De wandeling.
Wie naar Ieper trekt, kan er onmogelijk onderuit: WO I is hier nog alomtegenwoordig. Zelfs de naam van het wandelnetwerk dat ons vandaag inspireerde verwijst ernaar: Ieperboog, een soort uitstulping van de geallieerde troepen in het door Duitsland bezette gebied ten zuiden van Ieper. Tegenwoordig staat het voor een bosrijk gebied en daar zullen we vandaag ten volle van genieten. We starten aan Bellewaerde, grondgebied Zillebeke: de vroegere naam van de bushalte was hier 't Hooge en dat verwees naar de eerste bommenkrater op ons traject van vandaag. Verder liep het langs Hill 62 (met Canadees gedenkteken), de Gasthuisbossen, het reservaat De Vierlingen met een andere mijnkrater Caterpillar en verder naar Zillebeke Vijver en de Verdronken Weide, waar de droge zomer nog geen vat op lijkt te hebben. De Ieperse vestingen sluiten de mooie, net geen 19 km lange tocht, af. De TWQ bedraagt 57% en alle trage wegen mogen er best zijn. Kijk maar eens naar de foto's. Deze geven een voorsmaakje.

Militaire kerkhoven liggen hier dik gezaaid. Sanctuary Wood Cemetery.

De Verdronken Weide. Het vee doet aan pootjebaden.

Vermits we een wandelnetwerk volgden, is het terugvinden van de route eenvoudig: we passeerden de knooppunten 73 72 71 46 74 40 41 39 38 35 34 32 30 29 28 24 23 69 33 68 67 66 65 62. Voor het eerste knooppunt (73) moet je van de halte Bellewaerde enkele tientallen meters in de richting Ieper stappen. Het volgende punt 72 kun je op twee manieren bereiken: wij kozen voor de langste weg en stapten dus eerst in de richting NNW. Dit dubbele traject is een eigenaardigheid die we nog niet eerder in een wandelnetwerk hebben aangetroffen; het verklaart waarschijnlijk het verschil in afstand tussen onze route en de uitgetekende route op wandelknooppunt.be. Het kaartje geeft bijkomende ondersteuning, maar de bewegwijzering is onberispelijk. Wij quoteerden 15/20.

Het weer.
Vrij warm (27°), licht bewolkt weer met aangename wind.

De stafkaarten.
28/3-4 Zonnebeke (2017) - 28/1-2 Ieper (2017).

Hoe we er geraakten.
De tocht begint bij de bushalte Bellewaerde. Vroeger heette deze halte 't Hooge, zelfs nog lang nadat het pretpark Bellewaerde tot bloei was gekomen. Het is ondergetekende die toen bij de NMVB gesuggereerd heeft om de zich opdringende naamswissel door te voeren. Voor de meesten is de route via Ieper waarschijnlijk de meest voor de hand liggende, met bus 84 naar Menen en in het zomerseizoen ook bus 50 uit Veurne die een drietal verbindingen met het pretpark verzorgt. Wij kozen voor een overstap in Menen ook op lijn 84, dat we konden bereiken via Tournai en Kortrijk of via Gent-Sint-Pieters en Kortrijk. De IC van de reeks 7xx moest ons naar Menen brengen.
Voor de terugreis moeten we opnieuw kiezen: via Gent of via Tournai. De aansluitingen tussen IC 32xx en IC 7xx zijn spijtig genoeg slecht.

Een beetje geschiedenis.

Ik heb het me deze keer nog eens gemakkelijk gemaakt. Wat de huidige situatie is in Ieper kan iedereen gemakkelijk opsnorren: één spoorlijn 69 Kortrijk - Poperinge (eigenlijk Y. Kortrijk-West - Poperinge) en een aantal buslijnen, waaronder belbuslijnen. Dat het ooit anders is geweest, bewijst het eerste kaartje: het is een fragment uit de door GTF uitgegeven kaart van G. Close (afsluitdatum 30.6.1978), dat een duidelijk beeld geeft van hoe belangrijk Ieper destijds is geweest. (Sorry voor de ouderdomsvlekken, die krijgen we allemaal…) De volle lijnen geven de actieve spoorlijnen aan, de onderbroken lijnen de buitendienstgestelde lijnen. Spijtig genoeg zijn die laatste talrijker. De puntlijnen geven de tramlijnen weer; in 1978 waren die uiteraard allemaal opgedoekt.

De tweede kaart komt uit de Atlas van België, uitgegeven door het Nationaal Comité voor Geografie. De kaart is getekend en afgedrukt door het Militair Geografisch Instituut, dat later zal vervellen tot het huidige NGI. De kaart draagt spijtig genoeg geen datum maar met de website van Paul Kevers (zie onderaan) en de toestand van het spoorwegnet moeten speurneuzen erin slagen de kaart in de tijd te situeren. De getekende lijnen geven aan of de lijnen voor reizigers of voor goederen gebruikt worden en uit de kleuren kun je de helling afleiden: rood is van 0 tot 5 mm/m, paars van 5 tot 10 mm/m.

De verbinding.

En wat we beleefden.
Meestal hebben we wel wat reserve, ook om naar Halle te rijden en als je dan de regel toepast dat je nooit een mogelijke verbinding laat rijden, zit je soms al opvallend vroeg in de trein. Zo komt het dat we vandaag nog meekunnen met IC3228, ondanks de slechte aansluiting in Kortrijk. De reis naar Kortrijk verloopt rustig en stipt. We hebben 1 medereizigster die zich misschien wel opmaakt voor een examen of een sollicitatie; ze werkt zichzelf nog wat bij voor ze in Moeskroen uitstapt.
De klok op perron 5 in Kortrijk loopt 2 minuten voor. In de 19de eeuw zo dat ondenkbaar zijn geweest…De IC naar Oostende bestaat uit 1 break i.p.v. 2 (drie rijtuigen i.p.v. zes, wordt omgeroepen, met gratuite excuses). Bovendien zijn er ook nog 60 plaatsen gereserveerd. Onze rit verloopt vlekkeloos: we zitten in het derde laatste rijtuig (van 9) en kunnen dus nog net aan het perron uitstappen in Menen: de laatste twee zijn niet toegelaten voor reizigers naar Menen. Toch zien we er nog iemand uitstappen.

De overstap naar bus 84 is er een van 5 minuten: zonder uurdienst zouden we dit niet gewaagd hebben. De gelede bus staat al aan de halte, met vermelding geen dienst. De chauffeur vertikt het gewoon om zijn deuren wat vroeger te openen en dat betert er niet op als toeristen voor Bellewaerde op de deur kloppen. De stuurman is van het stugge type, de toerist van het onbeschofte. Misschien wil de chauffeur wel vermijden dat de reizigers te lang kunnen rondkijken in deze werkelijk tot op de draad versleten bus. Ongetwijfeld probeert De Lijn op deze manier meer klanten aan te trekken…

De terugreis dreigt even fout af te lopen: in Gent-Dampoort (of omstreken) zijn er problemen met de bovenleiding en de IC naar Poperinge heeft daardoor genoeg vertraging om ook het vertrek van de IC met 8 minuten uit te stellen. O, zegen van de enkelsporige baanvakken. In Ieper vertrekken we met 8 minuten vertraging en alleen tussen BIssegem en Kortrijk gaat er een minuutje af. Toch vertrekken we zo goed als op tijd: de lange stilstand in Kortrijk slorpt de vertraging op. Opvallend: meteen na vertrek uit Kortrijk meldt de tbg dat we met 3 minuten vertrokken zijn ten gevolge vertraging aan de vorige rit. Wedden dat ze op de perronklok gekeken heeft, want in werkelijkheid hebben we maar 1 minuut vertraging meer. De aansluitende IC 1515 heeft erg weinig volk mee; vermoedelijk is het nog te vroeg om de meutes van de kust te zien terugkeren. De aansluitende IC 1938 rijdt stipt door de NZV, hij zal alleen gehinderd worden door de voorafgaande S-trein en dit vanaf Lot. Eigenaardigheidje: normaal gezien wordt deze trein gereden met M6-rijtuigen van Brussel-Zuid, vandaag is een rijtuigenstel van Châtelet aan de beurt. Ik vermoed dat de werken aan lijn 96 hiervan de oorzaak zijn.

De treinlectuur.
James ELLROY, Strikt vertrouwelijk.
A.F.Th.van der Heijden, Kwaadschiks.

Oorlog maakt vervaldatums op voeding overbodig.

Uitgedrukt…
Geef die koe een biet. Heb ik vaak gehoord als reactie op een luide boer.

Waar Abraham de mosterd haalde.
Voor het schrijven van deze bijdragen maak ik vaak gebruik van twee zeer waardevolle sites, één over de Belgische spoorlijnen en een over de bussen in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Het grootste probleem is dat van de informatisering: in de voorbije 20 jaar is het vrijwel onmogelijk geworden om nog aan papieren dienstregelingen te geraken en op het internet verdwijnen de oude dienstregelingen naarmate er nieuwe ingevoerd worden. Voor de trams maak ik nog al eens dankbaar gebruik van de Rail Atlas Vicinal van Stefan JUSTENS en Dick van der SPEK en van The Vicinal Story - Light Railways in Belgium 1885 - 1991 van W.J.K. DAVIES.