Verliefd hondje
In de vroege ochtendschemering Deed ik met mijn hondje een wandeling Het was vandaag voor eenmaal droog De wolken staken vreselijk hoog
Langzaam liepen we voorbij een rots Mijn hondje was vandaag zo trots Opeens zag hij op zachte tenen Een poes de ogen strelen
Verbijsterend was mijn hond zijn blik Maar de kat had geen schrik Of kon het uit eerbied zijn geweest Dat ze haar blik richtte naar mijn beest
Hij bekeek haar vol bewondering Toen ze hem langzaam voorbij ging Zijn ogen blonken Was in diepe gedachten verzonken
Haar blik was om van te dromen Maar voor de hond was de terugweg gekomen Misschien zal hij die poes nooit meer zien Want ik nam hem vast bij de riem
(hondengedichten.com)
|