Een mooie verrassingxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een aantal jaren terug zag ik op een kille herfstmorgen een poes in de tuin, niks speciaals als men weet dat er hier veel poezen in de buurt zijn. Toch kreeg deze meer aandacht van ons.

Waarom? Zij kwam heel dicht bij de woning ondanks onze hondjes, toen hadden wij er twee.

Het viel ons direct op dat zij heel mager was en volledig verklit, nochtans had zij een heel mooie vacht.

Lang moesten wij niet nadenken en begonnen direct met het plaatsen van voedsel om haar vertrouwen te krijgen, zij was heel schuchter. Een paar dagen verder kwam ze toch al sneller toen ik haar riep, hadden haar de naam NINJA gegeven  omdat zij zo snel was en donker van vacht.

Na een week of twee was er al meer vertrouwen en had ik met APMA afgesproken om ze te vangen zodat Ninja kon onderzocht worden bij een DA en haar vele klitten te verwijderen.

APMA bracht een reisbox en m’n man en ik hebben met veel geduld en geluk haar toch kunnen vangen, snel een telefoontje dat ze haar konden afhalen.

Zelf  dacht ik dat het wel eens zou kunnen zijn dat Ninja drachtig was, want zij was de laatste dagen snel dikker geworden, zou het binnen een paar uurtjes wel weten, dan zouden ze haar terug brengen.

Ondertussen een mooi huisje voor Ninja gemaakt, want binnenkomen wou ze nog niet, zodat ze droog en warm kon slapen en eten.

Eindelijk daar waren ze terug van de DA, hij had Ninja gesteriliseerd na het verwijderen van

4 embryo’s, ja ze zou poezenmoeder geworden zijn van 4 kittens. Ze was ook geschat op een 2 tal jaren oud, dus nog een heel jeugdige poes. En had alle inentingen gekregen.

Ninja was hier gelukkig, wij hebben nog een 2 tal jaren voor haar kunnen zorgen.

Hebben nooit de eigenaars gevonden, die we van dag 1 gezocht hebben

Maar zijn dan tot onze spijt beginnen zoeken achter een poezen-gezin waar ook Ninja welkom was, de reden daarvoor was simpel, na veel geduld kwam ze eindelijk toch binnen maar bleef altijd boven op een van de kamers omdat de honden beneden rond liepen, vonden dat zo zielig

dat we deze beslissing genomen hebben.

Op een dag kwam er een telefoontje ivm de zoektocht van een gezin of zij eens langs mochten komen om Ninja te zien. Zat vol spanning te wachten, want de keuze was niet moeilijk hoor, Ninja was tegenover vreemden heel terughoudend dus………

De bezoekers waren aangekomen en ik liet ze na een kennismaking alleen naar boven gaan om Ninja te bewonderen en wat daar gebeurde vulde mijn hart met blijdschap. Ninja ging direct naar de dame toe en begon kopjes te geven alsof zij elkaar al hun hele leven kenden.

Wel mijn besluit stond vast, Ninja had haar nieuwe gezin zelf uitgekozen zoals ze in de tijd bij ons gedaan had, wel niet direct met lichamelijk contact maar zij had waarschijnlijk instinctief aangevoelt dat wij haar zouden helpen.

Dezelfde dag is Ninja nog vertrokken met haar nieuwe eigenaars, ik met een krop in de keel en tranen in de ogen afgesproken dat zij ons regelmatig zouden laten weten hoe het met haar ging, dat werd ook gedaan tot dit jaar, we kregen geen mailtjes over Ninja

Stelden ons al de vraag waarom, zelf hadden wij al verschillende mailtjes verstuurd, kregen wel een antwoord maar nooit met een woordje erin over Ninja.

Tot we deze week een mooie verrassing kregen een mailtje met foto’s van Ninja ( zie bijlage)

Heel blij en gelukkig dat alles goed gaat met haar en we zien dat ze er gelukkig is.

Dit was het mooiste geschenk dat wij dit jaar konden krijgen.

Tante Lotte