Honderd jaar Felix Timmermans

Door W. Peeters-Somers uit Landelijke Gilden 1986

Voor het schrijven van dit artikel herlas ik Mijn Vader door Lia Timmermans, en Voor drie frank geluk, het eerste jaarboek van het Timmermansgenootschap te Lier uit 1973.

     "Waar de drie kronkelende Nethen een zilveren knoop leggen, waar plots het spekbuikige overvloedhoornige Brabant zich scheidt van 't Mijmerend, mager Kempenland, daar is het. Daar droppelt Lier met zijn rode daken en witte trap- en krolgevelen, met zijn torentjes, tuintjes, straten en bruggen uit het weerspiegelende, olijfgroene water op, eenvoudig, rustig, kleurig, zonnig en gelukkig als een droom van Vermeer van Delft".
Zo schreef Timmermans in Schoon Lier. Als met een penseel. En ieder van zijn schilderijen vertelt een heel verhaal. Als men Timmermans zegt, zegt men Lier, en heel Lier ademt Timmermans.
Lier, geboortestad van kanunnik J.B. David, samen met J.F. Willems uit het nabij gelegen Boechout, één van de allerbelangrijkste grondleggers van de Vlaamse kulturele heropleving van 1830. Stad ook van Anton Bergman (1835-1874) schrijver van Ernest Staes, advokaat.

TEKENEN EN VERTELLEN
     Op 5 juli 1886 werd Felix Timmermans te Lier geboren, als dertiende in een gezin van veertien kinderen. Zijn vader was kanthandelaar. Voor kant moest er getekend worden. Bloempjes, blaadjes. Het tekenen zat in huis. Papier en potlood ook. En tekenen deed Timmermans van jongsaf aan. Tekenen dat aangemoedigd werd door zijn ouders. Hij volgde lessen aan de stedelijke tekenakademie van Lier : in tekenen en schilderen. Alhoewel hij later meer bekendheid kreeg door zijn boeken, zou hij altijd liever tekenen en schilderen dan schrijven.
     Bij Timmermans thuis werd veel verteld, zoals dat vroeger in de meeste gezinnen ging. Maar vader Timmermans legde in ieder verhaal een persoonlijk tintje, alsof hij het zélf had meegemaakt. Nochtans liet niets vermoeden dat Timmermans later zou gaan schrijven.
Zoals Vincent Van Gogh destijds de toegang tot de Antwerpse Akademie geweigerd werd, omdat hij niet kon schilderen, zo ook verging het Timmermans op school, waar hij weinig hoopgevende punten voor opstel kreeg.

DE VELE KUNSTENAARS VAN LIER
     Tijdgenoot van Timmermans, de kunstschilder baron Isidoor Opsomer, herontdekte het Lierse begijnhof. Dat begijnhof werd dan ook de ontmoetingsplaats van al wie aan "kunsten" deed te Lier, waaronder toondichter Renaat Veremans, schrijver Antoon Thiry, architekt en kunstschilder Flor Van Reeth, kunstschilder Oscar Van Rompay, kunstsmid Lodewijk Van Boeckel, en de begaafde kunstschilder Raymond Delahaye.
     Timmermans zelf over die tijd: "Het was een tijd van dwepen en diskuteren, van baard en lang haar... er zat muziek in, er zat vooral geluk in. Het waren rijke dagen, vol ontroering, schoonheid, idealisme..." Deze tijd kreeg voor de jonge, gemakkelijk beïnvloedbare Timmermans echter een schaduwzijde. Onder invloed van Raymond Delahaye werd hij bewogen tot okkultisme en spiritisme.
Het werd een zwarte, zwaarmoedige tijd voor Timmermans. In die periode schreef hij Schemeringen van de Dood (1910).

Door verwikkelingen bij een eenvoudige breukoperatie zag hij de dood voor ogen.

     Het deed hem zo begerig naar het leven grijpen, dat door deze levensdrang in 1916 Pallieter geboren werd. Pallieter, het boek waarmee hij heel zijn leven zou vereenzelvigd worden. Pallieter, de levensgenieter die dansend, zingend, etend en drinkend door het leven buitelde. Pallieter was vooral een dankgebed voor het leven en een ode aan de natuur. Een ode die later zijn lofzang zou worden, een verheerlijking van mens en leven, vooral van het boerenleven, in de goddelijke schepping. Deze lofzang werd Boerenpsalm (1935).

LIEFDE VOOR MUZIEK
     In een dagboek schrijft hij: "Ik kan geen muziek onthouden, ik heb al twaalf keer Tannhauser gehoord, en ik ken er nog geen drie regels van. Maar terwijl ik het hoor, smelt mijn ziel van zaligheid... Muziek heeft op mij een grote invloed, niet alleen op mijn werk, maar ook op mijn leven. Ik zeg altijd als ik een kaart voor een Wagner-avond koop : ' Ik koop voor drie frank geluk'."

     De nacht nadat Veremans de Mondscheinsonate van Beethoven voor hem gespeeld had, schreef Timmermans het hoofdstuk Maannacht uit Pallieter. In Het keerseken in de lanteern gaat Lieneke, arm en oud. altijd naar het kerkhof als er een begrafenis is met muziek. Alle mensen zouden moeten begraven worden met muziek, doet Timmermans haar denken. Lieneke heeft een muziekdoos gekocht met de Morgenstemming uit de Peer Gyntsuite van Grieg.
De beiaard van Schoon Lier zingt uit Faust, Lohengrin van Wagner, Carmen van Bizet.

     In Naar waar de Appelsienen groeien, komt Mendelsohn aan bod met het beroemde lied: Auf Flügeln des Gesanges. Baron Simon uit de Familie Hernat houdt van Mozart. Timmermans had geen duidelijke voorkeur voor komponist of soort muziek. Hij hoorde alle muziek graag. Van eenvoudig straatdeuntje, fanfaremuziek tot Beethoven en Wagner.

     Het Kindeken Jezus in Vlaanderen schreef hij door "aandoeningen" bij het horen van oude Vlaamse geestelijke liederen, en zijn Drie koningentryptiek werd geïnspireerd door Lode de Vocht's lied, De drie Koningen.
     Een lied in de nacht door een onbekende gezongen, is de aanleiding tot het ontstaan van Anne-Marie. De Tarantella van Frans Bogaerts liet hem het Belofte Land vorm geven, ieder aandachtig Timmermans-lezer heeft het zeker wel gemerkt: overal in Timmermans werk, klingelt, klangelt, orgelt, trompet of bugelt er wel wat. Vele muziekinstrumenten komen aan bod. Zowel letterlijk als figuurlijk. Na een deugddoend ontbijt "bidt" Pallieter: "Het is, O Heer, alsof Gij in mijn buik een orgeltje hebt geplaatst!" In En waar een sterre bleef stille staan hoort Pitje Vogel het geld in Paulien haar zak "beiaarden".

ROEM VOOR GRAAGGELEZEN AUTEUR
     Felix Timmermans was en is één van de bekendste en meest gelezen auteurs van België. Hij gaf vele voordrachten in binnen- en buitenland. Zijn werken werden in een vijfentwintigtal talen vertaald. Hij ontving de Driejaarlijkse Staatsprijs voor Letterkunde 1918-1920. In 1925 werd hij korresponderend, in 1933 werkend lid van de Koninklijke Akademie van Taal- en Letterkunde. In 1942 ontving hij de begeerde Rembrandt-prijs.     Ondanks dat hij gelauwerd en geprezen werd, bleef hij zichzelf, eenvoudig in de omgang met iedereen, een goede vader voor zijn kinderen, en zijn Marieke boven alles.

     Tot het einde van zijn leven bleef Timmermans tekenen en schilderen. Proza schrijven ging niet meer, dichten wel. Hij is gedurende vele jaren hartlijder geweest.
Een kwaal die verergerde door de oorlog en de na-oorlogse toestanden.
Op 24 januari 1947 overleed hij te Lier, hij was zestig jaar.

MET TIMMERMANS DOORHEEN LIER
     En weer sta ik te Lier op het Bruggetje over de Nete. Ik houd van Lier: de bezige, gezellige stad. Een halve dag trok ik kris kras door Lier, met Timmermans in mijn hoofd. Langs de grote Markt, met stadhuis en mooie huisgevels. Het rustige begijnhof, met naast de ingangspoort het beeld van O.-L.-Vrouw dat Timmermans wonderbaar maakte in O. L. Vrouw van de Visschen. De begijnhofkerk was gesloten maar O. L. Heer op den Kouden Steen was er nog, ook de Piëta aan de Calvarieberg.
       Ik wandelde aan de rustige grachtkant, en droomde dat het Pallieterland daarachter nog lag... Ik kijk naar het rimpelloze Netewater, terwijl de klokken van Sint-Gummarus luiden. Hoe zou Timmermans dat beschreven hebben?

Timmermans was een veelzijdig door God begenadigd mens, die zijn gaven deelde aan zijn kinderen. Dochter Lia schrijft, Clara vervulde de wensdroom van haar vader en studeerde muziek, ze huwde bovendien met een Wagner. Tonet schildert en tekent en Gommaar (Got) tekent en schrijft.
      Het is een beetje fris op het bruggetje, en ik verlang naar gezellige warmte. Plots moet ik denken aan de "Koninklijke Vlaai" uit Keerseken in den Lanteern. "Een koninklijk vlaaiken bestaat uit een schoteltje deeg, de rondgrootte van een inktpot; daarin wordt een spijs van siroop, bloem en suiker gegoten, dan efkens gebakken in den oven, zodat de randekens van het deegschoteltje een bruin kantje krijgen, en de harde spijs barst, smakelijk om te zien!
Het is hertelijk eten als ze versch zijn en nog kraken..."
Als ik dat nu eens probere, Timmermans ter ere!

Lezen in het Timmermansjaar.
- Wil je Timmermans beter leren kennen? Lees dan Mijn Vader door Lia Timmermans.
- Timmermans en zijn liefde voor de natuur : Pallieter, Boerenpsalm, De Pastoor uit Den Blaeyenden Wijngaerdt, De Harp van Sint Franciscus.
- Wil je door Lier wandelen met Timmermans, lees dan eerst Schoon Lier en Timmermans en Breughel. "Pieter Breugel, zoo heb ik u uit uwe werken geroken".
- Wat dacht Timmermans over de schilderkunst? Dat legt hij in de mond van Brouwer. Adriaan Brouwer een boek over schilders en hun kunst.
- Een mooie familiegeschiedenis, misschien minder gekend is De Familie Hernat.

********