Trein en bus, wandelen en weer, en van die hobby's meer
24-01-2013
24 januari 2013 Grand-Rechain
Gemeentebesturen zijn sterk in het regelen van zaakjes, maar hoe ze dit klaargespeeld hebben weet ik niet: op de in 1995 bij het NGI verschenen Carte des promenades de VERVIERS et environs vind je ook wandelingen in Grand-Rechain, voorlopig nog altijd een deelgemeente van de stad Herve. De truc zal wel in die environs gezeten hebben; voor zover ik weet is er naar aanleiding van het verschijnen van die kaart in de buurt geen territoriale oorlog uitgebroken, ondanks de nabijheid van de Voerstreek. We combineren de wandelingen 23, 22 en 25 tot een bijna 10 km lange lus, in de hoop op die manier de mooiste hoekjes van dit rustige dorp te ontdekken. De ontwerpers hebben weinig moeite gedaan om de resterende voetwegjes te gebruiken - dat zou nú wel het geval zijn, getuige de bordjes die de voetwegen aanduiden - en dus wordt het in hoofdzaak een asfaltwandeling, al onderscheidt de wandeling in en om Lambermont zich gunstig van de andere. Met een TWQ van 14 % scoort de trits wandelingen toch wel erg laag. Gelukkig is er sneeuw - duidelijk minder dan in het centrum van het land - maar tegelijk is er ook nevel die ons enthousiasme voor de vermoede landschappen tempert. Wie houdt van gebouwen waarin genoeg natuursteen verwerkt zit om ze vandaag onbetaalbaar te maken, komt wel aan zijn trekken.
Grand-Rechain is een van die dorpen die volgens de normen van de 19de en van de eerste helft van de 20ste eeuw dicht genoeg bij een spoorlijn lagen om verder openbaar vervoer overbodig te maken. Het duikt in mijn spoor- en busboekjes dan ook pas op na de Tweede Wereldoorlog, meteen als buslijn, die Liège met Verviers verbindt, ten noorden van de bestaande spoorlijn. Vandaag reikt ook de Vervierse stadslijn 702 tot Grand-Rechain, wat deze gemeente naar Waalse normen een riante busbediening bezorgt.
We hadden in gedachten al geboekt voor de L naar Dendermonde van 10:23, maar die heeft bij de heenrit zo veel vertraging opgelopen, dat hij ook nu nog met meer dan een kwartier vertraging rijdt. Er is nog maar eens koper gestolen tussen Halle en Edingen, en dat heeft voor een sterk gestoorde ochtendspits gezorgd. Toen ik onlangs in het ochtendnieuws hoorde dat 3 Roemenen zich te pletter hadden gereden met hun bestelwagentje, was mijn eerste reactie dat ze maar eens naar koper moesten zoeken in hun busje. En het bleek niet eens zo een gekke veronderstelling: de uitgebrande wagen stak inderdaad vol koper
Het wordt dus de IR naar Antwerpen, die wel op tijd rijdt. Daardoor heb ik onze railpass nog niet ingevuld, maar gelukkig stapt de TBG uit waar wij instappen: ik mag rustig onze biljetten invullen, en we krijgen nog mee dat het in de tweede coupé warmer is dan in de eerste. En voor de rest gaat alles vlot.
De IC naar Eupen heeft ook weinig last van de winterse toestanden, al zullen we Brussel-Zuid verlaten met 4 minuten vertraging; in Brussel-Centraal zijn dat er al zeven, en in Leuven al negen. Ik vang vaag iets op van panto's, maar daar is na Leuven niet veel meer van te merken. We halen 3 minuten vertraging in en in Liège kunnen we vertrekken met 3 minuten vertraging. Daar blijft maar een luttele minuut meer van over in Verviers, waar we ons al verkneukelen in een kop warme koffie in het stationsbuffet met de muurtekeningen die impressies oproepen van o.m. de Venen en de Gileppe. Helaas, het buffet lijkt definitief gesloten. Ik ben benieuwd hoe lang het nog duurt voor Panos ook deze ruimte inpalmt.
Voor het stations staat een klassiek rijtje bussen, de 69 incluis. Enkele minuten voor het vertrek murwen we ons naar de deur: de bussen staan hier wel erg dicht op elkaar, zo dicht dat ik er met de grote rugzak niet tussen zou geraakt zijn. De oude bus maakt protesterende geluiden als hij gestart wordt, maar de reis zal voor de rest zonder problemen verlopen.
Oh ja, er is sprake van een vervuilingspiek. De westerse mens slaagt er bijzonder goed in om de indruk te wekken dat daar wel degelijk iets aan gedaan wordt, en dus rijden we vandaag trager op de autowegen en gratis met de TEC. Dat komt er op neer dat de TEC twee dagen lang inkomsten zal derven (zelfs voor ons is het al een besparing van 4.68), maar ik twijfel bijzonder sterk aan de efficiëntie van deze maatregel in de strijd tegen een immens groot probleem, dat we liefst van al ergens opslaan in het meest ontoegankelijke deel van onze hersentjes. Alle beetjes helpen, zei de mug, en ze piste in zee
Voor de terugrit moeten we het doen met een tamelijk recent in dienst gekomen Irisbus, van het merk dat ook De Lijn zou willen aankopen, al is het rond die aankoop verrassend stil geworden. Opvallend: iedereen zit hier voorbij de middendeur, want vooraan is er nauwelijks zitgelegenheid. Enkele stoeltjes die gereserveerd zijn voor gehandicapten, en voor de rest wat zitjes in tegenrichting en vooral veel ruimte, want OV-maatschappijen gaan er nog altijd van uit dat staand reizen ook reizen is. Tenzij men die ruimte politiek correct voorziet voor rolstoelen; welnu, hier is plaats genoeg voor al de rolstoelen die ik in meer dan 40 jaar reizen met de bus in de bus gezien heb.
In Petit-Rechain is speciaal voor indraaiende bussen een parkeerverbod voorzien, maar minstens twee auto's hebben dat straal genegeerd. Het vraagt heel wat manoeuvreerkunst - vooruit, achteruit, vooruit, achteruit - voor de bus zich een doorgang kan banen door deze moedwillige sluis. Maar voor de rest gaat het vlot; we hebben trouwens een half uur overstaptijd.
De IC is net niet op tijd, maar toch wordt het een probleemloze rit, door de sneeuwvlakten waar de HSL zich behaaglijk heeft in neergevleid. Het getik van de opwaaiende sneeuw tegen de goed verwarmde I11 geeft een vreemd gevoel van voldoening en rust. We komen zes minuten te vroeg in Leuven aan. Negen minuten stilstand, ik vermoed dat de TB een gedisciplineerd roker is De deur van ons rijtuig is spijtig genoeg recht tegenover een trap terechtgekomen, en naarmate de tijd verstrijkt, is de neiging blijkbaar groter om maar meteen in de dichtstbijzijnde deur in te stappen. Van minstens twee reizigers vermoed ik dat ze niet in eerste klasse thuishoren: twee jongelui met opvallende wollen mutsen, die zich van een Slavische taal bedienen. Gelukkig doen ze dat heel stil. Overigens verdenk ik een medepassagierster die nog het meest weg heeft van een mix van Marianne en van Yvette uit Thuis, ervan dat ze ons ervan verdenkt dat we hier ook niet horen te zitten. In Brussel-Noord bekijkt ze ons nog even van onder naar boven en terug, terwijl ze haar bontjas aantrekt. Ik hou niet van madammen met een bontjas
In Zaventem zijn we de L-trein naar Braine-le-Comte al voorbijgereden. Als de IC naar Oostende stipt is, kun je dat ook van deze L-trein verwachten. Voorbij Brussel-Zuid houden we de 2 minuten vertraging, de gewone afrekening na een doortocht door de NZV: waarom treinen die op tijd zijn er de grootste moeite mee hebben om niet te vroeg te rijden, en waarom treinen met zo een kleine vertraging er niet in slagen om die 2 minuten vertraging er weer af te rijden, is een raadsel. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat de TB er al rekening mee hield dat hij in Halle zou worden ingehaald door een goederentrein die over spoor 3 naar de lijn 96 getrokken werd
Zoals gezegd: veel ruimte om in te stappen was er niet.
Een klassiek kwartetje in Verviers-Central.
Om ons te bedanken omdat wij het hele jaar door milieuvriendelijk zijn:
Brede opklaringen, koud maar droog weer, dat werd donderdag voorspeld. Druilerige (mot)regen was wat we kregen. Maar de belbus was nu eenmaal besteld, en de radarbeelden leken de verwachtingen te bevestigen. En dus trokken we vrijdag toch maar voor de tweede keer deze week op pad, en wel naar Lampernisse, waar we het Zannekinpad zouden volgen.
Wie zoals wij al bijna veertig jaar het Belgenland verkent, gewapend met wandelstok en stafkaart, ziet nu een onverwachte maar deugddoende evolutie. Vroeger kon je er zeker van zijn dat op de topografische kaarten wegjes (en wegen!) stonden aangeduid, die in werkelijkheid verdwenen (= gestolen) waren. Sinds enkele jaren doet zich het omgekeerde voor: het NGI is er niet snel genoeg bij om de heropleving van de Trage Wegen te volgen, en plots is een hele reeks kaarten niet langer up-to-date. Dat is zeker vandaag het geval: een ruilverkaveling heeft hier gezorgd voor het herinvoeren van een hele reeks verdwenen voetwegen: de helft van de wegen die we vandaag volgen, staat niet op de topgrafische kaart. (Wel eigenaardig: een bepaalde weg loopt door een weide, en de wandelaar wordt gewaarschuwd dat in de zomermaanden onbetrouwbare en potentieel gevaarlijke stieren het gebruik ervan tot een hachelijke onderneming kunnen maken. Dat geldt alleen als je de verkorte wandeling volgt, maar het lijkt me toch een eigenaardige redenering: de weg is open, maar je kunt hem het interessantste deel van het jaar best vermijden.) Maar niet gemopperd: de TWQ bedraagt 49 %, en ook de andere wegen liggen er rustig bij, in deze gemeente die volgens de folder de stilste is van de Westhoek. Met amper 200 inwoners is het niet zo moeilijk om de rust te bewaren. Voor de rest is dit een erg vlakke tocht met een belachelijk plat hoogteprofiel, waarin sloten en beken een allesoverheersende rol spelen. Dat maakte de regen niet eens zo hinderlijk: een wandeling in het teken van het water hoeft niet noodzakelijk in het water te vallen. En dat deden wij ook niet.
Lampernisse moet als dorp lang aangewezen zijn geweest op het station van Kaaskerke, tussen Diksmuide en Veurne - de enkele kilometers tussen beide was voor de bijna veralgemening van de auto niet onoverbrugbaar. Vandaag ontsluiten 2 belbussen deze dunbevolkte regio, en wij maken daar dankbaar gebruik van. Dat het één keer via Diksmuide gaat en één keer via Veurne heeft alles te maken met de bezuinigingen van vorig jaar. In de daluren rijden de belbussen hier nu om de twee uur.
Veiligheidshalve nemen we 's morgens wat marge - bovendien is de L-trein van 7:29 veel minder druk dan de IR van 7:45. We zijn zelfs vroeg genoeg om de valse L-trein 1556 van 7:23 te nemen, maar we houden ons aan ons oorspronkelijke opzet. Eigenaardig genoeg vertrekken we zelfs voor de 1556, maar die zal ons even later moeiteloos over lijn 96E inhalen in Buizingen. Overigens is het behoorlijk druk: op lijn 96N raast nog P7801 voorbij, en onmiddellijk na de 1556 komt ook nog P7513 over lijn 96E gereden. Geen wonder dat we op dubbel geel naar Lot kruipen en dat we even met 3 minuten vertraging rijden. Maar al bij al gaat het bijzonder vlot: we komen net niet op tijd Brussel-Zuid aan.
Ook de IR naar De Panne staat voorlopig zonder vertraging aangekondigd, maar die moet natuurlijk nog de obstakels van de NZV nemen. Dat zal hem 5 minuten vertraging kosten, maar het aantal vertragingszones op lijn 50A lijkt beperkt, en vanaf Gent-Sint-Pieters zal deze trein op tijd rijden. Altijd prettig als je een afspraak met de belbus hebt. IR3630 bestaat uit 2 ms 96. Even denk ik dat men in stel 560 het eersteklasserijtuig gedeclasseerd heeft, maar de gele streep en de 1 lijken verdwenen tijdens een niet te winnen gevecht met graffiti. Symptoombestrijding zonder meer.
In Diksmuide worden we warm ontvangen door de onderstationschef die hier nog op het perron komt, en er kan zelfs een praatje af over fietsen, wandelen en gps. Een station met mensen, het is toch wat anders dan die koele in- en uitstapplekken van vandaag. Als ik zeg dat we met de belbus naar Lampernisse rijden, wordt ons zelfs getoond waar die komt.
Krek op het afgesproken uur komen de chauffeurs van de 2 beschikbare belbussen uit het kantoor van De Lijn, ver restant van het vroegere tramstation. Een van de chauffeurs roept Lampernisse, zoals je bestemmingen vroeger wel meer in de stations kon horen. Meteen weten we welk busje het onze zal worden. Na een rit van 20 kilometer (gps, weet je wel), komen we in het inderdaad erg rustige Lampernisse aan. De bus zal op dat ogenblik 4 mensen uit hun mobiliteitsnood geholpen hebben.
Voor de terugrit rijden we dus via Veurne. Deze chauffeur wil ons duidelijk geen toeristische rit gunnen door Le plat pays. Veel te snel gaat het over de smalle wegjes naast de diepe sloten en grachten. Mijn vrouw noch ik kan zwemmen Het wordt een ritje van 16 km: we pikken onderweg nog 2 reizigsters op, van wie één met rollator. In het voordeel van de chauffeur moet gezegd: hij is behulpzaam en geduldig, al laat zijn rijstijl het tegenovergestelde vermoeden.
Het station van Veurne staat in de steigers. Anders dan in Diksmuide is de ontvangst hier alles behalve warm. De loketten zijn al gesloten en een NMBS-arbeider die de wachtzaal aan het poetsen is, kan zijn wrevel nauwelijks verbergen als mijn vrouw vraagt of ze het WC kan gebruiken. Met duidelijke tegenzin wordt de sleutel gehaald. En dan wordt het een kwartier wachten op een kil perron waar we onze eerste sneeuwvlok van 2013 live zien neerdwarrelen.
Ook nu bestaat onze trein uit een ms 96. Waar is de tijd dat je het traject De Panne - Brussel moest/mocht afleggen in M1-, M2- en K-rijtuigen? Later verschenen ook de M3's hier nog even op het toneel, toen de IR De Panne - Geraardsbergen gecreëerd werd. Het wordt een rustige rit tot Brussel, stipt of zelfs iets te vroeg van begin tot einde. We zitten nu aan de juiste kant van het rijtuig om een blik te werpen op de vernieuwingswerken die hier al een tijdje bezig zijn tussen Tielt en Lichtervelde; ook de overweg in Lichtervelde is opgedoekt en van het vroegere emplacement van Tielt blijft niets meer over.
In Brussel-Zuid zien we - zoals verwacht en zoals gepland de IR naar Binche en de L-trein naar Braine-le-Comte buiten rijden; dat geeft ons de kans om de eentonigheid van de gecadanceerde diensten te doorbreken met een vroege P-trein: P8510 naar Ath en Geraardsbergen. Het lijkt er lang op dat ook deze trein op tijd zal rijden - de spits is nog niet echt begonnen - maar plots wordt hij toch met 5 minuten vertraging aangekondigd én verspoord. Zes minuten worden het uiteindelijk bij vertrek, al zegt Infrabel dat het er 11 waren. Blijkbaar worden de vertragingen niet bij vertrek aan het perron bepaald: we staan inderdaad een hele tijd stil net buiten Brussel-Zuid, vermoedelijk om op ontblokking van de IR naar Quévy te wachten . Wat verder zal het de IC naar Moeskroen zijn - die komt over lijn 96N - die voor wat extra vertraging zorgt. Uiteindelijk zullen we 14 minuten later dan voorzien in Halle aankomen. Bilan voor de spoorwegen: 2 stipte treinen, en één met bijna een vol kwartier vertraging. Ik waag me even aan een denkoefening, al beschik ik niet over alle noodzakelijke gegevens: als men de P-trein nu gewoon voor de IR en de IC had gezet, dan was de kans groot dat men uiteindelijk 3 treinen met vertragingen van minder dan 5 minuten had gehad, vertragingen die dan verderop gemakkelijk hadden kunnen worden ingelopen. (Wat zijn Germaanse talen toch zalig: 4 werkwoordsvormen na elkaar ) Maar blijkbaar zijn dergelijke denkoefeningen niet meer van deze tijd waarin ook de spoorwegen door de informatica gecorrumpeerd worden.
Voorlopig lijkt de positieve trend van 2012 zich niet door te zetten in de vertragingen, al is de statistische waarde van mijn gegevens voor 2013 ondermaats. Overigens hebben de vertragingen ons tot nog toe niet al te veel problemen bezorgd. En dat is nog altijd belangrijker dan zogenaamd statistische gegevens.
In het nummer van mei-juni 1990 van De Wandelvogel, het tijdschrift met de tamelijk absurde naam van de Vlaamse Wandelaarsbond, publiceerde ene Gustaaf van Bockstal een wandeling te Sint-Amands, parel aan de Scheldekroon. Ik wil best aannemen dat die parel in de voorbije twintig jaar wat doffer is geworden, maar het duurt toch meer dan 5 km voor deze 13 km lange tocht enigszins openbreekt: het vlakke land- en tuinbouwgebied ligt er onder de grijze stratocumuluslaag nogal somber bij, en af en toe moet je ook door de bebouwing. Dat we uiteindelijk een TWQ van 54 % scoren is dan ook grotendeels te danken aan de tocht over de Scheldedijk die ons langs twee schattige Scheldedorpjes, Mariekerke en Sint-Amands, brengt, waar we ons nog even kunnen vermeien bij de monumenten voor de Vlaamse literaire helden Verhaeren en Hammenecker. Die eerste schreef trouwens alleen in het Frans en kwam om bij een treinongeval in Rouen . Het echt interessante stuk komt echter al vroeger, langs onverharde wegen in een ruim gebied rond het Kraaienbroek, naam die meteen wijst op het vochtige karakter van weiden en bosjes.
Foto's van de wandeling vind je gewoontegetrouw hier.
De verplaatsing:
Halle - Brussel-Zuid 3707 8:45 8:55 +2 (566)
Brusel-Zuid - Dendermonde 2307 9:21 9:53+7 (371)
Dendermonde - Sint-Amands [252] 10:04 10:25 +2 (ab1111-78, Van Hool New A360H, Daf, De Decker)
Sint-Amands - Dendermonde [252] 14:34 14:54 +2 (ab1111-83, Van Hool New A600, MAN, De Decker)
Ongetwijfeld doet de naam Sint-Amands een belletje rinkelen bij de stoomfanaten die wel eens een ritje wagen op de stoomtrein die Dendermonde met Puurs verbindt. En we lopen inderdaad ook een tijdje parallel met lijn 52, die er in deze winterse dagen wat roestig bij ligt. Je kunt alleen maar eerbiedig je petje afnemen voor de vrijwilligers die deze lange tijd geleden veroordeelde spoorlijn in stand houden. Zelf leerde ik deze lijn kennen in de jaren 1970 en toen al stond het einde ervan in de sterren geschreven. Tussen Boom en Dendermonde bestond de treindienst uit een wat men nu eufemistisch functionele bediening noemt met een spitsuurdienst, die op Antwerpen gericht was. De huidige buslijn 252 is trouwens de rechtstreekse nazaat van de buslijn 52a die toen al het gebrek aan een bruikbare treinbediening opving. Opvallend: telkens weer duikt de lijn op als er weer eens een lijstje met te heropenen lijnen verschijnt. Maar de weg naar de hel is geplaveid met plannen voor te heropenen lijnen, zoals we weten
Tijdens de ochtendspits is er nog maar eens een trein stilgevallen in de NZV; dat is blijkbaar een geliefkoosde plek voor locs en treinstellen om er de geest te geven. Dat zoiets meteen zware hinder inhoudt op het moment zelf en in de uren nadien is welbekend. Mochten we het vandaag wagen om de suggesties van de planner te volgen, dan zouden we al meteen tegen problemen aankijken, want de L-trein naar Leuven van 8:57 is afgeschaft. Gelukkig zijn we voorzichtig (geworden) en hebben we gisteren al geopteerd voor de IR van 8:45, die wel stipt rijdt en in Halle ook stipt vertrekt. Het buitenrijden van Halle verloopt echter zo langzaam dat we in Brussel-Zuid 2 minuten vertraging optekenen. Deze IR is een van de treinen in de naspits die ondanks zijn 3 motorstellen vaak tegen de grens van zijn capaciteit zit. Dat denkt ook een dame die in de deur naast de onze instapt: lap, het zal weer staan worden, maar haar gezellin is alerter: vooraan zijn er nog zitplaatsen over. Ook in de eerste eerste klasse moet de bezetting rond 80 % liggen.
In Brussel-Zuid zijn de restanten van de eerder opgelopen vertragingen nog van de schermen af te lezen. De IC naar Dendermonde komt echter van zo ver, dat het ochtendlijke incident aan hem voorbij gegaan is. Toch rijdt hij met 5 minuten vertraging Brussel-Zuid binnen. Met 11 minuten overstaptijd in Dendermonde wordt dat uitkijken! Maar er komt geen vertraging meer bij. En toch: net voor de vertakking Zennebrug blijven we enkele minuten staan. Even later krijgen we de verklaring voor de hapering: er is vanmorgen nog maar eens koper gestolen op lijn 28 en daardoor rijden de treinen niet perfect volgens het boekje. Maar we krijgen meteen ook de mededeling dat de aansluitingen in Dendermonde in orde komen. Voor de treinen dan toch, niet voor de bussen. Het zal dus rekenen worden op Aribus. Gelukkig blijft de vertraging beperkt tot 7 minuten en we hoeven ons niet eens te haasten om de aansluitende bus van lijn 252 te halen.
Onze hoop dat Aribus voor soelaas gezorgd zou hebben, blijkt trouwens ijdel geweest te zijn. In Halle hebben de schermen sinds de overgang naar de wintertijd alleen erg sporadisch gewerkt, maar ook hier in Dendermonde zijn ze blijkbaar een stille dood gestorven. Onbegrijpelijk toch dat ondanks veertig jaren van beloften om de aansluitingen tussen trein en bus te verbeteren, die samenwerking nog altijd van secundair belang blijkt te zijn. En toch is dat de voornaamste reden waarom De Lijn er zo moeilijk in slaagt om in stations als Dendermonde (e.v.a.!) een bevredigend aantal overstappers in zijn bussen te krijgen: wie enkele keren per maand naar een alternatief moet zoeken omdat de aansluitende bus vertrokken is, kiest uiteindelijk voor het alternatief.
De bus staat al keurig te wachten op perron 5. De chauffeur is druk aan het sms'en en keurt mijn Omnipas nauwelijks een blik waardig. Mijn vrouw neemt de proef op de som en toont helemaal niets, maar passeert zonder problemen. Dat sms'en gaat trouwens nog een tijdje door, eigenlijk het grootste deel van de rit. Verder staat op het palmares van deze man: een halve minuut te vroeg vertrokken, een voorrangsfout aan een rotonde én een sigaretje tijdens de rit. Toen moest hij noodgedwongen wel even stoppen met sms'en. Ik hoop trouwens dat zijn gsm beter werkte dan de intercom van De Lijn, want veel gekraak maakte de boodschap van de dispatcher onverstaanbaar. Als we ons einddoel lijken te naderen, zien we plots tijdelijke halten opduiken. Ik geef het toe: ik ben vergeten te kijken of er omleidingen waren, en haast me dus naar de chauffeur met de vraag of Sint-Amands Station bediend wordt. Dat blijkt niet het geval te zijn, maar hij zal ons zeggen waar we moeten uitstappen. Het sms'en gaat ondertussen gewoon door. Uiteindelijk komen we een halte verder dan voorzien terecht: Sint-Amands Buisstraat, die zelfs op ons uitgestippelde parcours ligt.
Voor de terugrit moeten we dus noodgedwongen maar zonder veel erg opnieuw aan de halte Buisstraat instappen. De bus uit de tegenrichting komt nu aan rijden uit de richting van het station, en heeft dus blijkbaar een andere omleggingsweg gevolgd dan wij vanmorgen. Onderweg zullen we inderdaad een vrouwtje aan een vervangingshalte zien staan wachten. Hoogstwaarschijnlijk is die dus niet bediend. Het is een van de grootste problemen bij De Lijn, en nu men zowat overal in Vlaanderen straten opengooit, (wanneer gaan we die crisis eens echt voelen?), loopt het bijna altijd wel ergens verkeerd met die omleggingen. Eén ding is me als ervaringsdeskundige met omleggingen duidelijk geworden: de communicatie tussen de bureaus en de chauffeurs is veel te vrijblijvend, en dat leidt tot massale improvisatie. Wee de reizigerdie toevallig staat te wachten op een bus die bestuurd wordt door een chauffeur die het vertikt om de omleggingsberichten te lezen - en van beide zijn er veel! Het probleem wordt nog versterkt doordat chauffeurs onderweg elkaar informatie vragen. Maar je weet wat er gebeurt als de ene blinde de andere leidt. Hopelijk brengt de boordcomputer snel verbetering, al ben ik ervan overtuigd dat sommige chauffeurs ook die aan hun laars zullen lappen.
Onze bus komt 3 minuten te vroeg, maar het binnenrijden van Dendermonde verloopt niet zo vlot. Uiteindelijk zullen we het station met 2 minuten vertraging bereiken. De Van Hoolbus is goed voor 95 plaatsen, maar dat durf ik te betwijfelen. In het voorste deel heeft men 3 zitjes opgegeven, zodat tussen de enkele zeteltjes links en rechts een vrij grote ruimte ontstaat, die in mijn ogen nutteloos is, omdat reizigers zich middenin onmogelijk staande kunnen houden. Je vraagt je af wie zo iets bedenkt; alvast geen busreiziger
De IC naar Poperinge bestaat uit 2 breaks. Dat lijkt bijzonder weinig, als je weet dat die toch een flink stuk van de spits door moet. Tussen Dendermonde en Brussel is dat uiteraard op dit uur van de dag nog geen probleem, maar wat wordt dat vanaf Brussel-Zuid? Onze rit verloopt bijzonder vlot, zodat we nog net met de IR naar Binche mee kunnen. Twee theoretische minuten overstaptijd, die er in werkelijkheid bijna 4 zijn.
Zowel in Brussel-Centraal als in Brussel-Zuid horen we ons vermoeden over de IC naar Poperinge bevestigd. In beide stations wordt een splitsing aangekondigd in Kortrijk: 6 rijtuigen naar Poperinge, 3 blijven in Kortrijk. Hoe komt het toch dat men er niet in slaagt om correcte gegevens door te geven? Dat de trein korter is dan voorzien is op zich al erg genoeg, dat reizigers daar niet over ingelicht worden, kan toch echt niet door de beugel. Gelukkig zal de driedelige structuur binnenkort vervangen worden door een nieuwe driedelige structuur, als Magnette zijn zin krijgt, want vermoedelijk is de bron van het probleem weer daar te zoeken.
En ja, de IR spoort probleemloos naar Halle, waar we dus ruim 10 minuten vroeger aankomen dan voorzien. Volgens de dvd van het NGI hebben we vandaag 930 kcal opgebruikt, al stappend. Hoeveel ik er opgebruikt heb om nog maar eens de vinger te leggen op tekortkomingen in ons OV-systeem is me niet bekend. En of dat laatste wel zo gezond is, staat niet vast. Hopelijk leest af en toe iemand die er ook echt iets kan aan doen deze tekstjes. Gezond of niet, dan zal ik me al veel beter voelen
Ongeveer gelijktijdig met onze bus komt deze bus uit de tegenrichting.
Er ligt dit jaar precies één dag tussen de onzin van het eindejaarsgedoe en de waanzin van de koopjesperiode, en dat is vandaag, 2 januari. Bovendien wordt droog weer voorspeld, en trakteert de NMBS ons nog op een Christmas deal. (Eigenaardig toch: terwijl De Lijn miljoenen mis loopt aan reclame-inkomsten (gelukkig ) omdat Engels op hun bussen niet mag, probeert de NMBS al jaren alle taalproblemen op te lossen door alles Engels te laten klinken.) De geplande uitstap lijkt voor vandaag geknipt: niet te lang, langs niet te vettige winterpaadjes en met een bestemming waarop de NMBS-attentie ten volle rendeert.
Van de Streek-GR van de Kempen is net een nieuwe topogids verschenen, en het tracé is op vele plaatsen aangepast, en dat maakt het voor ons wat moeilijk om aan te sluiten waar we de vorige keer eindigden, namelijk ten noorden van Herentals. Gelukkig bedient de GR nu het station, en de meest evidente oplossing is dus van daar te vertrekken tot Lille. Dat is iets minder dan 10 kilometer. Zeer aantrekkelijke stukjes door het Herentalse Begijnhof, langs de Kruisberg en de Toeristentoren, door de vallei van de Aa, welbekend bij kruiswoordraadselfans en langs de Heggekapel zorgen voor een TWQ van 59 %, een puike prestatie van de ontwerpers. (Wat de kruiswoordraadselfans betreft: hebben jullie ook de indruk dat we meer en meer op onze honger blijven zitten, nu kranten en tijdschriften allemaal overgeschakeld zijn op de massaproductie van Puzzelland en meer van dat onheil? En nu zelfs in kruiswoordraadsels spelfouten optreden? In De Standaard moest ik onlangs een synoniem vinden voor groots en dat bleek wijds te zijn. Waarschijnlijk stond in weids een lettertje te veel. Triest...)
Vanmorgen is in Masnuy-Saint-Pierre nog maar eens een ongeluk aan een overweg gebeurd, en dat zal de hele dag voor veel hinder zorgen op lijn 96, met afschaffingen en omleggingen en uiteraard fikse vertragingen als gevolg. Gelukkig rekenen we niet op treinen van lijn 96, maar neem het van me aan: als er wat gebeurt op lijn 96 heeft dat altijd gevolgen voor de reizigers in Halle. Het zal L3759 zijn die voor problemen zorgt: alhoewel die niet rechtstreeks langs de plek van het ongeval moet, rijdt hij toch met 14 minuten vertraging, en dat zal zich ongetwijfeld ook vertalen in vertragingen voor IR 3909 en later voor onze trein. En inderdaad, plots floept er ook een vertraging aan voor de IR 3909 die tot Halle achter de L-trein zit, op de schermen kant Brussel die sinds enige tijd, na meer dan een jaar wachten, in dienst zijn genomen. We houden toch koppig vast aan de IR van 11:19. Die komt stipt aan, maar anders dan de 3909 worden we niet langs de 96N gestuurd, en vanaf Lot wordt het dus traag rijden in het zog van de vertraagde L-trein. Dat resulteert in 5 minuten vertraging (eigenlijk 5'53") bij aankomst in Brussel-Zuid. Het ziet er dus zelfs naar uit dat ook onze volgende trein nog wat vertraging zal maken, maar het loopt allemaal onverhoopt vlot. Zelfs een vertragingszone tot 40 km/u in Kessel kan niet verhinderen dat we op tijd in Herentals aankomen.
Lille werd destijds bediend door de buurtspoorweglijn Brasschaat - Westerlo (via Oostmalle en Herentals) maar wordt ondertussen wel erg behoorlijk bediend met buslijnen naar Antwerpen, Herentals en Turnhout. De aangewezen reisweg loopt langs Herentals, maar dan zien we ons geconfronteerd met een krappe aansluiting, en dus reizen we maar langs Turnhout, waar we wat meer tijd hebben. De bus van lijn 210 rijdt met 6 minuten vertraging, en ondanks een pittige rijstijl lijkt daar in eerste instantie niet zo heel veel af te gaan. Maar eenmaal voorbij Gierle zakt de vertraging snel naar 3 minuten zodat we verzekerd zijn van een rustige overstap.
Die wordt des te rustiger omdat de trein naar Brussel-Zuid nog niet aan het perron staat, en dat is wél onrustwekkend. Nochtans voorziet men voorlopig nog geen vertraging - getuige de tv-schermen in de lokettenzaal -maar er staat wel een goederentrein defect tussen Lier en Herentals, en dat zorgt dus wel voor veel vertraging: de 4935, die opnieuw als onze 3437 zal vertrekken, komt met 29 minuten aan, en hij zal niet kunnen vertrekken voor ook de 3414 (met 19 minuten vertraging) in Turnhout zal zijn aangekomen. Gevolg: 11 minuten vertraging bij vertrek in Turnhout. In Tielen staat trouwens alweer de 4936 te wachten - het probleem is ondertussen opgelost - maar dat kost ons 3 minuten extra vertraging.
Misschien is deze vertraging wel de reden waarom de TBG zich niet vertoont tussen Turnhout en Brussel. Nochtans is het dezelfde jongeman die ons bij de heenrit meteen tussen Brussel-Zuid en Brussel-Centraal al uit eerste klasse hoopte te kunnen zetten, maar die moest vaststellen dat we toch niet tot het legioen valsspelers behoorden.
Onze aansluiting met de L naar Geraardsbergen mogen we ondertussen wel vergeten. De vertraging heeft de neiging om toe te nemen, en in Brussel-Noord bedraagt ze al 17 minuten. (De terugrit staat al met 5 minuten vertraging aangekondigd, maar dat is wel erg optimistisch: zelfs onze IR zal nog voor de IC in Brussel-Zuid aankomen. Die zal met minstens 10 minuten vertraging opnieuw vertrekken.) De tweede optie - de IR naar Kortrijk/Geraardsbergen komt ook te vervallen want die rijdt zelf met een aanzienlijke vertraging. Het zal dus de IR naar Binche worden - een supersnelle aansluiting, want die rijdt op tijd - en we zullen in Halle arriveren zonder noemenswaardige vertraging, al is dat wel een kwartier later dan oorspronkelijk voorzien.
%%%FOTO%%%
De gedeukte 333 rijdt ons voorbij als IR4933 Antwerpen-Centraal - Turnhout, op lijn 29, net voorbij de vertakking Kruisberg.
