Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
12-12-2007
Een oudere hond wat aanleren...
Een oudere hond wat aanleren...
Door Betty van Dog Attitude
Lezersvraag even in het kort: Je vindt veel boeken om pups op te voeden, maar wat als je een volwassen Berner Sennen (5 j.) uit het asiel hebt gehaald en je wil hem op hondvriendelijke manier leren dat hij niet mag trekken? Zijn er technieken voor oudere honden? (Nancy)
Beste Nancy, Wat leuk dat je een hond uit het asiel heeft gehaald! Er zijn inderdaad veel boeken voor pups geschreven. De tips die voor pups beschreven worden, gelden ook voor volwassen honden. Een pup en een volwassen hond leren op dezelfde manier. Een hond leert op basis van zijn eigen ervaringen. Hij leert een verband leggen tussen zijn eigen gedrag (bijvoorbeeld trekken aan de riem) en het effect of gevolg van dat gedrag (ik kom overal waar ik heen wil). Het voordeel van pups is dat deze meestal nog geen succes hebben gehad met het trekken in tegenstelling tot volwassen honden. Deze hebben vaak al geleerd dat trekken werkt. Hierdoor duurt het bij volwassen honden langer voordat je resultaten boekt. Met het wandelen zonder trekken verwachten we dat de hond zonder druk op de halsband aan de lijn meeloopt. De hond loopt links of rechts naast de baas.
Wat kun je doen?
Optie 1: Simpelweg zouden we kunnen zeggen dat de hond geen succes meer mag hebben met het trekken. Als de hond geen succes boekt neemt het gedrag af. Voor deze oefening heb je een heleboel geduld nodig. Deze oefening werkt op basis van uitdoving. Voordat je met deze oefening aanvangt, is het belangrijk dat je weet dat het gedrag eerst erger wordt. Als de hond nooit meer mag trekken zal het gedrag, nadat het eerst is toegenomen, afnemen.
Optie 2: De hond trekt, je draait direct de andere kant op. Zodra de hond met een slappe lijn meeloopt, zeg je 'braaf' of 'goed zo' en ga je weer de richting op waar je naar toe wilde lopen. Steeds als de hond naar links trekt, ga je naar rechts, de hond trekt vooruit, je gaat achteruit. Hierdoor leert de hond om op jou te letten en dat trekken geen zin heeft omdat hij juist dan ergens komt waar hij niet heen wil.
Optie 3: Met je hand en een brokje de hond in een juiste positie sturen. Laat iets lekkers ruiken aan je hond en stuur hem in een gewenste positie naast je. Zodra de hond in de gewenste positie loopt zegt je 'braaf' of 'goed zo' en geef je de hond zijn beloning. Door herhaaldelijke koppeling gaat de hond leren dat als hij naast je loopt dat hij dan een beloning krijgt. In het begin moet je veel en snel belonen. Iedere stap dat hij niet trekt, beloon je met je stem en met iets lekkers. Naarmate de oefening beter gaat, kun je de beloningen uitstellen.
Optie 4: Gebruik een Gentle Leader of Halti. Dit is een soort hoofdhalster voor honden. Het hulpmiddel zit over de snuit van de hond en achter zijn nek. De lijn wordt aan de Gentle Leader of Halti bevestigd. De hond kan nog alles met het halster zoals eten, drinken, blaffen. Voordat je gebruik kunt maken van de Gentle Leader is het belangrijk dat je de hond de Gentle Leader eerst aanleert. De meeste honden zullen het namelijk in het begin niet leuk vinden wanneer je de Gentle Leader omdoet en zullen proberen de Gentle Leader af te doen. De hond zal waarschijnlijk met zijn kop schudden of met zijn poten de snuitband proberen te verwijderen. Het is daarom van belang dat de hond de Gentle leader gaat associëren met iets positiefs. De Gentle Leader leert uw hond het trekken aan de riem af doordat de kracht die uw hond bij het trekken uitoefent via de nekband naar de bovenkant van zijn nek wordt overgebracht terwijl de druk op zijn snuitband hem vertelt dat je zijn natuurlijke leider bent. De instinctieve weerstand van je hond tegen deze nieuwe druk zorgt ervoor dat hij stopt met trekken om zo de druk achter op zijn kop te verzachten. Hij zal zich ontspannen en rustig naast je lopen.
Optie 5: Zoek een leuke hondenschool waar ze in klein groepsverband op een positieve manier trainen of vraag naar de mogelijkheden voor persoonlijke begeleiding. Voor meer informatie kun je te allen tijde contact op nemen met DOG Attitude.
Is de invloed van Saturnus groot, dan lijkt hij wat betreft betrouwbaarheid op de Steenbok-kat, maar de waterman-kat wordt extrovert en opstandig als de invloed van Uranus groter wordt. Vandaar dat deze kat nogal onvoorspelbaar is. Hij is intelligenter dan de gemiddelde kat, blijft onverstoorbaar op een kritieke momenten en werpt zich dan op als een geboren leider die de boel uitstekend overziet-dit is toe te schrijven aan het derde allesziende oog, dat onzichtbaar middenop het voorhoofd van de Waterman schijnt te zitten. In de Egyptische mythologie wordt dit het Oog van Horus genoemd.
VISSEN
(20 februari - 20 maart) Fantasierijk, vredelievend en vriendelijk
Pisces is het twaalfde en laatste teken van de dierenriem. De dromerige Vissen-kat is een idealist: ondanks het feit dat dat zijn omgeving hem met de realiteit confronteert, blijft hij in zijn eigen fantasiewereldje leven. Het zijn dieren met een bijzonder warm hart, ze zijn begripvol en veel te aardig voor deze slechte wereld! De Vissen-kat zal hachelijke situaties vermijden en veiliger oorden verkiezen.
RAM
(21 maart - 20 april) Initiatiefnemer, energiek, leider
Aries is het eerste teken van de dierenriem en de Ram-kat symboliseert het unieke gevoel van het ontwaken, de hergeboorte en de vreugde die verbonden is met het voorjaar. Hij is moedig, opgewekt, assertief - en een toegeweide minnaar! De Ram-kater is de eeuwige "rode kater van hiernaast", terwijl de onder dit gesternte geboren poes een wispelturige verleidster is. Ze hebben beide een opvliegend karakter - begrijpelijk, omdat Aries het teken is van Vuur - en de vonken vliegen ervan af als de poes uit de dromen van de kater hem met hoofdpijn afwijst.
STIER
(21 april - 21 mei) Trouw, moedig en standvastig
De Stier-kat is betrekkelijk conservatief. Absoluut niet wispelturig, verkiest hij de huiselijke geneugten boven avontuurlijke nachten op daken. Te veel "huiselijk comfort" is de oorzaak van het zware lijf dat de Stier typeert. Vandaar dat zijn eetlust goed in de gaten moet worden gehouden om zwaarlijvigheid te vermijden. Hij vertoont meer territoriaal gedrag dan de meeste andere katten en hij verdedigt zijn gebied met hand en tand tegen binnendringers. Meestal is zijn stevige postuur en ruige vacht om de brutaalste aanval te ontmoedigen. De massief gebouwde kat met stierennek en krachtige schouders is traag in zijn manier van doen en alle bewegingen lijken zorgvuldig overwogen. Op zoek naar zinnelijk genot toe te schrijven aan de invloed van de planeet Venus- en zichzelf verbonden hebbend aan haard, huis (en voedselbak) van de mens, is deze kat een trouwe en betrouwbare vriend voor het leven. Medeleven, betrouwbaarheid en daadkracht is zijn positieve karaktereigenschap. Negatieve eigenschappen zijn jaloezie, bezitterigheid en zelfingenomenheid. Soms houdt hij te sterk vast aan zijn conservatieve ideeën om een tekort aan flair en fantasie te camoufleren! Kwetsbare delen van het lichaam zijn de nek, keel, oren en het achterhoofd. Hij is gevoelig voor keelontstekingen en zwaarlijvigheid.
De uitbundige en energieke Tweelingen-kat is een bijzonder speels katje met een mentale flexabiliteit waardoor hij de ideale kameraad is voor een gelijkgestemd persoon. De drukke, kleine, veelzijdige en zich snel aanpassende Tweelingen-kat is een groot "causeur" en weet met zijn vrolijk gebabbel de vogels uit de bomen te lokken. De sierlijk gebouwde Tweelingen-kat met snelle en scherpe ogen is altijd actief, energie puttend uit een schijnbaar bodemloze bron. Het is dan ook niet vreemd dat Mercurius, drager van kwikzilver, de sturende planeet van de Tweelingen is.
KREEFT
(22 juni-23 juli) Gevoelig, materialistisch en romantisch
De Kreeft-kat is de huiselijkste kat die er is en de perfecte moederpoes. Ondanks de voorbestemming van uitstekende fokpoes en dekkater moet de verantwoordelijke eigenaar sterilisatie en castratie serieus overwegen, omdat de Kreeft-kat zich geboren voelt om zich op een hoog tempo voort te planten. Eenmaal gecastreert, zal de warme belangstelling van de kater voor de poes zeker niet afnemen. En de poes zal zich met haar sterk ontwikkelde moederinstinct ontfermen over de andere huisdier die buiten het nest van de Kreeft-kat geboren zijn. Het zijn zorgzame dieren die veel behoefte hebben aan lichamelijk contact.
LEEUW
(24 juli-23 augustus) Zelfverzekerd, enthousiast, trots
Opzichtig, grootmoedig en zich veel waardigheid toekennend, is de Leeuw-kat trots op zijn titel "Koning der Katten". Heel veel aandacht vragend - en deze meestal ook krijgend - kan de Leeuw-kat zich op hinderlijke wijze willen manifesteren en zich als een ijdele, arrogante en dominante kat gedragen. Hoewel traditioneel gezien Leeuw-katten pronken met weelderige rode of gouden vachten, zijn ze niet allemaal gehuld in de schitterende kleuren van hun sturende planeet de zon. Helaas, want de rode kleur verhoogt hun status.
De kat, om het even kater of poes, wordt gewoonlijk geassocieerd met het astrologische teken van Virgo. Deze bijzonder propere en intelligente kat die om zijn doel te bereiken dikwijls methodisch te werk gaat en daarbij natuurlijke charme uitstraalt, is een kat met karakter. Maagd-katten, dwangmatige wassers van vacht en snorharen, zijn onafhankelijke dieren die bijzonder gesteld zijn op verfijnde en regelmatige maaltijden.
WEEGSCHAAL
(24 september-23 oktober) Evenwichtig, rechtvaardig, gevoel voor schoonheid
De vredelievende Weegscheel-kat is een intelligente, charmante en gevoelige kameraad, die zich aanpast aan de stemmingen van zijn eigenaar. Venus, de godin van liefde en schoonheid, is de sturende planeet van Libra en heeft dan ook een bijna wellustige invloed op deze kat. Zo beleeft de Weegschaal-kat duidelijk plezier aan zachte, melodieuze muziek en is hij gesteld op comfort, zoals het bed van zijn baasje!
De Schorpioen-kat is tomeloos energiek, gaat recht op zijn doel af en is in zijn doen en laten zeer gedreven. Van nature is het een emotionele kat, maar hij uit zijn gevoelens slecht. Worden zijn gevoelens onderdrukt, dan kan hij gedragsproblemen vertonen. Deze kat is gesloten, maar heeft een indringende blik in zijn ogen, die de diepste geheimen van zijn baasje open kan breken, waardoor het aannemelijk lijkt dat de heksen in de Middeleeuwen een Schorpioen-kat als "huisvriend" hadden.
De sportie en avontuurlijk aangelegde Boogschutter-kat is een zorgeloos dier dat zich meer door geluk dan door wijsheid uit bepaalde situaties redt. De bruisende energie, gekoppeld aan de ongeremde levenswijze maakt hem tot een sympatieke kat. De opgewekte en uithuizige Boogschutter-kat doet denken aan Top Cat, de straatkat uit de tekenfilm die talent heeft om zich in - en uit - allerlei netelige nesten te werken en altijd met een lach op zijn gezicht een avontuur besluit.
De rustige, gedisciplineerde Steenbok-kat maakt een betrouwbare en bezadigde indruk die hem een soort rijpheid geeft, waardoor hij ouder lijkt dan hij is. Zelfs de Steenbok-kittens zijn ernstige diertjes, die het speelse gedrag van hun gelijken, geboren onder andere astrologische gesternten, afwijzen. Capricornus heeft een sterke associatie met Vadertje Tijd en ouderdom. Deze kat is wars van veranderingen, erg behoedzaam, de veiligheid van zijn territotium binnenshuis prefererend boven de gevaarlijke buitenwereld. De Steenbok-kat, die de invloed ondervindt van Saturnus, de grote opzichter van de dierenriem is het levende bewijs van "voorzichtigheid is de moeder der wijsheid"!
*een lieve groet doet elk van ons goed Toshi & tante Lotte*
De draagtijd (of drachtigheidsduur) is de periode dat een foetus (= ongeboren vrucht) in de baarmoeder doorbrengt vanaf de bevruchting tot aan de bevalling. Van draagtijd wordt meestal gesproken bij zoogdieren, maar ook bij levendbarende vissen kan van draagtijd gesproken worden. Hieronder zie je de draagtijden en broedtijden van respectievelijk verschillende zoogdieren en levendbare vissen en daarnaast van eierleggende dieren (tussen haakjes staat de spreiding per diersoort). De volgorde is alfabetisch. Wanneer je op een diersoort klikt, krijg je heel veel info over de betreffende diersoort op Wikipedia en ook afbeeldingen van het dier.
Zoogdieren en levendbarende vissen
Berglemming: 20-22 dagen Bever: 100-110 dagen Blauwe vinvis: 11-12 maanden Bonobo: 8 maanden Bruine beer: 255 dagen Bruinvis: 11 maanden Brulaap: 6 maanden Bunzing: 6 weken Cavia: 2-2,5 maanden Chimpansee: 202-261 dagen Chinchilla: 111 (105-118) dagen Damhert: 234 (225-237) dagen Das: 7 weken. Het dassenvrouwtje kan heel het jaar door bevrucht worden maar de bevruchte eicellen blijven in kiemrust tot december en ontwikkelen dan pas verder. Dit fenomeen noemt verlengde draagtijd of vertraagde innesteling. De eigenlijke draagtijd bedraagt zeven weken. Dolfijn: 350 dagen Edelhert: 231 (226-238) dagen Eekhoorn: 5-6 weken Egel: 31-35 dagen Eland: 240-270 dagen Ezel: 275 dagen (10,5-14,4 maanden) Fret: 42 (41-44 dagen) Geit: 150 (146-157) dagen Gerbil: 24-26 dagen Gibbon: 30 weken Giraffe: 475 dagen Gorilla: 9 maanden Gup: 4-5 weken Hamster: 15-17 dagen. Hond: 63 dagen Hyena(gevlekte) : 110 dagen IJsbeer: 240 dagen Jachtluipaard: 90-95 dagen Jaguar: 110 dagen Kangoeroe: draagtijd is een maand, maar het jong is dan nog maar 2 cm groot en weegt minder dan een gram. Daarna zit het nog 6-8 maanden in de buidel. Kat: 63 (58-64) dagen Koe: 9 maanden (275-300 dagen) Konijn: 30-31 dagen Lama: 331-367 dagen Leeuw (Afrikaanse): 105-110 dagen Luiaard (drievingerige) : 170 dagen Mens: 280 dagen Miereneter: 190 dagen Mol: 4-6 weken Muis: 19-24 dagen Muskusrat: 25-30 dagen Nerts: 50 (39-59) dagen Neushoorn(Indische) : 16 maanden Nijlpaard: 240 dagen Olifant(Afrikaanse) : 18-22 maanden Olifant(Aziatische) : 20-22 maanden Opossum: 13 dagen Orang-oetan: 275 dagen Otter: 61-63 dagen Paard: 335-342 dagen (320-370) Poema: 91 dagen Poolvos: 50 dagen Rat: 18-23 dagen Reuzenpanda: 5 maanden Schaap: 147 (137-152) dagen Slingeraap: 7 maanden Stinkdier(skunk) : 2,5 maanden Tijger: 104-112 dagen Vleermuis(vale) : 46-70 dagen Vos: 52-53 dagen Varken: 115 dagen Wasbeer: 60-73 dagen Walvis: 1 jaar Wezel: 34-37 dagen Wolf(grijze) : 63 dagen Zebra: 12-13 maanden Zeehond: 8-8,5 maanden, maar er is een verlengde draagtijd: de ontwikkeling begint pas 1,5-3 maanden na de paring, dus eigenlijk zou je die tijd er nog bij op moeten tellen. Zwarte Beer: 7 maanden
Een hele grote naam voor één van de kleinste aapjes ter wereld. De Keizer Tamarin, een volwassen aapje weegt gemiddeld 400 gram en wordt ongeveer 20 cm groot. Tenminste als je de staart even buiten beschouwing laat. Het beestje leeft onder andere in Brazilië en is te herkennen aan zijn mooie witte snor.
Algemeen
Dit sociale aapje behoort tot de familie van de Callitrichidea en is één van de kleinste aapjes ter wereld. De Latijnse naam van het beestje is Saguinus imperato, en het aapje is makkelijk herkenbaar door zijn tot op de schouders hangende witte snor, met zwarte handjes en voetjes en zwart boven op hun hoofd, de staart is oranje rood en de lijfjes zijn grijsbruin.
Wat is een Keizer Tamarin
Dit aapje heeft zijn naam te danken aan de Duitse Keizer Wilhelm II, vanwege hun lange witte snor. Wat ooit begon als een grap is uitgegroeid tot een wereldwijd erkende naam. De snor van dit voortdurend in beweging zijnde aapje hangt met een sierlijke krul omlaag, zowel de vrouwtjes als de mannetjes hebben zo'n snor. Het beestje heeft een enorme kracht, waarmee hij met gemak van boom naar boom springt. Het kan zonder al te veel moeite een val van 20 meter overleven.
Het lichaam van de Keizer Tamarin is ongeveer 20 cm lang, maar hun staart is nog veel langer (die kan wel ruim 41 cm worden). Ze wegen heel weinig tussen de 350 en 450 gram, waardoor ze over dunne takken kunnen lopen. Hierdoor zijn ze veilig voor de veel grotere en zwaardere andere apensoorten.
Doordat de Tamarin erg klein is, is het een graag geziene prooi bij roofdieren, maar zijn snelheid en behendigheid zorgt ervoor dat hij moeilijk te pakken is.
Hoe leeft een Tamarin
De Keizer Tamarin leeft in redelijk kleine groepen, van ongeveer 2 tot 8 dieren. Vaak zijn ze in het gezelschap van andere apen zoals de bruinrugtamarin. Het leeft in dichte bosgebieden in het zuidwesten van het Amazonegebied, oost Peru, het noorden van Bolivia en in de westelijke staten van Brazilië.
In iedere groep is één vrouwtje dat seksueel actief is, ten opzichte van twee actieve mannetjes. Meestal betreft het hier het oudste vrouwtje, in ieder geval het meest dominante. Ze paart met beide mannetjes, en na een draagtijd van tussen de 140 en 170 dagen worden meestal twee jongen. De hele groep van apen is aanwezig om bij de geboorte te helpen.
De beide mannetjes nemen onmiddellijk de vaderrol op zich. Zij helpen het jong met van alles en nog wat, badderen, en dragen het jong rond. Alleen wanneer het tijd is om te drinken worden de jongen overgedragen aan de moederaap. De levensverwachting van een Keizer Tamarin is in het wild ongeveer 17 jaar.
Waar leeft de aap van
Deze apen verblijven overdag in bomen, en eten sprinkhanen, krekels, keverlarven, insecten (als spinnen en slakken), hagedissen en kikkers, bloemen en kleine (maar wel rijpe) vruchten, plantensappen en nectar. Ook een vlinder vinden ze erg lekker. Ze overvallen een insect door heel zachtjes over een tak naar het insect te sluipen en dan de tak met een razend snelle beweging naar hun kleine mondjes te brengen.
Er loopt op aarde, in midden- en zuidelijk Europa om precies te zijn, een insectje rond, dat een levende chemische fabriek is. Het produceert stoffen waarmee het een kleine explosie weet te veroorzaken die jagers afschrikt: het bombardeerkevertje.
Kleine chemische fabriek
Brachinus crepitans
Nog geen centimeter lang is de bombardeerkever waarschijnlijk de kleinste lopende chemische fabriek. In zijn achterlijf bewaart hij twee verschillende chemische stoffen waterstofperoxide en hydrochinonen. Wanneer de kever bedreigd wordt, dan worden deze twee stoffen in een separate holte bij elkaar gebracht.
Daar reageren de stoffen met elkaar. Het gevolg is een kleine explosie, die de gevormde verbinding naar buiten spuit. Dit spul stinkt (naar jodium) en is heet (zo'n 100 graden Celsius). De kever heeft zelfs een soort spuitmond die hem in staat stelt om te richten.
Zo slaagt hij erin om elke belager, mieren en andere kevers, effectief af te schrikken.
Verder is - vreemd genoeg - nog weinig bekend over het dagelijks leven van de kever.
Evolutie
Nu gelooft men algemeen dat alle dieren uit primitievere vormen ontstaan zijn, langs de weg der geleidelijkheid. Maar ik heb er veel moeite mee om me een voorstelling te maken hoe dit complex van organen ooit geleidelijk onstaan kan zijn en dan ook nog op zodanige manier dat de tussenstappen een grotere overlevingskans boden.
Als in een eerdere fase slechts één van de stoffen geproduceerd werd, gaf dat geen enkel evolutionair voordeel. Als beide stoffen geproduceerd werden, maar niet gescheiden opgeslagen, was dat beslist een nadeel: het diertje zou zichzelf opblazen. Op de een of andere manier moet dus een vorm ontstaan zijn die én beide stoffen produceerde én ze apart kon opslaan.
Maar dan is het er nog niet want er moet ook nog een aparte ruimte met een uitgang naar buiten zijn waarin de stoffen bij elkaar gebracht kunnen worden. Want alleen het bezit van de verschillende stoffen en de gescheiden opslag boden geen evolutionair voordeel.
Alleen het complete wezentje heeft een voordeel ten opzichte van andere kevers.
Het is toch veel eenvoudiger te geloven dat de bombardeerkever zo gemaakt is. Alles wijst op een intelligent ontwerp, een bewuste keuze om dit diertje deze mogelijkheden te geven. Als ik dit kevertje zie, heb ik geen moeite te geloven in een Schepper en om hem te prijzen voor zijn vernuft. (die-en-natuur.infonu.nl)
Zeldzame grootoorspringmuis voor het eerst op video (Tante Lotte)
Zeldzame grootoorspringmuis voor het eerst op video
Van onze redactie Nieuwsgrazer gepubliceerd op 10 december 2007 19:12 , bijgewerkt op 10 december 2007 21:50
AMSTERDAM - Een mysterieus woestijndiertje is voor het eerst vastgelegd op video. Wetenschappers gebruiken de beelden om meer te weten te komen over de zeer zeldzame knaagdiertjes.
De grootoorspringmuis ziet eruit als een muis, maar heeft zeer lange oren en hupt rond als een kangoeroe. Kleine haartjes op de poten stelt de diertjes in staat om over het hete zand te springen. Ze komen voor in de woestijngebieden van China en Mongolië, maar er is zeer weinig over ze bekend.
Met behulp van de beelden, die ondermeer te zien zijn op de websites van de BBC en The Guardian , hopen wetenschappers een actieplan op te kunnen stellen om de dieren te redden. Men vermoedt namelijk dat ze te lijden hebben onder de aantasting van hun leefgebied.
*een lieve groet doet elk van ons goed Toshi & tante Lotte*
De geschiedenis van de Afghaanse windhond gaat zeer ver terug. De Shikoris, inwoners van Afghanistan, beweren zelfs dat Noach de Afghaanse windhonden een plaats gaf in zijn Ark! Er bestaat geen enkele twijfel over het feit dat de Afghaanse windhond tot de oudste rassen van de wereld behoort.
De Afghaan werd via Engeland uit Afghanistan geïmporteerd in het begin van deze eeuw. Afghanen kwamen in het Nederlandse Hondenstamboek voor het eerst voor in deel XXIII van 1929, waarin een vijftal Afghanen wordt vermeld, die sinds 1927 vanuit Engeland in Nederland waren geïmporteerd. Deze importen betekenden de start van dit ras in Nederland.
Er bestonden oorspronkelijk eigenlijk 2 rassen: de vlakte-Afghaan en de berg-Afghaan. Het eerste type werd in de lager gelegen gebieden gebruikt voor de jacht op hazen en antilopen; het tweede tot ver in het ruwste hooggebergte voor de jacht op steenbokken, bergherten enz. Op alle verschillen tussen deze Afghanen gaan we hier niet in. De tegenwoordige rashond behoort gefokt te worden naar de Engelse rasstandaard. Meer informatie over het ras en de rasstandaard is te verkrijgen via de NVOW (Nederlandse Vereniging voor Afghaanse Windhonden en andere Oosterse Windhondenrassen).
De Afghaan heeft een periode gekend van vrij grote populariteit, die de laatste jaren sterk afgenomen is en het is nu weer een vrij zeldzaam ras. Het exotische uiterlijk van de Afghaan wordt door velen bewonderd, evenals de typische zijdeachtige vacht en het zeer stijlvolle, vloeiende en veerkrachtige gangwerk.
Verzorging Het valt niet te verbergen, dat de vacht van een Afghaan heel wat aandacht vergt en dat men zich er niet met een Jantje van Leiden van af kan maken. De vacht van een Afghaan heeft vrij veel verzorging nodig: het haar klit bij de meeste snel en wordt ook vuil, zodat er vaker dan bij andere rassen gewassen en geborsteld moet worden.
Lichaamsbeweging Lichaamsbeweging is zeer belangrijk voor de lichamelijke en geestelijke gezondheid van de Afghaan. Tot de leeftijd van ongeveer 6 maanden kan hij alle lichaamsbeweging die hij nodig heeft verkrijgen in zijn eigen huis en tuin. Hij moet nooit teveel beweging krijgen en zodra hij tekenen van vermoeidheid gaat vertonen, moet hij naar zijn eigen bed kunnen gaan en rusten. Als de Afghaan opgroeit zal hij meer lichaamsbeweging nodig hebben. Een volwassen Afghaan, die te weinig beweging krijgt, kan vrij snel een lastpost in het gezin worden. Met onvoldoende beweging om hem gelukkig te houden zal hij andere dingen bedenken en gaan doen. Deze dingen worden helaas niet altijd op prijs gesteld in het huis. Beweging moet worden gegeven, onafhankelijk van de weersgesteldheid, de toestand van de eigen gezondheid en de beschikbaarheid van tijd.
Karakter Kenmerkend voor een ras dat zelfstandig de prooien moest vangen, is de onafhankelijke aard. De Afghaan is niet geselecteerd op gehoorzaamheid, maar alleen op prestatie, de jachtlust, snelheid, behendigheid en moed. Je neemt er geen om speciaal kunstjes te laten doen (hoewel er in Amerika een circusnummer is met Afghanen!), maar het klikt alleen echt tussen hond en baas als er een wederzijds respect is voor elkaar: men leeft samen en probeert elkaar tot zijn recht te laten komen. Daarbij is de mens natuurlijk degene die de omstandigheden verschaft en bepaalt. Kan men een Afghaan niet het juiste milieu bieden, neem er dan geen. Respect voor de hond houdt ook in dat u hem niet hard behandelt bij de opvoeding, dus zeker geen slaag geeft.
De hond zal dan geen respect meer voor u hebben, misschien wel bang voor u zijn, maar u tegelijk verachten. Het wordt dan niets tussen u beiden. Toch moet de hond leren begrijpen dat u in bepaalde opzichten de leider bent die grenzen en wetten stelt waaraan hij zich moet houden.
Een van de voor velen prettige eigenschappen van de volwassen Afghaan is het gedrag binnenshuis: zeer beheerst en rustig en zo totaal anders dan de vrolijke en drukke herders- en jachthondenrassen die door anderen weer zo leuk gevonden worden. Met andere huisdieren kan de Afghaan meestal zeer goed overweg. Buiten is hij meestal niet agressief tegenover andere honden, maar als hij aangevallen wordt is de echte Afghaan vaak onoverwinnelijk! Bij zeer jonge kinderen die niet weten hoe ze zich moeten gedragen tegenover de hond en wel eens onbewust wreed of onhandig gedrag vertonen, raden wij de Afghaan niet aan.
Activiteiten Als extra mogelijkheid tot plezier en ontspanning voor de hond en baas zijn er de windhondenrennen en -coursings. Informeer bij uw vereniging wat dat zoal inhoudt en wie weet gaan baas en hond het beide leuk vinden. Behalve aan sport deelnemen kunt u uw hond ook tentoonstellen als u en de hond dat leuk vinden. Bovendien moet hij dan ook nog mooi zijn in de zin van de rasstandaard en naar de smaak van de keurmeester. De NVOW zegt hierover dat zij van mening is dat pure rensport een niet "passende" activiteit voor de rastypische Oosterse windhonden is en derhalve het deelnemen aan renactiviteiten geen zekerheid biedt voor de rastypische eigenschappen/kenmerken van de Oosterse windhonden, omdat:
De NVOW van mening is dat de werkelijke rastypische kwaliteiten van de Oosterse windhonden niet uitsluitend beoordeeld kunnen worden aan de hand van prestaties op een renbaan of op een tentoonstelling of op een coursingveld;
De NVOW van mening is dat de drie takken van "sportactiviteiten" veel kunnen betekenen voor de honden en hun eigenaren, echter de totale kwaliteit van een rastypische Oosterse windhond dient uit meerdere invalshoeken bekeken te worden.
Als u een teef hebt en de hond heeft voldoende waarde als fokdier, kunt u er ook mee gaan fokken. Ook dat is een liefhebberij op zichzelf: mooi maar vaak ook met teleurstellingen; begint eer ge begint!
De mentaliteit van de baas De mentaliteit van de baas is heel belangrijk voor een gelukkig samenleven. Want Afghanen zijn anders : dat geldt vooral ook voor hun karakter. De Afghaan is misschien wel de minst "hondse" onder alle rassen. Ze hebben een introverte geaardheid, zien op vele zaken neer en maken een rustige, trotse indruk. De baas moet er dan ook rekening mee houden dat de Afghaan geen slaafse ziel, geen uitvoerder van bevelen in de zin van "direct gehoorzamen" is. "Leven en laten leven" is de grote kunst bij de omgang met de Afghaan. De Afghaan voortdurend onder appèl te willen houden of scherpe bevelen te willen geven, zou de beste methode zijn om mens en dier van elkaar te vervreemden.
Het is zaak er vooral zorgvuldig over na te denken alvorens u tot de aanschaf van een Afghaan overgaat. Laat de hond niet de kans lopen dat hij na een tijdje weer weg moet. Mocht u wel een Afghaan nemen, dan wensen we uw hond fijne huisgenoten toe die hij zeker zal waarderen. En als u een echte liefhebber van dit ras wordt, dan kunt u er eigenlijk nooit meer buiten. Indien men zich verder wil verdiepen in het ras, dan kan men zich in verbinding stellen met een van de voorlichters van de NVOW en bovendien door het bestuderen van literatuur en gesprekken met kenners en fokkers.
Rasstandaard:Algemene verschijning: Geeft de indruk van kracht en waardigheid waarbij snelheid en macht samengaan. Hoofd trots gedragen. Kenmerken: Oosterse of oriëntaalse uitdrukking is kenmerkend voor het ras. De afghaan kijkt naar en door iemand heen. Karakter: Waardig en gereserveerd, met een zekere intelligente, ongetemde fierheid. Hoofd en schedel: Schedel lang, niet te smal, met geprononceerde achterhoofdsknobbel. Snuit lang met geduchte kaken en geringe stop. De schedel goed in balans en bedekt met een lange kuif. Neus bij voorkeur zwart, leverkleur is toegestaan bij lichtkleurige honden. Ogen: Bij voorkeur donker, maar goudkleur wordt niet uitgesloten. Bijna driehoekig, enigszins schuin oplopend van de binnen- naar de buitenooghoek.
Oren: Laag en goed naar achteren aangezet, dicht tegen het hoofd gedragen. Bedekt met lang, zijdeachtig haar. Mond: Sterke kaken met een volkomen regelmatig en compleet schaargebit, dit wil zeggen dat de bovensnijtanden vlak over de ondersnijtanden vallen en loodrecht op de kaken staan. Tanggebit toegestaan. Hals: Lang, krachtig, met trots gedragen hoofd. Voorhand: Schouder lang en schuin, goed naar achteren geplaatst, goed gespierd en krachtig, zonder beladen te zijn. Voorbenen recht en stevig van bot, in één vlak met de schouders; ellebogen aangesloten.
Lichaam: Rug horizontaal, matige lengte, goed gespierd, het achterste deel licht aflopend naar de staart. Lendenen recht, breed en tamelijk kort. Heupbeenderen vrij geprononceerd en ver uit elkaar geplaatst. Een behoorlijke ribwelving en goede borstdiepte. Achterhand: Krachtig, goed gehoekt en goed geplaatste knieën. Grote lengte tussen heup en hak, met een in verhouding korte afstand tussen hak en voet. Hubertusklauwen mogen verwijderd worden. Voeten: Voorvoeten krachtig en zeer groot, zowel in lengte als breedte, en bedekt met lang, dicht haar; tenen gebogen. Voor middenvoeten lang en veerkrachtig, voetkussens goed op de grond. Achtervoeten lang, maar niet zo breed als de voorvoeten; bedekt met lang, dicht haar. Gangwerk/Beweging: Vloeiend en veerkrachtig en zeer stijlvol. Staart: Niet te kort. Laag aangezet met ring aan het eind. In actie geheven. Spaarzaam (dun) bevederd. Vacht: Lang en van zeer fijne structuur op ribben, voor- en achterhand en flanken. Bij volwassen honden vanaf de schouder naar achteren en op het zadel kort en dicht haar. Lang haar vanaf het voorhoofd naar achteren, met een duidelijke zijdeachtige kuif. Op de snuit kort haar. Oren en benen goed behaard. De middenvoeten mogen kort behaard zijn. De vacht moet zich op natuurlijke wijze ontwikkelen. Kleur: Alle kleuren zijn aanvaardbaar. Maat: Ideale hoogte: reuen 68-74 cm; teven 63-69 cm. Fouten: Elke afwijking van de voorgaande punten moet als een fout worden beschouwd en de ernst waarmee de fout wordt bekeken, moet in de juiste verhouding zijn met de mate ervan. Opmerking: Mannelijke dieren moeten twee duidelijk normale testikels hebben die geheel in het scrotum zijn afgedaald.
bron: huisdiereninfo
*een lieve groet doet elk van ons goed Toshi & tante Lotte*
Gestreepte jakhals Groep : op het land levende zoogdieren
De schuwe gestreepte jakhals leeft in Afrika en is vooral tijdens de nacht actief. Het dier is een loyale partner en toegewijde ouder, en staat ten onrechte bekend als hebberige rover of lakei van grotere roofdieren. Hoewel hij kadavers zeker niet laat liggen, besteedt hij de meeste energie aan het jagen op prooi of het zoeken naar eetbare planten. Wanneer twee gestreepte jakhalzen hebben gepaard, blijven ze hun hele leven lang bij elkaar. Zo'n twee maanden na de paring brengt het vrouwtje op een beschutte plek drie tot zes jongen ter wereld. Het eerste jaar is voor de nieuwe ouders het moeilijkste. Het vrouwtje voedt de jongen de eerste vijf weken met haar melk en daarna moet de ene ouder op zoek naar vlees, terwijl de andere bij de jongen de wacht houdt tegen pythons en arenden. De prooi wordt haastig opgeschrokt en later voor de jongen opgebraakt. Na een paar maanden vergezellen de jongen hun ouders tijdens het foerageren. Wanneer ze zes tot acht maanden oud zijn, kunnen ze alleen jagen. De meeste jongen verlaten hun ouders rond deze tijd, maar één of twee, meestal vrouwtjes, blijven achter om de volgende worp te helpen verzorgen, tot zij afgelost worden door de volgende generatie. Door het schuwe karakter van de gestreepte jakhals is het onmogelijk om zijn status vast te stellen. In sommige delen van Afrika wordt hij door de plaatselijke bevolking bejaagd. Men gebruikt zijn hart als middel tegen epilepsie, en de huid en nagels zouden kwade geesten afweren. In beschermde wildparken schijnt de soort het goed te doen. De gestreepte jakhals vangt zijn prooi met een korte, plotselinge aanval en zet zelden de achtervolging in. Hij heeft een grondige kennis van zijn territorium en weet precies waar hij voedsel kan vinden. Meestal staan er kleine hapjes op het menu. Hoewel ongewervelde dieren zeker niet worden overgeslagen en ook naar wormen wordt gegraven, zoekt hij tevens naar grotere prooien als knaagdieren en andere kleine zoogdieren, reptielen en vogels. Hij houdt ook van vruchten en groenten, en steelt vaak van akkers. Soms volgt de jakhals gieren naar een kadaver. Aan een groot karkas doen ook vaak andere jakhalsfamilies zich tegoed. De band tussen een paartje gestreepte jakhalzen is ongewoon sterk. Ze werken in totale harmonie samen en verdedigen een territorium dan twee en een halve vierkante kilometer groot kan zijn. De grenzen worden met urine gemarkeerd. Of ze nu rusten of aan het foerageren zijn, de twee zijn perfect op elkaar afgestemd. Binnen hun territorium bevinden zich dicht struikgewas om te schuilen en rustplaatsen als verlaten holen van aardvarkens, oude termietenhopen of plekjes waar ze een hol kunnen graven. In gebieden waar mensen wonen, komen jakhalzen alleen tijdens de nacht te voorschijn. Elders foerageren ze ook overdag.
bron: worldexplorer
*een lieve groet doet elk van ons goed Toshi & tante Lotte*
Deze vogel, de grote Liervogel of lyrebird genaamd, bootst op perfecte wijze (de andere vogels lopen er zelf in!) het geluid van meer dan 20 andere soortgenoten na - maar ook bijvoorbeeld dat van de camerasluiting, een autoalarm en kettingzagen! Klik maar op onderstaande link om het zelf te ontdekken:
Liervogels zijn een familie van vogels uit de orde zangvogels . Er zijn twee soorten, die beide leven in Australië .
Liervogels staan vooral bekend door hun buitengewone vermogen om natuurlijke en kunstmatige geluiden uit hun omgeving te imiteren.
De roep van de liervogel is een rijke mengeling van zijn eigen lied en een willekeurig aantal geluiden dat het dier ooit eens heeft gehoord. Liervogels imiteren meestal andere vogelsoorten of dieren en vaak voegen ze hier geluiden aan toe.
De Australische folklore bevat vele spectaculaire verhalen over het imitatievermogen van de liervogel. Het verhaal van de liervogel die regelmatig het werk van een groep houtzagers stopzette door het geluid van de schaft-sirene na te doen is niet bevestigd, maar een aantal andere onvoorstelbare staaltjes imitatievermogen zijn zelfs op camera en geluidsband vastgelegd. Hierbij werden kettingzagen, motorgeluiden, geweersschoten en zelfs de geluiden van camerasluiters geimiteerd.
De liervogel wordt zo genoemd vanwege de staartpluim, gevormd door zestien gemodificeerde veren - twee lange slanke in het midden, twee brede gebogen aan de zijkanten en twaalf kleinere daartussenin. Tijdens de hofmakerij zwaait het mannetje deze veren over zijn hoofd en het totaal lijkt sterk op een Griekselier . De soort 'Alberts liervogel' heeft kleinere en minder spectaculaire 'lier-veren' maar is voor het overige gelijk.
De classificatie van de liervogel is lang omstreden. Ze werden gedurende korte tijd ingedeeld bij de ' Galliformes ' tezamen met de op hen lijkende patrijs en fazant die de Europeanen zo goed kenden. Tegenwoordig worden de liervogels ingedeeld in een aparte familie, de Menuridae .
Men is het er algemeen over eens dat de liervogel nauw verwant is aan de doornkruipers (Atrichornithidae) en sommige autoriteiten combineren beiden in een familie, maar er zijn redenen om aan te nemen dat ze eveneens verwant zijn aan de prieelvogels .
Er zijn twee soorten, die beide behoren tot het geslacht Menura :
De grote liervogel (M. novaehollandiae ) wordt aangetroffen in gebieden met natte bossen op Tasmanië , en in de gematigde regenwouden van Victoria en Nieuw-Zuid-Wales . Vrouwelijke 'grote liervogels' zijn 74 - 84cm lang; de mannetjes zijn groter: 80 - 98cm lang waarmee ze, op de Groenlandse raaf na, de grootste zangvogels zijn.
Alberts liervogel (M. alberti ) is iets kleiner met een maximum van 90 cm (mannetjes) en 84 cm (vrouwtje). Alberts liervogel wordt enkel aangetroffen in een zeer klein deel van zuidelijk Queenslandregenbos .
Veel grote liervogels leven in het Dandenong Ranges National Park , en in enkele andere parken langs de oostkust van Australië.
Liervogels worden op korte termijn niet meer bedreigd. Albert's liervogel heeft een zeer beperkt leefgebied maar lijkt daarbinnen onbedreigd zolang deze habitat in stand blijft, terwijl de grote liervogel, eens ernstig bedreigd door vernietiging van de leefomgeving, nu wordt geclassificeerd als 'veel voorkomend'.
Spinnen is het voorrecht van de familie van de katachtigen. Zelfs grote wilde dieren, zoals de tijger of panter, spinnen. De meeste mensen denken dat een kat die spint tevreden is. Maar wist u ook dat het een teken van pijn of angst kan zijn?
De verklaring voor dit gedrag ligt bij de relatie tussen moeder en kitten. Tijdens het zogen, spinnen de moeder en alle kittens tegelijk. Voor de moederkat heeft dat geluid een dubbele functie. Het kalmeert de kittens tijdens het zogen en laat hun zien dat hun moeder over ze waakt.
Regressie
Als een kat bij u op schoot springt, zou het kunnen dat hij begint te spinnen en met zijn klauwen 'beukt' (= knedende beweging met de voorpoten maakt). Een kat die zo doet, lijdt aan regressie. Met andere woorden, het dier vervalt in de houding die het aannam toen het bij zijn moeder dronk. De kat drukt hiermee een intens welzijn en een volledig vertrouwen in u uit. Katten die dit gedrag vaak vertonen, zijn te vroeg van hun moeder gescheiden. Meestal voor ze drie maanden oud waren.
Geruststellen
Spinnen is ook een manier om de aandacht op zijn ellende te vestigen als hij pijn heeft of bang is. Door te spinnen hoopt de kat de agressie die hij vreest af te wenden. Een kat strak aankijken bijvoorbeeld is erg bedreigend. Hierdoor maakt u het dier nerveus. Hij spint om u duidelijk te maken dat hij 'vriendelijk' is. Knipper daarom zachtjes met uw ogen als u naar hem kijkt. Dan zal hij uw uitdrukking geruststellender vinden.
Hoe vangt een zeehond een vis? Bij het zoeken naar een lekkere vis, gebruikt een zeehond niet alleen z'n ogen, maar ook z'n mooie snor. Daarmee kan hij heel goed trillingen voelen. Onder water voelt de zeehond elke beweging die een vis maakt. Op die manier weet hij precies waar z'n prooi is. Als de vis dichtbij is kan hij hem zien en grijpt hij de vis met z'n bek. Een volwassen zeehond eet ongeveer 5 kilo vis per dag.
Eerste hulp bij zieke zeehonden Als een zieke zeehond gevonden wordt, is het belangrijk dat hij zo snel mogelijk naar de zeehondencrèche wordt gebracht. Daar wordt de zeehond onderzocht en krijgt hij vocht toegediend. Bovendien blijft de zeehond eerst in een aparte ruimte, waar geen andere zeehonden komen. Zo kan hij geen andere dieren besmetten. Rust is voor een zeehond heel belangrijk. Dan kan hij weer een beetje op adem komen.
Het verdriet van een huiler Een huiler is een jonge zeehond die z'n moeder kwijt is. De baby begint dan zielig te huilen en hoopt dat de moeder op dat geluid afkomt. Komt de moeder niet, dan sterft de jonge zeehond van de honger. Want hij leeft de eerste vier weken alleen van moedermelk. Gelukkig worden er veel huilers gevonden en naar de crèche gebracht. Daar krijgen ze genoeg voedsel om groot en sterk te worden.
Hoe slaapt een zeehond? Een zeehond slaapt wanneer het hem uitkomt. Dus niet alleen 's nachts maar ook overdag. Hij vindt het heerlijk om op een zandbank in het zonnetje te liggen. Maar slapen doet hij ook in het water. Rechtop, drijvend of zelfs liggend op de bodem. Als hij onder water slaapt, gaat hij telkens even naar boven om adem te halen. Een zeehond kan 5 tot 6 minuten onder water blijven. En als het moet wel 20 minuten.
Hoe blijft een zeehond warm? Op een zandbank kan het behoorlijk koud worden. Maar een zeehond blijft warm door z'n dikke vacht en z'n dikke speklaag. Op de flappen van een zeehond zit geen spek. Om geen koude voeten te krijgen, steekt een zeehond zijn flappen in de lucht. Op die manier liggen de flappen niet op het koude zand en gaat er geen warmte verloren.
Wanneer is een zeehond volwassen? Een mannetjes-zeehond is na 6 jaar volwassen. Een vrouwtjes-zeehond al na 3 jaar. De dieren zijn dan ongeveer 1.70 m lang en wegen 70 tot 90 kilo. De oudste zeehond die gevonden is, was 40 jaar oud. De leeftijd kan bepaald worden aan de hand van het gebit. Elk jaar krijgen de tanden een nieuw laagje bij. Vergelijk het maar met een boom, die steeds een nieuwe jaarring krijgt.
Nog altijd op zoek naar dat ene, unieke kerstcadeau? Dan is authentieke neushoornpoep misschien een goed idee. En het is nog voor het goede doel ook.
Vier soorten De International Rhino Foundation veilt op eBay vier types drollen van de vijf bestaande neushoornsoorten. De opbrengst gaat naar programma's om de bedreigde diersoort in stand te houden. De keutels - gedroogd en gepresenteerd in een glazen 'trofeekast' - zijn afkomstig van de witte, zwarte, Indische en Sumatraanse neushoorn. De vijfde soort, de Javaanse, is zo zeldzaam dat er geen poep van gerecupereerd kon worden.
Sumatra is top De veiling loopt zondag af. Gistermiddag is het bieden begonnen. De kak van de Sumatraanse neushoorn spant de kroon met zowat 350 euro. Volgens de Foundation leven er wereldwijd nog 17.500 neushoorns in het wild en zowat 1.200 in gevangenschap. (eb) bron HLN
*een lieve groet doet elk van ons goed Toshi & tante Lotte*
Niet plotseling opstaan als je onder de koffietafel ligt.
Je nat te vacht uitschudden, voordat je het huis binnengaat.
Geen lik geven over een beker waar gloeiend hete thee inzit.
Niet het eten van de katten opeten. Niet voordat ze de kans hebben gehad het op te eten, niet nadat ze de kans hebben gehad om het op te eten en zeker niet als ze het uitgekotst hebben.
Niet op tandenborstels kauwen.
Niet overgeven in de auto.
Niet in dooie beesten rollen, alleen maar omdat het luchtje zo lekker is.
Die knapperige dingen in de kattenbak zijn geen eten.
Geen zakdoekjes of luiers eten.
De vuilnisbak is geen koekjesblik.
Niet het laatste stukje schone vloerbedekking opzoeken, wanneer je moet overgeven.
Niet op pennen kauwen. Zeker niet op de rode, anders denken ze dat je bloedt.
In de auto moet het raam dicht als het regent.
Als je een deurbel hoort: niet blaffen. Het is op de TV.
Geen ondergoed jatten en er mee door de achtertuin rennen.
De bank is geen washandje. De broek van de baas en het vrouwtje ook niet.
Je hoofd hoort niet in de ijskast.
Niet in de hand van een agent bijten, als hij het rijbewijs en kenteken aanpakt.
Geen touwtrek spelletje doen met het ondergoed van de baas, als hij op de WC zit.
Geen tandfloss opeten, je wilt niet weten hoe moeilijk dat er weer uitgaat.
Niet in de bagger rollen als je net gewassen bent.
Je neus in iemand zijn kruis duwen is geen acceptabele welkomstgroet.
De kat is geen pieppoppetje. Als je met hem speelt en hij piept, is dat geen goed teken.
Niet midden in de huiskamer aan je kruis likken als er visite is.
*een lieve groet doet elk van ons goed Toshi & tante Lotte*
Een gezonde, vijf jaar oude hond stierf aan nierfalen nadat zij thuis een doos rozijnen had opgegeten. In de Verenigde Staten is bekend dat rozijnen giftig kunnen zijn en de dierenartsen aldaar weten ook hoe opgetreden moet worden als een hond er ziek van wordt. Uit een onderzoek van dierenartsen van de Amerikaanse ASPCA en hun 'vergiften centrum' (APCC - Animal Poison Control Center) komt het volgende naar voren: Van 10 honden wordt gemeld dat ze nierfalen ontwikkelden na het eten van een grote hoeveelheid druiven (5 honden - verse druiven, of gedeeltelijk gegiste druiven, 3 honden aten pitloze blauwe druiven) of rozijnen (5 honden).
Twee honden overleden en drie honden moesten inslapen. De overige vijf honden kregen drie weken lang een zware behandeling. Van 4 honden was bekend hoeveel ze ongeveer gegeten hadden en dit varieert tussen 9oz (275 gram) en 2lbs (1 kilo). Volgens deze dierenartsen moet iedere hond, die meer dan een paar druiven of rozijnen eet, behandeld worden.
De oorzaak van de vergiftiging is nog niet bekend. Gedacht wordt aan: schimmels, overdosis Vitamine D3, o.i.d., milieuverontreiniging -pesticiden, zware metalen- of giftige stoffen in het fruit zelf.
Ziekteverschijnselen, voordat de nieraandoening zich aankondigt, zijn: braken, diarree, sloomheid, geen eetlust en buikpijn. Deze verschijnselen kunnen wekenlang aanhouden. Bij bloedonderzoek blijkt vaak sprake te zijn van hypercalcemia (een verhoogd kalkgehalte in het bloed). Naarmate de nierbeschadiging zich ontwikkelt, gaan de honden minder plassen. Wanneer ze helemaal niet meer plassen, treedt de dood in. In sommige gevallen moesten honden, die tijdig medische hulp hadden gekregen, toch worden afgemaakt.
Hoewel de exacte oorzaak van de nieraandoening onbekend is, kunnen honden die druiven en rozijnen eten er succesvol voor behandeld worden. De eerste stap is ontgifting. Het opwekken van braken en het toedienen van geactiveerde houtskool helpt de opname van mogelijke gifstoffen te voorkomen. Honden moeten minimaal 48 uur aan het infuus gelegd worden. De arts moet tenminste drie dagen dagelijks het bloed controleren. Als de bloedwaarden na drie dagen normaal zijn, is het onwaarschijnlijk dat de nieren zijn aangetast.
Sommige honden hebben buikvliesdialyse nodig, een proces waarbij het buikvlies (het vlies dat om de organen in de onderbuik heen zit) gebruikt wordt om afvalstoffen te zuiveren, wat gewoonlijk door de nieren wordt gedaan.
Behalve door haar afmeting valt de hoornaar op door haar roodachtige borststuk en haar felle geluid. Zij komt niet veel voor in België en Nederland, maar is ook geen zeldzaamheid. Hoewel de hoornaar meer dan twee keer zo groot is als de gewone wesp, is zij beduidend minder agressief ten opzichte van de mens. Als zij steekt is dit wel pijnlijker dan bij een gewone wesp of bij , maar ze steekt minder snel - al kan de hoornaar wel erg weerbaar zijn als het erop aankomt een nest te verdedigen. Werksters zijn 18-25 mm, koninginnen 25-35 mm en mannetjes tot 28 mm lang.
In de volksmond doen fabels de ronde dat een paar steken al voldoende zouden zijn een mens of paard te doden. Voorzover die persoon niet toevallig één van de twee tot drie procent mensen betreft met een allergie tegen de steken is dit echter volstrekte onzin. Het gif is vergelijkbaar met dat van bijen en andere wespen, maar niet exact hetzelfde - het bevat een relatief grote hoeveelheid van de neurotransmitteracetylcholine , waardoor het sterker een branderig gevoel opwekt. Net als bij gewone wespen zijn voor een niet-allergische mens circa 500-1000 steken nodig om dodelijk te zijn en aangezien nesten zelden zo groot zijn en slechts één op de tien dieren uit het nest zullen steken is de kans verwaarloosbaar klein. Dat de dieren desondanks killer wasp (moordenaarswesp) genoemd worden zal eerder samenhangen met de manier waarop zij andere insecten jagen en verorberen - voor die dieren is de hoornaar inderdaad een geduchte moordenaar.
Een hoornaar bewerkt een prooi, hangend aan een bloem.
In tegenstelling tot kleinere wespen is de hoornaar niet sterk geïnteresseerd in zoetigheid . Hoornaars vangen vooral andere insecten , waaronder bijen maar ook grote insecten als libellen , en likken vaak het uittredende sap van beschadigde bomen, waarbij ze ook de bastranden openknagen met hun grote kaken. Hoornaars zijn in de herfst op afgevallen fruit te vinden, maar komen niet af op zoetigheden. De hoornaar is een goede insectenbestrijder doordat ze grotere prooien aankan dan de andere wespen. Hoornaars vliegen ook 's nachts en komen dan op kunstlicht af.
In 2001 publiceerden enkele onderzoekers een verslag van de aanvallen van hoornaars op libellen op locaties in Wit-Rusland en Italië. Op de locatie in Wit-Rusland waren de Steenrode heidelibel en de Bloedrode heidelibel het slachtoffer, in Italië een soort beekjuffer : Calopteryx haemorrhoidalis. Uit de waarnemingen concludeerden de onderzoekers dat hoornaars regelmatig op libellen jagen.
Iets bijzonders is dat de larven worden gevoed met dierlijk materiaal en de larven voor de werksters een zoetige vloeistof produceren, die ze uitbraken en die door de werksters weer wordt opgezogen. De werksters worden dus gezoogd door de larven.
Hoornaarkolonies (kolonies zijn zelden groter dan 1000 exemplaren) leven net als andere wespensoorten slechts één seizoen; soms is een nestplaats verscheidene jaren bewoond maar dat is dan steeds een nieuwe kolonisatie. Het nest wordt meestal in een boomholte gebouwd, maar soms ook ondergronds, in een nestkastje, onder daken, in huizen of vrijhangend in een boom of struik. De hoornaar is alleen agressief binnen een straal van 5 m van het nest. De hoornaar komt in Nederland voornamelijk voor op de zandgronden in het zuiden en oosten, maar is de laatste jaren ook vaker in het westen van Nederland gezien.
De Teddy Widder is een dwerghangoorkonijn met een 5-10 cm lange en pluizige vacht. Het zijn rustige, zachtaardige en vooral nieuwsgierige konijnen die op mensen gericht zijn. Ze volgen je als een hondje en zitten graag op schoot. De vacht moet twee keer per week goed worden uitgeborsteld. Ze zijn geschikt voor kinderen door hun goedaardige en rustige karakter.
De Oorsprong De Teddy Widder is ontstaan uit de Lionhead Lop. De eerste Lion werd rond 1900 gezien. Of een Lionhead Lop uit kruisingen van de Belgische Dwerg en de Swiss Fox is ontstaan of uit Dwerg Angora's is niet helemaal duidelijk. In ieder geval had de Lionhead Lop een kale rugzijde en kreeg vanwege de prachtige lange manen zijn naam. Het hoofd heeft een cap, het neusbeen is kort van haar en vanaf daar begint de lange beharing die van het hoofd via de kraag tot aan de schouders loopt. Aan de achterhand hebben ze een rokje van haar. Er zijn 3 variëteiten: de maanloze Lion, de enkelmanige Lion en de dubbelmanige Lion. (bron www.teddyvriendjes.nl )
Uit dubbelmanige Lions ontstonden weer dieren met een té volle beharing. Hun cap verdween, in plaats daarvan was het hoofd vol haar, hun oren waren wollig tot lang behaard. Het ruggedeelte had een zeer lange beharing die niet verdween na de eerste verharing. Door deze genen vast te leggen, ontstond een nieuw ras de Teddy Widder. Teddy Widders zijn qua karakter opvallend rustig en zitten zeer graag op schoot.
Kind en konijn Als jonge Teddy Widders goed gesocialiseerd worden, zijn het zeer geschikte konijnen voor kinderen. Inmiddels zijn er al heel wat kinderen gelukkig met hun Teddy Widder vriendje. Op www.teddywidder.mysites.nl lees je meer over de aanschaf van een Teddy Widder, de vachtverzorging maar vooral ook over hoe een konijn het beste kan worden opgepakt. Naast ervaringsverhalen lees je er ook meer over een onderzoek naar de relatie tussen kinderen en dieren.
Vachtverzorging Een Teddy Widder heeft een 5-10 cm lange en pluizige vacht die hem zo bijzonder maakt. De vacht moet wel minstens 2 maal per week geborsteld/gekamd worden. Dat lijkt misschien overdreven maar is echt nodig! Hiermee voorkom je het ontstaan van klitten en daarmee gepaard gaande huidirritatie.
Naast de Teddy Widder bestaan er nog meer relatief nieuwe soorten dwerghangoorkonijnen en dwergkonijnen met een bijzondere haarstructuur:
De viskat (of vissende kat) dankt zijn naam aan het feit dat hij vaak zijn eten uit het water vist. Hij komt voor in de wetlands van Zuidoost-Azië, Pakistan, India, Nepal, Zuid-China tot Sri-Lanka, Sumatra en Java en tot op grote hoogte in de Himalaya. Zijn naaste verwant is de Platkopkat (Prionailurus planiceps).
De viskat valt onder de groep kleine katten. Door hun uiterlijk worden ze ook wel eens met civetkatten (Viverrinus) vergeleken. Door de zwemvliezen tussen zijn tenen en zijn gedeeltelijk uitstekende klauwen kan hij prima vis vangen. Het is een stevige kat met een lang lichaam en een korte staart. De korte vacht is lichtbruin tot groenig grijs met donkerbruine en zwarte vlekken. De flanken en zijn buik zijn lichter gekleurd en de staart is zwartgeringd. Net als de platkopkat heeft de viskat ook een iets platter voorhoofd dan de andere katachtigen.
De viskat is in het wild een solitair dier maar in gevangenschap kan hij goed samenleven met soortgenoten, zoals de meeste katachtigen, die elkaar dan regelmatig opzoeken en lekker tegen elkaar aan gaan liggen.
Hij gaat 's avonds en 's nachts op jacht en overdag rust hij in dicht struikgewas of in een holle boomstam. De viskat is afhankelijk van water en komt voornamelijk voor in waterrijke gebieden bij moerassen, meren, rivieren, traagstromende beken en andere watergebieden grenzend aan dichtbegroeide bossen en rietvelden. Net als de meeste katachtigen is het een uitstekende zwemmer. Hij vangt kikkers en vissen in ondiep water en op het land vangen ze vogels en zoogdieren zoals muizen, civetkatten, kalveren van axisherten en varkens. Hun leefgebied overlapt dat van de tijger en ze eten soms ook de door tijgers achtergelaten kadavers.
In de paartijd komt de viskat samen met een soortgenoot. Na de paring verdwijnen de mannetjes weer net zo snel als ze gekomen zijn en het vrouwtje brengt, na een draagtijd van 63 tot 70 dagen, 1 tot 4 jongen op een beschutte plek op de wereld. Na ongeveer tien dagen gaan de oogjes open en na vier tot vijf weken beginnen de jongen vast voedsel te eten. Eerst aangedragen door hun moeder en al gauw daarna volgen ze hun moeder tijdens de jacht en zo wordt hun de jachttechnieken bijgebracht. Na tien maanden zijn de jongen zelfstandig.
De situatie van de viskat in het wild is kwetsbaar! De wildlife bioloog Shekhar Kolipaka is één van de weinigen die de kleine katten van India bestudeert. Op dit moment begint hij met een studie viskatten in het wild. Zodra daar meer informatie uitkomt zal dat ook op onderstaande website te lezen zijn.
Chimpansees hebben in een recent Japans onderzoek studenten verslagen in een test van het korte termijn geheugen. Dat is in strijd met de heersende opvatting in de wetenschap dat mensen op alle cognitieve vlakken beter presteren dan chimpansees.
Apen sneller Drie 5-jarige chimpansees die geleerd was de cijfers van 1 tot 9 in het Arabisch te lezen, namen het in de geheugentest op tegen een twaalftal menselijke vrijwilligers. Daarbij zagen de deelnemers kortstondig in willekeurige volgorde negen cijfers op een scherm, die vervolgens vervangen werden door witte vlakjes. In de test was het zaak deze vlakjes aan te raken in de volgorde van de oorspronkelijke getallen. Hoewel apen en mensen even goed scoorden, hadden de apen hier minder tijd voor nodig.
Absolute winnaar Chimpansee Ayumu was de absolute winnaar en nam als enige deel aan een volgende oefening. Ditmaal waren er slechts vijf getallen, die in een flits werden getoond. Als de getallen gedurende 0,7 seconde te zien waren, scoorden zowel Ayumu als de studenten in 80 procent van de gevallen foutloos. Maar werd het interval nog verder teruggebracht, naar 0,4 of zelfs 0,2 seconde, kwam de chimpansee als absolute winnaar uit de bus. Waar de score van de menselijke proefpersonen bij het interval van 0,2 seconde daalde naar 40 procent, wist Ayumu nog steeds in 80 procent van de gevallen de juiste volgorde te reproduceren. (novum/gb)(HLN)
mailgroep huisdieren
*een lieve groet doet elk van ons goed Toshi & tante Lotte* 
De schuwe gestreepte jakhals leeft in Afrika en is vooral tijdens de nacht actief. Het dier is een loyale partner en toegewijde ouder, en staat ten onrechte bekend als hebberige rover of lakei van grotere roofdieren. Hoewel hij kadavers zeker niet laat liggen, besteedt hij de meeste energie aan het jagen op prooi of het zoeken naar eetbare planten.
Hoe vangt een zeehond een vis?
Eerste hulp bij zieke zeehonden
Het verdriet van een huiler
Een zeehond slaapt wanneer het hem uitkomt. Dus niet alleen 's nachts maar ook overdag. Hij vindt het heerlijk om op een zandbank in het zonnetje te liggen. Maar slapen doet hij ook in het water. Rechtop, drijvend of zelfs liggend op de bodem. Als hij onder water slaapt, gaat hij telkens even naar boven om adem te halen. Een zeehond kan 5 tot 6 minuten onder water blijven. En als het moet wel 20 minuten.
Hoe blijft een zeehond warm?
Wanneer is een zeehond volwassen?
Nog altijd op zoek naar dat ene, unieke kerstcadeau? Dan is authentieke neushoornpoep misschien een goed idee. En het is nog voor het goede doel ook.
Chimpansees hebben in een recent Japans onderzoek studenten verslagen in een test van het korte termijn geheugen. Dat is in strijd met de heersende opvatting in de wetenschap dat mensen op alle cognitieve vlakken beter presteren dan chimpansees. 
