LENTEGEDICHTxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

(de rol van Oma)

Hoe gelukkig kan een mens toch zijn

zittend op een houten bank

stil genietend van rust en vree

en wat de dag mij schenkt.

De poes naast mij ronkt als vanouds

en vredig graast een koe,

kinderen spelen, dartel, vrij

als veulens in de wei.

Ik geniet van ieder puur moment

zie alles als een Godsgeschenk,

hoe goed en machtig moet U toch zijn

mijn God, dat U mij deze rijkdom schenkt?

Ik sluit mijn ogen en voel intens

geen enkel moment laat ik nu gaan

alsof ik later – nu niet besef –

deze beelden nodig heb.

Mijn mijmering wordt wreed verstoord,

ik hoor een auto en gegil – dan stil;

mijn kleinkind ligt daar levenloos

de wereld staat plots stil.

In één tel is er alles weg,

geen kat of koe, neen, zelfs geen zon

en God die ik eerst zo aanbad

heeft mij nu verlaten.

Een stille traan rolt langzaam neer

Ik bid en kniel wanhopig

Mijn God, mijn Heer, zeg mij wanneer

vind ik het leven weer ?

- Innerchild -