Dromend verlangen
Blikken dwalen langs het landschap een horizon weerkaatst van gloeiend rood laat ons staren en al het licht vergaren
De aandacht voor de natuur, alhoewel niet aangeboren, laat ons hart van liefde gloeien. We zien de schittering van het mooie, weerkaatst in vele ogen
Door de wind, blazend over de toppen van de bomen, is onze liefdesmuziek geboren Wij sluiten de ogen, ademen diep, en worden beloond met nooit eindigende dromen,
die over het water, als vruchten weerspiegeld, de bron zijn van al wat leeft
Laat ons dankbaar zijn, dat wij mogen delen in al het mooie dat het leven biedt.
|