Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
15-08-2008
Tal van geboortes bij onze vogels in de zoo van Antwerpen
Tal van geboortes bij onze vogels in de zoo van Antwerpen
Voor de tweede keer dit jaar hebben we een succesvolle kweek met de kikuyu brilvogels. Het zijn kleine mooie olijfgroene vogeltjes met een witte oogring, een streling voor het oog. Kweken met deze soort is niet evident. Het jong heeft net het nest verlaten, maar wordt nog gevoederd door de ouders. Zijn natuurlijke habitat in het noordoosten van Afrika vormen vochtige bergachtige bossen. De vogels foerageren meestal hoog in de bomen van het regenwoud en eten insecten en vruchten.
Vorige week vloog er nog een regenbooglori of lori van de blauwe bergen uit. Deze felgekleurde vogels zijn actief, nieuwsgierig en zeer luidruchtig. Ze nemen regelmatig een waterbad. Het zijn drukke vogels die graag klimmen en knagen. Fruit, nectar en bloesem staat op hun hoofdmenu.
En ook bij de Fischerstoerakos, waarvan we trotse EEP-stamboek coördinator zijn, hebben we een afstammeling. Hier brengen we een jonge met de hand groot omdat het mannetje niet toestaat dat het vrouwtje de eieren bebroedt.
Bij de zwarte rallen, de Kongopauwen, de geelknobbelhokkos, de guirakoekoeken, de saterhoenen, de soldatenaras, de witkuiftoerakos en de gestreepte muisvogels huppen er allemaal kleintjes rond.
Als je in Planckendael de reuzegrote serre binnengaat waar de uitheemse vogels "huizen", heb je op je rechterhand gelijk een heel grote kooi waarin de geribbelde neushoornvogels broeden. Voor diegenen die er maandag bij waren, het vrouwtje zat met jongen in de grote boomstam die in de linker achterhoek stond (met nog juist een spleetje als voederopening) en het mannetje zat boven op een stok met twee jongen uit het vorige nest. Je kon de toestand binnen in het afgesloten boomstammennest ook volgen op een scherm in de ingangssluis. Niet gezien? Teruggaan....?
Rare broedtechniek bij de vogels
De Vanderdeckentokken zitten te broeden in de zoo in Antwerpen. Deze soort heeft dezelfde vreemde manier van voortplanten als de neushoornvogels. (zie het succes van onze geribbelde neushoornvogels in Planckendael) Het vrouwtje zit ingemetseld in het nest samen met haar eieren (en later jongen) en kan het nest niet verlaten. Het mannetje zorgt de hele dag voor eten voor zijn ganse kroost. Ons geduld wordt nog even op de proef gesteld, want nestcontrole is niet mogelijk. We zullen moeten wachten tot het vrouwtje haar snavel terug laat zien en uitvliegt. Ook de trompetneushoorvogels hebben geen rekening gehouden met het bouwverlof. Ook hier zit het vrouwtje ingemetseld. Benieuwd of er kleintjes komen piepen.
In het kader van het Europees kweekprogramma van de Molukkenkaketoes hebben we twee jonge prachtexemplaren ontvangen in de zoo in Antwerpen. Deze vogels zijn van belang voor de toekomst! We moeten nog wel enkele jaren geduld hebben voor ze kunnen kweken maar dikke vrienden zijn het in ieder geval! In het verleden zorgde ons kweekpaar voor verscheidene jongen tot in 96. We hebben van alles geprobeerd om terug te kweken, maar niets hielp. Tot we nu pas van Jeruzalem een vrouwtje konden verwelkomen. Je kan ze bewonderen in de buitenvolière. EAZA coördineert met de EEP (European Endangered Species Programmes) meer dan 250 kweekprogrammas op Europees vlak. Het gaat telkens om diersoorten die bedreigd zijn in de natuur en meestal ook zeldzaam zijn in dierentuinen. Via de EEP controleren we de goede kweek, de huisvesting en de genetische variëteit van de dieren. De KMDA beheert het EEP van de Fisher toerako, de monniksgier, de soldatenara, de bonobo, de Kongopauw, het goudkopleeuwaapje en de okapi.
Drie Blauwkoparas of bergaras worden met de hand grootgebracht. Het is één van de kleinere arasoorten die uit Zuid-Amerika komt. Ze leven in Brazilië, Bolivia en het oosten van Peru. Meestal vertoeven ze in koppels of in trios in het dichte en zeer afgelegen tropisch regenwoud, langs een rivier en in moerassige bosgebieden. Hun verenkleed is hoofdzakelijk groen met (je raadt het al ) een blauwe kop. Deze soort komt zeer weinig voor in dierentuinen en is in de natuurlijke habitat met uitsterven bedreigd. Je kan ze bewonderen in onze nursery in de zoo in Antwerpen.
Herkomst Oorspronkelijk zijn volbloed Arabieren afkomstig uit Noord-Afrika en het Nabije Oosten : meestal uit Egypte. Arabische volbloeds zijn die paarden die aantoonbaar afstammen van geïmporteerde Arabische paarden uit de genoemde gebieden. Stokmaat Gemiddeld tussen 1,40 en 1,50 meter. Kleur Ze zijn bruin, vos of schimmel, zelden zwart. Vaak zijn er witte aftekeningen op benen en hoofd. Karakter Het zijn bijzonder intelligente dieren met een groot uithoudingsvermogen. Ze zijn alom bekend om hun vurige karakter. Exterieur Het hoofd is het opvallendste kenmerk. Het is vrij klein, met een breed voorhoofd, een smalle, fijngevormde neus en een hol profiel. De concave lijn van het profiel maakt het hoofd van de Arabier tot een uitstekend voorbeeld van een snoekshoofd. De kleine, spitse oren raken bijna elkaar en de ogen zijn bijzonder groot en expressief. Deze expressiviteit wordt nog eens onderstreept door de grote, gevoelige neusgaten. Karakteristiek is ook de gebogen halslijn en de relatief brede borst. De beenstelling wil nogal eens het zwakke punt zijn. De Arabieren dragen hun staart hoog met een opvallende boog. Gebruiksmogelijkheden Hij wordt vooral gezien als een gracieus rijpaard, maar is ook een uitstekend renpaard. Daarnaast wordt het in de fokkerij gebruikt om andere paardenrassen te veredelen. De Arabier is bepalend geweest voor het ontstaan van de Engelse volbloed. Beweging Hij is beroemd om zijn sierlijke bewegingen, die vooral goed uitkomen in de galop. De draf vertoont veel knie-actie, terwijl de stap niet het sterkste punt is van dit ras. De gangen zijn wel harmonieus en soepel, maar niet erg ruim. Bijzonderheden Er zijn bronnen van meer dan vijfduizend jaar oud die het bestaan van dit ras al vermelden. Een groot aantal moderne warmbloedrassen zijn - vaak via de Engelse volbloed - verwant aan de Arabische volbloed. Arabieren worden tegenwoordig overal ter wereld gefokt. Zoals kan worden verwacht van een dier dat zich eeuwenlang in de woestijn heeft weten te handhaven, beschikt de Arabier over een groot weerstands- en uithoudingsvermogen. Volgens de Arabische volkeren schiep Allah dit paard uit een ademteug zuidenwind. Mohammed droeg de nomadenstammen op het ras zuiver te houden. De oude Grieken waren ervan overtuigd dat de zeegod Poseidon het dier met een klap van zijn drietand uit de golven van de zee had getoverd. Ondanks het feit dat de Arabier een gespierd paard is, weegt het niet veel meer dan vijfhonderd kg.
Dagboek van Roske alias Poessietje [dag 4] (JeeCee)
Hoi iedereen,
Ja, z'hebben het gelapt, z'hebben mij herdoopt in Roske. Met champagne, is dat iet slecht zeg .... jakkes geef mij maar mijn poezemelkske. 't Maakt mij niet uit of ze nu Snoepieke, Poessietje of Roske roepen, ik luister toch niet, pfuuh, die denken dat ze met een klein katteke te maken hebben ... ik bennekik al heel groot. Die prik van die Inge gisteren heeft mij veel doen slapen en mijn hoestje is bijna weg nu.
'k Heb dien dikken baard en zijn vrouwke niet veel gezien vandaag. Den hoefsmid kwam. 'k Heb dat vanop mijn kussentje achter 't raam gezien. Die grote poezen hebben daar van die ijzeren dinges onder hun voeten gekregen ... en met nagels erin. Alsekik zo groot ben ... dat krijgen ze niet aan mijn pootjes ... goe weten, dan bennik hier weg. En vieze poezen ! Ongelooflijk, 't vrouwke heeft nen helen dag bezig geweest met van die zwarte bollen bijeen te rapen. Dat komt daar allemaal uit, ik doe dat proper in een bakske en krab dat dan onder, die niet ... die laten dat gewoon liggen op nen hoop. Niet moeilijk dat ze daar ijzeren schoenen moeten onder doen, jakkes bah !! Ze kunnen hier toch blij zijn dadik da zo proper doen.
Ik dacht dat ze mij vergeten waren, 'k ben dus maar efkes op mijn speeltjes gesprongen. Dien dikken baard die met mij wou knikkeren ... dien is toch niet zo gek. Dadis plezant jongens, die knikkers vliegen door die kamer van hier naar ginder, botsen tegen vanalles en soms komt dat zelfs terug naar mij. Dat is verschieten, zo ne glazen bal die in volle vaart op u afkomt ....
'k Ga een beetje doke doen nu. Achter dien dikken baard zijne rug, dan ziet die witte moekepoes mij niet. Da's gemakkelijker dan altijd nen hoge rug te moeten zetten. Die doet raar zeg, da's een echte tang. Den ene keer beziet die mij niet en den andere keer ... 'k zet voor alle veiligheid maar nen hoge rug op. Zeker is zeker.
Groetjes,
Roske alias Poessietje en JeeCee (da's dien dikke met zennen baard, 'k ging hem baaske noemen, maar ik ga daar toch nog eens over nadenken zenne ....)
Nu vergeet die kwibus toch wel om mijn fotokes mee op te sturen zeker, goe da'k achter hem op zijn dossiers zit en dat ik da zien.
Nederland geeft alle agressieve honden spuitje (Martina1)
Nederland geeft alle agressieve honden spuitje
In Nederland zullen vanaf januari 2009 alle honden een gedragstest moeten ondergaan. Als uit die test blijkt dat de hond agressief gedrag vertoont, kan hij in beslag genomen worden. In de ergste gevallen kan men zelfs beslissen om de hond een fataal spuitje te geven. Dat meldt de Nederlandse minister van Landbouw Gerda Verburg in het Algemeen Dagblad .
Niet enkel grote honden worden aan de test onderworpen, maar ook kleine hondjes zoals teckels en chihuahua's. (thg)
Verdwaalde walvis duikt op voor Duits naaktstrand (Martina1)
Verdwaalde walvis duikt op voor Duits naaktstrand
Een bultrugwalvis is op weg naar het poolgebied verdwaald geraakt. De vis dook plots voor een populair Duits strand op het eiland Rügen. De walvis verblijft er nu al twee weken. Rügen is niet alleen bekend voor de mooie natuur, er zijn ook enkele naaktstranden.
Niet bedreigd Het eiland ligt in de Baltische Zee en het was al van 1978 geleden dat er in die zee nog eens een bultrugwalvis gezien is. Rond deze periode trekken de walvissen normaal gezien naar het noorden. Het gaat trouwens goed met de bultrugwalvis. Hun aantal is al zo sterk toegenomen dat het dier niet langer op de lijst met bedreigde dieren staat.
Toeristische attractie Voor deze walvis zal het verhaal misschien minder goed aflopen. Rond Rügen is er geen gevaar voor walvisjagers, maar de walvis volgde waarschijnlijk een school vissen. In deze wateren is het voedsel voor de walvissen veel minder talrijk dan in de buurt van het noordpoolgebied. De walvis is inmiddels een toeristische attractie geworden. Wetenschappers zijn bezorgd, want te veel boten op het water zullen de walvis mogelijk gestresseerd maken. En dan kan het lastig worden om de weg naar de Atlantische Oceaan terug te vinden. (gb)
Om meer te weten te komen over het migratie- en voortplantingsgedrag van de bedreigde blauwvintonijn, gaat het Wereld Natuur Fonds (WNF) de dieren uitrusten met zenders. Vanaf volgende maand krijgen tonijnen in de Middellandse Zee een zendertje onder hun huid geïmplanteerd.
Herstelprogramma Het apparaat registreert de locatie van de vis, de diepte en de temperatuur van het water. Die informatie wil het WNF gebruiken om betere herstelprogramma's voor de kwakkelende soort op te kunnen stellen.
Ernstige zorgen Natuurbeschermers maken zich ernstige zorgen over de toekomst van de blauwvintonijn. Door overbevissing dreigt volgens het WNF de populatie in te storten. Een van de oorzaken daarvan is volgens de organisatie de snelle groei van het aantal kwekerijen, waar jonge tonijnen worden vetgemest voor de sushimarkt.
Quotum Het WNF stelt dat de werkelijke vangst van blauwvintonijn met 60.000 ton ruim twee keer zo groot is als het toegestane quotum en vier keer zo groot als de hoeveelheid die volgens wetenschappers verantwoord is. (afp/tdb)
De Indiase regering zegt dat ze de oplossing heeft gevonden voor het wereldvoedselprobleem: ratten eten.
Volgens het Indiase ministerie van Sociale Zaken zijn de beesten voedzaam en rijk aan proteïnen. Als de Indiase dorpsbewoners meer ratten opeten, zouden er ook minder beesten zijn die de oogst kunnen vernietigen.
Volgens het ministerie zouden ook alle internationale vijfsterrenhotels de delicatesse op de menukaart moeten zetten. Sommige arme mensen aten altijd al rat. Als zij het kunnen eten, kunnen anderen dat ook, zegt het ministerie.
Verlegen tijger durft niet buiten te komen (Martina1)
ap
Verlegen tijger durft niet buiten te komen
De mannelijke amoertijger Nikki is te schuw om zijn nieuwe verblijf in de Erie Zoo in de Amerikaanse staat Pennsylvania te verkennen. Het 170 kilo zware roofdier weigert sinds de opening van het onderkomen twee maanden geleden om zijn hol te verlaten.
'Hij steekt zijn kop nu en dan naar buiten, maar dat is het wel', aldus de directeur van de dierentuin die voor de twee tijgers een prachtige nieuwe buitenruimte ter waarde van 500.000 dollar had aangelegd.
Vrouwtjestijger Anna, met 135 kilo ook niet de kleinste, neust wel regelmatig rond in het verblijf dat voor een half miljoen dollar werd aangelegd.
Nikkis hol blijft dan gesloten, omdat de twee elkaar nog niet hebben ontmoet. Verzorgers hopen dat de geur die Anna achterlaat Nikki nieuwsgierig genoeg maakt om ook eens een kijkje buiten de deur te nemen.
Amoertijgers zijn een bedreigde diersoort. De dierentuin hoopt dan ook dat als Nikki eenmaal gewend is er een romance tussen de twee tijgers ontstaat die tot nakomelingen zal leiden.
Uitstap naar Planckendael met onze mailgroep (Yradja)
6 u wakker!!! Haartjes gefatsoeneerd en kattewaske gepleegd. Boke gesmikkeld en Radja plasje laten maken. Hapje gegeven en om 8u richting Heverlee, vriendin Hilde opgepikt! Gps geïnstalleerd, want... Mechelen? Colomabrug?? 'k zou 't nie weten... Vandaar richting Bertem, carpool waar we Ciska en Jef een lift gegeven hebben. De rijbaan lag er goedgezind en rustig bij, met als resultaat véél te vroeg in Mechelen. De parking naast het station stond er nog verlaten bij en dus hadden we keuze genoeg om mijn kangooke een plaatske te geven. 't was maar friskes, zo vroeg op de dag en de wind speelde wat mee... Lijstje met deelnemers bovengehaald, en dan met veel spanning uitkijken naar de eerste dierenvrienden.... 'k hoor daar een knorretje : 't was Jef, die vond dat we véél te vroeg op de plaats van samenkomst waren, en gelijk had hij. 't was een beetje mijn fout, altijd té zeker willen zijn en té stipt en dan bekom je zulke toestanden hé mannekes. Kwam er dan nog bij dat Jef en Ciska hun water ook hoog stond, net zoals dat van 't kanaal..... Enfin, daar kwamen de eersten aan. 't waren vrienden van de mailgroep reizen... gepakt en gezakt, geschoeid en gevest.... je ziet wel dat die gewoon zijn van uitstapjes te maken hoor. En daar kwam als eerste Wandelfiets, Gwen en Rik, flink uitgerust van de dodendocht, ook Bloepske, Simone, de zusjes Frean en Mitteke. Het echtpaar Wawake was er ook. Het werd een gezellig gekeuvel en eindelijk was het 10u50 en konden we vertrekken. De boot zat goed vol. Vele ouders én grootouders met hun kinderen en kleinkinderen en voor die hummels was het echt genieten! Niet alleen voor hen, ook voor ons : de grote kinderen!!! hihi Na 20' varen waren me in Planckendael aangekomen. Programma-tje meegegritst en we konden aan onze ontdekkingstocht beginnen. Planckendael is prachtig. Het is meer dan 10 jaar geleden dat ik er nog geweest was en ik was héél aangenaam verrast te zien dat alles er héél netjes en verzorgd bij lag. Het is ook fel uitgebreid. We genoten van al het groen, de mooie begroeiing, de bomen, prachtige struiken en aangelegde vijvers én..... van de vele diertjes die het er toch wel héél goed hebben hoor. Maar, sommigen "hun beer" begon ook te knorren en Jef deed zich tegoed aan een pakje frietjes. Ook wij kregen appetijt en na wat weg en weer loeren, waar we onze kaakjes zouden vullen en met wat, vonden we een fijn plekje in een mooi en héél speciaal décor. Opeens werd het muisstil aan tafel, en dat wil wat zeggen. Iedereen had reuzehonger én dorst! Een pilsje, een cola, een koffie... een koud schoteltje, een kaasschoteltje, een warm indisch gerechtje... rijstpapje en brésiliennespiesje of chocomousse... het werd allemaal ferm naar binnen gespeeld. Simone, die genoot dubbel hoor en onze bordjes waren al lang clean als Simonneke nog ferm doorhapte en tot de constatatie kwam dat ze nog 2 broodjes en een dessertje moest opsmikkelen.... En wij terug op stap : Gwen en Rik waren wel onze spoortrekkers! Bedankt, want zonder hen waren we wat 't noorden kwijt geraakt denk ik. Freantje haar linker bipske speelde haar wat parten, maar zus Mitteke had geen compassie met haar en trok haar ferm mee... Tof, die 2 zussen zo bezig te horen.... Wandelfiets was ook druk doende met haar digitaaltje en kan echt op onze lachspieren werken en is een héél gezellige dierenvriendin. Bloepske genoot ook en vertelde over haar Yamas en maakte zich wat druk over sommige mensen die de goudkopaapjes voederden. En gelijk had ze, want er stond een bord : verboden te voederen! En toch... toch zijn er altijd mensen die zich daaraan niet houden. 'k ga eerlijk zijn : ook ik vond het niet kunnen en heb hun er beleefd op gewezen. De leeuw en zijn leeuwin en de jongere generatie : héél mooi. De serre : immens groot en behuist met mooie vogelsoorten en planten. De bizons... de koala's... de lama's... de bokjes... de monniksgieren ... de reigers ... kortom, teveel om op te noemen, en daarom hebben we foto's genomen om jullie te laten meegenieten. Ik zag dat er sommigen al een deel doorstuurden, ik moet ze nog even bekijken en dat volgen ze wel. 'k was nog wat onwennig met mijn digitaaltje bezig. 'k wou de diertjes van dichterbij fotograferen. Plots!! na 2 1/2 jaar mijn toestelletje te gebruiken ontdekte ik het "inzoemknopje"!!!! JOEPIEEE!!!! 'k was nog contenter dan al die kinderen op de boot!! Erg hé!! Wat ben ik toch een kluns!!! Maar alé, 'k heb het ontdekt en zodoende kon ik mooier foto's maken. Ondertussen waren we nog met 5!! want de rest van de vrienden waren we kwijtgespeeld. Een oproepje via de gsm en we wisten mekaar weer te traceren. Sommigen waren wat moe en genoten weer van een drankje, anderen stapten nog lustig verder. Rond 16u30 hebben we de dorstigen nog eens gelaafd en genoten we aan een picnictafel met houten bankjes gezellig zittend onder een schaduwrijke boom, nog wat van een babbel en wat grappen en grollen. Maar ook van bijtjes en dat was wat sneu... De vuilnisbakken waren waarschijnlijk goed gevuld, na zo een drukke dag, vandaar. Er was véél begankenis, maar toch niet overvol, net goed...... Op de terugweg naar de boot deed ik nog een keuveltje met Wawa(ke), een héél lieve man... Zijn Detje was al voorop gelopen. De berm die we op moesten naar de boot, bezaaid met grove dikke rotsstenen waren wat moeizaam om te nemen. 'k heb mijn arm aangeboden en zo zijn we samen de berm opgeklauterd. Tevreden, voldaan, met een héél goed gevoel hebben we allen de terugvaart gemaakt. Niets dan blije gezichten en keuvelende sennetters!!! Wat een fijne supergrandioze dag!!!
Aan de kade stond Martina ons op te wachten.... Dat was een héél fijne verrassing....
En al is dit onze eerste uitstap die we organiseerden met onze dierenvrienden, ik ben er zeker van dat er nog een tweede, derde...... en hopelijk nog meerdere zullen volgen.
Bedankt iedereen voor de fijne dag, het fijn gezelschap, het héél goede humeur en de warme vriendschap!!! Een héél tevreden en gelukkige Yradja
Klinkt mooi hè, dat komt van dien dikken, ach, 'k ga hem bazeke noemen. 't Is ne lieve en dat vrouwke ook. 't Valt mee ik doekik een dutteke waar ik wil en wanneer ik wil, niemand zegt daar wat van, af en toe is er wel den enen of den anderen die met mij wil spelen als ik mijn dutteke doe, maar ja .... Alleen die kleinen TV met knopkes voor dat hebbe ze niet graag dat ik daar op zit. Als dat alles is .....
Ik ben efkes serieus geschrokken daarstraks. Ze pakken mij daar op en zetten mij terug in dat gevangeniske waar ik hiermee terechtgekomen ben. Ik dacht van aï,aï, die doen mij weg. Onderweg ikke maar mekkeren, want 't was ongeveer dezelfde weg terug zoals ik gekomen was. Deze keer met 't vrouwke. Ze pakken mij daar in mijn gevangeniske uit dien auto ....
't Eerste dat kik daar zie tussen mijn traliekes door is een enorm beest, 10 keer groter dan mijn moeke en die witte moeke-tang van mijn nieuw huis !! Ik dacht van ja, ik ben bij die Inge, die paardendokter met die reuzespuiten. En daar dat reuzenbeest nog neven, woef kwam daar uit, en ikke direct mijne grote rug opgezet, die is verschoten sè .... maar ik vond dat helemaal niet leuk.
Die Inge dat viel nogal mee, (haha, die grote woef naast mij had van de schrik op de vloer geplast-bangerik), ik bennekik een grote poes van 3 maanden en ik hebbekik van niks schrik. Ingetje heeft mij zachtjes onderzocht, eigenlijk lekker bepoteld, en dan heb ik het niet gezien, maar een prikske heb ik gevoeld, niet zoiets dat ze in paarden steken, zenne. Die Inge die heeft dat verschil gezien, oef .... En nu zittekik lekker door het venster te kijken op de papierstapel van mijn baaske, tussen de PC's en de back-up schijven. Eigenlijk mag dat niet, maar hij zegt er toch niks van, als ge wat ziekskes zijt dan moogde zowat alles. Wacht maar tot ik beter ben, als dat spuitje haar werk doet, dan vecht ik met alle poezen uit de geburen en ik eet al dat dikkenekke eten van dat witte moekepoes op, nà.
Tot morgen, 't is 't hopen dat dromen geen bedrog zijn.
Jawadde, dat gaat hier goed nu met mijn wintervoetjes aan. Nu kan ik tenminste door de bochten scheren zonder eruit te vliegen. Ik heb hier al plekskes gevonden om een dutje te doen ! Zalig !! En in 't zonneke op de vensterbak op dat kussentje, snor,snor,snor. Gisteren op mijn verkenningstocht ben ik die grote witte mamapoes tegengekomen. Die denkt dat ze ne wolf is, huilen dat die kan. Maar ik heb efkes mijn rug omhoog gezet, dubbel zo groot was ik en blazen, mannekes de papieren vlogen van dien dikken baard zijn bureau. En weg was die grote witte poes. Die dacht dat ze mij de baas kon, hèhè, 'k hebbekik leren vechten van mijn moeke. Met al die Chinese poezen maar niet met mij zenne .... We moeten nog naar dien dierenarts vandaag voor die paardespuit. Mijn hoestje ga niet over en ik heb percies een beteke koorts. Inge heet ze. 'k Hoop dat ze even lief is als hare naam en dat ze niet denkt dat ik een paardje ben. Dat zal toch wel niet zeker ? 'k Word al wat bang .... maar ze zullen mij niet hebben zenne ... 'k zal laten zien dat ik een poes ben ! Hè ! Gisteren is dat vrouwke van dien dikke baard teruggekomen van Rusland. (Zouden ze daar ook poezen hebben ?) Die is nog liever dan dien dikke baard. Die heeft mij direct opgepakt en die heeft mij niet meer losgelaten. 'k Heb mee TV zitten kijken, dien dikken baard die zit altijd maar aan een klein TV-ke met gekke toetskes voor. Maar dat vrouwke kijkt naar de groooote TV. Wou dat deed ik vroeger ook, hier doen ze dat ook ! Jipieeh ! 'k Heb gisteravond uit wraak die witte moekepoes haar bakske leeg gegeten. Die keek nogal beteuterd ! Haha, die heb ik al goe zitten. Dat dikkenekkeneten is toch zo slecht niet als het leek. Ze heeft direct ander eten gekregen van 't vrouwke, dat kreeg ik niet meer binnen anders was ze 't ook kwijt geweest. 'k Zal die grote witte wel temmen. 't Vrouwke heeft direct foto's van mij gemaakt voor in mijn poessiealbumetje. 'k Zal ze hier aan hangen. Ze willen mij ook een andere naam geven, dat kan toch zomaar niet hè, ik heet Poessietje. Toegegeven het trekt heel hard op Snoepietje, dat is die witte tang. Als we niet goed verstaan wat ze roepen dan staan we daar met 2. Ze gaan mij Roske noemen, ook niet lelijk hè ? Die witte is een tang en ikke een roske ....
Nu ga'k een dutteke doen, amaaai in die grote zetel vol met kussekes, niam, niam, grrrrrrr....
Groetjes, Poessietje (alias Roske), JeeCee en Lychee.
Eindelijk lekker eten, dien dikken baard was vergeten dat mijn vrouwke een pakske had meegegeven met mijn melkske en mijn junior eten.
Dat is nogal wat lekkerder dan dat dikkenekkeneten.
Voor zijn straf heb ik heel zijnen bureau afgebroken. Niet echt opzettelijk, maar dat weet 'em toch niet. Hij moet daar maar wat meer orde in houden, dan schuift dat allemaal niet van hier naar ginder. 'k Heb nu een plaatske tussen die lange blarenplanten op de vensterbank, in 't zonneke op een kussentje, maar 'k ga daar neffe liggen, dat dis warm zenne zo'n kussentje, dien dikken baard heeft hier nog nooit gelegen zeker ? Zot ! Oeps, aan deze kant is da groen nog groter. Zalig 'k heb hier al een paar uur zitten slapen, dien dikke zegt dat dat goed is voor mij, jonge katjes moeten veel slapen. Dien is zot, ik ben geen jong poesje meer, ik ben al 3 maanden ik weet wat ik doe !! 'k Zal daar nog eens een blad aftrekken sè, na !
Oei, da grote witte moeke is voorbij gekomen. Heeft die mij scheef bekeken seg ..... dat krijgde natuurlijk van dat dikkenekkeneten. 'k Heb mij heel klein gemaakt. Mij doen ze dat niet eten, maar als zij aan mijne pot aankomt .....
't Schijnt dat mijn nieuw vrouwke ergens in de lucht hangt, 'k snap er niks van. Maar dat grote witte moeke is ook ineens tevoorschijn gekomen. Zou die iets meer voelen ? 'k Ben benieuwd ....
Ik ben juist wakker geworden. Dadis hier nogal iet zenne ! Nen tuin, groot ! Maar 'k kan er niet in de deur is toe. 't Schijnt dat dat is om dat ik anders verloren zou lopen. Dien dikke baard die denkt dakik nog een klein poezeke ben. Ik ben al 3 maanden aub. Gisteren had hij de weg naar de zoldertrap verspert, hij dacht dat ik daar ging afvallen, jawadde. 'k Ben gewoon op eigen kracht naar boven gelopen en ik het eens goed gepiept in 't zoldergat. Hij dacht dat hij mij moest komen halen. Haha, 'k bennekik gewoon langs dat zoldertrapke naar beneden gelopen. 'k Was rapper beneden dan hij boven.
En die hebben hier planten ... met van die lange smalle bladeren. 'k Heb er al ene afgehaald. tof jongens, dat zwiert en zwaddert van hier naar ginder. Dien baard wou met mij met de knikkers spelen, goed zot, 'k ben ik al groot zenne, daarbij zo'n blad dat is nogal wat plezanter.
'k Heb deze nacht heel de nacht met dien dikken baard in bed gelegen. Op zijn kopkussen. Snorren dat die kan !!! Ongelooflijk, en ikke maar meedoen ! Om ter hardst, ik denk wel dat hij gewonnen heeft. Ja, sè .... volgende keer beter. 't Eten hier is wat minder, allemaal van dat eten voor dikkenekken poezen. Niet slecht, maar ze zullen toch iet anders moeten vinden .... geef mij maar gewoon eten. 't Schijnt dat er morgen een fotosessie komt, als dien dikke zijn madam terug is. Hoe zou die deruit zien, misschien een rosse gelijk ik ? Of een heel dikke, of zo'n smalleke. 'k Ben benieuwd. Die andere grote poes heb ik al efkes gezien, percies ons moeke maar dan helemaal wit. We zijn alletwee zo verschoten dat we rap zijn gaan lopen ....
'k Ga nog wat op ontdekkingstocht .... spannend is dat hier, jongens !!! Oei, zsaa98897tcghkfhpoiz, dat was los op dien dikken baard zijn toetsenbord. Amai, die ziet kwaad. Dan gaan ik maar op zijn fotopapier zitten, nah ! Oei,oei dat schuift hier allemaal weg, boenk, knots, 'k zal maar een rustiger plaatske zoeken, want de DVD vliegen hier rond mijn oren. 'k Heb percies ook een hoestje. Daar zullen we eens mee naar Inge moeten. (Da's den dierenarts die ook dien dikke zijn paarden verzorgt. Zou dien iets van katten weten. 't Is hopen dat ik zo geen paardespuit krijg, brrrrr....
Groetjes,
Poessietje en JeeCee (al 2 dikke vrienden, allé dik, hij is dik, ikke niet zenne).
Ik moest bij mijn vrouwke weg omdat een lelijke huiseigenaar geen poezen wou. Ne groten dikke met nen baard is mij komen halen, heeft mij in een klein poezengevang gestoken en meegenomen. Stond wel lekker eten in, toch iets goed. Na een tijdje in dat poezengevangeniske ben ik dan ergens thuis gekomen. Deurtje ging open en .... oeps, uitgeschoven op het parket. Wat ligt hier allemaal ? Ballekes om te spelen, hoekskes en kantjes om te ontdekken, paardereukjes, hondereukjes. Dien baard heeft mij al willen oppakken, maar da's mis hoor, eerst verder verkennen. Ho, een boekenrek, ga ik eens op springen, oei der valt vanalles naar beneden. Wow, wat ne lekkere zetel .... straks doke in doen. Waar zou hier 't WC zijn ? Hups, door de bocht, oei bots tegen de deur. 'k Zal mijn wintervoetjes moeten aandoen. 'k Ruik hier nog poes, maar waar zou die zitten ?
'k Ga hier mijn pootjes wat zitten likken en rustig een dutje doen. Dien baard gaat zijn paarden voederen, paard ? Wat zou dat nu weer zijn ? Dat heb ik nog nooit gezien ... Hups, bonk, amai da was hard, los tegen den brandblusser .. Niet te doen hier, waar zouden ze dat eten nu weer gezet hebben. 'k Moet hier nogal zoeken, zenne,
de kleine kat die die riep verbaasd "schiet een op ik heb ook haast" ik plas haast naast de bak en dan krijg ik op mijn mieter schiet eens op met je gekak"
broertje klein keek alleen maar tussen de spleetjes van de ogen en zag zijn broertje daar vol medelijden en mededogen maar was toch niet van plan om zijn voetjes af te drogen
"ik was eerst, en moest heel snel een grote boodschap doen weet je wel en dan de rest nou dat duurt wel even het is echt niet dat ik je pest"
"schiet toch op, sraks doe ik het op het zeil en dan komt vrouwtje met de dweil heb ik het weer gedaan' en jj kunt weer uit wandelen gaan" sprak nu grote broer heel boos
"oké ik ben klaaar ik kom uit de doos zodat jij nu aan de beurt bent maar je weet het hé alsof je familie van mij bent ik stink als een reiger maar wees niet boos, het is een gratis krijger"
zo kleine broer verliet vol ornaat de kattenbak als overwinaar helemaal leeg van binnen terwijl broerlief nog moest beginnen.
In tegenstelling tot Duitsland is de mol in België en Nederland niet wettelijk beschermd.
We zetten graag alle methodes om mollen te bestrijden voor u eens op een rijtje.
Preventief / voorkomen
Verjagen / afschrikken
Levend vangen
Doden
Preventief / voorkomen
Sterk geurende planten Een groot aantal planten verspreidt een geur waar de mol niet van houdt. Een mollenvrije tuin kan niet worden gegarandeerd, maar het is het proberen waard.
Keizerskroon (Fritillaria imperalis), een 80 tot 100 centimeter hoge plant uit de leliefamilie. De grote vlezige stinkende bollen moeten in groepjes om de acht meter rond de tuin worden geplant.
Kruisbladwolfsmelk (Euphorbia lathyrus), die 80 centimeter tot anderhalve meter hoog kan worden. Ook woelratten en veldmuizen houden niet van de geur van de wortels. Let op: alle planten van de wolfsmelkfamilie zijn giftig.
Gaas U kunt een gedeelte van de tuin of uw serre ontoegankelijk maken door fijnmazig kippengaas of vogelgaas in te graven. De mol gaat gemakkelijk door de mazen van gewoon kippengaas heen. Het gaas moet tot op het grondwater worden ingegraven. Als het ingraven van gaas op problemen stuit, kan worden geprobeerd om de mol af te schrikken, zodat hij op zoek gaat naar een ander jachtgebied.
Verjagen / afschrikken
Naast het gehoor is ook de reukzin van de mol zeer goed om ondergronds prooien te kunnen lokaliseren. U kunt mollen uit de kwetsbare delen van de tuin houden met geuren en geluiden waar de mol niet van houdt.
Geurmiddelen In de gangen leggen van stukjes ajuin / knoflook. Mottenballen = kamferballen in de gangen stoppen zou helpen om de mollen te verjagen. Een in terpentijn of ammoniak gedrenkte doek in een mollengang stoppen. Mogelijk effectiever is het leggen van een sterk geurend produkt dat te koop is in elk tuincentrum. Dit verspreidt gedurende zes tot acht weken voldoende stank om de mol op andere gedachten te brengen en de tuin voortaan te mijden. Deze methode moet u direct toepassen als de eerste molshopen zichtbaar worden. Zodra de mol meerdere gangen heeft gegraven neemt het effect van de afschrikactie af. De geur verspreidt zich dan over zoveel meters gang dat de geur teveel verdunt.
Geluid De mol heeft een uiterst sterk gehoor om hun prooien te kunnen horen bewegen. Ze hebben dan ook een hekel aan alle andere voor de mol storende geluiden en hoge tonen. Hier kunt u gebruik van maken om de mol te verjagen.
Het fluitende geluid van de wind in een flessenhals houdt de mol op afstand. Steek om de één tot twee meter een fles zonder bodem in een mollengang, met de hals boven de grond.
In de winkel zijn apparaten (die werken op batterijen) te koop die trillingen veroorzaken. Naast de mol ook veldmuizen en woelratten op een afstand houden.
Voor de professionele markt (sportclubs, gemeentes en bedrijven) zijn er mollenverjagers met zonnepanelen verkrijgbaar, die een gebied van maximaal 800 m2 molvrij kunnen houden. Elke twintig seconden wordt een voor mollen onaangenaam geluid (hoge tonen) uitgezonden. Het apparaat is niet geschikt voor heel losse grond omdat het geluid dan teveel wordt gedempt.
Levend vangen
U kunt mollen vangen met vangkooien. De meeste kans op succes heeft u als u de kooi in een loopgang plaatst die recent veel wordt belopen. De mol wordt gevangen als hij tegen een klepje aanloopt zodat er achter hem een deurtje dicht slaat. De mol kan dan ergens anders worden vrijgelaten. Controleer geregeld de vangkooien om de gevangen mol snel uit zijn benarde positie te bevrijden zodat deze na enkele uren niet het leven laat door de stress. Anderzijds moet je ook regelmatige controle uitvoeren omdat een mol niet langer dan 12 uren zonder eten in leven kan blijven. Laat de gevangen mol los op een plek waar hij weinig kwaad kan doen.
Doden
We kunnen de mol ook uit zijn gang scheppen als we deze zien graven. Trap daarvoor alle bovengrondse loopgangen en molshopen plat. Daarna moet je geduld oefenen en in alle stilte wachten tot de mol zich weer aan het graven zet. De meeste kans om mollen te zien graven heb je om 8 uur, 13 uur en tussen 18 en 19 uur. Als je een molshoop ziet bewegen ga je er heel langzaam met een spade in de hand naartoe. Dit doe je traag en zo stil mogelijk (op kousenvoeten). Dan wacht je een vijftal minuten tot de mol terug grond omhoog begint te duwen. Op dat moment steek je de spade zo hard als je kunt in de hoop/loopgang en je gooit de mol + grond omhoog. Soms leeft de mol nog. Als je hem wilt laten leven dan zorg je ervoor dat je hem snel in een emmer kunt steken.
Ben je niet snel genoeg dan zal hij zich zeer snel terug ingraven. Let wel op raap de levende, bange mol niet zomaar vast want hij heeft enorm scherpe tandjes waarmee hij diepe, slecht genezende wonden in de vingers kan aanbrengen.
Mollenklemmen , die de mol doden. Mollenklemmen moeten zo zijn afgesteld dat ze de mol direct doden, zodat onnodig lijden wordt voorkomen. De meest geschikte gangen zijn de regelmatig belopen, oppervlakkige gangen. Open voorzichtig de bovenkant van de gang. Steentjes, stukjes graszode,... verwijderen. Voel met uw vingers welke de looprichting van de gang is. Steek de opgespannen klem voldoende diep in de gang. Maak daarna de opening dicht anders voelt de mol de luchtstroom. Doe dit met behulp van kluiten aarde en werk af door er gewone grond zachtjes overheen te strooien. Al is hij 'zo blind als een mol' toch mag hij geen zonlicht waarnemen anders weet hij al op voorhand dat er iets niet pluis is. De grote fout die hier zeer vaak gemaakt wordt is dat de klem onvoldoende diep wordt gestoken. Indien onvoldoende diep kruipt de mol eenvoudigweg onder de klem door en slaat deze niet dicht.
In de winkel zijn er ook rookpatronen op zwavelbasis te koop. Zorg ervoor dat alle mollengangen goed zijn afgesloten en steek daarna een patroon aan in een ingang. Het gas verspreidt zich in de gangen en doet de mol sterven. Let wel op dat je zelf niet met de gas in contact komt want de gas is tevens giftig voor mens en andere zoogdieren, zoals honden en katten.
Met veel geluk gebeurt het wel eens dat een kat zeer goed is in het vangen van mollen.
Als laatste methode kunt U hulp inroepen van een professionele mollenvanger die tegen betaling uw tuin mollenvrij maakt.
Enkele tips:
Molshopen kunt u het beste zo snel mogelijk weer naar beneden drukken. Druk dan het midden van de molshoop omlaag, zodat de gang weer wordt opgevuld. Probeer niet alle aarde terug te duwen want dit lukt toch niet. Hark de overgebleven aarde fijn open over het gazon.
Mollen hebben ook hun positieve kantjes. De mol eet allerlei beestjes, hoofdzakelijk regenwormen maar ook larven die ondergronds van plantenwortels leven, zoals engerlingen (meikeverlarven) en emelten (larven van langpootmug). Mollen eten eveneens veel slakken. Bovendien beluchten ze de grond en zorgen voor een natuurlijke drainage.
Enkele weetjes:
Mollen zijn altijd zwart uitzonderlijk treft men ook wel eens een albino exemplaar aan.
Volgend artikel las ik in een Nederlands dagblad toen ik daar op vakantie was (het was geen 1 april) Een unieke oranje mol heeft het in het Belgische Scherpenheuvel niet overleefd. Het beestje kwam in een klem terecht. 'Mijn grasveld wordt volledig ondersteboven gehaald', vertelt bewoner Michel. 'Ik heb klemmen gezet, waarin de oranje mol is beland. Omdat hij nog niet dood was, heb ik hem uit zijn lijden verlost.' Normaliter zijn mollen zwartgrijs. De faculteit diergeneeskunde van de Universiteit in Utrecht is bekend met witte mollen. 'Maar we horen voor het eerst over een oranje exemplaar', aldus een zegsman. Hij houdt het op een speling der natuur. BRON: 'De Telegraaf' woensdag 1 augustus 2001
Weerspreuken ivm mollen:
Stoot de mol in Januaar,kijk van kou in mei niet raar. Zijn er januari veel mollen, dan laat de winter niet met zich sollen Maakt de mol veel hopen, dan zal de regen lopen.
mailgroep huisdieren
Herkomst 
Om meer te weten te komen over het migratie- en voortplantingsgedrag van de bedreigde blauwvintonijn, gaat het Wereld Natuur Fonds (WNF) de dieren uitrusten met zenders. Vanaf volgende maand krijgen tonijnen in de Middellandse Zee een zendertje onder hun huid geïmplanteerd.
De Indiase regering zegt dat ze de oplossing heeft gevonden voor het wereldvoedselprobleem: ratten eten. 
We zetten graag alle methodes om mollen te bestrijden voor u eens op een rijtje. 
Gaas 
We kunnen de mol ook uit zijn gang scheppen als we deze zien graven. Trap daarvoor alle bovengrondse loopgangen en molshopen plat. Daarna moet je geduld oefenen en in alle stilte wachten tot de mol zich weer aan het graven zet. De meeste kans om mollen te zien graven heb je om 8 uur, 13 uur en tussen 18 en 19 uur. Als je een molshoop ziet bewegen ga je er heel langzaam met een spade in de hand naartoe. Dit doe je traag en zo stil mogelijk (op kousenvoeten). Dan wacht je een vijftal minuten tot de mol terug grond omhoog begint te duwen. Op dat moment steek je de spade zo hard als je kunt in de hoop/loopgang en je gooit de mol + grond omhoog. Soms leeft de mol nog. Als je hem wilt laten leven dan zorg je ervoor dat je hem snel in een emmer kunt steken. 
doden, zodat onnodig lijden wordt voorkomen. De meest geschikte gangen zijn de regelmatig belopen, oppervlakkige gangen. Open voorzichtig de bovenkant van de gang. Steentjes, stukjes graszode,... verwijderen. Voel met uw vingers welke de looprichting van de gang is. Steek de opgespannen klem voldoende diep in de gang. Maak daarna de opening dicht anders voelt de mol de luchtstroom. Doe dit met behulp van kluiten aarde en werk af door er gewone grond zachtjes overheen te strooien. Al is hij 'zo blind als een mol' toch mag hij geen zonlicht waarnemen anders weet hij al op voorhand dat er iets niet pluis is.
Molshopen kunt u het beste zo snel mogelijk weer naar beneden drukken. Druk dan het midden van de molshoop omlaag, zodat de gang weer wordt opgevuld. Probeer niet alle aarde terug te duwen want dit lukt toch niet. Hark de overgebleven aarde fijn open over het gazon. 
Mollen zijn altijd zwart uitzonderlijk treft men ook wel eens een albino exemplaar aan. 
diergeneeskunde van de Universiteit in Utrecht is bekend met witte mollen. 'Maar we horen voor het eerst over een oranje exemplaar', aldus een zegsman. Hij houdt het op een speling der natuur. 
Auteur: Vossaert Kurt
