe gesproken voor nen kleine van vier maand, se, na se! ikke ben doodop ervan in slaap gevallen deken de grond en ikke eronder, bazevrouwke me in mandeke gelegd lief vrouwke van me! Slaapwel en allemaal nen knuffel van Roske en
GINGELOM - Zijn 84-jarige baasje ligt in het ziekenhuis, diens auto is total loss en een volledige woning staat op instorten. Dat is de ravage die een poedel heeft aangericht...
Foto: REUTERS
Het dier dook tijdens het rijden plotseling tussen de benen van zijn baasje en kwam onder het rempedaal terecht. Daardoor knalde René Dekeyser frontaal met zijn auto op een huis in het Belgische Gingelom.
De poedel bleef ongedeerd, maar de bejaarde man werd in kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht. Ook de auto is verwoest en het huis staat op instorten...
Poedel Snoepie wordt niks kwalijk genomen. "Snoepie moet ook erg geschrokken zijn. Of we boos zijn op hem? Nee, natuurlijk niet. daarvoor zien we hem te graag", vertelt bazin Irene (84) in Het Laatste Nieuws.
Man, man, ik heb de laatste dagen weinig tijd gehad. 't Vrouwke en 't baasje hebben die grote gele bol in den tuin terug aangestoken, zon of zoiet noemen ze dat en alle deuren stonden hier wijd open. Dan konnekik van vanachter in dien tuin aan komen crossen, hup deur binnen, slip, slip over het parket en zoef andere deur terug buiten, boom in, boom uit, tuinhuisje op, zoef terug naar beneden,woem terug naar binnen en andere deur terug buiten. Killllooooometers hebbekik gelopen. En 't vrouwke en 't baasje, die hebbekik nogal beet gehad, zenne. Ikke in nen hoge boom geklommen, boven beginnen mekkeren, daar beneden beginnen ze dan eerst te roepen naar mij, dan komen ze deraan met een ladder, ikke zelf terug naar beneden, anderen boom in, mekkeren, tegen dat die ladder er is, ikke zelf terug uit dien boom, 'k vond dat een tof spelleke, maar 't baasje en 't vrouwke hebben dat niet lang meegespeeld, flauw hè ...
Gisteren hadden ze mij per ongeluk opgesloten in de slaapkamer, 'k heb daar een lekker dutje gedaan, maar nadien zaten ze me buiten te roepen, met mijn belleke aan 't rammelen, en ikke maar miauwen binnen maar 'k denk dat die niet goed horen ... dadeeft toch zo nen helen tijd geduurd. Totdat eindelijk die deur openging ... dan hebbekik nen aanloop gepakt en zoef, uit den bocht bonk tegen de kast en knots tegen de deur en buiten en boem los tegen die witte mamapoes en kwaad dat die was .... ! Ja zeg ... die is rap gestoord zenne. Die ouw doos krijgt al de kriebels als ik nog maar in de buurt kom. Ik bennekik nu al 4 maanden, ik dacht vroeger dadik al groot was, maar nu bennekik écht wel groot.
'k Ga nog een spelleke doen nu.
Dikke zoen allemaal, ook aan mijn vriendinnetje Yasmientje en aan Poezeke,
In de afgelopen weken waren er berichten over honden die stokken en golfballen inslikten, nu is er een hond die een mobiele telefoon naar binnen heeft gewerkt! Dat gebeurde in Valhalla, bij de Zuid Afrikaanse stad Pretoria waar Nero, een kruising tussen een Doberman en Deense dog, in een onbewaakt ogenblik de Nokia mobiele telefoon van zijn baasje, de 67-jarige Maria Matthews inslikte! Zon twee weken geleden was Marias dochter Driekie Boojens met haar ene hand bezig de voerbak van de hond aan het vullen terwijl ze in haar andere hand het mobieltje vasthield. Plotseling hapte Nero toe en verdween het apparaat in Neros maag. De hond werd met spoed naar een lokale dierenkliniek gebracht en op een röntgenfoto was de Nokia duidelijk in zijn buik te zien! De volgende dag werd Nero met succes geopereerd, waarbij het mobieltje uit zijn buik werd verwijderd,, hij hield aan het avontuur een flinke jaap op zijn buik over en moet zich de eerste weken rustig houden. De kosten van de operatie bedroegen 6.000 Zuid Afrikaanse Rand (535 euro) maar daar hadden Maria en haar 72-jarige echtgenoot Archie Matthews het wel voor over. Het mobieltje heeft het niet overleefd en hebben ze moeten weggooien!
Deel 2 van Poessieke, k'was daarjuist uitgehongerd op tafel potje leeggegeten, dan terug mandeke doke aan het doen, bazeke fotootje genomen met zo'n dingske, allee fotodinske, ikke terug slaapie doen, doei
Eindelijk ben ik daar bij men nieuw bazeke Avondster, het was een eindje rijden zenne van Brasschaat naar Mortsel, k'was er doodop van, nog niets verkent, maar dat komt nog zenne, ben van moeite in slaap gevallen in de zetel van bazeke, op men mooi dekentje met men mooi blauw vlooeienbandje om, k'had gene honger, alleen maar slaap :)
Ze brachten me eerst met nen soort leiseke naar binnen, twee verdiep hoog, vorige bazeke was er ook doodop van, ikke in haar armen, nadien de zetel op, en daar lag ek ikke dan, af en toe naar nieuw bazeke hare computer van op afstand te bekijken, dat getokkel amai kan er ni van slapen zenne...
Zo beste mensen ik ga verder doke doen en zien of er nergens snoepies zijn....
Slaapwel en knuffels van Poessieke en Avondster de secretaresse haha!
In de Olmense Zoo in Balen zijn vier witte tijgers geboren. Dat meldt de VRT-nieuwsredactie. Het is de tweede keer dat er dit jaar witte tijgers worden geboren in de zoo. De welpjes zijn nu twee weken oud en hun overlevingskansen zijn zeer gunstig.
Het gaat om twee mannetjes en twee vrouwtjes, Jake, Josh, Jude en Jade. De Olmense Zoo is het enige dierenpark in ons land waar witte tijgers verblijven. (belga/adv)
In een afgelegen gebied in het hete noorden van Australië is een kleine boomkikker ontdekt waarvan veel kenners dachten dat hij was uitgestorven. De ontdekking is donderdag door onderzoekers bekendgemaakt.
De vier centimeter kleine litoria lorica, of gepantserde kikker, was al sinds 1991 niet meer waargenomen en vermoed werd dat het beestje was uitgeroeid door een schimmelziekte.
Maar twee maanden geleden stuitte een student tijdens onderzoek naar een andere soort in een beekje op enkele kikkers die veel weg hadden van de gepantserde kikker. Op ter plaatse genomen weefselmonsters werden DNA-tests uitgevoerd en zo kwam vast te staan dat het inderdaad ging om de zeer zeldzame kikkersoort.
Australische kikkerkenners zijn enorm ingenomen met de ontdekking. Er zijn in Australië veel kikkersoorten verdwenen, onder andere door de genoemde schimmelziekte. De herontdekking van de gepantserde kikker doet de hoop weer opflakkeren dat andere soorten waarvan vermoed wordt dat ze zijn uitgestorven toch nog ergens in het verborgene voorkomen.
De meeste van de gepantserde kikkers die nu zijn herontdekt zijn besmet met de schimmel, maar blijkbaar worden ze er niet ziek van. Onderzocht wordt hoe het komt dat ze niet ziek worden, zodat de vergaarde kennis kan worden ingezet ten behoeve van andere bedreigde kikkersoorten.
"Rat kan de wereldwijde voedselcrisis oplossen", beweren de leden van het Indiase ministerie van Sociale Zaken. Volgens hen zijn vele Indiërs minder afhankelijk van graanoogsten als ze proteïnerijke ratten eten.
"Als het ongedierte hoog op het menu staat, zullen er ook minder ratten overblijven", beweren de Indische bobo's nogal kortzichtig.
Vijfsterrenhotels
Maar Indië wil niet alleen de armen rat voorschotelen. Thuis, in de hotels, zelfs in het buitenland wil Indië rat als voedsel promoten. "Ach, mensen zullen misschien wat vreemd opkijken van het voorstel, maar we verwachten geen grote problemen, sommige armen hebben altijd rat gegeten. Als zij het eten kunnen anderen dat ook," aldus het ministerie.
Een uit de kluiten gewassen grote broer van de hooiwagen verovert Nederland in sneltempo. Meer dan waarschijnlijk zit het dier, dat van het ene pootuiteinde tot het andere pootuiteinde een spanwijdte van 18 centimeter haalt, ook al in Vlaanderen. Eén troost: hooiwagens komen zelden binnen, zegt spinnenkenner Koen Van Keer.
De langpotige beestjes zijn al waargenomen in groepen van honderden tot meer dan duizend stuks, stelt de Nederlandse hooiwagenexpert Hay Wijnhoven. Ze behoren tot het geslacht Leiobunumen. Gelukkig doen de megahooiwagens niemand kwaad.
Ze zitten graag in dichte kluwen onder dakgoten, raamkozijnen en op muren. De dieren zijn herkenbaar aan de donkere rug met een groene metaalglans. De buikzijde is opvallend lichtgekleurd. Het gevaar bestaat wel dat deze hooiwagen andere, kleinere soorten zal verdringen, aldus Wijnhoven. Ook in Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk komt de soort veel voor.
De Antwerpse spinnenkenner Koen Van Keer zet de puntjes op de i: Hooiwagens zijn geen echte spinnen. Ze behoren tot de zelfde klasse als de spinnen, de klasse van de arachnidae, die is onderverdeeld in de ordes van de hooiwagens, spinnen, teken en mijten, schorpioenen en pseudoschorpioenen.
Trilspinnen
Hooiwagens hebben ook acht poten, maar ze kunnen bijvoorbeeld geen web maken. Mensen verwarren hooiwagens al te vaak met trilspinnen, die je wel massaal binnen in huis aantreft. Een trilspin heeft een tweeledig lijf, terwijl een hooiwagen gewoon een bolleke met poten is.
Volgens Koen Van Keer is 18 centimeter een indrukwekkende spanwijdte, zeker met al die poten. Maar langs de andere kant: onze grote huisspin heeft ook poten van 7 centimeter. Als je die totale spanwijdte neemt inclusief het lijf, zit je ook al gauw aan 16 centimeter, en een gewone huisspin ziet er toch net iets vleziger en behaard uit. Eén troost: hooiwagens komen zelden of nooit binnen in huis. Ze blijven altijd buiten in de tuin of plakken onder de goten of tegen gevels. Ik neem aan dat als er daar zon hele groep van honderden reuzenhooiwagens samen klit, je wel even terugdeinst.
LELYSTAD (ANP) - De zeearenden die vorige maand in de Oostvaardersplassen uit hun ei zijn gekropen, blijken een jongen en een meisje te zijn. De boswachter constateerde dat tijdens het ringen. Dat maakte Staatsbosbeheer dinsdag bekend.
Het vrouwtje weegt 4,2 kilogram en het mannetje 3,5. Beide vogels zijn in goede gezondheid.
Volgens de boswachter was het geen gemakkelijke klus om bij de arenden te komen. De vogels hebben zich verschanst in een boom in een moerasgebied. De boswachter moest dus per kano naar de boom om er daarna met een ladder in te klimmen. Vervolgens moesten de twee jongen naar beneden, gewogen, gemeten en geringd worden en weer naar boven.
Van de ouders van de jongen had de boswachter geen last. Pa en ma kozen eieren voor hun geld en wachtten piepend in een andere boom af tot de werkzaamheden afgerond waren. Het nest is niet via de webcam te bewonderen, zoals wel het geval was in eerder jaren. Toen Staatsbosbeheer de camera's had geïnstalleerd, besloten de vogels elders hun nest te gaan bouwen.
Zeearenden zijn de grootste arenden van Europa en kunnen een spanwijdte tot 2,5 meter hebben. Het is de derde keer dat in de Oostvaardersplassen zeearenden jongen krijgen en de eerste keer dat er twee vogels geboren zijn.
Eind juli kreeg het kweekkoppeltje bij de goudkopleeuwaapjes in de Zoo een tweeling. Mooi nieuws voor het internationaal kweekprogramma voor deze sterk bedreigde diersoort dat wereldwijd gecoördineerd wordt door de KMDA! De jonge diertjes kan je nu pas duidelijk op de rug bij de ouders bewonderen. Het is een heel sociale diersoort die leeft in familieverband. Typisch aan de opvoeding is dat beide ouders voor de jongen zorgen. Hun verblijf tussen de chimpansees en de gorillas delen ze met 3 dwergzijdeaapjes en tal van planten, maar met een beetje volharding kan je ze tussen de groene bladeren bespeuren.
Zaterdag 23 augustus beviel luiaardvrouwtje Wina van een gezond jong. Een zwangerschap van een tweevingerig luiaard bedraagt ongeveer 11 maanden. Bij de geboorte woog het diertje 557 gr. Omdat de moeder zelf geen melk produceert, gaan de verzorgers het met de hand grootbrengen. De couveuse in de keuken van het nachtdierenverblijf zal de komende weken een warm bedje bieden. Drukke tijden voor de verzorgers want het jong heeft 6 voederbeurten per dag nodig en krijgt dan een papje van venkelthee met melkpoeder. Het diertje heeft nu al scherpe klauwen en klemt zich met zijn vier poten stevig aan de verzorgers vast bij het voederen. Het geslacht is nog niet gekend. De vader is het mannetje Quasimodo die nu in het kleinapenverblijf woont. Inueve, het 1-jarig broertje van het huidige jong, werd ook met de hand groot gebracht en wordt nu stilletjes aan geïntroduceerd bij mama Wina en het andere vrouwtje Quadraat. Je kan het kleine luiaardje bewonderen in de keuken van het nachtdierenverblijf.
do 11/09/08 16:39 - Voor het eerst in de geschiedenis heeft een stier van de Belgian Blue Group (BBG) meer dan 100.000 doses sperma geproduceerd.
De Belgische blauwwitte stier Gitan du P'tit Mayeur ging op 13 augustus 2003 "in productie" en nu, vijf jaar later, heeft hij al 112.000 doses sperma geproduceerd.
Gitan is een uitzonderlijk grote stier, met een hoogtemaat van 160 cm, en hij weegt 1.300 kilo.
Zowel zijn moeder als zijn grootmoeder hebben verschillende prijzen behaald en waren bekend om een "goede combinatie van hoogtemaat en bevleesdheid". Die eigenschappen geeft Gitan nu ook door aan zijn talrijke nakomelingen.
Uitgestorven gewaande kikker ontdekt in Australië (Martina1)
Uitgestorven gewaande kikker ontdekt in Australië
De litoria lorica of gepantserde kikker was al sinds 1991 niet meer waargenomen.
In een afgelegen gebied in het hete noorden van Australië is een kleine boomkikker ontdekt waarvan veel kenners dachten dat hij was uitgestorven. De ontdekking is vandaag door onderzoekers bekendgemaakt.
De vier centimeter kleine litoria lorica, of gepantserde kikker, was al sinds 1991 niet meer waargenomen en vermoed werd dat het beestje was uitgeroeid door een schimmelziekte. Maar twee maanden geleden stuitte een student tijdens onderzoek naar een andere soort in een beekje op enkele kikkers die veel weg hadden van de gepantserde kikker.
Op ter plaatse genomen weefselmonsters werden DNA-tests uitgevoerd en zo kwam vast te staan dat het inderdaad ging om de zeer zeldzame kikkersoort. (novum/ap/eb)
Walvishaai moet uit hotel-aquarium terug naar zee gebracht worden
Walvishaai moet uit hotel-aquarium terug naar zee gebracht worden
De walvishaai of Rhincodon typus.
Een vier meter lange walvishaai moet uit het aquarium van een hotel in Dubai weer in zee vrijgelaten worden. De vis was eind augustus in het ondiepe water voor de kust van het Arabische Emiraat verdwaald geraakt.
Zender Volgens zeebiologen stelt het dier het niet goed. Daarom werd hij tijdelijk in een immens aquarium van het hotel op een kunstmatig palmeneiland voor Dubai ondergebracht. De krant Gulf News berichtte vandaag op haar website dat de walvishaai met een zender zal uitgerust worden en in open zee zal worden vrijgelaten.
Met uitsterven bedreigd De walvishaai (Rhincodon typus) is de grootste levende vis. Walvishaaien kunnen tot 15 meter lang worden. De zeebewoner met de witte stippen geldt als vreedzaam en behoort tot de met uitsterven bedreigde diersoorten. (belga/eb)
Purperreigers online te volgenvan onze redactie binnenlandDe omzwervingen van tien purperreigers zijn sinds kort online te volgen. De Stichting Het Zuid-Hollands Landschap heeft de vogels voorzien van een lichtgewicht satellietzender. Het is het tweede jaar dat de reigers een zender hebben gekregen. Nu is het mogelijk om de vogels tot op tien meter nauwkeurig te volgen, zegt een woordvoerder.
Op de site van Vogelberscherming Nederland is ondermeer te zien dat reiger Rudi bij de laatste meting in een weiland zit in het gebied rondom de Spaanse stad Valencia.
De purperreiger telt nog minder dan zeshonderd broedparen in heel Nederland en staat momenteel op de Rode Lijst van de Nederlandse broedvogels. De vogels met een zender komen uit een kolonie in Zouweboezem, een natuurgebied van de stichting. Hier bevindt zich de grootste broedkolonie van Nederland met honderdvijftig paren.
Bang voor stropers is de organisatie niet. ,,De vogels zijn heel mobiel en als er nieuwe beelden op de site komen, kunnen ze binnen een paar uur al in een ander gebied zijn, vertelt regiohoofd Rudi Terlouw van de stichting. ,,We hebben ook gewacht tot half september, want dan verlaten de vogels hun kolonies en zitten ze niet voor een lange periode op dezelfde plek.
Het regiohoofd laat weten dat er al veel bekend is over het broedgedrag van de vogels, maar dat onderzoekers over de trektijd en de winterperiode bijna niets weten. ,,We willen weten welke vogels eerder gaan trekken, welke gebieden ze daar aandoen en of ze bijvoorbeeld ook rondzwerven als ze in Afrika zijn.
ROTTERDAM - Het verdriet van de 12-jarige Giovanni was groot, toen zijn net gekregen herderspup verleden week voor zijn ogen werd doodgeschopt.
Een Mechelse Herderspup.
Getroffen door zijn verdriet, zamelde zijn buurt geld in. Met succes. De Rotterdamse tiener wordt vanavond de trotste bezitter van de Mechelse herder Sando.
,,Misschien wonen we wel in een slechte wijk, zegt bewoonster Miranda Maasland. ,,Maar ons hart zit op de juiste plek. Sando wordt de beroemdste hond van de buurt.
De Rotterdamse was erbij toen de jonge toegetakelde herderspup in elkaar zakte op straat in de stadswijk het Oude Westen. Een 34-jarige Rotterdammer, een vage bekende van Giovanni, had het beestje herhaaldelijk geschopt toen hij niet de trap op durfde bij zijn nieuwe baasje. En zo verloor de 12-jarige jongen binnen een paar uur door bruut geweld zijn nieuwe hond.
,,Dat liet mij niet los, zegt Miranda. Dus speurde ze in het asiel naar een nieuw hondje voor Giovanni. ,,Ook om zon beestje een mooie toekomst te geven.
Ze vond echter geen hond die geschikt was voor een jonge baasje. Tot haar vriendin met een negen maanden oude Mechelse herder aankwam uit Brabant, de perfecte kandidaat.
,,Sando is getraind als politiehond, maar daarvoor niet geschikt omdat hij het pakwerk weigert. Hij is met geen mogelijkheid boos te krijgen. Speelt liever met het 3-jarige zoontje van de eigenaar, dan dat hij boeven pakt. Maar hij is supergezond en goed opgevoed.
Toen Giovanni het gisteren hoorde, was hij erg stil. Maar, zo verzekert zijn moeder, hij is dolgelukkig dat zijn droom van een eigen hond eindelijk uitkomt.
AMSTERDAM - Scenarioschrijvers en filmmakers opgelet! Dit waargebeurde avonturenverhaal gaat over Fubar, een Afghaans zwerfhondje dat de harten stal van Nederlandse militairen in Oeroezgan en na veel avonturen op Schiphol aankomt.
Het Afghaanse zwerfhondje Fubar.
Een marinier is ook maar een mens. Deze dertigjarige Nederlandse militair heeft zich in Afghanistan ontfermd over een jonge hond: Fubar.
De verteller van het verhaal is een 30-jarige Nederlandse marinier, die onlangs terugkeerde van een missie in Oeroezgan. De militair, die in zijn functie het zich niet kan veroorloven bij naam te worden genoemd, maakte spannende avonturen mee met het zwervertje, dat hij op een ochtend uit de vrieskou had gered.
Met een aantal Afghaanse soldaten reden we naar een plaats waar een operatie uitgevoerd zou worden, vertelt hij. Het was vroeg in de ochtend en bitter koud, 15 graden onder nul. Plotseling zag ik iets op de weg dat nog net niet werd overreden door één van de pantservoertuigen. Ik riep stop! en sprong uit de wagen. Daar vond ik een kleine puppy. Erg jong, erg angstig en erg koud.
Rantsoen
De militair nam het rillende beestje mee naar zijn afgelegen legerpost, gaf haar zijn deken en voerde haar kleine hapjes rantsoen, hoewel ze eigenlijk nog moedermelk moest hebben. Iedereen op de post leefde mee. Men kwam met warme lappen aanzetten, maakte een bed van een rantsoendoos en deelde maandenlang zijn ontbijt van lasagne uit blik en avondeten, bonen uit blik, met het hondje.
Al gauw werd het bed te klein omdat moeders en vriendinnen vanuit Nederland speeltjes en kauwbotjes opstuurden. Iedereen kende haar, ook van andere eenheden, en zij was de eerste die kwispelend de mannen begroette als zij van een missie terugkeerden.
Het dier had inmiddels een naam gekregen: Fubar, naar een militaire krachtterm uit het Amerikaanse leger. We besloten Fubar mee te nemen naar Nederland. Alles werd geregeld: inentingen, papieren, de kooi voor het transport, chip, enzovoorts. Thuis stond de nieuwe hondenmand al klaar. Het verliep heel voorspoedig, tot van militaire zijde het bericht kwam dat er geen honden vervoerd mochten worden. Wat we ook probeerden, het antwoord bleef nee.
Uiteindelijk boden de Britten uitkomst. Nowzaddogs, een Engelse instelling die zich ontfermt over honden die zijn meegenomen door Britse militairen, wilde wel helpen. Maar dan moest Fubar wel naar Kabul komen, honderden kilometers verderop. Fubar moest van haar afgelegen plek naar Kamp Holland, vervolgens naar Kandahar en uiteindelijk naar Kabul, waar ze door iemand van Nowzaddogs zou worden opgevangen.
Levensgevaarlijk
Ik maakte afspraken met Afghanen die met de hond door gevaarlijk terrein moesten reizen. Eenvoudig was dat niet. Een moslim met een hond, en dan nog wel van een buitenlandse militair, zou levensgevaarlijk kunnen zijn. Ik wilde er graag voor betalen, maar de Afghanen wilden daar niets van horen. Alle moeite en gevaren hadden ze er graag voor over, uit vriendschap en dankbaarheid voor onze inzet.
Na twee maanden stilte en onzekerheid kwam het bericht dat het hondje veilig en wel in de Pakistaanse hoofdstad Islamabad was aangekomen. Ik kreeg het bericht dat Fubar daar zo snel mogelijk weg moest. Als zou worden ontdekt dat dit de hond van een Nederlandse Oeroezgan-militair was, kon dat mensen in gevaar brengen.
Uiteindelijk arriveerde het smokkelhondje in Londen, waar ze bij Nowzaddogs drie maanden in quarantaine zit. Deze maand voldoet de hond waarschijnlijk aan alle Europese eisen en komt ze naar Schiphol, waar ze zal worden opgewacht door de militair die haar ooit redde op een winterse ochtend in Oeroezgan.
De rechtbank in Engeland veroordeelde een man en vrouw tot een geldboete wegens het onnodig laten lijden van een paard. Het paard zakte november vorig jaar tijdens transport door de houten bodem van de trailer en kwam vast te zitten. Het paard overleefde de reis niet.
Zowel Joanne Hulme als haar partner David James Wood bekende schuld. De trailer was niet rijwaardig en zou nooit gebruikt mogen worden op de openbare weg. Beide kregen ze een geldboete van 1.200 euro en Wood kreeg daarbij een boete van 250 euro voor het in gevaar brengen van de overige weggebruikers.
De trailer was duidelijk niet geschikt voor het vervoeren van een paard en de akties van deze mensen hebben tot de dood van een dier geleid. We hopen hiermee duidelijk te maken dat deze manier van omgaan met dieren niet wordt getolereerd, aldus Carol Dean, raadslid van Staffordshire County.
De eerste gekloonde hond ter wereld is papa geworden van een bende pups. Het is de eerste keer dat een gekloonde hond met succes voor nakomelingen zorgt. Dat hebben Zuid-Koreaanse wetenschappers vandaag bekendgemaakt.
Kunstmatige inseminatie Snuppy, een Afghaanse windhond, heeft zich dankzij kunstmatige inseminatie voortgeplant met twee wijfjes van hetzelfde ras. Van de tien puppy's die tussen 14 en 18 mei werden geboren, is er eentje overleden. De overige negen pups zouden kerngezond zijn, aldus de wetenschappers van de universiteit van Seoel in een communiqué.
Eerste keer "Het is de eerste keer dat een gekloond hondenpaar voor nakomelingen zorgt en het bewijst meteen dat een gekloonde hond in staat is zich voort te planten", verklaarde professor Lee Byung-Chun aan het Franse persagentschap AFP. Lee maakte ook deel uit van het team dat in augustus 2005 de allereerste hond kloonde. (belga/eb)
Naaktlopers en andere strandgangers hebben samen een dolfijn gered. Het beestje was aangespoeld op het strand van Formentera. "Een nudist nam het initiatief. Hij goot twee potten water over het beestje", vertelt getuige Sebastian Lakwa (28). "Met de hulp van andere strandgangers kon het dier weer in zee geholpen worden."
De reddingsactie is opmerkelijk omdat nudisten en andere strandgangers een oorlogje voerden om het stuk strand aan de Duits-Poolse grens. De katholieke Polen pikken het niet dat de Duitsers er naakt rondlopen. Na heel wat ongenoegen werd er een regeling uitgewerkt. Maar als de nood het hoogst is dan bergen de hardliners hun principes op, zo blijkt. Gelukkig maar voor het dolfijntje. (vsv)
Groene ijsberen sensatie in Japanse zoo (Martina1)
Groene ijsberen sensatie in Japanse zoo
Drie ijsberen lokken extra kijkers in een Japanse zoo. De sneeuwwitte beren hebben een beetje van hun glans verloren. Ze zwemmen in algenrijk water en hebben hierdoor een groene schijn gekregen.
Algen in vacht De bezoekers van de zoo maken zich ook wel zorgen. Ze denken dat de beren ziek zijn maar dat is niet het geval zegt een woordvoerder van de zoo in Masami Kurobe. Door de hoge temperaturen in juli en august en het minder verversen van het water was er een explosieve algengroei. Die algen kropen in de vacht van de beren en het is verdomd moeilijk om de beren nog wit te krijgen, meent Kurobe. Verwacht wordt dat de beren weer spierwit worden tegen november want dan neemt de algengroei af. (vsv)
Rotterdam, 2 sept. Het is een clichébeeld uit vele natuurdocumentaires: de wolf op jacht naar herten of kariboes. Toch eten wolven liever zalm, als ze de kans krijgen. Dat zagen wetenschappers van de universiteit van Victoria in de Canadese provincie British Columbia. Ze rapporteren vandaag in het wetenschappelijke tijdschrift BMC Ecology .
Volgens de onderzoekers geven wolven de voorkeur aan zalm, omdat die prooi rijk is aan calorieën, relatief makkelijk te vangen is en bij de jacht weinig risico oplevert. Bij de jacht op herten kunnen wolven dodelijk gewond raken. De energie-inhoud van honderd gram zalm wolven eten bij voorkeur hun koppen is volgens de studie vier keer zo hoog als die van hertenvlees. Vier à vijf zalmen geven een wolf al genoeg energie om de dag door te komen.
De wetenschappers verzamelden in een periode van vier jaar ruim tweeduizend uitwerpselen van wolven. Ook analyseerden zij wolvenharen. Zoals verwacht bestond het dieet van de wolven voor een groot deel van het jaar in de zomer en het voorjaar uit hert. In 90 tot 95 procent van de uitwerpselen werden hertenresten gevonden.
Maar op het moment dat wilde zalm de Canadese rivieren op komt zwemmen, zien de wolven hun kans schoon. Ze schakelen over op zalm. De onderzoekers vonden de visresten in deze periode terug in 40 procent van de uitwerpselen. Het percentage hertenresten nam af tot circa 70. Behalve herten en zalm eten de wolven zeehonden en otters, allebei slechts heel af en toe.
De race die kort geleden in Australië werd gehouden, ging misschien wel het langzaamst van alle races van de laatste tijd. De deelnemers waren reuzenpadden, beesten zo groot als een pak vruchtensap. Ofwel: 20 centimeter lang en ruim een kilo zwaar. En zulke beesten gaan niet zo snel.
Reuzenpadden (Bufo marinus) wonen nog maar 83 jaar in Australië. De Australiërs haalden ze in 1935 uit Midden-Amerika naar hun land. Ze wilden dat de padden op kevers gingen jagen in hun suikerrietplantages.
Het probleem is alleen dat dat iets te goed is gelukt. De padden eten niet alleen kevers, maar zon beetje alles wat op hun pad komt. Bladeren, kevers, hagedissen... Als er toevallig een pingpongbal rondslingert, slikken ze zelfs die door.
Zodra er gevaar dreigt, stroomt er bovendien gif over hun paddenhuid. Het gif doodt grote hagedissen, kleine buideldieren en zelfs slangen. Op plaatsen met veel reuzenpadden zijn bijna al die dieren uitgestorven.
Er is één troost, zeggen Australische onderzoekers nu. De reuzenpadden zullen waarschijnlijk nooit het koele zuiden van Australië bereiken. Padden die naar het zuiden afzakken, krijgen namelijk zulke koude poten dat ze amper nog bewegen.
Dat zagen de onderzoekers tijdens de paddenraces, want de twee meter lange loopbaan stond in hun laboratorium. De padden moesten erover heen hoppen bij vijf temperaturen.
Bij 30 graden hopten de padden het snelst: hun topsnelheid was dan 2 kilometer per uur. Bij 15 graden gingen ze nog maar 300 meter per uur. Dat komt doordat het koudbloedige beesten zijn: hoe kouder het is, hoe slomer ze worden.
Door te kijken naar het weer in Australië en naar de bezigheden van de padden (slapen, eten, jagen, hoppen), konden de onderzoekers daarna ook uitrekenen hoe ver de padden in één jaar kunnen reizen. In het noorden is dat 50 kilometer. Maar in het zuiden leggen ze in één jaar amper een halve kilometer af. Dat schiet niet op.
We moeten nu al de winter beginnen voor te bereiden :
Vogels voeren in de winter.
Tijdens de donkere wintermaanden hebben de vogels minder tijd om op zoek te gaan achter voedsel. Nu het stukken kouder is hebben ze het nochtans echt broodnodig.
Daarom is het aan te raden om een handje te helpen, zodat ze gezond en wel de strenge vrieskou kunnen trotseren. We kunnen de dieren helpen om hun vetreserve op peil te houden door energierijk voedsel aan te bieden. De vogels zullen dit ten zeerste waarderen en zelf kunnen we een hele winter lang genieten van de vele vogels die aan en af komen gevlogen.
De voederplaats: Het voederen kan starten vanaf het moment dat het begint te vriezen. Strooi het eten op de grond op open plaatsen dan lopen de vogels geen gevaar zelf te worden opgegeten door katten die op de loer zitten tussen de struiken. Een andere mogelijkheid is het plaatsen van een voederplank of een voederhuis / -buis die met een touw aan een tak vast hangt. Daar kunnen de katten enkel maar met veel smaak naar opkijken. Plaats de voederplank op een zonnige en windarme plaats, liefst daar waar U ze vanachter het vensterraam in het oog kan houden. Zorg ervoor dat er een afdakje boven de voederplank is, zodat het voeder niet nat wordt of verdwijnt onder een sneeuwbui. Verder is het ook niet interessant de voederplank dicht bij grote bomen, tuinhuisjes, pergola's,... te plaatsen waar katten kunnen afspringen.
Het meest geschikte voedsel: Tijdens deze koude periode hebben de vogels vooral nood aan energierijk voedsel dat veel koolhydraten bevat. Deze vinden we in grote percentages terug in zaden, vruchten en groenvoer. Vogels hebben trouwens het vermogen om het teveel aan koolhydraten om te zetten in lichaamsvetten. Vet is eveneens een belangrijke energiebron voor vogels. Vele keukenrestjes bevatten een hoog gehalte aan vet en zijn dan ook ideaal als vogelvoeder: kaas zonder plastiek randjes, ongezouten spek, cake, gebak,...
Vetbollen of mezenbollen : vooral voor roodborstje, mezen, spreeuw, mussen,... Zelf vetbollen maken gaat gemakkelijk door een zadenmengeling uit de winkel te mixen met gesmolten frietvet. Het mengsel wordt in stenen bloempotten, duiventesten of lege melkkartons gegoten waarin het kan opstijven. Het hard geworden vetmengsel kan gemakkelijk uit de potten,... door deze even in een bak met warm water te houden.
Fruit : overrijp fruit valt vooral in de smaak bij spreeuwen, merels, roodborstjes en lijsters.
Granenmengeling : liefst een mengsel voor vogels met veel zonnebloempitten en oliehoudende zaden.
Ongebrande pinda's : in netjes of op draad rijgen
Waarop letten: Voeder meerdere keren per dag. Bij voorkeur 's morgens na de lange, koude nacht en tegen de late namiddag.
Zeker niet doen: Te veel voedsel geven kan ertoe leiden dat het eten met uitwerpselen wordt bevuild. Dat werkt ziektes in de hand en trekt s nachts muizen en ratten aan. Een teveel aan boter zal werken als laxeermiddel. Probeer zout in het voedsel of water steeds te voorkomen. Ongekookte rijst zal in de vogelmaag gaan opzwellen.
Water geven: Als er sneeuw ligt zullen de vogels dat als waterbron gebruiken. Wanneer er geen sneeuw ligt en alle water is bevroren dan kunnen we de vogels helpen. Geef gewoon zuiver water en zet dat op een windvrije, beschutte plaats. Door de drinkbak af te dekken met gaas kunnen ze geen koude douche nemen.
Het verenkleed zou anders kunnen bevriezen met alle gevolgen vandien. Op zeer koude dagen mag men het ijs met een hamer in kleine ijsbrokjes slaan. De vogels pikken de stukjes op en laten het in hun bek smelten.
Tips en weetjes : Het voederen kan starten vanaf dat het begint te vriezen en vanaf dat de lente zich aankondigt kan men ermee stoppen. Te lang doorvoederen in het voorjaar kan gevaren met zich mee brengen. Mezen die verzot zijn op traag verterende pinda's kunnen die dan voederen aan hun jongen. Deze zullen door de trage vertering van pinda's gedurende enkele uren geen hongergevoel hebben waardoor ze niet meer bedelen, afkoelen en sterven.
Er wordt door sommige mensen beweerd dat het niet goed is om vogels te voederen omdat ze daar dan afhankelijk zouden worden. Wees gerust, vogels leven niet enkel en alleen van het voedsel van de voederplanken. Ze leven van verschillende voorraden en voedselbronnen die ze tijdens hun constante zoektocht in de regio vinden.
Nog veel plezier met het voederen en begluren van de verschillende soorten vogels die uw voederplaats bezoeken.
Wil je ze allemaal kunnen herkennen en benoemen? Neem dan ook eens een kijkje in ons artikel over vogels herkennen
Dagboek van Poessietje alias Roske [dag 27-28] (JeeCee)
Hallo Dierenvrienden,
Nu wordt dat hier écht wel leuk. Die dikke mamapoes die heet Snoepie, en ikke Poessietje. Die roepen hier Snoepietje en Poessietje en niemand kan er eigenlijk nog aan uit. Mij maakt het allemaal niet uit, als ekik iets hoor dan kommekik af, gewoonlijk staat er dan wel mijn poezemelkske of een ander lekkertje en staat het er niet, ewel, dan bennekik terug weg, dan is't die tang die ze moeten hebben.
En buiten, meiskens en jongens, ongelooflijk, ik mag nu binnen en buiten en dan kom ik terug binnen, en ga terug buiten en ... ik heb die weg al goed onder de knie. Ik ravottekik een uur in die tuin, kom dan efkes een dutteke doen en hups terug naar buiten. Af en toe kom ik die zotte mamapoes tegen en dan probeer ik daar eens mee te spelen, maar wadisda voor een kattebeest ... ? Die reageert niet of met nen tik op mijne neus ofwel kijkt die mij uit den boom. Die bomen hier mannekens, hohho, dat is klimwerk zenne. En daar wonen soms kleine beestjes in, zoals mijn kiekevriendje maar dan in 't klein.
Mijn kiekevriendje ... dien is verschoten sè. Ik sluip daar achter terwijl 't vrouwke die aan 't krabbelen is in zijn nekske, geef die nen tik met mijn pootje tegen zijn poep, dien is daar lawaai beginnen maken, gaan lopen ... rapper dan ik. 't Schijnt dat 'em nu geen witte bollen meer maakt van 't verschieten. Moet hij weten ... 'k eet dat toch niet.
't Is een beetje ambetant dat den in- en den uitgang hier maar "one-way" is. Als die witte mamapoes binnen wil en ik tegelijkertijd buiten, dan gaan wij effekes zitten nadenken hoe we dat gaan doen. Dat is niet altijd gemakkelijk en een poes moet haar prioriteiten stellen : ikke eerst met nen tik op mijne neus of zij eerst met nen tik op mijnen neus. Dan gakik gewoon er voor liggen, 't resultaat is toch hetzelfde. en dan etekik gewoon haar bakske leeg nadien als represaille. PUPPY POWER !!!
Dikke zoen allemaal, (dien tuin daar is iets mis mee hier vandaag, daar komt water van boven naar beneden op mijn ruggetje, vroeger hing hier ne grote gelen bol en die gaf warmte, zouden ze dien uitgedraaid hebben of zoiets ? 'k Zal dat eens van dichtbij gaan bezien vanuit nen boom, waar dat die gelen bol is).
Labrador werkt 13 golfballen naar binnen (Martina1)
Labrador werkt 13 golfballen naar binnen
De vijf jaar oude labrador Oscar heeft zich de voorbije maanden ziek gegeten aan golfballen. De hond had op een golfterrein in het Schotse Dunfermline 13 golfballen ingeslikt. Nadat eigenaar Chris Morris gerammel in de maag van de hond hoorde, heeft hij hem naar de dierenarts gebracht.
Volledig afgebroken Die vond na een operatie de 45 gram wegende ballen. "Ik heb zoiets nog nooit gezien", zei dierenarts Bob Hesketh. Hij zei dat hij "als betoverd" was. "Ik heb hem opengemaakt en dacht, er zullen twee of drie golfballen in zijn maag zitten. Maar er kwamen er steeds meer uit." Enkele waren bijna volledig afgebroken.
Speciaal dieet "Hij vindt golfballen zoals truffels", zei Morrison. "Normaal brengt hij ze mee naar huis, maar ik had echt geen idee dat hij er zoveel opgegeten had". Oscar is nu op een speciaal dieet van vloeibare voeding. Daarom moet hij een muilkorf dragen als hij buiten rondloopt. De hond is daardoor "een beetje gefrustreerd geraakt", zei Morrison. (belga/odbs)
Het lieflijke Franse bergdorpje Villaz, nabij de Zwitserse grens, is sinds kort opgedeeld in twee kampen. Oorzaak is het nachtlawaai dat veroorzaakt wordt door een kudde koeien.
"Wij kunnen niet meer slapen, het is verschrikkelijk", zegt een vader van twee kinderen. Andere dorpelingen hebben een petitie op touw gezet om de eigenaar van de koeien te steunen. "Dit hele verhaal is belachelijk", luidt het. "Wie niet tegen het geluid van een koebel kan, moet maar naar de stad verhuizen en zien of het daar beter is, met al het lawaai van de auto's".
De eigenaar van de kudde kreeg al eens de politie over de vloer, maar ziet geen oplossing. De boer zegt dat slechts 7 van de 70 koeien in de kudde een koebel dragen. De bellen worden gebruikt opdat de honden de kudde beter zouden kunnen hoeden. (belga/bdr)
Waterschildpadden: ga niet over een nacht ijs (Martina1)
Waterschildpadden: ga niet over een nacht ijs
06/09/2008
Waterschildpadden: ga niet over een nacht ijs
BRUSSEL - Waterschildpadden zijn leuke huisdieren, maar het vraagt toch wel enige voorbereiding vooraleer je zo'n diertje in huis kan halen. Dierendokter Rob Lückerath heeft enkele tips klaar.
'Denk eraan dat je een ruim aquarium neemt, want zo'n beestje kan tot twintig, vijfentwintig centimeter groot worden', zegt Rob Lückerath. 'Specialisten rekenen voor dat de bak vier keer de lengte van het schild moet hebben en drie keer de breedte.'
Een waterschildpad leeft deels op het land. Hij heeft dus behoefte aan een droge plek om op te warmen. Dat wil zeggen dat je best een warmtelamp hangt die een temperatuur van dertig graden haalt. De lamp te laag hangen is niet goed, want dan kan de schildpad brandwonden oplopen.
'Plantjes in de bak zijn niet alleen mooi. Je nieuwe huisvriend vindt die ook lekker', zegt de dierendokter. 'Voor hem zijn dat lekkere snoepjes. Voor zijn echte voeding vind je kant-en-klaar schildpaddenvoer in de winkel. Je mag ook kattenbrokjes geven aangevuld met af en toe wat vitamine. Kippenwit, bladgroen en insecten zijn een ware traktatie.'
Vaak is de waterschildpad drager van de salmonellabacterie. Daar kan je behoorlijk ziek van worden. Het hoeft geen probleem te zijn zolang je maar heel goed je handen wast als je de schildpad hebt vastgenomen.
'Vraag in ieder geval vooraf raad bij een schildpaddenclub', raadt Rob Lückerath aan. 'De dieren kunnen heel erg oud worden, je moet er dus heel lang voor kunnen zorgen.'
Vroeger werden vaak roodwangschildpadden gekocht als huisdier. Die soort kan tot 30 centimeter groot worden. Tegenwoordig is de import ervan verboden. (Het Nieuwsblad)
Dagboek van Poessietje alias Roske [dag 22-26] (JeeCee)
Hallo Poezenlieverds, honden- en andere Lieverds,
Arrè lap, z'hebben het mij weer gelapt. Ik heet nu weer terug Poessietje ... ze horen dat toch liever ... mijn baasjes, hè, ze zijn lief maar zo zot als een achterdeur. Dat komt waarschijnlijk door al die dieren die hier door den tuin lopen, die grote poezen met ijzeren schoenen, een grote poes die woef zegt tegen mij, die grote witte mamapoes, van die rosse beestjes met ne lange staart die door de bomen kruipen en notekes eten (jakkes), die kunnen niet meer volgen hè. Vandaar Poessietje ... mij kan 't nie schelen als er maar brokskes zijn en mijn poezemelkske.
En z'hebben het mij ook gelapt dat ik terug met dat touwtje rond mijn nek buiten moest, ze hadden het nochtans beloofd ... maar 't baasje moest naar een vergadering van SeniorenNet.be en ..... 'k heb zo getrokken aan dat koreke, dat de volgenden dag ..... yiepieaajeeeh !!! Open deur dag .... ikke stillekes naar buiten, 't is daar toch groot zenne, ik ben een grote, sterke poes van bijna 4 maanden nu, maar 'k had toch een beetje schrik. Maar mijn kiekebeest vriendje kwam direct afgelopen en ikke daarachter. En die maar lawaai maken en lopen en ikke ook, maar 'k bleef voor alle veiligheid toch maar in de buurt van 't vrouwke. Steendood moe was ik, 'k heb met moeiten mijn poezemelkske opgelikt, 'k ben in mijn mandje gekropen en 'k ben in slaap gevallen.
De volgenden dag 's middags, terug open deur dag ... ikke buiten, vind ik daar een hele strook zand, mannen, ikke puttekes maken, wringen, putteke toe, ander putteke, wringen, putteke toe, ander putteke ... oei, hier ligt al iets, jakkes .... en daar bomen, hups den boom in, op 't dak van den buurman zijn garage, wat een uitzicht .... en .... oei, aïe, dat dak, daar was alleen nen ingang aan, genen uitgang ... ik kon daar niemeer af. En daar stade dan hè, op dat dak, beneden staat 't vrouwke te roepen : "Kom Poessietje, kom ..." maar ja, 'k wou wel maar langs waar ? Ik ben dan maar zielig beginnen mekkeren, die witte mamapoes keek uit het raam op de zolder zo van : "Sukkelaar", 't baasje kwam aangelopen met een ladder en oef, ik was gered, vlug naar binnen, poezebrokskes, poezemelkske, maar 'k heb daar 's nachts nog nachtmerries van gehad.
Dag 3 ... de pret kan niet meer op, dien buurman heeft ook een tuinhuis met een puntdak. Ikke boom in, dak op tot op het topje en dan roetsj ik naar beneden, boem terug in dien boom, knots boem uit den boom, boom in, dak op roetsj naar beneden en boem vlak naast die witte mamatang. Ooh, jee .... die moet ooit stoute kinderen hebben gehad ... die verstopt zich en iedere keer als ik langs loop, pets boem een mep op mijne neus. Maar 'k let daar al niet meer op. 'k Ga daar nu op een afstand van zitten en dan bekijk ik die met zonen blik van "Kom maar eens af sè" en dan druipt die af. 'k Ga daar nooit vriend mee worden denk ik, we zullen mekaar wel verdragen, maar ja zeg ... da's zo'n ouw doos van 5 jaar, dat speelt niet, 'k krijg daar alleen meppen van en die doe niks anders dan achter klein beestjes zitten en oppeuzelen en ik ben al bijna 4 maanden en ik speel den helen dag.
En zo lopen de dagen maar verder ... als ik nu buiten ben dan verdwijnt het vrouwke af en toe en dan ga ik toch nog eens binnen kijken of ze er nog wel is en dan terug BUITEN ... PUPPY POWER !!! 'k Heb van een vriend van SeniorenNet van 't baasje een nieuw speeltje gekregen, zo'n soort kiekebeest aan ne rekker ... nog plezanter dan mijn kiekebeestvriendje in de tuin. Den deze die springt van hier naar ginder en terug, terwijl dien in den tuin altijd maar gaat lopen.
Alleen 's nachts is het nog wat moeilijk voor mij, 'k mag 's nachts nog niet buiten, maar zo'n grote poes als ik gaat toch niet meer in ne kattenbak zitten hè, en dan is het 's morgens lopen .... puttekes maken, wrin .... neen, da's dan niet meer nodig, puttekes toe doen, 't leven kan toch moeilijk zijn hè ... voor zo'n grote poes.
Dikke zoen allemaal van Poessietje en JeeCee (secretaris)
Bezoekers zien olifant bevallen in Nederlandse zoo (Martina1)
Bezoekers zien olifant bevallen in Nederlandse zoo
EMMEN - In Dierenpark Emmen in de gelijknamige Nederlandse plaats is donderdagmorgen buiten de stallen en voor het oog van tientallen bezoekers een olifantje geboren. De verzorgers werden rond 11.30 uur verrast door de onverwachte bevalling.
Het was wel bekend dat de olifant Mingalar Oo zwanger was, maar niets wees op een nakende bevalling van haar tweede zoon. Het pasgeboren olifantje weegt 100 kilo en is kerngezond. Volgens een woordvoerder stond de babyolifant vrijwel meteen op zijn poten. Een naam heeft het dier nog niet. Volgens de traditie van het dierenpark zal voor een Birmaanse naam gekozen worden.
Dierenartsen in China zijn erin geslaagd een olifant af te helpen van zijn heroïneverslaving. Dierenhandelaren hadden de olifant, Xiguang genaamd, drie jaar geleden gevangengenomen in het zuidwesten van China, bij de grens met Myanmar. Om Xiguang in bedwang te houden, voerden ze hem bananen die geïnjecteerd waren met heroïne.
Afkickverschijnselen Enkele maanden later werd de olifant bevrijd en naar een opvangcentrum gebracht. Daar bleek hij echter afkickverschijnselen te vertonen.
Forse dosis methadon Dierenartsen op het Chinese eiland Hainan dienden Xiguang vervolgens een jaar lang methadon toe, met een dosis die vijf keer zo hoog lag als een mens zou krijgen. Xiguang keert vermoedelijk later deze week terug naar een dierenpark in de Zuid-Chinese stad Kunming. (tlg/eb)
De eerste gekloonde hond ter wereld is papa geworden van een bende pups. Het is de eerste keer dat een gekloonde hond met succes voor nakomelingen zorgt. Dat hebben Zuid-Koreaanse wetenschappers vandaag bekendgemaakt.
Kunstmatige inseminatie Snuppy, een Afghaanse windhond, heeft zich dankzij kunstmatige inseminatie voortgeplant met twee wijfjes van hetzelfde ras. Van de tien puppy's die tussen 14 en 18 mei werden geboren, is er eentje overleden. De overige negen pups zouden kerngezond zijn, aldus de wetenschappers van de universiteit van Seoel in een communiqué.
Eerste keer "Het is de eerste keer dat een gekloond hondenpaar voor nakomelingen zorgt en het bewijst meteen dat een gekloonde hond in staat is zich voort te planten", verklaarde professor Lee Byung-Chun aan het Franse persagentschap AFP. Lee maakte ook deel uit van het team dat in augustus 2005 de allereerste hond kloonde. (belga/eb)
Nederlanders halen groene stroom uit kippenmest (Martina1)
Nederlanders halen groene stroom uit kippenmest
De Nederlandse minister van Landbouw Gerda Verburg opent vandaag de Biomassacentrale Moerdijk, waar een derde van de kippenmest uit Nederland naartoe gaat om omgezet te worden in groene stroom. De 440.000 ton kippenmest per jaar is genoeg om 90.000 huizen van stroom te voorzien. De as die bij het verbranden overblijft, gaat in kunstmest.
De biomassacentrale levert slechts een kleine bijdrage aan het wegwerken van de mest in Nederland. In totaal gaat het in Nederland per jaar om 1,2 miljoen ton kippenmest. De landelijke mestproductie komt uit op 70 miljoen ton, als varkens en koeien worden meegeteld. Bovendien is de mest van deze dieren natter dan kippenmest en daardoor moeilijker te verbranden en om te zetten in stroom. (anp/gb)
Een zeehond uit de ijskoude wateren rond Groenland en IJsland die niet tegen de kou kan, krijgt een speciale therapie in het zeehospitium in het zuid-Engelse Cornwall, zo schrijft de Sunday Times.
Te koud Sahara, zoals het dier enigszins ironisch werd genoemd, is twee jaar oud en werd geboren in de oceaan rond de bevroren kuststreken van IJsland en Groenland. Maar daar voelt hij zich duidelijk niet op zijn gemak, wegens te koud.
Vluchten Tot twee keer toe vluchtte Sahara dan ook naar warmere oorden. Eerst naar de kust van Marokko, meer dan 4.000 kilometer van zijn eigenlijke "territorium". Toen het toen negen maanden oude dier daar werd gevonden was zijn pels kaal en leek hij ten dode opgeschreven. Hij werd opgelapt in het zeehondencentrum in Cornwall en toen vrijgelaten nabij de Schotse Orkney eilanden, in de hoop dat hij zou hebben ontdekt dat hij niet was voorbestemd voor warmer water en zou terugzwemmen naar de Poolstreek.
Operatie mislukt Maar die "Free Sahara"-operatie mislukte, want opnieuw trok het dier zuidwaarts. En opnieuw kwam hij in moeilijkheden, nu omdat hij in dat water geen voedsel kon vinden. Uiteindelijk werd de zeehond in december weer overgevlogen naar Cornwall, waar hij nu mag blijven en waar men probeert met behulp van een ijsmachine te zorgen dat zijn leefomstandigheden daar zoveel mogelijk lijken op die in zijn geboortestreek.
Vogel met hoogtevrees Sahara blijft echter een probleemgeval, want die eerste kennismaking met het ijs viel al weer zwaar tegen. Om het met de woorden van oppasser Tamara Cooper te zeggen: "een Arctische zeehond die bang is van de kou, dat is zoiets als een vogel met hoogtevrees". (belga/tdb)
Nieuw wereldrecord: 25 slakken op gezicht (Martina1)
Nieuw wereldrecord: 25 slakken op gezicht
De 9-jarige Tiana Walton uit het Engelse dorp Alvanley, in het graafschap Cheshire ten noord-westen van Engeland, mag zich kersvers wereldrecordhouder noemen. Het schoolmeisje plaatste maar liefst 25 slakken op haar gezicht. Volgens het reglement van Guinness Book Of Records moet de deelnemer, onder toezicht van een officiële waarnemer, binnen een minuut de slakken op haar gezicht hebben geplaatst en daarna gedurende 10 seconden rechtop zitten.
Bij een eerste poging bleven er maar 9 slakken op het gezicht van Tiana zitten. Maar bij de tweede poging sneuvelde het record van de Australische Liam Kenny, die het bij 15 slakken hield. Tiana vond het niet echt leuk: de slakken waren slijmerig, stonken en keken haar met hun grote langwerpige ogen aan. (odbs)
Merkwaardige wedstrijd gisteren in Londen: ruim 250.000 blauwe rubberen eendjes dreven over een afstand van twee kilometer in de rivier de Thames. De Britten, verslingerd aan de gekste weddenschappen, konden natuurlijk ook een gokje wagen op de zogenaamde Great British Duck Race. Met welk van de blauwe eendjes er als eerst de finish zou halen, viel aardig wat geld te verdienen. (odbs)
Landschildpadden (Testudinidae) zijn een wat bekendere familie van de schildpadden (Testudines).
Landschildpadden verschillen van de water- en moerasschildpadden doordat veel soorten wel eens baden maar vrijwel nooit kunnen zwemmen en dus geen gestroomlijnd schild nodig hebben. Veel soorten landschildpadden zouden zelfs verdrinken als ze in dieper water terecht komen. Het schild is meestal erg hard en bol van vorm, in water levende schildpadden hebben meestal een zachter en dus lichter schild dat veel platter en dus gestroomlijnder is. Een ander kenmerk is dat de meeste landschildpadden voornamelijk of geheel van planten leven, sommige eten ook wel aas.
Een aantal soorten zijn echte grazers die voornamelijk van grassen leven, deze soorten hebben een trage motoriek en stofwisseling maar een voordeel is dat ze zeer oud kunnen worden. Er zijn echter vele water- of moerasschildpadden die ook voornamelijk planten eten. In België en Nederland leeft geen enkele landschildpad, de meest bekende Europese soort is de Griekse landschildpad (Testudo hermanni ), die veel gehouden wordt in terraria , maar steeds zeldzamer wordt.
In Frankrijk leven in het 'Morengebergte' ('het Massif des Maures ') boven St. Tropez nog landschilpadden in het wild. Omdat vele schildpadden omkomen in de bosbranden in de zomer of doordat zij worden aangereden, is er in het gehucht ' Mayon ' een kwekerij van schildpadden, waar ook gewonde schildpadden ter verzorging worden opgevangen. Tegen betaling van een entree is deze kwekerij te bezoeken. Het plaatsje Mayon ligt even boven La Garde-Freinet (A8, afslag ' Le Luc '). Aan de kant van de weg wordt de kwekerij met een bord aangegeven.
Landschildpadden spreken vaak tot de verbeelding omdat ze erg groot, erg zwaar en vooral erg oud kunnen worden. De oudst bekende schildpad ooit stierf in 2006 op 255-jarige leeftijd en heette Adwaitya . Een andere stokoude schildpad was Tui Malila , dit was een stralenschildpad die minstens 188 jaar oud werd, of misschien zelfs 192 jaar. Een nog levende zeer oude schildpad heet Harriet en ze vierde in 2006 haar 175e verjaardag. Vroeger heette dit exemplaar overigens Harry omdat men dacht dat het een manneteje was, maar het bleek een vrouwelijke Galapagosreuzenschildpad (Geochelone nigra ).
In 2005 lukte het de Zoo van Antwerpen om als eerste ter wereld Egyptische landschildpadden (Testudo kleinmanni ) zich te laten voortplanten in gevangenschap, iets wat de dierentuinen van Amsterdam , Berlijn en Rotterdam al enkele jaren tevergeefs hebben geprobeerd. De 2 Egyptische landschildpadden kwamen erbij in juli2005 .
Wolf verkiest vis boven vlees Uitgegeven: 2 september 2008 12:12
VICTORIA - Wolven eten vooral vlees, maar als ze de gelegenheid hebben, prefereren ze een visje. Dat hebben onderzoekers van de universiteit van Victoria in Canada vastgesteld.
De wetenschappers hebben in de provincie Brits-Columbia vier jaar lang uitwerpselen en haren van wolven geanalyseerd. Het grootste deel van het jaar eten de wolven vlees, bijvoorbeeld van reeën.
In de herfst, als de zalmen opduiken in de rivieren van Canada, passen de wolven hun menu aan, zelfs als er nog voldoende lopende prooi voorhanden is.
Slechts één hond toegelaten op appartement in Peru
Slechts één hond toegelaten op appartement in Peru
Hondenliefhebbers moeten oppassen in Peru. In Lima is namelijk een wet goedgekeurd die een gezin dat op een appartement woont, verbiedt meer dan één hond te houden. Mensen die een huis bezitten, mogen twee honden hebben. Inwoners die de wet overtreden, mogen zich aan zware boetes verwachten.
De reden voor de nieuwe wet is het aantal honden in de wijk. Het was volgens een aantal inwoners nooit meer rustig met al de blaffende honden. "Mensen die de wet overtreden, lopen het risico dat hun huisdieren weggehaald worden."
De 70-jarige Maria Solano is alvast niet opgezet met de nieuwe regel. Solano woont op een appartement en heeft twee honden, Boni en Fiama. "Mijn honden zijn mijn kinderen, ze doen niemand kwaad. Ik verhuis nog liever dan ze te moeten afstaan." (adv)
Wens iedereen een hele fijne dag vandaag, wel wat grijs maar we moeten niet klagen he.
Amai, mannen, nu dakik een geschoolde poes ben, die nog volop geschoold wordt, amai, wadakik allemaal bij moet leren !!!
Ik ben nu aan een vechtcursuske bezig. Daarvoor heb ik 2 nieuwe vriendjes. Die zeggen ook niks en die doen ook niks, maar die kannekik eens goed vastpakken, in bijten, mijn nageltjes in zetten, ik doe daar wat Kat-Kung Fu mee ... der is er eentje bij die op die witte mamatang lijkt, als die toekijkt wadakik daar allemaal mee doe, .... dàn wordt die klein sè mannen.
En buiten, wat da ge daar allemaal tegenkomt .... niet te geloven, 'k mag waarschijnlijk buiten zonder touwtje morgen hebben ze mij beloofd, als ik goed onthou waar ik woon en hoe ik daar binnenkan. 'k Heb den hele morgend al niks anders gedaan dan lopen van hier naar ginder met 't vrouwke aan 't ander eind van 't koordje, door de boskes, in de bomen, uit de bomen, bij den buurman, in den buurman zijne kerselaar, en ikke maar telkenmale bestuderen hoe de weg naar thuis is. Want als ik die ken dan mag dat touwtje uit ... zeggen ze. Maar ja, 't zal waarschijnlijk wel zijn, want 't vrouwke is dat beu om achter mij aan te lopen, die staat al vol met schrammen van die boskes. Maar ja sè, ze moeten het zelf weten hé, nu dakik een grote geschoolde poes moet worden, moeten ze daar maar wa voor doen. Morgen is het examen ... 'k ga nog wat rondkijken in huis dat ik goe weet waar den ingang is, want morgen gaan ze mij buiten zetten, 't baasje gaat roepen en dan moetekik den ingang vinden .... 'k Heb alvast al wat puttekes gemaakt met mijn geurtje in en als ik die van de grote mamapoes volg, dan vind ik de weg gemakkelijk, héhé .... die gaan weer verschieten van mij sè ! 'k Ga nu nog wat Kat-Kung-Fu doen en dan goed slapen voor morgen.
Hoge bloeddruk meest onderschatte probleem van de kat
Hoge bloeddruk meest onderschatte probleem van de kat
'Wat? Gaat u de bloeddruk van mijn kat meten?' Als dierenarts Chris Polanen de bloeddruk meter te voorschijn haalt en een manchet om de poot van de kat doet, zijn de meeste katteneigenaren verbaasd. Er wordt ook vaak gelachen. Bloeddruk meten is bij de dierenarts nog niet zo gewoon als bij de huisarts. Het is pas een jaar of tien geleden dat de diergeneeskundige wereld de bloeddrukmeting accepteerde. Veel dierenartsen hebben dus pas na hun studie kennis gemaakt met het verschijnsel hoge bloeddruk.
Momenteel zijn dierenartsen nog verdeeld in twee kampen. Zij die regelmatig de bloeddrukmeter pakken en zij die dit (nog) niet zien zitten. Onder wetenschappers bestaat er echter allang geen twijfel meer. Hoge bloeddruk komt bij oude katten veel voor en richt enorme schade aan. Gezien de dramatische gevolgen van hoge bloeddruk, is een gezondheidscontrole van een oude kat niet compleet zonder bloeddruk meting.
Chris Polanen beantwoordt de meest gestelde vragen over hoge bloeddruk bij de kat.
Wat is de oorzaak van hoge bloeddruk?
Oude katten met een te hard werkende schildklier of slecht werkende nieren hebben een grote kans op het ontwikkelen van een hoge bloeddruk. Ook katten waarbij deze organen goed werken kunnen echter een hoge bloeddruk hebben. Er is niet altijd een duidelijke oorzaak van hoge bloeddruk te vinden.
Wat zijn de gevolgen van hoge bloeddruk?
Een hoge bloeddruk is vooral schadelijk voor bepaalde organen.
De ogen: het netvlies (bevindt zich achter in het oog en is essentieel voor het gezichtsvermogen) gaat bloeden of raakt los. Veel katten met hoge bloeddruk komen bij de dierenarts, omdat ze in korte tijd blind zijn geworden.
De hersenen: er treden hersenbloedingen of beroertes op. Deze katten zijn plotseling geheel de kluts kwijt, lopen alleen nog maar rondjes of zijn verlamd.
De nieren: de nierfunctie gaat achteruit. Alle symptomen van nierfalen (vermagering, slechte eetlust, veel drinken en plassen, braken) treden op.
Het hart: de hartfunctie verslechtert. De kat eet slecht, wordt benauwd en kan plotseling overlijden.
Kan ik zien of mijn kat hoge bloeddruk heeft?
Nee. Zolang de gevolgen aan de verschillende organen nog niet zichtbaar zijn, is er niets aan de kat te merken. Als deze gevolgen echter duidelijk worden (blindheid, hersen-, nier-, of hartaantasting) zijn ze niet meer terug te draaien.
Hoe wordt de bloeddruk gemeten?
De belangrijkste voorwaarde voor een goede bloeddrukmeting is dat de kat niet al te angstig opgewonden is. De meeste katten zijn bij de dierenarts natuurlijk niet echt ontspannen! De kat wordt dus eerst zoveel mogelijk op zijn/haar gemak gesteld. De bloeddruk wordt gemeten voordat er allerlei andere handelingen plaatsvinden zoals een injectie of bloedafname. Over het algemeen laten we de eigenaar de kat zelf vasthouden, kalmerend toespreken en aaien.
Er zijn tegenwoordig verschillende apparaten op de markt om bloeddruk bij huisdieren te meten. De bloeddruk kan gemeten worden aan de poot of de staart. Er wordt een manchet om poot of staart geplaatst. Met een geluidssensor die op de plaats waar een bloedvat loopt gelegd wordt, wordt de hartslag hoorbaar gemaakt. De manchet wordt dan opgepompt en op het moment dat de hartslag niet meer hoorbaar is, wordt de bovendruk gemeten. De onderdruk is moeilijker te meten en de betekenis is bij huisdieren nog niet helemaal duidelijk. Natuurlijk wordt enige stijging van de bloeddruk ingecalculeerd, omdat geen enkele kat geheel ontspannen is bij de dierenarts. De gemeten bloeddruk is altijd hoger dan wanneer de kat rustig thuis op de bank ligt.
Is het mogelijk om bij alle katten de bloeddruk te meten?
Helaas niet. Sommige katten zullen niet toestaan dat hun voorpoot door de dierenarts vastgehouden wordt en dat er een manchet om heen gedaan wordt. Dan zal het meten van de bloeddruk niet lukken. De kat verdoven voor een bloeddrukmeting is niet mogelijk, omdat de bloeddruk dan een stuk lager wordt. In onze praktijk zien we dat, indien de kat heel rustig behandeld wordt, het bij bijna alle katten lukt. Belangrijk is dat de kat niet met kracht in bedwang gehouden wordt. Dan zal de bloeddruk ook stijgen en er zal geen betrouwbare meting plaats kunnen vinden. Bij twijfel over de betrouwbaarheid van de waarde zal de dierenarts de kat even in een rustige ruimte plaatsen en de meting daarna herhalen.
Hoe hoog mag de bloeddruk van een kat zijn?
Bij de meeste katten is de bovendruk niet hoger dan 160 mm. De bovendruk van een kat mag in ieder geval niet boven de 180 mm uitkomen. De gemeten waarde hangt echter van vele factoren af. Degene die de meting uitvoert, de houding van de kat, de dikte van de manchet, de gebruikte apparatuur. Elke dierenarts zal dus zijn of haar eigen normen hanteren. Als de kat dus een keer terugkomt voor een herhaling van de bloeddrukmeting zullen alle omstandigheden hetzelfde moeten zijn. Anders zijn de waarden niet vergelijkbaar.
Hoe wordt hoge bloeddruk behandeld?
Het meest gebruikte medicijn is amlodipine. Het middel is erg veilig voor de kat en hoeft maar eenmaal per dag gebruikt te worden. In mijn praktijk lossen we de tabletten op in een voor katten smakelijke vloeistof. De meeste katten accepteren het dan ook door het eten. De dosering moet individueel vastgesteld worden voor elke kat. Na een of twee controles is meestal duidelijk hoeveel een kat nodig heeft.
Mijn dierenarts meet geen bloeddruk bij mijn kat. Moet ik daarom vragen?
De noodzaak voor het meten van de bloeddruk bij oude katten is wetenschappelijk onomstotelijk bewezen. Bloeddruk meten bij katten is niet moeilijk en de benodigde apparatuur vergt geen buitensporige investering. Toch wordt het in Nederland nog maar door een minderheid van de dierenartsen gedaan. Daar zijn waarschijnlijk meerdere redenen voor. Er gaan altijd wat jaren overheen voor de praktijk de wetenschap volgt. Dat er voor de meting wat extra tijd uitgetrokken moet worden en het feit dat de omgeving absoluut rustig moet zijn, speelt waarschijnlijk ook een rol. Als katteneigenaren zich bewust worden van de gevaren van hoge bloeddruk en hier met hun dierenarts over praten, zal dit dierenartsen waarschijnlijk motiveren om met de bloeddrukmeting te beginnen.
Tot slot:
Niemand wil dat zijn of haar kat op oudere leeftijd plotseling blind wordt of geveld wordt door een beroerte. Zeker niet als dit te voorkomen is. De enige manier is de bloeddruk meten voordat deze problemen optreden. Het is een eenvoudige handeling die de meeste katten tolereren. De behandeling is simpel en het medicijn tegen hoge bloeddruk is niet duur. Heeft u een oude kat, vraag uw dierenarts dan gerust om een bloeddrukmeting. Als hij/zij dit niet zelf doet, kan hij u hiervoor doorverwijzen naar een collega in de buurt.
Dierenarts Chris Polanen Klieverink 100 1104 KC Amsterdam E-mail: h.polanen47@chello.nl Tel: 020-6996959 consult op afspraak
mailgroep huisdieren
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00364/bailey_364123d.jpg","Marianne%20en%20hond%20Bailey ","Bob%20Friedländer ",200,118); "javascript:fotovenster(\"http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00364/bailey_364123d.jpg\",\"Marianne en hond Bailey \",\"Bob Friedländer \",200,118);")
Een Schotse vrouw die niet tevreden was over de oren van haar nieuw konijn, besloot het alarmnummer te bellen om daarover te klagen. De Schotse toetste het nummer '999' in toen ze ontdekte dat de oren van haar huisdier niet overeenkwamen met de beschrijving in de advertentie, schrijft De Telegraaf.
In China doet een eend met kippenpoten de nodige wenkbrauwen forsen. Om het mysterie nog wat groter te maken, heeft het schattige beestje ook schrik van water. Boer Fu Haiwen uit het dorpje Huangjin heeft nu een ware toeristische attractie in huis, maar dat besefte hij niet toen hij de eend in juni kocht. Pas na tien dagen viel het hem op dat zijn huisdier zich vreemd gedroeg en kreeg hij de vreemde stelten in de gaten. (svm) 
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00348/poedel_reuters_348229d.jpg"," ","REUTERS ",131,200); "javascript:fotovenster(\"http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00348/poedel_reuters_348229d.jpg\",\" \",\"REUTERS \",131,200);")
Een uit de kluiten gewassen grote broer van de hooiwagen verovert Nederland in sneltempo. Meer dan waarschijnlijk zit het dier, dat van het ene pootuiteinde tot het andere pootuiteinde een spanwijdte van 18 centimeter haalt, ook al in Vlaanderen. Eén troost: hooiwagens komen zelden binnen, zegt spinnenkenner Koen Van Keer.
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00347/hethondjefubar_jpg_347431d.jpg","Het%20Afghaanse%20zwerfhondje%20Fubar. ","null ",200,150); "javascript:fotovenster(\"http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00347/hethondjefubar_jpg_347431d.jpg\",\"Het Afghaanse zwerfhondje Fubar. \",\"null \",200,150);")
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00347/mariniermethondjefu_347432d.jpg","Een%20marinier%20is%20ook%20maar%20een%20mens.%20Deze%20dertigjarige%20Nederlandse%20militair%20heeft%20zich%20in%20Afghanistan%20ontfermd%20over%20een%20jonge%20hond:%20Fubar.%20 ","null ",150,200); "javascript:fotovenster(\"http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00347/mariniermethondjefu_347432d.jpg\",\"Een marinier is ook maar een mens. Deze dertigjarige Nederlandse militair heeft zich in Afghanistan ontfermd over een jonge hond: Fubar. \",\"null \",150,200);")
De rechtbank in Engeland veroordeelde een man en vrouw tot een geldboete wegens het onnodig laten lijden van een paard. Het paard zakte november vorig jaar tijdens transport door de houten bodem van de trailer en kwam vast te zitten. Het paard overleefde de reis niet.
Naaktlopers en andere strandgangers hebben samen een dolfijn gered. Het beestje was aangespoeld op het strand van Formentera. "Een nudist nam het initiatief. Hij goot twee potten water over het beestje", vertelt getuige Sebastian Lakwa (28). "Met de hulp van andere strandgangers kon het dier weer in zee geholpen worden."
De vijf jaar oude labrador Oscar heeft zich de voorbije maanden ziek gegeten aan golfballen. De hond had op een golfterrein in het Schotse Dunfermline 13 golfballen ingeslikt. Nadat eigenaar Chris Morris gerammel in de maag van de hond hoorde, heeft hij hem naar de dierenarts gebracht. 
middagrust
dromende zwaan
De Nederlandse minister van Landbouw Gerda Verburg opent vandaag de Biomassacentrale Moerdijk, waar een derde van de kippenmest uit Nederland naartoe gaat om omgezet te worden in groene stroom. De 440.000 ton kippenmest per jaar is genoeg om 90.000 huizen van stroom te voorzien. De as die bij het verbranden overblijft, gaat in kunstmest.
De 9-jarige Tiana Walton uit het Engelse dorp Alvanley, in het graafschap Cheshire ten noord-westen van Engeland, mag zich kersvers wereldrecordhouder noemen. Het schoolmeisje plaatste maar liefst 25 slakken op haar gezicht. Volgens het reglement van Guinness Book Of Records moet de deelnemer, onder toezicht van een officiële waarnemer, binnen een minuut de slakken op haar gezicht hebben geplaatst en daarna gedurende 10 seconden rechtop zitten. 
Hondenliefhebbers moeten oppassen in Peru. In Lima is namelijk een wet goedgekeurd die een gezin dat op een appartement woont, verbiedt meer dan één hond te houden. Mensen die een huis bezitten, mogen twee honden hebben. Inwoners die de wet overtreden, mogen zich aan zware boetes verwachten. 
