"Prada vraagt lelijke en dikke werknemers te ontslaan"
"De directeur van Prada Japan heeft mij gevraagd om iedereen die hij
'visueel onaantrekkelijk' vond te ontslaan", verklaart Rina Brovisse,
ex-retail manager van Prada Japan. In totaal zouden 15 werknemers
moeten gaan omdat ze 'oud, lelijk of dik' waren. Ook Brovisse zelf werd
aangeraden te vermageren en haar kapsel te veranderen.
De vrouw vond dat niet kunnen, en legde een klacht neer bij de
districtsrechtbank in Tokio. Daarop werd ze ontslagen, waardoor ze Prada
nu een rechtszaak aandoet wegens discriminatie. "Japan is op vele
vlakken een beschaafd land, maar op vlak van vrouwenrechten op de
werkvloer en klachten over ongewenste intimiteiten staan we nergens.
Het is zoals vijftig jaar geleden in de Verenigde Staten."
Spijtbrief
Brovisse
wil naar eigen zeggen Prada niet kapot maken, wat sowieso nogal
moeilijk is omdat de Japanse maar weinig geld heeft. Ze zoekt momenteel
geld om de advocaten te betalen. Liever wil ze een 'spijtbrief'
ontvangen van het Italiaanse modebedrijf, en de Japanse vrouwen leren
dat ze hun mond mogen opendoen om op te komen voor hun rechten. Daartoe
richtte ze zelfs een facebookgroep op.
"Perfect
legaal"
Volgens het Italiaanse modemerk heeft de Japanse
rechtbank alle klachten en beschuldigingen van werknemers van de tafel
geveegd, en geoordeeld dat het beëindiging van het contract perfect
legaal was. "Niet echt", aldus Brovisse. "De rechtbank kon geen
overeenkomst bereiken tussen Prada Japan en mij, waardoor ik vrij ben om
hen aan te klagen."
Terugvechten
De
woordvoerster van Prada geeft toe dat mensen vrij zijn het bedrijf aan
te klagen, maar staat er op dat het een sereen bedrijf is dat evenwel
zal terugvechten met de gepaste middelen. Een rechtszaak kan mogelijk
een jaar duren en zou openbaar zijn, wat Prada wel in nauwe schoentjes
kan brengen als de aantijgingen kunnen bewezen worden.
Bewijs?
Uiteindelijk
is het de vraag of Brovisse deze beschuldiging kan bewijzen. Op dit
moment lijkt het eerder haar woord tegen dat van een internationaal
modebedrijf met een leger advocaten.
Een 'getuigenis'
opgeduikeld door het tijdschrift New York Magazine die eenzelfde
praktijk moet bewijzen, weegt ook al veel te licht. De vrouw was zelf
van mening dat ze alle testen goed heeft afgelegd, maar dat ze de job
niet kreeg omdat de directeur haar make-up lelijk vond. Dat heeft ze
echter niet van de directeur zelf gehoord, maar via-via.
Perceptie
Misschien
rekent Brovisse erop dat mensen haar geloven omdat de modewereld, de
wereld van te dunne en te jonge modellen, nu eenmaal de perceptie tegen
heeft. Niemand is werkelijk verbaasd dat Prada werkelijk zulke eisen zou
opleggen aan hun werknemers. Maar het bewijzen, da's een andere
kwestie. (br.hln)
|
