Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
04-07-2008
Slakkenkorrels
Slakkenkorrels
Natuurlijk afbreekbaar en onaantrekkelijk voor honden en katten;
MAAR TOCH LEVENSGEVAARLIJK!
Gisteravond laat werk ik geconfronteerd met een hond die plots zeer vreemde verschijnselen vertoonde. De klachten waren eerder op de avond begonnen met erge onrustigheid en staan en lopen met een kromme rug. In de loop van de avond werd de onrust erger in plaats van minder. Toen de hond op de praktijk binnenkwam was hij sterk verslechterd en ik schrok dan ook erg van wat ik aantrof. De hond kon nauwelijks op de benen staan, had duidelijk ernstige trillingen over het hele lijf en was vreselijk aan het speekselen. Dat alle verschijnselen wezen in de richting van een vergiftiging was al snel duidelijk en dat voor de hond een snelle intensieve zorg noodzakelijk was ook. De eigenaar gaf zelf al aan dat ze slakken-korrels gebruikt had, maar dit zou de hond niet hebben gegeten. Na overleg met de intensive-care-unit in Utrecht werd al snel duidelijk dat het hier wel degelijk ging om een vergiftiging met slakkengif en dat deze patiënt bepaald niet de eerste was. Er waren in utrecht de afgelopen weken al 16 patiënten aangeboden met een dergelijke vergiftiging. Daarom deze waarschuwing; De werkzame stof is metaldehyde en de korrels zouden door toevoegingen onaantrekkelijk zijn voor honden en katten. Welnu, dat laatste blijkt dus nog al eens tegen te vallen, en de gevolgen kunnen desastreus zijn. Houdt uw huisdier dus verre van deze middelen.
Deze patiënt heeft het gelukkig, dankzij de goede zorg van de artsen van de intensive-care afdeling in Utrecht, overleefd. Dit geldt helaas niet voor alle gevallen.
Met dank aan Robert Jassies, Steven Schukking, Frans Smeur en Erica Kiemeneij van Dierenkliniek Kortenoord voor het beschikbaar stellen van dit artikel. voor het beschikbaar stellen van dit artikel.
De meeste producten om muizen en ratten te bestrijden zijn gemaakt op basis van anticoagulantia. Dit zijn stoffen die de bloedstolling remmen. Mogelijke gevolgen bij een vergiftiging kunnen zijn: makkelijk optreden van blauwe plekken en wondjes die langer blijven bloeden. Bij zeer ernstige vergiftigingen kan er zelfs bloedverlies in de urine of de stoelgang optreden. De eerste symptomen treden pas op na 2 à 3 dagen.
Naast de anticoagulantia zijn er soms nog een aantal andere (meestal oudere) producten in gebruik. Onderstaande richtlijnen zijn alleen bedoeld voor vergiftigingen met anticoagulantia. Bij deze laatste staat er meestal op de verpakking dat het om een bloedstollingremmend middel gaat en dat het antidotum(antigif) Vitamine K1 is. Neem in geval van twijfel contact op met het Antigifcentrum.
In vergelijking met muizen en ratten moet een mens al een relatief grote hoeveelheid innemen om gevolgen te ondervinden. Muizen en ratten zijn immers gevoeliger dan mensen voor de effecten van anticoagulantia en zijn bovendien veel kleiner.
Kinderen die al spelenderwijs éénmalig met het gif in contact komen, nemen bijna nooit een toxische dosis in.
Bij volwassenen die meermaals contact hebben of die een zelfmoordpoging doen kan dit wel gebeuren.
Ook dieren (vooral honden) geraken makkelijker aan een toxische dosis.
het om een normaal kind van minder dan 5 jaar gaat én
het een product voor huishoudelijk gebruik is (de concentratie is dan volgens de verpakking 0.005%, bij twijfel bellen naar het Antigifcentrum).
Niets doen.
Tot nu toe zijn er bij de duizenden gekende gevallen, die in deze situatie waren, nog nooit symptomen waargenomen.
Voor alle zekerheid kunt u uw kind nog een 4-tal dagen in de gaten houden om te zien of er makkelijk blauwe plekken optreden of wondjes die langer blijven bloeden. Is dat het geval dient U naar de huisarts te gaan voor een bloedonderzoek met als test: PT Quick.
Strooi geen slakkenkorrels als er kinderen of huisdieren in de tuin komen.
Strooi geen slakkenkorrels als er kinderen of huisdieren in de tuin komen.
Inleiding
De meeste producten tegen slakken bevatten 4 tot 6% metaldehyde. Uitzonderlijk vindt men er ook andere bestanddelen in terug.
Metaldehyde is giftig indien het ingeslikt wordt. Het aanraken met de huid bij het rondstrooien van de korrels bijvoorbeeld, kan geen kwaad. Het product wordt ook niet opgenomen in de planten, en kan daarom veilig in de tuin gebruikt worden, mits kinderen en dieren op afstand gehouden worden. Jonge kinderen worden nu eenmaal sterk aangetrokken door deze felgekleurde korrels die ze tussen de planten terugvinden. De inname blijft gelukkig vaak beperkt tot één of twee korrels, en is dan ongevaarlijk.
Bij dieren - vooral honden - zijn de gevolgen vaak wel ernstiger. Honden hebben immers de neiging alle uitgestrooide korrels op te likken.
Symptomen
De symptomen treden meestal op binnen de drie uur na de inname. Speekselvloed, braken en diarree, gevolgd door koorts, agitatie, snel ademen, beven, stuipen kunnen optreden. In sommige ernstige gevallen kan dit leiden tot coma en tot leveraantasting twee à drie dagen na de inname. De afloop kan dodelijk zijn.
Behandeling
Huidcontact
Handen wassen met water en zeep is voldoende.
Inname
Alles hangt af van de ingenomen hoeveelheid.
Kinderen die spelenderwijze één of twee korreltjes in de tuin vinden en die in de mond steken, lopen geen gevaar. Indien een klein kind met een open verpakking aangetroffen wordt, of indien toch de mogelijkheid bestaat dat een grotere hoeveelheid ingenomen is, is snelle opname in het ziekenhuis aangewezen voor verdere behandeling. Hetzelfde geldt voor volwassenen die vrijwillig dit product inslikken in een poging zelfmoord te plegen.
Ook voor intoxicatiegevallen bij dieren is snelle doorverwijzing naar de dierenarts noodzakelijk.
Viervoetige held van Ground Zero wordt gekloond (Martina1)
Viervoetige held van Ground Zero wordt gekloond
Trakr werd uitgeroepen tot 'meest kloonwaardige hond'.
Een Duitse herder, die na de aanslagen op het World Trade Center in New York zocht naar overlevenden onder het puin, wordt gekloond. Dat meldt de Amerikaanse krant New York Daily News.
Wedstrijd De 15-jarige herder Trakr werd tijdens een wedstrijd door het bedrijf BioArts International verkozen tot 'meest kloonwaardige hond'. Daarmee verdiende zijn baasje de hoofdprijs: een kloon van zijn huisdier.
Negen meter onder puin De hond woont samen met zijn eigenaar James Symington in Los Angeles. Hij en Trakr zaten bij het eerste zoekteam in het rampgebied van Ground Zero. De snuffelaar vond de laatste overlevende, 9 meter onder het puin.
BioArts wil volgende maand DNA van Trakr afnemen en naar een partnerbedrijf in Zuid-Korea sturen. De kloon kan klaar zijn tegen het eind van dit jaar. (eb)
(HLN)
Trakr werd uitgeroepen tot 'meest kloonwaardige hond'.
Een Duitse herder, die na de aanslagen op het World Trade Center in New York zocht naar overlevenden onder het puin, wordt gekloond. Dat meldt de Amerikaanse krant New York Daily News.
Wedstrijd De 15-jarige herder Trakr werd tijdens een wedstrijd door het bedrijf BioArts International verkozen tot 'meest kloonwaardige hond'. Daarmee verdiende zijn baasje de hoofdprijs: een kloon van zijn huisdier.
Negen meter onder puin De hond woont samen met zijn eigenaar James Symington in Los Angeles. Hij en Trakr zaten bij het eerste zoekteam in het rampgebied van Ground Zero. De snuffelaar vond de laatste overlevende, 9 meter onder het puin.
BioArts wil volgende maand DNA van Trakr afnemen en naar een partnerbedrijf in Zuid-Korea sturen. De kloon kan klaar zijn tegen het eind van dit jaar. (eb)
Pinguïns in problemen door klimaatverandering (Martina1)
Pinguïns in problemen door klimaatverandering
Steeds meer pinguïnsoorten worden met uitsterven bedreigd. Volgens wetenschappers van de universiteit van Washington is dat een gevolg van de opwarming van de aarde, de olievervuiling van de zee, intensieve visserij en toerisme.
Dat pinguïnpopulaties steeds kleiner worden is een duidelijk signaal dat de waterkwaliteit in de zuidelijke oceanen verslechtert, zo beweren de wetenschappers in het tijdschrift Bioscience. 'Tegenwoordig zien we de gevolgen van de door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde en de vervuiling in de verste uithoeken van de wereld', schrijft milieubioloog P. Dee Boersma. 'We dachten dat veel pinguïns wel veilig zouden zijn, omdat ze zo ver bij mensen vandaan leven. Maar dat is niet zo.'
Wetenschappers onderscheiden tussen de zestien en negentien soorten pinguïns. Ongeveer twaalf daarvan zitten volgens Boersma in de problemen. Een klein aantal soorten, zoals de koningspinguïn, die leeft op eilanden ten noorden van Antarctica, neemt in aantal toe. Volgens de International Union for the Conservation of Nature worden drie pinguïnsoorten bedreigd en zijn zeven soorten kwetsbaar. Nog eens twee soorten hebben het label bijna bedreigd gekregen.
De grootste pinguïnkolonie bevindt zich in Punta Tumbo, Argentinië, maar het aantal broedparen daar is sinds het eind van de jaren zestig gehalveerd, tot tweehonderdduizend in 2006. In honderd jaar tijd is het aantal Afrikaanse pinguïns teruggelopen van anderhalf miljoen tot 63.000.
De teken zijn minder gevaarlijk dan enkele jaren geleden. Dat blijkt uit onderzoek van de KHLim.
De hogeschool heeft in 1998 de eerste teken laten vangen. Toen was 1 op 10 besmet met de bacterie die de ziekte van Lyme bij de mens kan veroorzaken. Nu hadden we in natuurgebied Wik in Bokrijk geen enkele besmetting, en in de Ziepbeek in Lanaken 1 procent, zegt Marie-Anne Demeersemann, docente microbiologie van de KHLim. Maar het gaat natuurlijk om een momentopname.
Oude Chinese bronnen vermelden, dat de eerste goudvis, Carassius auratus rond 300 na Chr. werd ontdekt. Het is een kweekproduct van een karperachtige die nauw verwant is aan de ook in Nederland voorkomende kroeskarper. Na de kweek ontstonden er al snel verschillende kleuren en patronen en later, door zorgvuldig kruisen en kweken, weer nieuwe varianten. Deze varianten worden doorgaans 14 jaar oud, dit in tegenstelling tot de goudvissen, die ongeveer 35 jaar oud kunnen worden, mits ze in gunstige omstandigheden kunnen leven.
Het gebeurt nog te vaak, dat men zich te laat realiseert, welke consequenties het houden en verzorgen van dieren in het algemeen, en in dit geval de goudvissen, met zich meebrengt.
Natuurlijk kunt u voor advies en informatie bij de dierenspeciaalzaak terecht! Waarbij dan direct gezegd moet worden dat het houden van goudvissen in een kom, niet de juiste manier is om deze dieren te huisvesten. Vanwege de te nauwe hals van de bolronde kommen is de zuurstofuitwisseling namelijk zeer gering, waardoor dieren vaak langzaam stikken, en zijn dus zeer dieronvriendelijk.
Aanschaf
Als u een goudvis wilt kopen, bedenk dan van tevoren dat deze vissen wel 15 jaar oud kunnen worden. Helaas bereiken veel goudvissen een leeftijd van niet meer dan een paar weken of maanden door slechte verzorging. Hoewel de goudvis één van de gemakkelijkste vissen is ¨in het onderhoud¨, is er toch een basiskennis nodig om het dier goed te kunnen verzorgen. Zolang het vis in uw bezit is zult u er dus dagelijks de nodige aandacht en zorg aan moeten besteden.
Overweeg of u dagelijks de tijd heeft en wilt nemen om de vis(sen) te verzorgen. Daarnaast kost het schoonmaken van het aquarium of de vijver wekelijks zo'n 2 tot 3 uur. Houd er rekening mee dat u voor vervanging zorgt, als u zelf een paar dagen weg gaat of op vakantie bent.
Huisvesting
Wie goudvis zegt, denkt waarschijnlijk aan een viskom. Kommen zijn niet geschikt voor goudvissen. Ten eerste is de zuurstofuitwisseling door de nauwe hals van de bolronde kommen zeer gering. De vissen kunnen hierdoor ernstig zuurstofgebrek hebben en een langzame verstikkingsdood sterven. Ten tweede is een kom vaak te klein voor de vis(sen). Tenslotte verontreinigen ze veel sneller dan een aquarium.
Schepnet Gebruik een schepnet om de vis uit het water te halen. Deze zijn er in alle soorten en maten. Hoe groter het net is, hoe gemakkelijker de vis te vangen is. Zorg ervoor dat de goudvis aan het net gewend raakt. Leg er bijvoorbeeld wat voer in en volg de vis vanaf de zijkant van het aquarium en niet van bovenaf.
Aquarium Goudvissen zijn bewegelijke vissen die veel ruimte nodig hebben. Een technisch ingewikkeld aquarium is overbodig, maar een goudvis in een kom leidt een slecht leven. Er is een regel die zegt dat een vis per centimeter lichaamslengte 1.8 liter water nodig heeft. Een goudvis met een lengte (van neus tot staartwortel gemeten) van 8 centimeter heeft dus minstens 14,4 liter water nodig. Heeft u meerdere vissen, dan neemt het benodigde watervolume dus toe met het aantal centimeters 'vis'. Een andere bron vermeldt dat goudvissen met een totale lengte van 15-20 centimeter minstens een aquarium van 200 liter nodig hebben (100x40x50 cm). Zolang ze nog jong zijn is een bak van 80 liter voldoende (80x35x40 cm). Zeer belangrijk is in ieder geval een groot wateroppervlak, zodat er voldoende zuurstof beschikbaar is.
Voor een bak met een lengte tot 80 cm. is een binnenfilter met een membraanpomp geschikt. Grotere bakken hebben een waterpompfilter nodig. Het is de bedoeling dat hierbij de inhoud van het aquarium één keer per uur het filter passeert.
Daglicht of verlichting Plaats het aquarium op een koele plaats en niet bij een venster op het oosten, zuiden of westen in verband met fel zonlicht. Als het aquarium niet bij een raam staat is kunstmatige verlichting nodig. Diverse lampen zijn geschikt. Halogeenlampen hangt u vrij boven de bak. Tl-buizen met de lichtkleuren nr. 21, 22, 31 en 37, plaatst u in een houder boven op het aquarium. Per liter water is 0.5 tot 1 watt nodig, anders komen de waterplanten om. Zorg dat de lampen een veiligheidskeurmerk dragen.
Let op dat het water niet door invloeden van buitenaf extra kan opwarmen. De beste temperatuur ligt tussen de 10 en 22 graden Celsius. Goudvissen zijn koudwatervissen en hebben dus geen water met tropische temperaturen nodig. Ook hebben ze geen speciaal zeewater nodig. Vissen zijn koudbloedig. Ze kunnen hun eigen temperatuur niet regelen en nemen de temperatuur aan van het water waarin ze leven. Een plotselinge temperatuursverandering van het water maakt dat hun eigen temperatuur ook snel toe- of afneemt.
Varianten op de gewone goudvis zijn vaak moeilijker te verzorgen. De sluierstaart heeft zo bij voorkeur een watertemperatuur van 22-24 graden Celsius nodig. Bij deze temperatuur is het dier actiever. Hiervoor is elektrische staafverwarming of een verwarmingskabel met een laag voltage nodig. Vraag hiervoor altijd om advies bij de speciaalzaak. Leg een drijvende thermometer in het water om de temperatuur te controleren. Zorg ervoor dat de stekker uit het stopcontact is alvorens het water aan te raken.
Dek het aquarium af met een kap, zodat niet te veel water verdampt en geen stof of dampen in het water terechtkomen. Bedek de bodem met fijne kiezelsteentjes of grind (1-3 mm). Strooi vervolgens een laagje grovere kiezels (5-8 mm). De kiezels moeten rond zijn, zodat de goudvis zijn mond niet beschadigt. Zorg ervoor dat ze schoon zijn, door ze eerst in een emmer grondig te spoelen.
Een aantal decoraties in het aquarium is leuk, maar laat ook ruimte voor de vis over. Zorg ervoor dat deze accessoires niet scherpe randen hebben. Plaats ook een aantal waterplanten (zie plantaardig voedsel). Vul de bak als laatste met water (de vis volgt als allerlaatste!). Gebruik hiervoor gewoon leidingwater. Het mag echter niet direct uit de kraan komen en moet eerst een dag staan. Gebruik geen gechloreerd water.
Vijver De aanleg van een vijver kost aanmerkelijk meer voorbereiding dan de aanschaf van een aquarium. Houd echter rekening met het volgende. Een vijver heeft per dag 4 tot 6 uur zonlicht nodig en mag niet in de buurt van vallende bladeren liggen. Als u wilt dat de goudvissen ook in de winter in de vijver overleven dan heeft u een diepwatergedeelte nodig van 1 vierkante meter met een diepte van 80 cm. Voor meer informatie over vijvers verwijs ik onder andere naar de genoemde literatuur in de bronvermelding.
Van belang is verder de reigerstand bij u in de buurt. In veel gevallen zal u vijver worden gecontroleerd op door ¨de luchtmacht¨en uw felgekleurde vissen zijn snel aan de beurt. Een net over de vijver of draden langs de kant en/of over het water wil vaak helpen.
Verzorging
Pas gekochte goudvissen zijn erg teer. Ze hebben een lange en zware reis achter de rug. Kweker, exporteur, vliegtuig, importeur, groothandel, winkelier en tenslotte uw viskom, aquarium of vijver. Steeds is de vis overgezet in water van een andere temperatuur en/of een andere samenstelling, bv hardheid, zuurgraad en zuurstofgehalte. Tijdens de reis worden ze minimaal gevoed om waterbederf te voorkomen. Ook is hun dag- en nacht ritme verstoord. De slijmhuid die de vis beschermt tegen parasieten, bacteriën en andere ziekteverwekkers is door het vele overscheppen beschadigd. Zorg dat het water van de nieuwe behuizing dezelfde temperatuur heeft als bet water in de zak waarin u de vis mee naar huis krijgt. Dit kunt u met een aquariumthermometer goed controleren. Geef uw vis zoveel mogelijk ruimte. Niet meer dan twee stuks van ongeveer 5 cm in een kom van 7 liter. De beste behuizing is een aquarium of vijver. Kiest u voor een viskom, neem dan liever een lage en brede kom dan een hoge en smalle. In de eerste kan door het grotere raakoppervlakte van water en lucht meer zuurstof in het water worden opgenomen en koolzuurgas uitgedreven worden. Vul een viskom daarom tot maximaal 3/4 deel. Zorg voor een lichte standplaats, maar geen direct zonlicht vanwege de hitte.
Wanneer de planten goed groeien geven ze zuurstof af en nemen ze koolzuurgas en andere afvalprodukten van de vis uit het water op. Waterpest, cabomba en penningkruid zijn hiervoor zeer geschikt. Staat de bak te donker dan gaan de planten dood en verbruiken ze juist zuurstof door het rottingsproces. Bruine alg op het glas geeft dit aan. Groeit er binnen korte tijd groene alg op het glas dan is de standplaats te licht. Groeien de planten goed en het glas blijft lang helder dan staat hij op de juiste plaats.
Een goudvis kan zeker 15 jaar oud worden. Schoonmaken van de viskom doet u als volgt: Als het glas en het water niet vuil zijn kunt u volstaan met wekelijks 1/5 deel van het water te vervangen door kraanwater van dezelfde temperatuur. Kook nooit het water, dit zal niet alleen het chloor, maar ook de zuurstof uit het water drijven. Zit er allen wat algaanslag op het glas, doe dan 4/5 deel van het water, de vis en de planten voorzichtig in bv een schone pan of emmer zonder zeep resten ed. Maak met het bekende kunststof huishoudschuursponsje het glas schoon en spoel de steentjes tot alle vuil eruit is. Vul de kom weer met het achtergehouden water en voeg weer 1/5 deel vers water toe. Als het water troebel is kunt u het beste enkele dagen niet voeren en dagelijks 1/3 deel water vervangen tot het weerhelder is.
Een vuistregel voor het berekenen van het aantal te houden vissen in een aquarium gaat als volgt. U rekent voor een vis van 2,5 cm. (Gemeten van neus tot staartwortel) 4,5 liter water. Waarbij u zich natuurlijk moet realiseren dat vissen groeien. Maar denk er bij de aanschaf van een aquarium aan er één te nemen met een zo groot mogelijk wateroppervlak, dit om de zuurstofuitwisseling ten volle te kunnen benutten.
Al zijn goudvissen koudwatervissen die in een onverwarmd aquarium gehouden kunnen worden, zijn ze wel erg gevoelig voor snel wisselende temperaturen. De beste temperatuur ligt tussen de 10°C en 21°C. Goudvissen zullen er geen last van ondervinden als de temperatuur eens hoger of lager ligt, als het maar geleidelijk gaat en niet met plotselinge temperatuurschokken.
Bij water verversen moet altijd eerst de watertemperatuur in het aquarium met een thermometer opgenomen worden en daarna het verse water d.m.v. mengen dezelfde temperatuur gemaakt worden. Dus de goudvissen nooit in koud water zetten.
Wanneer nieuwe vissen aangekocht zijn, moet u ze altijd minimaal een uur in de geopende plasticzak in het aquarium laten drijven om aan de temperatuur te laten wennen om zo een temperatuurschok te voorkomen!
Het gebruik van een filter in een aquarium met grotere vissen, zoals goudvissen, is gewenst. De reinigende biologische werking van het filter voorkomt het onnodig oplopen van concentraties van giftige stoffen en zorgt tevens voor een betere zuurstofverdeling.
De behoefte aan zuurstof van goudvissen en sluierstaarten is relatief groot. Voldoende echte waterplanten (bijvoorbeeld waterpest en cabomba) in combinatie met voldoende belichting kunnen ervoor zorgen dat deze zuurstofbehoefte volledig wordt gedekt. Het zuurstofgehalte van het water daalt echter indien temperaturen te hoog oplopen. Vissen komen dan naar de oppervlakte om "lucht te happen´. Ditzelfde verschijnsel doet zich voor als een aquarium overbevolkt is en teveel vissen zuurstof voor hun ademhaling gebruiken.
Om beschadiging aan uw vissen te voorkomen gebruikt u bij voorkeur stenen zonder scherpe randen. Zuurstofplanten zet u in bosjes van 3 of 4 planten bij elkaar in de bodem.
Voeding
Voer uw vissen niet te veel, maar ook niet te weinig. Ze mogen er niet mager uitzien, maar moeten een volle buikpartij tonen. Een maaltijd per dag is meestal voldoende. Al het voer moet binnen 5 minuten opgegeten worden. Overgebleven voedsel resten maken het water troebel en bederft het. Geef ze ook eens levend voer, bv rode muggelarven, een ware delicatesse voor uw goudvissen. Hebt u geen levend voer in huis dan is dit ook in diepvriesvorm verkrijgbaar. (wel tevoren even ontdooien. red.) Als uw jonge kind de goudvis voert laat het dan korrels geven in plaats van vlokken. U kunt dan het aantal korrels klaarleggen, zodat er niet teveel wordt gevoerd. Meestal zijn 1 of 2 korrels per dag voldoende. De vis eet ook waterpest. Zorg dat dit dus altijd ruim aanwezig is.
Voorkom watervervuiling en voer niet meer dan de vissen in korte tijd op kunnen eten. Maximaal drie deeltjes die niet naar de bodem zakken. Geef de sluierstaartgoudvis korrels als voedsel dat naar de bodem zakt. Anders hapt de vis naar lucht en gaat het op de rug zwemmen waardoor hij dood gaat. Voer vissen regelmatig, daar wennen ze aan.
Voortplanting:
In de voortplantingstijd is het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes beter te zien dan anders, de vrouwtjes worden aanzienlijk zwaarder door kuitaanzetting en het mannetje ontwikkelt kleine "wratjes" ook bekend onder de naam " voortplantingspareltjes " langs borstvinnen en kop, reikend vanaf de zijkant van de neus en lippen tot aan de ogen. Het mannetje volgt het vrouwtje steeds, stoot haar in de buikstreek totdat ze bereid is de 500 a 1000 eieren af te zetten. Hierbij komen ook zijn geslachtsproducten vrij en dan worden de eieren bevrucht. De eieren blijven tussen de waterplanten kleven en hangen daar totdat ze uitkomen, zo'n zeven dagen later. De larven hangen dan nog ongeveer 2 dagen tussen de planten totdat hun vinnen zodanig zijn ontwikkeld dat zij in staat zijn zelfstandig vrij te zwemmen.
Een Chinees is gestart met een online handel in dode muggen. In twee dagen verkocht hij ruim 10.000 geplette exemplaren.
Nin Nan uit Shanghai kwam op het vreemde, maar uiterst lucratieve, idee terwijl hij een manier bedacht om belangstellenden naar zijn online juwelierszaak te lokken. "Terwijl ik nadacht, sloeg ik met een ferme pets een mug dood. Zo is het idee ontstaan", legt de man uit.
50 eurocent De muggenlijkjes gaan voor zes yuan, ongeveer 50 eurocent, vlot van de hand. Slogans als 'Gedood door mensenhanden' en 'Kan gebruikt worden voor wetenschappelijke studies' trokken al zo'n 25.0000 bezoekers naar Nins website.
Goudmijn Inmiddels stromen ook de adverteerders voor zijn webwinkel toe en kreeg hij twee banen aangeboden. Zijn diensten worden gegeerd door een Australische wijnbouwer en een communicatiebedrijf uit Shanghai. Hij gaat niet in op de aanbiedingen. Vooralsnog is de handel in muggenkadavers een goudmijn. Bekend worden is nu zijn grootste goed. (eb)
30 krokodillen sterven door watervervuiling (Martina1)
01/0730 krokodillen sterven door watervervuiling
Parkwachters hebben minstens dertig dode krokodillen gevonden in het Krugerpark, een zoveelste indicatie van de slechte waterkwaliteit in Zuid-Afrika. Nationale en lokale overheden doen volgens critici niet voldoende om de bestaande installaties te onderhouden of te verbeteren.
De karkassen van de dertig volwassen krokodillen dreven in de Olifantenrivier in het park. Ze waren allemaal gestorven aan pansteatitis, een ontsteking van het lichaamsvet. De ziekte wordt in de meeste gevallen in verband gebracht met het eten van giftige vis, maar er zijn geen recente berichten van vervuiling of illegaal storten die de giftige vis zouden kunnen verklaren.
De dierenartsen die de karkassen onderzoeken, houden rekening met de mogelijkheid dat de krokodillen het gif rechtstreeks binnengekregen hebben uit het water. Dat is verbazend voor dieren die in een beschermd gebied leven.
Het voorbije jaar wordt is duidelijk geworden dat de waterzuiveringsinstallaties en de drinkwaterdistributie in Zuid-Afrika achteruitgaan. Een ernstige crisis lijkt dichtbij. Er spelen verschillende oorzaken mee, maar uiteindelijk zijn het de lokale en nationale overheden die niet genoeg doen voor het onderhoud en de modernisering van de waterinfrastructuur.
Tyfus en cholera
In Mpumalanga, de provincie waar de krokodillen gestorven zijn, blijven tyfus en cholera hardnekkige bedreigingen voor de volksgezondheid. Begin juni liepen nog acht mijnwerkers cholera op. Twee overleefden het niet. Het zijn geen geïsoleerde incidenten: honderden mensen raken besmet met cholera of met ernstige diarree die rechtstreeks toegeschreven kan worden aan de kwaliteit van watervoorraden in het gebied.
Maar het probleem raakt het hele land. In de provincie Oost-Kaap stierven honderd kinderen als gevolg van diarree. In de provincie Gauteng werd het water ernstig vergiftigd door illegale lozing en in de provincie Noordwest kwamen er rellen uit protest tegen de slechte watervoorziening.
Niet groen, maar grijs is de nieuwe aanwinst van Natuurmonumenten. De vereniging, die geregeld natuurgrond opkoopt, is sinds een jaar eigenaar van een bedrijfspand in Waddinxveen. Op de bovenste verdieping van het gebouw huizen zeker 250 zeldzame meervleermuizen.
Het pand staat aan de rand van een bedrijventerrein. Naast de ingang hangt een bordje: Heed Automatisering. In een kantoorruimte turen twee mannen aandachtig naar hun computerscherm. Op de eerste verdieping ruikt het naar verf en hout. In de kale, witte ruimtes steken draden uit het plafond. Niets doet eraan denken dat onder dit dak een vleermuizenfamilie woont.
Wie rond de avondschemering een bezoek aan het pand brengt, krijgt iets anders te zien, vertelt Martijn van Schie, boswachter bij Natuurmonumenten. In de spouwmuren van het gebouw klinkt dan gerommel. Uit de ventilatiegaten vliegen hordes meervleermuizen, enkel vrouwtjes, naar buiten. De mannetjes verblijven elders in een kolonie. Via de naastgelegen sloot fladderen ze over het water naar natuurgebied t Weegje in Waddinxveen, de Reeuwijkse Plassen en vochtige weilanden in de omgeving. Daar jagen ze op voedsel voor hun jongen. In de ochtend keren ze terug, om zich voor de komende zeventien uur weer op te sluiten in het pand.
De kraamkolonie, zoals een groep vrouwtjesvleermuizen en hun jongen wordt genoemd, huist al jaren in het pand aan de Kanaaldijk. Vijftien jaar geleden ontdekte vleermuiswerkgroep Gouda de familie. Tot zijn verrassing, want meervleermuizen zijn zeldzaam. In Nederland wordt de totale populatie geschat op 10.000 dieren, zon vijftig kolonies. In België is de laatste kolonie verdwenen en Duitsland telt er ongeveer vijf.
Niet alleen groen Om de dieren blijvend bescherming te bieden, kocht Natuurmonumenten vorig jaar het gebouw in Waddinxveen op. We willen voorkomen dat het wordt gesloopt. Dat zou een ramp zijn voor deze kolonie, want panden waar vleermuizen zich in kunnen vestigen zijn zeldzaam. Ook verhinderen we op deze manier dat een nieuwe koper de kolonie verwijdert. Dat is laatst in Kamerik gebeurd. Daarbij is een zesde van de hele Zuid-Hollandse populatie uitgeroeid, aldus Van Schie.
Volgens de boswachter is het voor het eerst in Nederland dat een natuurorganisatie een pand aankoopt om een bijzondere populatie te behouden. In Duitsland en Engeland gebeurde het al. We maken hier vaak de denkfout dat natuur alleen in natuurgebieden voorkomt. Maar dieren in de stad horen er net zo goed bij. We kopen niet alleen groen, maar ook grijs.
Het afgelopen jaar knapte Natuurmonumenten het gebouw op. In de spouwmuren, waar de dieren zich ophouden, plaatste een aannemer verwarmingselementen. Daarmee hoopt de organisatie te bereiken dat de dieren zo veel mogelijk in het pand blijven. Meervleermuizen houden van warmte. Afgelopen jaren vlogen dieren regelmatig naar de meubelzaak hiernaast. Daar stond de verwarming altijd aan. De buurman was daar niet blij mee, want vleermuizen zijn niet zindelijk. De poep droop soms bij hem langs de muren, zegt Van Schie.
Is het zeker dat de bovenverdieping geschikt is voor de meervleermuis, dan timmert Natuurmonumenten de tussenmuur dicht. De beestjes kunnen dan niet meer naar de buren. Dat duurt misschien nog wel drie jaar, want we moeten voorzichtig te werk gaan. Als we de verwarming te laag zetten, gaan de beestjes naar de buren. Als wij haar te hoog zetten, gaan de dieren dood. Dat moeten we koste wat kost voorkomen.
Tussen de spouwmuren heeft de natuurvereniging cameras geplaatst. De beelden daarvan kunnen de gasten van het bezoekerscentrum in Nieuwkoop binnenkort bekijken. De organisatie bedient de apparatuur op afstand, want het is de bedoeling om het pand te verhuren.
De verbouwing is, als alles goed gaat, rond de zomer klaar. Veel last zal een huurder niet van de vleertjes hebben, verwacht Van Schie. Hooguit wat gepiep op de achtergrond.
Harige kuit Anders dan de naam doet vermoeden, jaagt de meervleermuis niet alleen boven meren, maar ook boven vaarten, kanalen en zelfs boven weilanden.
Als het dier zit, heeft het de grootte van een kindervuist. Als het vliegt, meet het van vleugeltip tot vleugeltip 30 centimeter. Zijn vacht is op de rug licht- tot donkerbruin van kleur en op de buik crèmewit. Jonge dieren zijn over het algemeen donkerder gekleurd. Langs het onderbeen loopt een rij fijne haren. Hier dankt de meervleermuis zijn wetenschappelijke naam aan: Myotis dasycneme. Dasys betekent harig en cneme betekent kuit.
In de avondschemering verlaat de vrouwtjesmeervleermuis haar slaapplaats en legt via een vaste route langs waterwegen of bomenrijen 10 tot 15 kilometer af naar de voedselgebieden. Deze routes bieden haar beschutting tegen wind en mogelijke vijanden en dienen als oriëntatiepunt.
De meervleermuis kan met hoge snelheid en toch heel laag boven het wateroppervlak jagen. Drijvende insecten harkt zij vanaf de waterspiegel op en verorbert ze razendsnel tijdens de vlucht. Ook andere boven het water vliegende insecten, zoals steekmuggen, eet zij op. Tijdens het jagen behaalt zij soms snelheden tot 35 kilometer per uur. Een vleermuis vangt per nacht ongeveer 300 insecten.
De Nederlandse populatie meervleermuizen, de grootste in Europa, staat onder druk. De aanleg van woonwijken en infrastructuur, met de bijbehorende verlichting, verstoort de leefomgeving van de dieren. Ook recreatie, het kappen van houtwallen langs waterwegen en intensivering van de landbouw zorgen ervoor de biotoop van vleermuizen afneemt.
Op het moedwillig schade toebrengen aan vleermuizen staat een boete die kan oplopen tot 10.000 euro. In omliggende landen zijn boetes veel hoger. In Engeland moet per gedode beschermde vleermuis 5000 pond (7500 euro) worden betaald. Dit is aanzienlijk, aangezien meervleermuizen in groepen van maximaal 750 dieren leven.
Een beetje bedremmeld stonden ze in de deuropening. Twee jonge helden die zojuist een jonge merel gered hadden door die op te pakken van de stoep en hem keurig verpakt in een doosje bij ons aan huis te bezorgen.
Dat dachten ze tenminste. Maar ik heb ze van die illusie beroofd door te vertellen dat de vogel waarschijnlijk helemaal niet zijn ouders kwijt was, maar dat zijn ouders nu juist hem kwijt waren.
Wat moet je nou in zon geval? Het is toch wat te gortig om de kinderen zo weer weg te laten gaan en zelf het laatste stukje opvoeding van zon jonge merel ter hand te nemen. We besloten om gedrieën naar de vindplaats te gaan om te kijken of de oudervogels nog in de buurt waren. Ter plekke aangekomen, legden we de doos met het deksel open op de zijkant en zelf trokken we ons terug in de auto, die ook voor deze gelegenheid weer een perfecte schuilplaats bleek.
De jonge merel hipte uit zijn deur naar buiten en zat enkele ogenblikken wat verdwaasd om zich heen te kijken. Van de oudervogels was niks te zien of te horen. Ineens kwam er een kat aanlopen, die luid miauwend om onze aandacht bedelde. Het leek alsof ze voor de merel helemaal geen aandacht had. Of dat echt zo was, zijn we niet te weten gekomen. Want zodra de kat ten tonele verscheen waren daar ook de luidruchtig waarschuwende oudermerels die kennelijk hun jong allang weer ontdekt hadden. Het pluizenbolletje verdween onder de heg en werd daar ongetwijfeld opgevangen door pa of moe.
In de tijd dat de jonge vogels hun nest verlaten, zien ze er heel hulpeloos uit. Niet zelden maken ze bedelgeluidjes, wat het allemaal nog aandoenlijker maakt. Heel vaak pikken passanten de vogels op in de veronderstelling dat ze de oudervogels zijn kwijtgeraakt. Dat is in negenennegentig van de honderd gevallen niet zo en daarom is het altijd verstandiger om jonge vogels niet aan te raken. De heel enkele vogel die echt verlaten is, zal het misschien niet redden, maar daartegenover staan een heleboel kleintjes die niet in menselijke handen belanden en dan door onoordeelkundige aanpak alsnog het loodje leggen. Gewoon afblijven dus, hoe zielig en aandoenlijk het er ook allemaal uit kan zien.
Man redt beer met blote handen van verdrinkingsdood (Martina1)
30/06Man redt beer met blote handen van verdrinkingsdood
De Amerikaan Adam Warwick heeft op gevaar voor eigen leven een beer gered van de verdrinkingsdood.
De zwarte beer werd gespot in een wijk nabij de kust van Florida. Om het dier te vangen, werd hij beschoten met een verdovingspijltje. Dat had echter niet het gewenste effect; de beer raakte door het dolle heen en sukkelde uiteindelijk in het water.
De verdoving miste echter zijn uitwerking niet, waardoor de beer hulpeloos kopje onder dreigde te gaan.
Adam Warwick (29), werkzaam voor de vis-en natuurcommissie in Florida, bleef niet bij de pakken zitten en sprong in het water.
"Ik wist niet goed wat ik ging doen toen ik erin sprong. Het was een beslissing in het heetst van de strijd," zei Warwick. "Ik zwom naar de beer en probeerde te voorkomen dat hij in dieper water terecht kwam. Het dier was gestresseerd en verloor de macht over zijn ledematen."
Bulldozer
Warwick kon het 165 kilo wegende beest grijpen (zie foto van The Daily Mail) en naar de oever slepen; hij hield er slechts enkele schrammen aan over.
De beer werd vervolgens met een bulldozer uit het water gehesen. Het dier herstelde volledig en werd uitgezet in een bos.
Verschillende soorten wilde vogels imiteren steeds vaker de ringtones van mobiele telefoons, dat stellen Duitse ornithologen. Ze zien er het bewijs in dat de mensheid een sterke invloed heeft op de evolutie van vogelsoorten.
De vogels die we onderzochten, kunnen tot 78 verschillende melodieën zingen, en heel wat daarvan vallen samen met de meest eenvoudige ringtones, zegt ornitholoog Matthias Werner van het Duitse overheidsagentschap voor vogelbescherming.
Volgens Werner kwamen kauwen, spreeuwen en gaaien, allemaal veel voorkomende vogels in Europa, in aanraking met de ringtones als gevolg van de stedelijke uitbreiding, het aantrekkelijke voedselaanbod in de steden en de snelle groei van het gsm-gebruik.
De zang wordt niet enkel gebruikt om een vrouwtje te lokken of om het territorium af te bakenen, maar ook als afleidingsmanoeuvre als de vogel met een mogelijk gevaar geconfronteerd wordt. De Gaai is bijvoorbeeld in staat om de zang van andere vogels te imiteren, alarm te slaan of geluiden te produceren zoals een krakende tak of een jankende kat. De spreeuw kan het geluid imiteren van piepende remmen, van menselijk gefluit of zelfs van een ambulance.
Geen probleem
De deskundigen zijn het erover eens dat de imitatie voorlopig geen gevaar vormt voor de originele zang van de vogels. Integendeel: het duidt erop dat de vogels zich goed aanpassen aan nieuwe omgevingen. Geen enkele soort kan overleven als ze niet in staat is om zich aan te passen, zegt bioloog Matthias Glaubrecht, professor aan de Humboldt University in Berlijn.
Omdat het risico bestaat dat de vogels hun originele zang vergeten, zijn de melodietjes opgeslagen in universiteiten in Europa en Noord-Amerika.
Mag ik eventjes een heel klein beetje trots zijn...? (Cis-ka)
Ik kreeg daarnet een webadresje door van de Heraut, een streekkrant in Nederland, met het berichtje erbij dat ik eens op zoek moest gaan naar een artikeltje over ..... sport en ruiters. Dochterlief had er nl als buitenstaander met een wild card deelgenomen aan de clubkamioenschappen dressuurrijden op een "geleend" paard dat ze nog nauwelijks bereden haden had ze gelijk maar even gewonnen en werd overall DBR clubkampioen . Het was allemaal als grap begonnen, zoals, "Komaan Marian laat eens zien wat je in België geleerd hebt qua dressuurrijden!" (wedstrijden die ze op middenlaag niveau reed, maar door haar studies niet verder had kunnen zetten Moederlief mag dan wel eens trots zijn op dochtertje daar bij de Noorderburen, nietwaar? Ze mag de wisselbeker nu een heel jaar mooi opblinken!
Marian Proost en viervoeter Ricardos Quinten overall-winnaar
De prijswinnaars in de verschillende klassen: Marian Proost, Annelie Hoekstra en Marion v.d. Akker.
Bleiswijk Manege HC Rottemeren vormde zowel vrijdagavond als zaterdag en zondag het decor voor de clubkampioenschappen van PV De Bleiswijkruiters. Met 45 inschrijvingen in drie verschillende groepen was het een drukte van belang. Er werd volop gepoetst en gevlochten (in manen) om zo goed mogelijk voor de dag te komen met dressuurproeven in de ring.
Op vrijdagavond werd het spits afgebeten door de inschrijvers zonder startkaart. Leden die niet deelnemen aan andere wedstrijden, maar wel graag in hun eigen club wilden laten zien wat zij met paard of pony konden presteren. De combinatie Marian Proost - Ricardos Quinten presteerde het beste en mocht de eerste prijs in ontvangst nemen. Er waren tevens prijzen voor de combinatie Marion v.d. Akker Weston, Elvira van As Libero H, Samentha Verboon Patser en Yvette Hooymans Blitseard.
Drukke dagen Zaterdag volgden de klassen M tot Z. Eveneens allemaal presterend met dressuur. En evenals zondag bleef het weer goed en konden alle proeven in de buitenbak worden uitgevoerd. Wedstrijdsecretaris Conny Kool bezette met al haar papieren een tafel in de kantine. Nee, ik kan niets van de wedstrijden zelf zien, omdat die buiten zijn. Maar als je van alles te regelen hebt, kom je er toch meestal niet toe om rustig te gaan zitten kijken. Gelukkig hebben we goede, professionele juryleden waar we alles buiten met een gerust hart aan kunnen overlaten. Ze vult aan: Vanaf vorig jaar januari doen veel van onze ruiters in de diverse klassen mee aan maandelijkse wedstrijden van de KNHS. Daar doen ze heel veel ervaring mee op. De eerste wedstrijd voor ons eigen clubkampioenschap was in april. Daar moest elke ruiter twee proeven rijden. Dit weekend volgt hun tweede wedstrijd in het clubkampioenschap en ook nu mogen ze weer twee proeven rijden. De beste twee van de vier tellen voor de eindklassering.
Alle leeftijden Op paarden en ponys kon men tijdens de dressuur alle leeftijden tegenkomen: van 7 tot een jaar of 50; zowel dames als heren. Iedereen had een fraaie broche gekregen als aandenken aan dit weekend. In de rubriek combinaties B en L was de eerste plaats voor Marion v.d. Akker Timojazzdorijke (B), Lianne Straathof Veronique (L2), Monica Steenhoek Sissi (L2) Bo Brouwer Limit (B) en Dominique Mulder Swelgje (L2). Op M en Z niveau waren de beste plaatsen voor Annelie Hoekstra Painted Black (Z2), Lotte v.d. Berg Black Beauty (M2), Annelie Hoekstra Nikita (Z2), Claudia Kool Halloween (Z1) en Zoe Pakataridis Radja (M1). Overall DBR Clubkampioen werd Marian Proost Ricardos Quinten (zsk), Marion v.d. Akker Timojazzdorijke (L1), Lianne Straathof Veronique (L2), Monica Steenhoek Sissi (L2) en Bo Brouwer Limit (B).
Een groep circusdieren is zondagnacht ontsnapt uit hun hokken op een terrein in Amstelveen in Nederland. Vijftien kamelen, twee zebra's, een groep lama's en enkele hangbuikzwijnen gingen aan de wandel nadat een giraffe vermoedelijk een hok had opengetrapt, meldt de politie vandaag. De giraffe zelf bleef binnen.
Teruggelokt De dierenstoet ontsnapte van het terrein aan de Saskia van Uylenburgweg en liep door naar de Piet de Winterlaan. Na een melding over loslopende dieren kwam de politie in actie. Met hulp van circuspersoneel en twee hondengeleiders zijn ze teruggelokt naar het circusterrein. (novum/sd)
Maak kennis met Chase, de kater zonder gezicht. Het diertje werd aangereden door een auto toen het vier weken was en raakte zwaar verminkt. Alsof dat nog niet volstond, heeft Chase maar drie poten meer.
Plastische chirurgie Plastische chirurgen hebben tevergeefs geprobeerd het gezicht van het poesje te reconstrueren. Chase gaat nu door het leven zonder snoet en oogleden. Ook de pels wil op sommige plaatsen niet meer groeien. Elke dag krijgt hij druppeltjes om te voorkomen dat zijn ogen zouden uitdrogen.
Opfleuren Chase heeft van de nood een deugd gemaakt. Hij toert nu met zijn baasje langs Britse ziekenhuizen. Hun doel: mensen opfleuren die af te rekenen hebben met gelaatsmisvormingen. Niet dat Chase nu zo'n prettige aanblik biedt wanneer je uit een coma ontwaakt, maar het blijkt te helpen. (eb)
'Sterke Zhu' overleefde 36 dagen onder het puin na de aardbeving in China.
Een varken dat gedurende 36 dagen overleefde onder het puin na de aardbeving in China, wordt voorgedragen voor het Guinness Recordboek. 'Sterke Zhu', zoals het dier wordt genoemd, is sterk op weg om een heuse ster te worden. Er zijn zelfs plannen om een film over het beest te maken.
Regenwater en houtskool Het varken verloor twee derden van z'n lichaamsgewicht. Het overleefde op regenwater en houtskool. De knorrende held werd inmiddels geadopteerd door de directeur van het Jianchuan Museum. Daar wordt hij de rest van z'n leven in de watten gelegd. De man zegt dat 'Sterke Zhu' symbool staat voor het Chinese doorzettingsvermogen. Een plaatsje in het Guinness Book of Records zou een teken zijn van erkenning.
Tranen De beer werd gered nadat zijn eigenaar het leger had gevraagd om waardevolle spullen uit z'n varkensboerderij te halen. "Toen mijn vrouw het varken zag, rolden er tranen uit haar ogen", zegt de boer. (eb)
De uitgestorven dodo houdt wetenschappers nog steeds bezig. Recent onderzoek heeft bijvoorbeeld uitgewezen dat de vogel eigenlijk familie is van onze huidige duiven. En op postzegels heeft de dodo altijd goed gescoord.
De dodo is een dier dat we niet meer levend zullen terugzien. In tegenstelling tot de uitgestorven gewaande oervis, de coelacanth, die in 1938 terug opdook. De dodo is nog niet zo lang geleden uitgestorven. De eerste melding van de dodo in de geschiedenis kwam in 1507 van Portugese zeelieden die onder leiding van kapitein Pedro de Mascarenhas. Zij gebruikten een eiland in de Indische Oceaan, het latere Mauritius, als tussenstop.
Het eiland werd pas gekoloniseerd in 1598 door de Verenigde Oost-Indische Compagnie, die het zijn huidige naam gaf naar prins Maurits, de zoon van Willem van Oranje. De dodo's werden in grote aantallen door de matrozen als etenswaar van het eiland gehaald. In een reisverslag uit 1602 van de Gelderland, een schip van de compagnie, staat dat de dodo's gemakkelijk te vangen zijn omdat ze niet kunnen vliegen. Nederlandse kolonisten lusten de dodo niet zo graag als de Portugese zeelieden. Ze noemden hem 'walgvogel', omdat het vlees niet gaar te krijgen was.
De laatste waarnemingen van de dodo dateren van tussen 1598 en 1662. Feit is dat toen de Franse Hugenoot François Leguat in 1693 op Mauritius kwam, er geen dodo meer te bespeuren viel. Opmerkelijk is dat er van de dodo geen opgezet exemplaar bestaat, wat van vele andere uitgestorven dieren wel het geval is. Er resten enkel nog een kop en poot van een ooit opgezette dodo die in 1755 werd verbrand. Er is ook nog een schedel in Kopenhagen en in Leiden bezit het museum Naturalis dijbenen, scheenbenen en middenvoetsbeentje. Het enige originele dodo-ei bevindt zich in het East-London Museum in Afrika.
In 2005 en vorig jaar werden expedities gevoerd om te zoeken naar meer overblijfselen van de dodo. En met succes! Er werden dodobotten gevonden van meer dan 2000 jaar oud. De loopvogel was ongeveer een meter hoog en ongeveer 20 kilo zwaar. Met zijn grote snavel kon hij venijnig bijten.
Als je naar de postzegels van Mauritius kijkt, lijkt de dodo wel het nationale symbool. Toch is dat niet zo. Voor Mauritius in 1968 onafhankelijk werd, was het een kroonkolonie van de Britten, die het op hun beurt in 1810 hadden veroverd op de Fransen. Zo staat de Britse Koningin Elisabeth op een zegel die ook een dodo toont. Op een andere zegel zien we een onderzoeker die opgravingen doet met naast hem een volledig skelet van de dodo. Maar niet alleen Mauritius heeft zegels met dodo's, ook Cuba en Laos wilden deze uitgestorven vogel eren met een postzegel.
Met een themaverzameling rond uitgestorven dieren, kan je jammer genoeg al meerdere boeken vullen. En dat zal niet snel veranderen, integendeel. Wellicht tonen veel postzegels nu planten en dieren die straks uitgestorven zullen zijn.
Nieuwe savenne in Planckendael; oog in oog met de giraffen!
Nieuwe savanne in Planckendael: oog in oog met de giraffen!
Beleving staat centraal!
We nemen avonturiers mee op een reis waarin mens en dier elkaar tegen het lijf lopen, een echte Planckendael-beleving waarin realiteit en fictie niet altijd te onderscheiden zijn. Op tocht doorheen struik- en boomsavanne ben je best op je hoede. Levende (en dode?) fauna en flora staan borg voor onvoorziene omstandigheden.
Na een eerste etappe kan iedereen op adem komen aan het einde van het oplopend pad. Daar bereiken we de lodge, het nieuwe onderdak van de giraffen. Voor deze steltlopers is dit ook een pleisterplaats aangezien het er aangenaam vertoeven is in de zon of uit de wind. Het terras van de lodge brengt ons oog in oog met hen of doet ons over hun schouders heen kijken naar de savanne. We zien er hoe de bewoners met elkaar omgaan, hoe ze op hun strepen staan tegenover elkaar of hoe ze lief en leed delen met hun groepsgenoten.
Op het terras kan je ook kennismaken met de wilde giraffen, . hun soortgenoten in het verre Afrika. De lodge is eveneens een uniek moment waarop je een stukje achter de schermen kan meekijken. Wie klaar is voor een volgende avontuurlijke etappe, vat de zacht hellende afdaling aan. Hier kom je wellicht jezelf tegen! Je wordt er geconfronteerd met je eigen waarnemingsvermogen: heeft de savanne een indruk op je nagelaten of heb je nog wat training nodig? Tot slot voorzien we nog een verrassend rustpunt aan het einde van het traject.
Het nieuwe complex: veel ruimte voor groepsdieren
De giraffen zijn absolute nieuwkomers in Planckendael! Ze zullen samen met Kaapse elandantilopen, impalas en een schare grappige helmparelhoenen een typische gemeenschap van de Afrikaanse savanne uitmaken. Het nieuwe complex is ingekleed als een Afrikaanse lodge, met het typerende rieten dak en een mooi balkon dat onze bezoekers uitzicht biedt over de savanne. De lodge is binnenin zodanig georganiseerd dat ze een giraffenkweekgroep comfortabel kan huisvesten. De groepsstal laat ons toe de dieren zoveel mogelijk samen te laten. Dit is een belangrijk kenmerk van een goed verblijf voor kuddedieren. Drie kleinere stallen laten de optie open individuele dieren of een moeder met jong privacy te geven, mocht dit nodig zijn. De hal waarlangs de dieren naar buiten stappen in de kraal functioneert tevens als squeeze. Dit is een nauwe doorgang die moet toelaten dieren rechtstaand te immobiliseren bij het bezoek van de dierenarts bijvoorbeeld.
Je kan als bezoeker elke fase volgen. Een avontuurlijke wandeling brengt je tot op het balkon, waar je via een groot zijraam zicht hebt in de groepsstal. Deze inkijk zal vooral van belang zijn wanneer de dieren later in het jaar bij lagere temperaturen wel eens zouden verkiezen om binnen te blijven. Op het balkon van het stallencomplex heb je van op 3m hoogte niet alleen uitzicht over de savanne, maar sta je oog in oog met de giraffen, Kaapse elandantilopen en impalas. De savanne is verder voorzien van verschillende schaduw- en voederbomen maar ook van een zandbak zodat we de dieren aanzetten tot verschillende natuurlijke activiteiten en hen motiveren te bewegen over het hele terrein.
Wat doet Planckendael voor de giraf in de natuur (in situ)?
De Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde van Antwerpen (KMDA) wil met elke grote nieuwe realisatie ook opnieuw vorm geven aan de wens een bijdrage te leveren voor de bescherming van de diersoort in zijn natuurlijke biotoop. Voor de giraffen ligt ons hart in Noord-Afrika, meer bepaald in het zuidwesten van Niger. Daar leeft een giraffenondersoort (G.c.peralta) die zeer sterk gelijkend is aan de onze (G.c.antiquorum) en waarvoor hulp wordt ingeroepen.
Het project ASGNiger (Association nigérienne pour la Sauvegarde des Girafes du Niger) is een initiatief van twee collega EAZA-dierentuinen en heeft als hoofddoel de laatste 150 Niger giraffen in noordelijk Afrika voor uitsterven te behoeden.
Deze ondersoort kwam een 100 tal jaar geleden nog voor in verschillende Noord-Afrikaanse landen. In 1996 werden er nog slechts een 50 tal dieren geteld, samengetroept in een klein gebied in het zuidwesten van Niger. De oorzaken van deze achteruitgang zijn velerlei: stroperij, aangroei van de menselijke bevolking, vernieling van de vegetatie, uitdroging en overvloedige aanplanting van cultuurgewassen. De huidige giraffenpopulatie leeft in dit onbeschermde gebied in nauw contact met de plaatselijke bevolking en hun lot is dus sterk verbonden aan dat van de mensen daar.
De inspanningen van ASGN voor het behoud van de giraf in deze streek gaan dan ook hand in hand met duurzame acties ter verbetering van de economische en sociale toestand van de lokale bevolking, ondermeer door de aanleg van waterputten en visvijvers en het beheer van een voedselbank met zaden. De mensen ter plaatse zijn actief betrokken in projecten voor het herbebossen van de biotoop en krijgen in ruil o.a. micro kredieten voor de aanschaf van vee en zaden. Deze principes zijn ons ook bekend van de eigen in-situ projecten in Cameroon en Brazilië waar onze wetenschappelijke medewerkers op gelijkaardige basis aan de slag zijn. De KMDA heeft een eigen wetenschappelijk departement CRC, voluit Centre for Research and Conservation.
Planckendael sponsort het bouwen van een waterput. Hiervoor verzamelen we 12.000. Elke bezoeker kan helpen om dit project te steunen. Een leuke moneyspinner (geldglijbaan) laat de munten rollen. Wij zorgen dat ze terecht komen.
Giraffen winnen lotto!
De giraffen (of eerder de bezoekers?) zijn in de prijzen gevallen. Niemand minder dan de Nationale Loterij is bereid gevonden de avontuurlijke inkleding van de savanneroute te financieren. Voor de structurele financiering van het giraffenproject konden we rekenen op een subsidie van de Vlaamse regering en Toerisme Vlaanderen. Ook de stad Mechelen danken we oprecht. BASE neemt het peterschap van de giraffen op zich. Onze welgemeende dank!
mailgroep huisdieren
Tel 
Een Chinees is gestart met een online handel in dode muggen. In twee dagen verkocht hij ruim 10.000 geplette exemplaren.
parend paartje heideblauwtjes
nieuwe roerganger
jonge zwaluw
hoera! een nieuwe dag
mijn haar? Wat is er met mijn haar?
vlinder "De Kleine Vos"
Gehakkelde aurelia
babykikker
Libelle
