Het hoeven niet de hele zomer lang verre trein- en busreizen te zijn (hoewel…), en daarom hebben we voor vandaag een koppel wandelingen voorbereid in Montbliart, deelgemeente van Sivry-Rance. De laars van Henegouwen, zo heet het hier, en we bevinden ons in de Fagne, althans als we mogen afgaan op de naam van het kraaknette restaurantje "La Grillade Fagnarde", dat het verpozen in het centrum van het onooglijke dorp veraangenaamt. We volgen wandelingen 12 en 13 (12: Promenade du Ri de Fromont - 13: Promenade de la Vallée de l'Eau d'Eppe). Samen zijn die goed voor iets meer dan 10 km.

De piepkleine kern van Montbliart mag er zijn, en je hebt onderweg uitzicht op woeste landschappen met flink wat bos en grootse boerderijen (één heet niet voor niets Le Château), maar toch is dit niet echt een uitbundig wandelgebied: de bossen zijn net iets te ontoegankelijk, de echt trage wegen vaak afgesloten of verdwenen. Met een TWQ van 20 % scoorden de wandelingen dan ook erg laag. Maar kom, verre van mij om dit oninteressante wandelingen te noemen: ze hebben echt wel iets te bieden.

We vonden de wandelingen op de wandelkaart Sivry-Rance, door de toeristische dienst van Sivry-Rance opgemaakt i.s.m. het NGI. Wel even opletten: wat op de wandelkaart een rode driehoek is, is in werkelijkheid een groene. De Daltons hebben ook hier toegeslagen.

De verbinding:

Halle - Brussel-Zuid 3908 9:09 9:19 +1 (809)

Brussel-Zuid - Charleroi-Sud 4530 9:35 10:23 stipt (2713 - 61037)

Charleroi-Sud - Sautin [109a] 11:05 12:02 stipt (ab 5591-40, Jonckheere 2000 Transit , van Liénard & Cie)

Sautin - Charleroi-Sud [109a] 16:40 7:40 stipt (ab5191-46, Jonckheere 2000 Transit, van Liénard & Cie)

Charleroi-Sud - La Louvière-Sud 93918:02 18:17 stipt (459)

La Louvière-Sud - Halle 3918 18:34 19:08 stipt (820)

De commentaar:

In theorie bestaat er een erg goede aansluiting in Charleroi-Sud tussen IC 2030 en lijn 109a naar Chimay (én Aribus regelt hier het vertrek van de langeafstandslijnen uit de Carolingische hoofdstad), maar met de voorbije ervaringen nemen we liever wat marge, en meteen kan ik van de gelegenheid gebruik maken om een voorraadje Cartes Inter aan te kopen. Alleen in Charleroi, Waals-Brabant en Namur-Luxembourg kan dat voor een zelf gekozen bedrag. Elders moet je je tevreden stellen met een kaart van € 6.70, de prijs van 2 ritten van 6 zones, en daarom heb ik de gewoonte aangenomen om telkens een vijftal kaarten van € 20.00 aan te kopen, in Ottignies, in het Maison du TEC in Namur, of zoals vandaag in Charleroi. Aan de verbazing van de verkopers valt af te meten dat ze niet vaak grootverbruikers over de vloer krijgen.

We nemen dus de IR 3908 in Halle. Zijn tegenligger (naar Binche) is afgeschaft. Wij hebben meer geluk: de trein heeft nauwelijks 1 minuut vertraging. Dat zal zo blijven, want bij het binnenrijden van Brussel-Zuid moet de IC naar Oostende nog even voor. De trein bestaat uit één vierledig stel; tot vorig jaar waren er dat in de toeristische periode twee. Tot Brussel hoeft dat niet, maar op drukke Walibidagen moet zo iets toch tot problemen leiden tussen Brussel en Ottignies.

Het treinverkeer lijkt vrij normaal te verlopen: ook de IC Essen - Charleroi rijdt zo goed als op tijd. Rijtuig 61037 heeft een knoert van een vierkant wiel, en het tapijt ziet eruit alsof iemand hier zijn motorolie ververst heeft. De rit verloopt zonder problemen.

Charleroi-Sud heeft sinds ons laatste bezoek een ware metamorfose ondergaan. Het is nu ongetwijfeld het meest frisse station in Wallonië. De pessimist in mij fluistert: "Het zal lang duren." Ik heb wel meer vernieuwde of nieuwe stations in snel tempo zien verloederen. Maar ik hoop dat ik ongelijk krijg: het resultaat van de renovatie mag gezien worden.

De bus van lijn 109a komt enkele minuten voor elf aanrijden met de film van de terugrit. Wie denkt dat je dan meteen kunt instappen, zit fout. De chauffeur lost zijn waar en rijdt opnieuw weg. Ik weet dat ze dan op een wat mistroostig pleintje het vertrekuur afwachten en ik kan me ook voorstellen dat chauffeurs na een van de lange ritten door het Henegouwse hinterland aan een plaspauze toe zijn.  Met 3 minuten vertraging wordt de terugrit aangevat. Zeker tot Beaumont heeft deze rit behoorlijk wat succes, en het duurt dan ook lang voor de vertraging is weggewerkt.

De halte die wij op het oog hebben, ligt langs een variant die naast Sivry ook "La Pierre qui tourne" bedient. Echt frequent gebeurt dat niet, maar alles is nog enigszins bruikbaar. Montbliart wordt alleen door schooldiensten bediend, en dus zijn we aangewezen op de halte Sautin Rieux de Fromont. Elder vind ik Ri en Ry. Dat het om een bijbeek van de l'Eau d'Eppe gaat staat buiten kijf.

De halte is een modelhalte: verhoogd trottoir, minstens één schuilhuisje (fris ogend en vrij proper), twee vuilnisbakken, een duidelijk haltebord en ondubbelzinnige dienstregelingen. Alleen spijtig dat de borden verwisseld werden, en dat de zonenummers aan beide zijden van de weg verschillen!

Zondag is de hele variant trouwens gewoon afgeschaft: rallyliefhebbers zullen de streek dan komen verpesten, en al wie niet bereid is om de halsbrekende toeren van pseudo-vedetten voor lief te nemen, kan hier maar beter wegblijven.

De terugrit verloopt langs ongeveer hetzelfde parcours. Het centrum van Solre-Saint-Géry wordt nu ook bediend, en zo krijgen we toch even een glimp te zien van de Ravel over de oude bedding van lijn 109, Mons - Chimay, die een te kronkelend en te traag traject volgde om als een interstedelijke verbinding te overleven. Dat men destijds lijn 109 door een buslijn tussen Charleroi en Chimay verving en niet tussen Lobbes en Chimay (het treintraject) kan beschouwd worden als een flits van een luciditeit van de toenmalige plannenmakers. Het deel tussen Thuillies en Lobbes wordt nu als antenne van de hoofdverbinding bediend. Er lijkt zelfs een onderlinge aansluiting gerealiseerd te worden, al is de jongeman die in onze bus stapt en eigenlijk in de andere had moeten zitten, die ons net op dat moment voorbijrijdt, er niet gerust in. Maar wat verder wacht de bus toch mooi op aansluiting, ter hoogte van de halte Thuillies (Pont) - ja hoor, een oude spoorwegbrug onder de N53.

We zitten tamelijk dicht bij een chauffeur die ons trakteert op een onuitputtelijke reeks Franse hits van toen: Michel Delpech (Pour un flirt), Marc Hamilton (Comme j'ai toujours envie d'aimer - nog altijd even vals), Christophe (Aline), Stone & Eric Charden (L'avventura), Michel Fugain (Une belle histoire), allemaal passeren ze de revue. In de jaren 1960 bereikten al die hits ons via een omweg langs de Nederlandse piratenzender Radio Veronica (op de 192 m). 't is daardoor dat al die Nederlanders nu zo bedreven en gedreven Frans spreken. Zelden zo genoten van muziek op de bus, al heb ik krek dezelfde cd ook thuis. Maar de context zorgt voor het extraatje.

Voor de terugreis liggen er enkele opties voor. De planner gaat voor de L-trein naar La Louvière, waar we dan kunnen overstappen op de IR naar Brussel en Louvain-la-Neuve. Dat is inderdaad de kortste en vaak ook de snelste reisweg. Wat die planner niet ziet/zegt, is dat de IC naar Lille-Flandres amper 3 minuten vroeger vertrekt maar wel voor 12 minuten extra aansluitingstijd in La Louvière-Sud zorgt. Onze keuze is dus snel gemaakt. De TBG vraagt zich luidop af hoe we dan wel in Halle denken te geraken, maar als ik La Louvière zeg, lijkt hij gerustgesteld. Het gaat vlot tussen Charleroi en La Louvière, over een lijn die ik voor een belangrijk stuk nog heb weten aanleggen. Het wordt dus even wachten in La Louvière-Sud. De door de planner voorgestelde L-trein (een bordeaux stel) is ook op tijd, trouwens.

Net als vanmorgen bestaat de IR die ons naar Halle moet brengen uit één vierledig stel. Om één of andere reden worden die altijd keihard aangepakt door de kenners, voor mij mogen ze gerust nog een tijdje blijven rijden in hun huidige vorm. De trein brengt ons stipt terug in Halle, waar we nog net kunnen vaststellen dat de verbinding via Brussel inderdaad 5 minuten langer duurt.