Zo hier ben ik weer,telkens er iets speciaals gebeurd laat ik het jullie weten, voor de niet lezers druk op de Delete knop, voor de lezers,hier komt het,zeg jullie lezen het toch hé want ik moet veel moeite doen om mijn verhaaltje op dit klavier te tikken, ni gemakkelijk as ge van die grote voeten hebt. Weten jullie nog die zondag toen ik los liep en een heel mooi loops teefje tegen kwam, wel da bazinneke was toen ni gelukkig en heeft 't baasje zen kabas toen es goe vol geladen wel en sindsdien zen ik ne gelukkige woef, want ik mag nu altijd los lopen, as ze men kabas wille volladen zegt 't baasje dan hebben ze nu een rede.Ge snapt al dat ik daar van profiteer hé, ik snuffel en markeer tegen 200 per uur, ik blijf lang snuffelen,'t baasje kan me nu ni meer voort sleuren,soms loop ik een eind voor hem, en 't baasje awel die laat me moar doen, ben der eigelijk ni helemaal gerust in zanne, em zal toch niks mankeren zeker, ge wet da noet hé, em word al een dagje jonger . Awel we waren bijna helemaal rond het fort,just veur den bocht was een heel interresant plekske, 't baasje ging onverdroten verder en toen,wel toen gebeurde het, luide kreten weerklonken, het waren mijn vrienden de ganzen, ze verkeerden in nood, welke snoodaart bedreigde hen?da zal ni pakken ik zal ze es gaan helpen se.Als ne pijl in ne boog schoot ik uit mijn startblokken, 't stof vloog rond mijn oren, ik paseerde rakelings naast 't baasje zijn benen, roepen, smeken tieren en vl...., het hielp niet ik hoorde niks van da stof in mijn oren,snaptte.Ik schoot door de bocht waar mijn vrienden de ganzen waren en toen,toen mannekes wast goe dat ik ABS op mijn freins(remmen) stoan had, wie was die valsaard?,wel de baas van mijn grote liefde,ons prutske, ze waren de ganzen aan het voeren,da mag ni want das sluikstorten maar 't schijnt dat ik dat alleen weet.Wel de ganzen kregen sandwichen,droog en keihard en der zat zelfs geen schelleke hesp tussen, ik ben ervan gaan proeven, awel me rci, das gene vette zanne.'K em mijn vriendinneke wa afgesmost en toen zijn we verder gegaan, mannekes toen em ik nogal ne preek gehad zanne, as 't baasje aan zijn sermoen begint dan loop ik naast hem met mijne kop naar boven gericht,ge kent dat toch hé, zoals die schepers en andere woeffen lopen op de gehoorzaamheidstraining, ge krijgt daar wel ne zere nek van, liever zun dan ikke zanne, maar ik dwaal af, ik doe da speciaal voor 't baasje, em es dan zo fier as ne gieter, em smelt as de sneeuw voor de zon, en zijn sermoen das direckt voorbij, ge moet em maar kennen hé.
A ja kende 't baasje van prutske, wel dat is Big Ietie, nen echte dichter hij schrijft mooie gedichten alleen niet over ons en dat is jammer want wij zijn toch een bron van inspiratie, ja toch?,en moeilijk is dat toch niet, zal zelf es proberen.
Ik ben de youry, ne knappe reu, loopse teefjes vind ik heel sneu.
Met mijn neus onder hun staartje, 'k ga ne gang,'k ga een vaartje.
Is 't bazinneke niet blij, das dan pech voor mij.
'K laat dat nooit aan mijn hartje komen, 'k blijf van hen verder dromen.
Voor de konijntjes in 't bos, pas op want ik loop los.
Steek u niet weg in uw hol, want ik kan graven als een mol.
Wat 't baasje roept of doet, soms hoor ik echt, niet goed.
En tot slot,het refrein, de youryboy, die mag er zijn.
Voila, ni slecht toch?..
Stroboerke en den knappe youry
|