Star Trek (Engelse titel; Ned.: Sterrentocht) was oorspronkelijk een door Gene Roddenberry bedachte Amerikaanse sciencefiction-televisieserie die tussen 1966 tot 1969 werd uitgezonden.
Uiteindelijk groeide het Star Trekuniversum uit tot een succesvolle media-franchise met vijf televisieseries, een animatieserie, twaalf speelfilms, tientallen computerspellen en honderden boeken, stripboeken, technische handleidingen en encyclopedieën.
Verder bestond er tussen 1998 en 2008 in Las Vegas een Star Trekattractiepark, genaamd Star Trek: The Experience en worden er over de hele wereld regelmatig Star Trekconventions georganiseerd: grote bijeenkomsten voor fans (de 'trekkies' of 'trekkers'), waar vaak acteurs uit de series te gast zijn.

De eerste aflevering - The Man Trap - van Star Trek werd voor het eerst uitgezonden
op 8 september 1966 door de NBC.
Sindsdien zijn er zes series gemaakt door Gene Roddenberry en zijn opvolgers.
Sommige daarvan waren een groot succes, andere wat minder.

The Original Series

De oorspronkelijke serie - Dit is de door Gene Roddenberry geschreven serie, met de naam Star Trek.
Het is het verhaal van het ruimteschip USS Enterprise NCC-1701 (kortweg: Enterprise), dat driehonderd jaar in de toekomst, vanaf het jaar 2265, op een vijfjarige missie is om het heelal te verkennen.

De oorspronkelijke proefaflevering - The Cage (werd voor het eerst uitgezonden op 24 december 1988) - voor de serie werd niet acceptabel geacht, maar uitzonderlijk genoeg werd Roddenberry toegestaan een tweede proefaflevering te maken, waarop de serie toch geaccepteerd werd.
De serie sprak oorspronkelijk maar een kleine groep kijkers aan en stond naar verluidt jaarlijks op de nominatie om geschrapt te worden.
Toen bleek dat deze kleine groep kijkers behoorde tot een erg selecte doelgroep (hoger opgeleiden), werd de serie interessant voor adverteerders.

Uiteindelijk werden er met moeite drie seizoenen gedraaid, met in totaal 80 afleveringen die allemaal werden uitgezonden in de seizoenen 1966-1969, met uitzondering van de oorspronkelijke proefaflevering.
Nadat de serie was stopgezet werden de uitzendrechten voor de herhalingen verkocht aan verschillende kleinere televisiestations.
Deze herhalingen "in syndication" werden almaar beter bekeken, waardoor de serie in de jaren 70 steeds populairder werd.
The Original Series wordt vaak afgekort als TOS.

De ATP World Tour Finals is een tennistoernooi voor mannen aan het eind van het seizoen.
Alleen de acht beste tennissers uit het enkelspel en teams uit het dubbelspel van het betreffende seizoen mogen deelnemen, en het toernooi staat dan ook bekend als het officieuze wereldkampioenschap van het tennis.

Recordhouder is de Zwitser Roger Federer met in totaal zes overwinningen.
De Amerikaan Pete Sampras en de Tsjechoslowaak Ivan Lendl wonnen allebei het enkelspeltoernooi vijf maal.
Daarna volgt de Roemeen Ilie Nastase met vier zeges.
In 1973 bereikte de Nederlander Tom Okker de finale, maar die verloor hij vervolgens van laatstgenoemde.

In het dubbelspel is het Amerikaanse duo Peter Fleming en John McEnroe recordhouder met zeven titels, nota bene op een rij.
In 1978 en 1979 klopten ze in de finale onder anderen voornoemde Tom Okker.
Zijn landgenoten Jacco Eltingh en Paul Haarhuis wonnen het toernooi in 1993 en 1998.

Het toernooi begon in 1970 onder de naam "The Masters".
Met de totstandkoming van de ATP werd de naam in 1990 veranderd in "ATP Tour World Championship".
Van 2000 tot en met 2008 heette het de "Tennis Masters Cup" en vanaf 2009 is de nieuwe naam "ATP World Tour Finals".
Vanaf 2009 is Londen de nieuwe toernooilocatie.

De tegenhanger bij de vrouwen is de WTA Tour Championships.

George Eastman (12 juli 1854 – 14 maart 1932) was de oprichter van het bedrijf Eastman Kodak en de uitvinder van de fotorol.

Eastman werd geboren in Waterville (New York) op 12 juli 1854 als zoon van George Washington Eastman and Maria Kilbourn.
Op zijn 5e verhuisde hij naar Rochester, waar zijn vader het Eastman Commercial College stichtte.
Toen vader Eastman stierf was het ook afgelopen met het college.
De financiële situatie van het gezin was zo slecht dat George op zijn 14e al moest gaan werken.
Hij werkte als kantoorhulpje en studeerde 's avonds boekhouden om een beter betaalde baan te krijgen.

Op 4 september 1888 registreerde Eastman het handelsmerk Kodak (een combinatie van een aantal van zijn favoriete letters) en vroeg een patent op zijn camera met fotorol aan.
Zijn lichtgewicht camera kon 100 opnames maken met een filmrol.
De eigenaar kon de rol naar Kodak sturen en de foto's tegen betaling laten afdrukken.
Kodak stuurde de foto's met een nieuwe filmrol terug.

Eastman stichtte de Eastman muziekschool aan de Universiteit van Rochester en koos als eerste directeur Alfred Klingenberg om op te laten volgen.
Hij werd opgevolgd door de Amerikaanse componist en dirigent Howard Hanson.
Hij maakte van de Eastman muziekschool een van de meest bekende muziekscholen in Amerika.
Eastman was lid van de nationale muziekgenootschap Phi Mu Alpha Sinfonia.

In 1925 gaf Eastman de leiding van Kodak uit handen en werd voorzitter van de raad van bestuur.
Hij richtte zich op liefdadige activiteiten.
In zijn laatste twee levensjaren leed Eastman veel pijn.
Hij had moeite met staan en kon alleen nog maar langzaam schuifelen.
Hij werd depressief van de gedachte dat hij de rest van zijn leven in een rolstoel zou moeten doorbrengen, iets wat zijn moeder de laatste twee jaren van haar leven had moeten doen.
In 1932 maakte Eastman een einde aan zijn leven met een schot door zijn hart.
In zijn afscheidsbrief schreef hij: "Mijn werk is gedaan. Waarom nog wachten?" .

Eastman is begraven in Kodak Park in Rochester (New York).

In zijn huis van George aan de East Avenue in Rochester is tegenwoordig het "George Eastman House International Museum of Photography and Film" gevestigd.

Ferdinand Porsche (Maffersdorf, 3 september 1875 – Stuttgart, 30 januari 1951) was een Oostenrijkse autobouwer.

Porsche werd geboren in Maffersdorf in het toenmalig Oostenrijk-Hongaarse Bohemen (tegenwoordig Vratislavice nad Nisou in Tsjechië).
Hij was een pientere veelbelovende jongen en werd erfgenaam van de metaalsmederijen van zijn familie.
Tot grote teleurstelling van zijn vader gaf Ferdinand weinig om het smeden van metaal.
Zijn talent lag meer op het gebied van de mechanica.
De ouders van Ferdinand stuurden hem naar de Keizerlijke Technische School in Reichenberg.
Daar maakte hij kennis met elektriciteit en rond 1893 had hij een compleet elektrisch systeem ontworpen en in zijn ouderlijk huis geïnstalleerd.
Het werd echter door zijn vader vernield en weggegooid.

Daarna zou Porsche voor verschillende autobedrijven werken, zoals Lohnerwerke, Austro-Daimler, NSU, Zündapp en Daimler-Benz.
Hierna richtte hij zijn eigen ontwerpstudio op.

Porsche was de uitvinder van de hybride auto.

Ferdinand Porsche stond aan de wieg van Volkswagen en het automerk Porsche en behoorde tot de Oostenrijkse school van auto-ontwerpers.
In de Tweede Wereldoorlog ontwierp Porsche een aantal tanks die geen van alle een succes waren, waaronder de enorme Maus.
Daarnaast ontwierp hij ook militaire voertuigen die wél een succes waren, zoals de Kübelwagen, de Schwimmwagen e.d.

Ferdinand Porsche was de vader van Ferry Porsche.

Meer over Ferdinand Porsche lees Ferdinand Porsche, autoconstructeur van Hitler, vader van de Volkswagen

Paleis Huis ten Bosch in Den Haag is het woonverblijf van prinses Beatrix.
Het paleis ligt in het Haagse Bos in Den Haag tussen de Bezuidenhoutseweg en de Benoordenhoutseweg.
De hoofdentree bevindt zich aan de Leidsestraatweg, aan de noordwestkant van het paleis.
Aan de Bezuidenhoutseweg bevindt zich ook een entree.
Paleis Huis ten Bosch is eigendom van de Staat (Rijksgebouwendienst) en behoort tot de Top 100 van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg.
Aan het einde van 2013 zal koning Willem-Alexander samen met zijn gezin verhuizen naar Paleis Huis ten Bosch, nadat het paleis is gerenoveerd.

Paleis Huis ten Bosch is gebouwd in de 17e eeuw. Op 2 september 1645 legde de voormalige koningin Elizabeth Stuart, aangehuwde nicht van stadhouder Frederik Hendrik, die asiel had in de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, de eerste steen voor wat de Sael van Oranje moest gaan heten; een zomerverblijf voor Frederik Hendrik en zijn vrouw Amalia van Solms.
De architect Pieter Post maakte het ontwerp voor het verblijf.

Toen Frederik Hendrik in 1647 overleed, maakte Amalia van Solms een mausoleum van het paleis ter nagedachtenis aan haar man.
De centrale koepelzaal (de "Oranjezaal") werd geheel gedecoreerd met schilderingen die het leven en glorie van Frederik Hendrik afbeelden, met onder meer werk van Thomas Willeboirts Bosschaert.
Na het overlijden van Amalia van Solms kwam het paleis in handen van haar dochters.
Albertine Agnes, die als enige in de republiek woonde, kreeg het vruchtgebruik.
Dit vruchtgebruik verkocht ze een paar jaar later aan haar neef Willem III van Oranje.
Toen deze in 1702 kinderloos overleed, kwam het paleis in handen van koning Frederik Willem I de koning van Pruisen, die afstamde van Frederik Hendrik.
Deze gaf in 1732 het paleis terug aan de Oranjes.
Alle andere paleizen hield hij zelf als gevolg van het Traktaat van Partage.
Stadhouder Willem IV was genoodzaakt het paleis grondig te renoveren en uit te breiden.
Zo werden naar ontwerp van Daniël Marot onder andere twee vleugels aan het paleis gebouwd (deze zouden later de Haagse vleugel en de Wassenaarse vleugel gaan heten) en werd het voorhuis vergroot en van een verdieping voorzien.
Zowel Willem IV als Willem V verbleven regelmatig in het paleis.
Onder de bewoning van de laatste stadhouder en zijn vrouw kwam de inrichting van de Japanse zaal tot stand.

Na de Franse inval van de Republiek in 1795 werd paleis Huis ten Bosch in beslag genomen als oorlogsbuit en overgedragen aan de Staat.
Het meubilair werd grotendeels verkocht.
Het gebouw deed dienst als gevangenis tijdens de omwenteling in 1795 en drie jaar later onder het Uitvoerend Bewind.
Vervolgens werd het bestemd als museum, de "Nationale Konst-Galerij" was toegankelijk voor zes stuivers op initiatief van Alexander Gogel.
In dezelfde periode werd een deel van het paleis verhuurd aan een bordeel.
In 1805 was het paleis woonhuis voor raadpensionaris Rutger Jan Schimmelpenninck en vervolgens voor Lodewijk Napoleon, die in 1806 tot koning van Holland werd benoemd.
Hij stond het paleis in 1807 tijdelijk af als noodopvang voor de slachtoffers van de Leidse buskruitramp.

Hoewel Lodewijk Napoleon slechts kort in Huis ten Bosch woonde, had hij een grote invloed op de inrichting van het paleis.
Veel van de meubelen die hij invoerde, bevinden zich tot op de dag van vandaag in het paleis.
De volgende gebruiker was de Franse gouverneur prins Lebrun.

Toen in 1815 Nederland een monarchie werd met koning Willem I aan het hoofd, werd Huis ten Bosch weer woonhuis van de Oranjes.
Bij de scheiding van tafel en bed tussen koning Willem III en koningin Sophie in 1855 kreeg de laatste Huis Ten Bosch toegewezen als verblijf.
Na haar overlijden in 1877 stond het lange tijd leeg.

Koningin Wilhelmina stelde het paleis in 1899 en 1907 beschikbaar voor de Haagse vredesconferenties.
Zelf verbleef ze 's winters op Paleis Noordeinde en 's zomers op Het Loo.
Maar toen ze van 1914 tot 1918 vanwege de oorlog aan de landsgrenzen Den Haag niet kon verlaten, werd Huis Ten Bosch haar tijdelijke zomerresidentie.

Bijna was Paleis Huis ten Bosch in de Tweede Wereldoorlog afgebroken door de Duitse bezetters, omdat er een tankgracht voor de verdediging van Den Haag moest worden aangelegd.
Afbraak kon voorkomen worden, maar wel raakte het paleis tijdens de oorlog zwaar beschadigd.
Na de oorlog werd het gerestaureerd en weer bewoonbaar gemaakt.
Koningin Juliana en prins Bernhard ontvingen van het Nederlandse volk de tuinbeplanting als cadeau voor hun 12½-jarig huwelijk.

In 1981 (een jaar na haar aantreden) betrok koningin Beatrix met haar gezin het paleis.
Zij is er sindsdien blijven wonen, maar het hof heeft begin 2013 bekendgemaakt dat Beatrix op termijn zal verhuizen naar kasteel Drakensteyn, terwijl de nieuwe koning, Willem-Alexander, met zijn gezin zal verhuizen naar Huis ten Bosch.
De privévertrekken van Beatrix bevinden zich in de Wassenaarse vleugel.
De Haagse vleugel wordt gebruikt als gastenverblijf en voor ondersteunende doeleinden.
Het hoofdgebouw heeft een representatieve functie.
Naast Huis ten Bosch gebruikt het staatshoofd Paleis Noordeinde als 'werkpaleis'.

De schilderstukken in de centrale "Oranjezaal" vormen de kern van de nagedachtenis aan stadhouder Frederik Hendrik. Ze werden van 1648 en 1651 uitgevoerd door een aantal schilders die daartoe waren geselecteerd door Jacob van Campen en Constantijn Huygens in samenwerking met de weduwe van Frederik Hendrik, Amalia van Solms. De gekozen schilders waren leerlingen van of werkten in de stijl van Rubens en werden beschouwd als de voornaamste destijds levende schilders van historiestukken in de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden. De opdracht voor het decoreren van deze zaal was een van de belangrijkste uit de Nederlandse Gouden Eeuw en heeft daarom een groot historisch en artistiek belang. De ontstane 31 werken op groot formaat ,vormen een lof- en lijkrede op haar echtgenoot en zijn een staalkaart van de contemporaire schilderkunst.

Naast Jacob van Campen zelf, zijn de schilders Theodoor van Thulden, Caesar van Everdingen, Salomon de Bray, Thomas Willeboirts Bosschaert, Jan Lievens, Christiaen van Couwenbergh, Pieter Soutman, Gonzales Coques, Jacob Jordaens, Pieter de Grebber, Adriaen Hanneman en Gerard van Honthorst vertegenwoordigd.

Een Japanse replica van dit paleis staat in het attractiepark Huis ten Bosch bij Nagasaki.
De replica huisvest een museum voor Japanse en internationale kunstenaars.
Omdat Koningin Beatrix niet toestond dat het interieur werd gekopieerd, is de replica verfraaid door een team schilders onder leiding van Rob Scholte.
Voorts is de indeling anders, met het oog op de veiligheid.
De locatie wordt regelmatig gebruikt voor huwelijksplechtigheden.

Ongeveer 11 jaar lang was er een kleine dependance van de Universiteit Leiden in het gebouw gevestigd, waar op uitnodiging van het themapark Nederlandse studenten Japanologie onderwijs kregen.
Dit project is vanwege financiële problemen stopgezet.

De tuin van de Japanse replica is gebaseerd op een afgekeurd plan dat eigenlijk voor het origineel bedoeld was.
De tuin bevat een groot aantal beelden van goden uit de Griekse mythologie.

Ook in het Holland-dorp van de Nederlands-Chinese zakenman Yang Bin bij Shenyang bevindt zich een replica van Paleis Huis ten Bosch.