Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
12-02-2007
Training met de bench en de kong
Dit is een artikeltje van Martin Gaus
Een bench, oftewel kamerkennel of hondenbox, is een metalen kooi die speciaal voor honden is bedoeld. Hoewel een bench helaas niet echt goedkoop in aanschaf is, loont de aanschaf ervan vaak toch de moeite. Het gebruik van de bench kan erg nuttig zijn bij de zindelijkheidstraining en bij het voorkomen van probleemgedrag bijvoorbeeld wanneer de hond alleen is. Het gebruik van de bench maakt een mand overbodig.
Wat zijn nu de voordelen van het gebruik van een bench?
Uw hond zal zich prettiger voelen in de bench wanneer hij alleen thuis moet blijven. De bench is voor de hond een soort hol waarin hij veilig is, zoals honden in het wild ook een veilig hol hebben. De kans dat hij de de hele buurt bij elkaar jankt is daarom ook een stuk kleiner!
Uw hond krijgt de kans niet om "rottigheid" uit te halen terwijl u weg bent. Toch prettig natuurlijk wanneer u zeker weet dat uw hond zich niet tegoed zal doen aan uw bankstel of uw vloerbedekking!
Wanneer uw hond nog niet (helemaal) zindelijk is, vergroot het gebruik van de bench de kans dat het toch "droog" blijft terwijl u weg bent (ook 's nachts!). Een hond zal namelijk zijn eigen hol niet graag bevuilen. Alleen in uiterste nood (en zo lang blijft u natuurlijk niet weg) zal de hond in zijn eigen bench plassen of poepen. Niet alleen scheelt u dit een hoop dweilen; het is ook belangrijk dat het proces waarin het een gewoonte wordt om alleen buiten te plassen en te poepen niet te doorbreken. Ideaal bij de zindelijkheidstraining van een puppy.
Voordat u de hond in de bench opsluit wanneer hij alleen thuis moet blijven, moet u ervoor zorgen dat de hond de bench als een prettige, veilige, ligplaats gaat beschouwen. U zet de bench in de woonkamer, op een tochtvrije plek. Het liefst op een plek van waaruit de hond de kamer goed kan overzien (de meeste honden vinden dit prettig). In de bench legt u een deken of iets dergelijks, zodat de ondergrond aangenaam is om op te liggen.
Om de hond te wennen aan de bench geeft u hem een lekkere kluif die hij in de bench op mag eten of een gevulde KONG . Het deurtje van de bench blijft open, maar als de hond zijn kluif of KONG wil meenemen naar een andere plek brengt u hem rustig terug naar zijn nieuwe "plaats". Dit houdt u een aantal dagen vol; iedere kluif of ander lekkers die de hond krijgt laat u hem in de bench opeten. U kunt het beste pas doorgaan met de volgende stap wanneer de hond geen aanstalten meer maakt om zijn kluif mee te nemen naar een andere plek, maar rustig in de bench blijft liggen totdat hij is uitgekloven.
Is de hond eenmaal zover, dan gaat u door met de volgende stap. Iedere keer wanneer de hond wil gaan slapen, bijvoorbeeld na een wandeling of een spelletje, dan brengt u de hond rustig naar zijn bench. Als de hond in de bench gaat liggen (al dan niet op uw aanwijzing) beloont u de hond door hem een speeltje of iets lekkers in de bench te geven. Wanneer de hond een mand, een ligbed of iets dergelijks had, maak het de hond dan gemakkelijker door deze (in elk geval voorlopig) weg te halen. Past de mand of het ligbed in de bench, dan kunt u die daarin natuurlijk goed gebruiken! Wanneer de hond uit zijn bench komt met de bedoeling om op een andere plek te gaan slapen, brengt u hem, net zoals eerst met de kluif, weer rustig terug naar zijn plaats.
Is de hond zover, dat hij zonder problemen in de bench wil liggen slapen en deze zelfs regelmatig zelf opzoekt, dan sluit u als de hond gaat slapen voor een tijdje het deurtje. U geeft hem hierbij de eerste keer weer een kluif of een KONG. U gaat nog niet weg, dat is pas de laatste stap. Mocht uw hond nu toch onrustig worden en/of gaan janken of blaffen, dan is het heel belangrijk dat u juist nu goed reageert. Dat wil zeggen: zolang de hond onrustig is, negeert u hem volkomen! U mag hem vooral niet troosten of geruststellen, want dan voelt de hond zich beloond voor zijn onrustige gedrag en zal hij dit dus blijven herhalen. Ook kunt u beter niet op hem mopperen, want ook dan krijgt hij toch aandacht van u en dat is precies waar hij om vraagt. Zodra de hond stil is, ook al is het maar even, gaat u op dat moment naar hem toe. Wees niet uitbundig, maar open gewoon het deurtje alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Laat de hond direkt gewoon zijn eigen gang gaan; het is niet de bedoeling dat u door uw gedrag de indruk wekt alsof er iets heel bijzonders is gebeurd.
Pas wanneer de hond rustig in de bench blijft liggen met het deurtje dicht, terwijl u thuis bent, neemt u de laatste stap. Als u (eerst voor korte tijd) weggaat, sluit u de hond op in de bench. Geef hem de eerste keer weer een kluif of KONG.
Een extraatje om de hond zover te krijgen dat hij uit zichzelf met plezier in de bench gaat is nog het volgende. Leg regelmatig een paar hondenbrokjes of ander lekkers achterin de bench, op een moment dat de hond niet ziet dat u dit doet. De hond zal het al gauw de moeite vinden om telkens weer in zijn bench te gaan kijken of er misschien wel weer "zo maar" wat lekkers ligt.
Misschien denkt u, als u dit verhaal gelezen heeft, dat een goede bench-training erg veel tijd en moeite zal kosten. In de meeste gevallen kunt u de omschreven stappen echter al binnen één tot twee weken allemaal nemen. Wel is het belangrijk dat u de hond echt stap voor stap aan de bench laat wennen en dat u daar zoveel tijd voor neemt als bij uw hond nodig is. Het resultaat moet namelijk zijn, dat de hond probleemloos alleen kan blijven in de bench, omdat hij dit als zijn eigen veilige ligplaats ziet. U mag de hond daarom ook nooit voor straf in zijn bench sturen (want dan wordt het juist een vervelende plek)! Als u kinderen heeft zult u erop moeten letten dat zij de hond als deze in zijn bench ligt ook nooit storen of lastigvallen. De bench moet juist een plek zijn waar de hond zich rustig terug kan trekken.
Tenslotte: laat een hond NOOIT de halsband om in de bench: wanneer de hond door allerlei rare bewegingen met de halsband ergens achter blijft haken, kan hij stikken!
Als een kind in zijn eerste levensjaar met minstens 2 huisdieren in contact staat, ontwikkelt hij veel minder allergieën.
Katten zouden mysterieus en onberekenbaar zijn. De meeste katten hebben echter een vast patroon, waar ze niet snel van afwijken.
Onder katten hebben de poezen het altijd voor het zeggen. In een kolonie accepteren ze slechts een kater die voor het behoud van de kolonie (het nageslacht) moet zorgen.
Als je 2 of meer katten hebt, hoef je geen rekening te houden met hetzelfde ras. Vaak kunnen raskatten beter met de "gewone" huiskat opschieten dan met hun eigen ras.
Gecastreerde katers die in een gezin leven met kittens, zijn meestal betere en meer geduldige opvoeders dan de moeder.
Katten in het wild zoeken vlak voor de bevalling een goed beschermde plek op, het liefst zo ver mogelijk bij de mensen vandaan. Huiskatten zoeken de mens op als het zover is.
50% van de huiskatten en 67% van de raskatten wachten met bevallen tot hun baas naast ze zit. Veel poezen roepen zelfs om hulp of komen elke keer van het kraambed om de baas op te zoeken.
Als de kittens eenmaal geboren zijn, hebben de poezen niet meer zoveel hulp nodig. Ze hebben genoeg te doen met het verzorgen van de jongen. Slechts 1 op de 3 katten heeft dan nog behoefte aan gezelschap van de mens.
Ongeveer 10% van de katers is aanwezig en helpt bij de geboorte en opvoeding. In het wild levende katers gaan er direct na de dekking weer vandoor.
Volgens een onderzoek behoren blauwe katten, Siamezen en Karthuizers tot de nieuwsgierigste van alle rassen, die niet rusten voordat ze alles te weten zijn gekomen.
Tijdens de schemering is de kat van nature actief.
Katten kunnen handelingen observeren en met elkaar verbinden. Dit wordt altijd weer opnieuw onderstreept door verrassende prestaties van de kat. Zo bracht een kater zijn baas iedere keer een handdoek als hij van een natte wandeling thuis kwam. Een ander ging altijd op de schoenen van de baas zitten als hij naar buiten wilde. Het mooiste voorbeeld is een kat die met een blikopener tegen de kast met voorraad bonkte als ze honger had.
Adrenaline is voor katten heel nuttig, omdat het verhindert dat ze ziek worden van verveling of bij gebrek aan bezigheden. Alleen als er teveel geproduceerd wordt, komen er problemen. Je hoeft dus geen schuldgevoelens te hebben als de kat van schrik omhoog stuitert omdat de deur met een knal dichtvalt of omdat hij tijdens een luidruchtig feestje wegkruipt. Voor buitenkatten zijn dergelijke situaties normaal.
Geef je kat altijd weer moeilijke opdrachten om haar hersencellen actief te laten blijven. Wie voortdurend in luilekkerland leeft en nooit uitgedaagd wordt, diens instincten verwateren.
Als een kat niet naar buiten mag en nooit in aanraking komt met soortgenoten, kan ze zich erg eenzaam gaan voelen. In het ergste geval kan het een verandering in de persoonlijkheid veroorzaken.
Dit betekent natuurlijk niet dat je de kat altijd maar buiten moet laten, want dan heb je grote kans dat anderen last van je kat hebben. Bovendien zit een ongeluk in een klein hoekje.
Bepaalde prikkels stimuleren de kat tot activiteiten. Constant aanhoudende stress zorgt echter voor katten die altijd moe lijken en een apathische indruk maken. In veel gevallen heeft dit te maken met te veel dieren in een beperkte ruimte.
Katten reageren sterk op verandering van de luchtdruk en de luchtvochtigheid. Ze weten dus precies wanneer er regen op komst is.
Bij een vrije val kan de kat de snelheid tot hooguit 60 km/uur reduceren.
Dankzij een bepaalde reflex komen katten bij een val altijd op hun vier poten terecht. Hierdoor kunnen ze de val optimaal opvangen. Breuken komen dan ook weinig voor.
Voor een kat is de vensterbank even interessant als de tv voor de mens. Het is dus verstandig om hem een vast plekje te geven. De andere spullen op de vensterbank worden zo gespaard.
Katten houden van sportuitzendingen, natuurseries en misdaadfilms. Talkshows en informatieve uitzendingen worden als sloom beschouwd. Anders dan honden proberen ze niet de oorsprong van het geluid te achterhalen, door om de televisie heen te lopen. Katten nemen het geluid en het beeld voor wat het is en genieten gewoon. Veel katten proberen zelfs springende kikkers of ballen te pakken.
Tijdens koele en duistere dagen willen de meeste katten niet eens bij het raam zitten en naar buiten kijken: ze zijn op de warmste plek van de woning te vinden. Heel snel hebben ze door dat de strijkplank, nadat ze is gebruikt, tot verwarmingsdeken kan worden omgetoverd. Ook de televisie, radio en computer stralen zoveel warmte uit dat de meeste katten het harde oppervlak voor lief nemen. Gevaarlijke attracties zijn wasmachine en vaatwasser. Deze mogen nooit open blijven staan.
Als een kat op een te hete radiator gaat liggen, kan hij een schijnbare epilepsie-aanval krijgen. Hou dit dus in de gaten en raak niet in paniek als je kat dus merkwaardig reageert.
Een kat trekt zich graag terug op een beschutte plaats. Vaak is dat een doos of een speelgoedhuis. Hij voelt zich dan veilig en geborgen.
Veel katten vinden het fijn om iets over zich heen te hebben. Een niet te zware deken kan heel goed als zodanig dienen.
Katten houden eigenlijk niet van open vlaktes. Meestal lopen ze langs een heg of een muur.
Open haard, kaarsen en het fornuis hebben een grote aantrekkingskracht op katten. Zelfs als ze zich al een keer pijn hebben gedaan, trekt warmte of licht hen nog aan. Om de kat van deze drang te genezen moeten we haar een alternatief speeltje bieden: een glinsterende kleine metalen kogel die aan een elastiekje aan de tafel bengelt.
Wie katten heeft moet eigenlijk geen open haard aan hebben als er niemand is om op de kat te letten. De open haard beschermen we het beste met een hoog hek, kaarsen kunnen we beter ergens in zetten.
Voor een gewone kat is een omgevingstemperatuur van 22° Celsius optimaal. Ze verdragen echter ook een temperatuur die ligt tussen het vriespunt en 35°. Op het gezicht na is het lichaam van de kat betrekkelijk ongevoelig voor temperatuurverschillen.
De meeste katten houden niet van water. De Turkse Van daarentegen is wel gek op water. Deze Turkse kat ontstond rond het Vanmeer en voedde zich voornamelijk met vis uit dit meer. Hierdoor kunnen ze goed duiken en zwemmen.
Bij een telling in 1997 bleken er nog slechts honderd in het wild levende katten over te zijn.
Bij verwondingen kan de ene kat heel zielig doen en zichtbaar pijn hebben. Een andere kat reageert heel anders en kan zelfs genoeglijk gaan spinnen.
Als er nog meer huisdieren, zoals een hond of een andere kat, aanwezig zijn, is extra voorzichtigheid geboden bij de kennismaking, want een onverwachte ontmoeting kan tot blijvende vijandschap leiden. Het is het beste om het reeds aanwezige huisdier ergens op te sluiten terwijl de nieuwe kat alles kan bekijken en gewend raakt aan de geur van de ander. Na een uurtje pakt u de kat rustig op en laat het eerste dier los, zodat het de geur van de nieuwkomer kan onderzoeken. Blijf met de nieuwkomer een tijdje apart zitten. De eerste introductie kan omstreeks etenstijd plaatsvinden, wanneer elk dier een apart bakje hoort te krijgen op een vaste plaats. Als alles goed gaat, zullen ze eerst alle aandacht aan hun eten wijden, voor ze opkijken en hun nieuwe buur ontdekken. Wel is het goed om er bij te blijven, want een ruzie is niet onmogelijk, hoewel de getoonde agressie meestal bij wat blazen zal blijven. Leg een deken klaar om over de dieren heen te gooien als ze daadwerkelijk gaan vechten. De introductie van een kitten in het territorium van een gesteriliseerde poes verloopt doorgaans zeer rustig, maar als twee volwassen, ongecastreerde katers aan elkaar worden voorgesteld, is een bloedig treffen bijna onvermijdelijk. Deze combinatie is dus niet erg verstandig. Wees bijzonder voorzichtig bij het voorstellen van een kitten aan een volwassen hond die al een tijd bij je is. Een volwassen hond kan in één hap een katje doden. Mochten zich bij de introductie toch moeilijkheden voordoen, dan kan de nieuwkomer in het begin in een speelkooi van kippengaas of een bench worden gehouden, zodat de reeds aanwezige huisdieren de kat op hun gemak kunnen bekijken zonder dat het kwaad kan. Een dergelijke bench is bovendien handig als men het diertje een poosje veilig wil opbergen. (Kattenweetjes/Nl)
Ik heb jullie onlangs twee vaccinatieschema's voor jullie honden op gestuurd en vond daarnet nog een interessant artikel over "wormen" , neen geen aardwormen , maar die ongewenste indringers bij onze dieren en soms ook bij de mens. Veel leesplezier en fijne avond nog! Ciska
Ontwormen is een noodzaak - 10/02/2007
Een besmetting met wormen doet uw huisdier geen deugd. Bovendien kan de worm overgaan op de mens. Preventieve ontworming is daarom even belangrijk als de jaarlijkse enting of de ontvlooiing.
Bij honden en katten komen rondwormen en lintwormen voor. De rondworm heeft zijn naam te danken aan zijn ronde vorm. Alleen de vrouwelijke exemplaren kunnen eitjes leggen. Rondwormen worden verdeeld in drie families: spoelwormen, haakwormen en zweepnormen.
Spoelwormen komen het meest voor. Je herkent ze aan de ,,spaghetti-achtige'' vorm. Bij katten zijn ze 5 tot 10 cm lang, bij de hond 10 tot 20 cm. Een besmette hond kan andere honden besmetten omdat eitjes met hondenpoep mee naar buiten komen. In ieder eitje ontwikkelt zich een larve. Er liggen honderden miljoenen eitjes verspreid over stoepen, velden op hun kans te wachten. Ze zijn kleiner dan 1/10 mm en dus met het blote oog niet te zien. Ze zijn kleverig en blijven gemakkelijk aan de poten of vacht van een (andere) hond of mens zitten. Als een hond zo'n eitje oplikt, raakt hij besmet.
Vanuit de maag en de dunne darm komen de larven in het bloed terecht. Het bloed vervoert ze eerst naar de lever en daarna naar de longen. Vanuit de longen kunnen de larven, bijvoorbeeld door hoesten, weer in de bek komen, waarna ze weer worden ingeslikt en nog een keer in de maag komen. Bij deze tweede reis door de maag zijn ze al verder ontwikkeld en als ze weer in de dunne darm zijn, groeien ze uit tot volwassen wormen die eitjes gaan leggen.
Lintwormen leven in de darm van honden en katten. Ze kunnen enkele millimeters tot enkele meters lang worden. Ze bestaan uit een kop, een hals en een groot aantal schakels. Lintwormen herken je aan de ,,rijstkorrelachtige'' structuren die aan de anus van uw huisdier kunnen vastplakken. De lintwormschakels, gevuld met tientallen eitjes, worden opgenomen door een ander dier, een ,,tussengastheer'', waarin de eitjes zich ontwikkelen tot lintwormlarven. Voorbeelden van tussengastheren bij de kat zijn vlooien en muizen, bij de hond zijn dat vlooien en konijnen. Een pup of kitten besmet zichzelf door het oplikken van besmette vlooien.
Symptomen
Wormen verminderen de conditie van uw huisdier. Een milde tot matige infectie beperkt zich meestal tot één of meerdere van volgende klachten: diarree, braken, opgezet buikje, zwakte, bloedarmoede, vermagering, soms te veel eten, groeiachterstand, doffe vacht, met achterste op de grond wrijven (sleetje rijden). Wanneer diarree en braken lang aanhouden, bestaat er gevaar voor uitdroging en ondervoeding, en mogelijk sterfte.
Soms zal de dierenarts een microscopisch ontlastingsonderzoek doen om de wormeitjes te kunnen onderzoeken.
Risico voor mensen
Spoelwormen zijn ook besmettelijk voor de mens. Vooral kinderen lopen een groot risico op besmetting. Een eenvoudig contact met dierlijke uitwerpselen kan voldoende zijn. In tegenstelling tot dieren ontwikkelen de spoelwormen zich bij mensen niet tot volwassen wormen. De larven doorboren de darmwand en verspreiden zich via de bloedbaan in het menselijk lichaam, waar ze kleine ontstekingen veroorzaken. Een aantal organen, zoals de lever en de longen, maar ook de ogen of de hersenen, kan op deze manier aangetast worden. Dit uit zich in griepachtige verschijnselen zoals koorts, buikpijn en hoesten.De lintworm die wordt overgedragen door de vlo is besmettelijk voor de mens, maar niet echt gevaarlijk. Na toevallige opname van een vlo kan een kleine volwassen lintworm zich in de darm van de mens ontwikkelen en zo aanleiding geven tot lichte buikklachten.
Hygiëne is heel belangrijk om onszelf te beschermen tegen worminfecties. Met de gebruikelijke schoonmaakmiddelen en desinfectantia worden spoelwormeieren niet gedood. Daarom moeten we zorgen dat er zo min mogelijk contact is met besmettelijke eieren.
Antiwormmiddelen
Ze zijn er in zeer veel soorten van diverse fabrikanten, tegen sterk uiteenlopende prijzen. Ook de werkzaamheid wisselt. De meeste zijn wel werkzaam voor spoelwormen, maar de effectiviteit tegenover lintwormen valt wel eens tegen. Het is aan te raden alleen producten te gebruiken die door uw dierenarts zijn voorgeschreven. Middeltjes in dierenwinkels zijn onbetrouwbaar. Het is verstandig uw huisdier te ontwormen op 4 weken, 6 weken, 8-9 weken en 13-14 weken leeftijd, daarna elke 2 maanden tot het 1 jaar oud is, vervolgens 2x per jaar. Van alle dieren zijn drachtige dieren en hun jongen het meest kwetsbaar. Bij drachtige dieren komen namelijk de bij iedere hond en kat aanwezige ingekapselde larven weer tot ontwikkeling en deze worden op de pups en kittens overgedragen.
Zijn radiografieën, bloeduitslagen, e.d. eigendom van de dierenarts of van de eigenaar van het dier? (Cis-ka)
Goedemorgen iedereen!
Ik wil jullie vandaag gelijk een vraag, mét antwoord, voorleggen dat jullie je waarschijnlijk ook al wel eens gesteld hebben.
Zijn radiografieën, bloeduitslagen, e.d. eigendom van de dierenarts of van de eigenaar van het dier?
Antwoord van de Nederlandstalige Gewestelijke Raad van de orde der Dierenartsen:
Een DA mag röntgenopnamen (verder RX genoemd) in zijn archief bijhouden als dit door middel van een brief uitgehangen op een zichtbare plaats aan de eigenaar wordt kenbaar gemaakt.
Kopieën moeten meegegeven worden aan wie erom vraagt.
Indien de eigenaar de originele RX wenst mee te nemen dan kan dit nadat hij een formulier voor ontvangst heeft ondertekend. Dit document wordt in het dossier van de patiënt bewaard.
Wat het bekend maken van bloeduitslagen betreft, is de Raad van mening dat met het oog op het uitvoeren van een diergeneeskundige handeling de eigenaar van het dier het recht heeft op de bloeduitslagen, maar dat de DA steeds als eerste moet worden geïnformeerd. M.a.w. : het interpreteren van een bloeduitslag is een diergeneeskundige handeling, dus de DA ontvangt de bloeduitslag.
De DA dient zijn klant volledig te informeren, dus ook resultaten van labo-onderzoeken mee te delen. Dit meedelen kan op vraag van de klant gebeuren via het afleveren van Kopieën van verslagen en fotos. De klant kan zelfs een afdruk vragen van de patiëntenfiche die de DA al dan niet op computer bijhoudt. De DA heeft wel het recht om voor het afleveren van kopieën kosten aan te rekenen.
Je kan ook stellen dat een deel is van goed praktijkmanagement. Een medisch dossier is maar volledig als alle gegevens in dit dossier bewaard blijven voor een bepaalde periode. Die gegevens moeten dan natuurlijk wel ter inzage blijven voor bijvoorbeeld een tweede advies.
Oriëntatie in het dierenrijk < Naturalis (Tante Lotte)
Dieren leven en bewegen zich in een driedimensionale ruimte. Om te kunnen functioneren moeten ze weten waar ze zijn en hoe ze ergens kunnen komen. Voor vastzittende dieren lijkt dit minder belangrijk, maar ook die hebben vaak een vrij levend stadium (bijvoorbeeld zeeanemonen). Kortom, dieren moeten zich kunnen oriënteren.
Hoe onthoud ik een plek?
Dieren moeten allerlei plaatsen terug kunnen vinden, zoals hun nest of een goede voedselplaats. Ze leveren daarbij soms prestaties die haast bovennatuurlijk lijken. Probeer maar eens een nest terug te vinden in een overvolle kolonie jan-van-genten. Als oriëntatiepunten gebruiken dieren soms zeer onopvallende zaken. Vogels die op zandige of stenige vlaktes nestelen en eieren met camouflagekleuren hebben, zoals bontbekpleviertjes, gebruiken schelpjes en kleine steentjes als geheugensteuntje. De grote Nederlandse gedragsonderzoeker Niko Tinbergen deed proeven over het oriëntatievermogen van graafwespen. Deze insectengraven een gang in het zand, waarin prooidieren en eieren worden gelegd. Die gang wordt bij het verlaten dichtgemaakt ter camouflage. De wesp vliegt één keer een rondje over de directe omgeving, wat genoeg blijkt om later de nestgang weer terug te vinden. Worden opvallende kenmerken rond het nest (zoals gevallen dennenappels) verlegd, dan is de wesp in grote problemen.
Hoe vind ik de weg?
Als we ergens nooit eerder zijn geweest, gebruiken we hulpmiddelen zoals de positie van de zon en de stand van de sterren. Dieren doen hetzelfde. Daarbij kunnen zij dingen waarnemen die wij niet kunnen. Bijen bijvoorbeeld gebruiken de polarisatie van het zonlicht. Trekvogels gebruiken een inwendig kompas, dat zich op zonnestand, sterrenconstellatie en zelfs het aardmagnetisch veld richt. Hoe vogels dat aardmagnetisch veld waarnemen, is nog onbekend. Nu geeft een kompas wel de richting, maar nog niet een plek aan. Om te weten tot hoever ze moeten doorvliegen, zit er informatie over de lengte van de trekroute in de vogels opgeslagen. Ook zonder uitwendige prikkels kunnen dieren vaak koers houden. Duizendpoten bijvoorbeeld, die door een obstakel uit de juiste richting zijn gebracht, corrigeren de omweg zodra het obstakel is gepasseerd. Ze gaan, eenvoudig gezegd, net zover naar rechts als dat ze naar links moesten.
Wat is boven en wat beneden?
Wij noemen 'beneden' alles wat dichter bij de aarde is, en 'boven' alles wat verder van de aarde af is. Ook met de ogen dicht weten we dat verschil nog heel goed. Dat komt doordat we de richting van de zwaartekracht kunnen waarnemen. Voor veel dieren is het waarnemen van de zwaartekracht van groot belang. De meest voorkomende oplossing is de ontwikkeling van zogenaamde statolietorganen. In zo'n orgaan rust een zwaarder voorwerp (de statoliet) op zintuigharen die gevoelig zijn voor druk. De statoliet is soms een klein, door het lichaam gevormd korreltje, bij bepaalde kreeftachtigen een uit de omgeving opgenomen zandkorreltje. Bij bijvoorbeeld zoogdieren bestaat het uit een groep, door omringende cellen afgescheiden, kristallen van calciumcarbonaat. Bij de gewervelde dieren is het statolietorgaan ingebouwd in het oor. Insecten gebruiken kussentjes van zintuigharen die drukverschillen tussen de geledingen van het lichaam waarnemen. < naturalis >
met de hulp van een dierenarts heb ik jullie een vaccinatieschema gemaakt voor de basisvaccinaties en de jaarlijkse vaccinaties van jullie honden. Ik plak ze hieronder en zet ze ook in bijlage.
BASIS
VACCINATIESCHEMA
Ziekten
6 weken
8-9 weken
12 weken
1 jaar
Hondenziekte
x
x
x
Parvo
x
x
x
x
Ziekte van Weil
x
x
x
Besmettelijke leverziekte
x
x
Kennelhoest
x
Hondsdolheid
* vanaf 12 weken
* ten minste 21 dagen vóór vertrek naar buitenland
JAARLIJKS
VACCINATIESCHEMA
Ziekten
2e jaar
3e jaar
4e jaar
5e jaar
6e jaar
7e jaar
8e jaar
Hondenziekte
x
x
Parvo
x
x
Ziekte van Weil
x
x
x
x
x
x
x
Besmettel.leverziekte
x
x
Kennelhoest
x
x
x
x
x
x
x
Hondsdolheid
Elke 3 jaar voor landen binnen de Europese Unie
Hopelijk kunnen jullie er iets mee doen! groetjes,
Tijdens de anders zo stille en doodse wintermaanden zorgen de vele soorten vogels toch voor heel wat leven in de Kijken en luisteren naar vogels vanachter het warme keukenraam met een kopje thee in de hand kan zeer rustgevend zijn.
De volgende soorten vogels kan men tijdens de winter in de tuin aantreffen:
koolmees (Parus Major) Gele buik met zwarte lengtestreep, witte kaken met zwarte pluimen boven de ogen.
pimpelmees (Parus Caeruleus) De zwarte oogstreep en het blauw op de kop en vleugels vallen goed op.
staartmees (Aegithalos caudatus) Valt erg op door de zeer lange staart (8 tot 10 cm). Ze vertoeven meestal in groepjes.
kuifmees (Parus cristatus) De kuifmees is door het zwartwitte koppatroon met opvallende kuif zeer eenvoudig van andere mezensoorten te onderscheiden.
boomklever (Sitta europaea) De boomklever klimt schoksgewijs in bomen en klimt in alle richtingen.
winterkoning (Troglodytes Troglodytes) Zeer klein, zenuwachtig vogeltje. Kan zijn staartje opvallende rechtop zetten zoals op de foto.
goudhaantje (Regulus Regulus) een frequent bezoeker van tuinen waar veel naaldbomen staan, het kleinste vogeltje van Europa.
roodborstje (Erithacus Rubecula) Een vrij nieuwsgierig vogeltje die U bij Uw tuinwerk volgt.
huismus (Passer domesticus) Meest voorkomende mus.
ringmus (Passer montanus) Deze kun je onderscheiden van de huismus door de zwarte vlek op de wangen en de doorlopende grijze ring rond de nek.
heggenmus (Prunella modularis) Iets groter dan een huismus. Heeft een nogal verdoken levenswijze.
houtduif (Columba palumbus) De grootste inheemse duif. Ze hebben een opvallende witte halsring.
Turkse tortel (Streptopelia decaocto) Een klein duifje met fijn zwart bekje en zwarte halsring.
grote bonte specht (Dendrocopos major) Opvallende rode onderstaartdekveren.
vink (Fringilla Coelebs) Lijkt veel op een gewone mus maar heeft opvallende veel wit aan de vleugels.
groenling (Carduelis chloris) Groenachtige gele vogels die meestal in groep rondvliegen.
sijs (Carduelis spinus) De wijfjes van de Sijs zijn grijzig bruin, bijna zonder geel, behalve aan de staartbasis en gestreepte witachtige onderdelen. De mannetjes zijn geelgroen met een zwart petje en kin en veel geel in vleugel en staart.
merel (Turdus merula) De mannetjes zijn zwart en hebben hebben een oranje snavel. De vrouwtjes zijn bruin met bruine snavel.
zanglijster (Turdus philomelos) Net iets groter dan een merel met een bruine rug en witte borst met bruine vlekken.
spreeuw (Sturnus vulgaris) ± even groot als de merel. Zwart van kleur met opvallend gespikkelde rug en borst. Ze leven in groep.
ekster (Pica pica) Grote vogel met lange staart. Zwarte kop en vel wit aan de onderborst en vleugels.
kraai (Corvus corone) Nog groter dan de ekster. volledig zwart.
kauw (Corvus monedula) Kleiner dan de kraai met opvallende grijze hals.
Vlaamse gaai (Garrulus Glandarius) Even groot als de kauw met mooi opvallend blauw op de vleugels.
Het Hoekschewaards Landschap (HWL) gaat onderzoeken hoeveel muizen onze katten vangen.
Veel katten maken er een sport van muizen te vangen. Omdat de katten vaak goed doorvoed zijn, eten ze de muizen niet op, maar nemen ze mee naar huis.
De meeste mensen gooien de trofeeën van hun huisdieren weg, maar voor het Hoekschewaards Landschap zijn de muizenkadavers van grote waarde. Ze kunnen helpen bij het verkrijgen van een beeld van de in Nederland voorkomende muizen.
De vereniging voor natuurbehoud, milieu en historisch dorpsschoon in de Hoeksche Waard vraagt streekgenoten de muizenlijkjes naar natuurbezoekerscentrum Klein Profijt aan het Zalmpad in Oud-Beijerland te brengen. Wie dat onfris vindt, kan een foto maken en die e-mailen naar kantoor@hwl.nl . Belangrijk is dat het lijf, kop en staart op de foto staan.
Deze manier van inventariseren is in voorgaande jaren al toegepast in Limburg, zegt Merijn van den Hoogenhoff van het HWL. In Limburg kwam met name informatie over soorten die niet gemakkelijk met de gebruikelijke vallen en kooien waren te vangen. Het is de bedoeling dat de resultaten van het kattenkwaad als aanvulling dienen op de zogeheten zichtwaarnemingen.
Agressie-problemen tussen honden in een gezin worden vaak veroorzaakt door rangorde-problemen tussen de honden. Duidelijkheid over de onderlinge rangorde is voor honden van groot belang. Maar ook wanneer deze rangorde eenmaal bepaald is, wil dat niet zeggen dat dat blijvend is. Afhankelijk van het karakter van de honden en de situatie kan op gezette tijden de rangorde opnieuw worden bevestigd of opnieuw worden bepaald.
Op de rangorde tussen meerdere honden binnen een gezin, zijn veel factoren van invloed.
1. Het karakter van de honden De mate waarin een hond de natuurlijke neiging heeft om binnen de roedel hoog in rang te komen is afhankelijk van het karakter van de hond. Een dominante/zelfverzekerde hond heeft sterk de neiging om zo hoog mogelijk in rang te zijn. Een deemoedige hond neemt al snel genoegen met zijn ranglagere positie.
2. De leeftijd van de honden Wanneer een pup van 8 weken binnen een gezin komt waar reeds een oudere hond aanwezig is, zal over het algemeen deze pup in eerste instantie alles worden toegestaan. Wanneer de pup echter circa 12 weken oud is, zal de pup echter geleidelijk worden duidelijk gemaakt wat zijn rangorde-positie binnen de roedel is. In eerste instantie via rangorde-spelletjes (spelletjes met een serieuze ondertoon!), maar later ook door de pup terecht te wijzen wanneer hij (te) dominant gedrag vertoont. >BR> Vrijwel altijd bekleedt de pup in eerste instantie de laagste positie binnen de roedel en zal de pup dat ook accepteren. Afhankelijk van het karakter van de pup (zie ook punt 1) zal de pup echter zijn rangorde-positie opnieuw willen bepalen wanneer hij in de pubertijd komt. De leeftijd waarop een pup gaat puberen is afhankelijk van het ras maar verschilt soms ook tussen honden van hetzelfde ras. Over het algemeen begint een hond te puberen vanaf 6 - 18 maanden. Vanaf deze leeftijd begint de hond, afhankelijk van zijn karakter, pogingen te ondernemen om hoger in rang te komen.
3. Castratie of sterilisatie Door castratie of sterilisatie verandert de geur en (soms) het karakter van een hond. Dit heeft tot gevolg dat een hond na castratie of sterilisatie opnieuw zijn plaats binnen de rangorde zal moeten bepalen. Het kan dus heel goed zo zijn dat twee honden al geruime tijd in volstrekte harmonie (de onderlinge rangorde is duidelijk) met elkaar leven maar na castratie of sterilisatie met elkaar gaan vechten. Wanneer de rangorde echter opnieuw bepaald is, zal de harmonie weer terugkeren.
4. Uw houding t.o.v. de honden. Honden bepalen onderling hoe de rangorde tussen hen is. Hoe meer u zich bemoeit met de rangorde-bepaling tussen uw honden, hoe meer onrust u zult krijgen. Straf bijvoorbeeld de ranghogere hond dus nooit, als hij/zij de ander eens hardhandig op zijn plaats wijst. Negeer het hele gebeuren en mopper alleen op de ranglaagste en stuur deze weg. Geef de ranghoogste eventueel een aai wanneer de rust is weergekeerd. Houd ook rekening met de rangorde bij zaken als eten geven, begroeten bij thuiskomst enzovoort. Trek de ranghoogste hond bij alles voor, hoe "onmenselijk" dat soms misschien lijkt. Uiteindelijk is het ook in het belang van de ranglaagste wanneer u zo handelt, omdat het effect duidelijkheid en dus rust in de roedel met zich meebrengt.
5. Inprenting en socialisatie van de honden Honden leren 'sociale vaardigheden' door onderlinge contacten met andere honden. Als pup leert een hond hoe hij, wanneer hij het nest heeft verlaten, rangorde gevechten moet houden. Ook leert de pup hoe en wanneer hij het gevecht kan stoppen wanneer hij het rangordegevecht verliest. Een hond die weinig sociale contacten heeft met andere honden (anders dan een andere hond binnen de roedel) kan daardoor weinig sociale ervaring opdoen. Soms zien we dat dat soort honden bij een rangorde gevecht niet opgeeft, maar (tegen beter weten in) gewoon door vecht met alle vervelende gevolgen van dien.
6. Uw appèl over de honden Wanneer het voor de hond absoluut duidelijk is dat de baas de hoogste is in rang, kan de baas ook aan de honden duidelijk maken dat hij/zij niet tolereert dat er gevochten wordt binnen de roedel. In die situatie kunt u als baas uw honden dus verbieden om te vechten. Dit biedt echter geen oplossing wanneer de honden niet in uw aanwezigheid zijn. Een roedelleider kan zijn 'onderdanen' niet verbieden te vechten wanneer hij niet aanwezig is.
Door voldoende appèl te hebben over de honden kunt u de honden wanneer u aan ziet komen dat ze willen vechten, bijvoorbeeld het commando geven om direct te gaan liggen (en te blijven liggen). Pas wanneer de spanning tussen de honden is verdwenen, mogen ze weer van hun plaats (natuurlijk eerst de ranghoogste).
Tenslotte: Natuurlijk komen er tussen twee honden in een gezin wel eens wat conflicten voor. Op zich is dat geen probleem. De honden lossen het meestal zelf wel op een binnen de korste keren is er weer rust aanwezig. De honden hebben dan de onderlinge rangorde naar elkaar weer bevestigt. Maar wanneer twee honden in een gezin regelmatig (heftige) conflicten met elkaar hebben, is helaas in veel gevallen de einge oplossing van het probleem de honden of voortdurend van elkaar gescheiden te houden, of een van de honden te herplaatsen. Hardnekkige conflicten tussen honden zullen veel eerder steeds meer escaleren, dan dat zo'n probleem zich vanzelf oplost!
Voor de oorsprong van de kat moeten we terug naar ZuidOost Azië, vermoedelijk liggen hier de wortels van ons zo beminde huiskat. En niet alleen van onze huiskat, alle katten zijn volgens hetzelfde anatomische model geschapen en men neemt dan ook aan dat deze 'oerkat' kat zich evolueerde tot ondermeer onze huiskat maar ook de leeuw, tijger jaguar etc. Dat onze kat een gezamelijke voorvader heeft valt op te maken uit het anatomische model dat bij alle katten exact gelijk is. Uitzondering hierop is de Pampaskat met 18 chromosomenparen, de rest heeft er allemaal 19.
Onderzoekers delen de kat op in 2 groepen, tot de een behoren de Jachtluipaarden, leeuwen, luipaarden. deze groep kenmerkt zich doordat ze haar klauwen niet kan intrekken. De 2e groep waarin onze huiskat valt word weer opgedeeld in kleine en grotere rassen.
Behalve het niet in kunnen trekken van de klauwen verschilt de eerste groep ook nog op een ander punt van de groep tot waar onze huiskat toebehoort en dat is brullen.. Dit brullen word de eerste groep mogelijk gemaakt door het verbeende tongbeen Dit stukje extra kraakbeen heeft echter ook weer tot gevolg datze alleen bij het uitademen kunnen spinnen. de veel grotere poema die zowel bij het inademen als het uitademen kan spinnen behoort dan ook tot de zelfde groep als onze huiskat.
afstamming van de huiskat: Onze huiskat komt dus voort uit groep 2 en onderzoekers stellen dat slechts een uit deze groep de voorvader van onze huiskat is nl de Afrikaanse izabelkat (felis silvestris lybica). Alhoewel in een later stadium inmenging van de wilde boskat (felis silvestris silvestris) en de steppekat (feils silvestris ornata) niet uitgeloten word.
Waarneer onze huiskat precies beloot dat de mens een goed partner was is niet helmaal duidelijk vermoed word dat dit omstreeks 2000 v. Chr. is geweest. de tijd dat de mens grote voedsel voorraden ging aanlegen om de winter te overbruggen. Grote voorraad schuren met graan trokken ongedierte zoals muisen en ratten aan en vormden voor de kat een prima plek om te vertoeven, dankbaar dat de kat hun van de indringers 'verloste' begon de mens de aanwezigheid van de kat te koesteren. De Egyptische Mau vindt zijn oorsprong in het oude Egypte. 4000 jaar terug werd hij daar vereerd als een god. Mau is in het Egyptisch kat of zon. In het begin was hij bijna de beschermer van de mensen omdat hij muizen (graandieven) en slangen doodde. Wanneer iemand een kat doodde of slecht behandelde, dan kreeg hij de doodstraf. De Mau was een lid van de familie, kreeg goed eten en had een hoog aanzien.
Dat de kat ook minder rooskleurige tijden heeft gekend bewijst de vondst van Archeologen, zij vonden enorme grafvelden, zoals die van Beni Hassan, waar meer dan 300.000 geofferde katten lagen begraven. Ook later in de Middeleeuwen werd om onder het mom van duivelse verafgoding veel katten levend verbrand.
Zeelieden Ook vandaag de dag hebben heel wat schepen een 'scheepskat' Ook zeelieden moeten hun voedselvoorraden beschermen tegen ongedierte. zo rond 1000 voor Chr. gingen waarschijnlijk de eersten huiskatten naar het Midden-Oosten, wat nu Italië is en vanaf daar verspreidde ze zich langzamerhand over heel Azië en Europa. Doordat ze nog steeds aan boord van schepen werden genomen, bereikten ze ook de Nieuwe Wereld toen rond 1600 ontdekkingsreizen en handel steeds belangrijker werden.
Azië Om heilige geschriften tegen muizen te beschermen werden zij vaak in tempels gehouden. Ook hielden ze ratten en muizen ver van de kostbare zijdecocons vandaan. De zijdehandel was van een enorm economisch belang voor China en Japan. Australië: Katten gingen zich in de hele wereld thuisvoelen, behalve in Australië: het was pas de huiskat die als eerste van de katachtigen het vijfde continent betrad.
Raskatten het bewust fokken van rassen is pas vrij recentelijk ontstaan. Het was dhr Harrison Weir die op het lumineuze idee kwam een kattententoonstelling te organiseren op 13 juli 1871. Tevens stelde hij de eerste "Points of Excellence" op, de voorloper van de huidige rasstandaarden. Vele mensen raakten toen besmet met de "kattenkoorts" en na deze eerste tentoonstelling voor katten zijn er nog velen gevolgd. Ook het bewust fokken van verschillende rassen nam een aanvang; men stelde standaarden op en ging aan de slag. Zo werd de kat gepromoveerd van muizenvanger tot elegante salonheld(in). Omdat katten, anders dan honden, niet geschikt zijn voor de jacht, vechtsporten, bewaken enz., concentreerde men zich bij het fokken op het uiterlijk van het dier. De kattententoonstellingen waren (en zijn) daarom uitsluitend schoonheidswedstrijden omdat de katten nagenoeg uitsluitend op hun uiterlijk worden beoordeeld. Het karakter en de gezondheid van het dier zijn hierbij van ondergeschikt belang. Na de 2e W.O. kwam het fokken en houden van raskatten pas echt van de grond. Was het voorheen een hobby uitsluitend weggelegd voor de 'happy few', door de toenemende welvaart konden meer en meer mensen zich deze hobby permitteren. Ook het feit dat er inmiddels een vaccin was tegen de zo gevreesde kattenziekte gaf aan het fokken een flinke impuls.
Door selectie op bepaalde kenmerken ontstonden er vele nieuwe rassen naast de (van oorsprong) "natuurlijke" rassen zoals o.a. de Siamees, de Blauwe Rus en de Turkse Angora. Ook de natuurlijke rassen werden "vervolmaakt" d.m.v. selectie. Slechts weinig rassen hebben hun oorspronkelijke uiterlijk behouden; de (Blauwe) Rus is hiervan een voorbeeld.
Gevaarlijke honden moeten een muilkorf dragen" (Cis-ka)
Gevaarlijke honden moeten een muilkorf dragen"
Maar liefst 74% van de surfers van Gazet van Antwerpen vindt dat de wetgeving in België over gevaarlijke honden hetzelfde moet worden zoals die van Duitsland.
Ongeveer 1400 mensen vinden dat gevaarlijke honden zoals de pitbull terriër een muilkorf moeten dragen, gecastreerd en gesteriliseerd moeten worden. In Duitsland is dit al opgenomen in de wetgeving.
Toch waren er nog andere voorstellen om gevaarlijke honden aan te pakken. Velen stelden voor om een cursus te geven voor de baasjes. Die weten immers dikwijls niet hoe ze moeten omgaan met hun hond.
LONDEN - Mensen die aan hun gezondheid willen werken, doen er goed aan een hond aan te schaffen. Hondenbezitters hebben vaak een lager cholesterolgehalte en een lagere bloedruk dan mensen die geen viervoeter in huis hebben. Dat blijkt uit onderzoek van Deborah Wells, medewerker van het centrum voor hondengedrag van de universiteit Queen's in Belfast. De Britse kranten The Daily Telegraph en The Independent berichtten maandag over de onderzoeksresultaten van Wells.
Volgens Wells kunnen honden hun bazen en bazinnen behoeden voor stress en stimuleren de dieren hun eigenaars meer fysieke inspanningen te leveren. Wells concludeerde dat mensen na aanschaf van een hond minder vaak verkouden werden of minder vaak hoofdpijn kregen.
De meest ideale kattenbak is groot. De kat moet zich gemakkelijk kunnen omdraaien, een goede plek kunnen zoeken en in het kattengrit kunnen krabben. Hij moet overdekt zijn en heeft een geurfilter en een klapdeurtje. Dit om geurtjes te voorkomen. Ook voorkomt een dichte bak het uitkrabben van kattengrit. Hij moet een hoge rand hebben, om uitlopen van kattengrit tegen te gaan. Ook is een hoge rand prettig omdat sommige katten, zowel katers als poezen, de gewoonte hebben om tegen de rand aan te plassen in plaats van in een kuiltje in het grit En eigenlijk is daar alles mee gezegd. Bezwaren zijn eigenlijk niet te maken tegen deze soort kattenbakken. Op de foto ziet u een voorbeeld van een goede kattenbak. Weliswaar geen deurtje maar wel ruimte voor een koolstoffilter bovenop. Deze filters zijn uiterst effectief in het absorberen van geurtjes. De grit rondom de bak is uitloop. In deze bak zit een lichte soort klontvormende kattenbakvulling. Die blijft vanwege zijn gewicht aan de pootjes hangen en valt dus buiten de bak op de grond.
Andere systemen.
Nu zijn er natuurlijk nog veel meer systemen. Zoals zelfreinigende kattenbakken, kruip-door-sluip-door-systemen in plaats van deurtjes, kortom, te veel om op te noemen. De meeste van dergelijke systemen zijn vrij prijzig en hebben allemaal hun eigen voordelen en nadelen.
Handleiding voor het in gebruik nemen van een nieuwe kattenbak.
Laat in het begin de kap eraf. Maak een nieuwe bak eerst schoon met bleekwater. Dat neemt de nieuwe geurtjes weg en de geur stimuleert katten om daar te gaan plassen. Wel goed uitspoelen, want teveel chloor is giftig voor de kat en kan zijn longen beschadigen! Voor de zekerheid kunt u een beetje kattengrit erin doen, dat de kat al eens heeft gebruikt. Hij zal dan zeker van de bak gebruik gaan maken. Ook kunt u zijn oude bak er nog even bij laten staan. U gebruikt voor 1 kat toch ook 2 bakken? Nadat de kat gewend is aan zijn nieuwe bak, kunt u de kap erop doen. De laatste stap is het deurtje. Als u dan eenvoudig aan uw kat laat zien, dat het deurtje open en dicht kan, dan zal hij misschien in het begin nog even moeite hebben, maar uiteindelijk zal hij toch door het deurtje gaan. Wilt uw kat toch niet van zijn bak gebruik maken, doet u dan een stapje terug en haalt u het deurtje er weer uit en probeert u het een paar dagen later nog eens. Wil het dan nog niet lukken, dan laat u het deurtje er gewoon uit.
Het schoonmaken van de kattenbak.
Wanneer alles goed is gegaan komt het moment, dat u de kattenbak moet schoonmaken. Hoe vaak u dat moet doen hangt af van de soort kattenbakvulling die u gebruikt: klontvormige minder vaak dan "gewone" kattengrit. U kunt daar allesreinigers voor gebruiken maar ook gewoon soda. Bleekmiddel is voor kattenbakken bij uitstek geschikt, omdat katten de neiging hebben te gaan plassen op de plaats waar bleekwater is gebruikt. Vermijdt u echter het gebruik van schoonmaakmiddelen met citroengeur. Een kat heeft daar een hekel aan en u loopt dan de kans, dat hij een andere plaats zal kiezen.
Schoonmaken als u zwanger bent.
Maakt u, als u in verwachting bent echter niet de bak schoon. U kunt dat beter aan uw partner overlaten. In de ontlasting van uw kat zit een diertje, een parasiet, die toxoplasmose kan veroorzaken. Dat is normaal gesproken een volstrekt ongevaarlijke ziekte, die je maar één keer kunt krijgen, daarna heeft het lichaam antistoffen aangemaakt. Maar voor het ongeboren kind kan die ziekte ernstige gevolgen hebben, zoals een waterhoofd of blindheid, als de moeder geen antistoffen heeft. Wanneer uw partner de bak schoonmaakt en direct daarna zijn of haar handen wast, loopt uw ongeboren kind echter volstrekt geen gevaar. Toxoplasmose krijgt u via de mond, dus mocht u kattenontlasting hebben aangeraakt, wast u dan de handen. U kunt zich daarna veilig voelen. Ook van het aaien van een kat wordt u niet ziek. Maakt u zich zorgen over uw gezondheid, zoekt u dan eens wat artikelen op internet op. Of nog beter: laat u zich voorlichten door de huisarts. U zult merken, dat u gerustgesteld het spreekuur verlaat!
Kattenbakvulling oftewel kattengrit.
Waar je op moet letten als je kattenbakvulling koopt.
Er zijn veel soorten kattenbakvulling. Allemaal met hun eigen eigenschappen. We zullen proberen om ze allemaal te bespreken. Maar we zullen er zeker enkele vergeten. Graag horen wij aanvullingen van u. In ieder geval is het met alle kattenbakvulling zo, dat het van materiaal gemaakt is, dat bacteriegroei tegengaat en geur en vloeistof goed absorbeert. Daarnaast is het ook belangrijk, dat de kattengrit stofvrij is wat per merk nogal eens kan verschillen. Uw kat heeft er namelijk een hekel aan om in wolken stof te gaan zitten krabben. Bovendien is dat slecht voor zijn longen. Als je dan de soorten wil gaan vergelijken dan zal bij het ene merk de bacteriegroei beter worden tegengegaan, terwijl bij het andere de geur beter wordt geabsorbeerd. Het ene merk heeft geparfumeerde korrels terwijl het andere merk claimt, dat hun product langer meegaat. Vergelijken wordt daadoor eigenlijk een moeilijke zaak. Mocht u van merk willen veranderen, dan is het goed om de eerste dagen een beetje van de oude kattenbakvulling te mengen met de nieuwe.
Lichte en zware korrels.
Wanneer de kat de kattenbak verlaat, zullen er altijd wat korrels aan zijn poten blijven hangen. Hoe zwaarder de korrel, hoe minder rommel want de korrels vallen dan eerder van zijn pootjes af. Helaas zijn de zakken, die u dan moet verslepen ook zwaarder. En als u de kattenbak moet gaan verschonen en u moet met 1 hand een zware bak vasthouden, met de andere hand een deur open doen, terwijl u tegelijkertijd met uw voet 3 katten moet tegenhouden die proberen te ontsnappen, dan kiest u daarna misschien wel voor lichte vulling. U merkt, wij hebben praktijkervaring.
Kleine en grote korrels.
In het algemeen is een grote korrel zwaarder dan een kleine korrel van hetzelfde materiaal. Dus grote korrels zullen niet zo snel aan de pootjes blijven hangen. Het nadeel van deze korrels is wel, dat deze wat minder makkelijk aan een keutel blijven hangen, waardoor de kans op poepgeurtjes groter is.
Verschillende soorten materiaal.
Er zijn biologisch afbreekbare materialen, natuurlijke materialen en kunststof. Biologische afbreekbare materialen zijn stro, hout en papier. Deze materialen zijn bewerkt om geschikt te maken voor de kattenbak. Het kattengrit zou dan in de "groene container" kunnen worden gedeponeerd. Hier zijn 2 waarschuwingen op zijn plaats. Niet alle gemeenten staan toe om mest van huisdieren in de groene container te doen. En dat heeft te maken met parasieten en bacteriën en andere microörganismen die in de mest kunnen zitten die schadelijk zijn voor de mens. Gooit u dus geen mest van uw huisdieren op uw eigen composthoop. Als u dan later die compost zou gebruiken in uw groentetuin, dan krijgt u gevaarlijke bloemkolen. Natuurlijke materialen zijn bijvoorbeeld bentonietkorrels. Een kleisoort met een buitengewoon absorptievermogen die onder andere in Frankrijk wordt gewonnen. Kunststof korrels zijn gemaakt van materialen met een groot absorptievermogen, zowel voor geur als voor vocht.
Gewone en klontvormende kattengrit.
Klontvormende kattenbakvulling vormt klompjes van natte korrels. Dus als een kat geplast heeft, dan blijft er een bal van aan elkaar klevende korrels over. Deze ballen zijn heel eenvoudig te verwijderen met een speciaal daarvoor bestemd schepje. De procedure is als volgt: 1 maal per dag verwijdert u de urineballen en de drollen. U doet dat door de bak heen en weer te bewegen. Daardoor worden de ballen zichtbaar en kunt u ze met een schepje verwijderen. Dit heeft de volgende voordelen:
De bak stinkt minder, want de urine wordt elke dag verwijderd;
Bacteriegroei verloopt minder snel;
De grote schoonmaak van de bak met al het gesjouw hoeft slechts, als de bak bijna leeg is of als er zoveel gruis is ontstaan, dat de klontvormende werking is afgenomen;
De dagelijkse hoeveelheid is klein en daardoor is het gewicht per schoonmaakbeurt laag;
Het kattengrit is uiterst zuinig in gebruik.
De nadelen van klontvormende kattenbakvulling:
De hoge prijs van het grit;
U moet elke dag de bak schoonmaken in plaats van eens in de zoveel dagen;
Sommigen vinden het onprettig om naar "drollen te zoeken". (Dat went overigens!)
Daar tegenover staat de gewone kattengrit. U doet daarvan een laag in de kattenbak en als hij vol is, gooit u de gehele inhoud weg. U vervangt de kattengrit wanneer u ziet, dat de absorberende werking afneemt. Ook bij deze soort vulling kunt u overigens de drollen er dagelijks uitscheppen. Dat scheelt stank en bacterie- of parasietenopbouw.
Voordelen:
Het grit is goedkoop;
U hoeft minder vaak schoon te maken. Handig als u een keer een paar dagen de zorg van uw kat aan iemand anders overlaat.
De nadelen:
Doordat de ontlasting langer in de bak blijft, ontstaat er grotere bacterieopbouw;
De hoeveelheden die moeten weggegooid worden zijn groter;
De bak moet meerdere maken per week grondig worden schoongemaakt.
Toevoegingen en extra's
Er zijn een aantal middelen op de markt die u helpen met het voorkomen van geurtjes en het bestrijden van bacteriën. In de eerste plaats zijn er producten in de handel die aan de kattenbak bacteriën toevoegen, om uitwerpselen af te breken en daardoor geurtjes te voorkomen. Verder zijn er parfums speciaal voor de kattenbak, die er voor zorgen, dat urinegeur wordt bestreden en bacteriën worden doodgemaakt. Vaak zijn deze deodorants op basis van chloor en zijn dan niet te gebruiken met bovengenoemde bacteriëntoevoeging. Op internet is weinig te vinden over dit soort toevoegingen. U moet daarom maar eens in de schappen van de betere dierenspeciaalzaak "neuzen". Daar vindt u beslist iets wat u zoekt.
Milieuoverwegingen.
Een paar aandachtspunten:
Zware korrels kosten veel energie om te vervoeren;
Kleikorrels worden gewonnen op een manier, die soms het landschap aantast;
Kleikorrels worden vaak van ver gehaald. Het vervoer is vervuilend;
Lichte korrels zijn er verkrijgbaar in biologisch afbreekbaar afvalmateriaal;
Bij de fabricage worden soms hulpstoffen gebruikt, zoals kleefstoffen voor de klontvormende kattengrit. Vraag eens na,welke kleefstoffen dit zijn en in hoeverre deze stoffen belastend zijn voor het milieu;
Kunststof korrels kunnen van afvalmateriaal worden gemaakt, waarbij de benodigde energie minimaal is. Het nadeel is de biologische afbreekbaarheid.
Surft u voor meer informatie eens op het internet rond. Er is genoeg gespecialiseerde informatie over milieutechnische aspecten te krijgen.
Conclusie.
Er is geen "beste" kattenbakvulling. Alle producten hebben wel een nadeel. En wat voor de één een voordeel is, is voor iemand anders een probleem: iemand met rugklachten zal liever een lichte soort grit nemen en het stofzuigen op de koop toe nemen. Het beste advies wat wij u kunnen geven is, dat u een aantal merken uitprobeert. U zult zien, dat als u eenmaal een merk gevonden hebt, dat u goed bevalt, u na een half jaar toch weer iets anders wilt proberen, omdat het toch niet zo ideaal was als dat u dacht. Kijkt u ook eens op de pagina over Kattenbakken, waar u naast informatie over de kattenbak ook tips over het schoonmaken vindt.
Katten brengen - net als mensen - geluid voort. En hoewel katten niet echt kuddedieren zijn, gebruiken ze dat geluid om met elkaar en met de mens te communiceren.
Van alle geluiden die de kat gebruikt is het miauwen dat voor de mens bestemd is het meest divers: hij maakt gebruik van vele verschillende klanken, met verschillende geluidssterkte en verschillende toonhoogten. En al die geluiden betekenen allemaal wat anders. Nu vindt de kat, dat de mens hem eigenlijk niet goed begrijpt. En hoe minder wij hem begrijpen, hoe harder het geluid zal zijn. Zo kunnen kat en baas een binnen het gezin heel eigen taaltje ontwikkelen, waar niemand,
Ook de buurtkatten niet. Hieronder vindt u een overzicht van de verschillende kattengeluiden en hun globale betekenis.
Spinnen
Dit klinkt, als een naaimachientje. De kat voelt zich lekker. Ook spinnen ze als ze pijn hebben of als ze zich erg ziek voelen.
Miauwen
De kat gebruikt dit geluid hoofdzakelijk in zijn communicatie tot de mens. Je ziet katten eigenlijk nauwelijks naar elkaar miauwen. Sterker nog, ze gebruiken eigenlijk nauwelijks geluid. Of heel zacht, zoals een moeder tegen haar kittens en andersom. "Prrrrt" is universeel en betekent voor de mens zowel als voor andere katten een begroeting. Als een kitten haar moeder roept kan het geluid overigens ook behoorlijk luid zijn. Als een kitten zich in gevaar waant, dan is het "piew-piew" van hoog naar laag een veel gehoord geluid. Zet hem maar eens in een reismandje en neem hem in de auto mee naar de dierenarts. Dan weet u hoe dat klinkt!
Kekkeren
Kekkeren doet een kat wanneer hij niet bij een vliegende vogel kan, terwijl hij hem toch zo graag zou willen vangen. Daarbij maakt hij geluid dat klink als: "kek-kek-kek" heel snel achter elkaar.
Blazen
Met het blazende geluid dat hij produceert, probeert hij zijn tegenstanders af te schrikken of te intimideren. In feite is het echter angst.
Grommen
Grommen is een dreigement: Pas op, als je niet aan de kant gaat doe ik je wat aan. Degene, die het beste gromt wint vaak het gevecht. Het komt vaak niet tot echte vijandelijkheden.
Gillen
Grommen gaat vaak over in gillen, waarbij angst en dreiging elkaar afwisselen. Vaak worden hierbij rake tikken uitgedeeld.
Schreeuwen
Gebruikt, als de katten krols zijn. Een doordringend geluid, dat in de wijde omtrek wordt gehoord.
Lichaamstaal van de kat.
Hoe een kat zich voelt, wat een kat aan het doen is, is vaak af te lezen aan zijn houding en bewegingstempo. Het meest opvallende signaal is de staart. Hangend naar beneden, in een boog van de kat af betekent, dat de kat relaxed is, niet bijzonder geprikkeld en waarschijnlijk op weg naar niets in het bijzonder, dan wel zijn slaapplek of voerbak. Als hij hem iets hoger houd maar wel in dezelfde stand, zal hij wèl ergens mee bezig zijn, hij is dan bij voorbeeld op weg naar het kattentoilet. De staart in een boog met de punt naar beneden betekent, dat hij het geweldig druk heeft. Hetzij met spelen, hetzij met hard weglopen. Hij is dan geschrokken. In relatie tot u zal de kat zijn staart recht omhoog houden als zijn relatie met u goed is. Als hij u plotseling ziet, dan schiet zijn staart omhoog en zegt hij "prrrrt". Zijn manier om te zeggen: hee, hallo, leuk je te zien, ik houd van je. Als een kat langs u heen loopt, staat zijn staart niet alleen omhoog, maar is ook opzij naar u toe gebogen. Een manier om contact te bewaren. Dat doen katten overigens ook onderling. Als het staartje dan ook nog daarbij trilt, dan is dat het grootste compliment, dat een kat u kan geven. Wat hem betreft bent u de liefste kat van de wereld.
Natuurlijk is er aan de houding van de rest van het kattenlichaam ook van alles af te lezen. Zo kan een kat zich niet goed voelen (dat hoeft overigens niet altijd zo te zijn!) als hij op zijn buik ligt met zijn voor- en achterpoten onder zich gevouwen. Hij heeft dan soms buikpijn. Laten we eens kijken naar de verschillende emoties:
Woede
Oren: rechtop en naar achteren. Snorharen: naar voren. Ogen: wijd open en de pupillen zijn spleetjes. Staart: zwiept heen en weer.
Angst
Oren: opzij en plat tegen de kop. Snorharen: naar achteren, plat tegen de kop. Ogen: pupillen zijn groot. Staart: naar beneden en dik. Lichaam: hoge rug.
Opwinding
Oren: rechtop naar voren. Snorharen: naar voren en wijd uit. Ogen: ogen zijn wijd open en pupillen staan ook open, maar niet zover als bij angst. Staart: Zwiept heen en weer, maar niet zo hard als bij woede. Soms gaat alleen het staartpuntje heen en weer.
Schrik is geen emotie, maar eerder het gevolg van een aantal emoties. Zo kan hij in zijn spel een dikke staart krijgen, een hoge rug opzetten, maar als hij onderbroken wordt en aangehaald onmiddellijk goedmoedig reageren.
Er is nog veel meer te zeggen over kattengedrag. Kijk u daarvoor eens op onze pagina over gedrag. Kijkt u ook eens in een bibliotheek. Daar zijn prachtige boeken over dit onderwerp te vinden. U zult dan uw kat beter leren begrijpen.
Voedingssupplementen voor honden en katten: wanneer zijn ze nuttig? (Simone1)
Gezondheid Huisdieren
Voedingssupplementen voor honden en katten: wanneer zijn ze nuttig?
In de handel zijn tegenwoordig vitamines, mineralen, kraakbeenbeschermende middelen, aminozuren en essentiële vetzuren te koop voor honden en katten. Ze zijn te krijgen in poedervorm, als siroop of als capsules. Maar in welke gevallen is hun gebruik aangewezen?
Gevoelige huid en doffe vacht
Als uwhond of kat gezond is maar zijn vacht is dof en/of hij verliest heel veel haren, zal een vitaminekuur hem goed doen. Een kuur van vitamine A, B2, B5, B6 en PP heeft een beschermende invloed op de huid. Biotine of vitamine H bevordert de haargroei en houdt de opperhuid gezond. Essentiële vetzuren maken de vacht weer zacht en stralend, en voorkomen dat de huid uitdroogt. Zink, jodium, koper en het aminozuur L-cystine ten slotte stimuleren de aanmaak van keratine (hoornstof).
Ondersteuning voor dieren op leeftijd
Als uw huisdier al een jaartje ouder is, is het belangrijk dat zijn lichaamscellen beschermd worden tegen de werking van de vrije radicalen. Die versnellen immers het verouderingsproces. De vitamines van de C- en E-groep, en selenium zorgen voor die bescherming. Choline en arginine ondersteunen dan weer de functie van de lever en de nieren. Zaadjes van psyllium (vlozaad) zorgen ervoor dat de darmpassage normaal blijft en voorkomen fenomenen zoals stuwing of een te snelle darmpassage, een veel voorkomend fenomeen bij oudere dieren.
Dieren in de groei
Teefjes en kattinnen hebben geen voedingssupplementen nodig als ze een complete, evenwichtige en aan hun ras aangepaste voeding krijgen. Extra kalk innemen kan zelfs schadelijk zijn en voor problemen zorgen bij de ontwikkeling van het beendergestel van uw jonge vriend.
Bescherming van het kraakbeen
Dieren met gewrichtsproblemen, of ze nu jong zijn of iets ouder, kunnen hun voordeel doen met voedingssupplementen op basis van chondroïtinesulfaat of glucosamine, samen vaak « kraakbeenbeschermers » genoemd. Ze remmen de artrosevorming af doordat ze de aanmaak van bouwstoffen stimuleren die essentieel zijn voor het goed functioneren van de gewrichten en die de structuur van het kraakbeen verbeteren.
Dunne stoelgang en winderigheid
Heeft uw hond of kat vaak diarree of laat hij vaak slecht ruikende winden? U kunt een eventuele behandeling van de diarree combineren met een kuur van supplementen op basis van enzymen (amylases, lipases en proteases) en van vitamines B1 en B2. op die manier wordt de werking van de verteringsenzymen versterkt. Er bestaan ook bacteriën die een regulerende werking hebben op de darmflora (lactobacillus acidophilus).
Ondersteuning voor zieke dieren
Bij chronische nierinsufficiëntie kunt u uw dier voedingssupplementen geven die calciumcarbonaat bevatten en een stof genaamd chitosan. Deze binden de fosfaten in de voeding en absorberen de afvalstoffen (ureum). Op die manier kan het ziekteproces van uw dier wat worden vertraagd. Bij leverinsufficiëntie is het aangewezen om uw dier methionine (een aminozuur) en sorbitol toe te dienen. Deze stoffen bevorderen de leverfunctie en activeren de contractie van de galblaas. Bij bloedarmoede ten slotte zorgen vitamine B12 en ijzer voor een goede werking van de rode bloedcellen.
Katten kunnen, net als mensen, lijden aan stress. Dit kan veroorzaakt worden door verschillende factoren, namelijk: omgevingsfactoren, fysieke factoren en mentale/geestelijke factoren. Onderstaand zal ik de verschillende stress veroorzakende factoren toelichten.
Omgevingsfactoren Misschien zou u er van opkijken hoe angstig en nerveus katten kunnen reageren op veranderingen in hun leefomgeving. Katten zijn, meer dan enig ander dier, voornamelijk gewoontedieren. En ze kunnen het heel vervelend vinden als hun dagelijkse routine noodgedwongen veranderd.
Stressfactoren in de leefomgeving van de kat:
Verhuizen
Teveel andere dieren in het huishouden waar de kat toe behoort
Onvrijwillige opsluiting
Gebrek aan frisse lucht of daglicht. Dit geldt vooral voor katten die voorheen buitenshuis mochten komen
Veranderingen in de dagelijkse routine
Stressfactoren die de fysieke gezondheid kunnen beïnvloeden:
Zwaarlijvigheid
Ziekte
Psychisch trauma
Chirurgische ingrepen
Vlooien, wormen en andere parasieten
Stressfactoren van emotionele aard:
Verveling en eenzaamheid
Het overlijden van een menselijk of dierlijk familielid
Angst
Rivaliteit / jaloezie
Andere veranderingen in de samenstelling van het huishouden Katten kunnen op veel verschillende manieren hun onrust kenbaar maken. Hier volgen een aantal symptomen die op stress kunnen wijzen
Indicaties van stress:
Overdreven vachtverzorging of juist helemaal geen vachtverzorging meer
Het weigeren van eten
Kauwen op oneetbare zaken zoals kleding
Het doen van de behoefte in huis, terwijl de kat dit normaal gesproken altijd keurig op de kattenbak deed
De oplossing die u kunt kiezen, hangt erg af van de oorzaak van de onrust. Probeer, om te beginnen, de oorzaak van de onrust te achterhalen, en, weg te nemen. Natuurlijk zullen sommige stressgevende factoren na verloop van tijd de kat niet meer beïnvloeden, omdat hij er simpelweg aan gewend is geraakt. Zo kunt u bijvoorbeeld verder ook weinig veranderen aan een scheiding of de komst van een baby.
Laat uw kat in elk geval even nakijken door de dierenarts om een lichamelijke oorzaak uit te sluiten. En/of om eventueel een plan van aanpak te bespreken tegen de zwaarlijvigheid, of eventuele wormen, vlooien of parasieten.
Mocht de oorzaak van de stress liggen in rivaliteit / jaloezie ten opzichte van een andere dierlijke huisgenoot, haal deze dieren dan tijdelijk uit elkaar en geef ze op verschillende tijden aandacht en eten. Het introduceren van een nieuw huisdier is een proces dat tijd en geduld in beslag neemt. Het kan weken tot maanden duren voor een kat aan een nieuw huisdier in zijn leefomgeving gewend is.
Als uw kat ineens zijn behoefte doet op andere plaatsen in huis dan op de kattenbak, en u hebt het vermoeden dat deze stress gerelateerd is, doordat er recentelijk een nieuwe kat is bijgekomen, kunt u er een kattenbak bijkopen. Ook kunt u experimenteren met verschillende soorten kattenbakken. De algemene regel is dat iedere kat zijn eigen kattenbak tot zijn beschikking heeft.
Als uw kat tekenen van stress vertoont, en hij is de enige kat in uw huishouden, dan kan het zijn dat hij gewoon eenzaam is. Een kat erbij nemen kan de oplossing zijn. Maar mocht het zo zijn dat u niet in de gelegenheid bent om er een kat bij te nemen, of als een tweede kat door u niet gewenst is, zorg dan dat uw kat voldoende speeltjes heeft om zich mee te vermaken. Geef uw kat voldoende aandacht en maak regelmatig tijd vrij om met uw kat te spelen. Sommige katten vinden het prettig als u de radio of televisie aanlaat als u zelf niet thuis bent.
Ongeacht het aantal katten dat u hebt: katten vinden het erg fijn om een plekje in huis te hebben vanwaar zij naar buiten kunnen kijken, en zien wat daar allemaal gebeurt. Ook vinden katten het prettig om lekker in het zonnetje te kunnen liggen, of slapen. Dus met een vrij plekje op de vensterbank doet u uw kat meestal een groot plezier!
Indien u alles heeft geprobeerd om de stressgevende factoren weg te nemen, (en u hebt door een bezoek aan de dierenarts een lichamelijke oorzaak uitgesloten), en uw kat vertoont nog steeds tekenen van stress, kunt u wellicht een consult bij een goede kattengedragsdeskundige overwegen. Hij/zij is gespecialiseerd in de psyche en het gedrag van de kat, en samen kunt u wellicht tot een oplossing komen om uw kat weer een tevreden lid van uw huishouden te maken.
Gezondheid Huisdieren Waarom is uw kat agressief? Uw kat krijgt alle aandacht die ze maar nodig heeft en toch bijt en krabt ze u? De eerste stap naar verzoening met uw poes is proberen achter de oorzaak van haar agressiviteit te komen. Verdediging van haar territorium In de natuur is de kat een solitair dier dat haar territorium actief verdedigt. Ook bij u thuis voelt ze zich op haar eigen terrein en verdedigt ze soms haar domein door haar soortgenoten aan te vallen. Dat gedrag is over het algemeen minder uitgesproken tegenover mensen. Niet gecastreerde of gesteriliseerde katten dulden andere katten trouwens gemakkelijker in hun buurt in de periodes dat ze loops zijn. Het gedrag van gesteriliseerde katten wordt meer bepaald door het karakter van de dieren en hun sociale kwaliteiten. Een geboren jager Jagen is een van de favoriete bezigheden van uw kat en als ze geen andere prooien kan krijgen, keert ze zich soms tegen u! Ze nestelt zich dan in een donker hoekje in afwachting dat u langskomt en bijt u dan onverwacht in de kuit. Dit gedrag kan verergeren als uw vriend niet genoeg kans heeft om zich uit te leven, als ze bijvoorbeeld geen kleine nepprooien heeft waarmee ze kan spelen of als ze honger heeft (beperkte toegang tot voedsel, concurrentie tussen katten om het te verwerven ). Ook kattenvoer van ondermaatse kwaliteit met te weinig dierlijke eiwitten zal het jachtinstinct van uw kleine vleeseter versterken. U streelt haar en zij bijt u Allicht streelt u uw poes af en toe, gewoon om te laten zien dat u haar mag. Maar tot uw grote verbazing bijt ze u daarop. Dit vrij frequente gedrag heeft te maken met het feit dat katten in de natuur buiten de voortplantingsperiode weinig fysiek contact hebben. Als uw vriend niet verdraagt dat u haar aanraakt, kan het gebeuren dat ze u dat duidelijk maakt door u te bijten. U kunt dit soort reacties voorkomen door haar te observeren: voor een poes bijt, heeft ze over het algemeen sterk verwijde pupillen en beweegt ze haar staart. Stop dan onmiddellijk met haar te strelen en laat uw slechtgehumeurde huisgenoot even met rust! Onschuldig slachtoffer! Als u in de buurt van uw poes bent, kan het gebeuren dat ze u zonder aanwijsbare reden aanvalt en dan op de loop gaat. Dit gedrag kan voorkomen als uw kat zenuwachtig is of is opgeschrikt door een geluid of een individu dat ze kan zien of horen, maar waar ze niet bij kan. Haar agressiviteit zal zich dan richten op degene die toevallig en het dichtst in haar buurt is: u! Wettige zelfverdediging Als uw kat zich bedreigd voelt, verdedigt ze zich soms door te krabben en te bijten. Maar wanneer katten zich terecht aangevallen voelen (slechte behandeling), of niet gewend zijn om vastgepakt te worden en een stukje van hun vrijheid af te staan, beschouwen ze de routinehandelingen van alledag (verzorging ) soms als een vorm van agressie en dan zijn ze moeilijk in het gelid te houden. Probeer uw poes daarom vanaf haar eerste levensdagen vertrouwd te maken met dit soort beperkingen. Agressiviteit en ziekte Een ongewone agressiviteit zonder verklaarbare reden wijst er vaak op dat uw poes ziek is. Een pijnlijke wonde, een ontsteking of een vaataandoening in de hersenen, of bepaalde inwendige aandoeningen zoals hyperthyroïdie (ziekte van Graves-Basedow) kunnen ertoe leiden dat uw kat snel geïrriteerd raakt en agressief wordt. (A. Pensis, dierenarts)
mailgroep huisdieren
Katten in het wild zoeken vlak voor de bevalling een goed beschermde plek op, het liefst zo ver mogelijk bij de mensen vandaan.
Katten reageren sterk op verandering van de luchtdruk en de luchtvochtigheid. Ze weten dus precies wanneer er regen op komst is.
