ik had de wereld kunnen zien

mijn reisgierig hart volgen

maar bleef dichtbij de plaats

waar mijn grootouders enkel

oog voor elkaar en omgeving

veel mooie dagen beleefden

om vanuit een diep onrustige zee

bladzijden vol te schrijven

over zeldzaam volmaakte bloesems

rijke zomeroogsten

herfstig rood

mijn witte winternood

niet bang van de dood

met mijn rug tegen de oude berk

met één enkele regel

het einde van een mensenleven

zal opschrijven

“het is mooi geweest”