Bladgoud is goud dat tot een dikte van 0,0001 mm is geplet waarbij het hameren grotendeels nog steeds handmatig gebeurt. Bladgoud wordt gebruikt om allerhande voorwerpen van een gouden uiterlijk te voorzien, zoals meubilair, schilderijlijsten, beelden en ook deurposten, raamkozijnen, ornamenten en daken.
Tegenwoordig mag de techniek zich weer in een groeiende populariteit verheugen.
werken met bladgoud auteur : Juangonzalez64
Om een metalen blad van eentiende micrometer dik te produceren is een legering met een hoge vervormbaarheid nodig.
Bladgoud bestaat meestal uit een legering met een of meer andere metalen zoals titanium, zilver en koper. Een stuk goud wordt net zo lang gewalst, of in sommige gevallen handmatig gehamerd, dat een dun blad overblijft. Dit blad wordt vervolgens in stukken gesneden. Daarna worden goudvelletjes van ongeveer 10 x 10 cm afwisselend met zijdepapier gestapeld tot een pakket en uitgehamerd tot er een zekere, vastgestelde hoeveelheid uitsteekt, die wordt weggenomen. Dit stapelen en hameren gaat door tot de gewenste dikte is verkregen, die bepaald wordt door weging.
Één kilogram goud kan zo dun worden gewalst dat het een oppervlakte krijgt van twee tennisvelden (500 m2).
werken met bladgoud auteur : Juangonzalez64
Veel oude beschavingen zoals de Romeinen en Vikingen maakten al gebruik van deze techniek. Zo waren Vikingschepen vaak met bladgoud bedekt. Dit was een dure techniek aangezien het bladgoud toen nog minstens een millimeter dik was. Dunner lukte in die tijd gewoon nog niet.
Ook in middeleeuwse boeken zijn met bladgoud bewerkte afbeeldingen te vinden. De Kyaiktiyo Pagode in Myanmar, die zo rond de 12e eeuw werd geplaatst, staat zelfs op een verguld rotsblok.
Veel oude voorwerpen zijn in de loop van de eeuwen van hun gouden jasje ontdaan door rovers die het goud goed konden gebruiken.
Bladgoud wordt ook in de keuken gebruikt. Zo kunnen taarten en toetjes met bladgoud worden bedekt.
Danziger Goldwasser is een likeur met stukjes bladgoud erin.
werken met bladgoud auteur : Juangonzalez64
Om het bladgoud goed te hanteren (zorgen dat het niet scheurt), is een zeer verfijnde techniek vereist met behulp van een zogenaamd goudkussen (liefst met kap), een goudmes, een goudaanlegger (om het goud mee op te pakken) en een goudstoffer om het goud goed aan te drukken en overtollig goud te verwijderen.
Black Mamba is een stalen achtbaan in het attractiepark Phantasialand in het Duitse Brühl. De attractie ligt in het Deep in Africa-gedeelte.
De achtbaan werd geopend op 24 mei 2006 en heeft een capaciteit van 1500 bezoekers per uur.
Black Mamba - looping gebruiker : Breakdancer CC 3.0
De achtbaan is gebouwd door de Zwitserse achtbanenbouwer Bolliger & Mabillard, dat ook de bouwer is van onder andere ook Batman: The Ride.
De Black Mamba is een omgekeerde achtbaan, zoals ook bijvoorbeeld de achtbaan El Condor in Walibi World dat is maar van een andere constructeur.
Black Mamba foto : Sander Kay Roeling
Het trajectverloop ligt grotendeels ondergronds en de track is volledig ingewerkt in het Afrikaanse thema.
De rit duurt slechts 47 seconden, maar bevat enkele bijzondere elementen: een looping, 2 kurkentrekkers, een Jr. Immelmann en een Zero G Roll. De topsnelheid van de Black Mamba ligt rond de 80 km/u.
Black Mamba - Zero-G gebruiker : Breakdancer CC 3.0
Topsnelheid : 80 km/u Baanhoogte : 26 m Ritduur : 0 min 47 sec
Minimum lengte : 140 cm Maximum lengte : 195 cm Niet geschikt voor kinderen jonger dan 10 jaar
Kostprijs van de attractie : 11.000.000 Het thema rond de attractie : 11.000.000
Een blaaspijp of blaasroer is een wapen dat voor jacht, voor oorlogvoering en voor de sport kan worden gebruikt, de eerste twee vooral bij tribale volkeren.
Veel tribale volkeren hebben de blaaspijp onafhankelijk van elkaar ontdekt en ontwikkeld, bijvoorbeeld in Indonesië en Zuid-Amerika. Het gaat meestal om een holle buis waarmee kleine pijltjes worden weggeschoten.
In Japan werden in de samoeraitijd wel blaaspijpen gebruikt als wapen voor sluipmoordenaars, vergiftigd met gif van de kogelvis (fugu).
Orang Asli met blaaspijp (Maleisië)
Indianenstammen in het Amazonegebied (b.v. de Yanomami) doorboren een zachte palmstengel in de lengte met een rietstengel die voor het boren is voorzien van een apenbot, schuiven daarna een holle rotan buis in het zo gemaakte gat en maken een apart mondstuk van riet dat met hars wordt vastgezet en luchtdicht gemaakt.
De pijlen worden b.v. gemaakt van de harde nerven van palmbladeren, 20-30 cm lang en aan het eind voorzien van een conisch plukje kapokvezels dat wordt vastgezet met een lange haar.
De pijltjes worden onvergiftigd gebruikt om op kleine vogels te jagen en met vergif voor grotere prooien.
Indiaan met blaaspijp (Zuid-Amerika)
De pijltjes zijn meestal kleine rechte stokjes met een plukje fijne vezels aan het eind die de buis zodanig afsluiten dat er druk achter het pijltje kan worden opgebouwd bij het afschieten. Omdat een dergelijk projectiel zo klein en licht is dat het slechts weinig energie over kan dragen op het doel, is het maar zelden mogelijk een prooi of slachtoffer te doden door de wond die dit pijltje zelf toebrengt, tenzij het om kleine dieren gaat zoals vogels, ratten of eekhoorns.
De pijltjes worden dus vaak vergiftigd met een sterk en snelwerkend pijlgif, afkomstig van planten zoals curare, strophantus of oepas, of van dieren zoals pijlgifkikkers. Meestal grijpt dit vergif aan op de signaaloverdracht van zenuw naar spier of op de impulsgeleiding van de hartspier om een snel effect te hebben.
Gifstoffen gebruikt bij de jacht moeten bij opname door de maag uiteraard liefst onschadelijk zijn, als men de geschoten dieren tenminste wil opeten.
Yagua Indianen met blaaspijp (Amazone)
In Japan en in de VS is het schieten met de blaaspijp tegenwoordig een tak van sport; de beoefenaars hebben zich ten doel gesteld de sport op de Olympische Spelen van 2016 toegelaten te krijgen.
Er wordt geschoten met een blaaspijp van 1,20 m lang op een doel bestaande uit drie concentrische cirkels met een diameter van 18, 12 en 6 cm van een afstand van 10 meter. Vijf schoten per beurt, 6 beurten voor een competitiewedstrijd. Roos, tussenring en rand van het doel tellen respectievelijk voor 7, 5 en 3 punten. Het maximaal haalbare puntentotaal is dus 210.
In moderne sportblaaspijpen worden vaak houten pijltjes met papieren kegeltjes aan het uiteinde gebruikt, waarbij het papier die door impregnering met lijm starder worden gemaakt. Er zijn ook commerciële pijltjes van metaaldraad met een plastic dopje aan het eind te koop.
Populaire sportkalibers zijn 0,4, 0,5 en 0,625 inch (ca 10, 12,5 en 15 mm). De blaaspijpen worden meestal gemaakt van voor andere doeleinden ontwikkelde soorten buis, van plastic, aluminium staal of koper.
De constructie is eenvoudig; alleen toevoeging van een mondstuk waar de lippen goed in passen is eigenlijk nodig.
De hanteerbaarheid van het wapen zelf stelt echter weer grenzen aan de lengte. Ook het postuur van de schutter heeft invloed op de optimale afmetingen van een blaaspijp: de inhoud van het blaaspijpkanaal mag bij voorkeur niet meer dan ca. 10% van de vitale capaciteit van de schutter bedragen om een optimale blaaskracht te kunnen ontwikkelen.
verdovingspijltjes in de zoo (Zurich)
In de westerse maatschappij (dierentuinen, dierenartsen) worden blaaspijpen of luchtdrukwapens wel gebruikt voor het afschieten van speciale injectiespuiten bij het verdoven van gevaarlijke onhanteerbare dieren, bijvoorbeeld voor transport of geneeskundig onderzoek.
Fentanyl, carfentanil of etorphine (ook bekend als M99) zijn zeer krachtige (en gevaarlijke) tranquillizers voor deze vorm van gebruik, die echter wel makkelijk omkeerbaar zijn door middel van een tegengif als naloxon.
Met 10 mg carfentanil is bijvoorbeeld voldoende om een volwassen olifant neer te halen.
Bizzarrini is een Italiaans merk van exclusieve sportwagens, opgericht in 1964 door Giotto Bizzarrini. In 1949 ontwierp Giotto Bizzarrini reeds zijn eerste wagen, de Bizzarrini 500 op basis van een Fiat 500.
Na zijn studies deed hij als ingenieur ervaring op bij Alfa Romeo en Ferrari, waar hij onder andere de Ferrari 250 GTO ontwierp. In 1961 verliet hij echter Ferrari (tijdens de "paleisrevolutie" bij Ferrari) om als onafhankelijk adviseur verder te werken. Zo ontwikkelde hij voor Lamborghini hun eerste V12 en in 1962 ontwierp hij voor Iso mee de Grifo.
De wegen van Iso en Giotto Bizzarrini scheidden echter, maar Bizzarrini kreeg de rechten om de wagen verder te ontwikkelen en te verkopen onder eigen naam.
Giotto Bizzarrini aan het stuur van een testwagen
In 1963 stelde hij op het autosalon van Turijn de Bizzarrini Grifo voor met een 5358 cc Chevrolet Corvette V8. De naam van de wagen werd later veranderd naar 5300 GT Strada.
In 1965 bouwde hij de Bizzarrini P538, een racewagen met een Lamborghini V12 motor.
In 1966 werd nog een kleine GT wagen gebouwd onder de naam Bizzarrini Europa, maar in 1969 werd het bedrijf stopgezet vanwege financiële problemen.
Bizzarini Iso Grifo Berlinetta 5300 Corsa (1964) auteur : Simon Davison CC 2.0
De naam Bizzarrini zou echter nog terugkeren op enkele prototypes en conceptwagens. In 1972 stelde Giotto's zoon de Bizzarrini 1300 Barchetta voor, en in de jaren 1990 werd op basis van de Ferrari Testarossa een Bizzarrini BZ-2001 conceptwagen gebouwd door Giotto.
Bizzarrini P538 (1965)
Bizzarini PS38 (1967) auteur : Simon Davison CC 2.0
Bizzarini Manta (1968) auteur : Brian Snelson CC 2.0
Op het autosalon van Turijn 2000 werd met de lichte Bizzarrini Bebi nog maar eens een nieuwe conceptwagen voorgesteld. Een zekere Viti en Mariani kregen de rechten op de merknaam Bizzarrini en richtten op 30 april 2002 het bedrijf VGM Motors op om het merk nieuw leven in te blazen.
Op het autosalon van Genève 2005 stelden zij de Bizzarrini GTS 4.4 V voor, een nieuwe sportwagen met een 4 L V8 motor van 550 pk.
Bizzarini Europa (1969) ritzsite.nl
Bizzarini Kjara (2000) prototype van een hybride met een Fiat 2.5 turbodieselmotor en een 40kW elektrische motor een realisatie van Giotto Bizzarrini en Leone Martellucci auteur : Pava CC 3.0
De bissectrice of deellijn van een hoek is in de meetkunde de rechte, die deze hoek in twee gelijke hoeken verdeelt.
De bissectrice van een hoek vinden we met behulp van een passer en liniaal in vier stappen:
1.Plaats de punt van de passer op het hoekpunt en teken een cirkel met een willekeurige straal; 2.Markeer de twee snijpunten van deze cirkel met de beide benen van de hoek; 3.Plaats de punt van de passer achtereenvolgens op elk van deze twee benen in deze snijpunten en teken twee cirkels met gelijke straal. 4.Trek met behulp van een liniaal vanuit het hoekpunt een lijn door de snijpunten van de twee cirkels;
U heeft nu de bissectrice van de hoek bepaald.
Bissectrice bepalen
Als we de halfrechten die een hoek maken verlengen tot lijnen, hebben we in totaal vier hoeken. De bissectrice van de twee aanliggende hoeken staat loodrecht op de oorspronkelijke bissectrice en wordt buitenbissectrice genoemd. Onderscheidelijk noemt men de gewone bissectrice wel de binnenbissectrice.
De binnen- en buitenbissectrices samen vormen de meetkundige plaats van punten die gelijke afstand hebben tot de lijnen die de hoek vormen.
binnen-en buitenbissectrice auteur : Fvlamoen CC 3.0
In een driehoek gaan de bissectrices van de drie hoeken door één punt, het middelpunt van de ingeschreven cirkel. Een bissectrice in een driehoek verdeelt de overstaande zijde in de verhouding van de aanliggende zijdes. Dit geldt zowel voor de binnen- als de buitenbissectrice, dus in nevenstaande figuur geld
De lengte da van de (binnen)bissectrice van hoek A wordt gegeven door
De birr is de munteenheid van Ethiopië. Eén birr bestaat uit honderd santim.
Biljet van tien en één birr auteur : Marc Baronnet CC 3.0
De birr wordt uitgebracht in munten van 1, 5, 10, 25 en 50 cent en bankbiljetten van 1, 5 10, 50 en 100 birr. In het Amhaars (taal van Ethiopië) betekent birr "wit zijn". In het Engels werd de munt tot 1976 'dollar' genoemd.
Ethiopische santim auteur : Don's World Coin Gallery
De munt werd ingevoerd in 1894 onder Keizer Menelik II. De munten werden geslagen in Parijs, Berlijn en Addis Abeba.
Bindvliesontsteking of conjunctivitis is een ontsteking van het bindvlies dat de buitenkant van het oogwit en de binnenkant van de oogleden bekleedt. Dit kan ruwweg door drie groepen oorzaken ontstaan: - allergisch, als reactie op een stof waarvoor de lijder overgevoelig is, vaak stuifmeel van planten (pollen) of haren of huidschilfers van hond of kat (hooikoorts). Hiervoor bestaan hooikoortsmedicijnen. Hierbij treedt vooral jeuk, roodheid, en overvloedig tranen op, meestal ook met symptomen van de neus zoals niezen en veel dun snot. - bacteriëel; deze vorm kenmerkt zich in het algemeen door meer pus en pijn en is te behandelen met oogzalf met de juiste antibiotica, bij voorkeur chlooramfenicol of in speciale gevallen fusidinezuur (tegen deze laatste zijn veel stammen inmiddels resistent). - viraal; deze vorm geeft meestal alleen een vervelend gevoel en roodheid; pus en afscheiding staan hierbij minder op de voorgrond. Behandeling is in het algemeen niet mogelijk en de ziekte gaat na een paar dagen tot weken vanzelf over.
Engels : Conjunctivitis ook "madras eye" genoemd in Zuid-India of "pink eye" Duits : Konjunktivitis Frans : conjonctivite
foto onder : bindvliesontsteking auteur : onbekend CC 3.0
In ontwikkelingslanden komt nog wel trachoom voor, een chronische ontsteking die wordt veroorzaakt door chlamydia trachomatis, en door verlittekening een belangrijke oorzaak van vermijdbare blindheid.
Conjunctivitis kan samen gaan met de ontsteking van andere weefsels van het oog. In dat laatste geval is er vaak ook sprake van pijn, verminderd gezichtsvermogen of lichtschuwheid. Bij zulke uitgebreide ontstekingen is het belangrijk snel een arts te raadplegen.
Conjunctivitis kan ook een symptoom zijn van een andere aandoening, bijvoorbeeld de ziekte van Reiter, of samen gaan met blefaritis, een ontsteking van de ooglidrand.
bindvliesontsteking door Neisseria gonorrhea
Mogelijke oorzaken zijn contactlenzen en vuile filters van airconditioning systemen.
Virale en bacteriële conjunctivitis zijn meestal erg besmettelijk en lijders en behandelaars dienen goed hun handen te wassen om verspreiding binnen gezin en school te voorkomen.
Een moeder kan de ziekte tijdens de bevalling overdragen op de baby. Deze kwaal wordt ook wel ophthalmia neonnatorum genoemd. Bij deze infectie moet de baby meteen worden behandeld, omdat hij anders blind kan worden. Mocht een arts vermoeden dat er een infectie is, dan zal hij er soms voor kiezen een uitstrijkje te maken.
Bij pasgeboren babys kan dit heel belangrijk zijn.
Het bindvlies of de conjunctiva (Latijn: tunica conjunctiva) is een slijmvlies dat de sclera en de binnenste zijde van de oogleden bedekt. Het helpt bij de bevochtiging van het oog door de productie van mucus en traanvocht, alhoewel er veel meer traanvocht wordt geproduceerd door de traanklier.
Engels : conjunctiva Duits : Bindehaut Frans : conjonctive
Het gedeelte dat de binnenzijde van de oogleden bedekt, wordt conjunctiva palpebrarum genoemd. Dit slijmvlies werkt als een soort veegdoek en verdeelt bij elke knippering van de oogleden het traanvocht over het hoornvlies, zonder het te beschadigen. Bij gesloten ogen, bijvoorbeeld tijdens de slaap, bedekt en beschermt het bindvlies het hoornvlies. In de diepte van de orbita klapt het bindvlies weer naar voren en het loopt dan over het oogwit (fornix conjunctivae). Het deel van het bindvlies dat vervolgens het eerste deel van de sclera tot aan het begin van de cornea bedekt, wordt conjunctiva bulbi genoemd.
uitwendig oog en doorsnede auteur : www.groennet.be
In tegenstelling tot wat vaak wordt geacht, staat de ruimte achter de oogbol niet in open verbinding met de buitenlucht: de spleet wordt door het bindvlies afgesloten. Het is dan ook niet mogelijk dat een contactlens achter de oogbol schuift.
Het bindvlies bestaat uit epitheel, substantia propria (een losmazig bindweefsel met kleine bloedvaten) en een subconjunctiva, waarin grotere vaten liggen. Verder zijn in de conjunctiva ook slijmbekercellen en accessoire traankliertjes te vinden. Klinisch gezien is de ontsteking van het bindvlies of conjunctivitis van belang.
Een bloeduitstorting onder de conjunctiva bulbi of onder de huid van het ooglid wordt een hyposphagma genoemd.
Billenkoek is de ietwat schertsende benaming voor een lijfstraf die bestaat in het met de open hand of met een voorwerp slaan op de (blote) billen van kinderen.
De herkomst is waarschijnlijk te vinden in een variatie op het gebruik van het woord koek. Wanneer kinderen zich goed gedragen, krijgen ze als beloning koek. Wanneer ze zich misdragen, krijgen ze 'andere koek', namelijk voor hun billen, zoals Zwarte Piet zowel lekkers als de roe meebrengt. Een andere verwante term is koeken uitdelen, dat 'een pak slaag geven' betekent.
Billenkoek spotprent politieke cartoon uit 1860 van Stephen Douglas
Billenkoek varieërt van (een) corrigerende tik(ken) op - of 'een pak voor' de broek tot een pijnlijker pak slaag, vaak met een voorwerp (liniaal, (tucht)roede enz.); het kan zowel pijnlijker als vernederender zijn door toediening op de blote billen, wat in principe slechts in de meest extreme gevallen gebeurde en naar huidige pedagogische inzichten een vorm van kindermishandeling wordt geacht door de wet en/of de overwegende publieke opinie in vele landen, vooral in het Westen. Met name in de VS loopt de situatie sterk uiteen van plaats tot plaats (meer in het Zuiden en rurale streken) en verandert geregeld, zowel in de wetgeving (op federaal, staats- of lokaal niveau) als in de schoolreglementen.
Billenkoek spotprent
In landen waar lijfstraffen nog gerechtelijk worden opgelegd is dat, zoals elders in het verleden, ook voor volwassenen vaak niet op de rug, zoals het meestal wordt voorgesteld in fictie, maar op het -veelal naakt- achterwerk, bvb. de geduchte rotan-stokslagen in Zuid-Oost-Aziatische landen zoals Maleisië, Singapore en Thailand.
Het slaan op de billen kan ook seksuele passie opwekken. Voor sommigen vormt "billenkoek" geven en/of krijgen (als 'top' resp. 'bottom') dan ook een seksuele beleving, al dan niet in het kader van BDSM rollenspel. Men spreekt dan ook ook wel van flagellatie (met een 'zwepend' strafwerktuig) of met de algemene Engelse term spanking.
Een biljoen is tien tot de 12e macht, dus 1.000.000.000.000 of 1012. Het is een miljoen tot de tweede macht, hetgeen de naam met het voorvoegsel bi- verklaart.
Het SI-voorvoegsel voor een biljoen is tera, afgekort T.
5 biljoen Reichsmark (1923) auteur : Reichsbank
Het Engelse woord billion is een zogenaamde valse vriend. Het Engelse billion is wat in het Nederlands een miljard genoemd wordt, dus 1000 miljoen of 1.000.000.000 (109).
Deze betekenis was oorspronkelijk tot het Amerikaans-Engels beperkt, maar is thans ook in het Brits-Engels de norm.
Een biljoen heet in het Engels trillion (1000 × 10003). Hetzelfde geldt overigens voor het Turks: het Turkse woord voor biljoen is trilyon.
enkele van deze briefjes zijn nodig om het Amerikaans begrotingstekort te regelen auteur : drukwerkindemarge.org CC 3.0
De ontbinding van 1 biljoen in priemfactoren is: 1.000.000.000.000 = 212 × 512
Biljetletters werden gebruikt bij het vervaardigen van affiches in hoogdruk. Ze waren doorgaans gemaakt van kops hardhout, bijvoorbeeld kersenhout. Aanvankelijk werden biljetletters met de hand gesneden. Vanaf de negentiende eeuw werden ze gefreesd met behulp van een mal en een pantograaf. De vroege, rijk versierde biljetletters waren metalen plaatjes, op hout gemonteerd: de zogenaamde opgeslagen letters.
Het corps (grootte van de letters in de typografie) wordt niet in punten maar in cicero of augustijn aangeduid. Bijna alle biljetletters meten 8 augustijn (ca 3,6 cm) of groter, hoewel kleinere corpsen voorkomen.
biljetletters uit de periode 1880 - 1940 auteur : drukwerkindemarge.org CC 3.0
Na de tweede wereldoorlog is het gebruik van biljetletters afgenomen door de opkomst van offset en printen. In Nederland en België zijn nu nauwelijks nog drukkerijen die biljetletters commercieel toepassen.
In grafische musea en werkplaatsen en bij contribuanten van de Stichting Drukwerk in de Marge worden ze wel nog kleinschalig toegepast.
Een biljard is 1000 biljoen, dus 1.000.000.000.000.000 of 1015. Het SI-voorvoegsel is peta (P).
In het 'Amerikaans' wordt een biljard aangeduid als quadrillion (1000 × 10004).
De ontbinding van 1 biljard in priemfactoren is: 1.000.000.000.000.000 = 215 × 515
NASA bouwt een supercomputer die uiteindelijk tien biljard handelingen per seconden kan verrichten. Dat is twintig keer krachtiger dan de snelste computer nu. Voor de bouw werkt de ruimtevaartorganisatie samen met Intel en SGI.
Op dit moment haalt de snelste supercomputer, de Blue Gene/L computer van IBM, een halve petaflop per seconde. Dat is één twintigste van de rekenkracht van het systeem dat NASA nu bouwt.
Bilinga - in België ook bekend onder de naam Opepe - is een houtsoort, met een bijna gouden kleur. Het hout is kruisdradig. Het is geneigd tot haarscheurtjes.
Geel, oranjegeel tot oker kernhout. Lichtgeel tot grijsachtig spinthout.
Bilinga, klaar voor transport auteur : Tomomarusan CC 3.0
Het kernhout is zeer duurzaam en het spinthout is niet duurzaam.
moeilijk bewerkbaar. Bilinga is hard en stompt de werktuigen af.Voorboren is dan ook aangewezen. Drogen gaat traag met kans op barstjes en scheuren.
Het wordt soms nog gebruikt voor zware constructie's in molens en voor constructies die weer en wind moeten doorstaan zoals sluisdeuren en palen waar schepen tegenaan kunnen varen (dukdalven, remmingwerken e.d.). Ook wordt het in lichtere constructies, zoals pergola's en in binnenwerk toegepast. Tevens is het geschikt voor parket.
afwerking in bilinga
Het wordt geleverd door bomen in tropisch West-Afrika van het geslacht Nauclea, in de Sterbladigenfamilie (Rubiaceae). De latijnse naam is Nauclea diderrichii Meril.
Enkele handelsnamen zijn bilingi, bandui, badi, akondoc, aloma, engolo, n'gula-maza, kusian, kilingi, opepe.
Een bilboquet is een behendigheidsspel dat bestaat uit een hamer of vangbekertje waaraan met een koordje een balletje of bal met één of meer gaatjes is vastgemaakt.
Het spel wordt met slechts één hand gespeeld. Het werd in Frankrijk gelanceerd in de 16e eeuw en door Hendrik III van Frankrijk in Frankrijk verspreid.
kendama - Japanse bilboquet auteur : Tomomarusan CC 3.0
Volgens bronnen zou het spel reeds teruggaan tot omstreeks 1340.
In Japan wordt een variant gespeeld met de naam Kendama.
De Inuit spelen het spel ook maar ze gebruiken een stok met een touw eraan, en aan de andere uiteinde van de stok een beker.
reproduktie van een bilboquet van de Inuit
In Mexico is het een zeer oude traditie, gekend als Balero en in Colombia als Coca.
- Balero Players ' Association - InternationalVerenigde Staten - Federación InternationalBalero Asoceichon, Mexico - Franse federatie van Bilboquet Freestyle - Federation Internationale de Bilboquet , Frankrijk - Japan Association Kendama, Japan
De bikini is een tweedelig zwempak dat in mei 1946 op de Parijse catwalk gelanceerd werd door de Franse auto-ingenieur Louis Réard. Geen van de modellen van die tijd wilde echter een dergelijk "onzedig" kledingstuk showen. Daarom moest hij een beroep doen op Micheline Bernardini, een naaktdanseres.
Aanvankelijk had de bikini weinig succes. In sommige landen werd hij verboden en het Vaticaan noemde hem immoreel.
Onder invloed van Hollywoodsterren en feministen won de bikini in de jaren zeventig aan succes.
Michele Bernardini met de eerste bikini in 1946 auteur : Keystone / Staff
Het badpak is genoemd naar het eiland Bikini waar net daarvoor een atoombom was getest, als verwijzing daarna dat het badpak moest "inslaan als een bom". Natuurlijk zal het ook meegewerkt hebben dat de naam met bi (= twee) begint.
In tegenstelling tot het badpak voelt de bikini luchtiger aan door enkel de borsten en het onderlichaam tussen de benen te verbergen. Het gedeelte rondom de blote buik en schouders blijft onbedekt.
In het Engels wordt een strakzittende zwembroek voor mannen ook 'bikini' genoemd, in tegenstelling tot de ruimzittende zwembroek met pijpen die thans veel door mannen wordt gedragen.
"bikini girls" mozaïek uit de 4e eeuw Villa Romana del Casale - Romeinse villa op Sicilië auteur : M.Disdero CC 3.0
Overigens is het tweedelige badpak al van zeer oude afbeeldingen bekend. Wandschilderingen en een mozaïek uit de 4e eeuw na Christus in de Villa Romana del Casale in het Siciliaanse bergstadje Piazza Armerina tonen een vergelijkbaar kledingstuk. Negen van de oorspronkelijk tien uitgebeelde Romeinse sportschoonheden droegen bikini's.
Bijtanken in de lucht is de procedure waarbij een vliegtuig bijgetankt wordt in volle vlucht door een tankvliegtuig. Dat betekent dat het vliegtuig langer in de lucht kan blijven en zo zijn actieradius verhoogt. Zodoende kan een vliegtuig theoretisch oneindig lang in de lucht blijven. Beperkende factoren zijn natuurlijk de bemanning en slijtage van de onderdelen.
Een groot voordeel is ook dat er kan opgestegen worden met een grotere hoeveelheid vracht en minder brandstof. Want wat niet als brandstof vervoerd moet worden kan als nuttige vracht meegenomen worden. Tenslotte kan men ook minder brandstof meenemen tijdens het opstijgen om zo een kortere aanloop te hebben zodat een korte startbaan nodig is. Deze procedure wordt onder andere toegepast bij de Lockheed SR-71.
De tanker kan speciaal gebouwd zijn als tanker (zoals de Boeing KC-135 Stratotanker) of een bestaand vliegtuig kan uitgerust worden met extra brandstoftanks. Het vliegen in het kielzog van de tanker (formatievliegen) en de speciale apparatuur die nodig is beperkt de procedure tot de militaire luchtvaart.
Het is niet bekend of er ooit pogingen geweest zijn om te tanken in de lucht met civiele vliegtuigen. Bij grote militaire operaties wordt in de lucht tanken zeer veel toegepast.
FA-18's die bijtanken auteur : NASA
Geschiedenis en ontwikkeling
De eerste pogingen hadden plaats in de jaren twintig van vorige eeuw toen twee vliegtuigen langzaam in formatie vlogen. Het bovenste had een losse brandstoftank aan boord. Een gewone slang hing van die tank in de vulopening van het onderste vliegtuig.
Op 27 juni 1923 bleef een DH-4B tweedekker 37 uur in de lucht middels bijtanken in de lucht. In 1929 vloog een groep piloten van het US Army Corps onder leiding van Majoor Carl Spaatz een record van 150 uren met de Question Mark over Los Angeles. In 1930 vlogen de gebroeders Hunter 553 uur en 40 minuten boven Chicago.
Tanken in de lucht was een gevaarlijke bezigheid totdat in 1935 de gebroeders Fred en Al Key een lekvrije koppeling demonstreerden, ontworpen door A.D. Hunter. Zij verbeterden Hunters record met 100 uren, waardoor ze meer dan 27 dagen in de lucht bleven.
Auteur : U.S. federal government
In het Verenigd Koninkrijk demonstreerde Alan Cobham de methode met flexibele darm en de zgn. drogue. Deze laatste is een soort trechter die het uiteinde van de slang stabiliseert in de luchtstroom en door zijn conische vorm zich zelf centreert rond de inlaat van het ontvangende vliegtuig.
Cobham stichtte in 1934 het Flight Refuelling Ltd. (FRL) en ontwikkelde in 1938 een automatisch systeem om grote vliegtuigen als de vliegboot Short Empire Cambria vanuit een Armstrong Whitworth AW bij te tanken. Voor trans-Atlantische vluchten werden Handley Page Harrows gebruikt. FRL bestaat nog steeds als onderdeel van Cobham plc.
het bijtanken van een HH-60 Pave Hawk helikopter door een Air Force Special Operations Command HC-130P bron : United States Air Force
Het systeem van Hunter wordt tegenwoordig nog altijd gebruikt op toestellen die speciaal ontworpen zijn voor het tanken in de lucht en dit gebeurt bij veel hogere snelheden dan destijds. Tussen 26 februari en 3 maart 1949 vloog de Amerikaanse Superfortress "Lucky Lady" non-stop rond de wereld in 94 uren en 1 minuut. Dit was mogelijk door driemaal bij te tanken vanuit 4 maal twee KB-29M tankvliegtuigen. De vlucht begon en eindigde op Carswell Air Force Base in Fort Worth, Texas. Er werd bijgetankt boven West-Afrika, de Grote Oceaan nabij Guam en tussen Hawaï en de westkust van de Verenigde Staten.
Deze vlucht bewees dat grote afstanden en natuurlijke hindernissen geen hinderpalen meer waren voor de militaire slagkracht.
Elke plaats op aarde was nu bereikbaar dank zij tanken in de lucht.
Bijnierschorscarcinoom (of bijnierschorskanker) is een zeldzame en agressieve ziekte met een incidentie van ongeveer 20-30 patiënten per jaar in Nederland. De ziekte komt met name voor op kinderleeftijd en tussen de 40 en 50 jaar. Bij kinderen is de ziekte vaak geassocieerd met erfelijke syndromen zoals Beckwith-Wiedeman- en Li-Fraumeni-syndroom, bij volwassenen is vaak sprake van sporadisch ontstane tumoren.
Over het algemeen hebben deze tumoren een zeer slechte prognose met een gemiddelde overleving van 5 jaar, variërend van 16-38%.
Ondanks deze slechte prognose worden er ook patiënten beschreven die meer dan 20 jaar na diagnose nog leven. Tot op heden is er geen verklaring gevonden voor deze verschillen in overleving en is de individuele prognose van patiënten niet op voorhand te bepalen. Daarnaast zijn de behandelingsmogelijkheden summier en is men op zoek naar beter.
De enige kans op genezing is een complete operatieve verwijdering van de tumor (R0-resectie). Operatie is een behandelingsoptie die in alle stadia van de ziekte overwogen moet worden. Complete resectie bij lokaal en lokaal invasieve tumoren leidt tot een gunstigere prognose. Ook in geval van uitgezaaide ziekte moet de mogelijkheid tot resectie bekeken worden. Wanneer complete resectie niet mogelijk is, kan het weghalen van zoveel mogelijk tumor verlichting van klachten geven bij patiënten met veel last van hormonale overproductie.
De tumoren worden in principe via een open buikoperatie verwijderd. Het is bij deze operaties van belang dat de tumor in zijn geheel wordt weggenomen en niet kapot gaat tijdens de operatie. Wanneer er tumor achterblijft of wanneer er tumorfragmentjes in de buikholte terechtkomen, is er een grote kans op het ontstaan van uitzaaiingen. Omdat deze eerste operatie het verschil kan maken tussen een kans op genezing en een palliatieve behandeling, is het belangrijk dat deze wordt uitgevoerd door een ervaren chirurg in een ziekenhuis waar men bekend is met deze zeldzame ziekte, bijvoorbeeld in een ziekenhuis aangesloten bij het Bijnier Netwerk Nederland.
Vanwege de zeldzaamheid van bijnierschorscarcinoom (in Nederland 20 tot 30 gevallen per jaar) is nationale en internationale samenwerking van groot belang. In 2004 is het Bijnier Netwerk Nederland opgericht. Dit samenwerkingsverband van oncologen, endocrinologen, chirurgen, pathologen en basale onderzoekers heeft als primair doel de diagnostiek en behandeling van patiënten met bijnierschorscarcinoom in Nederland te verbeteren.
Het netwerk bestaat uit alle universitaire centra en coördinerend centrum Maxima Medisch Centrum in Eindhoven. Zo zijn alle regio's voorzien van minimaal één centrum.
Door de oprichting van dit netwerk wordt kennis omtrent de ziekte gebundeld en verspreid. Wanneer er een nieuwe patiënt gediagnosticeerd wordt, is het de bedoeling dat de behandeling in overleg met of in een regiocentrum plaatsvindt. Patiënten krijgen hierdoor een optimale behandeling door 'up-to-date' dokters. Tevens draagt deze samenwerking bij aan eigen wetenschappelijk onderzoek en participatie aan internationale trials en samenwerkingsverbanden zoals ENS@T.
Sinds 2007 heeft het netwerk ook een website met informatie omtrent de ziekte, nieuwe ontwikkelingen en nieuwe trials zowel voor professionals als voor patiënten.
De bijnieren zijn kleine organen en liggen als kapjes op de nieren, ervan gescheiden door vetweefsel. De bijnieren bestaan uit 2 gedeelten die zowel anatomisch als fysiologisch te onderscheiden zijn:
- Merg (het binnenste); bestaat uit zenuwweefsel - Schors (het buitenste); bevat 3 lagen
Beide lagen hebben verschillende functies.
Bijniermerg
Het bijniermerg produceert 2 hormonen: adrenaline en noradrenaline. Het bijniermerg wordt alleen geïnnerveerd (zenuwwerking) door het (ortho)sympathische deel van het autonome zenuwstelsel, niet door het parasympathische deel.
doorsnede van een nier en bijnier 1 is de bijnier
Bijnierschors
- De buitenste laag (zona glomerulosa) produceert mineralocorticoïden die invloed hebben op de mineraalhuishouding. De mineralocorticoïden bestaan voor 95% uit aldosteron; aldosteron bevordert op indirecte wijze de bloeddruk door de nieren aan te zetten tot het vasthouden van water. - De middelste laag (zona fasciculata) produceert de glucocorticoïden die invloed hebben op de glucosehuishouding. Glucocorticoïden bestaan voor 95% uit cortisol; cortisol bevordert o.a. de gluconeogenese. - De binnenste laag (zona reticularis) produceert zowel androgenen (mannelijke geslachtshormonen) als oestrogenen (vrouwelijke geslachtshormonen). Maar de productie van deze hormonen valt in het niet bij die van de gonaden, en heeft dus maar weinig invloed op het tot uiting komen van primaire en secundaire geslachtskenmerken.
de nieren en bijnieren in het menselijk lichaam
Aandoeningen
De volgende aandoeningen zijn het gevolg van een niet goed functionerende bijnierschors :
- Uitval van bijnierschors waardoor de bijnierschors onvoldoende corticosteroïden aanmaakt, dit leidt tot de ziekte van Addison. Dit kan het gevolg zijn van een auto-immuun reactie tegen de bijnierschors of problemen met de aansturing van de hypofyse. - Overmatige productie van mineralocorticosteroïden, wat leidt tot syndroom van Conn. - Overmatige productie van glucocorticosteroïden, wat leidt tot syndroom van Cushing. Dit kan zowel het gevolg zijn van een tumor op de hypofyse als in de bijnierschors. - Overmatige productie van androgenen, wat leidt tot adrenogenitaal syndroom.
Een voorbeeld van een aandoening van het bijniermerg is een feochromocytoom.
In uitzonderingsgevallen kan men besluiten om de bijnieren te verwijderen.
Een bijlbrief is een origineel eigendomsbewijs van een schip. Het is de voorloper van de meetbrief. Van oudsher was het een verklaring van de scheepsbouwmeester:
- dat het schip op zijn werf is gebouwd en dat de bouw van het schip voltooid is - dat de constructie van het schip in orde bevonden is (`schoon van de bijl`).
bijlbrief anno 1827 auteur : d-compu.dyndns.org/
Het begrip is ook bekend als:
- brief waarin de verkoper van een schip zich voor de koopprijs van het schip laat verpanden - een verzekeringsbrief van betaling aan een scheepsbouwmeester.
bijlbrief van inventaris anno 1857 auteur : d-compu.dyndns.org/
Het weer op bepaalde merkeldagen zou bepalend zijn voor het weer voor de rest van een periode.
De bekendste ongeluksdatum is vrijdag de dertiende. Maar ook andere dagen zouden ongeluk brengen.
1 april werd vroeger vaak beschouwd als een ongeluksdag, omdat Judas op deze dag zou zijn geboren of zich zou hebben opgehangen. Kinderen die in april werden geboren zouden ongelukskinderen zijn, vooral degenen die op 1 april ter wereld kwamen. Ze zouden moeilijk op te voeden zijn, kromgroeien, niet lang leven, alles verkeerd doen en hun leven lang ongelukkig zijn. Vaak voorspelde men een onnatuurlijke dood. Gereedschap dat op 1 april was gemaakt, zou iedereen ongeluk brengen die ermee werkte.
De Romeinse kalender bevatte een opsomming van fasti en nefasti, geluksdagen en ongeluksdagen.
- Zondag
Vanuit godsdienstig oogpunt geldt deze dag tevens als een heilige rustdag, en daar zitten bepaalde regels aan vast. Op de arbeid van de zondag zal geen zegen rusten, want de arbeid verstoort de zondagsrust. Wie 's zondags aan een huis werkt, zou ratten en muizen aantrekken. Andere uitdrukkingen:
- Zondagskind, gelukskind. - Als het 's zondags regent onder de hoogmis, dan regent het gans de week. - Wat men 's zondags wint, breekt men in de week de nek! - Een zondagsteek houdt geen week.
- Maandag
- Wie 's maandags iets leent, is het kwijt. - Wat 's maandags begint, 's zaterdags verslindt. - De maandag is de broer van de zondag (dronkemansgezegde). - Een maandagse maan kan niet zonder wind of regen vergaan. - Maandagmorgenmonster, een ludieke naam voor een apparaat dat op maandagochtend in elkaar gezet is, en dat niet goed functioneert.
- Dinsdag
Na de zondag als rustdag en de maandag als ongeluksdag, geldt de dinsdag als de geluksdag. Op de dinsdag is het gunstig om te beginnen aan werk, een reis, een huwelijk of de dienst.
- Woensdag
De woensdag zou in verband staan met toverij; de dag dat de heksen uitrijden. Het is tevens de dag waarop Judas zijn Meester verraadde, en dat voorspelt niet veel goeds.
- Donderdag
Het is een volksgewoonte dat de vrijer op donderdag een bezoek brengt aan het huis van zijn meisje. Het zou gunstig zijn om op deze dag in het huwelijk te treden of recht te spreken. Uitdrukkingen:
- Als de donderdag komt, is de week verloren.
- Vrijdag
Als het maar de dertiende is.
- Zaterdag
Hij die op een zaterdagnamiddag geboren is, zou heel perfectionistisch zijn. Uitdrukkingen:
- Geen zaterdag zo kwaad, of de zon schijnt vroeg of laat.
Jaarlijkse ongeluksdagen
Vroeger werden de zogenaamde 'ongeluksdata' met rijmpjes onthouden:
- Januari: In deze eerste maand zijn de één en zeven als een scherp zwaard te vrezen. - Februari: De vierde wil de dood in lokken; de derde doet de adem stokken. - Maart: Voor de eerste wee de gulzigaard; de vierde is de laatste voor de dronkaard. - April: Op de tiende en de elfde beide, zal de dood een 'warm' ontvangst bereiden. - Mei: De eerste stopt de arme in z'n leven; in één uur tijd moordt de zeven. - Juni: De tiende komt met een doods visioen; op de vijftiende kan men tegen het lot niets doen. - Juli: De dertiende is een fatale dag; op de vierde valt voor velen de laatste slag. - Regent het op 13 juli (Sinte Margriet), dan blijft het 14 dagen regenen. - Augustus: De eerste doodt met onverwachte slag; de tweede krijgt een leger 't graf. - September: De derde dag dompelt in rouw; de tiende is rampzalig voor man en vrouw. - Oktober: De derde en tiende, hun adem verpest, zijn even gevaarlijk als de Zwarte Pest. - November: De vijfde brengt een dodelijke pijn; de derde zal ook vol vernietiging zijn. - December: De zevende is fataal voor 't menselijk leven en ook de tiende is van dood vergeven.
(4) 
ritzsite.nl
Bindvliesontsteking 
Reichsbank
Keystone / Staff
