Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
10-06-2007
Wat te doen bij zomerse temperaturen? (Beautifulllady)
Wat te doen bij zomerse temperaturen?
Huisdieren en hitte
De zomer staat voor de deur en als het een beetje meezit, is het een goeie. Eentje met veel zon en weinig regen. Laat de boeren maar klagen, een lange, droge, hete zomer is waar de meeste mensen naar uitkijken. Maar hoe zit het eigenlijk met onze huisdieren? Hoe verteren zij een lange en aanhoudende hitte? Zitten zij wel te wachten op een hete zomer?
Het antwoord is eenvoudig en laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Je mag er vergif op innemen: onze huisdieren die hun tijd verdelen tussen binnen en buiten hebben niks liever dan een goeie zomer. "Trop is teveel", natuurlijk. Op een hittegolf zal geen enkel dier zitten te wachten. Maar katten en honden houden wel van een lekker weertje, dat hen toelaat om buiten te ravotten.
Voor de dieren die we uitsluitend binnenshuis houden, biedt de zomer sowieso geen problemen. Kooidieren zoals muizen, cavias, gerbils, hamsters, ratten, weten in principe nauwelijks dat het zomer is. De temperatuur in huis verschilt immers nooit heel erg. Natuurlijk moet je als eigenaar wel je gezond verstand gebruiken en de kooi niet in de volle zon plaatsen. Wat geldt voor de kooidieren, geldt vanzelfsprekend ook voor het aquarium. Ook dat mag nooit in volle zon gezet worden.
Dieren die altijd buiten staan, kunnen wél wat bescherming gebruiken. Koeien en paarden, schapen en geiten houden wel van een paar bomen in of rond de weide, zodat ze in de schaduw kunnen gaan staan. Als die natuurlijke schaduwplekjes er niet zijn, moet je ze zelf voorzien, want de dieren moeten echt wel uit de zon kunnen als ze daar zin in hebben. Stallen kunnen een bescherming bieden tegen rechtstreekse zonnestralen, maar in een stal is het vaak nog warmer dan erbuiten. Dat is dan weer een nadeel.
Zorg er in elk geval ook voor dat je dieren, of het nu schapen, geiten, paarden of koeien zijn, extra drinken krijgen. Dat is geen luxe, dat is een levensnoodzakelijke behoefte als de temperaturen stijgen.
Konijnen leven ook buiten. Het risico op oververhitting is echter beperkt ten minste als hun kooi voldoet aan de regels van een "goede" kooi. Een goed konijnenhok is immers altijd voor ongeveer een derde bedekt met een dakje, zodat er ook altijd gelegenheid is tot schuilen. Want niet alleen tegen regen en wind moeten konijnen kunnen schuilen, ook tegen hevige zonnestralen.
Onze twee populairste huisdieren, de honden en de katten, zijn dan weer "tussengevallen". Ze worden niet binnen of buiten gehouden, maar pendelen zowat tussen de twee in. Dat maakt dat zij ook het kwetsbaarst zijn. Want eigenlijke is de redenering heel simpel. Dieren die binnen gehouden worden, hebben geen last van de buitentemperatuur en dieren die buiten gehouden worden, zijn er meestal wel tegen gewapend. Maar de "tussengevallen", die katten en honden zijn, lopen een groter risico. Want zij komen wél buiten, maar zijn er van nature niet zo goed tegen gewapend.
Een gouden raad voor zowel kat als hond: gun je dier bij extreem hoge temperaturen iets meer vrijheid dan gewoonlijk. Vier de teugels een beetje. Geef hem de vrijheid om zelf te beslissen waar hij gaat liggen en of hij schaduw of zon verkiest. Het is niet omdat je zélf een bruin kleurtje wil krijgen en een uur wil zonnen dat je hond naast jou moet komen liggen. De dieren weten zelf wel wat goed voor hen is. Als ze de lommerd willen opzoeken, laat hen dat dan ook doen. Ook al past het soms niet direct in je plannen of had je iets anders in gedachten.
Laat je niet lijden door het gehijg van je hond. Honden zweten niet. Ze hijgen om hun temperatuur op peil te houden. Hijgen is dus iets heel natuurlijks. Het is zeker niet het teken dat ze bekaf zijn.
Katten zijn grotere plantrekkers dan honden. Ze zijn ook kleiner en hebben het iets makkelijker om verkoeling te vinden. Halflang gras kan voor een kat al voldoende zijn om languit in te gaan liggen om wat frisheid op te zoeken. Maar voor een "kalf" als een Duitse dog is dat niet genoeg. Die heeft veel meer nodig.
Dieren zijn geen mensen. Houdt dat altijd in gedachten. Ook al is de temperatuur nauwelijks te verdragen, er zijn dieren die simpelweg een hekel hebben aan water. Je doet hen lang niet altijd een plezier door een tuinslang op hen te richten. Vooral katten kunnen daarvan gruwelen. Je merkt vanzelf wel of je hond of kat gediend is met wat water. Als hij met de waterstraal speelt, die je over het gazon laat sproeien, is alles oké. Dan kan je hem wel eens van wat extra water laten genieten.
Stilstaand water, in vijvers ben grachten, houdt gevaren in. Je hond kan er besmet raken.
Hou er ten slotte ook rekening mee dat vooral stenen en asfalt pijnlijk kunnen zijn. Zelf denken we daar niet altijd aan omdat we schoenen dragen. Maar honden kunnen oververhit raken door over het asfalt te lopen. En oververhitting kan zelfs dodelijk zijn. In minder erge gevallen kunnen ze blaren op hun poten krijgen. Gun je hond dus de gelegenheid om op gras of zand te gaan liggen en niet op stenen, die met de minuut heter en heter worden.
Daarnaast dient het nauwelijks nog gezegd dat je extra voorzichtig moet zijn als je eender welk huisdier meeneemt in je auto. De temperatuur in een stilstaande auto kan héél snel oplopen tot boven de 50°C!
Mongoolse gerbils zijn sociale dieren. Het komt dus niet vaak voor dat ze vechten. Maar af en toe gebeurt het toch wel eens en gaan ze met mekaar in de clinch. Is dat normaal? Is het verontrustend? Of moet je iets ondernemen om de strijdende partijen te scheiden? We gaan er even dieper op in.
Gerbils zijn geen vechtgrage dieren. Maar als je een vreemde gerbil bij een groep zet die al langer samenleeft, kunnen er toch wel conflicten ontstaan. De nieuwe, vreemde gerbil wordt dan gezien als een indringer van het territorium van de al bestaande groep. Ook een gerbil die alleen leeft kan agressief worden als er plots een soortgenoot bij komt. De indringer wordt dan wel eens aangevallen.
Ook vrouwtjes maken onderling wel eens ruzie. Vrouwelijke gerbils zijn trouwens wat agressiever en meer op hun territorium gericht dan mannetjes. Mannetjes hebben bijna nooit problemen met elkaar in een grotere groep. Als je van plan bent om een aantal gerbils in groep te houden, kan je dus veel problemen voorkomen door enkel mannetjes te kiezen. Vrouwtjes komen met mekaar overeen als ze maar met twee zijn. Met meer dan twee loopt het meestal fout.
Een probleem kan ook ontstaan als een gerbil ziek wordt en hij even uit de groep moet verwijderd worden. Als hij meer dan drie dagen afgezonderd leeft, zal hij nadien als een vreemde beschouwd worden. En dus als een indringer.
In het wild worden gevechten altijd op een natuurlijke manier opgelost. De gerbil die de strijd verliest, druipt af om elders zijn geluk te beproeven. Maar in gevangenschap kan een gerbil niet vluchten. En dan blijven de aanvallen maar doorgaan. Dan moet je dus wel ingrijpen, want anders kan de gerbil zelfs worden gedood.
Maar hoe zie je nu wanneer gerbils alleen maar spelen en wanneer ze echt vechten? Heel simpel. Zolang er geen bloed vloeit, is er niks aan de hand. Gerbils weten van zichzelf hoeveel pijn ze kunnen veroorzaken. Als niemand gewond raakt, wil dat meteen ook zeggen dat de gerbils willen dat er niemand gewond raakt. Dan spelen ze gewoon. Als ze mekaar echt pijn willen doen, vloeit er bloed. Het is hard, maar zo is het.
Wat kan je doen als gerbils vechten? Grijp niet té snel in, want dat kan de natuurlijke rangorde in de groep versturen. Een gevecht ontwikkelt zich altijd op dezelfde manier. Eén gerbil rent achter de andere en probeert hem in de staart te bijten. Na zon aanval komt er altijd een korte periode van rust. De strijdende gerbils trekken zich terug in een hoek. En dan wordt een nieuwe, net dezelfde, aanval ingezet. In deze fase kan het gevecht nog op een natuurlijke wijze stoppen. De rustpauzes worden dan langer en de aanvallen minder talrijk. De gemoederen bedaren vanzelf en de storm gaat liggen. Zolang de staart niet te zwaar beschadigd wordt, hoef je niet in te grijpen en kan je hopen dat de vrede vanzelf weerkeert.
Als het gevecht in deze fase niet stopt, gaan de strijdende gerbils naast mekaar staan. Ze drukken hun schouders tegen mekaar en staan klaar om mekaar in de keel of in de flanken te bijten. De staarten zwiepen heen en weer en ze krommen hun rug. Dit gedrag kan snel omslaan in een hevig gevecht. Als de hel losbarst, kan je de ruziemakers met een stokje van mekaar verwijderen. Dat helpt wel eens. Het stokje brengt soms verwarring en de diertjes gaan meer aandacht krijgen voor andere zaken dan voor mekaar.
Maar soms helpt zon stokje ook niet. Als de stoppen echt doorslaan bij de gerbils, vliegen ze in mekaar en proberen ze in mekaars keel te bijten. Je mag nu geen seconde verliezen. Stop evenwel nooit je handen tussen de gerbils, want de kans is groot dat ze ook jou zullen bijten. Probeer ze te scheiden, op welke manier dan ook. Trek dikke handschoenen aan als je je handen wil gebruiken. Een aparte huisvesting voor de gerbils is dan nog de enige redding.
MENSEN MET DIEREN: Martien Vanhaegenborgh en André Dupont
Fjorden, halfingers en "kleine" Dino
Martien en André uit het landelijke Wakkerzeel bij Leuven zijn echte dierenvrienden. Hun viervoetige familie bestaat uit drie fjorden, twee haflingers en hun hond Dino. De oudste fjord van het gezelschap is meneer Codex, een 15-jarig heertje dat nu geniet van een welverdiend pensioen. Wel nog aan het werk zijn zijn vrienden, de 8-jarige Arco en zijn broer Charlie, een man van zes. Arco en Charlie werden door Martien en André gekweekt uit de merrie Odette, die niet meer bij de familie staat. En dan is er natuurlijk ook mevrouw Gina, een 11-jarige haflinger-merrie die op 15 mei bevallen is van haar zoontje Nesquick, Quickske voor de vrienden.
Dinoke
Bij het binnenkomen word ik al meteen heel hartelijk begroet door Dinoke, de flink uit de kluiten gewassen huishond van de familie - een kruising van een herder en iets jachthondachtigs. Dino is, ondanks zijn imposante gestalte altijd een reuzenpuppy gebleven, die zowel kan poseren op de tuintafel en- bank als bij baasje graag op schoot mag zitten. Hij luistert echter perfect en heeft steeds zijn dikke vriend "sloef" bij de hand, waar hij uren achteraan rent en het stof en de keitjes in de tuin doet opspatten alsof er net een orkaan gepasseerd is.
Hoe de passie oplaaide...
Toen Martien André leerde kennen, intussen al zon 13 jaar geleden, was André hondeninstructeur. Toen had hij een malamut en een bruine New Foundlander. Op een mooie 2de Pinksterdag ging het stel naar Blanden, een kijkje nemen op de paardenmarkt. Daar kochten ze toen Codex. Martien die al een rijpaard had, een jongen die wel 30 jaar geworden is, had toch al enige paardenkennis. Na het paard volgde een koets en al snel reed Martien 1-span met Codex, voornamelijk rond de kerk in Wakkerzeel. Martien en André hadden Codex helemaal zelf geleerd, in een koets zonder remmen. Toen er een antieke koetsentocht werd georganiseerd aan het Hof van Riemen in Heist o/d Berg, gingen de twee daar eens een poolshoogte nemen, en kwamen zo in contact met menclub t Gareel, waarbij ze nog steeds aangesloten zijn en er zelfs deel uitmaken van het bestuur.
Van 1-span naar 2-span
Toen het koppel een jaar of 3-4 éénspan gereden had, schakelden ze over op tweespan. Er werd een fjordenmerrie bij gekocht en Codex kon zijn werk nu samen doen met Odette, de merrie. In de daaropvolgende jaren werden er drie veulens geboren, waarvan er twee nog steeds de kudde bevolken, namelijk Arco en Charlie. De beide jongens werden zelf geleerd en gaan zowel in de koets als onder het zadel. De koets waarmee Martien en André rijden, is overigens een kopie jachtwagen. Het koppel rijdt enkel recreatief met de koets en neemt zowat elk weekend deel aan tochten die door de menvereniging worden georganiseerd of aan rallys die meestal door de natuur lopen en waarop hun paarden zich eens flink kunnen uitleven.
Zelf paardjes kweken
Het kweken van eigen paardjes om later mee te rijden of eventueel verder te verkopen is ook één van de stokpaardjes van Martien en André. Ze mogen dan ook terecht fier zijn op de paardjes die ze al gekweekt hebben. Hun dubbelspan doet het prima en ook hun jongste telg, Quickie de haflinger van enkele weken oud, belooft dankzij zijn goede afstamming, een hele kerel te worden. Momenteel doet hij zich de hele dag tegoed aan mama Ginas melk, maar hou je maar vast aan de takken van de bomen, van die jongen gaan we nog horen!
Natuur en Bos zet bedreigde wilde hamsters uit in Vlaanderen (Simone1)
Natuur en Bos zet bedreigde wilde hamsters uit in Vlaanderen
Het Agentschap voor Natuur en Bos zal in de loop van de volgende weken 60 wilde hamsters bijplaatsen bij twee populaties in Vlaams-Brabant en Limburg. Dat meldt de organisatie van de Vlaamse overheid. Het loslaten van de hamsters is noodzakelijk om te voorkomen dat de wilde hamster uitsterft in Vlaanderen.
Inventarisaties eind jaren negentig en begin deze eeuw toonden aan dat het niet goed gaat met de Vlaamse hamsterpopulaties. De Europese hamster is in bijna heel West-Europa met uitsterven bedreigd. Uit genetisch onderzoek is gebleken dat de nog aanwezige dieren enorm te lijden hebben onder inteelt, waardoor ze op termijn tot uitsterven zijn gedoemd. Daarom werden enkele jaren geleden een paar mannelijke hamsters in Vlaanderen gevangen om deel te nemen aan een kweekprogramma in Nederland.
Het Agentschap voor Natuur en Bos werkte al een aantal beheersmaatregelen uit om akkers hamstervriendelijk te maken. Sinds 2006 kwam er 32 hectare in hamstervriendelijk beheer voor minimaal zes opeenvolgende jaren. Dit beheer, een teeltwisselsysteem, zorgt ervoor dat de hamster het hele jaar door voedsel kan verzamelen en voldoende beschutting heeft tegen roofdieren. Daarnaast kunnen landbouwers bij de Vlaamse Landmaatschappij (VLM) een hamsterbeheersovereenkomst afsluiten om het aantal hamstervriendelijke akkers te verhogen. (belga/hln)
Niet alleen de mens heeft last van stress, stress op het werk en stress thuis. Ook uw kat kan ermee kampen en dat moet u weten om uw viervoetertje te kunnen helpen om te stress te verjagen
Waarom is uw kat angstig?
Uw kat kan angst of stress hebben in heel wat dagdagelijkse situaties. Zo kan elke verandering in zijn materiële omgeving (meubels die van plaats veranderen, een verhuis, enz.) of in zijn sociale omgeving (een nieuwe bewoner in huis, een nieuw huisdier, enz.) voor spanningen zorgen. Ook ongewone geuren en geluiden kunnen zijn levenskwaliteit aantasten. Een maaltijd die hem niet bevalt of een vuile kattenbak, het kunnen ook factoren zijn die de stress doen toenemen. Als uw huisdier geconfronteerd wordt met een bron van ongemak die hij niet kan vermijden, dan kan hij angst hebben of stress die zich kan vertalen in abnormaal of ongewenst gedrag dat zelfs zijn gezondheid in gevaar kan brengen.
Hoe herken je angst bij een kat?
Als uw kat last heeft van angst of stress, dan kan hij behoorlijk zenuwachtig zijn en zelf agressief. Maar hij kan zich ook verbergen of immobiel zijn, een hele dag lang. Een kat die bang is gaat bijvoorbeeld plassen of stoelgang maken buiten de kattenbak, of het hele huis afbakenen met zijn plasjes. Chronische stress kan ook de oorzaak zijn van cystitis wat gepaard gaat met plasjes op ongewone plekken en met bloed in de urine. Ook de huid van uw kat kan de gevolgen dragen van stress door het excessief likken dat zelfs tot zelfverminking kan leiden. Ten slotte kan uw huisvriend ook een gebrek aan eetlust hebben en een minder goed functionerend immuunsysteem wat het optreden van allerlei ziektes bevordert.
Hoe kan je de kat helpen?
Als uw viervoeter gedrag vertoont dat u doet vermoeden dat hij angstig is, dan moet u eerst en vooral uw dierenarts raadplegen. De nevenverschijnselen van stress zijn dezelfde als de symptomen van heel wat andere ziekten. Daarom moet u eerst weten of uw kat niet ziek is en over alles beschikt waarover hij moet beschikken om een normaal kattenleven te kunnen leiden. Vooral als uw kat niet op eigen initiatief naar buiten kan. Uw kat moet kunnen beschikken over speeltjes, een kattenbak die altijd schoon is en liefst niet geparfumeerd wordt. Om uw gezelschapsdier te helpen bij het bekampen van stress zijn er ook feromonen (kalmerende substanties) in de vorm van een elektrische verdeler of een spray. Wat soms ook kan helpen is een bezoek aan een dierenarts die gespecialiseerd is in het gedrag van dieren. Hij kan u nuttige tips en goed advies geven en indien nodig een geneesmiddelenbehandeling voorschrijven.
'Springlevende kikker eten verhelpt darmklachten' Uitgegeven: 5 juni 2007 07:15
PEKING - Voor mensen die last hebben van darmklachten heeft een 66-jarige Chinees de remedie; verorber een springlevende boomkikker of een babyratje en u bent zo genezen van uw kwaal. Dat heeft de Beijing News dinsdag bericht.
Jiang Musheng had twintig jaar geleden veel last van maagkwalen en keelproblemen. Totdat een oude man hem aanraadde springlevende boomkikkers op het menu te zetten. Jiang zat eerst tegen zo'n wriemelende kikker aan te hikken. ");
Maar toen hij de oude man een levende kikker zag verorberen, besloot hij stoer diens voorbeeld te volgen.
Babyratje
En het werkte: Na een maand dagelijks levende boomkikkers gegeten te hebben, was de maagpijn weg, aldus de krant. Voor de broodnodige variatie voegde hij later groene kikkers, muizen en babyratjes aan het menu toe. Jiang Musheng heeft nu al twintig jaar geen last meer gehad van maag- en darmkwalen.
Kikker en Duizendpoot Een kikker en een duizendpoot hebben afgesproken in een restaurant. De kikker zit al een uur te wachten, als de duizendpoot eindelijk binnen komt. Vermoeid zegt 'ie: "Sorry dat ik zo laat ben, maar er hing een bordje voor de deur waarop stond: voeten vegen."
Duif en koe Er vliegt een duif over het hoofd van een koe. De duif zegt: "Roe-koe". Dan zegt de koe: "Roe-duif."
Olifant in de tram Een olifant stapt in de tram en laat zijn kaartje aan de conducteur zien. Die zegt: "Dit is nu echt de eerste keer dat ik een olifant op de tram heb!" "Kijk maar goed," antwoordt de olifant, "dit is namelijk meteen de laatste keer, want morgen is mijn brommer weer gerepareerd."
Het Wereld Natuur Fonds stelt voor om de paling, samen met de tijger en de olifant, op te nemen in de lijst van bedreigde diersoorten. Deze week zullen 171 landen op een VN-conferentie in Den Haag een beslissing daarover nemen. Het zou de eerste keer zijn dat een consumptiedier de lijst van bedreigde soorten haalt. Wie binnenkort nog paling in het groen eet, krijgt dan een bedreigde diersoort op zijn bord. "Laten we hopen dat het zo'n vaart niet loopt, anders kunnen we ons festival wel opdoeken", reageert Herman Seghers, organisator van het jaarlijkse Palingfestival in het Antwerpse Mariekerke. (belga)
Over dieren weten wij weinig, ondanks intensief onder zoek. Soms denk ik dat dieren meer over ons dan wij over hen. Zonder onderzoek. Gewoon gebaseerd op flair, intuitie of liefde. Als dieren kunnen dromen, doen ze het anders dan mensen. Hun dromen zijn zuiverder en eenvoudiger. Waar dromen dieren van? Van maaltijden, hen desgevallend voor geschoteld door de mens. En van de lente. Het is niet alleen mooi om naar te kijken, het is de vervulling van een droom. Hetzelfde geldt voor koeien, die na een winter in de stal plotseling weer de wei op mogen. Hun uitzinnige vreugde laat zien dat ze van dat moment lang hebben gedroomd.
Een man zit aan het rivier te vissen. Op een bord in de buurt staat de tekst: VERBODEN TE VISSEN!! Op zijn gemak doet de man een worm aan zijn vislijn. Plots komt er een agent aan. Hij rent naar de man toe en roept kwaad: mijnheer, u mag hier helemaal niet vissen!! Waarop de man antwoord:maar agent, ik ben niet aan het vissen, ik leer mijn worm zwemmen!!
Twee vissen
Een engelse vis en een Nederlandse vis zwemmen samen in de zee. Zegt de engelse vis: hai. Zegt de Nederlandse vis geschrokken: waar?
Het regent
Twee vissen zitten in een vissenkom naar buiten te kijken.
het regent, zegt de ene vis. Zegt de andere vis: gelukkig zitten we binnen.
Kruizing
Wat krijg je als je een duitse herder met een giraffe kruist? Antwoord: een waakhond die over de schutting kan kijken!
Poep aan je vacht
Een beer en een konijn, waren in het bos aan het schijten. De beer zei: "Hey..Vind jij het erg als er poep aan je vacht blijft kleven?" En het konijn zei: "Nee." Dus de beer veegde zijn kont af met het konijn
De dwergpapegaaien (Agapornis , Grieks voor agapein= liefkozen en ornis= vogel) zijn een geslacht van kleine papagaaiachtigen dat voorkomt in Afrika.
In het Engels worden dwergpapegaaien ook wel lovebirds genoemd, deze benaming heeft te maken met hun aanhankelijke karakter. Ze vormen een erg hechte band met hun partner, gedurende hun hele leven. Deze eigenschap komt ook terug in de naam voor deze vogels in andere landen, zoals in het Duits die Unzertrennlichen en in het Frans les inséparables . Hierdoor wordt vaak gedacht dat men dwergpapegaaien in gevangenschap enkel in paren kan houden. Dit is niet altijd het geval; dwergpapegaaien kunnen ook een hechte band aangaan met hun eigenaars, mits er voldoende liefde en aandacht aan het vogeltje gegeven wordt.
Dwergpapegaaien zijn ongeveer 13-17 cm groot, hun gewicht bedraagt circa 40-60 gram en ze zijn goed te herkennen aan hun kleine stompe staart. Hierdoor vormen de dwergpapegaaien de kleinste papegaaiensoort ter wereld. Dwergpapegaaien hebben een snavel die relatief groot is vergeleken met de rest van hun lichaam. Dwergpapegaaien zijn er in vele kleuren, alhoewel de meeste groen zijn. Sommige vogels, zoals de agapornis fischeri , agapornis nigrigenis , agapornis personatus en agapornis lilianea , hebben een witte oogrand. Over het algemeen kunnen dwergpapegaaien zo'n 10 tot 15 jaar oud worden.
01-06-2007, 09:30:13 De Arendonkse Kanarievrienden
Ongedierte... 't is me toch een gek begrip. On-gedierte. Gedierte dat geen gedierte is. En gedierte op zich klinkt al niet zo best. Je zult bijvoorbeeld niet zeggen: zullen we naar het gedierte in de zoo gaan kijken? Of: wat een schattig gedierte daar op de vijver. Nee. Je zegt eerder: wat kruipt daar allemaal voor vies gedierte rond op de vloer? Of: de vuile hotelkamer zat vol krioelend gedierte. We kunnen dus besluiten dat gedierte al een redelijk negatieve bijklank heeft. En ongedierte is dan nog veel erger. Brrrrr... ongedierte. Spinnen, vlooien, muggen, teken, luizen, pissebedden. Enfin: ongedierte dus hé. Tegen al dat ongedierde geeft het vrouwtje mij en Fonzie druppeltjes. Van die vieze, scherp ruikende druppeltjes. Het vrouwtje zelf ruikt er niks speciaals aan, maar mijn hoogontwikkelde reukorgaan detecteert de geur van die druppeltjes van vanop mijlen afstand. Ik maak me dus steevast ijlings uit de voeten wanneer die geurpegel mijn neusgaten komt binnengezwermd. Maar het vrouwtje is redelijk vasthoudend als het op zo'n zaken aankomt. Ze weet me altijd weer in de luren te leggen. Ik ben een mensenhond, kom graag onder de mensen. Dus als het vrouwtje naar de badkamer loopt, dan trippel ik vrolijk met haar mee. Wie weet wat voor een interessante activiteiten en leuke spelletjes ze daar voor mij in petto heeft. Onopvallend doet het vrouwtje de ene deur in de badkamer toe (wij hebben een badkamer met twee deuren). Dan rommelt ze achteloos rond, terwijl ik geïntrigeerd toekijk. Vervolgens doet ze de andere deur van de badkamer dicht. Dat is het moment waarop ik nattigheid ruik. Mij opsluiten in de badkamer, terwijl zij erbij is, dan kan geen goed teken zijn. Ik begin paniekerig aan de deur te snuffelen, in de hoop dat die weer opengaat. Dan doet ze het schuifje open. Ik héb het niet meer. Ze haalt de verpakking uit de schuif. Ik drentel rond op zoek naar een ontsnappingsroute. Ze haalt het pipetje uit de verpakking. Ik staar haar aan met paniek in de ogen. Ze doet het pipetje open. Ik probeer me zo klein mogelijk te maken en me te verstoppen, wat niet gemakkelijk is in een piepkleine badkamer. Dan komt het vrouwtje dreigend op me af, met het geopende pipetje in haar hand. Nu is het een kwestie van snel wezen. Voor haar en voor mij. Ik probeer te ontvluchten, zij tracht de druppeltjes zo snel en efficiënt mogelijk in mijn nek aan te brengen. Deze onderneming eindigt meestal met driekwart van het product op mijn nek en het andere kwart gelijk verdeeld over het vrouwtje haar handen en de omringende badkamer. Ik krijg nog een aaitje over mijn kop en mag dan beschikken, maar niet nadat ik ze nog een vernietigende blik heb toegeworpen omdat ze me alwéér heeft liggen gehad. Waarom moet ik vanaf het begin van de lente deze marteling telkens weer lijdzaam, maar niet zonder slag of stoot, ondergaan? Omdat de baasjes al eens last hebben gehad van een vlooienpopulatie in huis. Toen was het vrouwtje dagenlang in de weer met stofzuigen en schoonmaken, en omdat ze - zoals eerder al eens verteld - eerder aan de luie kant is, wil ze die schoonmaakbeurten tot een minimum beperken. En daarom krijgen wij hier allemaal druppeltjes. Die blijkbaar wél effect hebben. Toen Fonzie hier aankwam, zat hij onder de vlooitjes. Ik werd dik tegen m'n zin ingesmeerd maar twee weken later was wel heel ons huishouden vlovrij. En toen het vrouwtje onlangs enkele teken opmerkte in mijn pels, holde ze meteen naar de apotheker voor een tekentangetje, maar toen ze dat ding wilde uittesten, bleken alle teken allang vrijwillig te zijn vertrokken, op enkele verdroogde en verschrompelde exemplaren na, die los in mijn pels hingen. Teken en vlooien zijn echter niet de enige soorten ongedierte waar het vrouwtje en ik een hekel aan hebben. Muggen zijn nog zo'n probleem. In de polder vliegen ze tegenwoordig in gigantische wolken rond. Ze vliegen in zwermen tegelijk je neusgaten in telkens wanneer je inademt. Niet aangenaam, geloof me vrij. Op het moment dat iedereen in korte broek en T-shirt, in rokjes en topjes geniet van het warme weer, duffelt het vrouwtje zich in alsof ze op poolexpeditie vertrekt. Een dikke broek (want die bastards steken los door dunne stof door, écht waar), dikke schoenen of laarzen en haar wandeljas. De onderkant van de mouwen snoert ze helemaal dicht, tot enkel de vingers van haar ene hand nog zichtbaar zijn (om mijn lijn vast te houden) en haar kap trekt ze tot ver over haar gezicht, zodat enkel nog haar ogen vrij blijven. Een beetje als Kenny uit South Park, maar dan niet in het oranje. Zo loopt het vrouwtje rond als het buiten vijfentwintig graden is. Ze smeert zich ook overvloedig in met muggenmelk. Van die soort die tropische killermuggen zou moeten weren. En toch slagen die beesten er nog in om haar te vinden. Vorig jaar werd ze vlak voor haar huwelijk gestoken op haar schouderblad (ze had toen geen jas aan natuurlijk, want ze wilde een kleurtje opdoen). Resultaat: een dikke, rode, lelijke joekel van een bult op haar rug. Dagenlang heeft ze toen kilo's crème gesmeerd om die bobbel toch maar zo snel mogelijk te doen verdwijnen. En het jaar daarvoor moest haar rechterhand eraan geloven. Eén steek van zo'n miezerig insect en haar hand zag er een week lang uit als een opgeblazen ballon met worstjes aan. Nee, we hebben het hier ten huize Erkan niet voor ongedierte. Niet voor vlooien, niet voor teken, niet voor muggen, en niet voor spinnen, kakkerlakken of pissebedden. Kan best zijn dat dat allemaal nuttige beestjes zijn, zoals het cliché luidt, maar voor ons hoeft het toch niet hoor.
leuke dierenmopjes om eens helemaal in de deuk te liggen!!
Er zitten 2 vliegen op een koeienvlaai. Zegt de ene vlieg tegen de andere: "Ik weet een leuke mop." Zegt de ander: " Goed, je mag hem vertellen als het maar geen vieze is, want ik ben net aan het eten!"
Er zitten twee olifanten naast de weg. Zegt de een tegen de andere: 'Lekker windje he', zegt de andere: 'Zal ik er nog eentje laten?'
"Zoals mijn Sint-bernard bestaat er geen tweede hond!" pocht Jan tegen zijn buurman. Buurman: "Wat is er dan voor bijzonders aan hem?" Jan: "Hij brengt me elke dag de krant." Buurman: "Nou en?" Jan: "Maar ik heb helemaal geen abonnement!"
Zegt de ene kip tegen de andere: "Ik had vannacht zo'n hoge koorts dat ik een gekookt ei gelegd heb!"
ertien hondenrassen moeten muilkorf dragen in Anderlecht
Jacques Simonet, de burgemeester van Anderlecht, gaat de muilkorf in zijn gemeente verplicht maken voor dertien hondenrassen. Simonet neemt die beslissing nadat een 5-jarig kind op 11 mei zwaargewond raakte bij een aanval door een American Staffordshire.
Voortaan is de muilkorf verplicht voor de American Staffordshire terrier, de English terrier, de Pitbull terrier, de Fila braziliero, de Tosa inu, de Aktita inu, de Dogo argentino, de Bull terrier, de Mastiff, de Rhodesian Ridgeback, de Dogue de Bordeaux, de Band Dog en de Rottweiler. Simonet neemt de beslissing naar eigen zeggen na verschillende ontmoetingen met de inwoners van zijn gemeente. Die zouden zich de laatste tijd erg ongerust voelen in de nabijheid van bovenstaande rassen. Wie de maatregel aan zijn laars lapt, riskeert boetes tot 250 euro (LIM)
Het gebit van het konijn bestaat uit 4 snijtanden, 20 kiezen en 2 stifttanden. Stiftanden zijn kleine snijtandjes die achter de snijtanden van de bovenkaak staan.
De tanden en kiezen groeien gedurende het gehele leven door. De snijtanden groeien 2-2.4 mm per week. Bij een normaal gebit staan de bovensnijtanden voor de ondersnijtanden en raken de ondersnijtanden de stifttanden. Hierdoor slijten de snijtanden netjes op elkaar af. Groei en slijtage zijn in evenwicht ten opzichte van elkaar.
Het konijn maalt zijn voer door tijdens het kauwen zijn kiezen horizontaal te bewegen. Hierdoor slijten de kiezen netjes op elkaar af. De wortels van de snijtanden en de kiezen zijn diep in het kaakbot verankerd waardoor ze goed kunnen knagen. Ongeveer 2/3 van de gehele tand is wortel. De tanden en kiezen zitten vast door lamellen tussen de wortel en het slijmvlies van de tandkas.
Wanneer groei en slijtage van de tanden en kiezen niet in evenwicht zijn ontstaan problemen .. Helaas komt dit nogal eens voor.
Konijnen hebben een ongewone calciumstofwisseling. Wanneer een konijn voeding met te weinig calcium krijgt (voer met gemengde granen), ontstaat er een tekort aan calcium in het bloed. Dit zal er toe leiden dat het konijn calcium uit zijn kaakbot gaat halen. Dit veroorzaakt botontkalking .. Dit heet osteodystrofie of medisch niet helemaal correct "osteoporose" ..
Echter een te hoog calciumgehalte in de voeding zal juist leiden tot een stijging van het gehalte in het bloed. Hierdoor ontstaat, in tegenstelling tot bij andere diersoorten, een verhoging van het calcium in de urine waardoor blaaszand of blaasstenen kunnen optreden. Geef dus nooit knaagstenen aan het konijn want deze bevatten teveel calcium!
Het is dus belangrijk om het konijn een goed uitgebalanceerd dieet te geven. Dit bestaat uit veel hooi van goede kwaliteit, groenvoer en bikskorrels. Goed voer in een goede verhouding is ook heel belangrijk voor een goede darmwerking. Kijk voor het juiste voedingsadvies onder het kopje voeding.
Door calciumtekort ontstaan een aantal problemen zoals:
Afwijkende stand van de kiezen (=malocclusie) , doordat de kiezen losser in het kaakbot komen te staan. Hierdoor ontstaan door afwijkende slijtage haken op de kiezen welke de tong en de wang beschadigen.
Afwijkende stand van de snijtanden (=malocclusie) waardoor deze niet goed op elkaar afslijten. Ze gaan in een verkeerde richting groeien en worden daardoor te lang.
Email-defecten van de snijtanden waardoor horizontale richels ontstaan in de snijtanden.
Wortels zullen in de verkeerde richting gaan groeien. Ze gaan richting het bot groeien omdat de tegendruk van het bot wegvalt (zie plaatje). Hierdoor kunnen botontstekingen/ abcessen ontstaan.
Er kunnen ontstekingen in de traanbuizen ontstaan, ten gevolge van de naar boven doorgroeiende wortels. Je ziet ontstoken ogen met veel ooguitvloeiing.
Trauma; wanneer de tand door trauma verloren gaat kan de tand na verloop van tijd weer teruggroeien. Echter deze kan dan verkeerd groeien waardoor een afwijkende stand ontstaat. Soms groeit de tand helemaal niet meer terug. De tegenoverliggende snijtand slijt dan niet af en zal door blijven groeien.
Fracturen van de kaak waardoor de positie van de snijtanden veranderd is.
Afwijkend knaaggedrag.
Genetisch. Er komt een genetische afwijking voor bij het konijn waarbij de bovenkaak te kort is. Hierdoor lijkt het alsof de onderkaak te lang is. Op de leeftijd van 8-10 weken zien we meestal de eerste problemen ontstaan.
Bij een afwijkende stand van de snijtanden zullen meestal de bovensnijtanden naar binnen gaan groeien tot in de mondholte. Lippen, tong en gehemelte kunnen beschadigd raken en gaan ontsteken. De ondersnijtanden gaan meestal uit de bek groeien of kunnen de bovenlip raken. Doordat de bek niet goed kan sluiten zullen ook de kiezen niet goed afslijten op elkaar waardoor hier haken kunnen ontstaan. Deze kunnen de wang en de tong beschadigen (zie plaatje).
Het meest opvallende symptoom is het niet kunnen eten terwijl er wel interesse is in voer.
Spelen met eten en proppen maken van het eten. Je vindt uitgespuugde proppen hooi terug in het hok.
Speekselen, waardoor de huid rond de bek ontstoken kan raken.
Oog- en neusuitvloeiing (dacryoconjunctivitis) door ontsteking van de traanbuizen.
Verhoogde traanproductie.
Zwellingen aan de kop door abcessen.
Slechte conditie en slechte vacht.
Problemen met het maagdarmkanaal, omdat de darmen niet goed werken als het konijn niet eet. Zoals diarree of verstopping.
Vermageren.
Wanneer u vermoedt dat uw konijn problemen heeft met het gebit is het belangrijk om gelijk naar de dierenarts te gaan. Deze zal het gebit en de kop controleren. Omdat de mondholte van het konijn in verhouding erg nauw is en de tong groot kan er met een kijker soms niet tot helemaal achterin de bek worden gekeken als het konijn wakker is. Voor een volledig onderzoek van het gehele gebit kan sedatie noodzakelijk zijn. Dit om te voorkomen dat bijvoorbeeld haken op de kiezen achterin de bek gemist worden.
Dit is een methode om snijtanden die afwijkend staan in te korten. Hierbij wordt de tand met behulp van een boor met slijpschijf voorzichtig afgeslepen. Een nadeel van deze methode is dat de behandeling iedere 3 tot 6 weken herhaald dient te worden omdat de snijtanden door blijven groeien. Deze methode is geschikt wanneer er een afwijkende stand is ten gevolge van trauma. De overgebleven tand (die wel doorgroeit maar niet meer kan afslijten op de tegenoverliggende tand) kan dan tijdelijk ingekort worden met de dremel totdat de getraumatiseerde tand teruggegroeid is.
Snijtanden inkorten bij het konijn
Lees verder over het inkorten van de snijtanden bij het konijn door middel van slijpen.
Kroonreductie van de snijtanden door het knippen van de snijtanden
Helaas worden nog veel afwijkende snijtanden van konijnen geknipt. Om een aantal redenen wordt dit gezien als een niet-humane behandeling:
Risico van het splijten van de tanden in de lengterichting.
Het knippen is pijnlijk voor het konijn.
De afgeknipte tanden houden scherpe randen over die de tong en de lip kunnen beschadigen.
Knippen is een tijdelijke oplossing waarbij er niets gedaan wordt aan de onderliggende oorzaak.
De kracht die uitgeoefend wordt tijdens het knippen is zo groot dat het diepe tandweefsel waaruit de tand groeit beschadigd kan raken wat gevolgen heeft voor de tandgroei.
Wij adviseren dan ook om de snijtanden van een konijn niet te knippen maar om voor een andere blijvende oplossing te kiezen.
Extractie van de snijtanden:
Dit betekent dat alle snijtanden inclusief de 2 stifttanden getrokken worden. Deze methode heeft de voorkeur omdat dit een blijvende oplossing is. Het konijn kan goed leven zonder snijtanden. Het kan nog groenvoer eten alleen zal dit in kleinere hapklare brokken gegeven moeten worden omdat het uiteraard niet meer kan knagen.
Het is van belang om in de gaten te houden of het konijn de eerste dagen na de ingreep goed eet. Meestal is dit geen probleem maar soms is het nodig om het konijn een aantal dagen te dwangvoeren. Bij voorkeur met juvenile omdat hier veel vezels inzitten die goed zijn voor het maagdarmkanaal.
Snijtand extractie bij het konijn
Een beschrijving van de extractie van snijtanden bij het konijn. Op het plaatje is duidelijk de afwijkende stand van de snijtanden te zien
Wanneer er haken op de kiezen zijn ontstaan zullen deze verwijderd moeten worden omdat het zorgt voor veel ongemak voor het konijn. Haken op de kiezen van de bovenkaak steken in de wang waardoor pijnlijke en ontstoken wondjes kunnen ontstaan. Haken op de kiezen van de onderkaak geven juist wondjes in de tong. Met behulp van een klein boortje kunnen haken op de kiezen weggeslepen worden. Het is hierbij van belang dat het slijmvlies van de bek goed beschermd wordt. Een andere methode is om met behulp van een speciale tang de haken te knippen. Het is belangrijk om te weten dat de haken vaak terugkomen, soms al na enkele weken. Dit betekent dat bij sommige konijnen de behandeling regelmatig herhaald dient te worden.
Bij alle bovengenoemde behandelingen is het van belang om ook de achterliggende oorzaak te behandelen. Dit betekent in de meeste gevallen een aangepast dieet waarin calcium in optimale hoeveelheden in de voeding aanwezig is. Voor het dieetadvies: zie boven onder voeding.
Haken op kiezen bij het konijn
Een beschrijving van haken op kiezen bij het konijn en de gevolgen hiervan.
Bovenstaande tekst komt grotendeels uit hetgeen wij uit ervaring hebben opgedaan met het behandelen van gebitsproblemen bij konijnen en uit de afstudeerscriptie van onze dierenarts Diane van Driel, "Tandheelkundige problemen bij Rodentia en Lagomorpha", Universiteit voor gezelschapsdieren, faculteit der Gezelschapsdieren, augustus 2001.
Dit verhaal is geschreven in samenwerking met Maryo van den Berg van www.konijnen.nl. De foto's zijn van Wilma Moolenbeek.
Zodra of voordat een nestje geboren wordt moet de ram uit het hok gehaald worden. Een paar uur na de geboorte wil de voedster weer paren en de ram zal daar gebruik van maken. Afgezien van het feit dat er dan na 4 weken een nieuw nestje geboren wordt, kunnen de konijnen in hun liefdesspel over het nest gaan trappelen en daarbij de pasgeboren jongen beschadigen.
Pasgeboren
Het nestje moet gecontroleerd worden op dode jongen en/of andere lichamelijke afwijkingen. Bij deze controle moet het nestje intact blijven. Het moederkonijn kan voor deze handeling even afgeleid worden met wat lekkers. Eventuele dode jongen of achtergebleven geboorteresten moeten verwijderd worden. Als alles goed is mag het nestje niet meer verstoord worden, de moeder doet de rest.
Wanneer het te druk is in de omgeving van het nestje of wanneer het nestje te vaak verstoord wordt, kan de konijnenmoeder zenuwachtig worden. Dit kan een reden voor haar zijn om het nestje te verwaarlozen of om de jongen te doden. Het laatste kan ook gebeuren wanneer de ram niet uit het hok gehaald wordt. Rust rond de kraamkamer is dus een voorwaarde om de moeder haar werk goed te laten doen.
Zoogperiode
Een konijnenmoeder blijft niet de hele dag bij het nest. Ze bezoekt haar jongen alleen om ze te voeden. Gewoonlijk voedt ze haar jongen eenmaal, hooguit tweemaal per etmaal. Dit voeden gaat heel snel en duurt maar een paar minuten. Ze staat hierbij boven het nest, de jongen drinken op hun rug liggend. Omdat konijnenmelk zo vet en eiwitrijk is hebben de jongen genoeg aan die paar minuten voeding. Na het voeden maakt de moeder het nest weer netjes dicht.
Het snelle voeden gaat vaak ongemerkt aan de eigenaar voorbij en zo kan er twijfel ontstaan of de moeder wel goed voor haar jongen zorgt. Het beste is daarom om twee dagen later opnieuw een nestcontrole te doen. De jongen worden voorzichtig uit het nest gehaald en hun buikjes worden bekeken. Zijn die mooi rond dan krijgen ze genoeg voeding. Het nestje wordt nu verder helemaal met rust gelaten. Zijn de buikjes slap en rimpelig dan krijgen ze geen voeding. Er kan geprobeerd worden ze handmatig groot te brengen, maar in feite draagt dat in dit stadium niet bij aan het welzijn van de jonge konijntjes. Er is speciale melk voor jonge konijntjes te krijgen.
Speciale melk voor jonge konijntjes
De melk van konijnen is enorm eiwitrijk. Er kan niet ter vervanging of aanvulling van de moedermelk gewone melk of kittenmelk plus koffiemelk gebruikt worden. Veel beter is de speciale melk te bestellen die de moedermelk het dichtst benaderd qua samenstelling. Deze melk is te bestellen bij Stichting Konijnen Belangen .
Konijntje uit het nest gevallen!
Wanneer een konijntje buiten het nest gevonden wordt, moet het zo snel mogelijk tussen de handen opgewarmd worden en teruggelegd worden in het warme nest. In tegenstelling tot wat altijd gedacht wordt, gooit een konijnenmoeder haar jong niet uit het nest. Het kan wel gebeuren dat ze al bij het nest wegspringt terwijl een jong nog drinkt. Op deze manier sleept ze het jong ongewild uit het nest.
Het moederkonijn verbruikt heel veel energie met het zogen van haar jongen. Het is daarom nodig dat ze onbeperkt mag eten. Het beste kan ze wat eiwitrijker voedsel krijgen. In plaats van gewoon hooi zou ze bijv. alfalfa(luzerne) hooi kunnen krijgen. Dit hooi is erg eiwitrijk en bevat ook veel calcium, beide kan een zogend konijn goed gebruiken. Vers drinkwater moet vanzelfsprekend altijd binnen haar bereik zijn. Bewegingsvrijheid is ook belangrijk, zodat ze de pootjes kan strekken. Door al deze dingen komt/blijft ze in conditie. Ze zal haar nest willen verdedigen en kan daardoor wat brommerig zijn. Maar een konijn dat een goede band met de eigenaar heeft zal het niet erg vinden als deze aan het nestje komt.
De eerste 10 dagen slapen de jongen vrijwel de hele dag, dat hebben ze ook hard nodig om te groeien. Na een paar dagen begint de vacht al te groeien en na ca. 10 dagen gaan de oogjes open. Als de oogjes na 14 dagen nog niet (helemaal) open zijn kunnen ze met een watje met gekookt en afgekoeld tot lauwwarm water schoongemaakt worden. Als het niet lukt om de oogjes te openen dan moet de hulp van een dierenarts ingeroepen worden.
Wanneer de jongen 14 dagen oud zijn beginnen ze zich levendig te gedragen en zullen ze het nest uitkomen. Het hok dient bij de uitgang afgeschermd te zijn zodat de jongen niet per ongeluk naar buiten kunnen vallen. Nu kunnen de jongen af en toe korte perioden in de hand genomen worden om ze aan mensen te wennen, dit heet socialisatie . De diertjes zijn springerig pas dus op dat ze niet ineens uit de handen springen. Ze kunnen daarom ook beter niet in kinderhanden gegeven worden, tenzij de kinderen op de grond zitten en oud genoeg zijn om te beseffen hoe teer de konijntjes zijn.
Meeknabbelen met moeders
Als de konijntjes 3 weken oud zijn beginnen ze van het hooi en het groenvoer van het moederkonijn mee te knabbelen. Vanaf de leeftijd van 4 weken proberen ze van het hardvoer te eten. De moedermelk hebben ze echter nog steeds hard nodig. Ze worden nu heel actief en springerig. Als ze de ruimte krijgen om te rennen en te springen zullen ze uitgroeien tot sterke diertjes met stevige botten en spieren. Het is daarom aan te bevelen om hiervoor een ruimte buiten het hok te creëren waar ze dagelijks een paar uur kunnen verblijven. Langzamerhand eten ze steeds meer vast voedsel mee. Op de leeftijd van 6 weken eten ze ruimschoots groenvoer, hooi en biks, maar drinken ze nog steeds bij de moeder.
Wanneer mag het konijntje weg
Jonge konijntjes drinken tot 7 weken bij de moeder en vaak zelfs langer, dat hangt van het moederkonijn af. Met het oog op hun gezondheid en de ontwikkeling van sociaal konijnengedrag is het beter om ze niet eerder van de moeder te scheiden dan wanneer ze 8 weken oud zijn . Scheiding kan uitsluitend eerder als het moederkonijn aangeeft de jongen vervelend te vinden door ze weg te snauwen. Wanneer ze gescheiden moeten worden van de moeder is het het beste om de jongen in het ouderhok te laten en de moeder te verplaatsen. Als de jonge konijntjes niet tegelijk met de moeder-scheiding hoeven te verhuizen geeft dat minder stress.
Bron: Dierenkliniek Wilhelminapark
We zijn er voor, door en met elkaar ! http://blog.seniorennet.be/mailgroephuisdieren/
mailgroep huisdieren
Het gebit van het konijn bestaat uit 4 snijtanden, 20 kiezen en 2 stifttanden. Stiftanden zijn kleine snijtandjes die achter de snijtanden van de bovenkaak staan.
Bij een afwijkende stand van de snijtanden zullen meestal de bovensnijtanden naar binnen gaan groeien tot in de mondholte. Lippen, tong en gehemelte kunnen beschadigd raken en gaan ontsteken. De ondersnijtanden gaan meestal uit de bek groeien of kunnen de bovenlip raken. 
De melk van konijnen is enorm eiwitrijk. Er kan niet ter vervanging of aanvulling van de moedermelk gewone melk of kittenmelk plus koffiemelk gebruikt worden. Veel beter is de speciale melk te bestellen die de moedermelk het dichtst benaderd qua samenstelling. Deze melk is te bestellen bij 
