Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
De aardbeikikker (Oophaga pumilio ) is een kleine giftige kikker uit de familie pijlgifkikkers (Dendrobatidae). De soort behoorde lange tijd tot het geslacht Dendrobates.
Deze soort is meestal makkelijk te herkennen aan de rode bovenzijde die ongeveer tweederde uitmaakt en de donkerblauwe onderzijde. Ook wordt het lichaam niet langer dan 3 centimeter en daaraan is de wetenschappelijke soortnaam aan te danken, want pumilus betekent dwerg. Lang niet alle exemplaren hebben echter de roodblauwe kleurencombinatie; geheel blauwe, gele en groene kleuren komen ook voor, soms in combinatie met zwarte vlekken of strepen. Ook zijn er andere soorten die sterk verward kunnen worden met de aardbeikikker, waardoor determinatie soms alleen met behulp van DNA-analyse plaats kan vinden. Over sommige ondersoorten is dan ook wel eens discussie.
Zoals alle Dendrobates -soorten bestaat het voedsel uit kleine diertjes zoals mieren, kevertjes, luizen en mijten. Het gif dat in de prooien zit wordt door de kikkers 'hergebruikt', en naar de huid getransporteerd waar ze het voor de eigen verdediging gebruiken. De aardbeikikker komt voor in Nicaragua , Panama en de meeste eilanden voor de kust zoals Costa Rica . De meeste kikkertjes halen de 2 cm niet, soms worden ze tot 2,5 centimeter, maar ook de lengte is afhankelijk van de populatie. Het biotoop bestaat uit dichtbegroeide regenwouden waar het erg warm en vochtig is. De kikker houdt van brede boomtakken met vele bromelia 's die nodig zijn voor de voortplanting.....
De voortplanting van deze soort is erg bijzonder; nadat een koppeltje elkaar na een kort paringsritueel gevonden heeft, wordt er naar eierafzetplaatsen gezocht, waarna er eitjes worden gelegd op een tak tussen de bladeren of mos die door de mannetjes bewaakt en verzorgd worden. Nadat de kikkervisjes zijn uitgekomen, nemen de vrouwtjes ze op de rug en brengen ze naar een ander water, meestal in ruimtes in planten, zoals de kelkvormige bromeliasoorten of bladoksels. Omdat er in dit soort watertjes geen voedsel is, hebben sommige soorten pijlgifkikkers een bijzondere manier gevonden om de larven te voeden; het vrouwtje legt zogenaamde voedseleitjes , onbevruchte eitjes die enkel dienen om de jongen groot te brengen.
In juli 2005 slaagde de Zoo van Antwerpen erin om aardbeikikkers zich in gevangenschap te laten voortplanten, iets wat voorheen nog niet was gelukt.
heeft veel beweging nodig - kuddedrijver - speurhond - goede waakhond
LAND VAN HERKOMST : Marokko
GESCHIEDENIS Andere benamingen : de Chien de l'Atlas, de Algerijnse Herdershond, de Atlas Sheepdog, de Kabyle Dog. De Aidi werd oorspronkelijk gefokt om de Nomaden van Noord-Afrika en hun eigendommen te bewaken. Pas later werd hij in Marokko ingezet als bewaker van kuddes schapen en geiten. Het ras bestaat uit zeer veelzijdige honden, die zeer bekwaam zijn in hun werk. Omdat hij een goede neus heeft werd hij ook gebruikt als jachthond. De Aidi wordt vaak gekoppeld aan een renhond, zoals de Sloughi, waarbij de Aidi het wild opspoort en de Sloughi het achtervolgt en pakt. De Aidi is kleiner dan en heeft een minder dominerende aard dan de meeste andere kuddebewakers. Hij is een goede waakhond en gezelschapshond.
IDEALE RASKENMERKEN Schofthoogte : voor reuen en teven 52 tot 62 cm, met een gewicht van om en bij de 25 à 30 kg. Hoofd : en berenhoofd, droog, in goede verhouding met de rest van het lichaam. Brede, afgeplatte schedel. Onduidelijke stop. Kegelvormige snuit. Bruine of zwarte snuit, in harmonie met de kleur. Stevige kaken. Aangesloten, zwarte of bruine lippen. Oren : van gemiddelde grootte met afgeronde uiteinden, half afhangend gedragen. Ogen : van gemiddelde grootte, vrij donker. Enigszins schuine, goed gepigmenteerde oogleden. Lichaam : krachtig. Gespierde hals zonder keelhuid. Brede, zeer diepe borstkas. Brede, gespierde rug. Licht gewelfde ribben. Stevige, gebogen lendenen. Opgetrokken buik. Ledematen : stevig, licht gespierd. De voeten zijn iets rond. Sterke nagels in de kleur van de vacht. Staart : lang tot aan de spronggewichten, laag gedragen, sabelvormig als de hond in rust is. Weelderig behaard (pluim). Vacht : zeer dik, halflang (6 cm), behalve op de kop en de oren waar het fijner en korter is. De kraag is voornamelijk bij de reuen ontwikkeld. De vacht is weersbestendig en vraagt een regelmatige borstelbeurt. Kleur : veel variatie, maar men verkiest wit boven alle andere kleuren. Verder : zandkleur, fauve, rossig, gestroomd, wit en zwart, wit en fauve, min of meer charbonné, driekleurig, enzovoort. AARD : in vroegere jaren was de Aidi alleen maar een werkhond. Hij beschermde de kudde of de mens, of joeg op wild. De laatste jaren heeft hij meer en meer de weg naar de huizen van de mens gevonden. De Aidi kan zich aanpassen aan het stadsleven, mits hij voldoende uitdagingen heeft om zijn energieke aard uit te leven. Het is een rustieke, enorm sterke en beweeglijke hond. Hij is waakzaam en steeds tot actie bereid. Hij is moedig en staat klaar om zijn baas en zijn huisgenoten te beschermen tegen roofdieren en vreemden.(dobrego)
Elandhond groot wild jager ( op eland ) - gezinshond - heeft veel beweging nodig - goede waakhond
LAND VAN HERKOMST : Noorwegen VARIANTEN : Grijs en Zwart
GESCHIEDENIS Deze eeuwenoude jachthond voelt zich thuis in het Noorse winterse klimaat, op moeilijk terrein en is opgewassen tegen geduchte tegenstanders. Hij is veelzijdig, maar vooral specialist op het gebied van de eland. Door de Vikingen werd hij enorm gewaardeerd; soms werd hij met zijn baas begraven. In 1877 verscheen hij voor het eerst op de tentoonstelling, georganiseerd door de Noorse jagersvereniging. Aan de Elandhond is door de eeuwen heen weinig veranderd. Vooral zijn uithoudingsvermogen en snelheid vallen op. Ook is hij intelligent in het uitwerken van sporen en in het contact houden met de jager. Het was zijn taak om de eland ( bij voorkeur het mannetje ) op te sporen en in bedwang te houden, tot zijn baas hem onder schot kon nemen. Hij deed dit op allerlei manieren, zoals door het dier te hinderen en het op te houden, waardoor de eland aan de plaats gebonden bleef en waardoor bij het dier tevens de aandacht voor de jager werd afgeleid. In Noordelijke landen wordt nog steeds met dit type hond gejaagd. Ze zijn voor alles trouw, betrouwbaar en zelfverzekerd. Als huishonden zijn ze vriendelijk en meegaand.
IDEALE RASKENMERKEN Schofthoogte: reuen ongeveer 52 cm en teven ongeveer 47 cm. Uiterlijk: gedrongen, compact lichaam; veerkrachtig, lenig gangwerk. Vacht : hard, dik, overvloedig, weerbestendig; korter op hoofd, oren, voorbenen, langer op hals achterhand en staart. Kleur : grijs met zwarte haarpunten; witte vacht is sinds 1993 ook erkend. Hoofd: brede, licht gewelfde schedel, gaat langzaam over in vierkante snuit; ovale, niet erg grote donkerbruine ogen; kleine, staande oren. Staart: dicht over de rug gekruld, hoog aangezet. AARD : de Elandhond is schrander, oplettend, waakzaam, onafhankelijk, vriendelijk en betrouwbaar met kinderen. Wel is het een hond die een goede discipline vereist ! ACTIVITEIT : de Elandhond heeft veel lichaamsbeweging nodig. Het ras is graag buiten en is door zijn energie niet geschikt voor mensen die hem onvoldoende beweging kunnen geven.
Er bestaat ook een Zwarte Noorse Elandhond , die vanzelfsprekend zwart is, maar ook een iets ander type heeft. Qua schofthoogte zijn ze iets kleiner ( de reu : 45 cm en de teef iets minder ). Ze zijn nauw verwant, net als trouwens andere jachthonden van het Keeshondentype. In België en Nederland worden de Elandhond en aanverwanten tot de Keesachtigen gerekend en niet tot de Hounds. Ook Zweden kent een Elandhond. Verdere verwanten zijn de Finse Spitz , de Karelische Berenhond en de Russische Jachtlaiki.(dobrego)
Eurasiër ideale gezelschapshond en huishond - bestand tegen alle weerstypen - poolhond
LAND VAN HERKOMST : Duitsland
GESCHIEDENIS De Eurasiër heette oorspronkelijk de Wolf-Chow en behoort tot de rassengroep van de Aziatische Keeshonden en soortgelijken. De Eurasiër heeft zijn oorsprong in Duitsland en werd speciaal gefokt als 'ideale hond'. Het ras werd gefokt uit de Chow-Chow , de Samojeed en de Grote Grijze Keeshond . In de jaren 50 van de vorige eeuw, had een familie in Duitsland ( Julius Wipfel uit Bergstrass in Weinheim ) een zwarte ( poolachtige ) hond die erg lief was voor eigen mensen, maar nogal wild van karakter. Na de dood van deze hond werd een Grijze Keeshond aangeschaft die weliswaar gemakkelijker in omgang bleek, maar minder oorspronkelijk was dan de vorige hond. Hierdoor ontstond het plan om een hond te fokken die beide eigenschappen in zich zou verenigen. Er werd vervolgens gefokt met Chow Chows en een Grijze Keeshond. De nakomelingen uit deze kruisingen werden Wolf-Chow genoemd, hetgeen stuitte op bezwaren van de Duitse Chow Club. Uiteindelijk werd nog de Samojeed ingekruist in 1972, om te komen tot het ideale ras. De naam veranderde van Wolf-Chow in Eurasiër, naar de landen ( Europa en Azië ) die hebben bijgedragen aan de totstandkoming van dit ras. Het ras werd destijds aangeprezen als de ideale huishond en was zeer populair in Duitsland.
IDEALE RASKENMERKEN De Eurasiër is een Middelgrote Keesachtige hond. Het lichaam is langer dan vierkant, met middelzwaar bone. De rug is recht en sterk en loopt over in een lang en breed kruis. Matig gewelfde ribben. Matig diepe borst met diepe onderborst. Buik is iets opgetrokken. De benen zijn recht, sterk en middelmatig lang. De hals is matig gespierd en zonder keelhuid. Kleur : rood tot vaal, wolfsgrauw, zwart en zwart met aftekeningen ( grijsbruin boven de ogen, aan de onderzijde van de benen en aan de broek en staart ). Alleen de exemplaren die effen gekleurd zijn, zijn bij de FCI geregistreerd. Hoofd en schedel : het hoofd neigt naar het wolventype. Van boven gezien wigvormig, met spits staand oor. Vlakke schedel met voorhoofdsgroef. Rechte neusrug met weinig stop. Donkere ogen, niet te diep liggend en amandelvormig. Oren zijn middelgroot en staan rechtop. Gesloten lippen. Schaargebit. Staart : in rust afhangend en tot aan het spronggewricht gedragen. In actie opgerold of zijdelings over de rug gedragen. Voeten : grote voeten met stevige voetzolen. Gewelfde tenen. Vacht : over het gehele lichaam dicht onderhaar ( de wol ) en middellang, los aanliggende grannen ( bovenhaar ). Het gezicht, oren en onderstuk van de benen zijn korter behaard. De beharing op de halspartij is maar iets langer dan die op het lichaam en vormt geen manen. De vacht vraagt een regelmatige borstelbeurt. Schofthoogte : voor reuen van 52 tot 60 cm en voor teven 48 tot 56 cm. Het gewicht bedraagt voor reuen 23 tot 32 kg en voor teven 18 tot 26 kg. AARD : de Eurasiër is erg naar de mens en diens affectie georiënteerd. Hij is sterk verbonden met zijn baas en past zich gemakkelijk aan. Hij is makkelijk te trainen, leergierig en vredelievend. Hij heeft een zeer goedaardig, rustig en evenwichtig karakter. Hij maakt minder lawaai dan de Keeshond, maar is toch een degelijke waakhond. Hij is lief met kinderen. Hoewel hij gereserveerd is ten opzichte van onbekenden, zal hij hen nooit aanvallen. ACTIVITEIT : de Eurasiër heeft behoefte aan gezelschap en is dan ook ongeschikt als kennelhond. Als deze hond binnenshuis leeft, moet hij wel dagelijks grote wandelingen maken. De Eurasiër heeft een hekel aan alleen gelaten worden of vastgemaakt te worden aan een ketting. OPVOEDING : eigenaars weten dat je bij deze hond discipline niet willekeurig moet toepassen. De Eurasiër voed je op met een zachte en rustige, maar toch consequente hand.(dobrego)
Faraohond klein wild jager - zichthond en speurhond - eenvoudig vachtonderhoud - ideale gezelschapshond
LAND VAN HERKOMST : Malta
GESCHIEDENIS Ook honden kunnen blozen. De neus en oren van de Faraohond ( of Pharaoh Hound , Kelb-tal Fenek ) worden donkerrose als hij zich opwindt. Zijn expressieve gezicht met oosterse uitdrukking bevestigen de band met het oude Egypte. Het is misschien de oudste, maar zeker en vast de meest vereerde hond uit de geschiedenis. Zijn voorouders gaan terug tot zo'n 3000 jaar voor Christus. Veel van het type en zijn mogelijkheden van deze honden uit de oudheid wordt onthuld wanneer men de vroege schilderijen en hiërogliefen bekijkt. Hij lijkt weggelopen uit een afbeelding in een Egyptische graftombe. In werkelijkheid is het een ras dat is gefokt uit Windhonden die op Malta en de eilanden in de buurt leven, en die mogelijk verwant zijn aan prehistorische windhonden uit Noord-Afrika. Waarschijnlijk is de Faraohond nauw verwant met de Podenco Ibicenco en de Cirneco dell'Etna . De Faraohond is dus een zeer oorspronkelijke Windhond. Als huishond is hij alert, intelligent, vriendelijk, zelfs lief. Hij houdt van aandacht, kinderen en spelen, maar is ook graag op pad.
IDEALE RASKENMERKEN Schofthoogte: reuen 56 cm (ideaal), teven 53 cm. Uiterlijk: slank, gebeeldhouwd lichaam; vrij, moeiteloos gangwerk. Vacht : kort, dicht, vlak aanliggend, glanzend. Kleur : roodbruin, iets wit op borst, voeten (niet op de tenen) en staartpunt toegestaan, maar veel wit of wit op de buik, of boven de voeten is ongewenst. Hoofd: lange, droge, goed belijnde schedel met lange snuit; ovale, amberkleurige ogen; grote staande oren. Staart: lang en uitlopend in een punt. AARD : voorzien van zowel snelheid als kracht, speur- als gezichtsvermogen, is de Faraohond een veelzijdige jager. Dit ras joeg vooral op konijnen, zowel op reuk als op gezicht. Omdat hij al jaren met de mens heeft samengeleefd, is de hond van nature een gezelschapshond geworden. Hij is vrolijk, intelligent, lief voor kinderen maar wantrouwend tegenover vreemden. ACTIVITEIT : deze hond heeft zeer veel lichaamsbeweging nodig.(dobrego)
groot wildjager - eenvoudig vachtonderhoud - speurhond- goede waakhond
LAND VAN HERKOMST :Amerika / Frankrijk
GESCHIEDENIS De Gascogne hounds van Frankrijk - zeer groot, goede stem en een koude speurneus - verzamelden ontelbare jagers als fans. Deze jagers, die de voorkeur gaven aan de blauw-getekende hounds van het Old Line geslacht; hebben met deze traditie gebroken om de Big n' Blue (want zo wordt hij ook genoemd) te ondersteunen. 'Bluetick Bill' Harshman is verantwoordelijk voor de bijnaam van dit ras. De uitmuntende beheersing bij deze hond van het koude spoor werd vooral gebruikt bij het jagen op groot wild, van vos tot bergleeuw en ieder ander noodlottig schepsel daar tussenin.
IDEALE RASKENMERKEN Dit is een extreem zware, hound-achtige hond, met een zware stem. De Big 'n Blue wordt tot zo'n 81 cm groot en weegt ongeveer een vijftig kg. Het ras is zwaar getekend; de bontkleuring en tekening op zijn gewoonlijk goed-gespikkelde vacht geven hem een grijsachtige verschijning. De kleur, die wel belangrijk is voor het uiterlijk van dit dier, beïnvloedt de jachtprestatie van deze jager niet. AARD De Blue Gascon is niet echt geschikt voor iedereen of voor elke jager. Het is een zeer kundige hound, die gespecialiseerde vaardigheden bezit. Zijn verlangen om te jagen kan niet (en mag niet) beteugeld worden. Hij gedraagt zich buitengewoon dapper bij de mensen en in het gezelschap van vrienden is hij zeer meegaand en vertrouwelijk, maar tegenover vreemden gedraagt hij zich afstandelijk. (dobrego)
Kanaan Hond kuddebewaker van schapen - ideale huishond - Paria-oorsprong - geschikt voor reddingswerk
LAND VAN HERKOMST : Israël
GESCHIEDENIS Van de Kanaanhond (of Canaan Dog, Kelef K'naani, Israël Canaan Dog ) is het bekend dat het ras al ver voor het begin van onze jaartelling voorkwam en er zijn afbeeldingen gevonden van omstreeks 2200 voor Christus, waarop de kenmerken van de tegenwoordige Kanaanhond duidelijk te zien zijn. In de legendes staat geschreven dat de Kanaanhond met een gouden ketting aan de troon van koningin Jezebel vastgebonden was. Het is de Nationale hond van Israël en hij is al eeuwen lang in het Midden-Oosten bekend. Hij is oorspronkelijk een Paria ( wilde hond ) en werd in de Negef woestijn gebruikt door de Bedoeïenen en andere Nomaden als herder en schildwacht. Door de eeuwen heen is de Kanaanhond de mens dus op allerlei verschillende manieren van dienst geweest. De moderne versie doet onder andere dienst als waakhond, herdershond, speurhond en reddingshond en ook als gehoorzaamheidshond. Hij is achterdochtig tegenover vreemden maar niet agressief. Hij is waakzaam en heeft een snel reactievermogen; hij is bovendien buitengewoon werkwillig en leert gemakkelijk. De Kanaanhond is in Europa een zeldzame verschijning. De Basenji is beslist één van de familieleden van de Canaan Dog. Dokter Rudolphina Menzel uit Israël is de bezielster en hoofdverantwoordelijke voor de redding en stabilisatie van dit ras.
IDEALE RASKENMERKEN : Het is een middelgrote, licht rechthoekige en sterke hond, die vele van de speciale kenmerken van de wilde hond in zich heeft. Hij is delicaat geproportioneerd en lijkt op de normale Spitz. Er bestaat tussen de reu en de teef een groot verschil ten aanzien van de geslachtskenmerken. Hoofd: matige lang, met de vorm van een stompe wig. Vlakke schedel, tamelijk breed, hetgeen versterkt wordt door de laag aangezette oren. Zwakke, maar duidelijke stop. Krachtige voorsnuit, krachtige kaken, droge lippen, zwarte neusspiegel. Ogen: donkerbruin, amandelvormige oogopeningen, donkere rand rondom de ogen. Oren: rechtopstaand, tamelijk kort en breed, licht gerond bij de punten en laag aangezet. Gebit: schaar- of tanggebit. De laatste heeft de voorkeur. Hals: matig lang, gespierd. Lichaam: goed ontwikkelde schouders, vlakke rug, krachtige lendenen. Diepe, maar niet bijzonder brede borstkas, goed gewelfde ribben. Opgetrokken buiklijn. Middelmatige hoeking, zowel voor als achter. Ledematen: rechte voorbenen, sterke botten, krachtige en goed gespierde achterbenen, laaggeplaatste sprongen. Voeten: rond, goed gesloten, met sterke voetzolen. Staart: hoog aangezet, borstelig, wordt gekruld over de rug gedragen. Gangwerk: licht, energiek. Vacht: kort tot matig lang, hard en recht. Dicht en overvloedig onderhaar. Kleur: zandkleurig tot roodbruin, wit, zwart of gevlekt, met of zonder masker. Een zwart masker en een witte aftekening zijn bij alle kleuren toegestaan. Schofthoogte: 48 tot 61 cm, de reuen groter dan de teven. Gewicht: tussen de 16 en de 25 kg. Een scherpe, snelle gang is karakteristiek voor dit ras. AARD : hij is een niet agressieve, maar wel inventieve waakhond. De Kanaanhond is beschermend en vriendelijk. Hij wordt steeds populairder in de Verenigde Staten. Het is een geharde hond, maar toch vertoeft hij het liefst binnenshuis.(dobrego)
GESCHIEDENIS De Kwartelhond ( of Deutscher Wachtelhund, Duitse Spaniel ) behoort tot de rassengroep van de Opjagende Honden. Het woord 'wachtel' betekent is het Duits 'kwartel' en deze honden zijn specifiek opgeleid om op gevogelte te jagen, in het bijzonder op kwartels. Omtrent zijn afkomst is er weinig definitief bewezen. Als men het gebruik en de mogelijkheden van de hond nadert bestudeert, lijkt het logisch dat er alleen Waterhonden van het continent zijn gebruikt voor zijn ontwikkeling. Het ras lijkt wel op de oude Engelse Waterhonden.Waarschijnlijk heeft hij ook het bloed van verschillende Jagende Spaniels, waaronder de Cocker Spaniel , in zich.Reeds in de achttiende eeuw werd er over honden van het Wachtelhond-type geschreven. In het begin van de negentiende eeuw werden Engelse Jachtspaniel-rassen populair in Duitsland en stierf het ras bijna uit. Einde negentiende eeuw werd het ras echter gered door jagers die erin geïnteresseerd waren, en tegenwoordig heeft het een kleine, maar vaste fokbasis in Europa. De Kwartelhond is een aanzienlijk hardere hond dan de Engelse Jachtspaniel-rassen en het gebeurt wel dat hij het wild doodt. Hij is een uitstekende speurhond en apporteur.Deze 'Duitse Spaniel' is een solide hond die op middelkorte poten staat. Hij is compact en krachtig gebouw, zonder grof te zijn.
IDEALE RASKENMERKEN Het hoofd is droog en de voorsnuit is even lang als de schedel; vlak schedeldak, niet zichtbare achterhoofdsknobbel, geringe stop, geen voorhoofdsgroef. Lange voorsnuit, brede neusrug. Een ramsneus is kenmerkend. Grote neusspiegel, bruin van kleur. Ogen : middelgroot, amandelvormig en donkerbruin. Oren : hoog en breed aangezet. Ze moeten reiken tot de neuspunt en goed behaard zijn. Gebit : schaargebit. Hals : krachtig, middelmatig lang, droog en licht gebogen. Lichaam : iets rechthoekig, uitgesproken schoft, rechte rug met een korte lendenpartij. Ruime borstkas, ovaal, met goed ontwikkelde achterste ribben. Ledematen : goed naar achteren geplaatste schouders, goed gehoekte opperarm, krachtige botten, rechte voorbenen, licht verende voormiddenvoet. Krachtige dijbenen met een goede musculatuur, normaal gehoekt in knie- en spronggewricht, achterbenen evenwijdig aan elkaar. Voeten : ovaal, goed gesloten, behaard tussen de tenen, sterke en elastische voetzolen. Staart : hoog aangezet, horizontaal of licht gebogen gedragen, echter nooit over de rug. Goed behaard. Vacht : krachtig, dicht, golvend en lang haar met kraag en bevedering. Op de schedel, de voorsnuit en in het gezicht dient de vacht kort en zeer dicht te zijn. Kleur : bruin, vaak met witte aftekening op de borst en voeten, wit met bruine vlekken, driekleurig, schimmel met rode of bruine aftekening, en ook roodschimmel. De schofthoogte bedraagt voor reuen 49 tot 54 cm en voor teven 45 tot 51 cm.Het gewicht ligt tussen de 20 en de 30 kg. AARD : deze Deutscher Wachtelhund is een eerste klasse vogeljager. Het is een allround hond die het zowel apporteren, opjagen en op bloedsporen goed doet. Hij is een alert volhouder, hij luistert goed naar bevelen en reageert goed als hij geroepen wordt. Tevens is hij een aangenaam gezelschap. ACTIVITEIT : deze hond vraagt voldoende lichaamsbeweging. (dobrego)
Chinese Gekuifde Naakthond & De Powderpuff ideale huishond en gezelschapshond - Paria-oorsprong - speciale vachtverzorging nodig
LAND VAN HERKOMST : China
GESCHIEDENIS De Chinese Gekuifde Naakthond, die ooit de 'eetbare Chinese hond' werd genoemd, stamt volgens sommigen af van een haarloze Afrikaanse voorouder. Door steeds met de kleinste hondjes te fokken, ontstond de moderne versie van dit ras. Deze honden gingen met Chinese zeelieden mee op de wilde vaart en hielden de schepen vrij van ongedierte. Tegen de 18e eeuw waren ze dan ook in Afrika, Azië, Europa en Amerika te vinden. Er is tegenwoordig zowel een kale als een behaarde variëteit, de Powderpuff ( zie foto onderaan de bladzijde ), vaak in hetzelfde nest. Het wonderlijke is dat de Chinese Gekuifde Naakthond warmte kwijtraakt via zweetklieren en niet via hijgen.Dit ras is in China ( zijn land van oorspong ) zeldzaam, maar geniet een groeiende populariteit in het Westen.
IDEALE RASKENMERKEN Schofthoogte: reuen 28 tot 33 cm, teven 23 tot 30 cm. Het gewicht bedraagt 2 tot 5 kg. Uiterlijk: lichtgebouwd, sierlijk lichaam; levendig, gracieus gangwerk. Vacht : zacht, zijdeachtig haar op het hoofd, de staart en hoogstens tot de polsen, met verder een gladde huid; de Powderpuff is bedekt met lang, recht, zijdeachtig haar. Kleur : alle kleuren of kleurencombinaties toegestaan. De kleuren van de huid variëren tussen roze en zwart, waaronder mahonie, blauw, lavendel en koperkleurig. Hij kan een gevlekt of een effen uiterlijk hebben. Hoofd: vrij ronde schedel met dun toelopende snuit; middelgrote, donkere ogen; grote, staande oren. Staart: lang, dun toelopend, hoog gedragen. VACHT : de naakte huid moet goed verzorgd worden en af en toe gewassen met een spons en zachte shampoo. Na het baden insmeren met een uiercrème om de huid soepel te houden. Deze honden zijn zeer gevoelig voor zonlicht, zodat het aangeraden is om hen niet te lang aan direct zonlicht bloot te stellen en een goede zonnebrandcrème te gebruiken. De Powderpuff moet nu en dan geborsteld worden en mag wat vaker in bad. Het haar op het gezicht wordt in een punt naar beneden geschoren, wat het dier zijn typische uiterlijk geeft. AARD : dit ras vergt een speciale verzorging van zijn eigenaar. Door zijn naaktheid is hij erg gevoelig voor ultra-violette straling, voor koude en vocht en andere klimatologische condities. De liefdevolle Chinese Naakthond maakt al deze verzorging weer goed, doordat hij zeer gemakkelijk zijn affectie toont, vriendelijk is en een levendige natuur heeft. Hij is slim, opgewekt, speels, makkelijk te trainen en terughoudend naar vreemden. Hij gaat goed om met kinderen, wanneer de kinderen hem in zijn waarde laten, m.a.w. hem niet behandelen als speelgoed. De omgang met andere huisdieren verloopt normaal gezien probleemloos. ACTIVITEIT : de Chinese Naakthond past zich qua beweging aan het gezin aan en is dol op spelletjes. OPVOEDING : de opvoeding is door zijn slimheid niet moeilijk en hij heeft al vlug door wat er van hem verlangd wordt.bron:dobrego
Polski Owczarek Nizinny kuddebewaker schapen - ideale gezelschapshond en waakhond- geschikt als geleidehond - tegen alle weerstypen
LAND VAN HERKOMST : Polen
GESCHIEDENIS De Owczarek Nizinny ( of Berge Polonais de Vallée, Herdershond van de Vallée ) is één van de Poolse Herdershonden. Dit ras komt uit de laagvlakte, terwijl de andere Poolse Herdershond ( de Tatrahond ) uit de hoogvlakte komt. Volgens sommigen is het ras met de Hunnen naar Polen gekomen. Volgens andere bronnen is de Nizinny het resultaat van een kruising rond de 16de eeuw, tussen een Puli en andere Berg-Herdershonden. Een noodzakelijke kruising, omdat men een werkhond wou die zich in het Poolse landschap zou kunnen handhaven en die niet door het ruwe klimaat zou worden aangetast. Vooral in de omgeving van Wojewodschaft Bydgoszsz hielden boeren een dichtbehaard Herdershondje, dat verwantschap vertoonde met onder andere de Schapendoes , de Bearded Collie en de Bobtail . Dit hondje was een veelzijdige helper van de herder. Het duurde echter een tijd voordat het ras de aandacht kreeg van kynologen en werd tentoongesteld. Op een gegeven moment was er een reu, "Smok" genaamd die qua uiterlijk en innerlijk ideaal was. Deze hond werd de grondslag voor de verdere fok. Mevrouw Danuta Kordegarda bouwde een prachtige stam op deze hond. Dit was noodzakelijk want het ras was tijdens de tweede wereldoorlog met uitsterven bedreigd. In 1963 werd het ras erkend door de FCI. Momenteel geniet dit ras een steeds groter wordende populariteit en komt steeds vaker op tentoonstellingen voor. De Nizinny wordt gebruikt als vee- en schapenhoeder, waakhond en gezelschapshond.
IDEALE RASKENMERKEN De Polski Owczarek Nizinny is een middelmatig grote hond, compact gebouwd, sterk en gespierd. Het lichaam is matig lang met brede en diepe borst. De ribben zijn goed gerond. Licht gebouwde benen, niet te kort doch sterk. Matig lange hals zonder keelhuid. Kleur : elke kleur en aftekening toegestaan. Hoofd en schedel : het hoofd is matig groot, goed in verhouding en zeker niet grof. Beharing dicht op de schedel. De schedel verhoudt zich als 1:1 tot de voorsnuit. Eventueel is de voorsnuit iets korter. Matig brede schedel, licht gewelfd. De stop is goed aangegeven. Rechte neusrug en krachtige kaken. Grote donkere neus met goed geopende neusgaten. Middelmatig grote ogen, ovaal van vorm, met een levendige en doordringende blik. Oren van middelmatige grootte, hartvormig breed en hoog aangezet. De voorkant van het oor ligt tegen de wang aan. Schaargebit. De staart is gecoupeerd of van nature zonder staart. De voeten zijn ovaal, met gesloten, iets gebogen tenen. Nagels zo donker mogelijk. De vacht : lang, dicht en grof. De ondervacht is wollig en dicht. Lange hoofdharen bedekken de ogen op karakteristieke wijze. De vacht dient het best dagelijks geborsteld te worden. Schofthoogte : reuen 45 tot 50 cm en teven 42 tot 47 cm. Het gewicht bedraagt 15 tot 20 kg. AARD : de aangeboren herdersinstincten van het ras hebben zich goed aan het hedendaagse leven aangepast. De hond is aanhankelijk, oplettend en moedig. Het is een intelligente hond met een sterke persoonlijkheid en een opvallend sterk herinneringsvermogen, die zich dominant gaat opstellen, veel blaft en ook bezitterig is. Hij is wel zeer trouw en dol op zijn baas en de kinderen. ACTIVITEIT : in principe is dit geen stadshond, al heeft hij zich daaraan aangepast. Het is wel een hond die zich goed voelt op de buiten en bestand is tegen een leven onder slechte weersomstandigheden. Hij heeft veel beweging nodig om in conditie te blijven. OPVOEDING : deze hond is wantrouwend tegenover vreemden en daardoor een uitstekende waakhond. Hij heeft beslist een consequente opvoeding nodig.
Saarloos was een scheepskok uit Dordrecht.. Hij hield van de natuur en van honden en hij zou de schepper worden van een uniek Nederlands hondenras. Saarloos sprak soms een beetje smalend over 'sierhondjes' als hij de gewone huishond bedoelde. Hij vond dat deze hond veel te veel was verhuiselijkt en wilde, als liefhebber van de Duitse herder met name in dit ras weer de natuurlijke eigenschappen terugfokken. Eind jaren 30 van de vorige eeuw begon hij met het kruisen van een hond en een wolf, omdat hij verwachtte dat hierdoor een betere werkhond zou ontstaan. Hij paarde een Duitse Herderreu van het zogenaamde klassieke Pruisische type, Gerard van de Fransenum, aan een Europese wolvin die hij Fleur noemde en die hij uit de Rotterdamse "Diergaarde Blijdorp" had verkregen. Hij wilde de werklust van de Duitse Herder combineren met het grotere uithoudingsvermogen en de kracht van de wolf. Hiervoor maakte hij dus gebruik van deze Duitse herder en wolven van het Syberische type. Het project was maar gedeeltelijk een succes. Hij fokte een hond, die een keer per jaar loops wordt, maar de hond was, zoals ook sommige Tsjecho-Slovaakse Wolfshonden, schuw. Door terugparingen op stamvader Gerard verkreeg Saarloos een basispopulatie kwartwolven. Er volgde een periode waarin hij met zijn fokproducten experimenteerde en een strenge selectie toepaste. De Europese wolfhond, zoals Saarloos zijn fokproduct noemde, was als gebruikshond niet te handhaven. In de jaren die volgden wist Saarloos - met veel moeite en tegenslag - uiteindelijk een nieuw hondenras op te bouwen. Maar voor politie- en africhtingstaken waren de nakomelingen van Gerard en Fleur niet geschikt. De voor dit werk noodzakelijke aanvalsdrift was niet aanwezig. De vluchtdrift van de wolf bleek erfelijk dominant over de aanvalsdrift van de Duitse Herder. Sommige nakomelingen waren min of meer geschikt als reddingshond. Anderen waren bruikbaar als blindengeleidehonden, juist door hun voorzichtige karakter. Saarloos bouwde een bloeiende blindengeleideschool op in Dordrecht. De schuwheid die voor de huidige Saarlooswolfhonden zo kenmerkend is, was toen nog veel minder aanwezig, omdat Leendert Saarloos uitsluitend op karakter fokte. Het uiterlijk was daarbij van ondergeschikt belang. Liefhebbers van het vroegere wolfachtige uiterlijk van de honden fokten, zonder medeweten van Saarloos, de wolfachtige kenmerken weer terug. Het ras werd in 1975, 6 jaar na de dood van Leendert Saarloos, erkend door de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland en als postuum eerbetoon aan zijn schepper Saarlooswolfhond genoemd. Enige jaren later volgde internationale erkenning door de F.C.I.
De saarlooswolfhond lijkt iets langbeniger dan de Duitse herder, maar hij is lichter en lijkt eleganter. Reuen hebben een schofthoogte van 65 tot 75 cm; teven van 60 tot 70 cm. Zij hebben een gewicht van 36 tot 45 kg.
Hokkaido Inu ideale gezelschapshond - groot wild jager - goede waakhond - agressief karakter
LAND VAN HERKOMST : Japan
GESCHIEDENIS De Hokkaido Inu ( of Ainu Inu, Hokkaido Hond, Doh Ken ) heeft als oorspronkelijk benaming de 'Ainu-Ken ' en behoort tot de hondenrassengroep van de Aziatische Keeshonden en soortgelijken. De geschiedenis van deze hond hangt nauw samen met de geschiedenis van de Ainu-stam. Ongeveer drieduizend jaar geleden vestigde deze stam zich in Japan. Blijkbaar brachten ze hun honden met zich mee. De hond heeft een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van de hondenrassen in Japan. De woestheid, moed en trouw van de Ainu zijn zeer aantrekkelijke eigenschappen. Waarschijnlijk zijn ze door de jaren heen zo gefokt. De Hokkaido Inu is een middelgrote, erg stevig gebouwde hond.Hij werd ( en wordt ) gebruikt als sledehond, jager op groot wild, waakhond en gezelschapshond.
IDEALE RASKENMERKEN Het hoofd is driehoekig en vosachtig. Brede, platte schedel en voorhoofd. Uitgesproken stop. Rechte neusbrug. Wigvormige snuit. Zwarte neusspiegel ( vleeskleurig in de witte variëteit ). Strakke lippen.De ogen zijn klein, driehoekig, donkerbruin en staan ver uit elkaar. De oren zijn klein en driehoekig. Rechtop gedragen en enigszins naar voren gericht.Het lichaam is krachtig gevormd. Krachtige hals zonder keelhuid. Duidelijk zichtbare schoft. Middelbrede lendenen. Goed ontwikkelde voorborst. Diepe borstkas. Buiklijn is duidelijk opgetrokken. Rechte, stevige rug. Fraai hellende croupe. Ledematen : zeer compacte, gesloten, goed gewelfde voeten. Gespierde benen met flinke botten. De staart is hoog aangezet. Dik over de rug gedragen, dicht gekruld of in een boog. De vacht : kort, stug en recht. Iets langer op de staart. Zachte, compacte ondervacht. De vacht vraagt een regelmatige borstelbeurt. Kleur : sesam ( lichtere kleur haar met zwarte punt ). Gestroomd ( zwart, rood, wit, enz. ) Zwart, wit, rood of bruin. De schofthoogte bedraagt voor reuen 48,5 tot 52 cm en voor teven 45,5 tot 48,5 cm. Het gewicht bedraagt ongeveer 25 kg. AARD : deze hond heeft veel gunstige kwaliteiten. Het verleden wees uit dat hij een onverschrokken en vastberaden jager, een goede bewaker en een goede beschermer is. Tegelijkertijd is hij trouw en goed gemanierd. De Hokkaido Inu is altijd alert en heeft een achterdochtige aard; dit waren in feite de vereisten voor de rol van dorpsbewaker. Deze moedige en zelfverzekerde hond is volgzaam en aanhankelijk tegenover zijn baas. Hij heeft een opmerkelijk goed 'richtingsgevoel' en een karakteristieke 'harde' uitdrukking. Zijn uiterlijk doet aan zijn primitieve voorouders denken. ACTIVITEIT : de Hokkaido heeft veel ruimte en beweging nodig. OPVOEDING : dit ras heeft behoefte aan een consequente opvoeding.
Ras: Zwarte Russische Terriër Andere naam: Chornyi Terriër en Russkji Tchornji Terriër Oorsprong: Rusland Gehouden als: Waak, verdedigings en gezinshond Grootte: Reuen 66-72 cm en teven 64-70 cm Gewicht: 40-65 kg Kleur: Effen zwart of zwart met enkele grijze haren Vachtsoort: Ruwharige bovenvacht met een dichte ondervacht Gem. Leeftijd: 10-11 Jaar
Geschiedenis De Zwarte Russische Terriër is een van de nieuwere rashonden in de wereld. Het Sovjetrussische Ministerie van Landbouw erkende de Tchiorny Terriër in 1981 als nieuw Russisch ras. In 1984 volgde de erkenning van de FCI ( Federation Cynologique International). Sindsdien maakt deze geweldige hond steeds meer vrienden over de gehele wereld. Tijdens de Tweede Wereldoorlog ontstond bij het Rode Leger een groeiende behoefte aan honden, welke geschikt waren voor legerdoeleinden. Het Rode Leger kreeg de opdracht om een hond te fokken, die breed inzetbaar was voor veel militaire doeleinden. Juist deze militaire doeleinden zijn er debet aan, dat er zo weinig van deze hond bekend is. Het fokprogramma van de nieuwe hond is dan ook gebaseerd op honden, welke waren buitgemaakt op de Duitse Leger ten tijde van de oorlog. Het is dan ook niet zo verwonderlijk, dat enkele Duitse rassen aan de basis staan voor de Zwarte Rus. Dit zijn o.a. de Riesenschnauzer en de Rottweiler. Ook de Airedale Terrier en de New Foundlander zijn naast andere honden ook voorouders van de Zwarte Russische Terrier.
Het nieuwe ras moest groot en sterk genoeg zijn, om zware lasten te kunnen verplaatsen. Ontzag inboezemen. Bestand zijn tegen de enorme klimatologische en topografische verscheidenheid van de toenmalige Sovjet-Unie.
Het Rode Leger had een allrounder nodig; een hond die alle gewenste eigenschappen in een groot, sterk en gezond lichaam herbergde. De hondenspecialisten van de "Rode Ster Kennels" maakten creëerden een hond met alle gevraagde eigenschappen. Hij moest zowel de hitte van het zuiden als de ijzige koude van het noorden kunnen doorstaan. Hij moest groot zijn, maar ook atletisch en wendbaar. Zeer waakzaam, zonder in het wilde weg om zich heen te gaan bijten. Bovendien moest hij snel af te richten zijn.
De Rode Honden mannen begonnen met een prototype, waaraan de Riesenschnauzer, de Rottweiler en de Airedale Terriër hun bijdrage leverden. De Airedale gaf zijn uithoudingsvermogen, gehoorzaamheid en zijn temperament; de Rottweiler zijn stevige bouw en fysieke kracht. Van de Riesenschnauzer kreeg hij zijn grootte en felheid. Deze honden werden niet zomaar op elkaar losgelaten, maar in een uitgekiend fok programma met elkaar gekruist. De nakomelingen werden weer met elkaar gekruist en daarna mochten ook andere rassen een duit in het zakje doen: Newfoundlander, Duitse Staande Draadhaar, Laika, Kaukasische Owtcharka, Moskouse Retriever en nog wat andere. In totaal werkten een twintigtal rassen mee aan dit bouwpakket, dat na tientallen jaren fokken, experimenteren en selecteren de Tchiorny Roesky (Zwarte Rus) opleverden.
Karakter: Door gericht te fokken en een strenge selectie op de fokdieren toe te passen ontwikkelde de eerste kruisingsproducten tot de geweldig mooie en stoere hond van nu. De Zwarte Russische Terriër is zeer evenwichtig van karakter, uiterst betrouwbaar en zeer intelligent. Hij heeft door zijn langdurig gebruik in het Rode Leger, zijn enorme arbeidsgeschiktheid en betrouwbaarheid bewezen. Zijn stabiel karakter en zijn goede en snelle opmerkingsgave maakt hem voor meer als alleen bewakingsdoeleinden geschikt. Doordat hij al zijn zintuigen zo goed gebruikt, en hij zo sensibel is, is hij een zeer bruikbare hond in alle hondensporten.
Bij uitstek is hij een zeer bekwame verdediger van erf en goed, daar hij een zeer specifiek gevoel voor goed en kwaad heeft. Een van naturen aanwezige bewaking- en verdedigingdrang, moet echter wel goed begeleid worden.
Bij alle goede eigenschappen van de Zwarte Russische Terriër is hij nietvan een zekere eigenwijsheid vrij te spreken.
Opgroeiende pups moeten daarom met veel verstand van zaken en consequentie worden opgevoed. Liefde voor het dier en respect voor het individu hoort hier zeer zeker genoemd te worden. Daar hij een zeer zelfstandig hond wordt, is het van belang, dat men goed weet, hoe met honden om te gaan.
De pups staan voor veel dingen open en zijn dan ook erg nieuwsgierig. Dol als ze zijn op kinderen, gaan ze er ook altijd graag mee om. De pup groeit uit tot een hond, die heel goed weet wie er tot zijn gezin (= roedel) behoort. Hij zal dan ook ten alle tijden het voortouw nemen, als het erom gaat zijn roedelgenoten te beschermen.Wordt de hond consequent opgevoed, dan neemt de Zwarte RussischeTerriër zonder veel moeite zijn plaats in het gezinsroedel in.
Door zijn grote mate van zelfstandigheid en zijn grote intelligentie, is hij niet de meest geschikte hond voor een beginnende hondenliefhebber.
Men mag daarom alleen een pup in huis halen, als men bereid is om na een jaar en langer de consequente omgang met de hond te handhaven. Ondanks de grote vreugde over de nieuwe pup, moet men zich wel grondig realiseren, dat de Zwarte RussischeTerriër binnen een jaar uitgroeit tot een grote, sterke en weerbare hond.
Veel van deze honden zijn pas laat af, d.w.z. dat zowel hun lichamelijke als hun geestelijke ontwikkeling zich pas laat volledig ontplooit. Daarom mag men deze jonge hond bij trainingen niet te zeer belasten.
De Zwarte Russische Terriër is dol op wandelen en zeer actief, zomer en winter. Hij zwemt graag. Hij wil graag actief beziggehouden worden. In huis is hij duidelijk aanwezig, zonder druk of zenuwachtig te zijn. Hij is erg waaks, zonder overmatig veel geblaf; hij is een echte "melder". Hij heeft, zoals de Engelsen dat zo mooi zeggen, een enorme "Will to please", wat hem tot een onovertroffen sporthond maakt. Maar denk eraan, dat hij sterk en zelfverzekerd is. Van oneerlijke fysieke aanpak is de Zwarte Russische Terriër zeer wars, en hij zal dat dan ook zeer zeker niet accepteren. Uiterlijk: De Zwarte Russische Terriër is dus op een zeer ongewone manier gefokt, maar gelukkig is hij een doodgewone hond. Een beetje groot misschien. Op straat loop je met een opvallende verschijning aan je zijde; een ruim 45 kilo wegende, meer dan 70 centimeter hoge kanjer. De Zwarte Russische Terriër heeft een zwaar skelet met goed ontwikkelde bouw en een massieve bespiering. Een strakke elastische huid zonder plooien of wammen.
De hoogte: De reu is 68 tot 74 centimeters; van teven is de hoogte 64 tot 70 centimeters.
De vacht: Dicht aangesloten, draadachtig en licht golvend. Het 4 tot 10 cm. lange bovenhaar bedekt het hele lichaam van de hond. De vacht is goed ontwikkeld en vormt op de kop wenkbrauwen en baard, het z.g. garnituur.
Kleur: Zwart of zwart met enkele grijze haren.
De kop: Harmonisch in verhouding met de rest van het lichaam. Hij is tamelijk smal in het schedelgedeelte, met ronde maar niet te sterk ontwikkelde jukbeenderen. Hij heeft een vlakke schedel, de stop voelbaar doch niet te sterk. De schedellijn loopt parallel met de neusrug, die iets korter is. De sterke snuit eindigt in een stompe neus. Baard en baardharen geven de snuit een vierkante vorm. De lippen zijn vlezig en liggen kort aan.
De Zwarte Russische Terriër beweegt makkelijk, vrij en harmonisch. De draf en de galop zijn karakteristieke gangen. In draf bewegen zijn ledematen correct; uit zijn gangwerk blijkt zijn zelfvertrouwen en kracht. De rug en de nierstreek bewegen elastisch mee. Schoft en lendenen blijven bij de draf op een lijn. Zijn verschijning is opvallend, en hij presenteert zich heel zelfverzekerd en hij is alert op zijn omgeving.
De rasstandaard schrijft tevens voor dat de honden aan de staart gecoupeerd dienen te worden, maar dat is in Nederland vanaf 1 september 2001 bij de wet verboden. Wij zullen derhalve moeten wennen aan Zwarte Russische Terriërs met een natuurlijke staart. In landen als Finland en Duitsland is men al weer gewend aan de lange staarten van vele hondenrassen, omdat in deze landen het coupeerverbod al van kracht is.
Ras: Zuid-Russische Owtcharka Oorsprong: Rusland en Oekraïne Gehouden als: Herders en waakhond Grootte: Reuen min. 65 cm en teven min. 62 cm Gewicht: 55-75 kg Kleur: Wit of grijs-cremé Vachtsoort: Lang, ruw en borstelachtig en heeft een dikke ondervacht Gem. Leeftijd: 9-11 Jaar
Kenmerken: - Dikke botten - Schedel en snuit zijn even lang - Haar op de snuit vormt een snor - Hangende en lange oren - Hangend haar over het gezicht
Herkomst: Deze hond is een van de grootste bewakers en verdedigers van de kudde (schofthoogtes van meer dan 90 cm komen voor). Hij is gefokt om de krachtige wolven in het zuiden van de Oekraïne en de Krim aan te kunnen.
Algemeen voorkomen: Een grote, sterk gespierde hond met hangende oren en een staart die aan het einde in een krul hangt. De Zuidrussische Owcharka is levendig en heeft zeer snelle reflexen.
Vacht: De Zuidrussische Owcharka heeft een dubbele vacht die weerbestendig is: een dichte ondervacht en een lange, ruwe en borstelige bovenvacht. Hij komt voor in de kleuren wit, verschillende tinten grijs/beige en in wit met grijze platen.
Gezondheid: In het ras komt heupdysplasie voor; verder geen rasspecifieke problemen bekend.
Aard: Zelfstandig, eerlijk, onomkoopbaar, moedig, intelligent, sober en hard voor zichzelf. Hij is zeer trouw aan zijn baas en diens gezin, wantrouwend tegenover vreemden, dominant (reuen dulden soms geen andere reuen op hun terrein) en zeer territoriumgebonden. Hij handelt meestal naar eigen inzicht en kan dat razendsnel doen. De opvoeding moet op wederzijds respect gebaseerd zijn; een Zuidrussische Owcharka voert alleen een bevel uit als hij daar het nut van inziet. Deze hond is geschikt voor mensen die de ruimte hebben en afgelegen wonen; het is zeker geen hond voor beginners.
een goede vriendin van ons heeft in Noordwijk (Nederland) een hondenschool en heeft nu samen met haar dochter een mooie website mét klassefoto's gemaakt om van week tot week de evolutie van een nest puppies te kunnen volgen. Voor de geïnteresseerden - en misschien ook voor diegenen die iets bij willen leren - geef ik het adres even door : www.ammeraalcomputers.nl/braaf .
Het nut van het houden van vee is voor veel mensen een voor de handliggende zaak: het dient als voedsel voor de mens. Maar welk nut hebben huisdieren?
De meest voorkomende redenen zijn:
* gezelschap * het leggen van sociale contacten * mooi, leuk en interessant * status * tijdverdrijf
Gezelschap Voor veel mensen is een huisdier een vervanging van een relatie, zoals een partner, kind of familielid. Veel oudere mensen vinden het bijvoorbeeld leuk om in plaats alleen thuis te zitten, een hond als gezelschap te hebben. Meestal een schoothondje, met een grote aanhankelijkheid- en aaibaarheidsfactor. Het dier dient de behoefte van de mens om te koesteren en lief te hebben en om verveling tegen te gaan. Het dier vervangt normaal menselijke contact, welke in onze individualistische maatschappij blijkbaar niet meer op te brengen is. Door het dier kwijnen ze niet weg. Maar dan natuurlijk wel een hond die het beste bij hen past en speciaal voor hun behoeften gefokt is.
Het leggen van sociale contacten Huisdieren vergemakkelijken het leggen van sociaal contact. Mensen maken gemakkelijker een praatje wanneer zij hun aandacht op het dier kunnen richten, wanneer er bijvoorbeeld een stilte valt. Net als bij elke hobby is het leuk om met anderen te praten die dezelfde hobby hebben.
Mooi, leuk en interessant Men vindt een dier aantrekkelijk. Wat voor dier het ook is, vaak is er een interessante eigenschap aan te wijzen. Vogeltjes die fluiten, honden en katten die speels zijn en die grappig gedrag vertonen of dieren die er apart uitzien.
Status Een huisdier geeft status. Wanneer een dier er bijvoorbeeld gevaarlijk uitziet, dan straalt dit af op de eigenaar. Veel mensen kiezen (on)bewust een dier dat het beste bij hen past en hun status het meest weerspiegelt.
Tijdverdrijf Het tegengaan van verveling is ook een belangrijke reden. Een dier vereist aandacht. Dit kan veel zijn, zoals bij een hond, maar ook weinig, bij een vis of een schildpad. Daarnaast kun je er naar kijken. Net als bij mensen is dieren observeren een leuk tijdverdrijf. Allemaal goede redenen om een huisdier te hebben. Toch zijn er ook mensen die het houden van huisdieren zouden willen ontmoedigen, omdat zij vinden dat de mens niet het recht heeft een dier zich zomaar toe te eigenen. En inderdaad is de mens niet altijd even goed voor het huisdier. Als het huisdier niet meer onderhouden kan worden verkopen we het, brengen het naar het dierenasiel, of laten het los in de vrije natuur. En om er voor te zorgen dat bijvoorbeeld honden of katten zich niet voortplanten, worden ze gesteriliseerd of hun teelballen eraf gehaald. Dit gebeurt ook bij konijnen en cavia's omdat ze anders "stinken".
Nadelen, die zijn er ook. Een hond bijvoorbeeld kan tien tot vijftien jaar oud worden. Hij bepaalt voor een groot deel je levensindeling. Uitlaten, opvoeden, spelen, borstelen en knuffelen kost dagelijks veel tijd. Tijdens vakanties moet je huisdier ergens onder worden gebracht en moet iemand voor hem zorgen. Veel huisdieren worden niet oud in vergelijking tot de mens. Wanneer ze dood gaan, kan het verdriet erg ingrijpend zijn. En niet te vergeten de hondenpoep die voor veel overlast zorgt en al jaren in de top drie van nationale ergernissen staat. Het ligt op stoepen, speelveldjes, maar ook op "geschikt" geachte plaatsen zoals bospaden.
Jan Noorman
Bron : http://commons.wikimedia.org/wiki/Main_Page Bron: http://www.animalfreedom.org/
mailgroep huisdieren
Schofthoogte : voor reuen en teven 52 tot 62 cm, met een gewicht van om en bij de 25 à 30 kg. Hoofd : 
Deze eeuwenoude jachthond voelt zich thuis in het Noorse winterse klimaat, op moeilijk terrein en is opgewassen tegen geduchte tegenstanders. Hij is veelzijdig, maar vooral specialist op het gebied van de eland. Door de Vikingen werd hij enorm gewaardeerd; soms werd hij met zijn baas begraven. In 1877 verscheen hij voor het eerst op de tentoonstelling, georganiseerd door de Noorse jagersvereniging. Aan de Elandhond is door de eeuwen heen weinig veranderd. Vooral zijn uithoudingsvermogen en snelheid vallen op. Ook is hij intelligent in het uitwerken van sporen en in het contact houden met de jager. Het was zijn taak om de eland ( bij voorkeur het mannetje ) op te sporen en in bedwang te houden, tot zijn baas hem onder schot kon nemen. Hij deed dit op allerlei manieren, zoals door het dier te hinderen en het op te houden, waardoor de eland aan de plaats gebonden bleef en waardoor bij het dier tevens de aandacht voor de jager werd afgeleid. In Noordelijke landen wordt nog steeds met dit type hond gejaagd. Ze zijn voor alles trouw, betrouwbaar en zelfverzekerd. Als huishonden zijn ze vriendelijk en meegaand. 
Er bestaat ook een Zwarte Noorse Elandhond , die vanzelfsprekend zwart is, maar ook een iets ander type heeft. Qua schofthoogte zijn ze iets kleiner ( de reu : 45 cm en de teef iets minder ). Ze zijn nauw verwant, net als trouwens andere jachthonden van het Keeshondentype. In België en Nederland worden de Elandhond en aanverwanten tot de Keesachtigen gerekend en niet tot de Hounds. Ook Zweden kent een Elandhond. Verdere verwanten zijn 
De Eurasiër heette oorspronkelijk de Wolf-Chow en behoort tot de rassengroep van de Aziatische Keeshonden en soortgelijken. De Eurasiër heeft zijn oorsprong in Duitsland en werd speciaal gefokt als 'ideale hond'. Het ras werd gefokt uit 
Buik is iets opgetrokken. De benen zijn recht, sterk en middelmatig lang. De hals is matig gespierd en zonder keelhuid. Kleur : rood tot vaal, wolfsgrauw, zwart en zwart met aftekeningen ( grijsbruin boven de ogen, aan de onderzijde van de benen en aan de broek en staart ). Alleen de exemplaren die effen gekleurd zijn, zijn bij de FCI geregistreerd. Hoofd en schedel : het hoofd neigt naar het wolventype. Van boven gezien wigvormig, met spits staand oor. Vlakke schedel met voorhoofdsgroef. Rechte neusrug met weinig stop. Donkere ogen, niet te diep liggend en amandelvormig. Oren zijn middelgroot en staan rechtop. Gesloten lippen. Schaargebit. Staart : in rust afhangend en tot aan het spronggewricht gedragen. In actie opgerold of zijdelings over de rug gedragen. Voeten : grote voeten met stevige voetzolen. Gewelfde tenen. Vacht : over het gehele lichaam dicht onderhaar ( de wol ) en middellang, los aanliggende grannen ( bovenhaar ). Het gezicht, oren en onderstuk van de benen zijn korter behaard. De beharing op de halspartij is maar iets langer dan die op het lichaam en vormt geen manen. De vacht vraagt een regelmatige borstelbeurt. Schofthoogte : voor reuen van 52 tot 60 cm en voor teven 48 tot 56 cm. Het gewicht bedraagt voor reuen 23 tot 32 kg en voor teven 18 tot 26 kg.
Ook honden kunnen blozen. De neus en oren van de Faraohond ( of Pharaoh Hound , Kelb-tal Fenek ) worden donkerrose als hij zich opwindt. Zijn expressieve gezicht met oosterse uitdrukking bevestigen de band met het oude Egypte. Het is misschien de oudste, maar zeker en vast de meest vereerde hond uit de geschiedenis. Zijn voorouders gaan terug tot zo'n 3000 jaar voor Christus. Veel van het type en zijn mogelijkheden van deze honden uit de oudheid wordt onthuld wanneer men de vroege schilderijen en hiërogliefen bekijkt. Hij lijkt weggelopen uit een afbeelding in een Egyptische graftombe. In werkelijkheid is het een ras dat is gefokt uit Windhonden die op Malta en de eilanden in de buurt leven, en die mogelijk verwant zijn aan prehistorische windhonden uit Noord-Afrika. Waarschijnlijk is de Faraohond nauw verwant met 
Van de Kanaanhond (of Canaan Dog, Kelef K'naani, Israël Canaan Dog ) is het bekend dat het ras al ver voor het begin van onze jaartelling voorkwam en er zijn afbeeldingen gevonden van omstreeks 2200 voor Christus, waarop de kenmerken van de tegenwoordige Kanaanhond duidelijk te zien zijn. In de legendes staat geschreven dat de Kanaanhond met een gouden ketting aan de troon van koningin Jezebel vastgebonden was. Het is de Nationale hond van Israël en hij is al eeuwen lang in het Midden-Oosten bekend. Hij is oorspronkelijk een Paria ( wilde hond ) en werd in de Negef woestijn gebruikt door de Bedoeïenen en andere Nomaden als herder en schildwacht. Door de eeuwen heen is de Kanaanhond de mens dus op allerlei verschillende manieren van dienst geweest. De moderne versie doet onder andere dienst als waakhond, herdershond, speurhond en reddingshond en ook als gehoorzaamheidshond. Hij is achterdochtig tegenover vreemden maar niet agressief. Hij is waakzaam en heeft een snel reactievermogen; hij is bovendien buitengewoon werkwillig en leert gemakkelijk. De Kanaanhond is in Europa een zeldzame verschijning. 
De Kwartelhond ( of Deutscher Wachtelhund, Duitse Spaniel ) behoort tot de rassengroep van de Opjagende Honden. Het woord 'wachtel' betekent is het Duits 'kwartel' en deze honden zijn specifiek opgeleid om op gevogelte te jagen, in het bijzonder op kwartels. Omtrent zijn afkomst is er weinig definitief bewezen. Als men het gebruik en de mogelijkheden van de hond nadert bestudeert, lijkt het logisch dat er alleen Waterhonden van het continent zijn gebruikt voor zijn ontwikkeling. Het ras lijkt wel op de oude Engelse Waterhonden. Waarschijnlijk heeft hij ook het bloed van verschillende Jagende Spaniels, waaronder 
De Chinese Gekuifde Naakthond, die ooit de 'eetbare Chinese hond' werd genoemd, stamt volgens sommigen af van een haarloze Afrikaanse voorouder. Door steeds met de kleinste hondjes te fokken, ontstond de moderne versie van dit ras. Deze honden gingen met Chinese zeelieden mee op de wilde vaart en hielden de schepen vrij van ongedierte. Tegen de 18e eeuw waren ze dan ook in Afrika, Azië, Europa en Amerika te vinden. Er is tegenwoordig zowel een kale als een behaarde variëteit, de Powderpuff ( zie foto onderaan de bladzijde ), vaak in hetzelfde nest. Het wonderlijke is dat de Chinese Gekuifde Naakthond warmte kwijtraakt via zweetklieren en niet via hijgen. Dit ras is in China ( zijn land van oorspong ) zeldzaam, maar geniet een groeiende populariteit in het Westen.
beneden geschoren, wat het dier zijn typische uiterlijk geeft. 
De Owczarek Nizinny ( of Berge Polonais de Vallée, Herdershond van de Vallée ) is één van de Poolse Herdershonden. Dit ras komt uit de laagvlakte, terwijl de andere Poolse Herdershond ( 
De Polski Owczarek Nizinny is een middelmatig grote hond, compact gebouwd, sterk en gespierd. Het lichaam is matig lang met brede en diepe borst. De ribben zijn goed gerond. Licht gebouwde benen, niet te kort doch sterk. Matig lange hals zonder keelhuid. Kleur : elke kleur en aftekening toegestaan. Hoofd en schedel : het hoofd is matig groot, goed in verhouding en zeker niet grof. Beharing dicht op de schedel. De schedel verhoudt zich als 1:1 tot de voorsnuit. Eventueel is de voorsnuit iets korter. Matig brede schedel, licht gewelfd. De stop is goed aangegeven. Rechte neusrug en krachtige kaken. Grote donkere neus met goed geopende neusgaten. Middelmatig grote ogen, ovaal van vorm, met een levendige en doordringende blik. Oren van middelmatige grootte, hartvormig breed en hoog aangezet. De voorkant van het oor ligt tegen de wang aan. Schaargebit. De staart is gecoupeerd of van nature zonder staart. De voeten zijn ovaal, met gesloten, iets gebogen tenen. Nagels zo donker mogelijk. De vacht : lang, dicht en grof. De ondervacht is wollig en dicht. Lange hoofdharen bedekken de ogen op karakteristieke wijze. De vacht dient het best dagelijks geborsteld te worden. Schofthoogte : reuen 45 tot 50 cm en teven 42 tot 47 cm. Het gewicht bedraagt 15 tot 20 kg.
De Hokkaido Inu ( of Ainu Inu, Hokkaido Hond, Doh Ken ) heeft als oorspronkelijk benaming de 'Ainu-Ken ' en behoort tot de hondenrassengroep van de Aziatische Keeshonden en soortgelijken. De geschiedenis van deze hond hangt nauw samen met de geschiedenis van de Ainu-stam. Ongeveer drieduizend jaar geleden vestigde deze stam zich in Japan. Blijkbaar brachten ze hun honden met zich mee. De hond heeft een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van de hondenrassen in Japan. De woestheid, moed en trouw van de Ainu zijn zeer aantrekkelijke eigenschappen. Waarschijnlijk zijn ze door de jaren heen zo gefokt. De Hokkaido Inu is een middelgrote, erg stevig gebouwde hond. Hij werd ( en wordt ) gebruikt als sledehond, jager op groot wild, waakhond en gezelschapshond.
geweldige hond steeds meer vrienden over de gehele wereld. Tijdens de Tweede Wereldoorlog ontstond bij het Rode Leger een groeiende behoefte aan honden, welke geschikt waren voor legerdoeleinden. 
opmerkingsgave maakt hem voor meer als alleen bewakingsdoeleinden geschikt. Doordat hij al zijn zintuigen zo goed gebruikt, en hij zo sensibel is, is hij een zeer bruikbare hond in alle hondensporten. 
Kleur: Zwart of zwart met enkele grijze haren. 
2 
Knudde
