De dagen worden langer en dus worden de vroege vogels in ons ook wakker. De kippen, die elke nacht opnieuw veilig opgesloten blijven om uit de muil van een of ander superactieve vos te blijven, kijken wel verbaasd, als ze al zo vroeg vrijgelaten worden, maar een flinke schep maïs snoert hun de bek. Voor ons staat meer dan 21 km voettocht in de Famenne op het programma, van Wellin naar Vonêche, langs GR 577, en daar kun je maar beter vroeg aan beginnen. Het is een ongelooflijk goed stukje GR, langs een vijftal dorpen die nauwelijks minder rustig zijn dan de lange, meestal onverharde veldwegen die tegen het zacht glooiende landschap opklimmen dan weer afdalen. Het is helder, precies zoals Frank dat beloofd heeft, en dat staat in deze streek garant voor indrukwekkende vergezichten. De TWQ bedraagt 64 %, en dus keren twee wandelaars na het afwerken van hun taak tevreden en verkwikt huiswaarts.

Meer foto's vind je hier:

De verplaatsing:

Halle - Brussel-Zuid 7512 6:57 7:09 +2 (2116 - 53501, op FSR)

Brussel-Zuid - Jemelle 91 7:33 9:23 +3 (2004 - 61 85 1090 227, SBB)

Jemelle - Wellin [29] 9:34 10:02 stipt (ab4576, VDL-Jonckheere 2000, Wellin)

Vonêche - Beauraing [241] 16:23 17:04 +30 (ab 5051-10, Van Hool A600, Pirnay)

Beauraing - Houyet 6088 17:45 17:52 +2 (mw 4167)

Houyet - Jemelle [166a] 18:30 19:10 +6 (ab 5632-29, Mercedes O.405, Transports Penning)

Jemelle - Brussel-Noord 2141 19:38 21:18 +1 (1348 - 61011, op Brussel-Zuid)

Brussel-Noord - Halle 3143 21:21 21:41 stipt (341) 

De commentaar:

Eén van de rustigste P-treinen in Halle is P7512, en bovendien laat die toe om wat marge in te bouwen in Brussel-Zuid. Het is een lange trein met gemoderniseerde M5-rijtuigen waaruit de warmte van de avond voordien nog niet helemaal verdwenen is. Tijdens de avondspits absoluut te mijden, maar vanmorgen is het de ideale trein om ons naar Brussel te brengen, langs de lijnen 96E, 96 en 96A - het komt op geen lijntje aan.

De IC91 komt - zoals dat een internationale trein past - behoorlijk vroeg aan het perron. Enkele Belgische rijtuigen zorgen voor versterking, maar voor ons is de enige mogelijkheid een Zwitsers eersteklasrijtuig, dat helemaal achteraan de trein hangt. Niet dat we daar treurig om zijn, want het is een knap rijtuig, en gezien zijn positie is er geen voortdurend heen-en-weergeloop van kippen en hanen op zoek naar nest of stok. Antimakassars met een overduidelijke 1 erop zorgen er ook voor dat de kans op vergissen onbestaande is. Tot Namur kan de sfeer nog het best omschreven worden als gezellig geroezemoes. Vanaf Namur slaat dat om, wanneer we omsingeld worden door een dozijn heren, van wie de uitrusting varieert van deftig pak tot casual. Ze gebruiken termen als aiguillage, signal, caténaire en dan weet je het wel. Ze zijn er zich onvoldoende van bewust dat hun beste klanten wat rust appreciëren, al valt het alles bij elkaar nog wel mee.

De trein rijdt Brussel-Noord buiten met 5 minuten vertraging, en in Ottignies scoren we al 11 minuten vertraging. Maar de 20'er (en de TB uiteraard) kwijten zich keurig van hun taak, en vanaf dan zie je de vertraging kleiner worden: Gembloux +10, Namur +9, Ciney +5, Marloie +4, Jemelle +3. In Namur wordt de Maasbrug van lijn 162 richting Namur vervangen, maar onze trein ondervindt daar geen hinder van - hinder die blijkbaar wel ingecalculeerd is in de dienstregeling.

In Jemelle komt de bus van lijn 29 meteen in beweging als hij de treinreizigers ziet aankomen. Niet dat hij meteen vertrekt, want de bus van de tegenrit arriveert, en dat noopt tot een babbeltje met de collega. Vier minuten vertraging zijn het resultaat, maar in Wellin zijn die weggesmolten in een zon die al flink haar best doet. In Rochefort is de reisweg aangepast - voor lijn 29 is die van evident naar redelijk complex geëvolueerd, maar dat zal geleidelijk aan wel wennen.

En dan komt de terugrit. Het begint allemaal met een bus die zich vastrijdt in een gigantische verkeersopstopping op alle invalswegen in Beauraing. Blijkbaar is een firma er in de loop van de dag van overtuigd geraakt dat de asfalteringswerken op de N40 nog voor het weekend afgewerkt konden worden, en dat leidt tot improvisatie van jewelste: het zijn zowaar de mannetjes in het geel die het beurtelings verkeer leiden. De tijdelijke verkeerslichten floepen lustig van groen naar geel en rood, maar vanavond spelen ze het verkeersspelletje even niet mee. Hoe dan ook, de file strekt zich op een bepaald moment uit van Pondrôme tot Beauraing, en Beauraing zelf slibt dicht omdat het in de andere richting niet beter gaat. We bereiken de Place Saint-Roch met een half uur vertraging, maar ook alle andere bussen lijken met aanzienlijke vertragingen te rijden. Je waant je in het hart van een grootstad. Toch prijzen we ons gelukkig, want ons oorspronkelijke plan bestond erin om bus 141 naar Gedinne te nemen, met 6 minuten overstaptijd in Gedinne. Dat zou zonder enige twijfel ook een fiasco geworden zijn, en nu konden we dezelfde trein in Beauraing nemen.

En zeggen dat Vonêche en Pondrôme eigenlijk gewoon veel pech gehad hebben. Toen de kaalslag van 1984 doorgevoerd werd, overleefden beide halten die op wonderbaarlijke wijze, maar toen ze enkele jaren later toch dichtgingen, had men de idee van de frequente plaatsvervangende bussen al lang verlaten, en dus bleven beide gemeenten achter zonder echt bruikbaar openbaar vervoer. Nu rijden hier allerlei varianten van de ter ziele gegane lijn 41 die het hele gebied ten westen van lijn 166 bediende, maar die varianten zijn zo functioneel dat ze voor het type gelegenheidsklanten die we zijn nauwelijks bruikbaar zijn. 

L6088 rijdt zo goed als op tijd, maar vanaf Houyet loopt het flagrant fout. We worden op spoor 2 getrokken, tot verbijstering van de reizigers die op spoor 1 staan te wachten, en die dan maar snel de sporen oversteken. Tja, wat moet je doen in zo een geval? Maar dan komt de TBG door de trein met de verbijsterende mededeling dat we niet verder rijden - tiens, is er geen geluidsinstallatie in de motorwagens? Er is een elektriciteitspanne die verder rijden onmogelijk maakt: bussen zullen ons komen ophalen. Via mijn simpele gsm'etje kom ik van railtime te weten dat door een elektriciteitspanne alle verkeer tussen Jambes en Gendron-Celles onmogelijk is. (Gelukkig moet de TBG aan niemand uitleggen waarom een dieselmotorwagen niet verder kan rijden als de elektriciteit uitvalt… Met de botte reactie van drie nietsnutten weet hij zo al duidelijk geen raad.) Enfin, we gaan allemaal braaf voor het station op de bestelde vervangingsbussen wachten.

En dan begint het probleem stilaan hallucinante proporties aan te nemen. Ik probeer nog even bij de TBG of we niet met hem terug kunnen naar Libramont, maar dat zal pas over anderhalf uur kunnen. Terug naar het pleintje voor het station, dus.

Plots komt een bus van lijn 166a Jemelle - Houyet aanrijden. De brave chauffeur neemt de onvergeeflijke maar begrijpelijke beslissing om zijn film te veranderen naar Service Spécial. Onnodig te zeggen dat zowat alle reizigers denken dat dit al de beloofde vervanginsgbus is, maar hij wil gewoon zijn pauze redden. De bus zou om 18:30 terug naar Jemelle moeten rijden, en ons besluit is snel genomen: dat is de oplossing, ook al hebben we op onze Railpass twee lijntjes Beauraing - Halle ingevuld. Enkele andere reizigers volgen ons goede voorbeeld, ook als we betalen voor de rit naar Jemelle, wat me logisch lijkt, even logisch als dat de NMBS ons deze 5 zones ooit terugbetaalt.

Alhoewel, goede voorbeeld? Op een bepaald moment krijgt de motorwagen groen sein richting Dinant, en na enkele minuten vertrekt L6088 ook effectief. Als wat later een duo 13'en ook nog een goederentrein richting Dinant sleept, breekt eerlijk gezegd mijn klomp. En ja hoor, railtime meldt dat het probeem ondertussen is opgelost, en  - je kent het wel - vervolgvertragingen blijven mogelijk. L6088 zal uiteindelijk - LEEG! - met 47 minuten vertraging in Dinant aankomen. Kan iemand me eens uitleggen waarom de TBG zich niet de moeite getroost heeft om de eerder gestrande reizigers terug te roepen naar zijn trein? Terloops, wat een prachtige illustratie van het nut van bemande stations, waarvan de personeelsleden ongetwijfeld beter op de situatie hadden ingespeeld.

Maar wij zitten hoe dan ook ondertussen op de bus van lijn 166a, die na wat discussiëren en het andere gepalaver met een tiental minuten vertraging vertrekt. De chauffeur heeft ondertussen van zijn vriendin vernomen dat heel Dinant zonder stroom zit; de kritische reiziger die even ervoor zijn gal op de NMBS had gespuwd, had nu eigenlijk het schaamrood op de wangen moeten krijgen, maar die reactie is zo compleet out… Het ASTB dat achteraf zal proberen om de hele kwestie te recupereren en zelfs met nieuwe acties dreigde zou zelfs nog een stap verder mogen gaan: in de grond zinken van schaamte lijkt me een valabele suggestie. Maar kom, de bus brengt ons langs een bijzonder schilderachtige route naar Jemelle, ons en een vijftal andere reizigers.

We geraken zonder problemen in Jemelle, en zo veelbewogen onze terugreis tot nog toe was geweest, zo voorspoedig zal de rest verlopen. Als de IC naar Brussel in Jemelle stopt, stap ik meteen naar de TBG's van dienst, en ik val maar meteen met de deur in huis: ik moet u een en ander uitleggen. Ze manen me aan om toch maar in te stappen, en even later kan ik inderdaad het hele geval in geuren en kleuren vertellen. Ze maken er geen problemen over: onze Railpass is inderdaad te goeder trouw ingevuld voor twee ritten Beauraing - Halle en ze begrijpen perfect wat er verkeerd gelopen is, en nog belangrijker: welke handige oplossing ik heb uitgedokterd. Eén van de TBG's zucht nog dat het verkeer op lijn 154 nog maar pas hersteld is, en dat nu dit alweer gebeurt.

Het wordt dus een rustige terugreis in een speciale samenstelling: ondertussen is de I6 uit dit gesleepte stel verdwenen, en maakt een M6 zijn opwachting - enige ontgoocheling - maar alles loopt nu vlot. De WC blijft opvallend lang bezet. Een dame in hoge nood maant de bezetter aan om plaats te ruimen, en even later verschijnt een zwarte. Achteraf horen we dat hij een biljet Barvaux - Liège heeft: hij heeft hier dus geen zaken. Het is een grijsrijder, met een nuance die al enigszins naar zwart neigt. Achteraf zullen we horen dat de TBG hem over de hele kwestie probeert aan te spreken, maar dat hij er voortdurend van onder muist. Voorbij Namur duikt een tweede zwartrijder op: je merkt het zo: schichtig kijken waar de TBG zich bevindt, en dan in functie daarvan een bepaalde richting in de trein uit lopen.

De rit zelf verloopt vlekkeloos. Vanaf Naninne gaat het op tegenspoor, want de Maasbrug in Namur wordt vernieuwd. Ook nu staat de reserve in de dienstregeling garant voor een stipte rit. In Brussel-Noord halen we zelfs nog een onvoorziene aansluiting met IR 3143 die op dit late (?) uur niet meer doorrijdt naar Tournai en Kortrijk, en dus maar uit één break bestaat.

Voor één keer worden we tussen Brussel-Zuid en Halle maar heel even gehinderd door de CR die ons voorafgaat, en we komen dan ook stipt in Halle aan. Nu ja, stipt kun je dit niet noemen: ons oorspronkelijke aankomstuur was 20:12 (met overstap in Brussel-Luxemburg, en dan lijn 26). Uiteindelijk komen we in Halle aan om 21:41, en dat is toch wel fiks later dan voorzien. Benieuwd hoe de NMBS op mijn vraag tot terugbetaling zal reageren. Ik hou jullie op de hoogte!

Terwijl we aan de halte Café Sylva in Vonêche stonden te wachten, kwam deze bus in de tegenrichting aan rijden: ab 5051-12 op lijn 141 naar Graide.

Ja, wie kan uitleggen waarom lijn 9 niet op dit haltebord voorkomt? Dat dit een Luxemburgse lijn is en het haltebord alleen Naamse lijnen vermeldt, kan toch geen verklaring zijn?

25-05-2012 om 00:00 geschreven door overweg13  

Het is echt profiteren van kortstondige goedweermomenten tegenwoordig, en voor donderdagmiddag - de namiddag van Onze-Lieve-Heer-Hemelvaart - lijkt er een op komst. Het wordt een korte wandeling (minder dan 7 km) in Wespelaar. De toeristische dienst van Vlaams-Brabant bundelt al vele jaren wandelingen in boekjes die inhoudelijk hoog scoren, maar die allemaal de neiging hebben om voortdurend dicht te vallen. In het boekje Noord-Dijleland vinden we de Bomenwandeling, uiterst geschikt als namiddaguitstap, en bovendien tamelijk gemakkelijk te bereiken per trein, want Wespelaar heeft een treinhalte, al moet ze die delen met Tildonk.

De Bomenwandeling voert ons dus langs bomen, deels door parken, maar vaak ook in een vrij gaaf natuurgebied. Het is een pretentieloze wandeling met een TWQ van 33 %. Eén derde van de wegen is inderdaad best te pruimen, de rest is wat troosteloze bebouwing, al lijkt de hele buurt op deze kwijnende hoogdag in een diepe namiddagdut verzonken. Mij niet gelaten… Het in het boekje afgedrukte tracé wijkt op één plek af van de bewegwijzerde route, zonder veel erg.

Enkele foto's vind je hier. Bewonder alvast deze kanjer:

De verplaatsing:

Halle - Brussel-Zuid 1912 13:30 13:39 +2 (2160 - 51039, op FSR)

Brussel-Zuid - Leuven 512 13:58 14:25 stipt (1827 - 11826, op FSD)

Leuven - Wespelaar-Tildonk 2714 14:44 14:54 stipt (909)

Wespelaar-Tildonk - Leuven 2737 17:06 17:16 stipt (909)

Leuven - Brussel-Noord 539 17:37 17:53 stipt (1827 - 11826, op FSD)

Brussel-Noord - Halle 1939 18:12 18:30 +2 (2160 - 51039, op FSR)

De commentaar:

Weekenduitstappen zijn niet meer aan ons besteed, maar vandaag maken we een uitzondering.

Van Halle naar Brussel-Zuid kunnen we nog eens mee met een IC, en in al die jaren is er weinig veranderd aan de materiaalinzet: een lang stel M4 brengt ons probleemloos naar het Zuidstation. De verzuchting van mijn vrouw bij aankomst: net nu ik eens goed zat.

In Brussel-Zuid zetten drie schilders het multiculturele karakter van onze samenleving in de verf - grijs, haha. Terwijl al wie hier min of meer in uniform rondloopt waarschijnlijk ongeveer dubbel betaald wordt, zetten zij het niet-gemoderniseerde deel van het Zuidstation in een grijze grondlaag, vermoedelijk alles behalve dubbel betaald.

De IC naar Eupen rijdt stipt. Er staat ongewoon veel volk te wachten, en twee politieagenten houden een oogje in het zeil. In de trein hoor ik hoe twee jonge gasten zich al opmaken voor de dolle pret die ze in Liège in de City Parade zullen beleven. Ieder zijn meug. Gelukkig houden ze het voorlopig rustig. De twee agenten lopen blijkbaar door de hele trein: meer blauw in de trein, lijkt hun motto te zijn. Opvallend ook die Engelse toeristen die in Brussel-Zuid hun twee tandems op het platform van ons eersteklasrijtuig proberen te stallen, en die in Brussel-Noord nog uitstappen ook om met tandems en al tweede klasse op te zoeken. Je ziet zo dat ze door de wol geverfde treinreizigers en fietsers zijn: ze zijn alleszins veel sneller dan de doorsnee Belgische toerist, die inderdaad predikt dat de vakantie al in de trein begint.

In Leuven staat een duikbril klaar om ons naar Wespelaar te brengen. Een groep jongeren staat nog op een achterblijver te wachten, maar de TBG laat zich niet vermurwen: jullie mogen verder wachten, jongens, maar de trein kan dat niet. Uiteindelijk blijft de achterblijver zijn naam trouw: achterblijver. Niet dat de anderen zich daar veel van aantrekken. Ik kan nog net een erg geschrokken blik naar de TBG werpen, want even ziet het er naar uit dat ze de jongeren - sommigen duidelijk boven hun theewater - in eerste klas zal laten zitten. Daar duiken ze trouwens allemaal in als wij als laatste eersteklassers in Wespelaar-Tildonk uitstappen.

De terugreis is een echt spiegelbeeld van de heenreis, niet alleen qua reisweg, maar ook qua materieel. Zo belanden we opnieuw in de duikbril van de heenreis, die niet minder dan 3 minuten te vroeg in Wespelaar opduikt. In Leuven wordt een extra motorstel aangekoppeld: dat is de erg nodige versterking op een gewone zondagavond, maar vanavond zal de bezetting wel tegenvallen. Nu, liever een stel te veel, dan een stel te weinig.

Tussen Leuven en Brussel zitten we in hetzelfde rijtuig, meer, we zitten op dezelfde plaatsen: mijn vrouw herkent de vlekken op de zetels. Bij het instappen zien we nog net een super efficiënte ingreep van Securail: de TBG wijst met de vinger de reiziger aan, en even later kan die het op het perron uitleggen. Als die mannen van Securail niet die rode uniformpjes hadden, zou geen kat wat gemerkt hebben.

En opnieuw wordt de trip Noord - Halle er eentje zonder geschiedenis. In Halle staat de laadbrug voor rolstoelen klaar, en dan is de kans groot dat Thijs in de trein zit. Ons vermoeden klopt. Zo zie je in Halle ook nog eens stationspersoneel op het perron. Het moet gezegd: Thijs wordt zorgzaam op het perron gezet, en even later zien we het trio evolueren richting lift. Waar is de tijd dat de rolstoelen nog over de sporen dokkerden, onder het waakzaam oog van mijn vader, ter hoogte van de bareeltjes, die verder alleen door de laders met hun stootkar gebruikt werden, van spoor 1 naar spoor 2 en van spoor 3 naar spoor 4?

We waren nog maar net aan de wandeling begonnen, of we stonden al voor een gesloten overweg. Uiteraard is dat altijd een buitenkansje: ms 86 923 rijdt vandaag als IR2735 tussen Sint-Niklaas en Leuven.

17-05-2012 om 00:00 geschreven door overweg13  

In het uitzetten van langeafstandswandelingen rond een thema schuilt een duidelijk gevaar. Dat blijkt ook vandaag weer, nu we het laatste deel van de Streek-GR Reynaertland volgen, over een kleine 22 km, tussen Sint-Niklaas en Rupelmonde. Boosdoener is (alweer) Reynaert, die blijkbaar ook Sint-Niklaas niet links kon laten liggen. (Ik heb niks tegen Reintje, hoor, zelfs niet als die me 's avonds in slaap keft, en zeker niet als hij er met meesterlijke hand die buren uitkiest die het niet nodig vinden om hun kippenhok wat beter af te sluiten.)  Voor de stapper resulteert dat in bijzonder onaangename kilometers (wel 10!) door een stads- en industriegebied dat je zelden of nooit spontaan zou opzoeken om je te vermeien. Enig lichtpunt is het Stadspark (het De Vidtspark, rond het mooie Kasteel Walburg), maar dat kan de rest niet redden. Gelukkig is de tweede helft - zeg maar voorbij Velle langs de Oude Schansen, en vanaf Temse, langs de Schelde van veel betere kwaliteit. De TWQ bedraagt 34 %, maar het grootste deel daarvan neemt het pad op de Scheldedijk tussen Temse en Rupelmonde voor zijn rekening. Het is maar de vraag of je zo een verharde weg waar je om de haverklap opzij moet voor wielerterroristen als een Trage Weg moet beschouwen…

We zetten onze eerste stappen op GR Reynaertland op 2 december 2001. We splitsten het pad als volgt op:

Hulst - Meerdonk/Meerdonk - Stekene/Stekene - Lokeren/Lokeren - Puivelde/Puivelde - Sint-Niklaas/Sint-Niklaas - Rupelmonde.

Eigenaardig genoeg is het aantal foto's waarmee je thuiskomt, vaak omgekeerd evenredig met de slechte indruk die een wandeling gemaakt heeft. Ik heb tegen de 40 bruikbare foto's vandaag. Bekijk ze allemaal hier .

Geniet alvast even van het Sint-Niklase stadspark, van de erg landelijke sfeer tussen Velle en Temse, en krijg net als wij het einddoel Rupelmonde in het vizier, tussen het uitbundig bloeiende fluitenkruid.

De verplaatsing:

Halle - Brussel-Zuid 3708 9:46 9:56 +1 (547)

Brussel-Zuid - Antwerpen-Berchem 3310 10:05 10:49 +6 (400)

Antwerpen-Berchem - Sint-Niklaas 710 10:58 11:13 stipt (478)

Rupelmonde - Temse [99] 18:27 18:36 +9 (ab5563, Van Hool New AG300)

Temse - Mechelen 2739 18:51 19:17 +1 (401)

Mechelen - Brussel-Noord 3339 19:30 19:46 +4 (935)

Brussel-Noord - Halle 3741 19:53 20:14 +6 (1809 - 61066, op FSR)

De commentaar:

Je voelde het al een paar dagen aankomen, en vandaag was het weer zo ver: leden van de onbetekenende ledenclubje ASTB hebben het werk neergelegd in wat je grofweg het gebied ten zuiden van Samber en Maas zou kunnen noemen, inclusief Namur. Het is nog even zoeken naar een aanleiding, maar uiteindelijk past het inderdaad zorgwekkende ongeval van Godinne wonderwel in de stakersplannen. Als, en ik benadruk dat als, de TB van de tweede trein in de fout gegaan is, dan is dit dus een staking tegen de eigen onoplettendheid, of althans tegen die van een collega.

Als biologisch tuinier weet ik dat de luizen altijd de zwakste plantjes aanvallen. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat de NMBS al enkele jaren zwakker en zwakker wordt… Ik weet ook dat het soms de tuinier is die de plantjes te zeer verwaarloost, om ze sterk genoeg te laten opgroeien zodat ze tegen een stootje kunnen.

Als blijkt dat de schade in Vlaanderen wel meevalt, besluiten we toch maar te vertrekken. Voor het eerst sinds lang lijkt het weer een hele weekdag lang goed te worden, en daar moeten we van profiteren.

Van Halle naar Sint-Niklaas hebben we mogelijkheden zat: via Dendermonde, via Mechelen en lijn 54, via Antwerpen-Berchem. Bovendien zijn ze qua rittijd elkaar waard. De reisweg langs Antwerpen is net iets korter, al gaat het hier om 3 minuten. Nu de NMBS ons voor deze middellange afstanden toch al de Railpass opdringt, mogen we best wat extra kilometers afleggen, binnen het strakke keurslijf van het reglement, uiteraard.

Zoals vaak arriveert de IR goed op tijd in Halle, en met 3 minuten stilstand is er sowieso weinig kans op vertraging. Toch vertrekken we 1 minuut later dan voorzien: tussen Halle en Buizingen werkt een ploeg van Infrabel aan een wissel, en dat maakt een zijsprongetje noodzakelijk. Normaal gezien wordt zo een minuut vertraging er moeiteloos afgereden, maar Brussel-Zuid binnenrijden gaat niet vlot en zo blijft dat minuutje vertraging hangen.

We zouden nog meekunnen met de IC naar Antwerpen in vertraging, maar we besluiten toch maar te gokken op de voorziene IR van 10:05. Beide treinen staan trouwens netjes zij aan zij langs de perrons 18 en 17. Logischerwijs is het de IC die eerst vertrekt, en dat gebeurt ook. Zo raken we zelf opgezadeld met een vertraging van 5 minuten, die tussen Vilvoorde en Mechelen zelfs nog aangroeit tot 8 minuten - genoeg om de voorziene aansluiting in Berchem te missen. In Mortsel-Oude-God ziet het er alweer wat beter uit, met 5 minuten, en zelfs een vertragingszone net voor Berchem richt niet al te veel schade meer aan. We houden nog 3 minuten over van de 9 minuten voorziene aansluitingstijd.

De IC naar Kortrijk staat al klaar. Onderweg is het uitkijken naar het nu beroemde wijkspoor in Melsele. De verbinding is gewoon opgeheven: de wissel waar het allemaal op gebeurde is uitgebroken. Ondanks een vertragingszone in Nieuwerkerken, waar o.a. een overweg hersteld wordt, komen we zo goed als op tijd in Sint-Niklaas aan.

Voor de terugreis uit Rupelmonde staan ons niet minder dan 4 buslijnen ter beschikking. Die bieden ons de kans om via Antwerpen te rijden, maar dat is duidelijk een omweg, en dus wordt het overstappen in Temse of Sint-Niklaas. De bussen van de lijnen 93, 95, 97 en 99 bedienen dan wel niet het station van Temse, maar de halte Vrijheidsstraat ligt maar een goeie 5 minuten van het station af. De bus van lijn 99 (naar Hamme) rijdt wel met 9 minuten vertraging, en met uitstappende reizigers aan een drietal halten en twee verkeerslichten, gaat er niet echt iets van deze vertraging af - daar is onze reis trouwens ook te kort voor. We moeten ons dan ook even reppen om de trein naar Mechelen te halen, maar we weten de manshoge tunnel onder de sporen ondertussen liggen, en net erachter leidt een geïmproviseerd maar praktisch pad ons recht naar perron 1. Op perron 2 staat P8091 te wachten. Die zal na aankomst van de IR met een tiental minuten vertraging naar Sint-Niklaas rijden. Hoeveel dagen vertraging zouden al die enkelsporige lijnen eigenlijk jaarlijks totaliseren?

De TBG van de IR naar Leuven doet zijn job zoals het hoort. Hij controleert in beide breaks, en wisselt vaak van break. Veel reizigers hoeft hij trouwens niet te controleren in deze eerder matig bezette IR. Ook deze trein heeft de neiging om wat lichte vertraging op te lopen, al klopt de kruising met de tegemoetkomende IR in Puurs perfect. Net voor Mechelen staan we zelfs even stil.

De Benelux nemen was een optie, maar eigenlijk hadden we er niet op gerekend, en tijdwinst was er al helemaal niet mee te halen. Alleen het materieel had ons uiteindelijk nog kunnen overhalen, want de vergelijking met de duikbrillen die men voor ons voorbehoudt, valt natuurlijk in het voordeel van de Nederlandse rijtuigen uit, maar kom, lang duurt de rit tot Brussel-Noord niet. Ook deze trein rijdt met een lichte vertraging, en net als vanmorgen in Berchem, kunnen we ook nu meteen instappen in de aansluitende trein.

Die vertrekt perfect op tijd in Brussel-Noord, maar om een of andere reden staan we 4 minuten te lang in Brussel-Zuid. Van lijn 96 gaat het dan traag naar de snelle (?) lijn 96 N, wat ook tot wat tijdverlies leidt; en opnieuw naar lijn 96 komen in Halle kost ook wat tijd: ook deze trein zal boven de 5 minutengrens scoren. Omdat de trein in Brussel-Noord al binnenstond, moet ik van de stop in Halle gebruik maken om naar voren te lopen om het locnummer te noteren. Ik had op 3 minuten gerekend, maar de vertraging noopt tot haast. Vertraging zorgt altijd wel weer voor enige overlast…

14-05-2012 om 00:00 geschreven door overweg13