Lekker likken en knabbelen- Liefde in het dierenrijk
|
|
|
|
|
|
© Photo News |
|
|
|
Lekker likken en knabbelen
Liefde in het dierenrijk
Liefde is het beste medicijn. Therapeuten zijn overtuigd van de positieve invloed van de aanwezigheid van een dier. Heel wat mensen houden van dieren maar kennen dieren ook iets als liefde? Voor de mens en voor elkaar? Aan onze dierendokter Rob Lückerath de vraag of en hoe dieren elkaar hun genegenheid kunnen tonen. Als dieren lief zijn voor en met elkaar, is dat dan niet enkel met het oog op de voortplanting?
Rob Lückerath: 'Nee, als dieren liefde en genegenheid kennen is die niet alleen gericht op de paring. Wel is het zo dat dieren elkaar duidelijk maken dat ze een partner zoeken en hun best doen om een geschikte soortgenoot te lokken. Dat doen ze door te zingen, door stoer gedrag te vertonen, cadeautjes aan te bieden. Dieren willen zich voortplanten en de soort in stand houden.'
'In de natuur zien we dat apen elkaar vlooien. Paarden knabbelen in elkaars nek. In de nek zit namelijk een grote zenuwknoop die de hartslag kan vertragen. Ruiters maken daar overigens ook gebruik van wanneer ze hun paard willen geruststellen. Konijnen likken elkaar, katten likken jongen en adopteren ook kittens van andere moeders.'
'Pleegouders komen ook voor bij andere diersoorten, zoals koeien. Een koe kan tot drie tot vijf kalveren van andere koeien verzorgen. De mens gebruikt deze vorm van genegenheid om embryo's van dure topkoeien in commercieel gezien inferieure koeien te plaatsen. Deze draagmoeders beschouwen het jong als van zichzelf. Al die dieren doen al die dingen dat om te tonen dat ze elkaar nodig hebben en bij elkaar horen.'
Hoe functioneert dat vlooien bij apen?
'Wanneer je apen bestudeert, zie je dat het vlooien als sociaal bindmiddel dient. Apen gaan elkaar vlooien als ze elkaar aardig vinden. Wanneer er ruzie dreigt, trachten ze dat op te lossen door de agressor over de vacht te strijken. Als het gevecht toch door is gegaan dan wordt de beëindiging bezegeld met een vlooibeurt. Het strelen door de haren wordt bij de mens ook als geruststellend ervaren. Vandaar dat veel kinderen bij de kapper in slaap vallen. Dit is vergelijkbaar met het strelen van de manen.'
Hoe zit het bij paarden, hoe tonen die hun genegenheid?
'Als je een kudde paarden observeert, merk je hoe ze elkaars gezelschap op prijs tellen. De liefde van paarden voor andere paarden wordt niet alleen ingegeven door eigenbelang. Ze hebben een sterke band met hun kuddegenoten en roskammen elkaar met hun tanden. Ze zwiepen om beurt met hun staart de vliegen van elkaars hoofd en doen zelfs spelletjes.'
Is het geknabbel en geflikflooi alleen vanuit sociaal oogpunt te verklaren?
'Het vlooien en het knabbelen is ook functioneel bij het oplossen van parasitaire problemen. Een ander iets goeds doen, schenkt vreugde maar beschermt ook tegen eenzaamheid
(Nieuwsblad)
|
mailgroep huisdieren
