De bonte knaagkever (Xestobium rufovillosum) is een kever uit de familie klopkevers (Anobiidae).

Andere namen zijn bonte klopkever of grote houtwormkever.

De bonte knaagkever wordt ongeveer 6 tot 8 millimeter lang, de kleur is bruin met een zeer fijne, geelrode beharing op de dekschilden.
De wetenschappelijke naam is hiervan afgeleid; rufus betekent rood en villosum betekent fijnbehaard.
Deze vlekkerige beharing is naast het ontbreken van groef-achtige putjesrijen een belangrijk verschil met de gewone houtwormkever (Anobium punctatum), die met een lengte van ongever 4 mm ook kleiner blijft.
Beide soorten hebben een gedrongen uiterlijk, de kop zit half verborgen onder het halsschild.

De bonte knaagkever heeft als larve een voorkeur voor eikenhout, maar wordt ook wel op andere loofhoutsoorten aangetroffen, slechts zelden in naaldhout.
Maar ook levend eikenhout kan al aangetast zijn.

De vrouwtjes zetten de eitjes af op wat vochtiger hout, in tegenstelling tot de gewone houtwormkever, die in droog hout leeft.
De larven eten namelijk alleen hout dat is aangetast door bepaalde soorten schimmels, die niet groeien onder droge omstandigheden.
De bonte knaagkever is met name een plaag in vochtige gebouwen, de schimmel verergert tevens de aantasting.
De bestrijding bestaat voornamelijk uit het droog maken van het hout door condens beter af te voeren of beter te ventileren.
Dit zal de kever uiteindelijk doen verdwijnen omdat de larven zich niet kunnen ontwikkelen.
Ook kan zowel de kever als de schimmel met bestrijdingsmiddelen worden aangepakt.

In plaats van met chemische bestrijdingsmiddelen kan het aangetaste hout ook bestreken worden met petroleum.
Dat wordt als speciaal voor houtworm bestemd product onder een andere naam heel duur verkocht, maar in de vorm van reukvrije lampolie is het net zo effectief doch veel goedkoper.

Zoals alle klopkevers tikken de dieren met het verharde halsschild en kop tegen het hout om de andere sekse te lokken.
Vroeger dacht men uit bijgeloof dat dit kloppen een teken was dat het laatste uur had geslagen en men spoedig zou sterven.
Hierdoor worden sommige klopkevers, zoals de gewone houtwormkever, ook wel doodskloppertje genoemd.

De bonte knaagkever wordt in andere talen wel 'klok des doods' genoemd, in het Engels death watch beetle en in het Duits Totenuhr.
Deze benaming komt uit de scheepvaart: als men dit diertje aantrof, wist men dat het hout van het schip tot in de kern rot en het schip verloren was.