We laten ons vandaag inspireren door de wandelkaart die het NGI publiceerde in opdracht van de gemeente Modave. Het wordt dus een onvervalste Condroztocht, en het moet gezegd: de combinatie van de 2 paden heeft vandaag tot onverwacht veel schoonheid geleid: mooie bossen, prachtige vergezichten (weliswaar doorkruist door echt heel veel hoogspanningsleidingen - Tihange is vlak bij), een schitterend dorp als Rausa en een TWQ van 69 %. Je kunt zo'n mooie lentedag als vandaag op minder aangename wijze vullen.

Eigenlijk is het ons om een wandeling uit Rausa (La Pâche) te doen, maar Rausa wordt niet echt goed bediend door de TEC, en dus gebruiken we een tweede wandeling (uit Strée, die van Froide Fontaine) als aanlooproute. Beide wandelingen zijn van hoge kwaliteit, en bovendien is de bewegwijzering prima, al wijkt - naar goede gewoonte - de kaart even af van de bewegwijzering te velde, of moet ik ten bosse schrijven? In totaal leggen we iets minder dan 16 km af.

De verbinding:

Halle - Brussel-Zuid 3708 9:46 9:56 +6 (556)

Brussel-Zuid - Liège-Guillemins 460 10:24 11:19 +2 (1337 - 11810)

Liège-Guillemins - Huy 4961 11:26 12:02 stipt (270)

Huy - Strée [97] 12:31 12:48 +4 (ab5394 - Van Hool New A360, Warzée)

Strée - Huy [97] 17:01 17:20 stipt (zelfde bus als heenrit)

Huy - Brussel-Noord 2140 17:24 18:49 stipt (386)

Brussel-Noord - Halle 3740 18:53 19:14 +4 (556)

De commentaar:

Huy is uit Halle op erg uiteenlopende manieren te bereiken: via Liège, via Namur, via La Louvière-Sud. Dat maakt het altijd wat moeilijk om er de bruikbaarste reisweg uit te pikken, zeker voor de heenreis, waar wat reserve best mag, als dat kan. En zo kiezen we voor een reis in drie schijfjes, met overstappen in Brussel-Zuid en Liège-Guillemins, met in ons achterhoofd een mogelijke reddingsboei via Namur.

We zijn nog op tijd voor de 3708, die dan wel stipt uit Halle vertrekt, maar onderweg gehinderd zal worden door de 1908. In Lot staan we zelfs een tijdje stil, en ook daarna haalt de trein geen normale snelheid meer. Het resultaat: 6 minuten vertraging bij aankomst in Brussel-Zuid, maar geen man overboord. Eén van onze medereizigers is een Amerikaan met een sterk zuidelijke drawl. Hij moet een klasverhoging betalen, en kent blijkbaar mini-ster Vervotte, want hij vraagt of de tarieven verschillen volgens het tijdstip van de dag.

In Brussel-Zuid zijn de loketten dicht, wegens een asociale actie. Dat is pas een manier om de eigen nutteloosheid te benadrukken. Om een degelijk actiemiddel zit men bij de vakbonden nooit verlegen.

Nu dat nog kan, willen we nog eens naar Liège. In de zomervakantie vallen de IC's naar Maastricht sowieso uit, en naar verluidt zou de trein vanaf december volledig geschrapt worden. De ICE komt ons nog even hinderen in Diegem; waarschijnlijk legt hij de basis voor de 2 minuten vertraging bij aankomst in Liège. Ik blijf het een zalige trein vinden: heerlijk snel door Leuven zoeven, en weinig of geen reizigers die de hele trein willen verkennen.

In Liège staat gouwe ouwe 270 te wachten om ons naar Huy te brengen. De ramen van deze klassiekers zijn duidelijk niet opgewassen tegen de moderne trainwashmiddelen, want door enkele kan je alleen door een waas de niet zo attractieve buurt zien met de restanten van de zware Luikse industrie. Gelukkig zorgt de zon voor veel kleur. De stoptrein blijft zonder veel problemen op tijd: Huy halen we precies op tijd. De TBG doet het verhaal van zijn nakende pensionering aan een Thalysman die ook in Liège is ingestapt, en breit daar een uitgebreide socio-economische analyse aan vast. Als hij onze railpass knipt verontschuldigt hij zich zelfs voor zijn uitvoerige betoog. Ik onthou er vooral van dat een privatisering van de spoorwegen o.a. als nadeel zou hebben dat er niet meer gestaakt kan worden. Het is maar hoe je het bekijkt.

De bus van lijn 97 houdt zich eerst nog bescheiden op de achtergrond, maar komt toch keurig op tijd aan rijden. Met een twaalftal reizigers mag hij zelfs bogen op enige populariteit: weer een van die TEC-lijnen die ongetwijfeld wel een betere bediening zou kunnen verdragen. Het is een recente Van Hool, die prettig rijdt. Wij stappen uit bij de halte Strée Maison Communale, en zien meteen wat vanavond het probleem zou kunnen worden: blijkbaar komen hier 2 varianten samen, en de halte is op 2 verschillende plaatsen ingeplant. De TEC-Liège mag dan wel van in het begin gekozen hebben voor informatieve halteborden (haltenaam, bedienende lijnen…), als je alle varianten hetzelfde lijnnummer geeft, heb je daar als reiziger niet veel aan, als er ook geen gedetailleerde dienstregeling hangt met de uren van doorrit. Hier hangt alleen een kopie van het busboekje, waar alle varianten rustig door elkaar geklutst werden. Met wat puzzelen op de stafkaart wordt een en ander wél duidelijk…

's Avonds staan we dan ook op de juiste plek te wachten op een bus die op schooldagen van het Collège Saint-Roch vertrekt. We zijn er ooit wel eens langs gelopen: een prestigieus gebouwencomplex midden in de bossen, waar mijn vroegere prof literatuur Bernard Kemp nog school liep, en dat uit het verre Hamont! De bus zit stilaan aan het eind van zijn rit, en dat zie je aan de bezetting: nog een tiental reizigers. We komen precies op tijd aan het station, en hebben dus een krappe vier minuten overstaptijd.

We opteren nu voor de rechtstreekse IC naar Brussel: één povere break op een moment dat de spits toch nog volop bezig is.

Wie zich zorgen maakt over de integratie van de laatste golf immigranten kan gerust zijn: deze zwaar behaarde mannen uit het arme deel van Europa hebben zich wonderwel aangepast aan de Belgische geplogenheden. Als de TBG na Statte zijn ronde doet, stuurt hij er 2 naar tweede. Ze gebruiken net hetzelfde argument als de doorwinterde Belg: te weinig plaats, en de verhuis gebeurt net zo tergend traag als bij de autochtonen: eerst moet de thee op.

Voor de rest verloopt de rit zonder veel wederwaardigheden: in Namur verloopt de koppeling probleemloos, voor de extra stop in Etterbeek is er ruim voldoende tijd, en we komen dan ook stipt in Brussel-Noord aan. (Wederwaardigheid, op weg naar het archaïsche. Zou er voor dergelijke prachtige woorden ook een verjaringstermijn bestaan, zoals voor het in stand houden van onzichtbaar geworden voetwegjes?)

Op spoor 10 staat de IR naar Quévy al te wachten: het is dezelfde trein als vanmorgen, en we komen in hetzelfde stel terecht. We rijden vlot door de NZV, maar in Vorst loopt het alweer fout: een verdwaalde Eurostar komt over lijn 96A aangereden, en je kent het verhaal wel: voorrang en ontblokking, goed voor 4 minuten vertraging in Halle. Maar kom, we hebben net de mooiste wandeling  van 2011 tot nog toe gestapt, de treinen reden tamelijk stipt, en de wilde en andere stakingen werden nog even opgespaard. Want van dat laatste kun je wel zeker zijn: die zitten er opnieuw aan te komen, zoals een frisse lentenacht die zich ook al voelbaar aankondigt.

Alle foto's van de wandeling vind je op http://s62.photobucket.com/albums/h98/overweg13/wandelingen%202/stree%20rausa/

24-05-2011 om 00:00 geschreven door overweg13  

Als we het over langeafstandswandelpaden hebben, dan denken we natuurlijk in de eerste plaats aan GR's, maar hier en daar zijn in de loop van de jaren ook andere paden uitgezet die vaak de vergelijking met de echte GR's meer dan behoorlijk doorstaan. Eén daarvan is de TBW (Tour du Brabant wallon), 215 km pad in een grote lus door Waals-Brabant. Wij zijn ondertussen al in Virginal geraakt (uit Waver) en vandaag staan een goeie 16 km naar Nivelles op het programma. Zelfs de aanwezigheid van het monster van Ronquières, van de kluchtraffinaderij van Feluy en van Clabecq zaliger slagen er niet het landschap met zijn prachtige glooiingen stuk te maken. Het is dan ook volop genieten van weiden en boerderijden, van veldwegen die er nog altijd erg stofferig bij liggen en zelfs van een stukje spoorbedding tussen Monstreux en Nivelles. Kenners weten dan dat we hier stapten over de oude lijn 141 die Ottignies met Manage verbond. Betonboeren en plaatselijke en minder plaatselijke potentaten hebben het hier niet op een akkoordje gegooid, en de bedding is nog niet verhard. Hier en daar duikt nog een mistbaken of een hectometerpaal tussen het struikgewas op. Al bij al ligt de TWQ niet hoger dan 32 %, maar wie vindt dat kasseiwegen die vanzelf een vertragend effect hebben op elke vorm van gemotoriseerd verkeer ook meetellen, komt wellicht iets hoger uit.

Voor de liefhebbers: we kruisen ook nog even de bedding van lijn 106 (Lembeek - Ecaussinnes) in de buurt van Fauquez. Ooit was deze lijn als link tussen Brussel en bijvoorbeeld La Louvière minstens zo belangrijk als de verbinding via Braine-le-Comte, maar vanaf de jaren 1970 werd de dienst geleidelijk afgebouwd volgens het bekende scenario: eerst sneuvelen de weekenddiensten, dan worden de weekdiensten uitgedund, en nog even blijft alleen maar een beperkt deel van de lijn (tot Clabecq) over. Enkele jaren voor de definitieve sluiting reed de laatste trein naar Parijs nog wel door dit bucolische landschap, omdat de nachtelijke werken op lijn 96 dan vroeger konden beginnen. Maar dat is niet meer dan een machteloze opflakkering geweest… Het had één van de mooiste toeristische of historische lijnen van het land kunnen worden, maar zoals meestal heeft het niet mogen zijn.)

De verplaatsing:

Halle - Tubize [116] 8:47 9:00 +1 (ab9051-46, Mercedes Citaro LE, Cardona & Deltenre)

Tubize - Virginal [474] 9:05 9:23 +3 (ab9051-37, Mercedes O.405 N2, Cardona & Deltenre)

Nivelles - Braine-le-Château [69] 15:39 16:04 ??? (ab6659, Renault EMI R312, Baulers)

Braine-le-Château - Halle [114] 15:50 16:02 +10 (ab9641-95, Mercedes Citaro, Picavet)

De commentaar:

Ik zou willen beginnen met twee statements.

1. Tot voor kort zouden we er waarschijnlijk niet eens aan gedacht hebben om uit Nivelles níet met de trein naar Halle te rijden. Maar nu de NMBS eenzijdig de trouw opgezegd heeft door de afschaffing van wat ze zelf jarenlang de getrouwheidskaart heeft genoemd, schept het enorm veel voldoening dat we het vandaag zonder hun diensten kunnen doen. Toen ik de TEC-verbinding voor de namiddag vond, ben ik zelfs nog op zoek gegaan naar een verbinding 's morgens, en ook die was beschikbaar. (Anders was het ongetwijfeld een treinrit naar Braine-le-Comte geworden met overstap op lijn 65 van de TEC.)

2. Zoals van de NMBS-marketing voel ik me nog vaker het slachtoffer van de asociale acties die als slecht geleide projectielen frequent de plannen van de reiziger doorkruisen. Vandaag is Namur nog eens aan de beurt, maar voor je het weet wordt uit valse solidariteit ook in andere Waalse stations het werk neergelegd. Dat we dat vandaag kunnen omzeilen door geen treinen te nemen is meegenomen, al zit je bij de TEC op dat vlak ook niet bepaald op rozen. (De actie van vandaag spitst zich toe op de toekomst van Ronet, bij Namur: als je de kaart van  België neemt, er de belangrijke assen van het goederenverkeer op uitzet, en de industriële bedrijvigheid van het Naamse inkleurt, moet er geen tekeningetje meer bij gemaakt worden: Ronet heeft absoluut geen toekomst, laat staan betekenis als vormingsstation. Zoals wel meer zal de actie van vandaag dan ook meer geïnspireerd zijn door de toekomst van de syndicalisten aldaar, die elders natuurlijk niet alleen de edele strijd tegen de bazen maar ook tegen de collega-vakbondsmannen zullen moeten opnemen, om opnieuw hun geprivilegieerd postje vast te krijgen.)

We nemen in Halle dus een kraaknette bus van de firma Cardona & Deltenre. De bus vertrekt met één minuutje vertraging en die zullen we meeslepen tot Tubize, waar we 5 minuten overstaptijd hebben. Tot verleden jaar was dit lijn 115b, wat erop wees dat het eigenlijk een oude NMBS-busdienst was: een vervangingsbus, alhoewel dat in dit geval met een flink korreltje zout genomen moeten worden: lijn 115 liep van Tubize naar Braine-l'Alleud, en kwam zelfs niet in de buurt van Halle.

Lijn 474 was dan weer een zogenaamd aanvullende buslijn van de NMBS: ze beschrijft een grote lus en rijdt dus van Tubize naar Tubize. Deze Mercedesbus is duidelijk enkele jaren ouder. De IR naar Binche heeft zijn gewone 10 minuten vertraging, en in zijn kielzog volgt de L-trein naar Braine-le-Comte met ongeveer even veel vertraging. Aan de andere kant van de taalgrens stuiven de bussen dan weg, ongehinderd door welke opgelegde wachttijd dan ook, hier wachten zowel de bus van lijn 116 als die van lijn 474 keurig op de aansluiting. Voor onze bus betekent dat zelfs 7 minuten wachten alvorens het groene getalletje op het Aribusscherm floept… We rijden door een landschap dat al een voorafspiegeling is van wat ons geserveerd wordt: op en af tussen de groene heuvels. In Virginal stappen we 3 minuten later dan voorzien uit aan de halte Rue Bierny. De 65 had ons dichter bij het centrum kunnen brengen (halte Pensionnat), nu moeten we dat zelf te voet doen, nauwelijks een bezwaar… Die halte Pensionnat is destijds bij een wijziging van de verkeerssituatie in Virginal enkele honderden meters opgeschoven, maar heeft haar naam behouden. Dat is vooral bij de TEC een typisch geval: de halte verhuist, de naam wordt wat zinloos, maar blijft toch behouden. Denk vooral niet dat je bij de halte "Huis nummer 31" nog naar een huis met het nummer 31 moet zoeken, en "Café Bracke" is al lang een vrij droge bedoening.

Voor de terugreis zal lijn 69 moeten instaan. De scholen zijn uit, en dus moeten we toch wat rekening houden met een goed bezette bus, maar we vinden toch nog makkelijk 2 zitplaatsen. Het vertrek staat gepland voor 15:39. Toch vermoed ik dat we op een soort schooldienst terechtgekomen zijn, want

1. de bus vertrekt om 15:30 i.p.v. 15:39;

2. de film toont als eindbestemming Braine-le-Château i.p.v. Haut-Ittre;

3. de bus wijkt af van de route die ik uit infotec getoverd heb: vanaf Bois-Seigneur-Isaac rijden we rechtstreeks i.p.v. langs Wauthier-Braine om.

Het is toch wel even schrikken, en ik vraag me nog altijd af waarom deze rit niet gewoon in de dienstregeling opgenomen is. Misschien is men wel bang dat goed gestoffeerde dienstregelingen te veel volk zullen aantrekken…

Overstappunt is de halte Quatre Bras in Braine-le-Château. Ook al liggen de halten van lijn 69 en 114 door de structuur van het kruispunt erg ver uit elkaar, we halen nog net een 114 in vertraging. Tussen Essenbeek en Halle heeft deze lijn veel van haar pluimen gelaten door de komst van lijn 155 van De Lijn, en het aantal reizigers ligt dan ook niet bijzonder hoog. Lijn 114 heette vroeger lijn 115a, en de parallel met de 116 zal wel duidelijk zijn. (Wie trouwens nog wat verder in de geschiedenis terug wil: blijkbaar zijn zowel de lijnen 114 als 116 oorspronkelijk aanvullende lijnen - in 1950 nog respectievelijk 218 en 268 - en zijn ze pas na de afschaffing van de reizigersdienst op lijn 115 deel gaan uitmaken van een rist lijnen, waarvan de lijnen 114, 115 en 116 vandaag nog rechtstreekse afstammelingen zijn.

In Halle rijden we al wekenlang het busstation binnen door een altijd maar dieper wordende uitholling, resultaat van de heraanleg van de idiote klinkers die hier gebruikt werden. Britten zouden hier ongetwijfeld weddenschappen over opzetten: wat gebeurt er eerst? Of, een reiziger raakt gewond door de hevige schok; of, een bus raakt onderaan beschadigd. We geraken er zonder kleerscheuren door, na de zoveelste aangename lentewandeling.

Veel foto's van de wandeling: http://s62.photobucket.com/albums/h98/overweg13/wandelingen%202/Virginal%20-%20Nivelles%20TBW/

Toegevoegd op 7 juli 2011: het raadsel van de TEC-bus is ondertussen opgelost. Als je de tabellen van lijn 69 raadpleegt van na 1 september, blijkt deze ontdubbelingsrit daar wel degelijk voor te komen. Toch niet echt professioneel dat deze rit wel al reed, maar voor ons nog niet op te sporen was.

13-05-2011 om 00:00 geschreven door overweg13  

In de Toeristische Wandelgids van de gemeente Nijlen vonden we de Driedorpenwandeling, van 16, 23 of 30 km lang. Wij opteren voor de lange omvaart, de enige die ook echt drie dorpen (Nijlen, Bevel en Kessel) aandoet. Volgens eigen berekening doen we er zelfs 31.8 km over. Zoals je wel meer hebt met dergelijke lange lusvormige wandelingen moeten we door meer saaie stukken dan ons lief is. En ook de TWQ (29 %) is aan de lage kant. Gelukkig zijn er sporadisch echt mooie, interessante stukjes, die de pil toch wat vergulden: de Bogaartsheide, de Elzen, Zomerklokje en Steenbeemden, de Kleine Nete en vooral de Kesselse Heide, niet zo uitgestrekt, maar wel een natuurgebied dat gekoesterd moet worden. Dat zal ook wel in de optiek passen van de kudde schapen die daar de natuur beheert.

De verplaatsing:

Halle - Brussel-Zuid 3757 7:58 8:16 +6 (215)

Brussel-Zuid - Lier 3408 8:38 9:21 +5 (2705 - 61070 FCL)

Lier - Nijlen 2379 9:34 9:43 stipt (923)

Nijlen - Antwerpen-Berchem 2989 18:57 19:19 stipt (307)

Antwerpen-Berchem - Halle 3142 19:30 20:41 +13 (649)

De commentaar:

Zoals wel meer denk ik bij het invullen van de lijntjes op de Railpass met weemoed terug aan de halveprijskaart, die zo nodig moest verdwijnen. Vandaag hebben we net zo een verplaatsing voor de boeg waar die kaart volop haar rol kon spelen, en waar de Railpass eigenlijk nog te duur voor is. Maar kom, de mens wikt, en de marketing beschikt…

We zijn nog op tijd voor de CR van 7:58: alles loopt vlot, maar voor je het goed beseft, heeft ook deze trein 5 minuten vertraging. In Brussel-Zuid zijn dat er al zes geworden. Sinds de halfuurdienst op deze stoptreindienst tussen Halle en Brussel is ingevoerd, is het aantal reizigers onmiskenbaar gestegen. Vandaag zal dat zelfs in de verkoopcijfers tot uiting komen, want er komt zowaar controle. Dat is altijd verrassend. In Lot is een ruit van een wachthokje gesneuveld. Wat leven we toch in een heerlijke maatschappij, waar de mensen hun frustraties straffeloos op hun omgeving mogen afreageren, en waar de fout uiteindelijk nog bij de maatschappij zelf gelegd wordt, omdat die er niet in slaagt om preventief op te treden tegen die frustraties.

De IC naar Turnhout is stipt in Brussel-Zuid aangekomen, en vertrekt ook zo goed als op tijd. Toch zal hij Brussel-Noord buitenrijden met 4 minuten. Op het bovendek zitten alleen wij zelf en twee politieagenten. Meteen na Brussel-Noord doet de TBG zijn ronde: het is een vriendelijke, goedlachse jongeman. Even later komt hij echter naar de agenten toe gestapt, met in zijn zog een ruig heerschap, dat zelfs bij het zien van de arm van de wet niet bedaart. Ik vind zwartrijden op zich al erg genoeg, maar als je het dan niet kunt hebben dat je gepakt wordt, dat is pas lef hebben. Het incident is snel beslecht: het kost ons maar één extra minuut vertraging, en die zullen we tot Lier houden.

Opvallend meiverschijnsel: de scholen breken weer uit hun muren. Het organiseren van schooluitstappen wordt veroorzaakt door een erg besmettelijk virus, waar ik gelukkig mijn hele leven immuun ben voor gebleven. Als één collega er één organiseert, voelt de rest van de bende zich verplicht om ook iets op poten te zetten. De pedagogische en didactische kwaliteit zijn vaak ondermaats; na enkele jaren wordt het boeltje dan ook eens grondig opgekuist, omdat het anders met name in de schone meimaand nog onmogelijk wordt om het normale lesgebeuren te laten geschieden.

Volgens Railtime zou de aansluitende L-trein naar Herentals vertrekken van spoor 3. Dat heeft me bevreemd toen ik het thuis las, want ook de IC naar Turnhout komt op spoor 3, en die L zou dus wel eens flink in de weg kunnen staan. Toch houdt men het ook op de tv-schermen vol: spoor 3, in het geel gezet. Ik kijk even op de gele affiches: die afficheren duidelijk spoor 5, en dat is ook waar de verwachte duikbrillen staan te wachten. Opvallend: onze TBG van daarnet stapt mee over, en zal nu deze L-trein doen. Dertien minuten liggen er tussen de IC en de L, en dat is toch wel een erg efficiënte inzet van personeel, die ongetwijfeld vaak voor problemen zorgt.

De terugrit zal noodgedwongen via Antwerpen lopen. De L-trein heeft veel moeite om niet te vroeg te rijden. De planners raden ons een overstap in Mortsel aan, maar Mortsel is nu niet bepaald een ideaal overstapstation. We kiezen voor het veilige Berchem, veilig vooral omdat we dan geen uur hoeven te wachten zoals in Mortsel, mocht er iets mislopen.

Op dit uur van de dag fungeert de IR naar Geraardsbergen als stoptrein tussen Antwerpen en Mechelen. Dat nemen we er graag bij: een overstapvrije verbinding is meegenomen, met meer dan 30 km in de kuiten. Een jongedame heeft geen biljet. Dat is echt het moment om in eerste klasse te reizen, ware het niet dat de TBG snel opdaagt. Ze begint de gewone uitleg over geen tijd en volk aan de loketten, maar ze krijgt terecht te horen dat ze dat op het perron moet melden, niet in de trein. (Met één tweeledig stel kan dat geen probleem zijn…)  Maar plots begrijpt ze het allemaal niet meer zo goed, dat Nederlands, dat ze daarna nochtans probleemloos gsm'end zal gebruiken. Ze krijgt een biljet van €13.20: prachtig is dat: eerste klasse volle prijs én met maakloon erbovenop.

In Weerde maken we nog even een onvoorziene stop: de TB denkt blijkbaar nog altijd dat hij met een echte stoptrein op pad is. Maar minder stipt rijden we daar niet door. De problemen beginnen pas in Brussel-Zuid: er is iets fout in Ruisbroek, en na een tijd wachten gaat het over tegenspoor en lijn 96E naar Halle, waar we dan toch nog 13 minuten later dan voorzien aankomen. Maar in vergelijking met enkele andere treinen valt dit nog mee. Een kinderhand is gauw gevuld. Al is dat een van de sterkst gedateerde spreekwoorden die ik ken…

Foto's van de wandeling: http://s62.photobucket.com/albums/h98/overweg13/wandelingen%202/nijlen/

In Kessel kon ik ook nog 2 bussen en 1 trein fotograferen:

03-05-2011 om 00:00 geschreven door overweg13