De Vlaamse dichter en schrijver Erwin Mortier werd geboren in Nevele op 28 november 1965. Zie ook alle tags voor Erwin Mortier op dit blog.
Dies Irae
(I)
Geen knoop is als een andere, geen streng 
 verloren touw bindt met eenzelfde oog 
 wat wegvalt vast aan klank. 
 Alles hier is gratis.
Graai in de manden, 
 denk aan de woorden 
 in het vel van deze wereld tot hij bloedt 
 en kapseist.
In zijn ingewand tegen wil en dank 
 een mens gebaard door de maagwand 
 van de taal die hem spreekt 
 en sprekende uitspuwt.
(Drie dagen later, 
 zo wil het de schrift, spoelt hij aan, 
 van elke kleur beroofd, 
 een verschoten zeildoek zingend 
 in de mastboom van het lot, blank 
 als een oever onder het keren van het tij).
Profeet geworden gebleekte botten 
 verkondigt hij: Sta stil. 
 Bezie de feestelijke vrijpartij 
 van rest en overschot sinds de dag 
 dat de hemel 
 volgens de formulieren zei:
Breek, aarde, uit de baleinen, keer, 
 oceanen, weer tot de dooierzak opdat 
 de ochtendstond 
 van horizon beroofd geen oosten vindt 
 geen dageraad. Kom, 
 wat diepte was, drijf boven. 
 Sla de halzen van de flessen, 
 giet de hagel en de sneeuw uit de kelders 
 der wolken over de daken.
(Op de ziedende baren haakt een tak 
 in de poten van een dode kraai —
elders handtassen 
 reiswekkers zegellak
preservatieven
daartussen wijsheid 
 verstand voorzien van de prijs
in geld van voor 
 de laatste oorlog).
(2)
 De bliksem sloeg in, niemand 
 had hem de weg gewezen. 
 De kralen dansten op het aanrecht. 
 Het zegel sprong. 
 Elke verbinding werd verbroken 
 en de hevige wereld
zong zich los uit mijn lettergrepen.
O veelheid aan dingen 
 ongetekend. Behemoth, Leviathan, 
 afbladderend verfwerk, vuur 
 en stro, slingerstenen 
 het verrotte hout rilde in nerven 
 oud gebladerte wakker.
Op de derde toon was het uur bemeten.
De rechter sprak De bokken kom ik scheiden 
 van de schapen, u leid ik tot de kamers 
 waar het linnen droogt. 
 Geen lucht daar ooit verschaalt, 
 nergens plaats
om nog verdwaald te heten. 
 Komt, gezegenden,
vult de laden van de grondlegging 
 der wereld, alles 
 daarbeneden staat te huur. 
 De dingen draaien nog 
 maar in hun draden geeuwt een 
 engel zonder oorsprong
eindeloos het spijt ons 
 dit nummer bestaat niet.

 Erwin Mortier (Nevele, 28 november 1965)
De Engelse schrijver, dichter en schilder William Blake werd geboren op 28 november 1757 in Londen. Zie ook alle tags voor William Blake op dit blog.
Liedjes spelend
Liedjes spelend, blijgezind,
 Spelend, diep in de vallei,
 Zag ik op een wolk een kind
 En al lachend zei hij mij:
‘Speel een liedje van een Lam!’
 Dus ik speelde, vief en blij.
 ‘Speelman, speel dat lied opnieuw!’
 Toen ik speelde, weende hij.
‘Staak je spel, je blijde spel;
 Zing je liedjes, vrolijk, blij!
 Dus ik zong hetzelfde weer
 En van vreugde weende hij.
‘Speelman, zet je en schrijf neer
 Verzen waarvan elk geniet.’
 Daarna zag ik hem niet meer,
 En ik plukte een hol riet,
En ik sneed een herders pen,
 Inktte water uit de vliet
 En schreef blijde verzen neer
 Waarvan ieder kind geniet.
Vertaald door W. Hogendoorn

 William Blake (28 november 1757 – 12 augustus 1827)
 Borstbeeld van William Blake in Westminster Abbey, Londen door Jacob Epstein
Zie voor nog meer schrijvers van de 28e november ook mijn blog van 28 november 2022 en ook mijn blog van 28 november 2020 en eveneens mijn blog van 28 november 2018 en eveneens mijn blog van 28 november 2015 deel 2 en eveneens deel 3.

















 
 

