De Aven d'Orgnac is een druipsteengrot bij Orgnac-l'Aven, niet ver van Vallon-Pont-d'Arc in het departement Ardèche in Frankrijk. In deze druipvormige grot, ontdekt op 19 augustus 1935, heerst er een constante temperatuur van 13 graden. De Aven dOrgnac is een van de belangrijkste karstpijpen van Europa. Je daalt tot 135m onder de grond in een uniek netwerk van stenen zalen die met elkaar verbonden zijn via trappen. De eerste zaal is heel indrukwekkend, met een gat in het plafond dat een onwezenlijk blauwachtig daglicht doorlaat. Verder ontdek je hier ondergrondse meren, draperieën, bizarre kalksteenvormingen , orgelpijpen, fijne druipsteenformaties De grootste stalagmiet van Frankrijk (24m hoog, 15m doorsnede) is een publiekstrekker van formaat. Wie over een goede conditie beschikt kan ook deelnemen aan de Odyssée souterraine, een 8 uur lang speleologisch avontuur in het niet-aangelegde gedeelte van de 3 ha grote magische onderwereld. De grot is geopend voor publiek van 1 februari tot 15 november.
Aven d'Orgnac grote zaal
Aven d'Orgnac rode zaal
Avenger klasse
In de vroege jaren 80 begon de US Navy met het ontwikkelen van nieuwe manieren om mijnen op te sporen en te vernietigen. De Avenger klasse schepen zijn ontworpen voor het opsporen en vernietigen van zowel oppervlakte als diepte mijnen. De laatste 3 schepen zijn in 1990 aangekocht en daarmee komt het totaal op 14 volledig inzetbare Avenger klasse schepen. De schepen van de Avenger klasse zijn uitgerust met sonar en video systemen, kabel snijders en een speciaal apparaat waarme op afstand springstof aan mijnen bevestigd kan worden waarna ze tot ontploffing gebracht kunnen worden. De schepen zijn gemaakt van glasvezel en hebben een houten boegconstructie. Ze zijn de eerste grote mijnenjagers gebouwd in de Verenigde Staten in bijna 27 jaar.
Voortstuwing: 4 dieselmotoren (600 pk ieder), twee schachten met controleerbare worp propellers. Lengte: 68.,8 meter. Breedte: 11,89 meter. Waterverplaatsing: 1.312 ton (beladen). Snelheid: 14 knopen (25,76 km/u). Bemanning: 8 officieren en 76 matrozen. Bewapening: 2x .50 kaliber machinegeweren.
Avello s.a.is een Spaanse dochteronderneming van het motorfietsmerk Puch. In de jaren '50 en '60 produceerde Avello s.a.(Gijon,Spanje) motorfietsen onder licentie voor MV Avallo en MV Agusta. Eind jaren '60 richte de Italiaanse markt zich meer op de zwaardere viertakt motoren en werd de samenwerking stopgezet. De lichtere tweetakten verkochten beter op de Spaanse markt en zo begon de samenwerking met het Oostenrijkse Puch. Ze bouwden een spaans model met oosterijkse technologie. Avello produceerde die vanaf 1970 50- en 72 cc motorfietsen. De productie eindigde waarschijnlijk in 1986
affiche met vermelding Avello s.a.
Aven Armand
L'Aven Armand is een druipsteengrot in Nationaal Park de Cevennen in Zuid-Frankrijk. De grot ligt tussen Millau en Meyrueis. Hij is bereikbaar via de D907 en D996. De 197 m diepe grot is ontdekt in 1897 door Louis Armand, een sleutelmaker uit Le Rozier. L'Aven Armand werd onderzocht door de bekende speleoloog Édouard-Alfred Martel. De zaal is 110 m lang, 60 m breed en 45 m hoog en heeft circa 400 stalagmieten. Via een treintje, trappen en hellingen is de grot te bezoeken. Het kan er zeer druk zijn want Aven Armand trekt ruim 125.000 bezoekers per jaar.
De Avebrevicauda zijn een groep vogels. De klade (de klade is een schematische weergave van een groep organismen, die alle individuen omvat die zouden afstammen van een bepaalde gemeenschappelijke evolutionaire voorouder, plus die voorouder zelf.)werd voor het eerst gedefinieerd door Gregory S. Paul in zijn boek Dinosaurs of the Air van 2002 als: alle Aves die tien of minder beweeglijke staartwervels hebben of afstammen van dergelijke vormen en die behoren tot dezelfde klade als de Neornithes. In de loop van de evolutie vergroeiden bij vele vogelgroepen de staartwervels; de klade gebruikt als kwalificatie de apomorfie (nieuwe eigenschap) dat het aantal nog beweegbare staartwervels tot minsten tien is gereduceerd. Dit soort op eigenschappen, in plaats van strikt op afstamming, gebaseerde definities is ongebruikelijk aan het worden in de kladistiek; Paul Sereno wijst het concept af als onnuttig. De naam verwijst naar de apomorfie: cauda brevis betekent "korte staart" in het Latijn. Tot deze klade behoren alle moderne vogels; de klade vormt een relatief vroege afsplitsing binnen Aves. Het definitieonderdeel "die behoren tot dezelfde klade als de Neornithes" is een vergissing; bedoeld wordt: "en tot welke klade ook de Neornithes behoren". Het eerste is vermoedelijk het geval voor alle levende wezens; het tweede sluit die groepen uit die onafhankelijk van de voorouders van Neornithes deze eigenschap ontwikkeld zouden kunnen hebben.
Avegaar
De avegaar is een variant van de schroef van Archimedes en wordt gebruikt voor het boren van gaten. In de loop der tijd is de betekenis van een avegaar veranderd. Oorspronkelijk werd met een avegaar de handboor bedoeld, die gebruikt werd voor het boren van de gaten die nodig waren voor het maken van houtverbindingen. In deze gaten werden later houten pennen in geslagen (pengaten en gaten voor toognagels), waarmee de eigenlijke houtverbindingen werd gemaakt. De avegaar had een T-vorm en bestond uit de boor zelf, die lang en van metaal was, en het houten handvat, dat dwars op het uiteinde van de boor zat en diende om de boor te draaien. De avegaar kwam voor als lepelboor (met een plat uiteinde) en als spiraalboor (met een spiraalvormige inkeping).
avegaar vroeger
avegaar heden
Tegenwoordig wordt met een avegaar een machinaal aangedreven grondboor aangeduid. Zo'n grondboor bestaat uit een snijkop, gevolgd door een schroefvorm waardoor de verplaatste grond naar boven wordt geperst. Een avegaar wordt onder andere gebruikt bij het trillingsvrij aanbrengen van funderingspalen, die in dit geval schroefpalen genoemd worden. Daarnaast wordt een holle avegaar gebruikt voor bodemonderzoek, grondwateronttrekking en het maken van bodemwarmtewisselaars (installaties voor het benutten van aardwarmte en -koelte). De avegaar is vooral geschikt voor losse grondsoorten (ongeconsolideerde sedimenten).
De Avanti was een Nederlandse gangmaakmotor met een zeer licht frame waarin een Kreidler 50 cc blok was gemonteerd. Deze motorfietsjes werden aanvankelijk verkocht onder de naam "Javanti", afgeleid van de naam van de constructeur, Jan van Tilburg. Hij begon de Javanti's te bouwen in 1973 en gebruikte daarvoor door Van Veen ontwikkelde Kreidler-tweetaktmotoren.
Avanti (koninkrijk)
Het voormalige koninkrijk Avanti was een van de vele koninkrijken die ongeveer 500 voor Christus in Centraal- en West-India door Yadava-koningen werden bestuurd. Ujjayani, nu bekend als Ujjain in het Malwa gedeelte van Madhya Pradesh en gelegen aan de rivier de Shipra, was de hoofdstad. Vasudeva Krishna en Bala Rama kregen in Avantitijden hun opleiding in Ujjayani.
Avaris
Avaris (Egyptisch: ħ.t wʕr.t, Hatwaret, Grieks: αυαρις, Auaris),was de hoofdstad van Beneden-Egypte tijdens de overheersing van de Hyksos-dynastie. Avaris lag in het noordoosten van de Nijldelta. Vermoedelijk lag de stad waar nu Tell el-Dab'a ligt, al is de juiste ligging nog steeds onderwerp van discussie. De stad zag er uit als een stad uit Babylonië, met Kretenzische invloeden.
situering van Avaris
Fragment van een Minoïsch fresco gevonden in Avaris, Egypte.
Avaros
Avaros: Bedrijf in Papendrecht dat Belgische Flandria-bromfietsen bouwde en onder eigen naam verkocht. Duitse Mota-scooters werden ook onder deze naam - die is afgeleid van Albert van Rossum - verkocht. Men maakte ook een zeer licht Solex-achtig model dat was afgeleid van een Flandria-model. De merknaam was aanvankelijk (ca. 1951) Avros.
Avada is een historisch Nederlands bromfietsmerk. Avada Rijwielen en Motorenfabriek, Alphen aan de Rijn. Klein Nederlands bedrijf van Abraham van Dam dat vanaf 1950 bromfietsen maakte. Aanvankelijk waren dat fietsen met Victoria-hulpmotoren. Al snel kwamen er ook echte bromfietsen met Victoria-blokjes. Toen Victoria rond 1953 zelf bromfietsen ging produceren leverde men geen losse blokjes meer en van Dam schakelde over op HMW-motortjes die door de Amsterdammer Jan Jonker ontwikkeld waren. Rond 1960 ging HMW failliet en vanaf dat moment werden er FBM-Minarelli-blokjes gebruikt. In 1964 werd de productie van Avada beëindigd.
Avada
Avada royal (1963)
Avada super sport p4 (1955)
Avada super confort (1962)
Avant-garde
Het woord avant-garde is afkomstig uit het Frans. In het Engels komt een overeenkomstig woord voor, namelijk vanguard. Beide woorden zijn afkomstig uit de militaire praktijk om een "voorhoede", een kleine troep van hoog gekwalificeerde soldaten, vooruit te sturen. Deze voorhoede verkent het terrein voor het leger dat erachter komt, en bepaalt daarmee de toekomstige koers. Het concept avant-garde werd een metafoor voor het werk dat kleine groepen intellectuelen of kunstenaars deden, waarbij zij voor de grote massa uitlopen. De term werd voor het eerst gebruikt voor een groep kunstenaars van links-pacifistische signatuur, die in 1916 bijeenkwamen in het Cabaret Voltaire te Zürich. Avantgardisten experimenteren sindsdien met nieuwe kunstvormen, door de artistieke procedés van hun voorgangers radicaal af te wijzen.
Avant Browser
Deze software is ontwikkeld door een Chinese programmeur Anderson Che. Deze webbrowser draaid op Windows 98 en hoger,ook op Windows Vista.IE 6 of 7 moet geinstalleerd zijn. Avant Browser is een freeware browser die gebouwd is op dezelfde engine die Microsoft Internet Explorer gebruikt. De browser heeft veel extra mogelijkheden. Zoals wel meer browsers tegenwoordig maakt het gebruik van tabs waardoor meerdere pagina's tegelijk geopend kunnen zijn. Ook heeft het een ingebouwde RSS-reader. Verder kunnen popups en reclame geblokkeerd worden. Er zijn reeds 41 talen beschikbaar, waaronder ook het Nederlands.
De Außerfernspoorlijn (Duits: Außerfernbahn) is een grensoverschrijdende spoorlijn tussen Beieren en Tirol, die van Kempten via Pfronten en Reutte naar Garmisch-Partenkirchen loopt. Zij verbindt de Außerfern over de Mittenwaldspoorlijn met de Tiroler deelstaatshoofdstad Innsbruck. In 1895 werd het eerste baanstuk van Kempten naar Pfronten geopend. In 1905 volgde uitbreiding richting het Oostenrijkse Schönbichl. De Mittenwaldspoorlijn (Karwendelspoorlijn) van Garmisch-Partenkirchen naar Innsbruck werd in 1912 geopend. Het baanstuk van Garmisch-Partenkirchen naar Reutte volgde op 29 mei 1913. Beide trajecten waren vanaf het begin geëlektrificeerd. De afgelopen jaren werd regelmatig gesproken over sluiting van het traject, omdat de bovenleidingen in slechte staat verkeerden. In 2003 heeft de deelstaat Tirol de exploitatie van de spoorlijn voor wat betreft personenvervoer overgelaten aan DB Regio. Het spoor begint in Kempten in het heuvelige Alpenvoorland, kruist de grens met Oostenrijk russen Pfronten en Schönbichl en voert tussen Ehrwald en Griesen weer naar Duitsland. De langste tunnel is de 512,5 meter lange Katzenbergtunnel tussen Reutte en Heiterwang. De maximale steiging op het traject bedraagt 40 promille.
station Bichlbach-Berwang
zuidelijke tunnelingang Katzenbergtunnel
Auðumbla
Auðumbla (ook wel Audhumbla, Audumla of Audhumla) was in de Noordse mythologie de oerkoe. In het begin der tijden likte zij steeds aan het ijs, haar bron van voedsel. Door het ijs te likken bevrijdde ze de ijsreus Ymir. Zij voedde hem met vier melkstromen die uit haar uiers stroomden, terwijl zij zichzelf voedde met het zilt van de rijpstenen. Uit het ijs bevrijdde zij daarna een reus, Búri, de oervader van de goden.
Ymir drinkt bij Auðhumla
Auðumbla likt Búri uit een steen terwijl vier rivieren van melk uit haar uier vloeien. Deze illustratie komt komt uit een 18e eeuwse IJslands manuscript.
LEESFRAGMENT uit: "Uit het grijs verleden". A Sixma van Heemstra-Schimmelpenninck. Zutphen 1924
In Niflheim ontstond een bron, de Ruisende Ketel genaamd. Uit die bron stortten zich 12 wilde stromen, die de leegte van Ginungagap vulden. In de koude van het ledige niet stolden zij zich onmiddellijk tot ijs, zoodat nu een gekraak en gesteun de diepte vulde, zoals mensenoren nimmer gehoord hebben, en zoals slechts eeuwen later, bij de ondergang der goden, weder door het heelal zou klinken. Geluiden rolden en bruisten nu tenminste door de ruimte, en al waren het geluiden vol ontzetting, toch was het niet zo vreeselijk als de stilte van voorheen. Als nu de vonkenregen uit Muspelhelm opsteeg, viel hij sissend op de ijsblokken, en deed ze langzamerhand smelten. Gestadig druppelde het ijs, en deed de omgeving steeds verder ontdooien. Hoe heller de gloed uit de vlammenzee laaide, hoe meer de knisterende vonkenregens neerkwamen op de ijsblokken, hoe meer druppels zacht ritselend neervielen. Eindelijk namen de druppels menschelijke gestalte aan, en de reus Ymir richtte zich op uit den bevroren afgrond. Daarna verscheen de gedaante van een koe, Audumla genaamd. Geduldig stond zij te midden van sneeuw en ijs, uit haar uiers vloeiden vier melkstromen, die de aarde vruchtbaar moesten maken en met haar ruwe tong likte zij gedurig het ijs, totdat langzamerhand haar te voorschijn kwam, toen een mensenhoofd en eindelijk een mannengestalte. Dat was de reus Buri, de vader der Goden.
Een van de best bekende plantenhormonen is auxine (indol-3-azijnzuur), dat al in 1928 door de Nederlandse plantkundige Frits Went ontdekt werd. Deze substantie werd in 1931 auxine genoemd door Kogl en Haagen-Smit naar het Griekse auxein wat doen stijgen betekent. Centraal in de werking van auxine staan twee factoren: ten eerste, de ongelijke verdeling van het hormoon in de verschillende plantenweefsels, en, ten tweede, de lokale aanmaak in bepaalde organen. Auxine:
stimuleert de groei
bevordert het ontstaan van wortels
zorgt dat stengels omhoog en wortels naar beneden groeien
zorgt dat bladeren aan de stengel blijven zitten zolang het blad wat auxine maakt
zorgt dat een plant met een intacte groeitop zich niet vertakt (apicale dominantie)
is ook de stof die ervoor zorgt dat klimplanten zich om een houvast winden.
stuurt de groei van vruchten
stimuleert ACC-synthase tot hogere productie van ACC en dus etheen
Auxine en verwante stoffen als ook cytokinines zijn een belangrijk bestanddeel van stekpoeder.
Auxois
De Auxois (Latijn : Alesiensis pagus) is een oud land en voormalige provincie van Frankrijk, die sinds 1082 deel uitmaakte van het hertogdom Bourgondië en later ook als een onderprovincie van Bourgondië gezien werd. De streek dankt zijn naam aan de oude Romeinse stad Alesia. Tegenwoordig bestaat hij uit de arrondissementen Avallon en Montbard, respectievelijk in de departementen Yonne en Côte-d'Or.
Auxois (ras)
De Auxois is het resultaat van een kruising tussen het oude Bourgondische paard en Percherons, Boulonnais en Ardenners. De Auxois lijkt dan ook erg op deze rassen, maar is iets minder gedrongen en heeft voor zijn massa stevige, maar gedrongen benen. De Auxois dateert uit de Middeleeuwen, waar het ontstond uit het oude Bourgondische paard. Ze komen uit de Cote D'or en Yonne in Frankrijk. Er zijn nog maar heel weinig exemplaren van dit ras, in Bourgogne proberen ze de Auxois te behouden. Er zijn daar nog maar 100 tot 200 fokmerries over. De Auxois wordt door recreatieve menners bijzonder gewaardeerd, ook wordt hij gebruikt voor de huifkar.
(2) 
