De Buick Model 26 en de Model 27 werden geïntroduceerd en geproduceerd in 1911.

De model 26 was een tweezitter variant van de Model 27.

De Buick Model 27 was voorzien van twee deuren voor de passagiers achteraan.

De Model 26 heeft een wielbasis van 2540mm.

De Model 27 een wielbasis van 2692mm.

Ze waren beidde voorzien van een 3.3liter vier-cilinder motor welke 27 pk leverde.

Hun gewicht bedroeg 954kg voor de model 26 en 1036kg voor de Model 27.

De model 26 Roadster kostte 1.050$ en de Model 27 Tourer 1.150$.

De Buick Model 21 werd geïntroduceerd en geproduceerd in 1911.

Hij werd gemaakt in drie modellen, de touring, de close-coupled touring en de rumble-seat roadster.

Dit model had een wielbasis van 2794mm en een spoorbreedte van 1422mm.
De vier cilinder in lijn motor met 2 kleppen per cilinder, had een inhoud van 4188cc en leverde 39pk.

De marktprijs was 1.500$ (1,550$ voor de roadster).

Luxe, confort, schoonheid en een onberispellijke afwerking waren toen een streven van Buick.
Maar bovenal en voor alles een betrouwbare en krachtige motor.
De buick motoren waren toen wereldwijd bekend voor hun efficiëntie, eenvoud van constructie en mechanische perfectie.

De benzinetank had een inhoud van 56,8 l.
Het verbruik in de stad bedroeg 40,4 l/100km, over lange afstand 14,7 l/100km en gemiddeld 24,1 l/100km.

De Buick Model 14 en 14b werd reeds gebouwd in 1908 en stond ook bekend als de "Buggyabout".

Dit model onderging enkele wijzigingen maar de kleine wielbasis van 2007mm bleef behouden.
Evenals de 2-cilinder 2 liter motor welke 16pk leverde.

Het Model 14 had dubbele kettingaandrijving op de achteras.

Er werden 18.844 stuks geproduceerd (1908 - 1911)

De Model 14 was een lageprijs auto en werd te koop gesteld voor 550$.
Het idee van lageprijs modellen werd al vlug verlaten en General Motors Buick produceerde daarna nog enkel duurdere en krachtigere auto's, het "Premium Motor Cars" plan.

De revolutionaire Buick Bug racewagen werd gemaakt in drie weken tijd, hij kreeg eerst de volgnaam Model 60.

Deze vooraan gelegen vier-cilinder (2x2) kopklepmotor had een inhoud van 10.192cc. en zorgde voor aandrijving op de achter-as.

De "Buick Bug" kreeg een aerodinamysche aluminium body.
De gestroomlijnde body liep ook door over de volle schijven op de wielen die de spaken bedekten.

Het was de eerste racewagen waar de bestuurder zowel in de breedte als in de lengte centraal gezeten was.

De "Buick Bug" had een gewicht van 1179,34 kg en haalde een topsnelheid van 168,945 km/h.

In 1910 introduceerde Buick zijn Model 19.
Deze Buick Model 19 kreeg een wielbasis van 266,7cm.
Dit model was voorzien van solide assen met half-elliptische bladveren en hydraulische remmen op twee wielen.

De motor was gebasseerd op deze van de Model D uit 1907 met een inhoud van 4.178cc.
Deze vier-cilinder (2x2) kopklepmotor van Walter Marr en Eugene Richard had een vermogen van 29pk en had drie versnellingen.

De Model 19 werd aangeboden in Buick groen en ivoorkleurige wielen en onderwerk.

Het 5-persoons touring model werd verkocht voor 1.400$, in 2009 werd op een veiling een gerestaureerd Model 19 verkocht voor 83.600$.

Met een productie van 4000 Model 19's in 1910 toonde deze zich een populaire wagen.
Zeker als je weet dat van de veel goedkopere Model 10 er slechts 11.000 werden verkocht over een periode van 3 jaar.

• 5-zitter touring
• vier-cilinder (2x2)kopklepmotor
• inhoud : 4178cc
• drie versnellingen, achterwiel aandrijving
• vermogen : 29pk
• nieuwprijs : 1400$

Buick stelde de Model 10 voor op de New York Automobile Show in november 1907.
De Buick Model 10 werd slechts 3 jaar geproduceert, vandaag is het één van de meest herinnerde Buicks ooit gemaakt.
Ondanks een financiele paniek eind 1907 verkocht Buick 8.820 auto's in 1908 waarvan zowat de helft Model 10's.

William Durant gebruikte Buick als hoeksteen voor het oprichtten van General Motors op 16 september 1908.
Buick was de nummer twee autoproducent in de VS toen.

De Model 10 werd aangedreven door een vier-cilinder in lijn kopklepmotor.

Samen met de Model16, Model 17 en de Model D kon de Model 10 bogen op een succesvolle race historie in de periode 1908 - 1910.
Race chauffeurs Bob Burman, Louis , Arthur Chevrolet en Louis Strang wonnen meer dan 500 races tussen begin 1908 en eind 1910.

Er werden 8.100 Model 10's geproduceert in 1909 en 10.998 wagens in 1910.

Dit Model 10 (bijnaam 'The White Flash' te danken aan de kleur 'Buick white') onderging wel enkele wijzigingen, zo werd het chassis verlengd tot 233,7 cm in 1909.
Tegen 1910 was de Model 10 te verkrijgen in 13 verschillende uitvoeringen.

Ondanks dit succes besloot Buick de productie van de Model 10 te staken na 1910 en zich toe te leggen op zwaardere en duurdere modellen.
Dit bleek een foute beslissing want Buick zakte weg naar de vijfde plaats als autoproducent eind 1911.

• 2 of 3-zitter roadster en 4-zitter touring
• vier-cilinder (2x2)kopklepmotor
• inhoud : 2704cc
• twee versnellingen, achterwiel aandrijving
• vermogen : 22,5pk
• nieuwprijs : 900$ - gemiddelde veilingprijs nu 13.000$ (zonder restauratie).

Twee maand nadat hij een rit had gedaan in een Buick 1904, werd William Crapo Durant lid van het directiecomité van het bedrijf.
Als partner in het Flint, Michigan Durant-Dort Carriage Company, was Durant erg onder de indruk van de auto gebouwd door David Buick, Walter Marr en Eugene Richard, en vond het een investering waard.

Durant bracht de marktwaarde van het bedrijf, vanaf nu de Buick Motor Company, al vlug op 300.000$.
Met zijn ongelooflijk verkoopstalent verkocht Durant 1.100 wagens nog voor het bedrijf er 40 had gebouwd en verkocht (37 stuks van de Buick 1904).

Aan de Model F werden slechts kleine wijzigingen aangebracht vooraleer het kwam tot de Model G Roadster.

Zo kwam er bijvoorbeeld een kleinere benzinetank, (15 USgal ipv 16 USgal).
De grootste wijziging was de verlengde wielbasis met 5 centimeter boven de Model F.

Er werd ook een oliepan geinstalleerd die de transmissie omsloot.

De nieuwprijs bedroeg 1.150$ tegenover 1.250$ voor de Model F Tourer.
Volgens Dave Corbin werden er 535 stuks gebouwd.

• 2-zitter roadster.
• kopklepmotor
• twee versnellingen, achterwiel aandrijving
• cilinderinhoud : 2606cc
• vermogen : 22pk
• mechanishe remmen op twee wielen.

De Buick Model F was de opvolger van de Model C en werd geproduceerd van 1906 tot 1910.

De Model F was elegant, duurzaam en uitgerust met een krachtige motor (voor dit tijdperk).

In de periode 1906-1910 werden er ongeveer 1400 gebouwd (volgens genesis2scale.com).

Om zijn betrouwbaarheid te bewijzen nam een Model F deel aan een estafette van 1.000 mijl van Chicago naar New York.
De Model F was de enige deelnemer die de volledige afstand haalde, en kreeg de bijnaam 'Old Faithfull'.

In 1906 waren de automobielen beschikbaar in de kleur purple lake blue en ivoorkleurig onderwerk en wielen (zie foto onder).
Het leder was verkrijgbaar in alle kleuren.

De nieuwprijs bedroeg $1250, momenteel is de gemiddelde veilingprijs $29.700.

• 4/5-zitter.
• kopklepmotor
• twee versnellingen, achterwiel aandrijving
• wielbasis : 221cm / spoorbreedte : 1499mm
• cilinderinhoud : 2606cc
• vermogen : 22pk
• waterkoeling, benzinetank van 57 liter.
• verbruik stad : 40,4/100km / gemiddeld : 24,1/100km

De Buick Model C was de opvolger van de Model B en werd geproduceerd in 1905.

Deze automobiel was bijna identiek aan zijn voorganger en was verkrijgbaar als een 5-persoons tourer.

In dat jaar werden er 750 Model C automobielen gebouwd, hiervan zijn nog 14 exemplaren bekend.

De Model C was het enige Buick model dat werd gebouwd in 1905.

David Buick een uitvinder, bouwde krachtige en betrouwbare motoren, maar zijn gebrek aan zakelijk inzicht bracht hem in de problemen.

William Durand, binnengehaald door James Whiting, samen met enkele locale bankiers redden het Buick merk.
Durand accepteerde op de New York Auto Show in 1905 orders voor meer dan 1.100 voertuigen.

• De Model C werd gebouwd op het chassis van de Model B.
• kopklepmotor
• twee versnellingen, kettingaandrijving en mechanische remmen op twee wielen
• wielbasis : 221cm
• cilinderinhoud : 2600cm³
• vermogen : 22pk
• kostprijs nieuw :$1200, inbegrepen 2 olielampen opzij, 1 olielamp achteraan, een toeter en een gereedschapskoffer.

De eerste Buick gemaakt voor de verkoop was de 1904 Model B.

Deze werd gebouwd door de pas opgerichte Buick Motor Company in Flint, Michigan.

In dat jaar werden er 37 Model B automobielen gebouwd, doch geen enkele ervan heeft de tijd doorstaan.

Er bestaan echter wel twee replica's, de 1904 endurance car, in de Buick Gallery & Research Center in Flint, en een Model B replica gebouwd door een Buick fanaat in Californië ter ere van de 100ste verjaardag van het merk.
Voor de bouw van beide replica's werden zowel originele als nagemaakte onderdelen gebruikt.

De overbrenging en het chassis van de Model B werden behouden tot 1909 bij de Model F.

Het vroege succes van hun automobielen was te danken aan de kopklepmotor (OHV-motor), gepatenteerd door Eugene Richard en ontwikkeld door David Dunbar Buick.

Op 2 februari 1942 schakelden Buicks fabrieken over op de oorlogsproductie voor de Tweede Wereldoorlog.
Het bedrijf maakte onder andere vliegtuigmotoren en M18 Hellcat tankjagers.

Na de Tweede Wereldoorlog volgden economische hoogtijdagen.

In 1950 was de verkoop tot 550.000 eenheden gestegen en in 1955 verder tot 745.000.
In 1948 werd de eerste Dynaflow-automatische versnellingsbak geïntroduceerd op de Roadmaster en in 1953 volgde een V8 met drukvoeding.
In 1949 verschenen ook Buicks bekende patrijspoorten in de flanken.

Tegen het einde van de jaren 1950 zorgden een ongeliefde stijl, technische problemen en een economische neergang ervoor dat Buick sterk achteruitging.
In 1959 was de productie gezakt tot onder 250.000 stuks. Dat jaar werden alle modellen geschrapt.
Er kwamen nieuwe ontwerpen met nieuwe motoren en nieuwe transmissies en nieuwe namen.
De Buick Electra werd het nieuwe topmodel en verving de Super.
De Electra 225 verving de Roadmaster en de Limited.
Ook de Special en de Century verdwenen.

In 1961 werd de naam Special weer herbruikt voor een compact model.
In 1963 kreeg die nieuwe Special ook Buicks eerste V6 ingebouwd.
De verkopen gingen weer de hoogte in tot 450.000 eenheden.
In de loop van de jaren 1960 bleef de verkoop omhoog gaan met uiteindelijk een record van 821.165 exemplaren in 1973.
Vervolgens sloeg de Oliecrisis van 1973 toe en de volgende twee jaren lag de verkoop onder het half miljoen.

Buick herleefde met de ontwikkeling van zuiniger motoren in aantrekkelijke lichtere modellen.
Waar de Amerikaanse autoindustrie en General Motors in zijn geheel zwaar getroffen werden door de crises, verhoogde Buick juist zijn marktaandeel.
Vooral modellen met voorwielaandrijving hadden in die periode succes.
In 1984 werden wereldwijd meer dan 1 miljoen Buicks verkocht.
In 1989 werd Buick als eerste gerangschikt in Noord-Amerika en als tweede in de wereld in een kwaliteitsenquête van marktonderzoeksbureau J.D. Power and Associates.
Het succes in deze en andere onderzoeken werd daarna ook uitgespeeld in de marketing.

Edward H. Mertz, die in 1986 algemeen Buick-manager werd, definieerde de toekomst voor Buick als bouwer van de meest Amerikaanse van alle GM-merken.
Buicks zouden krachtig, opmerkelijk en volwassen worden.
De nadruk werd op prestaties, detail en comfort gelegd.

• In 1991 was Buick het sterkst groeiende merk op de Amerikaanse markt.
• In 1999 begon een joint venture van GM in China met de productie van de Buick Regal voor de Chinese markt.
• In 2001 lanceerde diezelfde joint venture de Buick Sail, een familiewagen gebaseerd op de Opel Corsa.
• In 2002 vierde het merk zijn 100e verjaardag.

Buick is een automerk uit de Verenigde Staten dat in 1903 werd opgericht.
Het merk is eigendom van het General Motors-concern en produceert auto's in de VS, Canada en China.
De afzetmarkten zijn Noord-Amerika, China, Israël en Taiwan.
Buick is gepositioneerd als een lager luxemerk, te vergelijken met de voormalig Zweedse divisie Saab.
De naam wordt uitgesproken als Bjoewik.

David Dunbar Buick werd geboren op 17 september 1854 in Schotland.
Toen hij twee jaar was, emigreerde hij met zijn ouders naar Detroit in de Verenigde Staten.
In 1869 begon hij te werken bij een bedrijf dat loodgietersproducten maakte.
Toen dat bedrijf tegen 1882 problemen kende, nam hij het samen met een partner over.
Buick was ook de uitvinder van onder meer de tuinsproeier en een goedkopere methode om gietijzer van een laag email te voorzien.
Met die innovaties en onder het management van Buicks partner werd het bedrijf succesvol.

In de jaren 1890 raakte Buick geïnteresseerd in de verbrandingsmotor.
In 1899 verkocht hij zijn aandeel in het bedrijf voor $ 100.000 en begon de Buick Auto-Vim and Power Company.
Hier richtte hij zich vooral op stationaire motoren.
Later bouwde hij ook een auto maar zijn geld raakte op na slechts één gebouwde auto.
Begin 1902 richtte hij de Buick Manufacturing Company op met de bedoeling motoren en auto's te bouwen en verkopen.
Tegen het einde van het jaar was het geld weer op met slechts twee auto's gebouwd.
Toch had hij toen de kopklepmotor uitgevonden die een hoger vermogen toeliet dan de zijklepmotor.
In 1903 leende Buick $ 5000 van een vriend waarmee hij in Flint, Michigan op 19 mei 1903 de Buick Motor Company oprichtte.

Buick verkocht het bedrijf aan James Whiting die William Durant binnenhaalde om het te leiden.
Dat was het einde van Buicks aandeel.
Durant maakte Buick ondertussen tot de grootste automobielbouwer van de Verenigde Staten en richtte in 1908 met het verdiende kapitaal General Motors op als een holding boven Buick.
Via allerlei overnames groeide General Motors tegen 1910 uit tot een groot concern van meer dan 30 bedrijven.
Buick bleef intussen groeien en kreeg een goede reputatie inzake betrouwbaarheid.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog produceerde Buick ook vliegtuigmotoren en ambulances.

In 1925 werd een Buick de wereld rondgestuurd, waarbij die ook België en Nederland aandeed, om de betrouwbaarheid van GM als exporteur aan te tonen.
In 1926 klom de productie tot meer dan 260.000 eenheden.
Buicks werden ook gebouwd in Canada en onderdelen werden naar het buitenland, waaronder België, gestuurd om ter plaatse te worden geassembleerd.
In 1929 werd ook een verkoopkantoor geopend in Shanghai, China.
Ook werd dat jaar zustermerk Marquette gelanceerd dat in 1930 weer beëindigd werd.

Als luxemerk werd Buick harder dan andere merken getroffen door de Grote Depressie begin jaren 1930.
In 1933 stuikte de productie ineen tot nauwelijks 40.000 stuks.
In 1934 werd de nieuwe Buick Series 40 geïntroduceerd die uitstekende prestaties leverde voor een beperkte prijs.
De productie klom dat jaar terug naar 78.000 stuks.
In 1936 werden de Buick Roadmaster en andere succesvolle modellen toegevoegd.
De productie klom daarmee tot bijna 200.000 exemplaren.

Een Buggy is een bepaald type auto.

In de jaren 60 werd het in de VS erg populair om Volkswagen Kevers van een andere carrosserie te voorzien.
Zo'n auto werd Buggy genoemd, naar de VW Bug, zoals de Kever in Amerika genoemd werd.
Omdat de auto's kleiner en lichter waren dan de gewone kever werd het verkleinwoord Buggy gebruikt.
Buggy is ook een Engelse term voor een foutje en dat paste ook goed bij de Buggy omdat deze niet altijd even betrouwbaar was.

Er waren carrosserieën van glasvezelversterkt polyester te koop die met weinig moeite op het chassis van een kever konden worden gezet.
Een kever heeft geen zelfdragende carrosserie, zodat de ombouw weinig problemen gaf.

Er waren ook kortere carrosserieën, waarvoor het nodig was het chassis in te korten.
Hiervoor was natuurlijk veel meer vakkennis en handigheid nodig.
Volgens de echte liefhebbers kon een buggy op een onverkort chassis niet serieus worden genomen.

De rage sloeg ook over naar Europa, waardoor in de jaren zeventig vele Buggy's rondreden.
Ook in Nederland en België probeerden velen een graantje mee te pikken van deze rage, zoals APAL in België en Ruska, Rizovari en Bird's buggy in Nederland.

Ook bouwden velen een prototype of een buggy voor eigen gebruik.
De buggy-rage waaide eind jaren 80 over, mede door strenger wordende regels op het gebied van veiligheid, maar men kan nog immer nieuwe buggy's kopen.

De Bugatti Type 22, een opgewaardeerde Type 15, kwam er in 1913.

Het langere koetswerk kreeg meer ronde vormen en een ovalen radiator.

De motor was deze van de Type 13 maar nu met een dubbele pomp in de oliepan aan de voorzijde van het ondercarter voor de smering.

Tussen januari 1913 en augustus 1914 werden er circa 150 auto's geproduceerd maar door de oorlog werd de produktie onderbroken.

Ettore Bugatti moest de Elzas verlaten en vluchtt naar Italië waar hij een 8 cilinder/32 kleppen vliegtuigmotor ontwierp.
Deze werd verkocht aan Diatto een Italiaanse autobouwer die in 1915 vliegtuigmotoren ging bouwen die ontworpen waren door Ettore Bugatti, later, tussen 1919 en 1923, hadden Diatto en Bugatti een samenwerkingsverband.

Na de oorlog keerde Ettore terug naar zijn fabriek in de Elzas, die merkwaardig genoeg niet geleden had onder de oorlogsbezetting.

Hij bouwde nog enkele wagens met een 8-kleppen motor maar vanaf 1920 ging hij over op vernieuwing..

De Bugatti Type 18, ook Garros genoemd, is een automobiel geproduceerd van 1912 tot 1914.
De productie startte kort na de oprichting van het bedrijf.

Het model had veel weg van de wagens die Ettore Bugatti bouwde voor Deutz Gasmotoren Fabrik, maar met een radiator van zijn Type 13.

Tijdens de periode 1912 - 1914 werden slechts zes of zeven van de Type 18 automobielen gemaakt.

• Een 5.0liter motor (5027cc)
• 90 pk
• vier-cilinder (3-kleppen per cilinder)
• 4 versnellingen + achteruit
• Kettingaandrijving op de achteras
• 2,55 meter wielbasis, 1,25 meter spoorbreedte
• Gewicht 1250kg

De Franse vliegenier en sportman Roland Garros, een goede vriend van Ettore Bugatti, wordt in 1913 de eerste eigenaar van deze auto.
In oktober 1918 sneuvelt hij tijdens een luchtgevecht, drie weken voor het einde van de oorlog en één dag voor zijn dertigste verjaardag.
Zijn Bugatti gaat naar Engeland.
Een van de volgende eigenaren is de vrouwelijke coureur Ivy Cummings, die de auto 'Black Bess' noemt, naar de zwarte volbloed van de legendarische struikrover Dick Turpin.
Later wordt de auto bekend als 'type 18'.

De carrosserie is van Henri Labourdette.

In 1911 ontwikkeld Ettore Bugatti een kleine economische auto met een motor van 855cc.
De Type 16 Bébé (www.bugatti.com).

Om zijn verdere investeringen te financieren verkoopt hij de licentie aan Peugeot.

Tijdens de periode 1912 - 1914 bouwt Peugeot meer dan 3000 van deze type 16 en worden verkocht als Bébé Peugeot.

• Een motor van 855cc
• 12 pk
• Zenith carburator
• 3 versnellingen vooruit
• Trommelremmen
• 2 meter wielbasis, 1 meter spoorbreedte
• Gewicht minder dan 400kg

De motor van de Bugatti type 15 is identiek aan de type 13.
De wielbasis is vergroot tot 2400mm.

De type 15 heeft een opvallende zeszijdige radiator.

De Bugatti type 13 is de eerste echte Bugatti auto, geproduceerd vanaf 1910.

Bij het opstarten van zijn nieuwe fabriek in Molsheim verfijnde hij zijn type 10 tot de type 13 racer.

De cilinder doormeter ging van 60mm naar 65mm.
Alzo verkreeg hij een 1,4liter (1368cc) motor.

Een grote vernieuwing waren de 4-kleppen per cilinder Bugatti-ontwerp, een van de eerste ooit ontworpen.

Met dual Zenith carburators verkreeg hij 30pk bij 4500tr/min., meer dan genoeg voor de slechts 300kg wegende racewagen.

Bladveren voor en achter en een wielbasis van 2m.

Terwijl Ettore Bugatti in de periode 1908/1909 werkzaam was als chef ingenieur bij de Deutz Gasmotoren Fabrik in Keulen sleutelde hij thuis aan een automobiel, het Bugatti prototype 10, later bekend als "la baignoire"- de badkuip - vanwege zijn vorm.

Voor de type 10 ontwierp Ettore een vier-cilinder in lijn motor met bovenliggende nokkenas en twee kleppen per cilinder, een zeer geavanceerd ontwerp voor die tijd.

Deze 1131cc motor werd ingebouwd in een open koetswerk op stevige assen met bladveren.
Hij was voorzien van met kabels bediende trommelremmen.

Na het beëindigen van zijn contract bij Deutz verhuisde Ettore in de type 10 naar de Elzas in Frankrijk, op zoek naar een fabriek om de productie te starten van zijn eigen ontworpen auto's.

Tijdens de tweede wereldoorlog verhuisde de type 10 naar Bordeaux en bleef daar twee decennia voor de auto in privaat bezit kwam..

Momenteel is de auto in bezit van een verzamelaar in Californië.

De Bugatti Type 5 was een prototype viercylinder.
Er er 2 van gemaakt, in 1903/1904.

De auto wordt aangedreven met een ketting, net als bij een fiets.

De type 5 heeft een 12867cm³ 45pk viercylindermotor.

Deze auto heeft springveren voor- en achteraan.

Hij heeft een wielbasis van 3 meter.
Er waren geen remmen voorzien.