Trein en bus, wandelen en weer, en van die hobby's meer
22-04-2009
22 april 2009 (Floriffoux)
Ook Floreffe, ergens tussen Charleroi en Namur aan de Samber, heeft een wandelkaart uitgegeven in samenwerking met het NGI. Wij volgen vandaag de wandeling rond Floriffoux, een bijzonder schattig gehucht, met een mooie kerk (zoals meestal gesloten) en enkele aangename bossen. De wandeling haalt maar een TWQ van 43 %, maar je hebt aan het einde echt wel de indruk dat het meer was. Bos- en veldwegen wisselen vaak af, en met enkele mooie vergezichten en een goed geconserveerde Ferme de la Tour heb je als wandelaar alles wat je nodig hebt in deze ongeveer 10 km lange wandeling. Voeg daar nog 1.7 km aan toe van station tot aansluitingspunt met de wandeling, en je komt aan 11.6 kilometer. Let wel even op: de wandeling is bewegwijzerd met bordjes met een blauwe rechthoek erop, maar die zijn weinig oordeelkundig aangebracht, zodat je vaak twijfelt, tenzij je de wandeling thuis op de stafkaart hebt uitgetekend.
Floreffe mag dan wel vlakbij Namur liggen, toch is een reisweg via deze stad niet echt aangewezen. Met aansluitingstijden van 3 minuten is de kans op een mislukking te groot, en dus zoeken we het langs een andere weg. Het kan zowaar met slechts één overstap, al leg je wel een omweg af van een twintigtal kilometers. Maar het is meteen een niet zo voor de hand liggende reisweg, en dus is het een unieke kans om de bereden lijnen eens grondig onder de loep te nemen. Halle - Mons doen we aan boord van IR 3730 (9:17 - 9:51): loc 2722 trekt een lang stel M6-rijtuigen, en wij zitten in rijtuig 61024. Het is zo één van die typische treinen net na de spits, met een ruim bemeten samenstelling, zonder veel reizigers. Plaats zat, dus. En het is rustig. De trein is in de Luchthaven vertrokken met 6 minuten vertraging (Railtime, realtime...), maar bereikt Mons op tijd. Dan moeten we de IR naar Jambes nemen: IR 3831 (10:00 - 11:07) tot Floreffe. Het is ms 807 dat zich van deze taak kwijt. De trein rijdt zo goed als op tijd tot net voor Floreffe. Daar is men blijkbaar aan het werken, en we rijden Floreffe dan ook op tegenspoor binnen, nadat we een goederentrein hebben laten passeren. Zo komen we uiteindelijk toch nog met een vertraging van 6 minuten in onze eindbestemming aan. Perron 2 is erg smal, en eigenlijk wat gevaarlijk. Het steekt schril af tegen de net vernieuwde en verhoogde perrons tussen Mons en La Louvière die we onderweg opgemerkt hebben. Onderweg is er voor de rest niet veel te beleven: in Charleroi stappen 4 juffertjes in het zwart in, en ze zijn duidelijk van plan om een feestje met veel lawaai te bouwen. Ik vraag hen beleefd of ze wel zeker zijn dat ze een eersteklasbiljet gekocht hebben. Ze lijken echt uit de lucht te vallen, en ik krijg zowaar nog een vriendelijk bedankje ook.
Voor de terugreis hadden we wel een traject via Namur voorzien, maar we stappen wat sneller dan voorzien en in de stationsomgeving van het wat zielige station is geen horeca meer te bekennen. Alleen wat resten op een muur doen terugdenken aan een restaurant dat hier lang geleden moet gelegen hebben. Dus wordt het toch opnieuw een reis met overstap in Charleroi of Mons, dat bekijken we nog even. In het station staat een busje met Infrabeller, die na de doortocht van een losse loc (2626) de borden die de reiziger van de perronwijziging op de hoogte brengen, moet wegnemen. Zou er nu echt in elke stopplaats zo iemand staan, of zal deze man van halte naar halte rijden? Bemande stations waren toch wel een eenvoudiger oplossing, lang geleden. Onze IR 3814 (een vierledig stel en ms 694, dat onze voorkeur geniet) komt er door met 7 minuten vertraging, en met negen minuten aansluitingstijd in Mons, houden we rekening met een overstap in Charleroi. We komen dan zelfs 2 minuten vroeger in Halle aan. Maar de vertraging smelt geleidelijk weg, en in Mons is er nog een vertraging van nauwelijks 3 minuten (14:53 - 16:00 +3). De reis wordt gestoord door 2 personeelsleden van de NMBS, waarschijnlijk al ingestapt in Namur of Ronet, die er blijkbaar een levenstaak van gemaakt hebben om aan een stuk flauwe kul te vertellen, die niemand aanbelangt. Zou dat nu het extraatje zijn waarop de NMBS voortaan de eersteklasreizigers trakteert: 2 dilettantische stand-up comedians, die het duidelijk ook nog erg warm hebben, want ze hebben alle raampjes opengeschoven. Ten slotte is het buiten 16 graden warm... De show duurt tot La Louvière-Sud. Ondertussen is hun publiek al gegroeid tot een zestal, dat zich waarschijnlijk ook afvraagt of de show echt go on moet. In Mons hebben we dus nog meer dan genoeg tijd om over te stappen: IR 3715 bestaat uit 2 ms 96 i.p.v. 3. Voor deze rit is dat geen probleem, maar de kans is groot dat de terugrit (IR 3739) met een stel te weinig niet in de beste omstandigheden zal verlopen. Stel 473 suist zacht naar Halle, en ook nu remt de trein af vanaf Lembeek: vlot Halle binnenrijden lijkt niet meer te kunnen, al kan het ook zijn dat de treinbestuurder bewust vertraagt, om de stilstand in Halle niet nog langer te maken. Ondanks de remming komen we trouwens toch nog stipt op tijd in Halle aan (16:09 - 16:43), op spoor 4. Op spoor 3 staat de IR naar Tournai die onze aansluitende trein geweest zou zijn, als we in Charleroi waren overgestapt.
Een historische dag wordt het, want we maken de vijfde uitstap van deze allerlaatste Paasvakantie uit mijn onderwijscarrière. Gedaan met het samenproppen van vijf uitstappen in deze korte veertien dagen, zoals dat al vele jaren onze gewoonte was. Nu ja, de laatste jaren hoefden het er niet meteen vijf te zijn, dat stamt nog uit de tijd dat de NMBS toeristische abonnementen verkocht waarmee je 5 dagen onbeperkt kon reizen in een periode van 14 (later 16) dagen. We groepeerden dan de "verre" uitstappen in Paas- en zomervakantie, vandaar. Het was dan altijd hopen op 5 dagen goed weer in deze wispelturige lentedagen, en dat kon wel eens tegenvallen. Ook nu leek het er bij het begin van de vakantie op dat het weer roet in het eten zou strooien, en we hadden onze planning al bijgesteld naar 3 of 4, edoch, we stappen vandaag voor de vijfde maal, en dat bij bijna zomerse temperaturen en onder een koesterend zonnetje. Bousval wordt het, dat de dag voordien blijkbaar zwaar geteisterd werd door de hevige neerslag uit een eerste warmteonweer - wat zijn ze vroeg - en ook vandaag is het zaak om vroeg thuis te zijn, voor het hemelgeweld losbreekt. Het wordt dan ook een korte voormiddagwandeling van nog geen 8 kilometer, die van de Baillerie, die terug te vinden is op de NGI-wandelkaart van Genappe. Kort maar krachtig kun je wel zeggen van deze wandeling: een stemmig begin- en eindpunt aan de kerk van Bousval (met het hele gamma populaire heiligen), en dan een afwisseling van holle wegen door of rakelings naast de stukjes bos en onverharde veldwegen op de hoogvlakte die hier voor de kenners tussen de lijnen 140 en 141 ligt, of tussen de Dyle en de Thyle. Lijn 141 (die vroeger Ottignies - eigenlijk Court-Saint-Etienne - en Manage verbond) is verworden tot een troosteloos geasfalteerd fietspad, dat ook wandelaars zou moeten aantrekken. De wandeling maakt er gelukkig geen gebruik van. Toch ligt de TWQ met 64 % behoorlijk hoog. Vaker hebben we al vastgesteld dat korte, goed uitgekiende luswandelingen erg kunnen meevallen. Zo ook vandaag.
De planner heeft ons op een minder geïnspireerd moment een verbinding voorgesteld via Diesdelle, waar we zouden overstappen op een bus van de TEC, richting Charleroi en dan in Genappe op de bus van lijn 19, maar dat leek me een vrij hachelijke onderneming, temeer omdat er eigenlijk een gemakkelijke (wel langere) verbinding mogelijk was met maar 1 overstap. Die danken we aan de rechtstreekse verbinding tussen Halle en Ottignies met de IR l (tussen Binche en Louvain-la-Neuve). Om 9:09 nemen we IR 3908 (ms 802); de trein rijdt met 7 minuten vertraging, en dat zal ook zo blijven tot Ottignies (10:09 + 6). Dat er geen minuutje af gaat, is vooral te wijten aan de drukte van jewelste in deze trein: het goede weer heeft ook heel wat Walibigangers aangetrokken, en dat uit zich al vanaf Brussel-Zuid. Hoeft het gezegd dat we met het extraatje dat we aan ons eersteklasbiljet hebben gespendeerd, beter een trappist waren gaan drinken? Want in Brussel-Zuid doet de treinwachter nog wel een poging om reizigers naar tweede klasse te sturen, maar tegen de overmacht is geen kruid gewassen. Vanaf Etterbeek komen meer en meer specimina van het jonge volkje aangespoeld, en de treinwachter houdt zich vanaf dan op de achtergrond. De vertraging is niet echt een probleem, want buslijn 19 rijdt zowat 3 keer per uur. We halen zelfs de voorziene bus (die van 10:20), die van Aribus bovendien een wachttijd van 3 minuten meekrijgt om aansluiting te geven met IC 2109, die ook met een vijftal minuten vertraging rijdt. Bij De Lijn gebruikt men een uurdienst al als excuus om niet te hoeven wachten op treinen in vertraging, bij de TEC is de mentaliteit al van oudsher anders; de chauffeurs wachten zelfs! Zo ook deze van ab6653 (een Renault R312 van zo'n 13 jaar oud), die ons ondanks de vertraging bij vertrek zoals voorzien om 10:37 aan de halte Bousval Gare afzet. Treinliefhebbers hoeven niet meteen naar het oude station van Bousval af te zakken, want daar blijft niets meer van over...
De terugrit gebeurt op dezelfde wijze: ab 6626 (zoals de 6653 van de nieuwe stelplaats Baulers, en van hetzelfde type) pikt ons om 13:23 op en brengt ons stipt naar Ottignies (13:40), waar ik aan het TEC-loketje meteen een aantal buskaarten koop van 20.00 EURO, luxe die je alleen bij de TEC Brabant-Wallon, Charleroi en Namur-Luxembourg hebt. Het maakt dat je kaartje wat minder snel op is, en dat je de chauffeur niet hoeft op te zadelen met de aanmaak van de kaarten. Bovendien kun je met een betaalkaart betalen, en dat kan nog altijd niet op bus of tram. Voor alle duidelijkheid: je kunt ze wel gebruiken bij de TEC's die deze handige dingen niet verkopen. Ook nu hebben we met IR 3935 een rechtstreekse verbinding naar Halle. We laten IC 2134 van 13:47 dus maar rijden, die levert ons toch geen tijdwinst op. Deze trein wordt aangekondigd met een verminderde samenstelling, en inderdaad: i.p.v. de gewone 2 ms 96 rijdt één, weliswaar gemoderniseerd, klassiek tweetje binnen. Later zal ik vernemen dat in Habay (Abbay volgens De Morgen) een werknemer van de NMBS dodelijk geëlektrocuteerd is, en dat het verkeer op lijn 162 door dit drama in de knoop ligt. Hoe schrijf je hier nu een gepaste, respectvolle zin achter? Onze IR (ms 813) rijdt stipt tot net voor Watermaal. We maken er vijf minuten vertraging, die in Brussel-Zuid opgelopen is tot 6. Het zou geen probleem mogen zijn om tussen Zuid en Halle wat vertraging in te lopen, maar dat is zonder block 7 in Halle gerekend. Vanaf Lot remt de trein af, zodat we uiteindelijk met een slakkengangetje met 7 minuten vertraging (14:51 + 7) aankomen in Halle. Je weet natuurlijk nooit echt wat de reden kan zijn voor deze hapering, maar mij begint het toch op te vallen hoe vaak treinen opgehouden worden tussen Lot en Halle (en hoe vaak seinen pas op het allerlaatste moment opengezet worden, zodat treinen al ergens in de velden moeten afremmen... - dat zie je als je in Halle op treinen naar Brussel staat te wachten.) De hemel is nog altijd zo goed als wolkeloos; over 2 uur zal het klank- en lichtspel al opnieuw volop aan de gang zijn. Wij hebben er 5 wandelingen op zitten, zonder een druppel regen. Veel, veel geluk moet je hebben. En tot dat vijfde van de kijkers en luisteraars behoren die een wat ingewikkelder weerbericht wel begrijpen...
"Les Amis de Saint-Jacques" hebben ondertussen al enkele Compostellatochten samengesteld, al dan niet in samenwerking met de SGR. Vandaag vatten we er een aan die a.h.w. door onze achtertuin loopt: Brussel (Hallepoort - Nivelles), die we tot Halle zullen lopen. Dat is een tocht van ongeveer 21 kilometer, die voor een vrij groot deel samenvalt met de GR12. Met een TWQ van 28 % scoort dit traject slecht, en dat hoeft ons niet te verbazen: er zijn natuurlijk wel enkele (mooie, aangename) parken in Vorst en Ukkel, en in de buurt van Beersel worden fijne voetwegen gevolgd, maar voor de rest is het niet zo veel soeps: lange stukken straat en laan in het Brusselse, en slecht geïnspireerde ontwerpers tussen Beersel en Halle; zeker in het laatste deel waren er meer mogelijkheden, tenzij het er de ontwerpers natuurlijk om te doen is de oorspronkelijke Compostellaweg zo nauwkeurig mogelijk te volgen.
Ook over onze verplaatsing kunnen we wel erg kort zijn: we namen om 11:30 IC 1910 in Halle en die had ons in 9 minuten in Brussel-Zuid moeten brengen, maar hij deed er vier minuten langer over. Loc 2117 duwde een stel M4's, en wij zaten in rijtuig 51037. De schrale bezetting van deze trein stond in schril contrast met de drukte in Brussel-Zuid. Daar werd zelfs omgeroepen dat reizigers hun biljet in de trein mochten nemen, omdat de rijen aan de loketten te lang waren. Ik vraag me af hoe de TBG's daarvan op de hoogte worden gesteld?
Vandaag redeneren we net omgekeerd van gisteren: het beste weer is voor de namiddag, dus vertrekken we laat. En inderdaad, als je de foto's bekijkt, zie je hoe de zon meer en meer van de partij is. Wie zich mijn loftuitingen van het deel Anseremme - Gendron-Celles nog herinnert, moet gewoon maar eens "terugbladeren"; alles van toen is ook vandaag van toepassing op dit korte stukje GR (zowat 9 km), mits toevoeging van enkele laddertjes (vrij recent, dacht ik, want ik kan ze me van vorige gelegenheden niet herinneren) en van de bijrivier de Iwoigne, die onder het prille lentegroen minstens zo mooi is als de Lesse, die vandaag natuurlijk wel de hoofdrol speelt. Dat het niet meer geworden is, heeft alles te maken met het gebrekkige busvervoer ten zuiden van Houyet. We waren maar al te graag naar Wiesmes gestapt, maar terugkeren uit dat Famennedorpje, en er de volgende keer ook weer beginnen, is nu niet bepaald gemakkelijk met bijzonder magere busdiensten. En zo kunnen we volgende keer tot Beauraing doorstoten, en de aankomst in zo'n stadje is altijd meegenomen.
Het wordt dus een busloze uitstap. Voorzien was CR 3660 van 10:31, maar het wordt IR 3109 (ms 366) (10:19 - 10:29) die ons stipt en met een marge voor Sam's Café naar Brussel-Zuid brengt. Met IC 2411 (ms 355) bereiken we vlot Dinant (11:03 - 12:46), zij het met een vijftal minuten vertraging, geleidelijk gegroeid tussen Namur en Dinant. De rit verloopt rustig tot een 25-tal NMBS'ers in opleiding (maar al met rugzak en fluovestje met de mooie B erop) instapt in Namur. Ze stappen uit in Lustin. Ik kan alleen maar vermoeden dat het toekomstige onderstationschefs of seingevers zijn, die de blockpost van Lustin bezoeken en bestuderen. Vijf minuten vertraging dus, maar in Dinant is dat zelden een probleem, want de L6062 (mw4165) (12:51 - 13:01) staat op hetzelfde perron te wachten; met amper 2 minuten vertraging kan deze trein alweer vertrekken, met een publiek dat grotendeels uit overstappers van de IC bestaat. Anseremme ligt er nog rustig bij: het Lessewater zal nog veel te koud zijn, en er zijn maar 4 kanominnende reizigers mét roeispanen, die samen met ons in Gendron-Celles uitstappen.
De wandeling is niet alleen als wandeling erg mooi, maar het is ook een heuse ontdekkingstocht langs lijn 166, met haar bruggen en tunnels, en een vergeten koninklijke halte met pseudo-middeleeuwse kantelen incluis. Toch wil ik spotters waarschuwen dat er niet meteen evidente fotopunten langs dit traject te vinden zijn.
Onze terugreis begint dus in Houyet, opnieuw met mw 4165, dit keer als L6086 (15:54 - 16:09). Dinant wordt bereikt met 1 minuut vertraging. Alweer op hetzelfde perron staat IC 2437 al klaar. Hij bestaat uit 2 breaks; in Namur zal er nog 1 worden toegevoegd. Wij stappen helemaal vooraan in (ms 315, met experimenteel graffitifront, bah!) en dat is een garantie voor een rustige reis tot Brussel-Noord (16:14 - 17:48 +1). Nog even de IR naar Quévy (17:53 - 18:13) met de waarschijnlijk vrolijkste giechelmadam van het hele net als treinchef. We lachen ons op tijd naar Halle.
Kijk voor meer foto's zeker nog eens op http://s62.photobucket.com/albums/h98/overweg13/wandelingen/gendron-celles%20-%20houyet%20GR126/ want het was moeilijk kiezen vandaag.
Beaufays is een deelgemeente van Chaudfontaine, en de wandeling die we vandaag maken is dan ook terug te vinden op de NGI-wandelkaart van Chaudfontaine. Het is met name de wandeling met het nummer 1, de wandeling van La Brouck, die we vandaag stappen. Die is ongeveer 9.5 km lang, en het profiel van de wandeling is erg eenvoudig voor te stellen: een grote V, waarvan de kalligraaf linker- en boventop met een verlengd streepje versierd heeft. Voor wie zich daar toch niets bij kan voorstellen: een vlak stuk in Beaufays, in de buurt van de N30, dat je bij begin en einde aflegt (de verlengde streepjes), een lange afdaling richting Vesdervallei en een lange klim terug. Met een TWQ van 52 % scoort deze wandeling matig, maar op bebouwing bij begin en einde na, is het toch best een aangename tocht, zeker voor wie van portiekjes en paden door de weide houdt, of voor wie het zoekt in ruige, stenige bospaden. We doen de wandeling in de voormiddag, om een regenzone voor te zijn, en we genieten inderdaad nog van zonnige perioden, al komt de bewolking gestaag aanzetten.
Misschien doet La Brouck hier en daar een belletje rinkelen: tot 1984 bediende de NMBS nog een halte La Brouck, tussen Chaudfontaine en Trooz. Het was zelfs een bediening met allure, want de stoptreinen van lijn 37, die in La Brouck stopten, werden in Liège aan een semi-direct naar Brussel en Mons gekoppeld, zodat het hele land als het ware binnen het bereik van de Brouckenaars lag. Zonder veel succes, blijkbaar, want de halte verdween, samen met enkele honderden andere. De nabijheid van het station van Chaudfontaine kan geen argument voor de afschaffing geweest zijn, want Chaudfontaine verdween evengoed, en dat is al minder begrijpelijk. Ook vandaag is de verbinding Halle - Beaufays niet echt een probleem: frequente treinen en dito bussen van lijn 65 (Liège - Remouchamps) maken er zelfs een erg doenbare uitstap van. Vandaag mikken we op P7574, maar we zijn vroeg genoeg om IR 3706 te nemen: Halle 7:47 - Brussel-Zuid 7:56. Met een minuutje vertraging komen we aan in Brussel-Zuid. Het is het stel dat we op 6 april gebruikten voor de terugkeer en dus duwt 2735 vandaag opnieuw o.a. 61031. Naar Liège-Guillemins gaat het dan met IC 458 (8:24 - 9:19): loc 1351 duwt o.a. 11824. Het wordt een rustige reis, al winnen deze treinen naar Maastricht stilaan aan belangstelling: we zitten met een tiental medereizigers in één van de twee eersteklasrijtuigen. Door Leuven razen tegen 160 km per uur is even een attractie, maar het is nog spectaculairder als je op het perron staat. In Liège geraakt het station maar niet af. Ondertussen is er wel al een jaar of zo een voorlopige oplossing gevonden voor het busstation. Eigenlijk is het een hele verbetering tegenover vroeger, toen het altijd wat zoeken was in het kluwen van bussen, taxi's en verkeerd geparkeerde auto's voor het oude station. Toch is het vandaag ook weer even opletten: perron D is wegens werken onbeschikbaar, en we moeten naar perron G. Ongeveer op tijd komt ab7051-43 voorgereden: het is een Mercedes Citaro van de Cie des Autobus Liégeois. De bus is aardig bezet. Toch zet hij ons op de voorziene tijd (10:12) af.
De terugreis verloopt analoog en even vlot: ab7051-49 (13:00 - 13:23) zit opnieuw goed vol, en enkele reizigers verkiezen te blijven staan. Met 2 minuutjes vertraging arriveren we aan het busstation. We kunnen opnieuw rechtstreeks naar Brussel-Noord. Deze keert sleept 1347 een stel I11: wij zitten in rijtuig 11827. We maken wat vertraging in Ans, waar we de 1711 kruisen, en nu blijkt opnieuw dat deze IC niet over dezelfde zee aan tijd beschikt als de IC naar Oostende. Nog wat aarzelen bij het binnenrijden van Brussel-Zuid, en de 4 minuten vertraging zijn een feit (13:41 - 14:27). Dat is normaal gezien te veel om nog over te kunnen stappen op de IR naar Binche van 14:32, maar die staat op hetzelfde perron, en het wordt een recordoverstap van een vijftiental seconden. We zijn net ingestapt, als de deuren van ms 818 achter ons dichtgaan. Uiteraard hangt de eerste klasse aan de voor ons verkeerde kant van de trein, en ettelijke tussendeur verder kunnen we ons neervlijen in de comfortabele zitjes van dit vierledig stel. Om 14:52 - met één minuut vertraging dus - komen we in Halle aan. De regen lijkt hier ondertussen al voorbijgetrokken. Goeie timing, zowel van ons, als van de voorspellers van het KMI.
GR14 liep oorspronkelijk van Bouillon naar La Roche, maar ook de GR's zijn de laatste jaren niet ontsnapt aan grote reorganisaties, en voortaan verbindt deze GR Malmedy met Sedan. Hoogtijd voor ons dus om deze GR voor een tweede keer aan te pakken, en hem nu in de andere richting te lopen. We beginnen vandaag met Malmedy - Trois-Ponts, zo'n 20 kilometers, die we al eens gelopen hadden in het kader van andere GR's. Het duurt even voor je Malmedy definitief achter de rug hebt, dat lieve stadje dat ik heb leren kennen in de boekenkast van mijn vader: daar stond de novelle "Hans van Malmedy" van de wat vergeten, zwaar onderschatte Vlaamse auteur Filip de Pillecyn, die daar in de verre Oostkantons trouwens een tijdje leraar Nederlands geweest was. Nu is Malmedy zelf wel een aardig plekje, maar het is toch even doorbijten, want de stad strekt zich ver uit, en de recentere straten en wijken zijn niet altijd klasse. Maar eenmaal buiten de stad word je vergast op een wandelpad dat ongetwijfeld tot de beste van België behoort: daar staan de Warche en de Amblève borg voor. Het eerste deel mag dan nog vrij gemakkelijk lopen, vanaf Stavelot wordt het plots een zware tocht met een lange klim tot net voor Trois-Ponts. Bereid je voor op een tocht door bossen en langs rivieroevers, met Stavelot als aangenaam intermezzo. De TWQ van dit traject bedraagt 55 %, maar die vrij lage score wordt ruimschoots goedgemaakt door denderende vergezichten en meer van dat leuks.
Vroeger aarzelden we nooit om voor Malmedy een traject langs Trois-Ponts te kiezen. Maar lijn 42 is enkele jaren zo zenuwslopend onbetrouwbaar geweest, dat we sindsdien opteren voor een langere busrit uit Verviers. Dat kost wat meer, omdat de treintarieven voor die afstanden dezelfde zijn als je een Railpass gebruikt, maar het bustraject uit Trois-Ponts beduidend korter is, maar het scheelt een flinke slok adrenaline. Vandaag doen we het als volgt: we gaan eigenlijk voor CR 1556 van 7:23 in Halle, maar 3106 heeft 4 minuten vertraging, zodat we die nog moeiteloos halen. De drie breaks (waaronder ms 366) bereiken snel Brussel-Zuid, zodat de vertraging daar nog 3 minuten bedraagt. We hebben nog veel tijd om de IC 506 te halen (7:57 - 9:25), die we dus tot Verviers-Centraal zullen nemen. Deze treinen rijden met de regelmaat van een klok met enkele minuten vertraging Brussel-Noord buiten, en dat is ook vandaag niet anders. Het duurt zelfs tot Liège-Guillemins voor de trein opnieuw op tijd rijdt: loc 1337 duwt o.a. rijtuig 11804, dat ik een tijdje zal proberen te vermijden, want een vierkant wiel zorgt voor aardig wat tril- en geluidsoverlast op de snelle lijn 2. Maar voor de rest verloopt de reis voorspoedig, en we komen ruim op tijd aan in Verviers-Central. Daar staan de bussen zoals vanouds te wachten voor het station: lijn 395 naar Reuland zal ons stipt naar Malmedy (9:40 - 10:33) brengen. Vandaag is dat ab7531-14, een Jonckheere Transit 2000 van LIM Collard-Lambert. Sinds enkele jaren rijdt deze lijn rond het circuit van Francorchamps i.p.v. erover, en ook de attractie van het tanken in Malmedy behoort tot het verleden.
Voor de terugreis wordt het wel een reis langs een van mijn lievelingslijnen. Om 18:50 nemen we de IR uit Luxemburg (118), gesleept door de Luxemburgse 3009. De trein bestaat uit 5 I6-rijtuigen, waarvan 3 eersteklasserijtuigen, waarvan 2 gedeklasseerd. Vooraan hangt rijtuig 11601, de echte eerste klasse, dus. Het truukje om te weten waar die hangt is: kijk waar de TBG uitstapt... De politiek van de NMBS rond eerste klasse is toch wel redelijk absurd te noemen. Naar eigen zeggen willen ze eerste klasse (terecht!) behouden, want het zou hen inkomsten en reizigers kosten. Maar ik ben nog maar nauwelijks hersteld van het trauma dat ik opliep toen ik voor het eerst de afdeling eerste klasse van de mw 41 mocht meemaken, of daar waren de M6 al met hun sjofele aankleding. Ik denk wel eens dat ik nooit een wagen zou kopen met dezelfde goedkope zitjes met dito stofje. Tot overmaat van ramp waren de eerste rijtuigen van de nieuwe lichting M6 eersteklasserijtuigen, die dan maar gemakshalve voor maanden gedeklasseerd rond reden, parmantig pronkend met hun zinloze gele streep... En nu de IR Luxemburg - Luik eindelijk wat verlengd is, blijken er te weinig tweedeklasserijtuigen te zijn, en worden ook hier massaal eersteklasserijtuigen ingeschakeld. Knappe TBG die erin slaagt om aan zijn klanten uit te leggen dat je 54 % meer moet betalen om in precies dezelfde rijtuigen te zitten, en anderzijds aan andere klanten moet uitleggen dat je in sommige rijtuigen niet mag gaan zitten met je tweedeklasbiljet, ook al zien ze er dan precies hetzelfde uit. Het valt me ook op dat de meeste mensen de gele briefjes van de deklassering nauwelijks opmerken, en dat er dus in elk station een rush naar de 2 tweedeklasrijtuigen is. Nu ja, rush, meer dan 30 reizigers zijn er niet meer ingestapt tussen Trois-Ponts en Liège. Maar kom, de trein rijdt stipt en het zijn de laatste klassetreinen op het net: genieten dus maar.
IC 542 (20:00 - 20:54) met loc 1355 en rijtuig 11806 brengt ons probleemloos naar Brussel-Noord. We maken ons al op voor een overstap naar CR 1592 (23 minuten), maar net als we in het Noordstation uitstappen wordt omgeroepen dat reizigers voor de IR-trein naar Quévy (die normaal al vertrokken is) de IC naar Oostende moeten nemen, en overstappen in in Brussel-Zuid. Dat doen we dus ook. In Brussel-Zuid staat loc 2735 met een stel M6-rijtuigen. We gaan in rijtuig 61031 zitten, net als enkele andere reizigers die zichzelf al dan niet betaald ook op een zitje in eerste getrakteerd hebben. De trein vertrekt met 8 minuten vertraging; in Halle zullen dat er al 11 zijn. Al zijn wij natuurlijk een kwartiertje vroeger thuis dan voorzien. Dat was nog niet het einde van onze uitstap. In Halle is ook een Chinees of Japans meisje uitgestapt dat een zware koffer meesleept. Ze is duidelijk boven haar toeren, en dat niet alleen door de deur van de M6 die voortdurend open- en dichtgaat. In Brussel-Zuid was de IR Quévy-Luchthaven (ik vermoed de 3717 of 3718) afgeschaft wegens zijn aanzienlijke vertraging (thuis gecheckt: 64 minuten!), en het brave kind was in de trein blijven zitten, onbewust van wat er gebeurde. En dus stond ze nu weer in Halle. Echt lang wachten moest ze niet, want om 21:47 had ze opnieuw een trein naar Brussel. Maar achteraf bleek ook deze nog 20 minuten vertraging te hebben. Toen we naar huis reden, bedacht ik dat we beter bij haar gebleven waren, om haar op de juiste trein te zetten. En om te vermijden dat de luizen plots uit de wanden van het Halse station gekropen zouden komen, want je kunt daar 's avonds op de perrons beter niet helemaal alleen bang zitten te zijn. Thuis bleek dat andere luizen aan de basis lagen van problemen met schurkenstreken en ander vandalisme in Hennuyères en dat het treinverkeer er grondig overhoop gehaald was. Ik probeer gifvrij te tuinieren, maar af en toe kan zwaaien met een bijtend insecticide zalig zijn...
Eindelijk konden we er nog eens een doordeweekse wandeling van maken, en dat is altijd meegenomen: minder saaie treindienst, meer variatie in de treinsamenstellingen, en uiteraard méér treinen en bussen op de meeste lijnen. Het wordt een stukje GR 564, die van noord naar zuid loopt tussen Lommel en Hoei, een heerlijk Belgisch wandelpad, dus. Onze haatdragende politici zouden trouwens nog wat kunnen leren van de GR-verantwoordelijken in dit landje, tussen haakjes. Verkeerslichten in Vlaanderen zouden om te beginnen al snel opnieuw wit-rode strepen krijgen, i.p.v. het Vlaams-nationalistische geel-zwart. Wij zijn ondertussen al een eind doorgedrongen op Waals grondgebied, en stappen vandaag een kleine 17 kilometer tussen Hannut en Fumal.
Het is een traject in 2 delen: eerst lopen we door bijna vlak Haspengouw, tussen ruime akkers, waar ruilverkavelingen vermoedelijk voor een herverdeling van de kostbare grond hebben gezorgd. Na enkele kilometers kom je dan plots in een compleet verschillen landschap terecht: je merkt het aan de bebouwing, de akkers zijn nu weiden, en uiteraard is het plots een zaak van klimmen en dalen geworden. Ook de Méhaigne gaat meer kronkelen, net zoals de oude lijn 127 (Landen - Statte) die bijna kaarsrecht loopt tussen Hannut en Braives en voorbij dat dorp meer en meer slingert als een slang.
Met de komst van de Ravel over lijn 127 werd het oorspronkelijke tracé gewijzigd: nu wordt gretig gebruik gemaakt van de oude spoorlijn, ter vervanging van de soms brede landbouwwegen van het oorspronkelijke traject. Dat is natuurlijk een verbetering, maar ik blijf als wandelaar huiveren van lange stukken Ravel, zonder veel afwisseling of niveauverschil. De vergelijking met de West-Vlaamse betonbaantjes is nooit ver weg. Gelukkig heeft men hier voor wat omkadering gezorgd: de kilometerpalen werden behouden, en aan de vroegere halten en stations staan zowaar halteborden, al zijn de meeste nep. De wandeling wint meteen aan kwaliteit als van de Ravel wordt afgestapt, al heeft dat ook veel met het gewijzigde landschap te maken. Je vindt op je weg behoorlijk wat bezienswaardigheden: niet alleen de dorpjes Villers-le-Peuplier, Avennes, Ville-en-Hesbaye, Braives, Fallais en eindpunt Fumal mogen er zijn, je hebt ook nog de Méhaigne als aangenaam riviertje, met enkele goed bewaarde (ex-)boerderijen en watermolens als toetje. Met een TWQ van 51 % scoort deze GR al bij al matig, zeker als je weet dat in die 51 % ook nog lange stukken Ravelasfalt zijn opgenomen.
Voor de heenreis mikken we op CR 3757 van 7:58, maar het wordt een vroegere trein: P7574 van 7:51, die ons om 8:01 in Brussel-Zuid zou moeten brengen. De trein vertrekt al met een 5-tal minuten vertraging in Halle en tijdens de spits is zoiets meestal nefast. De bestuurder van loc 2101 zet zijn stel M5-rijtuigen (met o.a. 51509) met 8 minuten vertraging aan het perron in Brussel-Zuid, vanwaar de trein verder rijdt als IR naar Antwerpen-Centraal. Ondanks onze vertraging ziet de spits er niet al te desastreus uit. Onze volgende trein wordt de 1707 (8:28 - 9:20) die we tot Landen zullen nemen. Op de infoborden worden de eersteklasserijtuigen in het midden en achteraan gesitueerd. Dit zou een mooie service zijn mocht deze informatie correct zijn: in werkelijkheid hangen ze vooraan en in het midden. Dat is ook logisch: de trein bestaat uit 2 gekoppelde trek- en duwstellen, en die rijden met het stuurstandrijtuig vooraan in de richting Liège. We gaan helemaal vooraan zitten (rijtuig 58050) omdat we in Landen ook nog moeten overstappen op de bus, en zo dichter bij de stationsuitgang zullen stoppen.
Voor het station is een krater gegraven die terroristen doet watertanden. Het busstation is mee in het gat verdwenen (bij manier van spreken...) en er is er nu een gesimuleerd links van het station. Er staan wel haltepalen, maar geen verhoogde perronetjes. Iets te laat komt ab7721-79 (Cintra - een Jonckheere Transit 2000) voorgereden, die vandaag over lijn 127a rijdt (Landen 9:30 - Hannut 9:48). De bus moet door de wegenwerken flink omrijden, maar brengt ons toch stipt in Hannut.
De terugrit verloopt analoog; ik heb even met de idee gespeeld om via Huy terug te keren, maar die omweg is net iets te groot om nog doenbaar te zijn. Om 14:36 nemen we aan het vroegere station van Fumal de bus terug van lijn 127a. Het is opnieuw een Jonckheere van Cintra, ab 9521-84. Ondanks een stop bij de apotheker (voor een middel tegen maagzuur, beweert mijn vrouw) en de omleiding komen we stipt aan in Landen. IC 1737 (Landen 15:40 - Brussel-Noord 16:23) heeft precies dezelfde samenstelling als vanmorgen, al trekt loc 2106 nu de trein i.p.v. te duwen. We zitten nu helemaal achteraan... De reis verloopt vlot, Brussel-Noord wordt stipt bereikt, ondanks enig oponthoud bij het binnenrijden. IR 3937 zal ons naar Halle brengen: die bestaat uit 3 vierledige stellen, en we kiezen voor het laatste (833). De trein verlaat Brussel-Noord met 3 minuten vertraging, maar gaat erg vlot door de NZV. Spijtig genoeg gaat er wel veel tijd verloren in Brussel-Zuid, zodat we uiteindelijk toch nog 6 minuten later dan voorzien in Halle aankomen. Erg is dat niet, maar het is het verhaal van zowat elke ochtend- en avondspits, vermoed ik...
Ook Floreffe, ergens tussen Charleroi en Namur aan de Samber, heeft een wandelkaart uitgegeven in samenwerking met het NGI. Wij volgen vandaag de wandeling rond Floriffoux, een bijzonder schattig gehucht, met een mooie kerk (zoals meestal gesloten) en enkele aangename bossen. De wandeling haalt maar een TWQ van 43 %, maar je hebt aan het einde echt wel de indruk dat het meer was. Bos- en veldwegen wisselen vaak af, en met enkele mooie vergezichten en een goed geconserveerde Ferme de la Tour heb je als wandelaar alles wat je nodig hebt in deze ongeveer 10 km lange wandeling. Voeg daar nog 1.7 km aan toe van station tot aansluitingspunt met de wandeling, en je komt aan 11.6 kilometer. Let wel even op: de wandeling is bewegwijzerd met bordjes met een blauwe rechthoek erop, maar die zijn weinig oordeelkundig aangebracht, zodat je vaak twijfelt, tenzij je de wandeling thuis op de stafkaart hebt uitgetekend.
Een historische dag wordt het, want we maken de vijfde uitstap van deze allerlaatste Paasvakantie uit mijn onderwijscarrière. Gedaan met het samenproppen van vijf uitstappen in deze korte veertien dagen, zoals dat al vele jaren onze gewoonte was. Nu ja, de laatste jaren hoefden het er niet meteen vijf te zijn, dat stamt nog uit de tijd dat de NMBS toeristische abonnementen verkocht waarmee je 5 dagen onbeperkt kon reizen in een periode van 14 (later 16) dagen. We groepeerden dan de "verre" uitstappen in Paas- en zomervakantie, vandaar. Het was dan altijd hopen op 5 dagen goed weer in deze wispelturige lentedagen, en dat kon wel eens tegenvallen. Ook nu leek het er bij het begin van de vakantie op dat het weer roet in het eten zou strooien, en we hadden onze planning al bijgesteld naar 3 of 4, edoch, we stappen vandaag voor de vijfde maal, en dat bij bijna zomerse temperaturen en onder een koesterend zonnetje. Bousval wordt het, dat de dag voordien blijkbaar zwaar geteisterd werd door de hevige neerslag uit een eerste warmteonweer - wat zijn ze vroeg - en ook vandaag is het zaak om vroeg thuis te zijn, voor het hemelgeweld losbreekt. Het wordt dan ook een korte voormiddagwandeling van nog geen 8 kilometer, die van de Baillerie, die terug te vinden is op de NGI-wandelkaart van Genappe. 
"Les Amis de Saint-Jacques" hebben ondertussen al enkele Compostellatochten samengesteld, al dan niet in samenwerking met de SGR. Vandaag vatten we er een aan die a.h.w. door onze achtertuin loopt: Brussel (Hallepoort - Nivelles), die we tot Halle zullen lopen. Dat is een tocht van ongeveer 21 kilometer, die voor een vrij groot deel samenvalt met de GR12. Met een TWQ van 28 % scoort dit traject slecht, en dat hoeft ons niet te verbazen: er zijn natuurlijk wel enkele (mooie, aangename) parken in Vorst en Ukkel, en in de buurt van Beersel worden fijne voetwegen gevolgd, maar voor de rest is het niet zo veel soeps: lange stukken straat en laan in het Brusselse, en slecht geïnspireerde ontwerpers tussen Beersel en Halle; zeker in het laatste deel waren er meer mogelijkheden, tenzij het er de ontwerpers natuurlijk om te doen is de oorspronkelijke Compostellaweg zo nauwkeurig mogelijk te volgen. 
Vandaag redeneren we net omgekeerd van gisteren: het beste weer is voor de namiddag, dus vertrekken we laat. En inderdaad, als je de foto's bekijkt, zie je hoe de zon meer en meer van de partij is. Wie zich mijn loftuitingen van het deel Anseremme - Gendron-Celles nog herinnert, moet gewoon maar eens "terugbladeren"; alles van toen is ook vandaag van toepassing op dit korte stukje GR (zowat 9 km), mits toevoeging van enkele laddertjes (vrij recent, dacht ik, want ik kan ze me van vorige gelegenheden niet herinneren) en van de bijrivier de Iwoigne, die onder het prille lentegroen minstens zo mooi is als de Lesse, die vandaag natuurlijk wel de hoofdrol speelt. Dat het niet meer geworden is, heeft alles te maken met het gebrekkige busvervoer ten zuiden van Houyet. We waren maar al te graag naar Wiesmes gestapt, maar terugkeren uit dat Famennedorpje, en er de volgende keer ook weer beginnen, is nu niet bepaald gemakkelijk met bijzonder magere busdiensten. En zo kunnen we volgende keer tot Beauraing doorstoten, en de aankomst in zo'n stadje is altijd meegenomen. 
Beaufays is een deelgemeente van Chaudfontaine, en de wandeling die we vandaag maken is dan ook terug te vinden op de NGI-wandelkaart van Chaudfontaine. Het is met name de wandeling met het nummer 1, de wandeling van La Brouck, die we vandaag stappen. Die is ongeveer 9.5 km lang, en het profiel van de wandeling is erg eenvoudig voor te stellen: een grote V, waarvan de kalligraaf linker- en boventop met een verlengd streepje versierd heeft. Voor wie zich daar toch niets bij kan voorstellen: een vlak stuk in Beaufays, in de buurt van de N30, dat je bij begin en einde aflegt (de verlengde streepjes), een lange afdaling richting Vesdervallei en een lange klim terug. Met een TWQ van 52 % scoort deze wandeling matig, maar op bebouwing bij begin en einde na, is het toch best een aangename tocht, zeker voor wie van portiekjes en paden door de weide houdt, of voor wie het zoekt in ruige, stenige bospaden. We doen de wandeling in de voormiddag, om een regenzone voor te zijn, en we genieten inderdaad nog van zonnige perioden, al komt de bewolking gestaag aanzetten.
GR14 liep oorspronkelijk van Bouillon naar La Roche, maar ook de GR's zijn de laatste jaren niet ontsnapt aan grote reorganisaties, en voortaan verbindt deze GR Malmedy met Sedan. Hoogtijd voor ons dus om deze GR voor een tweede keer aan te pakken, en hem nu in de andere richting te lopen. We beginnen vandaag met Malmedy - Trois-Ponts, zo'n 20 kilometers, die we al eens gelopen hadden in het kader van andere GR's. Het duurt even voor je Malmedy definitief achter de rug hebt, dat lieve stadje dat ik heb leren kennen in de boekenkast van mijn vader: daar stond de novelle "Hans van Malmedy" van de wat vergeten, zwaar onderschatte Vlaamse auteur Filip de Pillecyn, die daar in de verre Oostkantons trouwens een tijdje leraar Nederlands geweest was. Nu is Malmedy zelf wel een aardig plekje, maar het is toch even doorbijten, want de stad strekt zich ver uit, en de recentere straten en wijken zijn niet altijd klasse. Maar eenmaal buiten de stad word je vergast op een wandelpad dat ongetwijfeld tot de beste van België behoort: daar staan de Warche en de Amblève borg voor. Het eerste deel mag dan nog vrij gemakkelijk lopen, vanaf Stavelot wordt het plots een zware tocht met een lange klim tot net voor Trois-Ponts. Bereid je voor op een tocht door bossen en langs rivieroevers, met Stavelot als aangenaam intermezzo. De TWQ van dit traject bedraagt 55 %, maar die vrij lage score wordt ruimschoots goedgemaakt door denderende vergezichten en meer van dat leuks.
Eindelijk konden we er nog eens een doordeweekse wandeling van maken, en dat is altijd meegenomen: minder saaie treindienst, meer variatie in de treinsamenstellingen, en uiteraard méér treinen en bussen op de meeste lijnen. Het wordt een stukje GR 564, die van noord naar zuid loopt tussen Lommel en Hoei, een heerlijk Belgisch wandelpad, dus. Onze haatdragende politici zouden trouwens nog wat kunnen leren van de GR-verantwoordelijken in dit landje, tussen haakjes. Verkeerslichten in Vlaanderen zouden om te beginnen al snel opnieuw wit-rode strepen krijgen, i.p.v. het Vlaams-nationalistische geel-zwart. Wij zijn ondertussen al een eind doorgedrongen op Waals grondgebied, en stappen vandaag een kleine 17 kilometer tussen Hannut en Fumal.
