Inleiding: chins in huis

Chinchilla's als gezonde en gelukkige huisdieren willen houden, betekent ook zorgen dat je goed geinformeerd bent over de specifieke eigenschappen en verzorging van deze dieren.

Denk je erover chinchilla's als huisdier te houden?

Karakter/gedrag

Chinchilla's zijn heerlijk om bezig te zien. Ze zijn erg vriendelijk en nieuwsgierig en kunnen grappige sprongen maken wanneer ze zich uitgelaten voelen.

Ondanks hun bijzonder lieve en vertederende uiterlijk houden echter ze meestal niet echt van knuffelen.

Het tam maken is een geleidelijk proces dat veel geduld vraagt. Chins zijn nu eenmaal prooidieren. Een bruuske beweging en de meeste chins zetten het op een lopen. Eens hun vertrouwen gewonnen, zullen ze wel over je heen lopen of even op je been of schouder komen zitten wanneer je rustig en stil zit.

Chinchilla’s zullen niet snel bijten. Zelfs dan blijft het doorgaans bij een waarschuwingsbeet. Een tamme chinchilla kan jou zijn liefde tonen via zachte beetjes. Deze moet je niet verwarren met bijten uit angst, aggressie of frustratie.

Een chinchilla die zich bedreigd voelt, kan zich oprichten en een straaltje urine mikken naar de "bedreiging".

Chins kunnen een hoop rommel rond de kooi maken (morsen van pellets, bodembedekking, en droge harde keuteltjes), produceren stof in huis door het zandbad en knagen graag, dus ook aan muren en meubels.

Keutelen doen ze bij wijze van spreken aan de lopende band, dus ook als ze loslopen. De keuteltjes kunnen makkelijk opgeveegd worden. Plassen doen ze steeds braaf op de bodembedekking in de kooi, vaak in een vast hoekje.

Chinchilla's stinken niet. Enkel wanneer de kooi niet wekelijks wordt schoongemaakt, kan je de bodembedekking gaan ruiken.

Bioritme

Ze zijn tegen de avond en 's nachts actief dus het is doorgaans geen goed idee om ze te huisvesten in een slaapkamer. Overdag hebben ze hun rust nodig. Ze zijn stressgevoelig.

Levensverwachting

Anders dan de meeste andere knaagdieren kunnen chinchilla’s –mits de juiste verzorging- zo’n 15 tot zelfs 20 jaar oud worden.

Verzorging en medische aspecten

Chinchilla’s hebben een grote kooi, aangepaste voeding en verzorging nodig. Als prooidier laten zij soms pas laat merken dat er iets scheelt. Er zijn nog niet veel dierenartsen met veel ervaring met chinchilla’s omdat het geen standaard huisdieren zijn zoals katten of honden.

Sociaal

Een chinchilla heeft het gezelschap nodig van een chinchilla maatje. Het zijn sociale dieren die 's avonds en 's nachts actief zijn en ze zijn gewoon veel gelukkiger en aangenamer als ze een maatje van hun eigen soort hebben.

1 of twee chinchilla’s in een kooi betekent evenveel werk wat betreft onderhouden van de kooi, verversen van voeding, water en zandbak en het laten loslopen van de chins.
Het is een onjuiste en weinig diervriendelijke redenering om slechts 1 chin te willen houden omdat je die dan "tammer" zou kunnen maken.

Je kan chinchilla's in een groepje van hetzelfde geslacht samenhouden. Het is een hardnekkig misverstand dat bokjes samen niet kunnen omdat ze zouden vechten. Dit gebeurt doorgaans enkel indien zij vrouwtjes in de buurt ruiken. Wat ook kan is 1 bokje met 1 of meerdere vrouwtjes. In dat geval dien je je goed voor te lichten over de “Do's en Don'ts” in verband met voortplanting. In enkele gevallen kan het lukken om meerdere (gecastreerde) bokjes samen te houden met 1 of meer vrouwtjes.

Koppelen (wennen)

Zet nooit zomaar twee chinchilla's die mekaar nog niet hebben geaccepteerd samen. Zij kunnen mekaar zwaar verwonden (en doden). Ze dienen eerst gekoppeld te worden.