Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
02-04-2007
Bultruggen maken telkens andere onderwatermuziek (Yradja)
In april heldere maneschijn, zal de bloesem schadelijk zijn.
Aprilvlokjes brengen meiklokjes.
Om voorjaarsmoeheid te bestrijden, neem dan kruiden van veld en weiden.
April maakt de bloem, mei bekomt de roem.
April regen is de boer zijn zegen.
Als in april de kevers ontstaan, zal mei van de koude vergaan.
Ligt de poes de hele dag op de stoel, reken dan op een natte boel.
Roze bloeit de appelboom en wit de peer, dat is heel gewoon.
Als de specht lacht, dan wordt regen verwacht.
We beginnen de nieuwe week met een prachtige mooie dag. Vanmorgen stond de zon al als een dikke oranje snoep te blinken aan de hemel. Maar vanaf dinsdag nemen de temperaturen weer een duikje, naar ik hoorde. Maar dag geeft niet, 't blijft droog en dat is goed zo. Nog iets fijns gelezen over "bultruggen".
EEN NIEUWE LENTE, EEN NIEUW GELUID Bultruggen maken telkens andere onderwatermuziek
De zang van de bultrug, een walvis die in alle wereldzeeën voorkomt, is een fantastische opeenvolging van kreunende en tsjirpende geluiden, afgewisseld door diepe zuchten. Een deskundige kan aan de hand van een bandopname precies zeggen in wel jaar die gemaakt is en of het gezang bijvoorbeeld afkomstig is van een bultrug op de broedplaatsen bij Hawai in de Grote Oceaan of bij de Bermuda's in de Atlantische Oceaan. Walvissen zingen voornamelijk tijdens het paarseizoen in de winter, wanneer ze naar het zuiden zijn getrokken vanuit de zomerse foerageergebieden in de poolstreken. De trek naar de subtropische broedgebieden wordt altijd ingezet door de jonge mannetjes die, volgens de wetenschappers, dan een lied aanheffen om een vrouwtje te vinden. Een belangrijke functie van de zang is ook voor een behoorlijke onderlinge afstand tussen individuen te zorgen, maar als een vrouwtje met een jong kalf in de buurt van een zanger komt, houdt hij vaak op met zingen en begeleidt hij ze een tijdlang. Uit onderzoek is gebleken dat ieder lied bestaat uit een vaste opeenvolgint van thema's die elk weer zijn opgebouwd uit een aantal "frasen" met vaste series tonen. De Antlantische bultruggen kennen meer thema's dan hun soortgenoten uit de Grote Oceaan. Een lied kan wel 30 minuten duren en wordt bijna de hele dag herhaald. Het merkwaardigste is de manier waarop de liederen in de loop der tijd veranderen. Aan het begin van de paartijd zijn de liederen doorgaans hetzelfde als die van het voorafgaande seizoen. In de loop van de maanden daarna worden de thema's veranderd, ingekort, langer gemaakt of in sommige gevallen zelfs helemaal opgegeven. De toonhoogt wordt vaak verlaagd, hoewel de volgorde van de thema's wel steeds dezelfde blijft. Kennelijk gelden er bepaalde compositieregels die niet mogen worden overtreden. Na zo'n 8 jaar zijn alle thema's volledig vervangen. Binnen hun broedgebied (in de noordelijke Grote Oceaan zijn er drie) zingen alle walvissen steeds de modernste versie van het plaatselijke lied. Hoe de veranderingen daarin door de dieren worden doorgegeven, is een raadsel. Aangezien alleen de mannetjes zingen, is misschien een dominerend mannetje de trendsetter, die door de andere wordt nagedaan. Waarschijnlijker lijkt het dat de zang net als een menselijke taal verandert door allerlei spontane creatieve bijdragen van leden van de populatie. Het onderzoek naar de zang van de bultrug verkeerde nog in een beginstadium, toen in 1979 werd ontdekt dat de walvissen bij Hawai en die voor de 4.800 km Mexicaanse deelstaat Baja California hetzelfde lied zongen. De verklaring daarvoor is nog steeds niet gevonden. Wel is inmiddels aangetoond dat beide groepen 's zomers samen in de poolstreken bijeen komen. Dat zou een zekere overeenkomst in hun liederen kunnen verklaren, maar veranderingen in het lied van het nieuwe seizoen kunnen moeilijk over de halve oceaan worden doorgeseind. Horen kunnen de dieren elkaar over zo een afstand in ieder geval niet. De grootste draagwijdte van de zang van de bultrug die ooit is waargenomen bedroeg 32 km. Het volume van de zang van de bultrug is gemeten en bedraagt 100 decibel. Dit is vergelijkbaar met het geluidsniveau van een drilboor. De trillingen die door de zang van de bultrug worden veroorzaakt kunnen onverdraaglijk zijn voor mensen die in de buurt zwemmen. ª ª ª