Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
28-01-2009
Garfield
Garfield E-Comic by Jim Davis
prent 1: Ik ben juist naar de kapper geweest. Ja, ik zie het.
prent 2: Dank je wel dat je niet in de lach schiet. Makkelijk is dat niet !
Northeast agricultural fair 2009 Khon Kaen 23 januari - 1 februari
Zoals elk jaar rond deze periode hebben we deze fair te Khon Kaen. Zéér interessant en leerrijk voor wie meer wil te weten komen over landbouw en zijn mogelijkheden in de Isaanstreek.
Buiten voorstellingen over traditionele manier om een rijstveld te bewerken....
vindt je hier ook alle soorten fruitbomen en groentesoorten en tevens de werkwijze om de meeste opbrengst te krijgen.
Op zoek naar de benaming van een soort koe?.... hier staan ze werkelijk allemaal ter plaatse of afgebeeld.
tot zelfs de voor ons meer bekende soorten....
Ook veel interesse/uitleg met didactische middelen over de mogelijke ziektes van al dit vee...
Buiten het gewone pluimvee, zijn ook enkele rare snuiters aanwezig.
De aanwezigheid van deze voor Thailand "rare snuiters", maakt dat we morgen uitgenodigd zijn op een plaats waar deze geweekt worden. Berichtgeving hierover volgt later dus.
We bevinden ons in een kleine ambachtelijke weverij in Chonnabot, waar we een kijkje achter de schermen mogen nemen. Er staan een 10-tal weefgetouwen opgesteld waar evenveel noeste arbeidsters, tegen een karig loontje, hun vaardigheden laten zien.
Een intens samenspel van handen en voeten brengt dagelijks per werkster 2 meter zijde op, waar ze 150 baht (3,5) uitbetaald krijgen. Wie de 2 meter per dag niet haalt, wordt ook minder betaald......
De uiteindelijke kledij wordt dan vervolgens verkocht zoals op het silk festival in Khon Kaen waar een 10-daags jaarlijks feest dat sedert 1980 elk jaar op het einde van november tot begin december gehouden wordt. Het feest dient ter promoting van de zijde industrie, maar heeft daarbuiten een zéér grote variatie aan parade's, optrede's, mode show's, miss verkiezing, kermis enz. Alles bijeen een beetje te vergelijken met een wel zéér grote jaarmarkt waar je echt alles kan vinden, en zeker een bezoekje waard.
Voor de slachtoffertjes van deze zinloze moorden branden wij een kaarsje, en ook voor de kindjes die nu nog voor hun leven vechten, veel sterkte aan alle ouders.
We bevinden ons in Chonnabot, een dorpje een 30 kilometer buiten Khon Kaen.
Vooraleer onze zijde verwerkt kan worden, dienen eerst de gewenste kleuren bekomen te worden. Hiervoor staan er een aantal natuurlijke kleurmiddelen ter beschikking. De kleur rood wordt verkregen door onderdompeling in een bad gemengd met de "Morinda Citrifolia". De vruchten van deze boom worden in Azië rauw gegeten. De schors bevat een rode kleurstof en verhitte of verwelkte bladeren worden als pijnstiller voor uitwendig gebruik toegepast. De gele kleur wordt verkregen door een extract van de geelwortel (Curcuma Zedoaria) toe te voegen, of gebruik te maken van een extract uit het hout van de Nangka boom (Artocarpus Heterophyllus). Om zwart te verkrijgen gebruikt men dan weer een extract uit de Ebben hout. Ebben is een van de houtsoorten die per kilo wordt verhandeld. De reden hiervoor is de kostbaarheid van het materiaal: bomen die ebben leveren zijn in steeds toenemende mate zeldzaam. Violet wordt bekomen door een extract van Luuk Waa fruit toe te voegen. Ten laatste, voor de groene kleur maakt men gebruik van de Indian Almond (Terminalia catappa). Andere kleuren worden verkregen door mengeling van voorgaande soorten, wat een vak op zich is.
Morgen nemen we blik achter de schermen in een weverij zelf.
Het einde van het verhaal is nog niet in zicht, dit van de zijderupsen des te meer.... Eens het cocoon volledig gesponnen worden ze zorgvuldig geplukt uit de speciale manden.......Dit dient op het juiste tijdstip te gebeuren, daar anders de rupsen door de waardevolle zijdendraad bijten.
om vervolgens aan hun einde te komen door onderdompeling in kokend water......
Enkele rupsen mogen echter het ganse proces overleven om aan het volgende geslacht te denken.
Het eindresultaat.... een mand vol waardevolle goudgele zijde draad, die we in volgende aflevering ter verwerking meenemen naar een weverij in een dorpje dichtbij Khon Kaen, Chonnabot genaamd.
Onze visvijvers te Chum Phae zijn rijker aan dierlijke en eetbare soorten dan ik dacht. Een mengeling van op de BBQ geroosterde rijst en alom ruikende gefermenteerde vis .....
moeten deze garnaaltjes (Macrobrachium lampropus) of " กุ้งฝอย " of "kung foi"in de val te lokken...
Eens de vallen deskundig langs de oever gezet, is het enkel afwachten .....
Om de volgende morgen enkel de buit binnen halen....
Deze zoetwater-reuzengarnaal of "กุ้งก้ามกราม", is één van de grootste garnalen ter wereld. Volwassen dieren kunnen wel 30 centimeter lang worden, de voelsprieten niet meegerekend. De meeste aangeboden zoetwater-reuzengarnalen zijn afkomstig uit Thaise kwekerijen bij ons in de buurt.
Hoe goed ik mijn opzoekingen naar correcte benamingen ook doe, bij de foto die ik nam van deze slang stond ik voor een raadsel. Na langdurig opzoekwerk op internet zond ik een mail naar Siam info en kreeg het volgende bericht terug:
Mr thiesen from Siam Info did send me your e-mail, as I am responsible for the snake-page. The photo shows a javanese water snake. The scientific name is Acrochordus javanicus. The sanke is harmeless but quite rare. I never did find one here in Thailand. They are protected by Thai and international law, as they were used a long time for for the production of shoes and handbags. They have a different skin from othere snakes which is not scaled. They feed mostely on fish. As I have no photo from this sanke, I would like to use one of your photos for the Siam Info website, with your permission. You sincerely
De Berner Sennen reu , genaamd X, met chip, die hier op de terugkeer van zijn baas wachtte werd gestolen. De ontvoering gebeurde zaterdag 3 januari omstreeks 15 uur. De criminelen rijden met een witte bestelwagen met zwarte belettering van een firma uit Sint Niklaas (Belgie) Hij mankt lichtjes aan een achterpoot Merkt u ergens (waarschijnlijk) in het Waasland (een) verdachte(n) op die plots een berner sennen heeft (hebben) , gelieve ons of de politie te verwittigen Ons telnr. 03 6771291
Dit dorp is makkelijk herkenbaar aan 2 stenen reuzen schildpadden in de ingang van het dorp. Het dorp leeft al van oudsher in harmonie met deze schildpadden, waarvan men geloofd dat ze nakomelingen zijn van heilige geesten. Deze schildpadden,"Tao Pek" in de plaatselijke volksmond, voeden zich enkel in de vroege morgen of avond. Een bezoek tijdens de dag heeft dus weinig zin, daar ze zich dan schuilen voor de hitte van de dag. Ingang gratis, plaatselijk kan je voor enkele luttele baht een beetje eten kopen om deze dieren te voederen.
De schildpadden zijn Asian brown and black Tortoise, en deze rond tijd mogen we weer nageslacht verwachten.....
BERLIJN - De kredietcrisis treft ook huisdieren. Dierenbezitters in Duitsland hebben geluk; zij kunnen naar een speciale voedselbank voor dieren toe. In Berlijn staan al 400 baasjes ingeschreven. Alleen gepensioneerden en werklozen mogen eten afhalen omdat de initiatiefnemers willen dat zij hun dieren niet weg hoeven te doen uit geldgebrek. Het afhaalpunt is een oud schoolgebouw in het oosten van Berlijn. "Er zijn al 400 aanmeldingen en de mensen staan in de rij om eten te halen", zegt hoofd van de dierenkeuken Julia Raasch. Tiertafel, een dierenwelzijnsorganisatie, runt de zaak. Berlijn heeft rond de 13 procent werkloosheid. Er staan 100.000 honden geregistreerd waarvan de baasjes veelal bejaard zijn. "We zien elke dag mensen voorbij komen die hun huisdier moeten wegdoen omdat ze het niet meer kunnen betalen", zegt Evamarie Koening, woordvoerder van de dierenbescherming in Berlijn. De vrijwilligers delen voedsel uit (genoeg voor vier tot vijf dagen) en geven advies over gezonde voeding. Niet alleen honden, ook katten, konijnen en andere dieren zijn welkom. Tiertafel begon er twee jaar geleden mee. Er zijn al 19 gaarkeukens in Duitsland. Het plan is, gezien de economische crisis, dat er dertig gaan bijkomen. De dierenbezitters moeten aantonen dat de dieren zijn gevaccineerd. Ook moeten ze met documenten aantonen dat ze een laag inkomen hebben. Want dat is voor vele eenzame mensen hun enige troost Een directeur van een fabriek heeft dit al voorgedaan dat in het begin veel kritiek kreeg maar nu veel navolging kent en dat zou ook een oplossing zijn in ons land en andere Bron De Telegraaf
Thailand is een wel zéér bijgelovig land. Zo is er het geloof dat er in de Mekhong rivier een vuurbolspuwende draak, genaamd Payanak, zit. Slechts één keer per jaar en steeds op de laatste dag van de Boeddhistische vastentijd laat deze draak zijn kunsten als het ware zien door vuurbollen uit te spuwen. Het fenomeen trekt dan ook duizenden Thai uit alle windstreken aan om dit te aanschouwen aan de oevers van de Mekhong rivier. Mijn journalistieke nieuwsgierigheid trok me vorig jaar dan ook aan om een kijkje te gaan nemen samen een landgenoot die ter plaatse woont.
Een verslag van deze dag......
Ondergetekende heeft geen vuurbollen gezien..... of toch wel? Het ganse gebeuren komt nogal verwarrend over. Na een hartelijk welkom ten huize van landgenoot "expat in isan", gaan we 's middags reeds op verkenning naar de geschikte plaats waar we ons tegen 18u een plaats willen verzekeren.
Aan de oevers van de Mekhong is het reeds een drukte van jewelste... business is business!
We keren terug ten huize van "expat" en na onze driemaandelijkse babbel en een stevige maaltijd keren we, gewapend met volgeladen batterijen van het fototoestel, 3Gb aan geheugen en 4 stoelen, terug naar onze observatiepost.
onderweg voel je bij de bevolking de gespannen sfeer al opkomen...
We hadden een rustige plaats uitgezocht, maar waren heus niet alleen..... Zowel langs Thaise oevers van de Mekhong als die van Laos, moeten werkelijk duizenden mensen gezeten hebben om het fenomeen te bewonderen.
Eens ons kamp, in vorm van die 4 stoelen, opgeslaan te hebben was het geduldig afwachten tot de eerste vuurbol verscheen. Plotse luide kreten en wijzende vingers duiden er op dat er iets was.... ik keek uiteraard juist in de andere richting en miste hierbij de eerste vuurbol of wat het ook mocht wezen..... Het word me onduidelijk en verwarrend. Een mengelmoes van vuurpijlen, heteluchtlantaarns, licht van zaklantaarns en brommertjes en kleine bootjes op de Mekhong, maakt dat je denkt "iets" gezien te hebben. Gezien de trage sluitertijd van het fototoestel tijdens nachtelijke opnames, brengt dat beelden op die des te meer onduidelijk zijn.
Een uurtje later, komt de maan door de bewolking heen, wat de Mekhong plotseling een romantische aanblik gaf.
Na een volgend uur wordt het rustig kwestie verschijnselen en besluiten we terug ten huize van "expat" te keren. Echter na pas een honderd meter te stappen, horen we luidkeels gejuich en keren terug op onze stappen naar onze observatiepost, waar volgend beeld nog uit het fototoestel komt......
Trucage of gezichtsbedrog?.... ik gun aan eenieder die aanwezig was zijn persoonlijke overtuiging, en ga volgend jaar terug een plaats reserveren aan de soms verwoestende maar ook idyllische Mekhong.
Bij ons vierde bezoek aan "oma Moen" zijn de rupsen klaar om aan hun laatste slaap te beginnen. Daar ze tijdens de ontpopping naar zijdevlinder de fel begeerde zijdedraad doorbreken, zullen ze deze slaap niet meer overleven, en dienen ze gedood te worden vooraleer het zo ver is. Aan de gelige kleur van de rupsen weet "oma Moen" welke rupsen klaar zijn om in de manden geplaatst te worden.
waar ze zich beginnen in te weven....
Met trots laat de zoon van "oma Moen" ons reeds een van hun eigen gemaakte eindwerken zien.....
De Bengaalse varaan of dtua ngern dtua tong of "ตัวเงินตัวทอง" noemt men in de isaanstreek "ตัวเหี้ย" of dtua hîa. Voor de tweede keer hebben we er een opgemerkt in de Mae Nam Chi die kronkeld door het resort waar we wonen. Wikipedia schrijft: De Bengaalse varaan (Varanus bengalensis) is een grote hagedis uit de familie varanen. De ondersoort Varanus bengalensis nebulosus komt voor in Thailand en wordt tot bijna twee meter lang.
Een baby-bonobo van slechts 15 dagen oud, ook verstoten door de mama.
De drie maanden oude bonobo Bili stapte gisteren in het Engelse Birmingham met zijn paspoort in de hand op een vliegtuig naar Frankfurt. Hij verraste zijn (menselijke) medepassagiers door plaats te nemen op een passagierstoel. Bili vertrok naar een Duitse zoo, waar hij zijn nieuwe mama op hem wacht. Hij werd bij zijn geboorte door zijn natuurlijke moeder verstoten. Dat meldt de Daily Mail.
Paspoort De babybonobo werd zeer hartelijk verwelkomd aan de Lufthansa-incheckbalie. Naast de noodzakelijke documenten die nodig zijn om dieren te exporteren, had Bili ook een 'echt' paspoort met een pasfoto bij zich en een one-way-ticket naar een nieuw leven in Duitsland.
Verstoten Bili werd geboren in de Twycross Zoo in Leicestershire. Vlak na zijn geboorte werd hij verstoten door zijn moeder. "Toen hij geboren werd, was zijn moeder absoluut niet geïnteresseerd in hem. Dat gebeurt soms bij bonobo's die voor de eerste keer moeder worden. Ze weten gewoon niet wat ze moeten doen met het kind", zegt Kim Riley, woordvoerder van de Twycross Zoo.
Weesjes De verstoten baby-aap werd door de verzorgers met de hand grootgebracht. "Om de twee uur kreeg Bili een papfles met melk. Zijn verzorgers werkten echt dag en nacht, tot hij oud genoeg was om in een nieuwe bonobogroep geplaats worden", vertelt Riley. De zoo koos ervoor om hem naar een Duitse zoo te sturen, waar één vrouwelijke bonobo getraind is in het verzorgen van weesjes.
Bedreigd Bonobo's zijn een bedreigde diersoort. Er is nog maar één land op de hele wereld waar ze in het wild te vinden zijn en dat is in de Democratische Republiek Congo. Maar zelfs daar wordt hun aantal nog slechts op 10.000 geschat. (adb)
Machteld Indesteege, Lore Desagher en Joris Lopez, Leuven
Troost u, dames en heer, u bent niet de enige bezitters van een ongemanierde hond. Dierenartsen krijgen voortdurend de vraag wat er te doen valt aan het storende gedrag en er bestaat zelfs een deftige wetenschappelijke naam voor het eten van (eigen of andermans) uitwerpselen: coprofagie, van het Griekse kopros (ontlasting) en phagein (eten).
Wie de term intikt bij Google moet eerst voorbij enige pagina's met kinky seks laveren om te achterhalen dat de consumptie van ontlasting in het dierenrijk bepaald geen zeldzaamheid is. Konijnen en cavia's doen het, schildpadden ook, mestkevers ontlenen er zelfs hun naam aan - het mannetje van deze insecten biedt zijn wijfje een bruidsschat aan in de vorm van exquise plakjes mest, meldt de Amerikaanse bioloog Ralph Lewin in zijn bestseller Merde .
Bij mensen is coprofagie ongebruikelijk, op de kinky seks na dan, al komt het soms voor onder mensen met psychiatrische aandoeningen, net als spica overigens (het eten van niet-eetbare voorwerpen zoals matrassen).
Doorgaans berokkent het eten van eigen uitwerpselen een dier geen schade. Konijnen, hamsters en andere dieren met een rudimentair verteringsapparaat halen zelfs voordelen uit zo'n tweede rondje van hun voedsel doorheen het spijsverteringsstelsel. Wat de darmen er een eerste keer niet aan voedingsstoffen uit puren, lukt een tweede keer vaak wel. Ook dieren die de uitwerpselen van onverwante diersoorten eten, zitten redelijk safe: zo halen sommige schildpadden calcium en andere mineralen die ze niet in hun voedsel vinden, uit de uitwerpselen van vogels, honden of paarden, schijnbaar zonder daar nadelen van te ondervinden.
Anders ligt het bij honden die de uitwerpselen van hun soortgenoten of van verwante diersoorten eten, schrijven Erik Hofmeister, Melinda Cumming en Cheryl Dhein in het Journal of Veterinary Research. Die kunnen immers virussen en bacteriën bevatten waar ze zelf ook vatbaar voor zijn. Een hond kan zo hepatitis of voedselvergiftiging oplopen. En als hij de uitwerpselen van wilde dieren zoals herten of reeën eet, kan hij besmet raken met wormen en andere parasieten. Ook kunnen uitwerpselen , als ze al te lang hebben 'gelegen', besmet zijn met vliegenlarven, schimmels of bacteriën.
Waarom honden uitwerpselen eten, behalve dan om hun baasjes voor schut te zetten, is niet duidelijk. Mogelijk imiteren pups er het gedrag van hun moeder mee, die tijdens de kraamtijd uitwerpselen eet om het nest schoon te houden en geen roofvijanden aan te trekken. Een andere veronderstelling is dat het om een vorm van onderdanig gedrag gaat. Honden zouden de uitwerpselen van dominantere dieren uit hun roedel eten, om hun onderwerping te tonen. In zeldzamer gevallen zou een stofwisselingsziekte aan de basis liggen van coprofagie: honden met een alvleesklierontsteking of een darmziekte zouden proberen op deze manier vitamine- en mineraaltekorten aan te vullen.
Diverse hondenscholen bieden trainingen aan om honden het gedrag weer af te leren, maar gemakkelijk is het niet. Ook veterinaire handboeken komen met meer of minder haalbare remedies, zoals booby trapping : daarbij moet de hondeneigenaar een verse drol overlangs doorsnijden en binnenin met tabasco instrijken. Weer dichtvouwen en terugleggen, en de vingers kruisen dat de hond het zo afleert.
Vragen aangaande de wetenschappelijke achtergrond van alledaagse fenomenen kunt u sturen naar De Standaard, Wetenschapswinkel, Gossetlaan 28, 1702 Groot-Bijgaarden, of naar wetenschap@standaard.be, onder vermelding van voornaam, naam en adres. De redactie maakt een selectie uit de inzendingen; niet geselecteerde vragen krijgen geen persoonlijk antwoord. Eerder verschenen afleveringen van deze rubriek vindt u op www.standaard.be/wetenschapswinkel
mailgroep huisdieren
Het afhaalpunt is een oud schoolgebouw in het oosten van Berlijn. "Er zijn al 400 aanmeldingen en de mensen staan in de rij om eten te halen", zegt hoofd van de dierenkeuken Julia Raasch. Tiertafel, een dierenwelzijnsorganisatie, runt de zaak. 
