Het grootste deel van het huizenblok tussen de Oude Burg en de Dijver is tegenwoordig in handen van de christelijke ziekenbond/vakbond.  Zij hebben de gebouwen prachtig gerestaureerd, denk maar eens aan het Hof van Watervliet op de hoek met de Nieuwstraat.  Maar ik wil het hebben over dit gangetje, het enige overblijvende van de drie die er waren tussen de Oude Burg en het water van de Dijver.  Bedenk dat hier het oudste gedeelte van Brugge was.  Veel straten van vroeger liggen nog op exact dezelfde plaats als vele eeuwen geleden, maar wie zou dat nog verwachten van zo'n gangetje?

Ik wil nog eens heel even terugkeren naar de quizvraag no. 11.  De twee vorige foto's toonden het Kipstraatje bekeken vanuit de Vlamingstraat.  Komt u daarentegen vanuit de Spanjaardstraat (waar een afdeling van de Belastingendienst gevestigd is), dan krijgt u een totaal ander beeld.  En als u nog het geluk heeft dat er geen auto's geparkeerd staan, dan levert dit volgend plaatje op.  Die monumentale kerk is de Heilig-Hartkerk die op het ogenblik dienst doet als 'Celebrations': groepen toeristen tegen veel geld trakteren op bouletten in tomatensaus en wat middeleeuws aandoend spektakel.  En dan te bedenken dat deze kerk nauwelijk 120 jaar geleden gebouwd werd en bij de plechtige opening in 1885 heel de wijk op de been was.
Een uittreksel uit de Gazette van Brugge van 1 augustus van 1885:
"Woensdag heeft alhier de plechtige wijding plaats gehad van de Kerk der Societeit Jesu, toegeheiligd aan het H. Hert van Jesus.
Om 8 ure is de wijding begonnen door Z. Hoogweerdigheid den Bisschop, bijgestaan door Mgr. De Brabandere, Vicaris Generaal, en talrijke heeren geestelijken, die deze plechtigheid bijwoonden.
Ten 11 ure had de eerste mis plaats, opgedragen door Mgr. Van Hove, vicaris generaal en aartspriester.  Na het evangelie heeft den eerweerden Pater Bohnen den predikstoel beklommen en eenige schoone woorden tot de talrijke menigte gericht, om allen te bedanken, die medegeholpen hebben deze prachtige kerk in Brugge te doen oprijzen.
Eene schoone mis van Kempter werd onder de leiding van M. Pruost, zangmeester dier kerk uitgevoerd.
Gansch het gebuurte der EE. PP. Jesuieten was in feest.  De Vlamingstraat vanaan de Schouwburgplaats tot aan de Vlamingbrug, en de Korte Winkel, leverden het aangenaamste zicht op.  Twee schoone triomfbogen van een bijzondere gelukkige en rijke opvatting en uitvoering, verhieven zich daar en deze wegen waren in sparre en laurierdreven herschapen, waarlangs een overgroot getal vaderlandsche vlaggen met schilden van het gezelschap Jesu hingen.  Boven de straten was het als een gewelf van groen en bloemen.  Dit alles ter gelegenheid der wijding van de nieuwe prachtige kerk, die de EE. PP. Jesuieten gebouwd hebben.
De nieuwe kerk die nogtans ruime afmetingen heeft, was schier te klein om de toegestroomde geloovigen te ontvangen.   
's Avonds was het gebuurte algemeen verlicht.  De nieuwe kerke en de triomfbogen werden van tijd tot tijd door bengaalsch vuur verlicht."
Zijn de tijden veranderd, zeg!

De toegang tot de crypte.  Om binnen te kunnen moet men zich bukken.  Voor de ingang ligt een witte, ronde marmeren steen helemaal in de grond ingewerkt.  De steen is het zinnebeeld van de rots die de engel wegrolde om de tombe voor de Verrezene te openen. Er bestaat een legende dat Anselmo Adornes tot twee keer toe een steen had laten vervaardigen om die voor de ingang van het graf te plaatsen maar telkens barstte die steen op dezelfde plaats.  Dan heeft men maar een steen in de grond ingewerkt.  En nu komt het: Anselmo gaf zijn zoon de opdracht ook naar het Heilig Graf in Jeruzalem te trekken en daar na te gaan hoe die steen er daar uitzag en het bleek dat de steen in Jeruzalem op exact dezelfde plaats gebarsten was als de twee stenen die men hier in Brugge had geplaatst.

Net zoals bij de padvinders stel ik elke dag een goede daad.  Vanmorgen heb ik op deze brug een koppel toeristen met Latijns-Amerikaanse inslag tevreden gemaakt.  Zij wilden zo graag een fotootje van hun tweeën met het water en het Minnewaterkasteel als achtergrond.  Ze reikten me hun pocketcameraatje aan en ik heb ze vereeuwigd.  ... aan 't Minnewater.