De wandeling.
Als je de geel-wit bewegwijzerde Transardense Route volgt tussen Saint-Hubert en Awenne kom je aan 19.3km. Let wel: Awenne is in dit geval een alternatief eindpunt. De reden daarvoor is simpel: de GTA passeert dan wel langs het Waalse Bokrijk (Musée de la vie rurale en Wallonie) maar van enig OV is daar geen sprake. En dus verlaten we ter hoogte van de Fourneau Saint-Michel de route en stappen we naar Awenne waar wel af en toe een bus rijdt. Je volgt de GTA dus over een 16-tal km en zoekt dan Awenne op, deels langs een met een groen kruis aangeduid plaatselijk wandelpad. De kaart (op routeyou of NGI) zal wel duidelijk maken hoe je Awenne bereikt. De TWQ bedraagt 62% maar als je daar enkele kilometers autovrije betonnen boswegen bijtelt, kom je een stuk hoger uit. Op begin en einde na is dit dan ook een rasechte boswandeling.
Hier wordt uitgebreid ingegaan op de geschiedenis van de GTA én van GR14. De auteur insinueert zelfs dat beide in een soort concurrentiestrijd waren geraakt en dat GTA en GR14 op het vandaag gevolgde traject samenlopen. Ik zou dat toch met een korreltje zout nemen: net buiten Saint-Hubert verwijderen de paden zich van elkaar om pas later opnieuw samen te lopen en nog belangrijker: de GTA maakt een enorme lus (zie alweer de kaarten!) omdat de vallei van de Masblette zo mooi is, volgens de gids - al zie je de door de droogte de tot een kabbelend beekje gereduceerde Masblette nauwelijks. Blijkbaar is dit trouwens een door GR14 verlaten omweg, getuige sporadische sporen van een vroegere rood-witte bewegwijzering.
Het was wel genieten en we gaven de tocht een krediet van 17.5/20. Enig minpuntje was dat de zo al slecht zichtbare geel-witte bewegwijzering op nogal wat plaatsen aan opfrissing toe is. En nog dit: op de grafiek die bij de kaarten hoort, zie je dat er wel enkele keren serieus geklommen moet worden: dit is dus geen zondags wandelingetje maar een stevige tocht: op het hele traject kom je langs beken en die hebben zonder onderscheid gezorgd voor diep uitgesleten valleien, die je dus enkele keren in en weer uit moet. Maar dat kan de pret nauwelijks drukken.

De vele beekjes zorgen voor een sterk geaccidenteerd landschap, ook al staan ze nu laag.

Het Musée de la vie rurale en Wallonie.

Meer foto's.

Het weer.
Vrij warm (23°) en wat cirrus.

De stafkaarten.
59/7-8 Saint-Hubert (2021)

Hoe we er geraakten.
Tja, in de echte Ardennen geraken kan nog wel eens tegenvallen en het is roeien met de riemen die je hebt. Zoals gezegd heeft het musée geen busverbinding en de tocht uittekenen tot Nassogne leek ons toch wat veel en dus zochten we soelaas in Awenne, waar lijn 162b enkele keren langs komt. Rochefort-Jemelle is het aansluitingspunt trein/bus. In de voormiddag is er één bus (naar Saint-Hubert en Libramont), de terugreis uit Awenne kan gebeuren met 2 bussen naar Rochefort-Jemelle (waarvan er één aankomt om 17:36 op het exacte moment dat de IC naar Brussel vertrekt…). Er is ook nog een latere bus naar Libramont.

Een beetje geschiedenis.
Heel erg ver moeten we deze keer niet teruggaan want lijn 162b is een van die lijnen die er kwamen in juni 1984, toen de NMBS het IC-IR-plan invoerde. Logischerwijs werd dat een verbinding Jemelle - Libramont, met als belangrijk neveneffect dat ook Saint-Hubert nu (veel) beter bediend kon worden. De nadruk lag immers op de verbinding Saint-Hubert - Libramont (ter vervanging van de gesloten halte Hatrival). Tussen Jemelle en Saint-Hubert was de bediening veel beperkter; hier was het de bediening van de gesloten haltes Mirwart en Lesterny die moest worden opgevangen en Awenne kon daar van profiteren, want het dorp was tot dan eerder pover bediend, door aanvullende buslijn 420. Niet dat het nu plots wel uitbundig bediend werd: er kwam een soort spitsuurdienst; op weekdagen komt dat neer op 8 ritten, op zaterdag op 5 ritten en op zondag 1 rit. Die laatste was een typische rit voor de provincie Luxemburg, waarmee men op zondagavond de studenten naar een station en een universiteitsstad verderop probeerde te brengen. Veel succes kan die rit niet gehad hebben, want een jaar later werd ze al afgeschaft. (Let wel: tussen Saint-Hubert en Libramont reden er wel nog bussen tijdens het weekend.)

Tot vandaag is er nauwelijks iets gewijzigd aan de dienstregeling op weekdagen. Natuurlijk sneuvelde de laatste rit van de dag, al in 1989, maar het totaalbeeld bleef hetzelfde. Geen of nauwelijks bediening overdag, enige bussen 's morgens en 's avonds, duidelijk gericht op scholieren.

De verbinding.

En wat we beleefden.
Derde keer, goede keer? Een eerste keer (22.05.2025) liep het fout met de aansluiting in Rochefort-Jemelle, zodat we genoodzaakt waren plan B (Forrières) in te schakelen. Een tweede keer (27.06.2025) zat het weer tegen: ik kon 's morgens gelukkig op tijd zien dat er langdurige regen aankwam in de Ardennen - in schrille tegenspraak met de verwachtingen van de avond voordien. En nu doen we dus een derde poging, enigszins met een klein hartje.
En ja hoor, de uitstap lijkt voor een derde keer op een flop af te stevenen: IC 3205 is met meer dan 20 minuten vertraging vertrokken in Kortrijk en de vertraging lijkt maar aan te groeien: de trein zal Dendermonde uiteindelijk bereiken met 45 minuten! We kunnen gelukkig terugvallen op de S-trein van 7:06 die ik bewust niet geselecteerd had (de app deed dat wel) omdat de overstap in Brussel-Zuid met 9 minuten niet echt veilig leek. Maar blijkbaar mogen we ook eens geluk hebben: de S-trein zal stipt naar Brussel-Zuid rijden en kan zelfs zonder haperen aan het perron komen. Oef… een eerste barrière genomen!

(Ik wil mijn trouwe lezers ook dit niet onthouden: terwijl we staan te wachten op onze S 3656 wordt S 3677 als afgeschaft aangekondigd. Maar als ik even na 7:00 twee desiro's richting Braine-le-Comte zie passeren, gaat er me een licht op. Dit zou wel eens de afgeschafte S-trein kunnen zijn. Wat opzoeking achteraf levert een vertragingsattest op voor S 3677, met vertrek in Leuven met 21 minuten vertraging en aankomst in Braine-le-Comte met… 1 minuut vertraging. De trein is blijkbaar direct van Brussel-Zuid naar Braine-le-Comte gereden…)

In Brussel-Zuid staat IC 2107 al aan het perron. De trein zal nooit meer dan 5 minuten vertraging scoren, maar ook nergens helemaal stipt aankomen of vertrekken. Maar dat is al goed genoeg voor ons: deze keer halen we de aansluiting wel.

Een bekende reeks verzen van de Vlaamse dichter Jan van Nijlen luidt:
"Bestijg den trein nooit zonder Uw valies met droomen,
dan vindt g'in elke stad behoorlijk onderkomen..."

Hij schreef ook een gedicht over het nutteloos station van Calevoet dat door de folkgroep Rum nog op muziek is gezet in de jaren 1980. Maar als dat station al nutteloos was, wat valt er dan te denken van Rochefort-Jemelle? De wachtzaal is broeierig warm, blijkbaar heeft niemand eraan gedacht om wat deuren en ramen open te zetten nu het weer weer draaglijk geworden is. (Is er nog iemand?) Het buffet is gesloten, op de schaarse zitbanken zitten of liggen ontheemden, de rust weegt als een loden blok op de schouders van de reizigers die zich toevallig langs hier naar de bushalte voor het station begeven.

De bus van lijn 162b brengt ons via Forrières, Lesterny, Bure, Grupont, Mirwart, Awenne, Arville en Lorcy naar Saint-Hubert. Tot Saint-Hubert zijn we de enige reizigers. Mirwart wordt met een tijdrovend heen- en terugje bediend, maar dat zal wel de enige manier zijn om de schrapping van de halte in 1984 op te vangen. In Saint-Hubert stappen gelukkig wel enkele reizigers in.

De halte Awenne Église is ingeplant aan dezelfde kant van de weg, of je nu naar Jemelle of Libramont rijdt. Dat is gelukkig goed aangeduid, op het haltebord (zie foto's) en in het kadertje met dienstregelingen. Deze keer hebben we wel een medereizigster.

IC 2139 bestaat wel vaker uit twee desiro's (zie de bijdrage over Graide) en dat was ook eergisteren het geval geweest, maar vandaag kunnen we genieten van een rustige rit in de voorziene M7. Tot Ottignies dan toch, want voor de Vlamingen draait Walibi al op volle toeren. Een achttal walibi's komt zich in eerste nestelen: één maakt nog bezwaar dat hij niet van plan is om een boete te betalen, maar een andere weet dat je in eerste mag zitten als de trein "vol" is. Even later komt een treinbegeleider langs. Die controleert zonder verpinken de biljetten van de jongelui, zonder enig commentaar, tenzij dan van de weetal van daarnet: "Zie je wel dat het mag." Tja, als er treinbegeleiders zijn van wie alles mag dan is het niet te verwonderen dat er fabeltjes verteld worden. Meer, als het zo vlot gaat, "dan kunnen we ook naar Halle in eerste gaan zitten".
Gezien de app koppig blijft volhouden dat je in Brussel-Zuid moet overstappen, denk ik dat we ze daar nog wel eens terug kunnen zien. Wij stappen (uiteraard) in Brussel-Noord over. Het zal de laatste keer zijn dat we nog een S-trein naar Halle nemen: er is altijd wel iets met deze trein. Vandaag loopt het eerste stel eivol en als we de gasten inderdaad terugzien is de ontgoocheling van hun gezicht te lezen: er zitten al zoveel reizigers in eerste dat er maar 2 meer bij kunnen.
Het moet zijn dat ik minder alert wordt, want we hadden ook de IC naar Quiévrain in vertraging kunnen nemen. Dat zie ik te laat en ik besef meteen dat we nog niet in Halle zijn: we worden net buiten Brussel-Zuid opzij gezet om de IC voorrang te geven. Acht minuten vertraging en een erg onaangename rit in een overbevolkt stel zijn het resultaat van even niet opletten.

De treinlectuur.
Emma DONOGHUE, The wonder. Op het Ierse platteland lijkt zich een wonder te voltrekken als de elfjarige Anna maanden lijkt te overleven zonder eten. Een verpleegster en een non worden erop afgestuurd om het mirakel te bestuderen, maar na 10 dagen surveillance is het meisje ei zo na dood. De conclusie lijkt voor de hand te liggen.
Stijn STREUVELS, Langs de wegen.

.
AdR wil paal en perk stellen aan de trajectcontroles. Nu nog de alcohol- en drugcontroles en de gordelplicht afschaffen en ze kan weer als een vrij burger over het Vlaamsche land razen.

Wat een contrast tussen de besluitvaardigheid over de NATO en de besluiteloosheid als het over het klimaat gaat.

Uitgedrukt…
Zetj a e gat… In behoorlijk Nederlands: ga zitten. In slecht Nederlands: zet u (zonder gat)…

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.

04-07-2025 om 00:00 geschreven door overweg13