|
dat midden het herfstig zijn
een kleine witte bloem
met gouden hart
eeuwig jeugdig leven
met zich meedraagt
voel ik aan als zekerheid
met zachte vingers
verkoester ik haar
diep in mij
zij die me straks en later
met volheid van beleven
telkens opnieuw lente zal geven
|
Ik ben verhavert martine
