Matschieboomkangoeroe

De glanzende matschieboomkangoeroe kan wel tien meter van tak naar tak springen en voelt zich dan ook prima thuis in de toppen van de bomen. Dit roodbruine dier heeft een heel andere levensstijl ontwikkeld dan zijn verwanten, de op de grond levende wallaby's en kangoeroes. De jongen van de matschieboomkangoeroe blijven langer in de buidel dan bij andere buideldieren het geval is.
Door houtkap in het regenwoud van Papoea-Nieuw-Guinea wordt het leefgebied van de matschieboomkangoeroe bedreigd. Ook wordt er voor voedsel jacht op hem gemaakt. Hierdoor is zijn aantal in tien jaar tijd gehalveerd. De matschie maakt nu deel uit van een overlevingsplan voor soorten, internationaal opgezet door dierentuinen waarvan enkele een populatie voor de voortplanting onderhouden. Onderwijsprogramma's in Papoea-Nieuw-Guinea moedigen het behoud van het leefgebied van de matschie aan en ontmoedigen de jacht.
Deze kangoeroe is vooral tijdens de nacht actief en leeft in de bomen. Hij komt zelden op de grond en als dat wel het geval is loopt hij liever dan hij huppelt. Hij begint te klimmen door één meter omhoog te springen en zijn armen om een boomstam te slaan. Daarna werkt hij zich naar boven door met zijn gekromde klauwen de schors vast te pakken en met zijn gebogen staart het evenwicht te bewaren. Matchies zijn solitair levende dieren die elkaar alleen opzoeken om te paren. De helft van de tijd slapen ze, terwijl ondertussen hun eten verteert. Elk mannetje heeft een territorium van vier hectare dat gedeeltelijk samenvalt met de kleinere territoria van een aantal vrouwtjes. Soms gaan de mannetjes gevechten aan, waarbij ze elkaar al worstelend flink bijten en stevig met hun voorpoten slaan.
Net als andere buideldieren brengen boomkangoeroes hun jongen groot in een buidel. Zo'n 32 dagen na de paring brengt het vrouwtje haar buidel in orde ter voorbereiding van de geboorte. Zodra het jong geboren is, kruipt het blinde, naakte diertje, dat nog geen 25 mm lang is, langs de buitenkant van de buidel omhoog om zich aan één van de vier tepels aan de binnenkant vast te klampen. Pas na ongeveer tien maanden komt het kangoeroejong tevoorschijn om de omgeving te verkennen. Zo'n twee maanden later, als het bijna één jaar oud is, verlaat het de buidel voorgoed en kan de moeder weer paren.
De matschieboomkangoeroe eet vrijwel alleen bladeren. Overdag eet hij om de vier uur gedurende vijftien tot twintig minuten. Daarna gisten de bladeren tijdens zijn slaap in een deel van zijn maag dat als gistingskamer fungeert, en worden de taaie vezels afgebroken zodat het voedsel kan verteren. Soms zorgt hij voor afwisseling in zijn voedsel door fruit, bloemen, noten, schors, plantensap of vogeleieren te eten. Een enkele keer steelt hij jonge vogels uit een nest.