Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
01-12-2007
Mijn poezen (Okidoki)
MIJN POEZEN!!!!!! Er waren eens 2 poezen die lagen daar te soezen. Hé t'is Snoepie en ons Nouch de laatste is zo zot als moesj. Het zijn 2 vuilnisbak katten toch houden ze niet van ratten. Nu verblijven ze bij mij thuis sindsdien zag ik geen enkele muis. De 1 is een Duitse de ander een echte sinjoor als ze samen mauwen dan is het in koor. Ik heb 2 lieve poezen die liggen hier te soezen.
Van Okidoki ------------------------------------------------
De Engelse Cocker Spaniel behoort tot een van de populaire hondenrassen. Populair om zijn altijd vrolijke karakter, zijn vriendelijkheid naar de mensen toe, maar ook door zijn niet te groot en niet te klein formaat. Van oorsprong is de cocker door de eeuwen heen gefokt als jachthond om op klein wild in dichte bossages en struikgewas te jagen. Dit gepaard gaande met enige zelfstandigheid wat zijn enigszins eigenwijze karakter verklaart.
Gezinshond
De cocker is uitermate geschikt als gezinshond. Immers in een gezin is er altijd wel wat te beleven, vooral met kinderen. Niet alleen heeft hij voldoende lichaamsbeweging nodig, maar ook geestelijke afleiding omdat het van origine een werkhondje is. Even alleen maar een paar keer per dag een blokje om is echt onvoldoende voor hem. Een cocker heeft een aanhankelijk karakter en wil eigenlijk altijd bij de mensen zijn en zal het daarom ook fijn vinden als u hem overal mee naar toe neemt. Ook vindt hij het fantastisch op de hondenschool voor o.a. fly-ball of behendigheid, als er maar iets met de hond gedaan wordt en hij zich niet gaat vervelen.
Karakter en opvoeding
Zoals gezegd is de cocker een zeer vrolijke hond met een altijd kwispelende staart. Leve de lol is een motto wat echt bij de cocker past. Echter een beetje eigenwijsheid is niet vreemd voor hem. Vandaar dat een consequente opvoeding aangeraden is anders zal hij het misschien zelf wel even bepalen. Dit betekent echter zeker niet dat hij een harde opvoeding nodig heeft, maar juist vanwege zijn zachte karakter een opvoeding gebaseerd op positieve beloningen. Met een harde opvoeding (straffen) zult u minder bereiken en eerder een angstige, gedrukte hond krijgen dan een vrolijke. Consequent betekent dat u afspraken maakt binnen het gezin wat de hond wel mag en niet mag en dat iedereen de juiste commando's geeft voor dezelfde dingen. De hond weet dan waar hij aan toe is. Zeker als u een pup in huis haalt is het nodig om met hem naar een goede hondenschool te gaan voor een opvoedingscursus. Een gediplomeerde instructeur is op de hoogte van de diverse hondenkaraktereigenschappen en hoe deze te trainen.
Verzorging
Een cocker heeft een mooie zijde-achtige vacht en dit behoeft wel enige verzorging. (Zie ook vachtverzorging) Houdt u daar wel rekening mee voordat u een cocker aanschaft. Minimaal een aantal keren per week zult u de vacht goed uit moeten kammen teneinde klitvorming tegen te gaan. Dit moet u al bij de pup aanleren, ondanks dat de vacht dan nog niet gegroeid is, maar jong geleerd is oud gedaan en als uw cocker zijn mooie lange vacht heeft, weet de pup niet beter en laat hij dit gewoon toe.
Ook zult u de vacht 2-4 maal per jaar (afhankelijk van de vacht) door een goede gespecialiseerde trimmer moeten laten plukken teneinde de dode haren te verwijderen. Doet u dit niet, dan is de kans groot dat uw cocker last krijgt van huidproblemen, afgezien van een onverzorgd uiterlijk.
Ook de hangoren van een cocker verlangen goede verzorging. Omdat ze dicht tegen het hoofd aanhangen krijgt het minder lucht dan een hond met staande oren. Ten eerste zorgt u er goed voor dat de haren rondom de gehoorgang regelmatig worden weggeknipt, zodat de gehoorgang vrij blijft en goed van lucht wordt voorzien. Dit is eigenlijk de belangrijkste voorzorgsmaatregel en behoedt u en de hond voor heel veel ellende van oorontstekingen. Alleen als het oor vies is en stinkt, kunt u bij de dierenarts een zachte oorcleaner halen.
Rasstandaard van de Engelse Cocker Spaniel
Land van herkomst: Groot Brittannie.
Algemeen voorkomen
Vrolijke, stevige jachthond, evenredig gebouwd, compact. Meet ongeveer hetzelfde van de schoudertoppen tot de grond als van de schoudertoppen tot staartaanzet.
Eigenschappen
Vrolijke aard met een altijd kwispelend staartje, laat een kenmerkend beweeglijk gangwerk zien, vooral wanneer de hond een spoor volgt. Niet bang om zware dekking aan te nemen.
Karakter
Zachtaardig en aanhankelijk. Levenslustig en uitbundig.
Hoofd en schedel
Vierkante voorsnuit met een uitgesproken stop midden tussen neuspunt en achterhoofdsknobbel. Goed ontwikkelde schedel, mooi besneden, niet te fijn noch te grof. Geen uitstekende jukbeenderen. Neus voldoende breed voor sterk reukvermogen.
Ogen
Vol, maar niet uitpuilend. Donkerbruin of bruin, maar bij de leverkleurigen, leverschimmels en leverbonte honden is donker hazelnoot in overeenstemming met de kleur van de vacht toegestaan. Intelligente en zachte uitdrukking maar klaarwakker, attent en vrolijk. Goed aangesloten oogleden.
Oren
Lobvormig, laag aangezet ter hoogte van de ogen. Dunne oorlappen, die tot een de neuspunt reiken. Goed bedekt met lang, recht, zijdeachtig haar.
Gebit
Sterke kaken met een perfect, regelmatig en compleet schaargebit, d.w.z. dat de boventanden voor de ondertanden scharen en recht in de kaken zijn geplaatst.
Hals
Matig lang, gespierd. Fraai overgaand in schuine schouders. Geen keelhuid.
Voorhand
Schuine en droge schouders. Benen hebben sterke botten, zijn recht en voldoende kort voor een geconcentreerde kracht. Niet te kort, waardoor de enorme inspanning waartoe dit prachtige jachthondje in staat moet zijn, belemmerd zou worden.
Lichaam
Sterk, compact. Borst goed ontwikkeld met diepe borstkas, voorborst niet te breed noch te smal. Goed gewelfde ribben. Korte lendenen, breed, met sterke, rechte ruglijn, die van het einde van de lendenen tot aan de staartaanzet iets afloopt.
Achterhand
Breed, rond, zeer gespierd. Benen hebben sterke botten, goede kniehoeking, laag geplaatste spronggewrichten voor veel stuwkracht.
Voeten
Stevig, dikke voetzoolkussens, kattenvoeten.
Staart
Iets onder de ruglijn aangezet. Moet bij actie vrolijk zijn en recht naar achteren gedragen worden, nooit omhoog. Na 31 augustus 2001 is er in Nederland een coupeerverbod van de staarten. Voor deze datum geboren honden mogen een gecoupeerde staart hebben, maar nooit te kort of te lang, waardoor de voortdurende vrolijke beweging belemmerd zou kunnen worden.
Gangwerk/beweging
Zuiver in de beweging met enorme stuwing en goed uitgrijpend.
Beharing
Glad, zijdeachtig van structuur, nooit stug of golvend, niet te overvloedig en nooit krullend. Goede bevedering aan de voorbenen, lichaam en achterbenen boven de hakken.
Kleur
Zwart en elke andere kleur is toegestaan. Bij de eenkleuren is wit uitsluitend toegestaan op de voorborst.
Afmetingen
Hoogte 39-41 cm (15.5-16 inches) voor reuen en 38-39 cm (15-15.5 inches) voor teven. Gewicht ongeveer 12.7-14.5 kg (28-32 Engelse ponden).
Fouten
Elke afwijking van de voorgaande punten moet als een fout worden beschouwd en de beoordeling van de ernst van de fout moet in verhouding staan tot de mate waarin de fout zich voordoet.
Opmerking
De reuen moeten twee normaal ontwikkelde, volledig in het scrotum ingedaalde testikels hebben.
Gedicht No: 98 Naam: Antoon de Loof Soort hond: Jack Russel
Haar vriendschap
Toen ik voor het eerst mijn hondje zag Was het raak geschoten die de dag Een speciaal gevoel was geboren En was door niets te verstoren
Die eerste dag was het ijs al gebroken Een vriendschap voor lange duur ontloken Samen rennen door het bos is onze favoriet Ook met de bal spelen vergeten we niet
Ik ben blij dat ik haar heb gekend Dat je nog altijd bij mij bent Er gaat geen dag voorbij Altijd samen, zij aan zij
Het gevoel van liefde voor mijn hondje zal nooit verdwijnen Haar trouw en vriendschap zullen me steeds bijblijven Want ook al heb ik wel eens een slecht humeur Steeds staat zij te wachten aan de deur
Geen dag laat ik haar vallen Met haar kan ik mijn leven niet vergallen Ze laat zich merken dat we elkaar toebehoren Geen dag voorbij of ze moet zich laten horen
Soms snauw ik haar af, ze verroert nog niet Niemand kan met haar hebben een beetje verdriet Ze staat altijd voor mij klaar Daarvoor ben ik haar eeuwig dankbaar
Als we samen zijn is het elke dag feest Ook bij opa en oma zijn we geweest Nooit zal ik mijn hondje kunnen vergeten We houden toch zo van elkaar, zeker weten
De Witte Herder is een krachtige, goedgespierde, middelgrote (lang) stokharige herdershond met staande oren, rechthoekig formaat, van middelzware bouw en met elegante, harmonisch vloeiende belijning.
Gedrag en karakter:
Temperamentvol zonder zenuwachtigheid, opmerkzaam en waakzaam; naar vertrouwde mensen toe vriendelijk, vertrouwelijk en aanhankelijk; makkelijk te leiden en evenwichtig; tegenover vreemden gereserveerd, echter NIET angstig of agressief; benadert onbek ende invloeden eerst terughoudend/voorzichtig, daarna nieuwsgierig.
Gebruiksdoel:
Familie- en gebruikhond met uitgesproken "kinderliefde", oplettende waker, opgewekte en gemakkelijk lerende hond.
Grootte:
Schofthoogte reuen 60cm - 65 cm en teven 55 cm - 60 cm. Rastypische honden mogen wegens een lichte onder- of bovenmaat niet gediskwalificeerd worden.
Krachtig, droog en adellijk gevormd, in natuurlijke verhouding tot het lichaam staand. Van boven en van opzij gezien wigvormig tot de neus toe smaller wordend.
Bovenschedel:
Slechts weinig gewelfd, duidelijke doch zacht verlopende stop, schedel en neusrug in evenwijdige lijn staand, aangeduide middengroef.
Snuit: Krachtig en middellang, niet langer dan de schedel.
Neus: Normaal gevormd, middelgroot, zwart gewenst, wisselneus word getolereerd.
Lippen: Strak, droog, goed gesloten en zwart.
Gebit: Sterk, volledig schaargebit waarbij de tanden loodrecht in de kaak moeten staan. De gebitshelften schuiven over elkaar als de delen van een schaar.
Ogen: Middelgroot, amandelvormig, licht schuinliggend, zwart omrand en zo donker mogelijk (donkerbruin tot zwart). De uitdrukking is waakzaam en intelligent tevens helder en levendig.
Oren: Middel)groot, hoog aangezet, goed rechtop gedragen, evenwijdig aan elkaar naar voren gericht, staand in de vorm van een langwerpige, van boven licht afgeronde driehoek.
Hals: Middellang en goed gespierd, breed aan het lichaam aangezet, geen keelhuidvorming; de elegant gewelfde neklijn loopt onafgebroken vanaf de matig hoog gedragen kop tot de schoft, de keellijn vloeiend tot het borstbeen.
Lichaam:
Romp: Krachtig, gespierd, middellang.
Borst: Niet te breed, diep ca. de helft van de schofthoogte, tot de ellebogen reikend; ovale, ver naar achteren reikende borstkas, duidelijke voorborst.
Schoft: Vloeiend in hals en rug overgaand.
Rug: Recht en horizontaal, sterk gespierd.
Croupe: Lang en van middelmatige breedte, aanzet bij benadering horizontaal, vervolgens naar achteren langzaam afhellend.
Buik/flanken: Slanke, strakke flanken; de buiklijn loopt licht naar boven.
Staart: Rondom vol behaarde sabelstaart, naar de punt toe smaller wordend; liefst diep aangezet, tenminste tot het spronggewricht reikend, in rust sabelvormig hangend, in de beweging hoger, maar nooit boven de ruglijn.
Ledematen: Krachtig, gespierd, middelzwaar.
Voorhand: Van voren gezien recht; matig brede stand; van opzij gezien goed gehoekt, goed aansluitende ellebogen.
Onderarm: Lang, recht, pezig.
Middenvoorvoet: Stevig, licht schuingezet.
Achterhand: Van achteren gezien recht en evenwijdig, niet te breed staand, van opzij gezien voldoende gehoekt.
Bovendijbeen: Middellang met sterke bespiering.
Onderdijbeen: Middellang, schuinstaand met stevige botten en goede bespiering.
Spronggewricht: Krachtig, goed gehoekt.
Middenachtervoet: Middellang, recht, pezig, eventuele wolfsklauwtjes moeten verwijderd zijn.
Poten: Ovaal, achter iets langer dan voor; tenen dicht sluitend en goed gewelfd; stevige, zwarte voetballen; donkere nagels gewenst.
Gangwerk: Elastische, ritmische beweging, gelijkmatig, vlot en volhardend; wijde verstrekkende passen met een krachtige afzet; in draf bijzonder goede, vloeiende vooruitgang.
Vacht, huid en kleur:
Beharing:
Stok- of langstokhaar, dicht tegen het lichaam aanliggend; rijke wollige ondervacht overdekt met stugge haren; bek, snuit, oren en poten zijn korter, de nek en achterzijde poten iets langer behaard; licht golvend, hard haar is toegestaan.
Huid: Glad op de spieren liggend, donker gepigmenteerd, geen rimpelvorming.
Kleur: Wit.
Geslachtskenmerken: Reuen hebben twee normaal ontwikkelde testikels welke zich beide in het scrotum bevinden.
Fouten:
Iedere afwijking van voornoemde punten is als fout aan te merken, de waardering staat in verhouding tot de graad van de afwijking, waarbij ermee rekening wordt gehouden in hoeverre wezenlijk afbreuk aan het rasbeeld wordt gedaan.
Lichte fouten:
Lichte wildkleur (zwakke gele of bruinrode nuances) aan oortoppen, rug en bovenkant staarOntbreken van één P msthemelis
Zware fouten:
Plompe verschijning, te kort of te lang gebouwd (vierkant).
Het is duidelijk dat de Witte Herder familie is van de Duitse Herder. Men weet dat het een directe afstammeling is, maar de preciese herkomst van de Witte herder is eigenlijk onbekend.
Als je in de geschiedenis van dit ras duikt dan kom je de verhalen tegen zoals die van de adelijke familie von Habsburg die pure lijnen witte Herders honden fokte. Dit deden ze vooral omdat ze zo goed pasten bij de witte Lipizzaner paarden die de koninklijke koets voorttrokken. Maar er zijn mensen die dit verhaal eerder als een leuke anekdote zien, dan op waarheid gegrond. Ze verwijzen liever naar honden zoals Grieff die zowel gekleurde als Witte Herdershonden voortbracht.
Von Stephanitz kocht een kleinzoon (Horand) van deze bijzondere herder en besloot een rasstandaard op te zetten voor de Duitse Herder. In 1899 werd zijn hond Horand de eerste geregistreerde Duitse Herder. In Europa kwam er op een gegeven ogenblik een verbod op het fokken van Witte Herders. Witte Herders werden daarom doorverkocht naar het buitenland.
De Amerikaanse Ann Tracy besloot met deze witte pups een eigen bloedlijn op te zetten. In de tachtiger jaren werd de pup weer populair in Europa en zo kwam de hond terug bij verschillende Europese fokkers.
Het is te begrijpen dat de fokkers deze hond inschreven als Amerikaans-Canadese Witte herder, maar later kreeg deze herder Zwitserse Witte Herder als officiële naam omdat aangenomen werd dat deze Herder daar oorspronkelijk vandaan kwam.
Even kort wat meer informatie over de Witte Herder
De Witte Herder is een oplettende hond die heel wakker is, lief voor zijn gezin, vooral voor de kinderen, opgewekt en heel leergierig. Hij is krachtig gespierd heeft staande, rechthoekige oren, een middelzwaar beendergestel met een vloeiende belijning.
Reutjes worden tussen de 60 en 66 cm groot en wegen 30-40kg. Teefjes zijn 44-61 cm en wegen 25-35kg.
Lezers van het Hondentips Magazine over de Witte Herder.
Wij hebben thuis een witte herder, en ik vind het super dat hier wat extra info over dit ras staat.
'Ons Fien' is een superzachte hond. Ze is onderdanig naar ons toe (luistert meestal op het 1ste woord). Ze heeft een zachte aanpak nodig en is heel slim. Op de hondenschool was ze onmiddellijk weg met de meeste oefeningen. Ze is nu 1,5 jaar en wel nog enorm speels (apporteren doet ze het liefst van al en ze wordt dit nooit moe! .
Fien heeft veel beweging nodig, maar wanneer ze binnen komt weet ze wel dat ze moet rustig zijn. Ze is enorm lief tegenover ons en de mensen die ze kent, maar met vreemde mensen gaat het minder goed. Ze heeft veel tijd nodig en wanneer het voor haar te snel gaat, waarschuwt ze met luid geblaf.
Met andere honden lukt het al helemaal niet! Ik zelf steek dit op het feit dat ze als pup een paar keer 'aangevallen' is door onze jack russel.
Ook tijdens het wandelen is ze twee keer aangevallen door loslopende honden!
Met onze jack is het ondertussen goed gekomen, ze zijn goede vriendjes (en ook onze poes ziet ze doodgraag, maar wel enkel onze poes
Van andere honden is ze bang.
Dit vertaalt zich echter in 'agressief' gedrag (haar recht, blaffen, grollen) naar andere honden tijdens wandelingen.
Dit is het enige minpuntje, maar heeft elke hond dit niet?! Het is echt een superlieve hond, met een klein hartje. Ze doet zich soms stoerder voor dan ze is. (Hondentips-magazine)
ik kijk naar zijn trouwe gezicht, zijn vacht die blinkt in het zonlicht. plotseling geeft hij mij een lik, hij houd van me dat besef ik.
er moeten meer mensen komen, die liefde en respect voor de hond kunnen tonen. die hun hond niet aan een boom hebben vast gebonden, wand dat is een grote zonde.
***
t`hondje is een blondje, aan zijn kontje hangt een strondje, en zijn staart zwiept in een rondje. (hondengedichten.comà
In het winkelcentrum in Amsterdam kwam er een meisje bij de Sint op schoot zitten en Sinterklaas vroeg aan het meisje hoe ze heette. Het meisje keek de Sint heel kwaad aan en riep tenslotte verontwaardigd: 'Dat heb ik je verdorie vanmorgen in Utrecht al verteld en nu ben je het al vergeten!'
RAADSEL...
.
Vraag:
Wat is Sinterklaas met een lampje in zijn hand? Antwoord:
Boren Een vader begint tegen zijn zoon over Sinterklaas. Waarop zijn zoon antwoordt: "Ach, schei toch uit met je Sinterklaas. Ik heb alles gevonden in de kelder, het kostuum, de baard en die staf. Ik geloof allang niet meer in Sinterklaas. En," zegt hij, "nou we toch kerels onder elkaar zijn, met die ooievaar kan je ook wel inpakken." Antwoordt zijn vader: "O ja, weet je dan hoe het wel gaat?" "Ja," zegt hij, "kinderen worden geboren en ik zal net zo lang zoeken tot ik die boor ook gevonden heb." (sinterklaas.moppentap.nl)
Zwarte Piet en Sinterklaas lopen door de woestijn.
Vraagt Zwarte Piet aan Sinterklaas: "Waarom heeft u een geweer bij, Sinterklaas?"
Zegt Sinterklaas: "Nou, als er een gevaarlijke woestijnleeuw op ons af springt, dan kan ik hem met dit geweer verdoven... maar waarom heb jij eigenlijk een raam bij, Zwarte Piet?"
"Oooh Sinterklaas", antwoordt Zwarte Piet:"Als het te heet is draai ik het open!"
De Golden Retriever is geen waakhond. Er is vrijwel geen ander ras zo weinig doet voor de verdediging van het huis.
*africhten en gehoorzaamheid De Golden Retriever behoort tot de best af te richten rassen samen met de Labrador en de Duitse Herder. Omdat hij oorspronkelijk gefokt werd om onder menselijke leiding te werken, is de Golden Retriever heel trouw aan zijn baas.
* behoefte aan beweging Door zijn achtergrond heeft een Golden Retriever veel behoefte aan beweging.
* betrouwbaarheid bij kinderen De Golden Retriever is een van de betrouwbaarste rassen op gebied van zijn reactie tegen onbekende kinderen. Maar er moet steeds een volwassen persoon bijzijn als er een kind bij een hond is.
* Kalm in een nieuwe situatie Net zoals de Labrador laat de Golden Retriever zich niet snel van de wijs brengen door nieuwe geluiden, mensen,... Dit komt voort uit zijn jachtinstinct en zijn gemakkelijke aard.
* spelen met andere honden Omdat een Golden Retriever een jachthond is kan hij op het veld goed samen werken met andere honden. De Golden Retriever komt samen met de Labrador wat betreft belangstelling het beste uit de bus.
* vernielzucht als hij alleen is Golden Retrievers zijn vernielzuchtiger dan de gemiddelde hond als ze alleen zijn. Maar door een goede opvoeding en leuke speeltjes zal je hier minder snel iets van gaan merken.
* zindelijk krijgen Ge Golden Retriever is samen met de Labrador en de Duitse Herder het gemakkelijkste ras om zindelijk te krijgen. Deze leren snel bij. (diereninfo.be)
Ineuve in de armen van zijn verzorger, Mike Bracke. Gerda Van Cleemput
Er bloeit iets moois tussen het luiaardsjong van de Antwerpse Zoo en de baard van zijn verzorger. Maar nu moet de kleine luiaard leren ook zonder baard op het potje te gaan.
Ineuve, het luiaardsjong van de Antwerpse Zoo, kan alleen op het potje gaan als hij de baard van zijn verzorger Mike mag vastgrijpen, als een soort surrogaatmoeder. Maar nu hij een half jaar oud is, moet hij het alleen leren.
De verzorgers haalden Ineuve drie dagen na de geboorte op 19 juni al weg van moeder Wina. Die kon haar jong amper opvoeden, omdat ze niet genoeg melk maakte. Het luiaardsjong kreeg een warm nestje in een couveuse, samen met enkele knuffeldiertjes. 'Omdat onderzoek bij resusaapjes leert dat verstoten dieren die opgroeien tussen knuffels, later socialer worden', zegt de verzorger Michael 'Mike' Bracke.
De verzorgers dokterden een beurtrol uit om Ineuve de melkfles te geven, gevuld met speciale puppymelk. En omdat de meeste luiaarden moeite hebben met de stoelgang, werd er laxerende en vochtafdrijvende venkelthee aan toegevoegd. 'Een luiaard is eigenlijk een levend fossiel', zegt Mike. 'Hij heeft een erg lange darm, die primitief ontwikkeld is. Volwassen luiaarden komen ook maar één keer per week uit de bomen om zich te ontlasten.'
Zoals gevreesd, kampte ook Ineuve met problemen. Zijn darmen en buik zwollen vervaarlijk op, zodat de verzorgers en de dierenarts zelfs voor het ergste vreesden. Massages van de buik en andere hulppogingen hielpen voorlopig niet.
De Franse Bulldog Jij kleine hond met heel groot oor dat spreekt en tevens luistert; jij kleine hond met heel groot oor dat hoort, wat men ook fluistert
jij brokje spier, dat nijdig trilt wanneer je wilt gaan vechten jij luide kef, die snerpend gilt komt iemand aan jouw rechten
je borst is breed je rug is kort jij laat je niet kleineren; jij hebt een hondenhart van goud dat elkeen moet waarderen
Border Collie, my dog of sheep It seems, you'll never get some sleep Border Collie, mijn schapendrijver 't ontbreekt jou nooit aan spirit, noch aan ijver Je constante gedrevenheid en werklust Kan door geen brandweerkorps geblust.
Je bent geen porseleinen schouwgarnituur Begrensd door second, minuut of uur Je bent voor eeuwig het levendig toonbeeld, Pleister op de wonde, zalf die alle pijn heelt Je bent pure liefde, vriendschap, intelligentie Een viervoeter, ontsproten uit hogere dimensie.
Border Collies, troetelberen We kunnen nog heel wat van jullie wijsheid leren Verdraagzaamheid, eerlijkheid en trouw Vaak zoek in menselijke relaties, man en vrouw Bron van rijkdom aan diepzinnige levenskunst Door menig mens ervaart...., doch met enige afgunst.
Bij moeilijke momenten, als 't een beetje minder gaat, Stellen jullie een pracht van Border-Collie heldendaad Jullie brengen 't zonnetje weer in mijn leven Weg met het onweer, grijze wolken weggedreven Border Collies gekleurd in lilac, bruin, zwart of grijs, Jullie bengen me telkens weer naar 't aards paradijs.
Hypnotiserende, doordringende blik in amandelvormige ogen, Ontvlammende kooltjes, glinsterend, nooit bedrogen Spitse oren, wapperende haren, pluimstaarten in de wind Trotserend ieder obstakel en hindernis gezwind. Aan jullie deze geschreven woorden, eveneens door mezelf gezegd Aan alle Border Collies, vooral aan "Undy, Xago en Bieke" Jullie liefde is "stil, onvoorwaardelijk en oprecht".
Want niets is mij te dol Ik drentel voor mijn oudjes Voor mij zijn het mijn goudjes 2 stuks, 31 jaar samen en soms wat moe Ik draag ze veel en dek ze toe Bij kou en in de regen Toch kom je ons steeds tegen
En wordt het dragen me te zwaar, Heb ik een karretje, reken maar. Als twee prinsesjes rijd ik ze rond Kijk: zegt men dan, er zit een hond Nee, lieve mensen, het zijn er twee En op deze manier gaan ze elke dag nog mee.
Ik hol op mijn manier Voor mijn puppies hun plezier.
Mijn tutties vinden het ook enig Zij zijn nog jong en ook nog lenig Ze zijn heel goed geaccepteerd Dat heb ik ze als eerst geleerd Respect, dat is een streng vereiste En ik als baasje ben de wijste
Althans, ik doe heel erg mijn best Maar springt mijn pup eens in de wagen Om verder met haar oogjes te vragen, Kom lekker spelen in het gras Geeft grote likken, dan zie je pas Hoe lief het leven is met je dieren Ze mogen best een keertje klieren Ik houd van hen, ze zijn mijn leven Wil al mijn liefde aan ze geven
Jaarlijks lopen heel veel huisdieren -vooral katten-weg. Veel van deze huisdieren raken verdwaald en duiken soms pas veel later op in een asiel, ver bij U uit de buurt. Andere dieren zijn minder gelukkig en worden doorgereden. terwijl U zit te wachten ligt uw huisgenoot anoniem langs de kant van de weg en niemand weet waar de kat of hond thuishoorde. Laat uw dier daarom voorzien van een zogenaamde chip of transponder. Dit is een zeer klein staafje dat via een simpele injectie onder de huid wordt geimplanteerd. Uw hond of kat kan dit kenmerk zo niet meer verliezen. Kwaadwilligen kunnen het niet verwijderen en zo het dier zich toe eigenen. Dierenartsen, politie en dierenambulances beschikken allen over uitleesapparatuur. Zo hebt U uw huisdier snel weer terug of weet U tenminste waar hij/zij gebleven is.
U kunt ook altijd bewijzen dat U de rechtmatige eigenaar bent van een huisdier. Zelfs als het dier later toch nog dood gevonden wordt of zelf indien het dier dan al in staat van ontbinding bevind kan het toch nog simpel geindentificeerd worden. Daar heeft uw huisdier wellicht niet zoveel meer aan maar het is toch wel prettig dat er een eind komt aan een periode van onzekerheid. Op de foto hiernaast kunt U zien hoe klein zo'n transponder werkelijk is: ongeveer het dubbele van een potloodpunt en niet iets dikker dan de stift van een potlood.
Waarom spreekt men door elkaar heen van een chip dan wel een transponder? Een transponder bestaat uit een miniscuul chipje met daarin opgeslagen een uniek nummer. De chip heeft geen eigen stroomvoorziening en er is dus ook geen batterij die uitgeput kan raken. Zelfs over 300 jaar zal de chip nog uitgelezen kunnen worden. Via een zogenaamde reader wordt een elekto-magnetisch signaal uitgezonden dat in het koperdraad in de transponder een elektrisch stroompje opwekt. Als gevolg daarvan gaat de chip zijn nummercode uitzenden en dat signaal wordt weer uitgelezen via de reader (de witte lus-antenne). Op het display verschijnt het nummer. Een chipnummer heeft meestal 15 cijfers en de eerste 3 cijfers geven aan uit welk land het dier komt. In Nederland geplaatste chips hebben als landnummer 528. Rashonden hebben de code 400 in hun chips staan.
Er wordt nogal een gesproken over het gaan zwerven van een chip. Hiervan is sprake als de chip niet op de plaats blijft zitten waar hij is ingebracht. Dit zwerven is een vrij zeldzaam fenomeen en volstrekt ongevaarlijk voor het huisdier. Het geeft maar één probleempje en dat is wanneer men de chip probeert af te lezen met een vrij zwak afleesapparaat (transponderlezer of transponderreader): deze readers kunnen dan de chip niet direct vinden. Dat betekent langer zoeken en een groter gebied scannen. Tegenwoordig worden de chips voorzien van een zogenaamd bioglas kapsel. Dit voorkomt het zwerven. Over de beste plek van het implanteren bestaat wat verschil van mening maar de beste plaats is in de linker halsvlakte óf tussen de schouderbladen.
Heeft U een dier gevonden: vraag uw dierenarts, de dierenambulance of de politie het dier te controleren op de aanwezigheid van een chip. Het nummer kan op internet worden opgezocht in een databankzoals bijvoorbeeld van de Stichting Brein of zelfs Europees zoals bijvoorbeeld in de databank van European Pet Network.
Als U uw huisdier kwijt bent geef dat dan -het liefst samen met het chipnummer- door aan het dierenasielen de politiekantoren bij U in de buurt.
De uitwendige geslachtsorganen van zoogdieren zijn meestal goed ontwikkeld. Bovendien zijn deze meestal buiten het lichaam ook goed zichtbaar. Bij vogels ligt dit op een enkele uitzondering na geheel anders. De geslachtsorganen zoals bijv. de testikels bij de mannetjes liggen in de buikholte verborgen en zijn ook niet van buitenaf zichtbaar of voelbaar. Soms is dat geen enkel probleem omdat het verenkleed van het mannetje (man) er heel anders uitziet dan dat van het vrouwtje (pop). Een mooi voorbeeld hiervan is de Edelpapegaai.
Bij andere soorten is het al moeilijker. Zo kan het soms kleine verschil tussen de geslachten bij de grasparkiet vooral worden gezien aan de kleur van de neusdop (man=blauw, pop=bruin). Soms aan het al of niet op latere leeftijd opkomen van een kleurvlek zoals de gekleurde ring bij de halsband parkiet of de mannelijke valkparkiet. Bij kaketoes is de iris van de volwassen man vaak donkerbruin en die van de volwassen pop (vrouw) lichtbruin. Soms is het onderscheid moeilijk te maken en moet men in ieder geval wachten tot de vogels geslachtsrijp zijn. Dit duurt bij de halsband ca. 2 jaar en bij de kaketoes wel tot 4 jaar.
Bij andere soorten zoals de grijze roodstaarten, de ara's en de amazone papegaaien ligt dit anders. Hier is zelfs bij de volwassen vogels nauwelijks of geen verschil te zien tussen de man en de pop (vrouw). Hetzelfde geldt bijvoorbeeld bij kleurmutaties van halsbanden (wit). Aangezien het hier vaak dure vogels betreft wil men graag snel weten of men een echt broedspannetje heeft of dat er twee mannen of twee poppen bij elkaar zitten. Soms als er na een paar jaar nog geen eieren zijn gekomen gaat zelfs de meest ervaren kweker wel eens twijfelen. Er kunnen dan natuurlijk aan andere afwijkingen zijn.
Om het geslacht vast te stellen zijn er dus verschillende methoden: - uitwendig zichtbare verschillen (bijv de kleurvlek bij de mannelijke valkparkiet) - bloedonderzoek dmv DNA - Veeronderzoek dmv DNA - Endoscopische geslachtsbepaling
Endoscopische geslachtsbepaling . Door een klein gaatje van 2-3 mm in de buikwand te maken kan de dierenarts middels een glasfibersysteem met en lens erop (endoscoop) door de luchtzakken heen de geslachtsorganen van de vogel goed en op simpele wijze bekijken. De vogel wordt hiervoor even onder zeil gebracht met een kapje met zuurstof en isofluraan. De vogels slapen meestal binnen 1-3 minuten, en zijn na de ingreep die een paar minuten duurt, ook binnen 1-3 minuten weer compleet wakker.
Het sterfte risico ligt bij een ervaren dierenarts ver beneden de 5 promille. De nadelen van deze methode zijn dat men met de vogel naar de dierenarts moet en het zeer geringe uitvang en narcose risico. Het voordeel van deze methode is dat niet het alleen het geslacht direct kan worden vastgesteld, maar dat tevens een uitspraak kan worden gedaan over de toestand van bijvoorbeeld de eierstok. Vogels van 10 jaar met een niet actieve eierstok of zelfs een geheel vergroeide (versteende) eierstok zijn weliswaar nog steeds vrouwelijk, maar zullen waarschijnlijk geen eieren leggen. Ook kan vaak een indruk worden gekregen over de leeftijd of broedrijpheid van de vogels. Omdat de dierenarts deze bevindingen zelf in de vorm van een certificaat op schrift stelt is fraude niet zo snel mogelijk als bij DNA onderzoek door derden.
Geslachtsbepaling middels DNA onderzoek is goed mogelijk bij de meeste algemeen voorkomende soorten. Er wordt dan gekeken of er in het bloed of celresten die op de veren voorkomen stukjes DNA aanwezig zijn die typisch zijn voor een pop of voor en man. Opvallend is dat bij mensen de dames twee gelijke X chromosomen (XX) hebben en de mannen één X en één Y chromosoom (XY),. Bij vogels is dit net omgekeerd (WW bij de man en WZ bij de pop). Voordeel van de DNA methode is dat je niet met de vogels naar de dierenarts hoeft. De uitslag van het onderzoek volgt meestal na 1-2 weken en de kans op een foutieve uitslag is ca. 1%. Het nadeel is dat bij sommige soorten meer mannen dan vrouwelijke dieren voor handen zijn. Dat komt soms tot uiting in het ontstaan van flinke prijsverschillen tussen de beide sexen en soms worden allen spannetjes van deze vogels verkocht. (als je een pop wilt moet je de man erbij kopen).
Helaas zien wij bij de Toren meer en meer fraude met deze uitslagen optreden. veren van een eerder als pop geteste vogel worden opgestuurd met de ringnummers van onbekende vogels of zelfs bewezen mannen. De man wordt dan met en frauduleus verkregen certificaat als pop voor veel geld verkocht. Hoewel de DNA methode dus een prima methode is, moet men bij de aankoop en verkoop van dit soort vogels uiterst voorzichtig zo niet argwanend zijn. Dit kan ondervangen worden indien het bloed of de veren door een dierenarts zijn afgenomen die bovendien het bijbehorende ringnummer noteert en zelf het materiaal opstuurt. Dit is wellicht is duurder (de tijd van de dierenarts moet ook betaald worden), maar de dierenarts staat dan min of meer garant net als een notaris dat er geen fraude gepleegd is en dat de koper van de vogel inderdaad een op correcte wijze geslachtsbepaalde vogel heeft gekocht. Bij aankopen die soms enkele duizenden guldens vergen is die extra zekerheid toch zeker wat waard.
Maak kennis met Dancer, met zijn luttele 10,1 centimeter allicht de nieuwe kleinste hond ter wereld. Een opvolger is broodnodig, want zijn voorganger, de chihuahua Danka Kordak, heeft intussen het loodje gelegd.
mailgroep huisdieren
. 
Een vader begint tegen zijn zoon over Sinterklaas. Waarop zijn zoon antwoordt: "Ach, schei toch uit met je Sinterklaas. Ik heb alles gevonden in de kelder, het kostuum, de baard en die staf. Ik geloof allang niet meer in Sinterklaas. En," zegt hij, "nou we toch kerels onder elkaar zijn, met die ooievaar kan je ook wel inpakken."
* Kalm in een nieuwe situatie
Jaarlijks lopen heel veel huisdieren -vooral katten-weg. Veel van deze huisdieren raken verdwaald en duiken soms pas veel later op in een asiel, ver bij U uit de buurt. Andere dieren zijn minder gelukkig en worden doorgereden. terwijl U zit te wachten ligt uw huisgenoot anoniem langs de kant van de weg en niemand weet waar de kat of hond thuishoorde. Laat uw dier daarom voorzien van een zogenaamde chip of transponder. Dit is een zeer klein staafje dat via een simpele injectie onder de huid wordt geimplanteerd. Uw hond of kat kan dit kenmerk zo niet meer verliezen. Kwaadwilligen kunnen het niet verwijderen en zo het dier zich toe eigenen. Dierenartsen, politie en dierenambulances beschikken allen over uitleesapparatuur. Zo hebt U uw huisdier snel weer terug of weet U tenminste waar hij/zij gebleven is.
U kunt ook altijd bewijzen dat U de rechtmatige eigenaar bent van een huisdier. Zelfs als het dier later toch nog dood gevonden wordt of zelf indien het dier dan al in staat van ontbinding bevind kan het toch nog simpel geindentificeerd worden. Daar heeft uw huisdier wellicht niet zoveel meer aan maar het is toch wel prettig dat er een eind komt aan een periode van onzekerheid. Op de foto hiernaast kunt U zien hoe klein zo'n transponder werkelijk is: ongeveer het dubbele van een potloodpunt en niet iets dikker dan de stift van een potlood.
Waarom spreekt men door elkaar heen van een chip dan wel een transponder? Een transponder bestaat uit een miniscuul chipje met daarin opgeslagen een uniek nummer. De chip heeft geen eigen stroomvoorziening en er is dus ook geen batterij die uitgeput kan raken. Zelfs over 300 jaar zal de chip nog uitgelezen kunnen worden. Via een zogenaamde reader wordt een elekto-magnetisch signaal uitgezonden dat in het koperdraad in de transponder een elektrisch stroompje opwekt. Als gevolg daarvan gaat de chip zijn nummercode uitzenden en dat signaal wordt weer uitgelezen via de reader (de witte lus-antenne). Op het display verschijnt het nummer. Een chipnummer heeft meestal 15 cijfers en de eerste 3 cijfers geven aan uit welk land het dier komt. In Nederland geplaatste chips hebben als landnummer 528. Rashonden hebben de code 400 in hun chips staan.
Er wordt nogal een gesproken over het gaan zwerven van een chip. Hiervan is sprake als de chip niet op de plaats blijft zitten waar hij is ingebracht. Dit zwerven is een vrij zeldzaam fenomeen en volstrekt ongevaarlijk voor het huisdier. Het geeft maar één probleempje en dat is wanneer men de chip probeert af te lezen met een vrij zwak afleesapparaat (transponderlezer of transponderreader): deze readers kunnen dan de chip niet direct vinden. Dat betekent langer zoeken en een groter gebied scannen. Tegenwoordig worden de chips voorzien van een zogenaamd bioglas kapsel. Dit voorkomt het zwerven. Over de beste plek van het implanteren bestaat wat verschil van mening maar de beste plaats is in de linker halsvlakte óf tussen de schouderbladen.
De uitwendige geslachtsorganen van zoogdieren zijn meestal goed ontwikkeld. Bovendien zijn deze meestal buiten het lichaam ook goed zichtbaar. Bij vogels ligt dit op een enkele uitzondering na geheel anders. De geslachtsorganen zoals bijv. de testikels bij de mannetjes liggen in de buikholte verborgen en zijn ook niet van buitenaf zichtbaar of voelbaar. Soms is dat geen enkel probleem omdat het verenkleed van het mannetje (man) er heel anders uitziet dan dat van het vrouwtje (pop). Een mooi voorbeeld hiervan is de Edelpapegaai. 
Bij andere soorten zoals de grijze roodstaarten, de ara's en de amazone papegaaien ligt dit anders. Hier is zelfs bij de volwassen vogels nauwelijks of geen verschil te zien tussen de man en de pop (vrouw). Hetzelfde geldt bijvoorbeeld bij kleurmutaties van halsbanden (wit). Aangezien het hier vaak dure vogels betreft wil men graag snel weten of men een echt broedspannetje heeft of dat er twee mannen of twee poppen bij elkaar zitten. Soms als er na een paar jaar nog geen eieren zijn gekomen gaat zelfs de meest ervaren kweker wel eens twijfelen. Er kunnen dan natuurlijk aan andere afwijkingen zijn.
Door een klein gaatje van 2-3 mm in de buikwand te maken kan de dierenarts middels een glasfibersysteem met en lens erop (endoscoop) door de luchtzakken heen de geslachtsorganen van de vogel goed en op simpele wijze bekijken. De vogel wordt hiervoor even onder zeil gebracht met een kapje met zuurstof en isofluraan. De vogels slapen meestal binnen 1-3 minuten, en zijn na de ingreep die een paar minuten duurt, ook binnen 1-3 minuten weer compleet wakker.
Het sterfte risico ligt bij een ervaren dierenarts ver beneden de 5 promille. De nadelen van deze methode zijn dat men met de vogel naar de dierenarts moet en het zeer geringe uitvang en narcose risico. Het voordeel van deze methode is dat niet het alleen het geslacht direct kan worden vastgesteld, maar dat tevens een uitspraak kan worden gedaan over de toestand van bijvoorbeeld de eierstok. 
Vogels van 10 jaar met een niet actieve eierstok of zelfs een geheel vergroeide (versteende) eierstok zijn weliswaar nog steeds vrouwelijk, maar zullen waarschijnlijk geen eieren leggen. Ook kan vaak een indruk worden gekregen over de leeftijd of broedrijpheid van de vogels. Omdat de dierenarts deze bevindingen zelf in de vorm van een certificaat op schrift stelt is fraude niet zo snel mogelijk als bij DNA onderzoek door derden.
onderzoek is goed mogelijk bij de meeste algemeen voorkomende soorten. Er wordt dan gekeken of er in het bloed of celresten die op de veren voorkomen stukjes DNA aanwezig zijn die typisch zijn voor een pop of voor en man. Opvallend is dat bij mensen de dames twee gelijke X chromosomen (XX) hebben en de mannen één X en één Y chromosoom (XY),. Bij vogels is dit net omgekeerd (WW bij de man en WZ bij de pop). Voordeel van de DNA methode is dat je niet met de vogels naar de dierenarts hoeft. De uitslag van het onderzoek volgt meestal na 1-2 weken en de kans op een foutieve uitslag is ca. 1%. Het nadeel is dat bij sommige soorten meer mannen dan vrouwelijke dieren voor handen zijn. Dat komt soms tot uiting in het ontstaan van flinke prijsverschillen tussen de beide sexen en soms worden allen spannetjes van deze vogels verkocht. (als je een pop wilt moet je de man erbij kopen).
