De Bugatti Type 2 was Bugatti's eerste auto.
Er is er maar 1 van gemaakt, in 1900/1901.

De Type 2 heeft een 4 cilinder motor en het aantal pk is onbekend.

De auto heeft geen achterwiel, voorwiel of 4x4 aandrijving, maar een ketting, net als bij een fiets.
Het totale gewicht van de Type 2 is 650 kilo.

De eerste Bugatti heeft ook nog geen versnellingen, en geen schokdempers.

Bijna de hele auto is van hout gemaakt, behalve de motor natuurlijk.

Wat het meeste opvalt aan deze auto is dat hij geen remmen heeft, maar natuurlijk ga je ook niet erg hard met een 4 cilinder motor, houten wielen, 650 kilo en een ketting als aandrijving.

Carl Friedrich Benz, geboren als Karl Friedrich Michael Vaillant (Karlsruhe, 25 november 1844 – Ladenburg, 4 april 1929) was een Duits uitvinder en technicus.

Op 29 januari 1886 ontving hij een patent op zijn vinding en in juli introduceerde hij het eerste benzinemotorvoertuig.

Benz startte zijn bedrijf Benz & Co. in 1883 in Mannheim om industriële machines te produceren.
Hier ontwikkelde hij diverse tweetaktmotoren.
Hij werkte aan een motorwagen met een viertaktmotor.
Het werd een watergekoelde motor op een driewielerbasis met één cilinder.
De auto reed voor het eerst in 1885.

Hij reed in de zomer van 1886 door Mannheim met het voertuig.
Zijn vrouw Bertha Benz zou in 1888 de eerste langeafstandsrit met een automobiel maken van Mannheim naar Pforzheim.

Benz maakte in 1885 zijn eerste driewielauto en daarmee de eerste auto in de wereld.
De auto van Benz werd benz patent motorwagen genoemd.
De wagen werd aangedreven door zijn zelf ontwikkelde en gebouwde verbrandingsmotor.
De auto had een maximumsnelheid van 15km/h en was uitgerust met een differentiële versnellingsbak.
Technische gegevens van deze Benz Patent Motorwagen:

• 984 cc motor
• watergekoeld, horizontaal gelegen cilinder
• 0,9 pk bij 400 toeren/minuut
• 1450 mm wielbasis
• 2547 mm lengte
• 1454 mm breedte
• 313 kg drooggewicht

Carl Benz overleed in 1929.
Zijn naam leeft nog voort in het huidige automerk Mercedes-Benz.
Hij werd als één van de eersten aan de European Automotive Hall of fame toegevoegd in 2000.
Daarnaast heeft hij een autobiografie geschreven.

Hoewel zelfs in Duitsland het verhaal gaat dat benzine afgeleid zou zijn van de naam Benz, bestond in werkelijkheid de term benzine al voordat Benz de auto had uitgevonden.

In 1905 kreeg Benz onenigheid met zijn aandeelhouders en vertrok.
Samen met een zoon richtte hij Benz & Söhne op, later kwam zijn andere zoon er bij.
Carl verliet het bedrijf later, het merk werd echter voortgezet door zijn zonen.
Later werd dit bedrijf een toeleverancier voor Mercedes-Benz.

Bugatti is een gerenommeerd historisch automerk, dat bekend is om zijn snelle, dure en exclusieve wagens.
De merknaam is in 1998 in handen van het Volkswagen-concern gekomen.

Ettore Arco Isidoro Bugatti (Milaan (° Italië), 15 september 1881 - † Neuilly-sur-Seine (Frankrijk), 21 augustus 1947) was de oprichter van het beroemde automerk Bugatti.

Bugatti werd geboren in een kunstenaarsfamilie.
Vader Carlo is met name bekend vanwege zijn bijzondere meubelontwerpen met Moorse invloeden, maar heeft ook als edelsmid gewerkt.
Daarnaast kwamen er regelmatig kunstenaars zoals Segantini, Troebetzkoj, Tolstoj over de vloer in huize Bugatti.
Ettore's jongere broer Rembrandt is bekend als 'animalier' (beeldhouwer van dierensculpturen).

Beide broers bezochten de Brera kunstacademie in Milaan, maar al snel bleek dat Bugatti's interesse meer uitging naar de techniek.
Op 17-jarige leeftijd verliet hij de academie om als leerling bij de fietsenfabrikant Prinetti e Stucchi te gaan werken.
Deze firma bouwde de Dion Bouton tricycle (een gemotoriseerde driewieler) na.
Bugatti verbeterde de versie door er twee motoren op te plaatsen en ging er mee racen, niet zonder succes.
Vervolgens bouwde hij een quadricycle met op ieder van de vier wielen een eencilinder motor.
Prinetti e Stucchi besloot echter te stoppen met de fabricage van gemotoriseerde voertuigen en Bugatti vertrok.

Via diverse omzwervingen, hij bouwde een eigen model auto met financiering van de graven Gulinelli, hij werkte bij De Dietrich als constructeur, vervolgens richtte hij met zijn vriend Emil Mathis het merk Hermes op, kwam hij tenslotte bij Deutz terecht als constructeur van auto's.
Toen Deutz besloot te stoppen met de fabricage van auto's (na uitblijven van succes) nam Bugatti de beslissing om als zelfstandig fabrikant aan de slag te gaan.
Hij betrok een verlaten verffabriek in Molsheim en startte Automobiles Ettore Bugatti.

De DeLorean DMC-12 is het enige model auto gemaakt door DeLorean tussen 1981 en 1982.

De eerste DMC-12 rolde van de productielijn op 21 januari 1981.

De DMC-12 is het meest bekend geworden door de rol die de auto had als een tijdmachine in de film Back to the Future.

De DMC-12, ontworpen door Giorgetto Giugiaro van Ital Design en verder ontwikkeld door Colin Chapman van Lotus was niet het enige voertuig dat DeLorean ontwikkelde.

DMC-12 was eerst een interne code voor de auto, waarbij de letters DMC staan voor De Lorean Motor Company en 12 afgeleid lijkt te zijn van een verkoopprijs van 12000 dollar.

Voorzien van een 2,8 liter V6 PRV-motor, gemonteerd voor de achteras, was de DMC-12 goed voor 132 pk bij 5500 tpm.
Dit vermogen werd overgebracht naar de achterwielen door middel van een handgeschakelde versnellingsbak met vijf versnellingen, of een drietraps automaat.

Brush Motor Car Company was gevestigd in Detroit, Michigan, en werd opgericht door Alanson P. Brush die een lichte auto met houten chassis ontwierp (eigenlijk houten rails en ijzeren cross-leden).

Hoewel er veel producenten van kleine runabouts van vergelijkbare grootte en van één tot vier cilinders waren in deze tijd (vóór de Ford Model T domineerde de lage prijs markt), had de Brush een apart design door de inventiviteit van zijn schepper.

De kracht werd verstrekt door een grote single-cilinder, watergekoelde motor.
Een kenmerk van de motoren, ontworpen door Brush was dat ze tegen de klok in liepen in plaats van de gebruikelijke klok mee.

Met de klok mee draaiende-motoren maakte vele gewonden, meestal ontwrichte duimen en gebroken onderarmen.

De onderneming maakte deel uit van de Benjamin Briscoe's United States Motor Company, opgericht in 1910, maar ging mee ten onder in 1913.

Op 13 januari 1942 neemt Henry Ford patent op een auto(het koetswerk) vervaardigd uit plastic afkomstig van soyabonen.
Dit was één van de vele patenten die Henry Ford op zijn naam heeft staan.

De wagen was minstens 30% lichter dan andere gelijkaardige wagens in metaal.

Hij bleek ook nog eens 10 keer steviger.
Hij demonstreerde dit door achteraan op een gewone auto in te rijden, na twee botsingen was het koetswerk nog in orde, maar de voor-as was gebroken.

Ford had ook reeds een wagen ontwikkeld die reed op bio-ethanol.

Met deze biologische wagen wilde hij een bio-industrie ontwikkelen die wereldwijd grondstoffen kon leveren voor de productie en het aandrijven van voertuigen.

Dit project kreeg uiteraard veel tegenwind van de olieindustrie en de diepgewortelde lobby in de Amerikaanse politiek.

Door een gebrek aan de nodige steun werd dit project toen niet verder ontwikkeld.

Vandaag de dag zijn allerlei kunststoffen (ontwikkeld in de olie-industrie) volop aanwezig in onze moderne voertuigen.

George Brough bouwde ook ongeveer 85 auto's in de periode 1935 - 1939.

Er werd gebruik gebruik gemaakt van Hudson motoren en Hudson chassis.
George Brought maakte drie modellen maar slechts twee ervan kwamen in productie.

De eerste auto's droegen geen Brough Superior badge, omdat Brough dacht dat de modellen op zich onderscheidend genoeg waren om herkend te worden als dusdanig.

Het eerste model was een 4-liter gebouwd in 1935-36, aangedreven door een 114pk, 4168cc acht-cilinder in lijn zijklepmotor.

Deze auto had opmerkelijke prestaties voor die tijd, hij haalde een topsnelheid van 140km/h en spurttte van 0 naar 97km/h(60mph) in 10sec.

Het koetswerk was van Atcherley uit Birmingham.

Hudson stopte met het bouwen van de acht-cilindermotor in 1936 en dus werd er gebruik gemaakt van een 3,5 liter zes-cilindermotor.
Deze had een vermogen van 107pk bij een inhoud van 3455cc.
Er was ook een supercharged versie met een vermogen van 140pk.

Het chassis was 10cm korter dan deze van de 4liter.

De 3.5liter was verkrijgbaar als sedan-versie, maar de meeste waren cabriolet uitvoeringen.
Van de 3.5liter werden een 80-tal wagens gebouwd van 1936 tot 1939.

Het laatste model, de XII uit 1938werd aangedreven door een Lincoln-Zephyr V12 motor met 4.387cc inhoud.

De enige XII gebouwd was een ontwerp van Brough, evenals het chassis.
Het sedan koetswerk werd gemaakt door Charlesworth.
De XII is 5,6m lang en heeft een breedte van 1,8m.
Deze wagen bestaat nog steeds.

Anekdote :

In 1936 testte journalist Bill Boddy een Brough Superior Saloon voor Motor Sport magazine.
De auto had een reserve benzine tank welke was gevuld bij het begin van de rit.
Wanneer Boddy tijdens de rit wilde overschakelen op de reservetank vond deze de knop niet om over te schakelen en moest hij aan een andere weggebruiker om benzine smeken.
Tijdens de voortgezette rit trof hij een motorrijder welke net een ongeval had gehad en gaf hem een lift.
Toen Boddy aan zijn passagier vroeg met welke motorfiets hij reed vertelde deze dat het een Brough Superior was, hierop vroeg deze met welke mooie wagen ze wel reden en Boddy vertelde hem doodleuk dat het eveneens een Brough Superior was.
Blijkbaar was de motorrijder zo verbaasd dat een bekende motorfietsbouwer ook nog auto's bouwde, dat hij zweeg voor de rest van de rit.

De Bristol Fighter is een Britse sportwagen, gemaakt door Bristol Cars in kleine aantallen van 2004 tot heden.

De vleugeldeuren en het chassis werden ontwikkeld door voormalig F1 ingenieur Max Boxtrom, die heeft nog gewerkt voor Brabham en Aston Martin.
Mede hierdoor heeft de wagen een weerstandscoëfficiënt van 0.28.

Alhoewel er reeds lang werd gewerkt aan het ontwerp, werd de eerste volledige wagen pas getoond aan de pers in mei 2003.

De auto wordt aangedreven door een V10 8liter motor(7996cc) gebasseerd op die van de Dodge Viper en de Dodge Ram SRT-10 pick up, maar aangepast door Bristol om 525pk te produceren bij 5600rpm.

De Bristol Fighter heeft een zestraps handgeschakelde versnellingsbak of een viertraps automatische transmissie.
De auto heeft achterwielaandrijving.

De Bristol Fighter gaat van 0→60mph(97km/h) in 4.0sec.
Topsnelheid 340km/h.
• Trivia : De max. lengte van de bestuurder bedraagt 2 meter.
• De verwarmingseenheid is op maat gemaakt en zo compact dat de auto acht centimeter smaller werd.
• Er zijn geen airbags of abs.

Het is een doosprofiel van staal en aluminium met verstevigde rolbeugels in de omlijsting van de voorruit.
Deuren en achterklep zijn van koolstofvezel, de rest van de carrosserie van aluminium.

De Fighter heeeft een ultralaag zwaartepunt en eeen verbazingwekkende torsiestijfheid.

Bij de Bristol Fighter S heeft men de motor opgedreven tot 628pk.

In 2006 werd de komst van de Fighter T aangekondigd, een turbo versie met een aangepaste Chrisler V10 en een vermogen van 1.012pk bij 4500rpm.

De Fighter T heeft een nog lagere weerstandscoëfficiënt van slechts 0.27 (0.28 op het standaardmodel).

De Fighter T heeft een theoretische topsnelheid van 430km/h, maar deze wordt elektronisch beperkt tot 362km/h.

De eerste productie-auto's werden afgeleverd in september 2007.

• lengte : 4420mm
• breedte : 1795mm
• hoogte : 1345mm
• wielbasis : 2750mm
• leeggewicht : 1600kg (standaard 525pk versie)

• Fighter : €292.000 (basisprijs in GB)
• Fighter S : €435.200
• Fighter T : €518.000

• Speciaal ontwikkelde airco geïntegreerd in het verwarmings/ventilatiesysteem
• LPG-brandstoftanks volledig weggewerkt achter gestoffeerde panelen.

• Gewijzigd koetswerk (elk paneel werd hertekend).

De splitter in de koelluchtinlaat vooraan is speciaal ontworpen om bij hoge snelheden de luchtstroom te beperken.
Zo wordt er geen gebruik gemaakt van een sluitmechanisme aan de radiator voor het beperken van de luchttoevoer.

• Verborgen onder een driehoekige flap, op afstand bediende tankdoppen, rechts voor de
lpg-tanks links voor de benzine.

• Verwarmde, minder diepe, voorzetels
• Volledig met connolly leder beklede stuurkolom en dashboard in notenhout.

• Kevlar bumpers voor en achter
• Sensoren voor het achteruit rijden.

Op 10 november 1999 werd de Bristol Blenheim 3 voorgesteld.
De Blenheim onderging in de loop der jaren meerdere wijzigingen en ditmaal was de voorzijde van de auto aan de beurt.
Net als zijn voorgangers was ook deze auto verkrijgbaar in getunede versie naar wens van de klant.

• De zetels kregen een nieuw design voor een ongeëvenaard confort en veiligheid
• De passagiers achteraan hadden haast onbeperkte beenruimte en er waren een aantal verborgen opbergvakjes voorzien voor drankjes e.d.
• Nog duidelijker instrumentatie en verbeterde dashboardverlichting
• Vernieuwde middenconsole met een precieze selector voor de automatische transmissie.

Gebouwd van 1999 tot 2009.

De Bristol Blenheim 3 werd uitgerust met een nieuwe TS3 serie motor waardoor de toch al schitterende prestaties nog werden verhoogd.
• Een hogere compressieverhouding
• Een nieuw motor management systeem dat zorgt voor een efficient koppel/toerental verhouding en brandstofverbruik
• Preciezer sturen bij hoge snelheden.

Voor het eerst lage profielbanden als optie verkrijgbaar.

Verkrijgbaar in twee versies :
Performance Blenheim 3S (2001): prestatiegerichte uitvoering.
Economy Blenheim 3G (2002): motor met LPG-instalatie, zuinig voor de kilometervreters, dubbele lpg-tank (80liter/65 liter bruikbaar), er werd gezorgd voor een een goede gewichtverdeling bij gebruik van beide brandstoftanks

Bristol had reeds 30 jaar ervaring met LPG-instalaties (als optie).
De instalatie was dus zeer geavanceerd, computergestuurd met acht extra injectoren.
Het systeem schakelt naadloos over van benzine op gas

Prijs Blenheim 3S (2001): £158.330(incl.BTW)

In 1998 werd de Blenheim 2 voorgesteld aan de auto en motor pers.

Bristol Cars is niet alleen sterk in het bouwen van "klassieke auto's".
De Blenheim serie zijn zijn moderne auto's waarbij gebruik is gemaakt van de nieuwste technologie.
Ze worden met de hand gemaakt en voldoen aan de strengste Britse normen.

Deze wagens hebben een appart chassis en koetswerk uit lichtgewicht aluminium.

• De koplampen werden aangepast aan een slankere en diepere grille
• Gewijzigde wielkasten
• Kevlar spoilers
• Licht metalen wielen
• Slanker gestroomlijnd achteraan
• Onopvalende deurklinken
• Nieuwe spiegels
• De Bristol badge op de motorkap
• Geen toegenomen breedte zoals bij de meeste luxewagens, dit verbetert de wendbaarheid in het verkeer.

Gebouwd van 1998 tot 1999.

De Bristol Blenheim 2 werd uitgerust met een 4-traps overdrive automatische versnellingsbak.

• De spoorbreedte werd verhoogd en de draaicirkel verkleind met 2meter.
• Met de hand gebouwde schokdempers met F1 technologie.
• De schokdempers zijn individueel verstelbaar ter compensatie van de slijtage en de voorkeur van de bestuurder.

Met het toenemend gebruik van aluminium voorkomt men het toenemend gewicht t.o.v. de Blenheim 1

• De voorzetels kregen een verbeterde frame voor meer confort en hoofdruimte.
• Extra isolatie van het interieur en onder de motorkap.
• Nieuwe afdichting van ramen en deuren.
• Vernieuwd 14" lederen stuur.
• Nieuwe instrumenten met een zachte verlichting voor een betere leesbaarheid.

Prijs 01/08/1998 : £124550(incl.BTW)

Met de Blenheim werd de Bristol 603 verder verfijnd.
Geen turbo versie meer, maar de prestaties bleven dezelfde als deze van de Bristol Brigand.

De naamgeving kwam ook nu weer van een beroemd vliegtuig van de Bristol Aeroplane Company.

De multi-port brandstofinjectie werd ingevoerd zodat de prestaties en het brandstofverbruik werden verbeterd.

Voor de grille werd teruggegrepen naar het verchroomde model van de vroegere Bristol 410.
De motorkap was voorzien was gasveren.

De koplampen waren naar het model van de Bristol 411s3.
De positie van de achterlichten werd volledig gewijzigd.

Gebouwd van 1994 tot 1997.
De eerste Blenheims werden nog genummerd als de 603s3, latere modellen als 603s4.

Chrisler V8 5898cc motor.

Achterwielaandrijving en schijfremmen rondom
gewicht : 1765kg.

De Bristol 603 Brigand en Britannia (series3) werden gebouwd van 1982 tot 1994.

Ze kregen ook weer de namen van beroemde vliegtuigen van de Bristol Aeroplane Company.

De standaard uitvoering was de Britannia met de 5,9liter motor.

De grille was kleiner dan bij de voorgaande modellen.

De achteruitkijkspiegels werden moderner en de achteruitrijlichten werden mee geïntegreerd bij de achterlichten en richtingsaanwijzers.

De Bristol Brigand werd uitgerust met een Rotomaster turbocharger en een koppelingsomvormer.

Door de plaatsing van de turbocharger was er natuurlijk een uitstulping van de motorkap.

Meer ruimte voor de koplampen en een kleinere grille.
Roestvrij-stalen strippen in de bumpers.

Topsnelheid : 241km/h
verbruik : 17l/100km
prijs : ca.£40.000

Er was ook nog een Brigand series 2 uitvoering, deze had kleinere strips in de bumper zodat er meer rubber zichtbaar was.

De Bristol 603 s2 werd gebouwd van 1978 tot 1982.

De s2 was een licht gewijzigde versie van de 603.

De Bristol 603 s2 kreeg een nieuw ontworpen uilaat.

De grille werd gewijzigd evenals de positie van de koplampen.

De verluchting ging niet meer via de hoedenplank maar door roosters in de flanken achteraan.

Motor : Chrysler V8 5899cc.
standaard airco, elektrische ruiten vooraan, elektrische zetels, lederen bekleding en stuurbekrachtiging
optioneel zetelverwarming vooraan, een zonnedak en getinte ruiten

De Bristol 603 types E en S werden gebouwd van 1976 tot 1978.
De 603 was de opvolger van de 411 en kreeg voor het eerst een facelift sinds de 406.

Het was een eigen ontwerp en werd gelanceerd naast de door Zagato (koetswerk) ontworpen en gebouwde 412.

De 603 was meer gestroomlijnd en had een veel grotere en meer gebogen achterruit.

Ten gevolge van de energiecrisis werd deze wagen uitgebracht in twee versies.
De 603E(economic) met een 5211cc V8 benzinemotor en de 603S met de zwaardere 5,9liter motor van Chrisler.

Het brandstofverbruik was gedaald tot 13L/100km(603E) t.o.v. de 17L/100km bij de 411.

Transmissie en ophanging bleven dezelfde als bij de 411, maar de binnenafwerking was luxueuzer.
Hij was voorzien van elektrisch verstelbare stoelen en airconditioning.

De stijlen aan de voorruit werden afgeslankt voor een ruimer zicht.

Motor : Chrysler V8 5211cc en 5899cc.
lengte : 4910mm
breedte : 1770mm
hoogte : 1440mm
wielbasis : 2896mm
gewicht : 1783kg

Dit was de eerste Bristol die de naam kreeg van één van de succes vliegtuigen van de Bristol Aeroplane Company Ltd..

Het ontwerp was nog steeds van Zagato, maar koetswerk en chassis werden nu volledig gebouwd in dezelfde fabriek in Filton.

De Beaufighter werd gebouwd van 1982 tot 1993.

De Chrisler V8 motor werd voorzien van een Rotomaster turbocompressor en haalde een topsnelheid van 241km/h.

De Torqueflite automatische versnellingsbak die standaard aanwezig is in de Bristols vanaf model 407 kreeg nu een sterkere aandrijfas en een koppelomvormer uit de 7.2liter RB motor van de zwaarste Chrysler modellen uit de jaren '70.

De stijl van dit voertuig was volledig naar het export model de Bristol 412 USA.
De dubbele koplampen en dikwijls (optie) ook de extra richtingsaanwijzers op de flanken.

Door de montage van de turbocompressor had de motorkap ook een verhoging "bult".

Motor : Chrysler V8 5899cc.
lengte : 4900mm
breedte : 1770mm
hoogte : 1449mm
wielbasis : 2896mm
gewicht : 1746kg
topsnelheid : 241km/h
verbruik : 25l/100km

In een poging door te dringen tot de Amerikaanse markt werden (in 1980) een aantal wagens gebouwd die voldeden aan de zeer strenge emissie en veiligheidsvoorschriften van de VS.

De 412 werd voorzien van een katalysator, een sterkere roll bar en de bovenkap was niet afneembaar.

Door zijn status (klein gespecialiseerd bedrijf) had Bristol Cars het echter moeilijk om export vergunningen naar de VS te verkrijgen en de meeste van deze gewijzigde modellen werden verkocht op de Europese markt.
De meeste 412 USA belanden (al dan niet bij Amerikanen) in West-Duitsland en Zwitserland, er is slechts één enkele gekend in Canada.

Naast de richtingsaanwijzers voor- en achter was de Bristol 412 USA ook voorzien van herhalings richtingaanwijzers op de vier zijvleugels.

Er waren ook de gescheiden rechthoekige koplampen.
Waarschijnlijk was dit ook de basis van de Bristol Beaufighter.

De Bristol 412s2 is een ontwerp van Zagato, geproduceert door Bristol Cars in 1978 tot 1986.

De motor werd vervangen door de 5,9l Chrysler V8 met de Torqueflite automatische versnellingsbak.

Het pegasus embleem op de grille werd vervangen door een nieuw kleurrijk Bristol embleem.

Er kwam een roestvrij stalen strip in de bumpers.

De tankdop bevind zich op de top van de linker achtervleugel.

Er werden hoofdsteunen geplaatst op de achterstoelen.

Een vast frame beschermd de bovenzijde van de electrische ruiten.

Motor : Chrysler V8 5898cc - 170pk.
lengte : 4940mm
breedte : 1765mm
hoogte : 1435mm
wielbasis : 2896mm
gewicht : 1750kg
achterwielaandrijving
topsnelheid : 192km/h
gemmideld verbruik : 22,3l/100km