Trein en bus, wandelen en weer, en van die hobby's meer
29-03-2009
29 maart 2009 (Sint-Joris-Weert - Duisburg)
GR512 loopt van Diest naar Geraardsbergen, en het is een van die GR's (er zijn niet veel andere meer) die we tegenwoordig voor de tweede keer lopen. Vandaag wordt het Sint-Joris-Weert - Duisburg, iets meer dan 12 kilometer, langs een meer dan behoorlijk traject, dat ons eerst door het Natuurreservaat De Doode Bemde voert. De regen van de laatste dagen heeft de wegen behoorlijk modderig gemaakt: het bordje "Opgepast! Het is glettig" geeft daar een grappig commentaar op. Vanaf Neerijse speelt de IJse de hoofdrol tot Huldenberg, en we volgen dit riviertje grotendeels langs wandelbrede paadjes, die ons ook langs 2 watermolens brengen. In Huldenberg stijgen we op uit de vallei van de IJse. Zo komen we in een laatste stuk dat ons door een uitgestrekt landbouwgebied op de hoogte voert. Ons eindpunt, de watertoren van Duisburg, is al van ver zichtbaar. Met een TWQ van 68 % scoort dit traject hoog. Het is dan ook een rustige wandeling geworden, en daar kan de doortocht van de Brabantse Pijl in Huldenberg niets aan veranderen.
De heenreis via Leuven is er eentje zonder veel geschiedenis: alleen tussen Brussel en Leuven hebben we wat gezelschap van een tiental rustige medereizigers. In de andere treinen hebben we het rijk (nu ja, één coupeetje), voor ons. Van Halle naar Brussel-Zuid nemen we IC 1908 (9:30 - 9:39), geduwd door loc 2103. Vooraan hangt het stuurstandrijtuig 51036. Even wat oponthoud bij het binnenrijden van Brussel zorgt voor een minuutje vertraging. Brussel-Zuid - Leuven gebeurt aan boord van rijtuig 11833 in de IC naar Eupen, geduwd door loc 1348. Zoals vaak rijdt de trein iets later dan voorzien Brussel-Noord uit, maar de vertraging wordt weggewerkt. In Leuven moeten we dan nog de L-trein naar Louvain-la-Neuve nemen. Wegens werken op lijn 139 rijden de treinen hier vandaag maar om de twee uur. Zolang Walibi dicht is, kan dit tot Waver nauwelijks een probleem zijn. L 6460 bestaat uit stel 777 (het Stella-stel, weet je nog?) en een zusterstel 740, dat ik in Sint-Joris-Weert wel fotografeer, maar graffiti maken de foto waardeloos.
Voor de terugreis heeft de planner voor wat origineels gezorgd, en we gaan er dan ook graag op in. Een bus van lijn 830 brengt ons van Duisburg naar de luchthaven: 15:05 - 15:41. De bus heeft behoorlijk wat succes, maar komt toch stipt op tijd aan perron B, in wat nu niet bepaald een aangename in-, uit- en overstapomgeving is. De planner van De Lijn heeft me een wandelroute getoond van 7 minuten, die ik met de beste wil van de wereld niet kan traceren, zelfs niet op de kaart op 1:10.000 van het NGI. Gelukkig is er het internet waar je altijd wel wat gelijkgestemden vindt die je aan de nodige informatie helpen. Ook de chauffeur van ab 4845 (een comfortabele en kraaknette VDL-Jonckheere Transit 2000) weet ongeveer hoe we in het treinstation van de luchthaven komen. De 9 minuten overstaptijd volstaan alleszins. Stel 734 staat als IR4336 klaar. De reis naar Brussel-Noord verloopt normaal, al hebben we 1 minuutje vertraging bij aankomst. Nog even IC1937 (hetzelfde stel als vanmorgen) en ook deze trein arriveert met 1 minuutje vertraging in Halle.
Ook Villers-la-Ville heeft in samenwerking met het NGI een wandelkaart uitgegeven, met 14 wandelingen. We hebben alleen de namiddag ter beschikking op deze veelbelovende dag, en dan kunnen wandelingen 4 (Promenade de Saint Bernard) en 5 (Villers par rues et chemins) nog net. Samen zijn ze iets meer dan 9 km lang.Vooral langs de 4 is het heerlijk wandelen; de 5 heeft wat last van bebouwing, al valt het alles bij elkaar nog best mee. Een TWQ van 52 % (en een reeks prachtige bos- en veldwegen): je mag ook niet te veeleisend zijn in dit niet altijd even fraaie Belgenland.
De treinhalte Villers-la-Ville is vele jaren geleden opgeschoven in de richting van het dorp; zo ligt ze nu wel tamelijk ver van de toeristische trekpleister die de ruïnes van de abdij nog altijd zijn. Maar toch is de impact van de spoorweg op de omgeving verbijsterend. In een tijd waarin dweepzuchtige romantici nog valse ruïnes bouwden, trok men lijn 140 dwars door echte ruïnes heen.
Halle - Villers-la-Ville is een makkie. Om 13:09 nemen we IR 3912 (ms 834) in Halle: vanaf Brussel wordt de trein overspoeld door studenten en leerlingen die hun vrije woensdagnamiddag inzetten met een ritje in eerste klasse. De TBG laat toe; de stagiair zal vandaag vooral opgestoken hebben dat het klasseverschil niet te nauw genomen moet worden, en dat controle overbodig is. Voor ons betekent het alweer weggegooid geld: het jonge geweld doet zijn naam alle eer aan, en zij die zwijgen luisteren naar veel te luide i-pods. Vanaf Rixensart keert de rust terug; we komen in Ottignies aan met 3 minuten vertraging. Daar moeten we overstappen op de L-trein naar Charleroi - Tamines: L4564. Het is goeie oude 250, en we gaan nog even in het kleine tussencoupé zitten: lang geleden waren deze 8 plaatsjes de niet-rokersplaatsen, toen werd de verhouding rokers - niet-rokers omgedraaid, en hoe het nu zit, hoef ik niet te zeggen. In deze stoptrein reizen opvallend veel mensen eerste klasse. De trein rijdt stipt (14:22 - 14:37). Villers-la-Ville is een halte met lange, rechte, lage perrons, grotendeels tussen 2 taluds. Ooit zou dit het eindpunt van een CR-verbinding moeten worden...
De terugreis loopt even vlot: het gemoderniseerde stel 779 pikt ons op (L 4587 - 17:23 - 17:38). Ik help een dame met kinderwagen in de trein. De perrons zijn hier zo laag, dat haar armen even te kort dreigen te zijn om het wagentje op het platform te heffen. In de trein is er een discussie aan de gang tussen de TBG en een reiziger die zijn reisje Charleroi-Sud - Libramont niet kan betalen. De TBG is kalm maar gedecideerd en de "klant" lijkt te beseffen, dat hij er al bij al nog goedkoop afkomt, zonder boete. In Ottignies komen we aan met 2 minuten vertraging. Daar is het niet allemaal pluis: P8405 naar Huy rijdt dan wel ongeveer op tijd, het is duidelijk dat de loc van de reeks 21 een 20 uit de nood heeft moeten helpen. Die laat zich nu zielloos meeslepen, tussen de 21 en een stel M5-rijtuigen in. En in de andere richting loopt het helemaal verkeerd: de IC 2138 uit Luxemburg rijdt met 30 minuten vertraging als gevolg van een defect aan de locomotief (sic!). Gelukkig bestaat onze IR 3939 uit 2 vierledige stellen, zodat al het volk van de IC moeiteloos mee kan. We zitten in stel 813. Om 18:51 zullen we stipt Halle bereiken. Tussen Brussel en Halle blijken de 2 stellen geen overbodige luxe te zijn. Het valt op hoeveel reizigers nog onderweg zijn, zo helemaal aan het eind van de avondspits.
Het was al een hele tijd geleden - te lang geleden - maar zaterdag bonden we opnieuw de wandelschoenen aan, ook al gelokt door de goede weersvoorspellingen. Dat laatste bleek dan wel wat te optimistisch, want al gauw was het volledig bewolkt, en het laatste kwartier kregen we zelfs wat motregen. Maar kom, klagen doen we niet, want dat kon alleen maar betekenen dat het hele systeem wat sneller evolueerde dan verwacht, én dat de zondag mooi zou worden, en dan stond Hacowa 95 op het programma. In "De mooiste landschappen van België" vond ik de "Wijngaardenwandeling" in Tielt (of Houwaart, maar dat laatste is minder vlot te bereiken). Het boek is prachtig uitgegeven, maar niet meteen praktisch om mee op uitstap te nemen. Gelukkig vind je de wandeling ook in een uitgave van de provincie Vlaams-Brabant "Wandelnetwerk Wingevallei" en dat boekje past beter in de hand en de rugzak. De wandeling is 10.5 km lang, voert langs het mooie, zompige Walenbos en langs de Houwaartse Berg; grote delen van de wandeling, die trouwens uitstekend bewegwijzerd is, mogen er best zijn, maar of ze nu meteen door een van de mooiste Belgische landschappen loopt durf ik betwijfelen. Daarvoor ziet het er net allemaal iets te rommelig uit. Het TWQ van 47 % is een aanwijzing dat je toch ook nogal wat asfalt onder de voeten geschoven krijgt, al zijn het meestal wel rustige wegjes. Op het einde kwamen nog in een café, dat dan misschien niet tot de straffe cafés in Vlaanderen behoort, maar ongetwijfeld tot de gezelligere. Missen kun je niet, want het is het enige overblijvende, en we hadden er een toffe babbel met de kranige bazin van respectabele leeftijd, over het weer en de voorbije winter, de authenticiteit van het interieur, de zwarte Lieve-Vrouw van Halle en ons Streekproductencentrum. We kregen er ook nog 2 tripels met chips, en dat allemaal voor een schamele 4 EURO. Zo is het makkelijk om InBevbieren te boycotten!
We vertrokken om 8:54 met IR 3707 die ons via de Luchthaven naar Leuven bracht. Het was stel 351 dat in Halle vooraan en in Leuven dus achteraan hing, en het werd een compleet geschiedenisloze reis, met schaarse medereizigers die je alleen maar zag en niet hoorde. We haalden Leuven stipt, ondanks wat vertraging onderweg. Daar moesten we overstappen op L 2881 naar Aarschot (10:05 - 10:19 - ms 346).Gaandeweg geraakte de break goed gevuld. De deur naar eerste klas stond net bij de perrontrap, en dus koos iedereen ervoor om daar in te stappen. Zo'n zestal keer heb ik de binnendeur gesloten, voor jonge, oude en middelbare generaties. De ouderen en de jongeren gaan ervanuit dat iemand dat wel voor hen zal doen, en de middelbare, de mijne dus, is gewoon verkeerd opgevoed...
In Aarschot wordt het dan nog even bussen: lijn 390 loopt tussen Aarschot en Tienen, en die zullen we vandaag in haar geheel berijden. Ab 4424 (een gelede Jonckheere Transit 2000) zal ons naar Tielt- Berg (10:37-10:55) brengen. De bus is zonder meer vuil: stelplaats Tielt zou hier echt wel eens een borstel door mogen halen, want dit is niet het gewone zwerfvuil dat reizigers achterlaten.
Gelukkig krijgen we in de namiddag wel een kraaknette bus: Tielt 14:55 - Tienen 15:35, met ab330707, een Van Hool New A360H, van de firma Hageland. De bus is bovendien ook nog comfortabel, en de chauffeur rijdt rustig, ondanks de omleiding die hij volgt in de buurt van Tielt. Vier minuten vertraging slagen er niet in onze gemoedsrust te verstoren, want we hebben een kwartier overstaptijd in Tienen.
De IC naar Knokke en Blankenberge bestaat uit 4 ms 96, en rijdt Tienen buiten met 4 minuten vertraging. In Leuven zijn dat er al 10, want er wordt gewerkt tussen Tienen en Leuven, en het hele traject gaat over tegenspoor, deels ook nog tegen 60 km per uur. Ons plannetje om in Leuven opnieuw de rechtstreekse IR naar Halle (en Quiévrain) te nemen, laten we maar varen, al lijkt die toch op aansluiting te wachten. Op naar Brussel-Noord dus, waar we met 9 minuten vertraging aankomen. We hebben nu iets kunnen kunnen genieten van ms 539, maar de overstap in Brussel-Noord is langer, dan die in Leuven geweest zou zijn. De IR 3737 rijdt zelf ook nog met een 2-tal minuten vertraging, mogelijk nog een restant van de aansluiting in Leuven. We kiezen voor ms 332. In Halle blijkt dat er ruim voldoende zitplaatsen in tweede waren, maar toch heeft een 10-tal jongeren van een jeugdgroepering een deel van eerste klasse gekaapt. Ik vermoed dat één trein op vier waarin dit gebeurt tegenwoordig een normale score is. Zucht...
GR512 loopt van Diest naar Geraardsbergen, en het is een van die GR's (er zijn niet veel andere meer) die we tegenwoordig voor de tweede keer lopen. Vandaag wordt het Sint-Joris-Weert - Duisburg, iets meer dan 12 kilometer, langs een meer dan behoorlijk traject, dat ons eerst door het Natuurreservaat De Doode Bemde voert. De regen van de laatste dagen heeft de wegen behoorlijk modderig gemaakt: het bordje "Opgepast! Het is glettig" geeft daar een grappig commentaar op. Vanaf Neerijse speelt de IJse de hoofdrol tot Huldenberg, en we volgen dit riviertje grotendeels langs wandelbrede paadjes, die ons ook langs 2 watermolens brengen. In Huldenberg stijgen we op uit de vallei van de IJse. Zo komen we in een laatste stuk dat ons door een uitgestrekt landbouwgebied op de hoogte voert. Ons eindpunt, de watertoren van Duisburg, is al van ver zichtbaar. Met een TWQ van 68 % scoort dit traject hoog. Het is dan ook een rustige wandeling geworden, en daar kan de doortocht van de Brabantse Pijl in Huldenberg niets aan veranderen.
Ook Villers-la-Ville heeft in samenwerking met het NGI een wandelkaart uitgegeven, met 14 wandelingen. We hebben alleen de namiddag ter beschikking op deze veelbelovende dag, en dan kunnen wandelingen 4 (Promenade de Saint Bernard) en 5 (Villers par rues et chemins) nog net. Samen zijn ze iets meer dan 9 km lang.Vooral langs de 4 is het heerlijk wandelen; de 5 heeft wat last van bebouwing, al valt het alles bij elkaar nog best mee. Een TWQ van 52 % (en een reeks prachtige bos- en veldwegen): je mag ook niet te veeleisend zijn in dit niet altijd even fraaie Belgenland.
Het was al een hele tijd geleden - te lang geleden - maar zaterdag bonden we opnieuw de wandelschoenen aan, ook al gelokt door de goede weersvoorspellingen. Dat laatste bleek dan wel wat te optimistisch, want al gauw was het volledig bewolkt, en het laatste kwartier kregen we zelfs wat motregen. Maar kom, klagen doen we niet, want dat kon alleen maar betekenen dat het hele systeem wat sneller evolueerde dan verwacht, én dat de zondag mooi zou worden, en dan stond Hacowa 95 op het programma.
