Trein en bus, wandelen en weer, en van die hobby's meer
25-07-2007
25 juli 2007
Wallonië heeft een uitgebreid GR-net, en eerlijk gezegd, het kan niet zo moeilijk zijn om in het mooiste deel van ons vaderland duizenden kilometers interessante wandelwegen aan te duiden. Het is dan ook wat verbazingwekkend dat sommige van die GR's nog gemeenschappelijke gedeelten hebben, want alternatieven kunnen toch niet zo moeilijk te vinden zijn, zeker niet in het gebied dat we vandaag verkenden. Toch loopt GR 567 (Condroz Liégeois) tussen Harzé en Remouchamps volledig samen met de GR 15 (de vroegere GR-AE). Toegegeven, het is een schitterend parcours, soms zwaar, soms moeilijk en even zelfs gevaarlijk: misschien is dat de reden waarom men voor een gemeenschappelijk tracé koos. Wie houdt van stevig klimmen, soms met trappen erbovenop, schitterende vergezichten en tussendoor ook een rustig Waals stadje, wordt hier op zijn wenken bediend. Onze tocht is maar 11.350 km lang, maar "Never have it without a doctor at your table", want enkele kuitenbijters worden perfect aangevuld met een riskante afdaling in een oude steengroeve in de buurt van Dieupart, tussen Aywaille en Remouchamps. Niet ver van het gladde wegje tonen alpinisten hoe het ook kan, al gebruiken die wel de steile rotswanden om naar beneden te komen.
We reden ernaartoe als volgt: Halle - Brussel-Zuid 1557 7:25 7:37 (stipt) met ms 651 - het stel is behoorlijk bezet, maar de ervaring leert me dat de eersteklasafdeling pas in augustus leeglopen; Brussel-Zuid - Liège-Guillemins 506 7:57 9:02 (stipt) in rijtuig 11807 met 1351 als duwloc; het rijtuig rijdt voor wandelaars: een vrij luidruchtige groep, zonder twijfel met gratis biljetten (NMBS, Post, Belgacom?) en zowaar een 2de (rustig) echtpaar met betaalde eersteklasbiljetten - er zijn er nog die het extraatje weten te appreciëren, blijkbaar; Liège-Guillemins - Aywaille 113 9:18 9:47 (+5) - loc 3019 van de CFL sleept een stel I6- en I10-rijtuigen, wij zitten in 11616 - de vertraging is te wijten aan de vertraging van ICT 6949, die ons vanaf Tilff voor de voeten rijdt - voor ons is er geen probleem met de busaansluiting; de bus van lijn 42a (die we nu niet nemen) krijgt keurig 3 minuten wachttijd opgelegd door Aribus; wij hebben nog tijd voor een koffie en nemen dan om 10:37 de bus van lijn 727 tot Harzé, waar we toch wel met een 6-tal minuten aankomen. Bus van dienst is ab7051-16 van de Autobus Liégeois, een stevige Mercedes O 405.
Voor de terugrit uit Remouchamps kiezen we voor de bus van lijn 42a van 14:53 - aankomst in Aywaille met 5 minuten vertraging, vooral door de drukte in het centrum (?) van Aywaille. Het is hetzelfde type bus als vanmorgen, deze keer de 7601-14 van Satracom. De terugrit per trein van Aywaille naar Halle verloopt zonder problemen: Aywaille - Liège-Guillemins 114 15:13 15:42 (stipt) - het is de 113 van vanmoregn die terugkeert - we zitten in hetzelfde rijtuig, met ruime afdeling voor fietsen; Liège-Guillemins - Brussel-Noord 538 15:58 16:54 (+1) 1355 sleept o.a. 11830 - geen luidruchtige wandelaars deze keer, wel een dreinerig ukje - sinds vorige week weet ik dat ik me geen zorgen hoef te maken als ik denk dat te veel ouders hun kinderen niet meer onder controle kunnen houden - ik behoor zowaar tot een meerderheid van de Belgen; Brussel-Noord - Halle 3686 17:03 17:31(+1) met ms 661.
Stevige wandeling, mooie treinritten en schitterend gematigd zomerweer... meer moet dat niet zijn.
Als echte belgicist past het dat ik er na de 11 juliwandeling ook op 21 juli op uit trek. Het weer belooft bovendien veel goeds: aangename temperaturen, wat wolken, geen onweer... De zomer zoals ik hem het liefst heb. In een 10 jaar oude folder heeft de VVV van Lommel wat wandelingen samengebracht, onder de naam "De zevenslag voor de wandelaar", die - hoe raad je het - 7 uitgestippelde trajecten bundelt in de ruime gemeente die Lommel is. Wij hebben voor het Hoeverbergpad gekozen, dat eens te meer ondertussen volledig is omgewerkt. Koppig als we zijn volgen we het oude tracé, dat ik trouwens thuis al mooi op de stafkaart had aangeduid. Van dat oude pad blijft echter nog nauwelijks wat over, en ook de melding in de brochure dat start- en aankomstpunt ligt bij taverne "De Groote Hoef" klopt niet langer. De huidige uitbater weet niets meer van de zevenslag, en dus evenmin van de gratis consumptie die je na de eerste wandeling krijgt aangeboden. Goed zo, ik geloof niet in het gratisverhaal, en betaal met plezier mijn eigen pint. Het Hoeverbergpad oude stijl mag er nog altijd zijn: een mooi traject door naaldbossen, langs een enorme kunstmatige waterplas, spin-off van een nog altijd bezige zandontginning en pas tegen het einde aan wat te veel bebouwing. Het is bovendien geen enkel probleem om de wandeling als OV-gebruiker te stappen: een korte aan- en uitlooproute volstaat al om op het tracé aan te sluiten. Zelfs met 3 overstappen is de verplaatsing relatief eenvoudig en voor de hand liggend, al staan er 2 Beneluxtreinen en wat korte overstappen op het programma.
Halle - Brussel-Zuid 3657 8:12 8:30 (-) ms 778; Brussel-Zuid - Antwerpen-Berchem 608 8:35 9:15 (-) loc 1185 sleept de Beneluxtrein, wij zitten in 50 84 1070 483 - de treinwachter roept tussen Brussel en Mechelen om dat er in de 3 laatste rijtuigen nog veel zitplaatsen beschikbaar zijn; in het stiltecoupé van het eerstekalsrijtuig is het heerlijk rustig; Antwerpen-Berchem - Lommel 3209 9:21 10:17 (+4) mw 4130. De vertraging is het gevolg van een aansluiting in Berchem. De Amsterdammer staat met 38 minuten vertraging aangekondigd. de IR uit Leuven met 13 en de IC naar Oostende is blijkbaar afgeschaft: het ondertussen lege stel M6-rijtuigen vertrekt uit Berchem met een stevige 30 minuten vertraging. Ons goed gesternte heeft alvast voor een haast vlekkeloze heenreis gezorgd.
De terugreis verloopt als volgt: Lommel - Antwerpen-Berchem 3235 14:43 15:39 (-) mw 4140; ook nu is het bang afwachten of de Benelux rijdt, en zo ja, met hoeveel vertraging, maar ook nu loopt het perfect: Antwerpen-Berchem - Brussel-Noord 636 15:45 16:16 (-) zie heenreis: zelfde loc, zelfde rijtuig; spijtig dat de rust deze keer verstoord wordt door 2 luidruchtige allochtonen, die helemaal achteraan de trein op het platform hebben plaats genomen. Controle blijft uit. Brussel-Noord - Halle 3687 16:20 16:48 (-) ms 776. Zowel de heen- als de terugreis is perfect zoals voorzien verlopen.
GR130 loopt van Maldegem naar Stavele, of zoals de topogids (uit 1992, bij de Vlaamse GR zijn ze niet snel met het vernieuwen van hun boekjes) het zelf zegt: van Krekengebied naar IJzervallei. Wij naderen het eindpunt. Vandaag zullen net geen 23 km ons van Vladslo naar Oostvleteren brengen. Wandelen in (West-)Vlaanderen heeft altijd iets onzekers. Ook vandaag lopen we ettelijke kilometer over asfalt of beton, steeds weer door hetzelfde vlakke landschap, dat zuinig gekruid is met kapelletjes, kerken en boerderijen. Het sombere, af en toe natte weer voegt nog wat troosteloosheid toe, al heeft ze ook haar charme, die bewolking die altijd weer iets lager lijkt te hangen dan bij ons. Tot overmaat van ramp breekt men in Diksmuide net de julifoor op, wat het Marktplein uiteraard niet tot zijn recht laat komen. Gelukkig zijn er wat genietbaardere stukjes: tussen Vladslo en Diksmuide, grotendeels langs de Handzamevaart; en op het einde volgt nog een flink traject langs de IJzer, met in Fintele een welkome drankgelegenheid, waar we dan maar een Sint-Bernardus degusteren, het op één na echte streekbier in de streek.
Het openbaar vervoer in de streek is voornamelijk uitgebouwd rond lijn 73 naar De Panne; De Lijn heeft enkele frequent bediende buslijnen, maar het echte platteland is toch aangewezen op een uitgebreid belbusnet. Ik heb niets tegen belbussen, maar ik prefereer toch nog altijd vaste lijnen, al was het maar omdat die toch wel wat meer comfort bieden, en omdat je die niet hoeft af te bellen wanneer er iets mis gaat. We zullen het geweten hebben: zowel bij de heenreis als bij de terugreis worden we geconfronteerd met reusachtige aansluitingstijden tussen trein en bus.
Halle - Brussel-Zuid 3706 7:42 7:53 (stipt) in ms 304 Brussel-Zuid - Diksmuide 3630 8:14 9:43 (+3, door de aansluitingen in Lichtervelde) ms 404 en dan 42 minuten wachten: Diksmuide - Vladslo lijn 64 10:35 10:42 (+1) met ab 2887, een Van Hool A600.
De terugrit verloopt als volgt: Oostvleteren - Ieper lijn 50, die in juli en augustus bijna volgens een uurcadans rijdt, 18:23 18:47 (stipt) met ab 2630, ook een Van Hool A600. Wie de dienstregeling van deze lijn raadpleegt, moet allerlei valkuilen ontwijken: 1. het is een van de boekjes die ik in het kader van mijn abonnement nog altijd niet ontvangen heb; 2. als je de dienstregeling opvraagt wordt nergens vermeld dat er in juli en augustus volgens een andere dienstregeling gereden wordt, tot je pdf 2 opent, waar dan weer alleen de zomerdienstregeling vermeld wordt; 3. als je die eindelijk gevonden hebt, wordt voor een aantal ritten vermeld dat ze alleen in juli en augustus rijden, wat uiteraard geldt voor alle ritten in die tabel. Goede leraars onderscheiden zich van slechte doordat ze de problemen en de kennis vanuit het standpunt van de leerling benaderen; dat zou ook voor de planners van de OV-maatschappijen moeten gelden. In Ieper is het opnieuw 42 minuten wachten, maar in dit geval heeft dat als voordeel dat alle Bellewaerdegangers al met de vorige trein(en) vertrokken zijn; en van het bezoek van de Queen 's anderendaags is eigenlijk weinig te merken. Ieper - Brussel-Zuid 2319 19:39 21:15 (+2) met ms 440 en dan nog even Brussel-Zuid - Halle 1591 21:23 21:35 (stipt) in ms 624 (zoals 2 dagen geleden), deze keer wel op tijd want er hangt even geen onweer in de lucht.
Het weer is al een tijdje onzeker, dat hoef ik niet te zeggen, en ook voor maandag staan er onheilspellende buienlijnen, mogelijk vergezeld door onweer op het programma. Maar we wagen het er toch op, richting Oostkantons, in de stille hoop dat de buien deze prachtige regio vergeten. En inderdaad, de eerste druppels vallen pas als we al op de bus staan te wachten die ons terug moet brengen. Elders in het land is de maandag niet zo vlekkeloos verlopen, dat merk ik later thuis op de radarbeelden. Weer is altijd weer wat geluk hebben. Onze inspiratie hebben we deze keer gezocht op een wandelkaart van het NGI die de streek van Sankt-Vith en het dal van de hoge Amel (de Amblève, ja ja) bestrijkt. Ook in Recht zijn wat wandelingen uitgezet, en wij kiezen voor die van de Hinderburg en die van het Hubertuskreuz. Onnodig te zeggen dat we de hele wandeling afwisselend kunnen genieten van heerlijke stroken bos, dan wel van knappe vergezichten, die nog niet te fel gestoord worden door hoogspanningen, gsm-masten en windmolens. De aantrekkingskracht wordt nog wat vergroot doordat we een tijdje parallel lopen met de vroegere spoorbedding van wat in 1935 lijn 47A heette, die Vielsalm met Sankt-Vith verbond. Vandaag vinden we alleen nog de steunmuren van een brugje middenin het bos, breed genoeg voor 2 sporen, en het voor kenners min of meer duidelijke tracé in het landschap. Geen treinen meer vandaag, wel een van die lange busritten die al sinds jaar en dag worden ingelegd om dit gebied ook min of meer met het openbaar vervoer te ontsluiten. Lijn 395 verbindt Verviers via Malmedy met Reuland, en de enkele ritten per dag maken het voor ons vrij eenvoudig om hier in Recht bijna 14 kilometer te stappen en 's avonds toch in het eigen bedje te slapen. We hoeven er niet eens vroeg voor uit de veren: Halle - Brussel-Zuid 1559 9:25 9:37 met ms 645 - stipt; Brussel-Zuid - Verviers-Central 508 9:57 11:25 in rijtuig 11811, duwloc is de 1349 - stipt; Verviers-Central - Recht 395 11:40 13:02 - stipt met ab 7531-03 van de firma LIM-Collard-Lambert. Deze Van Hool A600 (en zijn chauffeur) verdient een medaille voor moed en zelfopoffering: het aantal reizigers hou ik op zo'n 70-tal, want de Vlaamse jeugd- en andere bewegingen plannen weer een bezetting van de mooiste delen van Wallonië. Nogal wiedes als je zelf in het lelijkste land ter wereld woont. In Verviers-Central stappen er al zo'n 35 op, en dat kan nog net, maar als er aan de eertsvolgende halte Verviers-Palais ook nog eens 25 extra bij moeten, dan wordt het stilaan hopeloos. De "madame" die obstinaat weigert om haar bank te delen verdient dan weer een medaille voor verregaand egoïsme; ten slotte heb je wel ergens recht op als je gratis reist, zal ze gedacht hebben. Allemaal moeten ze mee tot Malmedy, toch bijna een vol uur rijden, over een lijn die klimt en daalt en bocht. In Francorchamps staat nog een groepje van 7 meisjes te wachten, bepakt en bezakt, maar volgens de chauffeur kunnen die er niet meer bij. Twee uur wachten dus, terwijl wat doorschuiven naar achter ongetwijfeld net voor genoeg ruimte in de bus gezorgd zou hebben. Even een voetnootje: die tweede groep van 25 stapte ook uit "onze" trein; je vraagt je dan ook af waarom ze hun bus niet gewoon in Verviers-Central genomen hebben. Ik verdenk een of andere elektronische planner ervan, dat ze deze mensen eerst nog een overstapje op de L-trein naar Welkenraedt in de maag hebben gespitst (of een wandeling van een 10-tal minuten), en de overstap in Verviers-Palais hebben gesitueerd. Aan het vroegere station van Malmedy braakt de bus zijn reizigers uit; de rest van de rit zal hij voor een 8-tal mensen rijden, en dat is al een heel stuk prettiger.
Een ouder echtpaar (2 kranigeTachtigers) stapt net zoals wij in Recht uit, en 's avonds staan ze ook opnieuw op onze bus te wachten. Die blijft lang genoeg weg voor een gezellige babbel, waarin mevrouw haar hele geschiedenis uit de doeken doet: meer dan een jaar geleden op een zebrapad weggemaaid door een stuk onbenul in een BMW, langzaam hersteld, en nu opnieuw aanknopend met de vroeger hobby: wandelen. Dat dat vandaag in Recht gebeurt, komt omdat ze daar ook nog een lekkere bol kaas rechtstreeks van de boer wilden kopen.
De terugrit gebeurt met overstap in Malmedy, dat eigenlijk een belangrijk knooppunt is van buslijnen, zonder enige ondersteuning van Aribus of andere apparatuur. De chauffeurs lijken gewoon te weten op welke bussen ze moeten wachten (in deze overigens vertragingsarme streek) en meestal loopt het wel los. De twee bussen zijn een Jonckheere Transit 2000 ab7531-13 tot Malmedy, en dan weer een Van Hool A600, ab 7531-09, allebei van dezelfde firma als uit de heenreis. Ondanks de lengte van de rit zet de bus ons stipt om 19:19 af in Verviers-Central.
De treinreis verloopt vlot tot Brussel-Noord, met trein 542, verzekerd door hetzelfde treinstel als de 508. Deze keer kiezen we voor rijtuig 11802, waar het op dit moment van de dag al heerlijk rustig is. Naarmate we Brussel naderen, wordt het duidelijk dat het weer niet overal even vriendelijk is geweest, al lijkt het ergste al achter de rug. En ja hoor, trein 1591 die ons naar Halle moet brengen, wordt in Brussel-Noord aangekondigd met 15 minuten vertraging, als gevolg van een blikseminslag in Lebbeke. Uiteindelijk zullen we 11 minuten later dan voorzien in Halle aankomen, met ms 624. Bij ons in Buizingen is er 5 liter neerslag gevallen, maar wij mogen van geluk spreken: een half bewolkte, droge dag in de Oostkantons, het kan slechter in dit leven. (Filosofische noot om te eindigen...)
Eindelijk konden we nog eens op pad. Een verstuikte voet en niet zo'n goed wandelweer: voor je het weet heb je bijna een maand stilgezeten. Vandaag trokken we naar de kust: net niet het sluitstuk van GR5A die we vele jaren geleden aanvingen en die ons nu bijna in De Panne zal brengen. We opteren voor een halflange wandeling tussen Nieuwpoort en Koksijde, bijna 15 km, die we tegen een stevige wind in (ik schat 6 à 7 Beaufort) afleggen. Opvallend hoe al de kustgangers ons uit de andere richting tegenkwamen. GR5A is een enorm grote lus, die van Oostende tot Oostende loopt via pakweg Kemmel, Ronse, Dendermonde, Rupelmonde, Antwerpen, Hulst, Brugge. Het is - zoals veel GR's in Vlaanderen - een wat onevenwichtig pad, met sublieme stukjes, maar ook met trajecten op de rand van het waardeloze. Je voelt me al komen, ook vandaag was dat zo. Een dijkwandeling tussen de gewone vakantiegangers is nu niet meteen wat ik van een GR verwacht, maar de trajecten door de duinen (Ter Yde, Doornpanne, Hoge Blekker) zijn dan weer bijzonder waardevol. Echt genoten hebben we vandaag, van de harde wind, van het zand tussen de tanden en in de oren, van de vele bloemetjes die zo specifiek zijn voor dit kustgebied, en dat kunnen Nieuwpoort-Bad, Groenendijk-Bad, en al die andere badgelegenheden niet stuk maken.
De verplaatsing was een makkie: Halle - Brussel-Zuid IR 3706 7:42 7:53 +2 met ms 378 Brussel-Zuid - Oostende IC 529 8:06 9:13 stipt in Oostende, en dus maakte hij de 6 minuten vertraging waarmee hij in Brussel vertrok moeiteloos goed - het was trouwens een goede treinploeg, dat voelde je, die geen tijd verspeelde - we zaten in rijtuig 11821 en werden gesleept door de 1356. In Oostende namen we de tram tot Nieuwpoort-Stad 9:25 10:06, en die kwam daar met 2 minuten vertraging aan. Tramstel van dienst was de 6005.
Voor de terugrit namen we de tram in Koksijde - Ster der Zee (Stella Maris) om 14:36 en tram 6004 zette ons stipt op tijd af in Oostende om 15:38. Dat was precies op tijd voor de volgende treinverbinding: Oostende - Brussel-Zuid 15:47 16:54 stipt - loc 1357 duwt o.a. 11802 waarin wij zitten; Brussel-Zuid - Halle 17:05 17:16 +2 met hetzelfde ms 378 van vanmorgen.
Wallonië heeft een uitgebreid GR-net, en eerlijk gezegd, het kan niet zo moeilijk zijn om in het mooiste deel van ons vaderland duizenden kilometers interessante wandelwegen aan te duiden. Het is dan ook wat verbazingwekkend dat sommige van die GR's nog gemeenschappelijke gedeelten hebben, want alternatieven kunnen toch niet zo moeilijk te vinden zijn, zeker niet in het gebied dat we vandaag verkenden. Toch loopt GR 567 (Condroz Liégeois) tussen Harzé en Remouchamps volledig samen met de GR 15 (de vroegere GR-AE). Toegegeven, het is een schitterend parcours, soms zwaar, soms moeilijk en even zelfs gevaarlijk: misschien is dat de reden waarom men voor een gemeenschappelijk tracé koos. Wie houdt van stevig klimmen, soms met trappen erbovenop, schitterende vergezichten en tussendoor ook een rustig Waals stadje, wordt hier op zijn wenken bediend. Onze tocht is maar 11.350 km lang, maar "Never have it without a doctor at your table", want enkele kuitenbijters worden perfect aangevuld met een riskante afdaling in een oude steengroeve in de buurt van Dieupart, tussen Aywaille en Remouchamps. Niet ver van het gladde wegje tonen alpinisten hoe het ook kan, al gebruiken die wel de steile rotswanden om naar beneden te komen.
Als echte belgicist past het dat ik er na de 11 juliwandeling ook op 21 juli op uit trek. Het weer belooft bovendien veel goeds: aangename temperaturen, wat wolken, geen onweer... De zomer zoals ik hem het liefst heb. In een 10 jaar oude folder heeft de VVV van Lommel wat wandelingen samengebracht, onder de naam "De zevenslag voor de wandelaar", die - hoe raad je het - 7 uitgestippelde trajecten bundelt in de ruime gemeente die Lommel is. Wij hebben voor het Hoeverbergpad gekozen, dat eens te meer ondertussen volledig is omgewerkt. Koppig als we zijn volgen we het oude tracé, dat ik trouwens thuis al mooi op de stafkaart had aangeduid. Van dat oude pad blijft echter nog nauwelijks wat over, en ook de melding in de brochure dat start- en aankomstpunt ligt bij taverne "De Groote Hoef" klopt niet langer. De huidige uitbater weet niets meer van de zevenslag, en dus evenmin van de gratis consumptie die je na de eerste wandeling krijgt aangeboden. Goed zo, ik geloof niet in het gratisverhaal, en betaal met plezier mijn eigen pint.
GR130 loopt van Maldegem naar Stavele, of zoals de topogids (uit 1992, bij de Vlaamse GR zijn ze niet snel met het vernieuwen van hun boekjes) het zelf zegt: van Krekengebied naar IJzervallei. Wij naderen het eindpunt. Vandaag zullen net geen 23 km ons van Vladslo naar Oostvleteren brengen. Wandelen in (West-)Vlaanderen heeft altijd iets onzekers. Ook vandaag lopen we ettelijke kilometer over asfalt of beton, steeds weer door hetzelfde vlakke landschap, dat zuinig gekruid is met kapelletjes, kerken en boerderijen. Het sombere, af en toe natte weer voegt nog wat troosteloosheid toe, al heeft ze ook haar charme, die bewolking die altijd weer iets lager lijkt te hangen dan bij ons. Tot overmaat van ramp breekt men in Diksmuide net de julifoor op, wat het Marktplein uiteraard niet tot zijn recht laat komen. Gelukkig zijn er wat genietbaardere stukjes: tussen Vladslo en Diksmuide, grotendeels langs de Handzamevaart; en op het einde volgt nog een flink traject langs de IJzer, met in Fintele een welkome drankgelegenheid, waar we dan maar een Sint-Bernardus degusteren, het op één na echte streekbier in de streek.
Het weer is al een tijdje onzeker, dat hoef ik niet te zeggen, en ook voor maandag staan er onheilspellende buienlijnen, mogelijk vergezeld door onweer op het programma. Maar we wagen het er toch op, richting Oostkantons, in de stille hoop dat de buien deze prachtige regio vergeten. En inderdaad, de eerste druppels vallen pas als we al op de bus staan te wachten die ons terug moet brengen. Elders in het land is de maandag niet zo vlekkeloos verlopen, dat merk ik later thuis op de radarbeelden. Weer is altijd weer wat geluk hebben.
Eindelijk konden we nog eens op pad. Een verstuikte voet en niet zo'n goed wandelweer: voor je het weet heb je bijna een maand stilgezeten. Vandaag trokken we naar de kust: net niet het sluitstuk van GR5A die we vele jaren geleden aanvingen en die ons nu bijna in De Panne zal brengen. We opteren voor een halflange wandeling tussen Nieuwpoort en Koksijde, bijna 15 km, die we tegen een stevige wind in (ik schat 6 à 7 Beaufort) afleggen. Opvallend hoe al de kustgangers ons uit de andere richting tegenkwamen.
