1.            Koorts of niet?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

2.            Een droge neus?

3.            Wormen of niet?

4.            Moet een teefje of kattin 1 keer jongen voor haar gezondheid?

5.            Wat is de correcte straf voor een hond?

6.            Wat is de correcte straf voor een kat?

7.            Vlooien in de winter?

Koorts of niet?

Temperatuurstijging is een goede 'maatstaf' om meteen dierenartshulp in te roepen ja en dan neen, wanneer het huisdier zich anders gedraagt dan normaal.
Alleen moet je als eigenaar wel weten hoe je temperatuur moet nemen en wat de normale lichaamstemperatuur is.
De normale temperatuur van hond en kat ligt hoger dan bij de mens en kent een grotere variatie: elke temperatuur tussen de 38° en de 39° is normaal.
De temperatuur moet steeds anaal genomen worden. Men kan dat met een normale thermometer doen, maar er bestaan ook fijne thermometertjes die makkelijker verdragen worden door dieren. Voor het inbrengen kan men best de thermometer wat glad maken met wat zeep. Neem steeds de temperatuur met 2 mensen.
Bij de hond moet de helper de buik van het dier ondersteunen, zodat het dier niet kan gaan zitten wanneer er getemperatuurd wordt. Dit is immers een normale reactie van het dier wanneer ie irritatie voelt aan de aars.
Bij de poes is een helper zeker nodig, want over het algemeen vindt poes temperaturen niet leuk. Poes wordt op de zijkant gelegd en gefixeerd door de helper (ev. handschoenen aandoen), terwijl de temperatuurnemer z'n 2 handen vrij heeft voor de handeling).
De thermometer moet lang genoeg in de aars gehouden worden, zodat de exacte temperatuur verkregen wordt. Een te lage temperatuur (indien correct en lang genoeg genomen) is zeer ernstig en kan wijzen op shock. Een te hoge temperatuur wordt veroorzaakt door een infectie of pijn.


2) Een droge neus?

Veel eigenaars denken meteen dat een droge neus bij hond of poes wijst op koorts en ziek zijn. Dit is niet helemaal correct.
Bij koorts zal meestal, maar niet altijd, de neus droog zijn. Maar ook een perfect gezonde hond/poes heeft soms een droge neus, bijv. wanneer ze lekker geslapen heeft dicht bij een warmtebron, of gewoon wanneer de lucht in huis droog is. De neus is dus geen betrouwbare graadmeter ivm de gezondheid van het dier.


3) Wormen of niet?

Wanneer hond/poes met de aars over de grond schuurt - het zogenaamde "sleetje-rijden" - denkt de eigenaar vaak dat het dier wormen heeft. Dit is slechts gedeeltelijk waar.
De gewone spoelworm (de meest voorkomende worm bij hond of kat) veroorzaakt geen jeuk aan de aars en zal de schuur-reflex niet uitlokken. Er is een type worm, nl. de dypillidium-lintworm (die wordt overgezet via de vlo) die wel jeuk kan veroorzaken, omdat de segmentjes aan en rond de aars blijven kleven. Deze worm is niet te verdelgen met de alle op de markt zijnde ontwormingsmiddelen: vraag info bij uw dierenarts.
Een meer frequent voorkomende reden van het "sleetje-rijden" is een ontsteking of een overvuld zijn van de anaalklieren. Deze 2 kliertjes bevinden zich aan weerszijden van de aars en produceren een vloeistof die normaal bij het uitwerpselen maken geëvacueerd worden. Indien dit mechanisme spaak loopt, worden de klieren voller en voller wat tot irritatie of ontsteking kan leiden.
Poes of hond reageert hierop door hardnekkig aan de staartbasis te knabbelen en/of sleetje te rijden. Bij de mannelijke hond met dat soort symptomen moet men ook denken aan de mogelijkheid van prostaatproblemen. Dit gaat meestal wel gepaard met andere symptomen die de eigenaar sneller zullen alarmeren dan het sleetje- rijden (oa pijn bij het uitwerpselen maken, bloed in de urine of moeilijk plassen).


4) Moet een teefje of kattin 1 keer jongen voor haar gezondheid?

Het antwoord is kort en bondig: neen!
Men ziet net zoveel baarmoeder- of melkklierproblemen bij dieren die in hun jeugd een nestje hebben gehad als bij dieren die nooit hebben gejongd.
Bij de hond is de verklaring simpel: hormonaal gezien kent een normale loopsheid zonder dracht of een loopsheid wel gevolgd door een dracht, bijna dezelfde fluctuaties : dus geen voor- of nadelen ivm hebben van een nest.
Ook bij katten ziet met statistisch geen verschil in gezondheid tussen dieren die gejongd hebben of niet. Bij katten is het iets moeilijker na te gaan omdat de meeste kattinnen gewoonweg gesteriliseerd (gecastreerd) worden op jonge leeftijd. Men ziet wel dat er relatief weinig borstkanker gezien wordt bij kattinnen die op jonge leeftijd zijn gecastreerd (na de eerste krolsheid) in vergelijking met kattinnen die niet gecastreerd zijn. Een tendens die ook bij teven gezien wordt.
Het hebben van een nestje is dus echt een overweging voor de eigenaar zelf: het huisdier wordt er niet gezonder of ongezonder van.


5) Wat is de correcte straf voor een hond?

De straf moet steeds snel op het gewenste gedrag volgen - binnen de seconde. Anders beseft het dier niet waarvoor ie gestraft wordt. Een plas dat daar al een uur ligt of een kapot gebeten slof dat na thuiskomst gevonden wordt, zijn zaken die niet meer kunnen bestraft worden.
De straf moet ook consequent zijn: niet de éne keer dat bepaalde gedrag straffen en de andere keer niet.
De straf moet duidelijk en verstaanbaar zijn voor de hond: de hond moet dus op zijn "honds" gestraft worden. Wanneer je honden in een roedel bestudeert, zie je dat de tophond de andere straft door grommen en/of bijten in de nek. Het grommen vervangt het baasje door met een luide zware stem een strafcommando te roepen (kies een kort krachtig woord en gebruik telkens hetzelfde woord). Het bijten in de nek wordt vervangen door de hond krachtig in het nekvel te grijpen en over en 't weer schudden.


6) Wat is de correcte straf voor de kat?

Ook bij de kat moet de straf onmiddellijk op het ongewenste gedrag volgen, anders is de straf zinloos.
Straffen van een kat moet op z'n "kats" gebeuren. Bij het observeren van een groep katten, zal de éne kat de andere straffen door blazen en krijsen en/of door krachtig met de poot (de klauwen uit) te slaan, bij voorkeur op de kop van de te straffen kat.
Het blazen en krijsen vervangt de eigenaar weerom door een luid geroepen strafcommando. De tik met de klauw vervangt het baasje door een tik te geven met de vinger op de neus van de kat. Deze "lijfelijke" straf mag enkel gegeven worden wanneer de kat u als eigenaar aanvalt (dwz krabben, blazen, onwillig zijn bij manipulatie, heus aanvallen etc). Voor andere zaken zoals aan meubels krabben, aan planten knabbelen etc, mag u niet 'zelf' straffen, maar wel een schrikeffect veroorzaken terwijl de kat het doet. Immers, wanneer de poes de straf met u associeert, zal ze zich voorbeeldig gedragen wanneer u erbij bent, maar vrolijk verder krabben of knabbelen wanneer u weg bent.
Hoe een schrikeffect bij uw kat teweeg brengen: bv met een plantenspuit een straaltje water op de kat richten, tijdelijk schuurpapier aan de meubels aanbrengen waaraan poes zit te krabben, gaas in de plantenbakken aanbrengen wanneer poes de aarde eruit spit etc.


7) Vlooien in de winter?

Veel eigenaars denken dat vlooien enkel een zomerplaag zijn en niet in de winter voorkomen. Helaas kunnen vlooien ook in de winterperiode de huisdieren (en hun baasjes) teisteren. Het is wel zo dat de vlo door de winterse kou niet in de buitenwereld zal overleven, maar wel binnenshuis waar het lekker warm is.
Wanneer vlooien opgedaan in de zomer niet afdoende behandeld worden (door zowel het dier als het woonhuis te behandelen), gaan de vlooien nestjes maken in huis op warme, stoffige plaatsjes. Deze vlooien overleven dankzij de verwarming in huis en zodoende kan het huisdier ook in de winterperiode last hebben van vlooien. Om van het probleem af te geraken moet dus niet alleen het dier behandeld worden door middel van een spray, een vlooienband, vlooiendruppels of -tabletten (afhankelijk van de diersoort, leeftijd, gewicht en huidconditie), maar ook het woonhuis moet van de nestjes ontdaan worden.
Dit door middel van een spray of verneveling, die enkel geschikt zijn voor dode materie (dus nooit op dieren te gebruiken). Deze middelen vlekken niet en kunnen dus op tapijten en stof gebruikt worden. Het komt erop aan vooral de plaatsen te sprayen waar je met de stofzuiger moeilijk bij kan: onder en achter kasten, naden van zetels, achter de koelkast of het fornuis, onder een laag bed, etc.
Elke kamer in huis moet onder handen genomen worden, ook degene waar het dier niet komt. Immers een opgezogen vlo blijft netjes in de stofzuiger zitten, maar kan er weer uitkruipen om in een andere kamer verder te woekeren. Handig is ook bij het verversen van de stofzuigzak even met een vlo-dodende spray in de nieuwe zak te spuiten vooraleer deze in de stofzuiger te steken.

< In samenwerking met dierenartsen en klinieken.>