mailgroep huisdieren
Hun onderzoeksverslag staat in het julinummer van Biology Letters .
Vrouwelijke albatrossen die geen familie van elkaar waren, vormen vaak jaren achtereen samen een paar. Dat is opmerkelijk omdat Laysan-albatrossen maar één jong per jaar grootbrengen. Een van de moeders helpt dus een broedseizoen lang bij het opvoeden van een jong dat niet van haar is. Dat het systeem toch kan bestaan, komt doordat de andere vrouwelijke albatros een volgend jaar weer aan de beurt is.
De vogels uit een damespaar gedragen zich bijna net als mannetjes- en vrouwtjesalbatrossen die een stel vormen. Young: Ze verzorgen elkaars veren, voeren baltsdansen uit en bewaken elkaar. Ze proberen alleen niet te paren. De vogels uit een damespaar werden door mannetjes uit de kolonie bevrucht.
De Laysan-albatros (Phoebastria immutabilis ) is een zeevogel die broedt op eilanden en langs kusten van de noordelijke Stille Oceaan. Vermoed wordt dat nieuwe, kleine kolonies van deze vogel uit vooral vrouwelijke dieren bestaan, omdat die vaker dan mannetjes naar andere eilanden emigreren. Op Oahu, waar de albatroskolonie pas zeventien jaar oud is, is 59 procent van de vogels van het vrouwelijk geslacht. Dat zal hebben bijgedragen aan wat Lindsay Young van de University of Hawaii en haar collegas zagen.
Een vrouwelijke albatros die met een seksegenoot een paar vormt, is per seizoen niet zo succesvol als wanneer ze met een mannelijke vogel een ei zou uitbroeden. Als beide vrouwtjes van het paar een ei legden, paste het tweede ei niet meer onder de vogel of in het nest. Maar gezien het tekort aan mannelijke dieren maken de vrouwelijke albatrossen er het beste van, aldus Young.
