Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
21-10-2008
Dagboek van Poessietje [dag elevendertigenhalf] (JeeCee)
Yoooh de mannen !!
Mijne secretaris kan niet meer tellen. Maar 't maakt niet uit, 'k ben hier ondertussen al lang zenne. En werk dat dekik hier de laatsten tijd heb gehad met die witte tangetangpoes .... niet te geloven. Aan die haar opvoeding hebbekik nogal moeten werken zenne.
We zijn nu eindelijk zover dat we neuzeneuze doen als we mekaar zien en dan blijven we respectvol een beteke uit mekaar. En af en toe doenik een poging om te spelen, maar dat is nietedoen. Dat loopt altijd uit op een gevecht. Die witte mamatang die denkt altijd dat ze in ne griezelfilm meespeelt, nen thriller ... en ik ben dan altijd het slachtoffer en dat is niet eerlijk want ik ben een manneke en 't zijn de vrouwkes die altijd het slachtoffer zijn in die thrillers en niet de mannekes en 'k vind het niet eerlijk na .... ! Dan ganekik maar buitenspelen met m'n kiekevrindje, en die heeft nu ook een vriendje en dan spelen we samen thrillerke met 3. Dan sluipekik naderbij, pootje voor pootje door het hoge gras, mijn ogen op een spleetje en dan op 't laatste momentje, een, twee ...... en dan hebben die mij toch wel gezien zeker en dan gaan die met veel lawaai lopen. Ook al niet plezant nie meer ... ze zitten nu trouwens in een groot hok waar ik niet meer in kan. Af en toe kruip ik daar nog wel eens op en dan speel ik terroristje, maar die 2 weten al goed dat ik daar niet meer in kan en die trekken zich daar niks meer van aan.
Rest mij niks anders dan verstopperke spelen met 't vrouwke. En als die mij vindt dan springek weg en ik verstop mij ergens anders, en uiteindelijk 's avonds vallik in 't slaap op mijn vertrouwde plekje achter mijn baasje en dan droomekik van die grote poezen met die ijzeren schoenen en van mijn kiekevriendjes die in de kou zitten ... dom, hè, daar moete toch lomp voor zijn om een kieke te zijn, als ge poes zijt dan kunde lekker warm binnen zitten. En dan die grote poezen, 't baasje moet daar op gaan zitten om die warm te houden. Dan heeft die van mij toch nogal wa minder last. 'k Ga daar gewoon lekker achter liggen snorren, heel die zijn poep begint er soms van te trillen van mijn geronk.
Dikke zoen aan mijn Yasmientje en aan Roske, en dikke zoen aan mijn Huisdierenvrienden,
mailgroep huisdieren
