Trein en bus, wandelen en weer, en van die hobby's meer
24-05-2006
24 mei 2006
Het verlengde weekend begon voor ons al vandaag, en omdat we dachten
dat we de regen voor konden blijven, planden we toch maar een wandeling
in Elst: het Geutelingenpad, een echte aanrader. Wie houdt van dat typische landschap van de Vlaamse Ardennen moet dit wandelpad zeker eens lopen. Zelf vond ik het op de wandelkaart van Brakel, te koop bij het NGI, maar met wat googelen vind je zonder problemen een wegbeschrijving (zonder kaart, weliswaar) met wat interessante weetjes op het internet. De wandelkaart van het NGI is wel even onnauwkeurig in de eerste lus, waar een uitstulping langs een erg mooie voetweg overgeslagen werd. In de tweede lus kom je langs de Perlinkmolen, en dat moet een van de mooiste plekken van Vlaanderen zijn. Bij het begin van de wandeling namen we even een kijkje in het Sint-Appoloniakerkje, maar daar waren de voorbereidingen voor de Plechtige Communie volop aan de gang. We wilden geen spelbreker zijn, en dus verdwenen we opnieuw haast onopgemerkt. Toen we op het einde van de wandeling het kerkje opnieuw open vonden, bleek daar een organist aan het oefenen te zijn. Zelfs al liep het orgelspel soms wat stroef, het blijft een kippenvel verwekkende ervaring: een goed spelend orgel in een kleine kerk. Oh ja, op het einde kregen we toch een van de voorspelde regenbuien, maar toen kon het ons allemaal niet echt meer schelen: we hadden net een pracht van een wandeling achter de rug, die door mijn vrouw met een 8.5 gecrediteerd werd; ik hield het bij een 8, omdat er toch nogal wat asfaltstroken in het Geutelingenpad zitten.
We vertrokken om 8.42 in Halle met de CR naar Herne-Geraardsbergen, met
gerenoveerd ms 608. De purperen zetels zien er al erg verschoten uit,
zoals men in goed Nederlands zegt, en dat valt nog meer op omdat de
bekleding van een tweetal zetels al vernieuwd is, al zal dat wel na
vandalisme zijn. Dit stel heeft enkele jaren rondgereden met zetels
eerste klas die overtrokken waren met de bruine stof die ook in de
breaks gebruikt werden. Ik heb eigenlijk nooit geweten wat de bedoeling
hiervan was, als er al een bedoeling was. We bereikten Geraardsbergen
met 1 minuutje vertraging, omdat de trein even opgehouden werd bij het
binnenrijden.
Om 9:33 namen we de bus van lijn 17 naar Nederbrakel - eigenaardig toch
dat de routeplanner van de lijn 9:33 opgeeft, dat aan de halte 9:30
geafficheerd is én dat Aribus het vertrek ook al om 9:30 toelaat.
Kennen ze op de bureaus van De Lijn zelf nog wel hun dienstregelingen?
De bus zet ons op tijd af in Nederbrakel (station), waar we 17' minuten
later een bus van lijn 23 naar Zottegem nemen. Die deponeert ons met 2
minuten vertraging in Elst (Dorp). Oh ja, op lijn 17 reed ab 3742 (van
Oudenaarde), een Van Hool A360, lijn 23 werd bediend door de 220835,
van pachter Geenens. Dat is een Jonckheere Transit 2000 in zijn
typische pachteruitvoering.
Dezelfde pachter vinden we ook bij de terugrit terug. Nu hebben we
gekozen - nu ja, het kwam gewoon beter uit - voor lijn 23 naar Zottegem
om 14.21. De bus is nu 220954, alweer een Jonckheere Transit 2000. De
bus komt zelfs iets te vroeg aan in Zottegem.
Daar nemen we de IC van 14.47 naar Brussel (en Sint-Niklaas). Er
wordt omgeroepen dat de trein uitzonderlijk uit 3 rijtuigen bestaat
i.p.v. uit 6 (1 break = 329, i.p.v. twee dus, maar zeker tot
Brussel-Zuid schept dat geen problemen). aankomst om 15:16, ruimschoots
op tijd om om 15:28 de CR naar Geraardsbergen te nemen (ms 749, heel
wat frisser van uitzicht - binnen en buiten - dan de 608). Precies om
15:40 komen we in Halle aan, en naast de dubbele lussen van het
Geutelingenpad, hebben we ook nog een lus Halle - Halle mooi rond
gemaakt.
Vandaag ben ik even op stap geweest om in Ronse de door Spoorvreter
gesignaleerde tentoonstelling "Van Aardeweg naar IJzerenweg" te
bezoeken. Ze is zeker de moeite waard, en er worden enkele authentieke
documenten voorgesteld. Reken maar op drie kwartier, en als je ook nog
geïnteresseerd bent in modelbouw (de site van Louise-Marie is
formidabel!), kun er je nog wel wat extra time bijdoen.
Ik vertrok in Halle om 9.01 met de 3908 Binche - Brussel-Noord;
vandaag was het ms 839 - die zette me met 2 minuten vertraging in
Brussel-Zuid af.
Het was dan even wachten op de 2331 (IC Sint-Niklaas - Poperinge)
- ms 409 - vertrek in Brussel-Zuid om 9:41, aankomst in Oudenaarde om
10:28. We verlieten Brussel-Zuid op tegenspoor (wegens werken) tot de
Y. Brussel-Klein-Eiland, waar de IC naar Eupen even opgehouden werd om
ons door te laten. De twee minuten vertraging waren tegen Oudenaarde
ingelopen, al heb ik de indruk dat deze tot stoptrein gedegradeerde IC
niet echt veel reserve heeft. Het is wel een schitterende trein,
natuurlijk, voor al die in- en uitstappers in de tussenliggende
landelijke halten en stations (Haaltert, Burst, herzele, Munkzwalm).
In Oudenaarde staat de L-trein naar Ronse al klaar: mw 4179; gelukkig is de lijn interessanter dan het materieel dat er rijdt.
Ronse, destijds spoorwegknooppunt om u tegen te zeggen (dat zal straks
nog bevestigd worden in de tentoonstelling) is nu een oninteressant
kopstation geworden. Ik heb even de neiging om het te vergelijken met
Couvin, maar daar hebben ze natuurlijk niet zo'n mooi station.
Om terug te keren neem ik om 13:13 de L Ronse - Gent-St.-P. tot
Oudenaarde, ak. 13:23 zoals voorzien. Deze keer is mw 4165 aan de
beurt.
2312 naar Brussel - Sint-Niklaas is opnieuw ms 409; in Denderleeuw
vertrekt de tijd stipt op tijd, wat me doet hopen dat ik de 1935 in
Brussel-Zuid haal, overstaptijd 4 minuten. (Ook in Denderleeuw stapt
een voor eerste klasse atypische combinatie in: een moeder met drie
kinderen, met een weekendbiljet eerste klas. Ik zie met afgrijzen hoe
ze boterhammen uit de folie haalt en op het tafeltje legt: op zulke
tafeltjes heb ik al honden met lekkend achterste zien zitten, en
doorzopen zatlappen zien kwijlen, brrr;;;)Net voor Brussel begint de
trein te vertragen - wat ik eigenlijk verwacht had, want als de ene IC
de andere hindert bij de heenreis, dan is het logisch dat bij de
terugreis net het omgekeerde gebeurt. En inderdaad, het is even wachten
op de IC naar Oostende, zodat we uiteindelijk met 2 minuten vertraging
Brussel-Zuid bereiken.
Echter geen 1935 te bespeuren: hij staat aangekondigd met 11
minuten vertraging. Later worden dat er 35. Ik kan dus maar beter de
"IR" naar Binche nemen van 14:43 (ms 819) die met 7 minuten vertraging
in Brussel-Zuid vertrekt. Dat komt dan weer doordat de IC uit Amsterdam
beperkt is tot Brussel-Noord; al de reizigers voor Brussel-Zuid stappen
dus uit de 3935, en aan hun aantal te zien moet de Amsterdammer flink
gevuld geweest zijn. (In de andere richting is het de L Nivelles -
Brussel-Noord die de reizigers voor de Amsterdammer naar Brusssel-Noord
brengt.) Uiteindelijk komen we in Halle aan met 5 minuten vertraging,
wat flink gereden is.
Het is een typisch voorbeeld van liegende statistieken: in mijn
bestanden zal deze uitstap genoteerd worden met 6 treinen met 5 minuten
vertraging of minder. In werkelijkheid werd mijn reistijd met 30
minuten verlengd. Tussen haakjes: in Halle stond de IC naar Moeskroen
al met 45 minuten vertraging aangekondigd. Nukkig materieel zal wel de
reden geweest zijn, zeker?
Ik besef wel dat het hier al een tijdje rustig is, maar dat heeft alles te maken met de druk van de groentetuin. Een tuin maakt een slaaf van de eigenaar, en in deze goede dagen moet het zowat allemaal gebeuren. We hebben wel gewandeld en er zit dus nog een wandeling in de pijplijn, even geduld. Ondertussen staan in de tuin, gezaaid of uitgeplant: uien, sjalotten en look, tomaten, paprika's, schorseneren, prei (zomer en winter), aardappelen (Accent en Nicola), witlof, krulandijvie, roodlof, bietjes en warmoes, sla (kropsla, eikenbladsla en ijsbergsla), kervel, peterselie en radijsjes, bloemkool en rodekool. Andere staan rustig in potjes te wachten: brocolli, groene en witte kool, groene en witte selder, knolselder. Nog enkele weken doorbijten en de natuur zal voor de rest zorgen, al zal ik af en toe nog een handje moeten toesteken, vooral om de niet gezaaide kruiden zoals veldkers, muur en herderstasje onder controle te houden. Tot binnenkort!
Het was niet meteen het beste weekend, maar de zondagnamiddag leek dus nog het minst te zullen tegenvallen. We kozen dan ook voor een korte namiddaguitstap langs de pseudo-GR Via "Gallia Belgica", een Compostelapad. Het werd al bij al een schitterende tocht, waarvan alleen het begin en het einde (Genappe en NIvelles) wat tegenvielen. Onderweg kregen we een snoer van prachtige veldwegen, al dan niet hol, voor de voeten, en net als die wat lang duurden, had men een boerderij met sprookjesachtige namen als Ferme du Bati des Morts, Croix Hauette, Dieu-Seul in het landschap geplant. Een flink deel van de wandeling verliep toch in de regen, ondanks de licht optimistische voorspelling.
De 3911 (Binche - Brussel-Noord) blijkt uit dezelfde 814 van gisteren
te bestaan (1 kans op 4 dat dit zo is) en bereikt Brussel-Zuid om
12:18, 1 minuut later dan voorzien. Onderweg maken we nog een treinkaping mee, want plots weerklinkt door de geluidsinstallatie "Happy Birthday" voor Kerstien. De kans is echter groot dat de treinbegeleider zich heeft laten overmannen door de charmes van de meisjes van de jeugdbeweging die in Halle ingestapt zijn. In Brussel-Zuid zoeken we perron 12 op, want daar
komt de 2112 (2 ms 96 - wij kiezen het laatste, de 504). De trein
vertrekt met 1 minuut vertraging, die nog oploopt tot 5 minuten in
Brussel-Centraal (één koker buiten dienst want grootscheepse werken), maar in
Ottignies komen we aan met een minuut vertraging, zodat we rustig naar
het busstation kunnen stappen.
Lijn 19 Ottignies - Nivelles zal ons naar Genappe brengen (ab
6652, een Reanultbus van stelplaats Nivelles), en we bereiken de halte Ways (Pont) met enkele minuten
vertraging, eerlijk gezegd omdat de chauffeuse het wel bijzonder rustig
aan deed.
In Nivelles werd onze IC naar Antwerpen (2016 van 16:47) met 5 à 10
minuten vertraging aangekondigd, ik vermoed als gevolg van werken
tussen Braine-l'Alleud en Nivelles, waar met geen woord over gerept
werd in de elektronische planner. De vertraging werd dus opgelopen bij
de heenrit. De 2107 trekt en de 2720 duwt een stel M6. Wij zitten in
rijtuig 61006 (FCL). We vertrekken met 6 minuten, maar in Brussel-Zuid
is de vertraging geslonken tot 5 minuten, na een vlotte rit. Van
Brussel-Zuid naar Halle gaat het met de 1938: loc 2113 sleept M4m, we
zitten in rijtuig 58044.
We bereiken Halle ruimschoots op tijd, en zoals het echte
treinfreaks past, kijk ik nu al uit naar mijn volgende uitstap. Jullie
ook?
GR 564 loopt van Lommel naar Hoei. Jeuk is zo leuk als plaatsnaam, en Landen lijkt zo aangewezen als eindpunt, en dat werd dus ook ons traject van een twaalftal kilometer. We hadden speciaal voor vandaag gekozen omdat we wilden profiteren van een festijn van bloesems, maar dat viel wat tegen. Van een kenner vernam ik dat dit het gevolg is van de lentekou: als het lang koud blijft, komen loof en bloesems tegelijk, en dan wordt de bloemenpracht wat getemperd door het ontluikende lover. Wie houdt van lekker onverharde wegen, komt in dit deel van de GR NIET aan zijn trekken: we wandelden over een eindeloos snoer van betonwegen, al mocht de wandeling er wel zijn. De weidse Haspengouwse kouters, doorsneden door wegen die trouw de golving van het landschap volgen, zijn bepaald charmant. In Borlo ontdekten we "Het Pachthof": een taverne, zoals dat tegenwoordig heet, met nog veel meer in haar mars. Ik proefde er een Chokier, een Haspengouws bier met geschiedenis, want deze Gingelommenaar was van dichtbij betrokken bij de stichting van België. Het bier was nog lekker ook, al meende ik in het silhouet op de fles Steve Stevaert te ontdekken. Mocht ik Tom Lanoye heten, dan zou ik dit stukje ongetwijfeld "Gebeten en bescheten" noemen, want dat is effectief wat er gebeurde. Net buiten Borlo kwamen we een plaatselijke dame tegen die het hondje uitliet, als je het mij vraagt een bastaard van minstens 3 rassen. Een onschuldig beest leek het, tot het me fiks in de dij beet. "Hij heeft je toch niet gebeten?" vroeg ze, daarmee vooral bewijzend dat Kasper niet aan zijn proefstuk toe was. Het was gelukkig maar een schampschot; even verder kon de broek even naar beneden om de schade op te nemen. Wat verder hoorde ik de leeuwerik kwelen; het duurde even voor ik de voorname zanger in het zwerk gelocaliseerd had, maar uiteindelijk kon ik hem aanwijzen. Toen ik even later op mijn linkeronderarm nattigheid voelde, wist ik dat de bewonderde vogel zijn visitekaartje had achtergelaten. Wat verder was de Gr gewijzigd. De bewegwijzeraar - een vrijwilliger, ik weet het - is duidelijk van het type dat zich niet kan inleven in de geest van de wandelaar, en het wordt dus even zoeken. Gelukkig is het nieuwe tracé interessanter dan het oude dat ons ene heel eind langs een dubbelvaksbetonweg zou gevoerd hebben. Het deel naar het station van Landen was wat overbodig, maar in Vlaanderen kun je nu eenmaal geen GR's meer uitstippelen zonder zwakke momenten. Mijn vrouw quoteert dit stukje Gr nog met een 7/10, ik hou het bij 6, al besef ik dat de betonwoede in de streek nauwelijks een beter traject door dit nochtans mooie landschap mogelijk zou maken. Trein en bus reden vandaag bijna onberispelijk: Halle - Brussel-Zuid met een goed gevulde IR 3708 9:44 - 9:54 (ms 427), zonder problemen op tijd. In Brussel-Zuid overstappen op de dubbeldekkers van de verbinding Gent - Genk, aankomst in Sint-Truiden om 11:11 (loc 2119 - rijtuig 61025). Tijd voor een lekker kopje koffie tegenover het station, in afwachting van de bus van lijn 41 naar Jeuk, die ons een tweetal minuutjes te vroeg afzet aan de halte Sneyers' Kapel (ab441941 van de pachter Cintral) De terugreis verloopt zo mogelijk nog rustiger: in Landen nemen we de IC naar Gent (opnieuw dubbeldekkers M6) om 16:00 - loc 2136, rijtuig 61016, in Brussel-Noord de P-trein naar Geraardsbergen, met een oudere generatie dubbeldekkers (M5) (loc 2102 - rijtuig 51501).
Het was niet meteen het beste weekend, maar de zondagnamiddag leek dus nog het minst te zullen tegenvallen. We kozen dan ook voor een korte namiddaguitstap langs de pseudo-GR Via "Gallia Belgica", een Compostelapad. Het werd al bij al een schitterende tocht, waarvan alleen het begin en het einde (Genappe en NIvelles) wat tegenvielen. Onderweg kregen we een snoer van prachtige veldwegen, al dan niet hol, voor de voeten, en net als die wat lang duurden, had men een boerderij met sprookjesachtige namen als Ferme du Bati des Morts, Croix Hauette, Dieu-Seul in het landschap geplant. Een flink deel van de wandeling verliep toch in de regen, ondanks de licht optimistische voorspelling.
