Trein en bus, wandelen en weer, en van die hobby's meer
26-04-2011
26 april 2011 (Linkebeek - Sint-Pieters-Leeuw GR 512)
Af en toe eens een zwakker stuk in een GR, het lijkt zeker in een min of meer verstedelijkt gebied als Vlaanderen en de Vlaamse rand haast onvermijdelijk. Wij moeten ons vandaag door een tracé worstelen, waar de bewoning af en toe toch wel erg opdringerig is. Gelukkig zijn er bij het begin nog weidse Brabantse akkers, is er het erg mooie Kleetbos en ook de weg die achter het Domein Dwersbos door loopt, mag er zijn. Voeg daar nog wat mooie paadjes aan toe in de buurt van het Kasteel van Beersel en je zou zo het eerste gezicht zeggen dat het alles bij elkaar toch nog goed meevalt. Maar lange stukken door protserige en andere wijken hypothekeren de succesbeleving; zelfs het deel langs het Kanaal lijdt zwaar onder de onmiddellijke aanwezigheid van de (afbraak)industrie. Dat de ontwerpers van het pad er toch nog in geslaagd zijn om de helft van de 12.680 km over trage wegen te laten lopen (TWQ is net 50 %) is dan ook meer dan verdienstelijk.
Het is een zeldzame luxe voor ons, een vertrekhalte op enkele honderden meters van onze voordeur. We maken dan ook gebruik van onze huislijn, de 155, die waarschijnlijk over een week zijn normale reisweg langs de Alsembergsesteenweg zal kunnen hernemen. Dat is relatief, want de halte Winderickxplein is alweer verplaatst, om andere werken mogelijk te maken. Maar de impact van deze omlegging zal vast minder groot zijn dan die van de vorige. Het valt op dat de bus ook voorbij Alsemberg meer en meer klanten lijkt aan te trekken.
Voor de terugrit kunnen we gebruik maken van de kwartierdienst op lijn 170, op dit uur nog aangevuld met enkele ritten van lijn 171 die tot Halle rijden. Van Brukom tot Halle zit het verkeer op de Bergensesteenweg goed vast. Gelukkig zijn er 2 busbanen waarover het voor ons net iets vlotter gaat. We komen met 16 minuten vertraging aan het Halse station, althans dat vermoed ik, want het kan even goed 31 minuten zijn geweest.
De lijn 155 zal ons ten slotte naar ons vertrekpunt terugbrengen, na een wat geschiedenisloze, maar erg relaxte dag. En dat mag ook wel eens
Voor foto's: http://s62.photobucket.com/albums/h98/overweg13/wandelingen%202/linkebeek%20-%20sint-pieters-leeuw%20GR%20512/
De topogids
van GR 564 (Kempen - Condroz) dateert al van 1993. Het wordt tegenwoordig door
de GR-paden tegen een extra lage gunstprijs verkocht. Het boekje ziet er dan
ook gedateerd uit, met zijn zwart-wit foto's en zijn antieke kaarten. Erger is
dat ook de GR zelf wat opfrissing zou kunnen gebruiken. We vertrekken thuis met
de wetenschap dat de doortocht van het Pijnven grondig gewijzigd (en verlengd)
is - daar dient de website van de GR o.a. voor. Maar we worden nog
geconfronteerd met minstens één andere belangrijke wijziging (in de buurt van
Locht). Tot overmaat van ramp loopt het soms ook fout met de bewegwijzering:
daar zorgen o.m. grondige boomkappingen voor (bij het naderen van de Kiefhoek)
en in dit landje kunnen wegjes nog altijd verdwijnen onder hangars (bij het
naderen van de N73 in Hechtel). Tot daar de negatieve kanten van de wandeling,
die zo'n 22.5 km lang is, en een TWQ haalt van 58 %.
Toch is het
nog altijd een aangename GR, die alleen eens een grondige vernieuwing en een
nieuwe topogids nodig heeft. Zeker wie houdt van tochten door kurkdroge
naaldbossen over wegjes in alle maten en formaten, komt nog best aan zijn
trekken. De laatste 5 km zijn dan weer niet echt interessant meer, maar dat is
Vlaanderen. Het zal nog een jarenlange inspanning vergen om door de heropening
van verdwenen wegen en wegjes opnieuw tot een acceptabel net van mooie
wandelwegen te komen. Nu moet je al te vaak door gebieden die al hun charme
verloren hebben.
Het
voordeel van stappen in Vlaanderen is dat je niet voortdurend rekening moet
houden met alternatieven, voor als het verkeerd loopt. Niet dat treinen en
bussen hier stipter rijden (vooral bussen rijden zich hier veel regelmatiger
vast dan in Wallonië), maar het is meestal gewoon een kwestie van alles een
uurtje te verschuiven. Meestal lukt dat niet, door de graatmagere busdiensten
van de TEC.
De
aangewezen verbinding van Halle naar Lommel loopt via Lier, maar het kan ook
via Antwerpen-Berchem zonder tijdverlies. En dat wordt het dus.
Van Halle
Naar Brussel-Zuid gaat het met de CR naar Leuven die met enkele minuten
vertraging rijdt. Het is de laatste CR van de ochtendspits met 2 stellen, en
dat is geen overbodige luxe, want deze trein is goed beklant. Vooral Ruisbroek
lijkt als halte in de lift te zitten. Wij krijgen geen controle; laat ons mild
zijn: de TBG zal het zo druk gehad hebben met het aanmaken van biljetten dat
hij zelfs niet vooraan in de trein geraakt is.
De IC naar
Essen heeft niet te veel vertraging en dus kiezen we maar voor die reisweg.
Voorbij Mechelen komt de TBG langs. In totaal worden drie reizigers naar tweede
gestuurd. Ik vind de opmerking van de TBG tekenend voor wat eerste klasse bij
de NMBS geworden is: "This is first class. It's written on the door."
Blijkbaar is dat het enige verschil met tweede geworden. Zonder dat ze zich
daar echt bewust van is, legt ze de vinger op de wonde. Tussen Mechelen en
Berchem gaan de laatste 3 minuten vertraging er aan: we stoppen stipt in
Berchem.
Voor het
laatste schuifje zijn we aangewezen op motorwagens van reeks 41. Niet bepaald
onze keuze, maar kom De IR bestaat uit 2 motorwagens, waarvan de eerste de
onze wordt, omdat die doorrijdt naar Neerpelt, en dus ook Lommel. Tussen
Berchem en Lier ontspint zich een gesprek met 2 TBG's over wandelen. In dat
gesprek valt ook de naam van een collega, die waarschijnlijk binnen de kortste
keren op de hoogte zal zijn van het gesprek. Hallo, D.! We krijgen nog een
waarschuwing mee over het hete weer in Limburg
In Lier is het
wachten op de IR uit Brussel, die dus ook de onze had kunnen zijn. Zo tekenen
we 5 minuten vertraging op in Lier, en zelfs 8 in Herentals. Maar de
ontkoppeling in Mol verloopt vlot, en uiteindelijk komen we in Lommel aan met 3
minuten vertraging.
Voor de terugrit
uit Hechtel hebben we de keuze tussen een bus van lijn 18a en één van lijn 180.
Die laatste is een snelbus, die inderdaad één volle minuut sneller is tussen
Hechtel en Hasselt. Maar we hebben goed doorgestapt en slagen er nog makkelijk
in om een bus van lijn 18a te nemen om 17:51. (In onze oorspronkelijke planning
hadden we op 18:17 gerekend.) Toen we deze GR de eerste keer liepen, blonken de
halteborden nog uit door hun nietszeggendheid. We kregen toen een opmerking van
de chauffeur omdat we eigenlijk aan de verkeerde halte stonden te wachten. Maar
dat blijkt nu de enige juiste te zijn. We vertrekken met 4 minuten vertraging,
maar de bus komt stipt aan in Hasselt: veel volk heeft hij niet meer geladen
onderweg.
Zo kunnen
we nog makkelijk de IC naar Gent nemen, die trouwens met wat vertraging rijdt -
als gevolg van de voorgaande rit. Met 5 minuten blijft de vertraging nog net
binnen de norm. In Sint-Truiden is er nog altijd geen minuutje af, ook al omdat
4 fietsen en berijders mee moeten. Maar van Landen tot Leuven is er tijd zat,
ondanks een vertragingszone bij km 50.6, en vanaf Leuven rijden we op tijd, en
zelfs te vroeg. In Landen zien we nog IC 516 naar Eupen passeren: volgens
Railtime is de vertraging van meer dan 20 minuten te wijten aan het drukke
treinverkeer Dat zal wel de reden zijn waarom men hem over de veel tragere
lijn 36 gestuurd heeft. Hoe vaak zijn die meldingen eigenlijk fout? Nu, ik kan
dat ook wel wat begrijpen, want soms is er inderdaad geen eenduidige oorzaak op
te geven. Maar in dit geval ligt dat waarschijnlijk toch wel anders.
In
Brussel-Noord kan ik me nog even storen aan het gedrag van een bende Walibisten
die met IC 2439 mee gekomen zijn. Deuren gaan open en dicht, open en dicht,
open en dicht. Moderne opvoeders spreken in dit geval waarschijnlijk van
uitgelatenheid. Uitgelaten, ja, zoals honden
De IR naar
Quévy bestaat uit een lang stel M6. Plaats genoeg, dus. Hij: "Dat is hier
eerste klasse." - Zij: "We gaan toch hier zitten." The same old
story, altijd opnieuw Maar ook deze trein zal stipt rijden, en dat is altijd
meegenomen. Van de voorspelde hitte hebben we niet echt veel last gehad. Daar
zijn de dagen nog net iets te kort voor
Foto's van
de wandeling: http://s62.photobucket.com/albums/h98/overweg13/wandelingen%202/lommel%20-%20hechtel%20GR564/
Het gebeurt
niet zo vaak dat we na het stappen van een GR min of meer ontgoocheld thuis
komen, zeker niet in het Waalse landsgedeelte, maar vandaag is dat toch wel in
enige mate het geval. Eerst en vooral is het oorspronkelijke parcours over zo
een 5 kilometer grondig gewijzigd. De reden is niet zo meteen duidelijk, maar
misschien heeft men het verstandig geacht te kiezen voor een tracé langs de
lelijke, maar niet zo gevaarlijke N93 boven een stuk wandelen langs de iets
mooiere, maar veel gevaarlijkere N904. Kiezen tussen de pest en de cholera,
kom. Ten tweede wordt over deze wijziging met geen woord gerept op de website
van de SGR, en toch is dit geen recente omlegging: dat merk je aan de toestand
van de bewegwijzering. En ten derde is de bewegwijzering zelf, zeker rond het
Fort van Émines dringend aan vernieuwing toe: je loopt er een tijdje
vertrouwend op beschrijving en kaart uit de topogids, en dat gebeurt zelden bij
een GR.
GR412 is de
Sentier des Terrils, en die komen we vandaag maar mondjesmaat tegen. In de
plaats daarvan krijgen we toch wel mooie stroken bos, en we passeren langs
enkele prachtige kasteelhoeven. Lang geleden stapten we hier trouwens ook al
langs een grote lusvormige wandeling Châteaux du nord namurois, die kaderde in
een reeks uitgezette, bewegwijzerde wandelingen van de toeristische dienst van
de provincie Namur. Ik heb er een tijdje geleden nog eens naar geïnformeerd,
maar men heeft de bewegwijzering opgegeven, en de boekjes - uit het
pre-pc-tijdperk - zijn niet langer te verkrijgen. Spijtig, want deze wandelingen
volgden vaak mooie wegen, al moet gezegd dat ze nogal eens samenvielen met de
GR's. Vandaag is het omgekeerde het geval: de GR loopt lang over het oudere pad
van de Noord-Naamse kastelen.
Hoogtepunt
is vandaag de tocht door het domein van de kasteelhoeve van La Falize. Je moet
er wel een minderwaardige strook bij nemen: blijkbaar bestaat er geen goede
aanloop, maar in het domein zelf is het volop genieten van aangename wegen, van
de Houyoux en vooral van de schitterende kasteelhoeve. Het gebeurt zelden dat
je zo een prachtstuk zo dicht kunt naderen.
Onze tocht
van Franière naar Vedrin is iets meer dan 18 km lang; de TWQ bedraagt 44 %, en
gezien het tegenvallende deel halfweg, valt dit nog best mee!
Vedrin -
Namur 17:08 17:19 stipt (ab 5581-45, Mercedes Citaro LE, van Autobus Latour)
Namur -
Brussel-Noord 2438 17:51 18:49 +1 (328)
Brussel-Noord
- Halle 3740 18:53 19:14 +11 (534)
De
commentaar:
Eerst dit:
toen we nog allebei een halveprijskaart hadden, zou deze reis ons 13 minder
hebben gekost. Toegegeven, ik hou dan geen rekening met de kosten van de kaart
- dat is de houding van de automobilist, die ook alleen maar zijn brandstof
rekent; maar we wisten sowieso dat we die kosten er elk jaar opnieuw uit
haalden. En ook nog toegegeven: in tweede klasse zou het verschil maar 8.60 bedragen.
Maar het
lijkt me toch te gek dat we voor onze vorige uitstap (heen Liège, terug
Libramont - ik had mijn Railpass toen veiligheidshalve zelfs tot Vielsalm
ingevuld) niet meer betaalden dan voor ons reisje van vandaag.
En het lijkt
me even gek dat wij als zeer regelmatige reizigers voor deze afstanden geen
enkel voordeel meer hebben t.o.v. occasionele treinklanten.
En dan de
reis zelf: doordat de IR Tournai - Jambes wegens de eeuwigdurende werken op
lijn 130 tussen Namur en Tamines als omnibus rijdt, hebben wij een tamelijk
eenvoudige reis voor de boeg. (Elk nadeel
heb zijn voordeel ) We kiezen voor een overstap in Mons; Charleroi-Sud had
ook gekund, maar dat kostte ons een extra overstap in Brussel-Zuid.
De IR naar
Quévy rijdt stipt. De TBG horen we alleen even bij het binnenrijden van Jurbise
(in beide landstalen, ten behoeve van de Vlamingen die naar Pairi Daiza
trekken) en net voor Mons, om aan te kondigen dat je maar best niet achteraan
in de trein moet zitten als je naar Frameries en vooral Genly moet. In dat
laatste geval is er voor de laatste vijf rijtuigen geen plaats aan het perron,
inclusief het eersteklasrijtuig. Hoe dat dan moet als je toevallig daar zit, is
niet zo evident.
Ook de IR
naar Jambes is stipt. Veel valt er over deze reis niet te vertellen. Sinds ik
hier de laatste keer geweest ben, is de referentiesnelheid tussen Tamines en
Charleroi verhoogd van 100 naar 120. Al die werken leveren dan toch iets op, al
is de tijdswinst voor de treinen te verwaarlozen. Alweer een lijn met 2 referentiesnelheden.
(Taalkundige vraag: is het dan nog een referentiesnelheid?) Lang geleden voerde
men de referentiesnelheid in voor de volledige lijn, en werd voor de rest met
permanente vertragingszones gewerkt. Concreet in dit geval: groen-gele borden
met een 10 erop tussen Namur en Tamines. Hier heeft men de groene borden met
witte cijfers met de 10 gewoon laten staan.
In Tamines ligt
een kraaknieuwe spoorlijn naar het zuiden. Ik zie te laat of het om een grondig
vernieuwde lijn 150 gaat, dan wel om een compleet nieuwe verbinding. Verrassend
dat ik daar ondanks de moderne communicatiemedia nog niets over gelezen heb.
De
terugreis is al even eenvoudig. Het stadsnet van Namur strekt zich ver uit, tot
de omliggende dorpen. Dat hebben we vandaag al gemerkt aan het eindpunt van
lijn 9, dat midden de gele koolzaadvelden ligt, maar ook Vedrin is niet meteen
veel meer dan een stevig dorp. Toch heeft lijn 24 hier een halfuurbediening, en
wat prettig is om merken: daar komt ook volk op af. Ik verwachtte dat de bus
voor het station (perron E) zou eindigen, maar we rijden het busstation binnen.
De bus vertrekt namelijk meteen opnieuw op lijn 142a. Superefficiënt, dat wel.
IC 2438 lijkt
ook op tijd te zullen rijden. Het treingedeelte uit Dinant rijdt dan wel met 2
minuten vertraging binnen, de koppeling met het deel uit Liers verloopt vlot,
en we vertrekken op tijd. Opvallend hoe je hier de onervaren van de ervaren
reizigers kunt scheiden: de eerste bestormen meteen het deel uit Dinant, dat al
wat beter gevuld aankomt, en dus nog beter gevuld wordt, de laatste wachten
rustig op de aankomst van het minder drukke tweede deel. Wij zitten helemaal
achteraan.
Om het leed
van de brand in Etterbeek (door de Walen onveranderlijk als Eterbeek uitgesproken)
wat te lenigen, stopt deze trein ook in dat station. Wat het onmiddellijke
voordeel daarvan is, is me niet duidelijk. Opvallend: de aankondigers op het
perron geven het niet-aangepaste vertrekuur op in Brussel-Luxemburg (38 i.p.v.
39) en Brussel-Schuman (41 i.p.v. 42).
In
Brussel-Noord staat een vijftal treinen met een vrij grote vertraging
aangekondigd. We komen net te laat om nog mee te rijden met een CR naar Braine-le-Comte
met een dik kwartier; ook een IC naar Gent en één naar Charleroi staan nog met
vertragingen van meer dan 10 minuten geafficheerd. Voor de IR naar Quévy houdt
men het voorlopig bij 5 minuten. Maar ik vermoed dat deze trein gehinderd is
door zowat alle andere treinen in vertraging (en dat ook verderop nog zal
worden) en het gaat niet echt vlot: Brussel-Noord +7, Brussel-Centraal +9,
Brussel-Zuid +9 (ondanks 4 minuten stilstand) en uiteindelijk +11 in Halle. Die
vertraging zal trouwens nog verder oplopen, omdat men die CR naar
Braine-le-Comte koppig voor de IR laat rijden.
Het is nog
opvallend warm; het weer spoedt zich met rasse schreden de zomer in. Al zullen
we dit vroeg of laat wel weer moeten compenseren. Maar de volksmond wil:
"Wat we gehad hebben, hebben we gehad." En wij hebben het dus vandaag
gehad: al bij al probleemloze treinverbindingen en een bijwijlen bijzonder
aangename tocht langs een zeer wisselvallige GR.
Foto's van
de wandeling: http://s62.photobucket.com/albums/h98/overweg13/wandelingen%202/franiere%20-%20vedrin/
De gemeente
Gouvy heeft in samenwerking met het NGI een wandelkaart uitgegeven met niet
minder dan 36 uitgestippelde parcours erop. Gouvy is nu eenmaal een van die
uitgestrekte Waalse gemeenten, met talrijke deelgemeenten en gehuchten, en voor
elk daarvan wat wandelingen heeft uitgezet, zit je al snel aan enkele
tientallen. Wij stappen vandaag wandeling 22 (Rouge Fagne - groene ruit) die
ons uit Montleban weg leidt, het bos in; pas op het einde zullen we daar
opnieuw uit komen. De wandeling is iets meer dan 9 km lang, met een TWQ van 76
%. Dat betekent dat je alleen over onverharde boswegen loopt, behalve bij het
begin en op het einde. Maar dat kan de pret niet bederven. En ook een compleet
verkeerd geplaatst bord (van een pad dat enkele kilometer daarvandaan loopt)
kan ons niet op een dwaalspoor brengen. Voor de rest is de bewegwijzering
trouwens compleet en onberispelijk.
Wie Gouvy leest, denkt natuurlijk meteen: ha, een makkelijke
verbinding vandaag, maar dat geldt eigenlijk alleen voor Gouvy zelf. Het wordt zelfs
een hele klus om in Montleban te geraken. De planners hebben me deze keer wel
goed op weg gezet, door de verbinding met 3 bussen en een niet zo evidente
overstap in Salmchâteau te suggereren.
Dat we weinig risico nemen om in Liège-Guillemins te geraken
is wel duidelijk. De aangewezen trein is de doorgetrokken P7002, die ook als IC
457 door het leven gaat, maar dat garandeert ons maar 11 minuten overstaptijd
in de Luikse spoorwegtempel. Ik heb de rit van deze trein in de voorbije weken
met het oog hierop wat gevolgd, en af en toe loopt het toch wel eens verkeerd.
Dus kiezen we een vroegere trein.
CR1555 is ondanks de vertraging van de grote voorafgaande IR
naar Antwerpen nog best doenbaar: de klassieke stellen kunnen de extra
reizigers uit Edingen en Halle moeiteloos aan, en de rit zelf verloopt ook
vlot.
De spits moet nog echt beginnen, en het ziet ernaaruit dat
we moeiteloos in Liège zullen geraken. Spijtig dat ons rijtuig bij hoge snelheid te fel davert om nog prettig te zijn.
Zonder veel heimwee naar de tijd dat lijn 1011 nog voor het
oude station probeerde te vertrekken, tussen fout geparkeerde auto's, aan- en
afrijdende kiss-and-riders, en gehaaste voetgangers door, posteren we ons nu op
een bank langs het nieuwe busstation. Het is nog altijd wat onoverzichtelijk,
maar als je rustig de tijd neemt, wordt een en ander duidelijk. Elektronische
aankondigingen moeten hier nog worden uitgevonden en het is zoeken naar een
overzichtsplan.
Gewoontegetrouw komt de bus met wat vertraging aanrijden.
Het is een luxueuze bus van het cartype; enkele reizigers wordt erop gewezen
dat ze hun grote zakken ook in de laadruimte onderaan kwijt kunnen, zeg maar
moeten, maar onze rugzak ontsnapt deze keer aan de afzondering. Met vier
minuten vertraging beginnen we aan een busrijke dag, die ons met 5 bussen 160
km verder zal brengen. De bus naar Athus rijdt nu vanaf Chênée de autoweg op;
dat is sneu voor inwoners van Aywaille, die zo hun rechtstreekse verbinding met
Houffalize en Bastogne (en wie weet Arlon) door de neus geboord zien, maar het
gaat wat sneller dan langs de oude weg. Er is niet echt veel verkeer, en we
komen in Manhay aan (vlak bij het oude NMVB-station) met 2 minuten vertraging.
Eén keer per voormiddag is er een redelijke aansluiting met
de bus van lijn 14 - keuze is er dus niet, maar vandaag past deze bus perfect
in onze plannen, op voorwaarde dat hij op tijd rijdt. De chauffeur houdt er
blijkbaar van om voor enige spanning te zorgen, want zonder aanwijsbare reden
zal hij met 5 minuten vertraging vertrekken. Weet hij veel dat er reizigers
meerijden die rekenen op een aansluiting van 8 minuten ergens tegen het einde
van zijn rit aan, in Salmchâteau. Erg beklant is deze lijn niet, al dagen vanaf
Hébronval toch wat reizigers op. Ongelooflijk eigenlijk, als je ziet hoe mager
de dienstregeling van deze lijn is. Nog ongelooflijker: het gaat hier om jonge
abonnees, waarvoor de TEC-Luxembourg deze lijn wel in stand móet houden. Zoals
verwacht smelt de vertraging geleidelijk weg, en we komen zelfs precies op tijd
in Salmchâteau aan, waar we de straat moeten oversteken om de Bus Express
Vielsalm - Bastogne te nemen.
Voor wie zich bij het woordje express niet te veel kan
voorstellen: blijkbaar betekent dat een buslijn die een dergelijke krappe
dienstregeling krijgt toegemeten dat de chauffeur voortdurend tegen
krankzinnige snelheid door de bochtige hoofdwegen van deze regio moet rijden,
en er dan nog nauwelijks in slaagt op tijd te blijven. Toegegeven, de man heeft
vermoedelijk geen enkele verkeersovertreding begaan, maar dat heeft eerder te
maken met de Waalse nonchalance om 90 km/u toe te laten waar men in Vlaanderen
nog nauwelijks 50 zou mogen rijden.
Lijn 89 is een relatief jonge lijn: ze verbindt Vielsalm (en
Gouvy) met Bastogne, alleen op weekdagen, en maar 4 keer per dag. Ieder normaal
denkend mens zou dan verwachten dat deze lijn in Vielsalm of Gouvy goede
aansluitingen biedt met lijn 42 Liège - Luxemburg, maar dat is buiten de TEC
gerekend. Dat zou de klus vandaag voor ons (en voor potentiële vaste klanten,
die nu niet komen) alleszins een stuk gemakkelijker gemaakt hebben. Maar: in
Vielsalm vertrekt de bus voor de aankomst van de IR, en bedient niet eens het
station (wel de een boogscheut verder gelegen halte Route de la Gare) en in
Gouvy is de aansluiting van 3 minuten compleet onbetrouwbaar. Je vraagt je dan
ook af waarom de bus zo nodig dat ommetje langs het station moet maken Misschien
kiest men voor een goede aansluiting richting Libramont in Bastogne met de treinbus
van lijn 163b, maar dan kun je je afvragen waarom men de bus niet nog wat
vroeger uit Vielsalm laat vertrekken, zodat de aansluiting gemakkelijker
gehaald kan worden.
Voor de terugkeer maken we de lus rond: we nemen de 89 nu
richting Bastogne. Dezelfde chauffeur, dezelfde bus, dezelfde rijstijl:
blijkbaar de enige garantie om de aansluiting van 5 minuten aan het vroegere
Bastogne-Nord te halen. De halte aan het busstationnetje aan deze kant van
Bastogne heet nu Pépinière. We kiezen voor een overstap hier i.p.v. aan de
halte Bastogne-Sud omdat lijn 89 door de stad en lijn 163b achterom gaat en we
willen het risico niet lopen net voor de meet in het stadsverkeer vast te
raken.
Voor de eerste keer vandaag wil de chauffeur weten waar we
ontwaard hebben. De reglementering voor overstappen bij de TEC is stukken strenger
dan bij De Lijn, maar controle is er nauwelijks. Weet de man dat ik net zo goed
mijn Railpass had kunnen invullen voor Bastogne-Nord - Halle? Aan de halte
Bastogne-Sud stapt trouwens een jongeman in met een ingevulde GoPass. Ik meen
te horen dat er discussie ontstaat over het bestemmingsstation. Vermoedelijk
heeft de klant Libramont ingevuld, en eigenaardig genoeg mag dit niet meer: de
NMBS-biljetten zijn alleen geldig voor verder dan Libramont
De bus wordt omgeleid wegens werken, en zo komen we
uiteindelijk met 4 minuten vertraging in Libramont aan. Maar onze aansluiting
wordt probleemloos gerealiseerd.
IC 2138 bestaat al vele jaren uit 2 ms 96. Vanaf Marloie is
het dan ook flirten met de grens van de complete bezetting. Een trio (moeder en
tieners) komt in eerste zitten - voor één keer mogelijk omdat ze niet beter weten,
want het lijkt om overgewaaide Oost-Europeanen te gaan. De TBG wijst hen erop,
maar er komt geen reactie - niet iedereen begrijpt Frans. Dat ze verder
ongemoeid gelaten worden, lijkt me er wel wat over. Tot Brussel zullen nog wel
enkele andere tweedeklasreizigers hun kans in eerste wagen, met succes. De TBG
verdwijnt spoorloos vanaf Namur.
We zitten in ms 519, dat zwaar toegetakeld is door sponsors
van de verfindustrie. De werken tussen Libramont en Hatrival duren nog altijd
voort, in Mirwart zal weldra het pittoreske overwegje naar nergens verdwijnen -
de brug staat er al - de vertragingszone tussen Assesse en Courrière is
blijkbaar een voor de koeien verworven recht, en tussen Ottignies en Brussel is
het GEN in volle ontplooiing. Toch blijven we op tijd rijden.
Meer, in Brussel-Noord halen we zelfs onverhoopt de
aansluiting met de IR naar Kortrijk/Geraardsbergen, die met enkele minuutjes
vertraging rijdt. Ter compensatie van vanmorgen zal deze IR trouwens de reizigers
van de CR naar Geraardsbergen overnemen, die nu ook met aanzienlijke vertraging
rijdt. De 3 breaks vangen dat extraatje moeiteloos op, en nu er geen verdomde
CR voor zijn voeten rijdt, haalt deze IR zelfs 3 minuten vertraging in, zodat
we zelfs nog iets te vroeg in Halle aankomen.
Het zal wel een van onze moeilijkste verbindingen worden dit
jaar. Dat een verbinding moeilijk is, is op zich niet zo erg, maar dat er zo
weinig alternatieven zijn als het mis loopt, maakt het toch wel een ietsje spannender.
Dat we zelfs nog tien minuten vroeger thuis komen, is aardig meegenomen Met
onze longen vol frisse boslucht (of is het buslucht?) bestormen we de trappen
van het Halse station.
Foto's van de wandeling: http://s62.photobucket.com/albums/h98/overweg13/wandelingen%202/montleban/
We hebben
hier al vaker betoogd dat stappen met een oude wandelkaart, zeker in de
Ardennen, helemaal geen probleem hoeft te zijn. Maar vandaag worden we toch
enigszins ontgoocheld. Op kaart 4 van een mapje "Bewegwijzerde wandelingen in de Boven-Lesse" hebben we gekozen
voor L1 "Promenade du Val de Poix".
Dat van de oorspronkelijke bewegwijzering (een everzwijn) niets meer te vinden
is, is op zich geen probleem - de kaart is duidelijk - maar dat de ontwerpers
destijds kozen voor een terugkeer langs de N808 is dat wel. Nu ja, alles is
relatief: deze N808 is 4 keer zo breed als het straatje waarin wij wonen, nauwelijks
drukker, en belangrijk: je hoeft er niet telkens opzij voor passerend
weggeweld.
Zelden
hebben we een wandeling gevolgd die zo duidelijk in 2 delen uiteenvalt. In het
eerste deel volgen we de oude trambedding van het trammetje dat Poix met
Paliseul (en verder met Bouillon en Pussemange) verbond, en dat, getuige borden
onderweg, een belangrijke rol speelde in de ontwikkeling van de streek. Het is
één lange klim, uit de vallei van de Lhomme, langs wat nu een prachtige bosweg
is geworden. Het TWQ van 48 % mag volledig op naam van de oude "route" geschreven worden. Het
tweede deel is de wat inspiratieloze afdaling terug naar Poix langs de N808.
Omdat het de laatste tijd wat beter lijkt te gaan met de
vertragingen, hebben enkele creepy-crawlies in zorgvuldig gekozen Waalse
seinhuizen besloten dat het tijd is voor een spontane staking. Wie denkt dat ik
het allemaal wel wat kan relativeren, heeft het verkeerd voor. Voor dergelijke
asociale acties - de term sociale acties zou bij wet verboden moeten worden -
lijkt ontslag me verantwoord. Dat een handvol idioten de dag van tienduizenden
pendelaars en dagjesmensen kan verknoeien, lijkt me compleet buiten proportie.
Toppunt van cynisme ligt vandaag trouwens in Liège, waar men het nodig vindt
een streep door de rekening te trekken van de klanten die al in de namiddag aan
de Paasvakantie beginnen.
Op zo'n dag moet je dan ook een flinke portie geluk hebben,
om zonder al te veel problemen ter bestemming te raken. En die hebben we gehad.
We willen eigenlijk IR 3907 nemen - achteraf zal blijken dat
die afgeschaft is. Gelukkig zijn we op tijd voor P7574. Er lijkt niet eens zo
veel vertraging te zijn, en we vertrekken dan ook met maar 4 minuten. Maar vlot verloopt de reis naar Brussel-Zuid niet. In
Lot worden we opgehouden om een lang stel gemoderniseerde M5 te laten voorgaan.
Vermoedelijk is dat de 7514; waarom die zo nodig voor de 7574 moest, die ten
slotte ook nog over lijn 25 moet, is niet makkelijk te verklaren. Een en ander betekent wel dat we in
Brussel-Zuid al met 12 minuten vertraging aankomen. (En zoals je merkt tussen
haakjes: volgens het spoorboekje wordt deze 7514 de 4208, afgeschaft sinds
verleden maandag Waar de winst in de NZV zit, wie zal het zeggen, want de 7514
rijdt nog altijd door naar Brussel-Noord. En nog gekker: die 4208 rijdt nog altijd
tussen de Luchthaven en Leuven.) Enig lichtpunt tijdens de rit: plots
weerklinkt de intro van Baba O'Reilly. Dat is pas een goede beltoon: vinnig,
duidelijk, origineel Ik zou er bijna mijn Teddy Bears' Picnic voor ruilen.
Vermits nog andere amokmakers in de vroege ochtend ook nog
een deel van het station van Namur bezet hebben, is het afwachten met hoeveel
vertraging onze IC 2108 zal vertrekken. Die bestaat immers uit 5 rijtuigen van
een eerdere IC uit Luxemburg, die in Vorst met de helft ingekort wordt. Hij
wordt aangekondigd met een vertraging van 5 à 10 minuten, wat dus, alles bij
elkaar, nog meevalt. Beter alleszins, dan het lot dat de IR 3907 en de CR 6558
te beurt valt: die worden botweg afgeschaft, wegens een sociale actie (!) van
een deel van het personeel (0.1%?). We vertrekken met 9 minuten vertraging, en
als de vertraging in Brussel-Noord nog altijd niet meer dan 11 minuten
bedraagt, lijkt alles wel snor te zitten voor onze aansluiting in Jemelle. In
Brussel-Luxemburg is er zelfs al opnieuw een minuutje vertraging weggevlakt.
Maar dan weerklinkt de onheilspellende boodschap dat de trein tot Ottignies
alle tussenliggende stations zal bedienen. Dat moet verkeerd aflopen! In
Ottignies zal onze vertraging opgelopen zijn tot 26 minuten, en dat gooit plots
wel een schaduw over onze aansluiting. Met nog wat werven onderweg (Chastre,
tussen Haversin en Aye) mag het dan ook een wonder heten dat de vertraging toch
nog slinkt tot 20 minuten in Marloie. (In Ciney staat een stel M6 uitgeweken -
ongetwijfeld een gesneuvelde P-trein. Ik vraag me af hoeveel masochisten tussen
Namur en Brussel de trein blijven nemen - meer: hun aantal neemt nog altijd
toe.) Ik informeer toch maar even bij de TBG - die van de hele weg geen enkele
controle heeft gedaan - of de aansluiting in Jemelle zal wachten. Haar antwoord
is een schoolvoorbeeld van wat in cursussen omgaan met klanten als voorbeeld
van hoe het niet moet wordt gegeven. Dát weet ze helemaal niet, maar kom, ze
neemt toch de moeite om bij een (actieve) onderstationschef te informeren, en
ze stellen me gerust. (Eigenlijk geloof ik zelf niet zo sterk in al die
cursussen, en ben ik tevreden met het resultaat: hoe onorthodox ook, ik weet
wat ik moet weten.) We vertrekken uit Marloie met dubbel geel, achter de
L-trein aan die we in Jemelle zullen moeten nemen. Vandaar 2 minuten extra
vertraging. Net voor Jemelle krijgen we nog de mededeling dat de aansluitende
L-trein op hetzelfde perron zal vertrekken. Ze is dus toch klantvriendelijker
dan je op het eerste gezicht zou denken. Merci!
Blijkbaar vindt men het daarom in Jemelle niet nodig om wat
dan ook om te roepen, maar vergissen is onmogelijk: op perron 4 staat ms 607 te
wachten om ons naar Poix-Saint-Hubert te brengen. Veel andere reizigers vallen
hier trouwens niet te bespeuren. In Grupont gaat het wegens werken nog even
over een wijkspoor. Dat dikt de vertraging nog met 1 minuutje aan, tot de ronde
10. Maar eigenlijk moeten we waarschijnlijk ook nog tevreden zijn, dat het niet
meer is dan dat
We keren al halfweg de namiddag terug, o.a. om uit de
klauwen van de beginnende vakantie-uittocht te blijven. In Poix is er tijd voor
een terrasje en enkele foto's op het perron. De treinen rijden wonderbaarlijk
stipt, behalve de onze dan, die 5 minuten vertraging heeft. (Dat terrasje
vermijdt dat we in deze zaak, waar een vrij uitgebreide eetkaart gepresenteerd
wordt, toch in de sigarettenrook moeten zitten. Bazin en klanten roken er
duchtig op los, tegen de wet in. Ik ben benieuwd hoe men dat nakende rookverbod
zal afdwingen. Mocht er een meldpunt komen, zal ik ongetwijfeld een nijvere
gebruiker ervan worden.)
De IC 2137 zal tot Brussel zo goed als stipt rijden. De TBG
doet frequent controle en kan na elke stop wel weer wat reizigers naar tweede
sturen - een dame haalt haar beminnelijkste glimlach boven, maar de donderwolk
die volgt (nee, niet van de TBG), spreekt boekdelen. Een andere heeft zelfs het
lef om te vragen of ze echt moet verhuizen.
Tussen Assesse en Courrière blaast de airco nog een typische
kadaverlucht binnen. Eerder op de week is hier een trein uit de sporen gelopen
na een onzachte aanvaring met een kudde koeien, die volop van de prille lente
aan het genieten waren. Van de onfortuinlijke viervoeters is geen spoor meer te
bekennen, en hun gezellen en gezellinnen: ze grazen voort in de aanpalende wei.
In Brussel-Noord is duidelijk dat de vervolgactie in Liège
niet zonder gevolgen is gebleven. O.m. de IC naar Oostende rijdt met meer dan
een half uur vertraging (die uit Maastricht zelfs met meer dan een uur), en
onze IR naar Binche, die nochtans vrij stipt gereden heeft tussen Ottignies en
Brussel, wordt daar de dupe van: we worden immers na de IC naar Oostende
gestuurd, en de aanvankelijke vertraging van 4 minuten in Brussel-Noord, groeit
tot 7 (Centraal) en 10 (Zuid). Ik veronderstel dat we op een dag als vandaag
blij moeten zijn dat we maar met 11 minuten vertraging in Halle aankomen.
In
Brussel-Zuid lees ik op een affiche: "When I'm traveling, I get depressed,
I'm happy when alone in a room and inventing". Een deprimerende
tekst zoals deze, zeker?
Meer foto's: http://s62.photobucket.com/albums/h98/overweg13/wandelingen%202/libin/
